138

DE HOLLANDSCHE REVUE.

beleid zijn 10.000 Italianen en hulptroepen gesneuveld of in handen der Shoanen gevallen. De vernietiging van de macht en het prestige van Italië is

MENELIC.

zoo verpletterend groot geweest, dat onder de ontsteltenis, welke hierop volgde, de Italiaansche Minister Crispi het niet beneden de waardigheid van het hoofd van een Kabinet eener groote mogendheid achtte, vredesonderhandelingen met Menelic aan te knoopen, een daad, die een storm van verontwaardiging onder het opgewonden Italiaansche volk deed opgaan.

De eerste geruchten, dat de Shoanen alleen als conditiën voor't sluiten van den vrede stelden, dat de Italianen zich zouden verbinden niet verder binnen te dringen dan tot de Mareb-rivier, en het daarachter gelegen land als het onafhankelijk Keizerrijk van Menelic erkennen, en tevens de verplichting op zich zouden nemen geen versterkingen op het overig gedeelte van het grondgebied op te richten, hebben zich wel is waar niet bewaarheid, maar het blijkt toch dat zelfs Crispi's opvolger er niet geheel en al afkeerig van schijnt te zijn, om liever te trachten een eervollen vrede te sluiten, dan de kansen op een hernieuwd treffen met den vijand te loopen. Een feit is het, dat de onderhandelingen met Menelic ook door bet Ministerie di Rudini worden voortgezet, en dat de eerste stap tot die besprekingen niet door de z.g. opstandelingen is gedaan, maar door een vertegenwoordiger van de oorlogvoerende mogendheid. De mogelijkheid bestaat, dat die vredesonderhandelingen geen ernstig karakter dragen, en slechts ten doel hebben het vredesterrein te verkennen, en tijd te winnen om de geheel vernietigde en uit elkander geslagen strijdmacht op nieuw te organiseeren, maar een

blijk van zwakheid, dat uit een tijdelijk gevoel van minderheid voortspruit, is het zeker, want dusdanige stappen worden zelden of nooit gedaan door de partij, die zich het sterkste gevoelt.

De nieuwe bevelvoerder over de Italiaansche strijdmacht in Eritrea, Generaal Baldisseri, heeft de gereedstaande versterkingen uit Europa afgetelegrafeerd, zal de verspreide en gedemoraliseerde overblijfselen van het leger verzamelen, daar hij geen kans ziet, met het oog op den naderenden regentijd, die eerst in Juli zal afgeloopen zijn, handelend en aanvallend op te treden, maar zelfs dan nog zal het de vraag zijn, of Italië in dien tusschentijd eene nieuwe vernedering bespaard

TAUTI.

zal blijven, en of ze ook nog niet genoodzaakt zal worden het thans nog dooi- haar bezette Kassalla te ontruimen.

Even vernederend als de nederlaag Crispi en (ier Italiaansche koloniale politiek is

geweest, even vernederend waren de omstandigheden, die het Ministerie Crispi ten val brachten. Het was geen politieke partij, het waren niet de vereenigde Radicalen en Republikeinen, die in haar strijd tegen een liberaal régime, dezen Premier tot aftreden dwongen, maar het was onder de unanieme verachting en afkeuring van alle Italiaansche vaderlanders, zonder onderscheid van kleur of partij, dat Crispi verplicht was zijn portefeuille neder te leggen, maar werd weggejaagd als een zwakkeling en een verrader van het nationaal prestige. Hij trad niet af, maar werd onder de opgewonden wraakkreten en de woede der verachting de deur gewezen.

Zijn opvolger di Rudini vond bij zijn optreden niet als eerste zaak het herstellen van het bin-