Frysk Lieteboek. -°-t>°i$®S°Oo- In gearjefte, de Friezen oanbean PEN T T tic T-» d. VAN LOON dZ. EN /VI. DE tDOER. IJ)'} 0? FEN T E. Halbertsma en W. laber. Treddc utjefte, wer fen nijs oersjoen en forbettere. To LJOUWERT l>y R. VAN DER VELDE, 1914. Clarutn inter Germanos Frisium nomen. Tacitus. Die Römerzeit kennt als Hauptland der Friesen die heutige niederlandische Provinz Friesland. Scharf unterscheidet Sprache, Recht und Sinnesart den Friesen von seinem Nachbaren; ein Jahrtausend hat nicht vermocht seine eigenthümliche starre Kraft zu brechen; noch heute ist sie den Nachkommen der alten Friesen geblieben. In der jetzt niederlandischen Provinz Friesland, deren Mittelpunkt Leuwarden bildet, kennen wir keinen Volkstamm, der vor den Friesen dort gesessen hat; und wenn wir auch annehmen müssen, dasz vor ihnen dort andere Menschen gewohnt haben, so hat doch keine deutsche Bevölkerung irgend einer andern Gegend grössere Ansprüche für Ureinwohner ihrer Heimat zu gelten, als die jenes merkwürdigen Küstenstriches zwischen den Flie,.d. i. der Mündung der Zuiderzee, und dem alten Laubach (Lauers), der im Osten die Provinz Friesland von der Provinz Groningen scheidet. Mit Fug und Recht nennen wir dieses Land für den Forscher altester deutscher Volksart einen heiligen Boden. Dr. Karl Freiherr von Richthofen. Marse, stén! ik lit dy sljuerkje; 'k Moat ris boartlich tureljuerkje, Lille-piipje in nochlik liet. Gysbert Japiks. In Wirdke foaröf. cNommele friezen en Lans Ij ue! Dér habbe jimme den einlings it Lieteboek. It hat wol hwet lang dürre foar en alear it ré kaem, doch jimme scille ek wol ynsjên det der frijhwet oan fêst wier om de lieten by-inoar to krijen, der muzyk by to jaen en it boek eptich en knap foar 't Ijocht to bringen. Sa'n krewei is makliker oannomd as öfdien; ik hab dat tige by tige ünderfoun. ' En dochs koe in Lieteboek, lyk as dit, net langer ütbliuwe. Us moaiste en treftichste aldere sangen, sa as Jonker Pyt en Sibbel, Myn ljeave müfle Jonge, Drachtster merke,. Fryslan, ja Boalserter merke seis, dy*t wy yn üs jonge jierran ophellen en fen buten koene, — sjuch! it jongfolk kin der jamk mar inkelde wirden mear fen, — en de wizen mar heal, allinne omdet hja de wirden en wizen net habbe. Dat koe en moast oars, tocht my. As de lieten fen de Halbertsma's en fen J. G. van Blom yn ien boek by-inoar brocht waerden, en der waerden oare sangen byfoege, bygelyks op 'e Kening, Oranje en in forskaet fen oaren, dy't wy yn 'tFrysk hast net habbe, den scoe men in skikiik lieteboek krije kinne; de aldere sangen scoene ünder it folk biwarre wirde, nije, as hja goed wier'ne, scoene dêrtroch yn bést selskip komme en allicht mear kans habbe om bikend to wirden, as det hja op hjar seis ütjown waerden. Nou joegen de hearen De Lange to Dimter my tawird om de wirden en muzyk fen de sangen fen de halbertsma's oer to nimmen en oare dichten fen dy drege Friezen ta it Lieteboek to brüken. Fen de hear J. Swarts to Ljouwert krige ik tastimming for de muzyk en sangen fen J. G. yan Blom; de hearen van Druten & Bleeker to Snits, en F. Bosman to Frjentsjer joegen my frij, inkelde lieten fen myn stalke Waling Dykstra üt syn Doaitse mei de Noardske balke en de Fryske Sang oer to printsjen; de hear L. van Hulst to Kampen stie my de muzyk óf for it liet No. 5, ,0 God, forlit üs Fryslan net", de hear P. van Zweeden to Orins for No. 64, „In liet fen Radbod", de hearen G. Alsbach & Co. to Rotterdam for No. 63 „De lytse Postiljon." Oan al dy hearen greaten tank for hjar goedginstigens. Ek oan hjar, dy nije sangen joegen, mear as der plak yn 't boek wier, oan hjar dy de ütjefte stipen mei jild om it Lieteboek kreas en tsjep en dêrby goekeap ünder it folk bringe to kinnen, — oan de ynteikeners en meiwirkers dêrta, oan de hearen G. Colmjon to Ljouwert en J. Jeloerhuis Swildens to Amsterdam, for it neigean en forbetterjen fen it printwirk, oan Jr. Mr. humalda van Eysinoa, dy sa goed wier de muzyk by trije sangen to jaen, — oan allegearre myn hertgrounige tankl Mar eare en tank bynammen oan Jo, eale frjeon M. de Boer to Drachten, dy, do 't ik jo der op oanstie om yn de joune fen jou libben yet ris jou nommele sin en warbere han ta de Fryske sang to Henen, my net forlegen lieten en dy mear as ik der oan dien hat om it Lieteboek to meitsjen ta it jinge it wirden is. De heechachtinge fen al üs Lansljue, dy mei hjar tael en mei sang op habbe, meije dêrfor jins libben lang jou diel wézel Nei dizze uteringen fen tank, hwer sünder ik dit boek net yn 'e wrald komme litte mocht, yet in inkeld wird oer it Lieteboek selme. Fen forskate oernomde sangen, dy't my taliken for in sangstik to lang to wêzen, hab ik, as ik it koe, hwet öfkappe, en hjar, hwer ik tocht det it pas joech, hwet foroare. Dit selde hab ik dien mei de dichten fen de Halbertsma's, dêr 't nou muzyk by komd is. Al dy sangen binne oanjown mei in * efter oan de namtne. Binne hja troch myn dwaen as sang ef dicht minder wirden, dat is myn skild. For de boekstoaijinge hab ik my oan de rigels fen Dr. J. H. Halbertsma halden, sa goed as dat to dwaen wier, hwent it is bikend det dy learde man him net altyd, hwet dat stik oangiet, allyk bleaun is. Dy fen it Lieteboek is om en de by deselde dy brükt is yn Leed en Wille en yn Rimen en Teltsjes, mar sa folie dwaenlik is der for soarge om der hwet mear ienheid yn to bringen. De hear G. Colmjon komt dêrfor mear eare ta as my. Do't ik my foarnomd hie dizze boekstoaijinge to nimmen, hat hy der it measte wirk ta dien en de léste haïi der oan lein. En mei nou ek al in oare boekstoaijinge mear groune wêze op 'e alde Fryske skriuwwize, de spelling, dy't ik brükt hab, hat doch ek yn sa fier in historyske grounslach, det hja boud is op dy fen üs aldste en oerste dichter Gysbert Japiks. For it folk, dêr dit boek for tsjinje moat, like my dizze boekstoaijinge ta de meast brüksotnme to wêzen. Fen hwa de muzyk by forskate sangen wier, koene wy net to witten komme. Hwer wy it wisten is de namme der by set. De piano-lieding by de sangen is fen de hear M. de Boer, bihalven dy by de Nos. 5, 7,35, 38, 52, 55 en 56*). Det de measte nije sangen folks-sangen wirde scille, sa as forskate aldere it wirden binne, stiet to bitsjên. In bulte scille müglik wol troch it sou falie. De iene set foar en de oare priuwt; hwet him net haget, Ut er stean. Sa scil ek it folk üs gearjefte wol skiftsje en skiede. As it wyt, dat ik foar hie — om oan ald en jong, oan heech en leech in forskaet fen goede Fryske sangen to jaen — om ljeafde for Laii, Folk en Kening to stypjen, — om yn en mei it Fryske Het üs moaije, krêftige, swietlüdige, oeralde spraek by de iggen en seamen fêst to halden, birikt wêze mocht, — wier it wirk, dat oan dit Lieteboek to béste jown is, trije-dübeld bileane, en as den de goed trijetüzen goune, dy der mei to weak lein is, wer to tènne komme mocht en dêr boppe, det in mannich reaflinters oerbliuwe, scille dizze tonei as nêst-aei for in nij Lieteboek tsjinje ef oars brükt wirde om de Fryske sang foarüt to helpen. Dêrta, mar ek dêrta allinne, stean ik it jinge der oersjitte mocht, as ik der net mear bin, 6f oan it Bistjür fen itSelskip for Fryske tael- en skriftenkennisse. En hjirmei sounens en 't béste, jimme allegearre, meiwirkers en biginstigers fen it Lieteboek, Lansljue en Frjeonen, en jimme, Sjongers, hab nocht en wille by de rüsl Hüns, Foarjiersmoanne 1876. J- VAN L00N Jz- *) Yn de 3e ütjefte de nümers 4, 65, 28, 30, 39, 43 en 48. friezen ! It Frysk Lieteboek, mei safolle soarch en moeite fen J. van Loon Jz. en M. de Boer, ünder meiwirking fen oaren, by-inoar brocht en yn Foarjiersmoanne 1876 ütjown, wier ütforkoft. It wirk, dêroan bistege, hie omtrint fiifentweintich jier lang sa'n fortuten dien, det der moast in nije ütjefte wêze. De hear Van Loon droech dy op oan it Selskip for Fryske tael- tn skriftenkennisse. It haedbistjür fen dit Selskip hat de hear R. van der Velde ütnoege, om for dy ütjefte op de béste wize to soargjen. En do 't de ütjower üs, üt namme fen it haedbistjür, oansocht om it Lieteboek op 'e nij nei to gean en, sa nedich, óm to wirkjen, koene wy dat net wegerje en wy teagen oan it wirk: de hearT. E. Halbertsma binammen mei de muzyk — fierwei it swierste krewei — en ik mei de wirden, ünder tasicht fen de hear Waling Dykstra, as foarsitter fen it Selskip. It bi-arbeidzjen fen de sangwizen mei piano-lieding wier in dreech stik wirk: — bihalven it setten fen de nije stikken, moasten dochs de measte nümers yn in oare — yn in leger toan oerbrocht wirde; in forbettering, dy 't de brükers by it sjongen tige noflik oankomme scil. Fen de 72 nümers, allegearre mei sangnoaten en piano-lieding, binne der 56 mearstimmich, wyls't 16 stikken mar ien sangstitnme habbe, hwêründer trije nije, mei muzyk fen de hear D. A. G. Draper. Sa as men sjên scil, binne der fen de 15 sangen sünder noaten, efter yn it alde Lieteboek, yet ek in mannich bihalden bleaun. Yn dizze oarde printinge komme der forskate nije stikken mei muzyk by; inkelde alde binne der ütsille. Hwet de spelling oangiet, dy't omtrint allyk wier as de skriuwwize fen de Halbertsma's yn de earste printinge fen de Rimen en Te 11sjes fen 1871 — dizze is foroare yn de boekstoaijing, sa as dy oan 'e han jown wirdt yn de Friesche Spraakkunst fen Mr. Ph. van Blom, yn 1889 fen it Selskip ütjown. Dit lieteboek is ek hwet hansumer as it alde. It scil sa, hoopje wy, wol foldwaen. En nou, Ijeave Lansljue, yet in lyts wirdtsjel Lyk as wy witte, de tael üntstiet en groeit oan mei it folk; hja wellet op üt it folks-aerd, dat him yn de tael öfspegelt; hja is, om sa to sizzen, in stik fen üs Ik, in byld fen üs bistean. Us memmetael to warjen, to stypjen, hjar heech to hélden, dat is üs wyt, dat bliuwt üs trachtsjen, om 't wy fiele it dochs sa djip: üs alde Fryske sprake, dat „erf fen tüz'nen jierren", hja hat it folste rjucht op de tankbere forearinge fen alle goe-Friezen. — Yndied, it giet yen oan 't herte, it docht yen sa 'n goed, as dêr dy 41de bikende klanken yen yn de earen trilje, yen as swiete muzyk yn suvere Fryske sang to mjitte rüzje! Det it mei dizze ütjefte fen üs Lieteboek sa goed gean mei as mei de earste; det aloan de Fryske sangen „rölje oer bou en greiden en wélden, fier yn 'troun"! En by dy winsk habbe wy binammen ek it each op de jonger ein, op üs jonges, manljue yn 'e dop, üs famkes, frouljue yn 'e knop. • Jong folkjen, feinten en fammen, helje opl — Op jimme is üs hopel Pitersbjirrum, de 10e fen Wynmoanne 1899. W. FABER. cNornmele Lansljue! Dêr habbe jimme den nou in nije ütjefte fen it Frysk Lieteboek. De hear J. van loon Jz., Eare-foarsitter fen it Selskip for Fryske tael- en skriftenkennisse, nei de dead fen syn frjeon M. de Boer eigener fen it Lieteboek, wier sa frjeonlik dizze nije ütjefte oan it Selskip op to dragen. It haedbistjür hat dit wirk tabitroud oan de hear R. van der Velde, wyls't de hearen W. Faber en T. E. Halbertsma it yn 'e oarder bringen en neigean fen de sangen en de wizen op hjar namen. Der siet mear oan fêst as men sa op 'e flakte wol sizze scoe. It hat lykwols bliken dien det wy for ien en oar gjin better ljue hoechd hiene. Mei alle soarch habbe hja it wirk bihannele en dêrom foeget üs hjir in tige wird fen tank oan de ütjower en oan de bi-arbeiders. Hat it «Ude Lieteboek, amperoan 25 jier lang, krêftich de foarütgong fen it Frysk bifoardere,— as in oandrang ta Fryske sang en in bihald for üs oeralde tael scil dit for in part nij Lieteboek grif allike goed syn paed fine. Sa follen habbe der al mei langstme nei ütsjoen. Habb' der nou nocht mei en wille, by de rüs! It Haedbistjür fen it Selskip for Fryske tael- en skriftenkennisse, ljouwert, Wynmoanne 1899. WALING DYKSTRA, Foarsttter. S. v. d. BURG Algemiene Skriuwer. Nei in tiidforrin fen 15 jier wier ek de oarde ütjefte fen it Frysk Lieteboek wer ütforkoft Sa kaem der forlet fen in tredde ütjefte. De sünt forstoarne Eare-foarsitter J. van Loon Jz. hie nei it printsjen fen de 2e ütjefte, dit Lieteboek yn eigendom öfstien oan it Selskip for Fryske tael - en skriftenkennisse. It haedbistjür fen it Selskip hat de hear R. van der Velde to Ljouwert ütnoege om nou ek for dizze tredde ütjefte op de béste wize to soargjen. Oan de muzyk moast dit en dat forholpen wirde; de ütjower hie de Hear B. H. vastennout to Ljouwert hjirta forsocht, wyls't it ütjaen gean scoe ünder taforsicht fen de hearen W. Faber to Pitersbjirrum, S. van der Burg to Makkum en Jm. Nieuwenhuis to Grou. Sa is it wirk nou ta'n ütfiering kommen. Dizze tredde ütjefte komt mei 96 sangen. It binne de 83 fen de earste ütjefte op 3 nei (de nümers 69, 71 en 72), dy net mear songen wirde kinne, mei de 11, dy't yn de oarde ütjefte nij opnommen waerden, en 5 nije, dy der n o u by dien binne. Fen de 96 binne der 73 sangen mei sangnoaten en piano-lieding. By de 23 sangen, sünder noaten, efter yn dit Lieteboek, binne 9, dy mei sangnoaten en piano-lieding yn de earste ütjefte, en 2 fen dy 9 ek sa yn de oarde ütjefte, to finen binne. Fen de sangen, dy net folie brükt wirde, nei 't men mient, en dy dêrom yn de oarde ütjefte hielendal oerslein waerden, habbe wy yn dizze ütjefte dochs de wirden wer bihalden. De folch-oarder fen de sangen is frijwol de selde as dy yn de oarde ütjefte; de nümers 52, 57, 64, 95 en 96, alhowol alle fiif oars net nij, stiene net earder yn it Lieteboek. Nümers 52, 57, 64, 72—79 üt de oarde printinge binne nou nümere 81, 72, 83, 73—80. De sangnoaten en de piano-liedingen binne hjir en dêr foroare en forbettere en de wirden yn de spelling fen it Selskip brocht. De wirdlyst, yn de earste ütjeften beide kearen opnommen, fynt men hjiryn net werom. De reden fen bistean fen sa'n lyst is, nou't der in Frysk Wirdeboek bistiet, nei üs tinken, hielendal forfallen. En nou, Friezen en Friezinnen, hab der mar wer folie noft en wille meil It Haedbistjür fen it Selskip for Fryske tael- en skriftenkennisse, Ljouwert, Slachtmoanne 1914. S. v. d. BURG, Foarsttter. Jm. NIEUWENHUIS, le Skriuwer. Y N H A L D. EARSTE RIGE. NÜmer. Side. Alle minsken binn' myn broerren 14 31 As de foarjiersblomkes bloeije 91 191 As de maitwierkes rüze, elkoar boartsje efternei . 22 50 As ik oan myn bernejierren 16 34 As lott're goud, troch-trou 87 190 As 't girdyn, dat de aide tiid 81 189 Byld fen myn hüs en myn herte 70 172 Bolle sudewyntsjes waeije 32 79 Bonjour mijn allerliefste kind! 43 101 De bernewrald, sa tear, sa fyn 62 140 „De Friezen dy knielje allinne foar God" .... 80 188 De hjerst hat de simmer to hof brocht 69 169 De minske is as in blom, sa wond're moai, mar tear 10 22 De sinne sinkt, en oer de griene greiden .... 52 118 De wrald is stil en fredich 61 138 Dêr ha w' it Ijeave foarjier wer 20 46 Dêr klinkt in stimme troch 't hielal 82 189 Djip yn 't skrouske Noarden 85 190 Do't pake yet feint wier en beppe yet faem ... 75 187 Dü, dü biste myn Anke 77 187 Earber, rein fen seden 72 180 Elske, myn famke, sit m'altyd yn't sin . . . . 33 81 Farwol, biblomme mieden 57 129 Farwol nou, frjeon! sa trou, sa froed 73 182 Foarütl foarütl is't krêftich wird 6 12 For wierheid en Ijochtl 11 23 For Willemyn lit nou de lofsang kliuwe! .... 58 130 Forjit hjar net, dy Helden fen Oranje! 74 187 Forjit my net, as bolle wyntsjes waeije .... 26 68 Frysk bloed tsjuch op! wol nou 'ris brfize en siede 1 .2 Frjeonen, maten, lit nou blinke 94 192 Giet de winter fen üs skieden 21 47 Great is de Hear, neat komt Him by 7 14 Hark de sé ris byljen, gromjen! 23 52 Helje op ! en lit üs sjonge 40 95 Ho 't de feestnjue 't herte ek bine 89 191 Hwa het oer de alde Terp nea praten heard 95 192 Hwer moat it dochs mei my hinne! 31 76 Hwer, o IjeaveI meistü toevje 92 191 Hwer'stü hinne giest, scil ik mei dy hinne tsjên . 12 25 Hwet bistü ljeaflik, Rizende Simmermoarn. ... 24 64 Hwet heech is, lijt in bulte lést, pas op! ... . 76 187 lens boarte ik as berntsje mei haedstêf en kroan . 53 120 Ik hab de kilde winter ljeaf 51 116 Ik jei troch san en l«ui . 88 191 Ik woe wol det'k in famke hie 55 125 In fleurich jong famke, sa kreas en sa kein ... 78 188 In ljeaf en mütel famke 27 70 In wals, in wals, in wals, in wals! 67 152 DICHTERS. Dr. J. H. Halbertsma. B. J. van Loon Jz. Dr. E. Halbertsma. R. J. G. van Blom. Dr. E. Halbertsma. A. J. Smeding. Dr. E. Halbertsma. W. Faber. Waling Dykstra. P. J. Troelstra. O. H. Sytstra. J. v. L. Jz. Dr. E. Halbertsma. j. Klaasesz. Dr. L. C. Murray Bakker. Waling Dykstra. Dr. E. Halbertsma. J. G. van Blom. A. J. — P. G. O. H. Sytstra. L. C. B. G. Colmjon. J. Klaasesz. O. H. Sytstra. J. van Loon Jz. Dr. E. Halbertsma. Dr. E. Halbertsma. Dr. M. B. J. Troelstra. G. Colmjon. fj. van Loon Jz. \nei H. Sytstra. P. G. Bleeksma. v. L. Jm. Nieuwenhuis. Dr L. C. M. B. Harmen Sytstra. Waling Dykstra. Waling Dykstra. L. C. J. G. van Blom. Dr. B. Waling Dykstra. Waling Dykstra. J. G. van Blom. P. J. Troelstra. TOANSETTERS. W. A. Mozart. M. de Boer. D. A. G. Draper. T. E. Halbertsma. D. A. G. Draper. M. de Boer. M. de Boer. M. de Boer. M. de Boer. M. de Boer. Jr. Mr. Humalda van Eysinga. H. van Belkum Kz. M. de Boer. IM. de Boer. \ F. Himmel. M. de Boer. M. de Boer. C. Koster. EARSTE RIGE. Nümer. Ynskje, op 'e baen! Wottü't net dwaen? ... 48 Yn't Swantsje stek ik graech ris oan 38 Yn't westen dükt de sinne: — Famke kom! . . 79 It libben lést my wonder skoan 30 It moaiste famke is Wobbelke fen 't gea . . . . 49 It moantsje skynt yn simmerjoun 64 It wier op in simmerjoun 60 Kenings-swipe! Aldehou 84 Kenn' jy it lan fol griene weiden 54 Kom, Setsljeaf! kom, nou keamer-op 50 Libben tier't op de wriUd, mar Dead hüzet yn dy . 9 Lizze yn 't boaze üs hiele wrald! 86 Loaits de fammen fen üs gea 96 Myn Famke kipet gol en blier 42 Myn Ijeave müfle jonge 28 Moai Sytske kuijere yn de finne 35 -Moai, sonder weargea binne de Wélden .... 17 Net alles, hwet nou üs forhuget 93 O Uln, üs 't ljeafste en djürste op ierde! .... 4 O, rölje oer bou en greiden 2 O tierige bou, o dü tögest üs wei 18 Oan 't stille Poelke wenne 15 Och, litst dy net bilèze? 46 Oer de elzen beamkes oan 'e mêr 71 Pibe kaem op sneintojoun 34 Planeten lükt de Sinne 90 Ploaits de blommen, dy't der bloeije! 47 Reade wankjes moai, as it moaiste moai .... 66 Roazen ploaitsje, stikels mije 59 Sibbel fen 'e Ryp stiet op it skerp, scil ride... 39 't Sintsje gyng wer ünder; yn syn swiidste pracht. 25 Sjuch jinsen dy flaggen, en hear dy muzyk! ... 37 Skipkesile, skipkesile 36 Stjerren blinke, wyntsjes swije 83 Swiete Nynke, ik moat skiede 56 Taepje my 't glês ris, myn Famke 45 Tink, hwert dyn wei mei rinne 8 To Boalsert yn 'e merke . 29 To, Hen my in patsje! 41 Tweintich jier en nou al wei! 13 Wêz wolkom, rüge jükelbird 44 Wy habb' jo ljeaf mei hiel üs hert! ...... 5 Wy, wy litte üs tael net faire 3 Wier'ne de alde Friezen frij 65 Wizen en learden, siz, hwet is sang? 19 Wol, Fryske sin! üs nou wer liede 63 Wonder moai Oranjewald 68 Side. DICHTERS. TOANSETTERS. 111 J. G. van Blom. 91 H. Fennema. 188 Harmen Sytstra. 75 J. G. van Blom. 112 J. G. van Blom. M de Boer. 147 Jnu Nieuwenhuis. F. Eberle. 134 Dr.' E Halbertsma. 189 Dr. L. C. Murray Bakker. M. de Boer. 122 J. G. van Blom. M. de Boer. 113 Master Jouke. 20 190 H. G. van der Veen. H. G. van der Veen. 192 S. L. f. J. 100 Dr. E. Halbertsma. 72 Dr. E. Halbertsma. 85 Dr. E. Halbertsma. M. de Boer. 36 Harmen Sytstra. 192 N. N. 8 J. Troelstra. 4 T. R. Dykstra. 40 33 Dr. E. Halbertsma. M. de Boer. 107 L. B. 173 Dr. J. Halbertsma. D. A. G. Draper. 83 T. R. Dykstra. 191 B. 109 J.v. L.Jz.neiDr.E.H. 150 W. Faber. 131 Waling Dykstra. A. J. Wolters. 93 Dr. J. H. Halbertsma. 66 G. Colmjon. 88 T. Velstra. M de Boer. 87 Dr. E. Halbertsma. M. de Boer. 189 Dr. J. H. Halbertsma. 127 B. M. de Boer. 106 Dr. E. Halbertsma. 17 T. G. van der Meulen. 74 Dr. E. Halbertsma. 98 N. 28 Simen Aukes. 103 Dr.LX. Murray Bakker. M. de Boer. 11 Dr. L. C. Murray Bakker. Jr. Mr. Humalda van Eysinga. 6 G. Colmjon. M de Boer. 148 Dr. E. Halbertsma. Jr. Mr. Humalda van Eysinga. 44 H. Pasma Fz. M. de Boer. 143 J. van Loon Jz. 168 J. van Loon Jz. FLATER-OANWIZING. Side 14, rige 1, stiet „him", moat wêze: „Him" „ 14, „ 5, „ „syn", „ „ : „Syn" 16, „ 2, „ „koe-stin", „ „ : „koest' in" l 17, „ 3, „ „hwetst", „ „ : „hwet'st"' IT LIETEBOEK. No. i Frysk Folksliet. X Tl 7 " IJ—#—yv 3 4=± 4 No. 2. Fryske sang. Allegretto. 1. O, ról-ie oer bou en grei - den En 2. Hwet tiids tosk ek for - dyl - ge Of 3. En scil üs lüd ris swij - e En 4. Ja, sa lang beam-men bloei - je, Sa "KI I r> IS I r\ é é é- é é_ 4»-, wal - den fier yn 't roun homp-te yn iv'- ge rêst , gea-neüs deea-gen ticht, Tang it wyn-tsje waeit, For - spraet dyn blie Hwet wiks' - let of Dnrhs sril't dêr - oan Sa lang d ■ re klan - ken Oer hiel de Frys for - oa - ret, Wy hal - de üs spra net Hz - ze, Dochs klinkt in ea 4ü ke ke bel gêrs- kes tie - re, Sa lang de hoan - ne "WTT -+ —r —r 5 T 1r roun. rest. dicht kraeit, Tril - je elt - se Fries yn de ea Wy scil - le as de al - den sjon Den scil de nei - team sjon Sa lang scil - stü ek klin ren, ge ge ke n _ ( p O gol - le Frys De gol - le Frys De gol - le Frys O gol - le Frys ^ é ke sang; ke sang; ke sang; ke sang; Wy Syn Syn Scilst' scill' dyn wi - zen sjon wi - zen scil - le klin - zen scil - ie kim ge ke ke den! Us hie - le lib - ben lang! — — Us hie - le lib - ben lang! Hjar hie - le lib - ben lang! ba langl sa lang) sa lang! — Wy scill' dyn wi - zen Syn wi - zen scil - le Syn wi - zen scil - le Scilst' ról-je oer bou en •'J' é 0 é T.R. Dykstra. 6 7 SS 55 8 Sang. Piano. 9 10 mm 33 Moderato. 11 12 Sopraen. Alt Tenor. Bas. Piano. mm 13 14 No. 7. Gods greatheid. 15 16 X i G. Colmjon. 17 18 -h 1 1—i— 19 20 No. 9. It Tsjerkhöf. Andante. r-*-—ï— yi dolce 21 =1 3 -j 22 No. 10. Bitrouwen. 23 24 m 2S Andante Sostenuto. Sopraen. Alt. Tenor. Bas. Plano. No. 12. Ivieh trou. P I h^fc*. f —F—r BES* 26 27 * * 28 No. 13. Bea fen in lij er. Sopraen. Alt. Tenor. Bas. Plano. Adagio. 9^ ± —t P 3t_ 55 r 1. Twein-tich jier en nou al weil Wi-keoan 2. 'kLeau, o God, oan Jou bi - wald. 'kFiel det 55 :cs: :t=4 5$ 5 5 Ml I [ i r tt Ir wi - ke giet der hin - ne, En ik kwyn - je en tjirm-je weil Scil Jy my hel - pe kin - ne, iv'-ge btjur - aer ien uc w.aiu. ... my sa it ein bi- de lij - ens-nacht myn 1 0 Cr 29 -0—i 30 3 SlMEN AUKES. 31 No. 14. Fryslan. Andante. S6 •r—I 32 33 No. 15. By it Poelke. mm sa 34 35 cresc. 36 Sopraen. Alt Tenor. Bas. 37 5£ m 38 1 IF^-Hi «Èr-——p1 SS co 39 -a--k 1- ƒ P Harmen Sytstra. 40 No. 18. Us Bou. Andante con moto. 41 42 -§>—-— 43 cresc 44 Stimme. Piano. No. 19. It Liet. 5* > 45 46 No. 20. In Maeijemoarn te siich - ie ris Troch 4. Fjild op! mei lich - te trêd en swier! Wêz 5. Fjild op! God ea - re jown, myn sieP! Dêr Elts fü - gel - ke is wer yn de wear En flod - dert, sjongt en tn si - ket mei syn ti - ne snut it swiet fen krud en Snüf op! hwet is de moarn-loft frisk, Hjir yn dy bÜ-ken- Fjild op! 'tropt ai - les heech en fier: „Us God is great en Oan - bid mei de ear - ste sin - ne - striel De Skep - per fen de ' m.' W>—9- p r f -I M4 47 É -0— 48 3q 49 wil - le en rom fen Tank, o l 7 1 1 1 -4 -4 -t 50 Sopraen. Alt. No. 22. Maitiid en Jonkheid. 51 52 Sopraen. Alt Tenor. Bas. m 53 54 1=* iÉÉn 55 56 r/r. 57 58 ¥ g'r r g1 TT ge geat 59 60 61 62 63 64 $=1 65 -m ——fh-~m m ë> ~ —m *——•—~P • —*-—é- F~f tr C 5 \Tr~Z~v~^r~ï——p—p ~p— 55 66 No. 2B. Joun. 3= 67 P *) De tenor moat yn dizze miette en yn de trije folgjende de wirden sjonge, dy't ünder de sopraen en alt printe binne. 68 m Sopraen. Alt. Tenor. Bas. as bol - le wyn -tsjes as mil - li - oe - nen W^—0 0~T 0- -0 W 0—d ^ 1—0- 4 69 s=0 lzfcgirrT-rT . i i . pp --j- * r= * f 11 ~~i—» 70 IE Stimme. 71 cresc. 72 73 74 No. 29. De Boalserter Merke. le Stimme. 2e Stimme. 75 Myn bloed bigoun to koaitsjen, Ik wist to wrald nin rie, Ik wier dochs yet mar sauntsjin jier En nou al mei in faem to bier, In faem to bier, (twaris) Dêr 'k nea net dounse hiel 10. En Wobbel liet hjar sinke, En patte as in wyld; As pypkeniel oer rizenbrij, Ja, noch wol swieter smakke 't my, Ja, smakke 't my, (twaris) Fen sok in aerdich byld. 76 77 Ë 78 79 No. 32. Sémans-öfskie. 56 80 mi 81 No. 33. Myn Elske. Allegretto non troppo. 82 ƒ t c 83 84 Solo. l- V/ U h—h 1 fj L^ r F—g-l-S-it € Ji L»*—W b—Wt «=1 85 No. 35. De Wite Flokken. Sopraen. Alt Piano. Moai Syts - ke kui - je - re yn de fin - ne, En te nok - ken nea-nei Kwoe 55 86 P . w ritenuto. y -0- 87 1 Si 88 89 —r—fr=N 90 91 No. 38. Yn't Swantsje. mf i—r Sr 92 P dolce 93 Stimme. 4—O 94 Reeitando. m 95 No. 40. Foarsang op in Sangjoun. Allegro. SS m - der niss' ke 96 97 rit. 98 No. 41. To, lien my in patsje! Allegretto. 55 3= 4£ 99 100 No. 42. It Famke. 55 101 102 u 11 103 104 cresc. lento. Poco meno Allegretto. Sopraen. r Alt Tenor. Bas. 105 II w 106 No. 45. Taepje ris yn, myn Famke! Allegretto. X™f -4 1- 107 108 109 Sopraen. Alt. Tenor. Bas. 110 p r- 111 No. 48. Ynskje en Oark, vb* e EIEEES s „c* ■ jaen. Al-den by't fjür en it jong-folk op re-dens. Kom mar, myn bout-ke! toan nou dochs gjin priis. 'kScoe it wol dwaen, wier 'kop 'ths mar hwet gau-wer, Mar, feint-sje! leau my: ik bin mar in jaen ? Hing - je mar op my, en lit dy mar slie - re! Fal - stü, den kinst' yn myn ear - men wol griis. Fier fen it folk, op it leech sa al - lin - ne, Dreau-ke dit pear-ke sa nof-ïik der 112 No. 49. W o b b e 1 k e. 113 m Dl Sopraen. Alt. 114 4—+ S—-té-*-*1- 115 116 No. BI. De Reedrider. 117 ƒ J. VJ. VAT* DLUm. 118 Langsum. No. 52. Jounliet. Irf- 119 120 Stimme. r Piano. -S* m tuit mf 3 Cd 121 fflf Piu moto. P 122 No. 54. Fryslan. 23 124 125 No. BB. Ik woe wol det 'k in famke hie. Allegretto 1. Ik woe wol det'k in fam-ke hie, Dat 2. In in - gel - in - ne, dy 't my swiet Mei 3. Den wier de frij - e - rij my net Sa'n 4. Och, hie 'k in fam - ke, in - g'le - rein, Mei v—V Det hja myn ech - te hert - lap wie', Dy'k net wer mis - se Dy 'k for gjin jild wer far - re liet. Hie 'k sa 'n ien foun, dat Den hied ik rês - te foun for't hert' En wil-le'er yet - te Den hie'k mear fre - de, wille en sein', Mear rêst en fok as 4t 126 Walinq Dykstra. 127 No. 56. Rouke öfskie. Koe'k as't swealtsje mar oer - saei - je, Koe'k as 't wyn-tsje mar oer'kScil myn need destjer-ren klei - ie, Det hja jamk dy freeg-je Den scil ik wer mei dy doun-sje, Win-ters wer it üs lans 128 129 No 57. Ofskied. Rêstich. Tenor. Bas. 13C No. 58. Keninginne-sang. u lit hwaens lit 131 Moderato. No. 59. Blide Moed. A. J. WOLTERS. Dy 't Wy Hwa Leau, 1 1 l~3 ft 1 132 133 fcfc= V V t±±=t 134 135 136 137 3. En djip yn 'e ladene tsjalk Song skütefaer, as in alk, In sang fen de oeralde tiid, En wier mei it wyfke sa bliid. En't wyfke dat spoun en dat striik En digere troch 'e riik, Troch 't healwei opskouwene lük, En wier by hjar hirdke sa kloek. Sa kloek, sa kloek. i Soms driuwkelen wy sêftkes wei, De riemen sa sleau eftemei. Den fette ik hjar Ijordichkes om En neamde hjar hunichblom. Den lake hja wytkes en blier, As't maiblomke docht op 'e wier, Tsjin 't frjeonlike rea-sinke oan, As't sprankelt fen goud yn 'e moarn. De moarn, 'e moarn. 138 No. 61. Joun. Sopraen. Alt. 139 P J N N rop-pen, Nin snu-ven fen 'e kij; 't Is alP - gear rêst en stil - te, Nin siich - je lükt foarier - de, As üs sa'n joun-tiid jowt ? Jaen, God I det hiel üs lib - ben Sa'n fre - de yn üs 140 No. 62. De Bernewrald. hie - le ta-komst' yn. Dy lyt - se bern-ts es, gol en biier, n pin - ne Diea-™» wyi ..friu-ljue yn T knop, Wirdt gau hjar lyt - se wrald to nau, Den slag - ge hja de wyn-sels 141 142 :[ I J I 143 No. 63. Oan de sang. mf 144 d=q 145 146 J. V. LOON JZ. 147 No. 64. Op 'e Mar. Andante con sentimento. 148 149 P 3 . e. Halbertsma.* 150 Sopraeti. Alt. Tenor. Bas. Piano. ÏZ1 f 151 152 153 A tempo. No. 1. Dat ropt de spyl - man en hy krast Mei swier op deal - de ram ra 154 —v —r | - 155 ), J J J J . J , L-JL04-J le. i —Mi 156 157 f h 0 , f—\ 156 151 le. 2e. ! t 1 ,! la, la, la, la, la, la, li ï t 0 m r 0 0 En la, la, la, la, la, la, la, 160 161 I mf\ 3r-\—r 21 162 hH-M- I mf I -d r—timt la, la, 163 164 cresc. la, la, la, la, 165 166 J J J la, la, la, la, la, la, la. 167 in wals, ja, in wals, ja, in i J i J1J T ,F ~, T ~ ■= i-i-m-i-e_ 168 4-r rit. Sopraen. Alt 1 Won - der moai O - ran - je-wald, Mei dyn he-geen tich - te lea-nen! Rêd-der 2. Yn - ljeaf, djür bist' üs, o Wald, Hwer't na - tür üs hert'kin bi -ne;Hwertwy Tenor. Bas. dim. 169 Sang. 170 171 m Sang. v 5 Piano. 173 No. 71. Jountiids Wémoed. Adagio. D. A. G. Draper. -a—NH Piano. 174 175 176 17? 178 179 Tempo I. 180 No. 72. De alde Friezen. -0 0 0 #—1 FJ-i— 1 1 f » £_ mm 1 #' ,J 181 i li \j v I r 182 No. 73. Farwol! Sopraen. Alt Moderato. SS 183 184 185 *i J_ JN h —4 3 —4- 24 186 ƒ N V-4— m i m SS 187 No. 74. ORANJE EN IT FOLK. Wize: as No. 26. Forjit hjar net, dy Helden fen OranjeI Dy goed en bloed hien' for üs lan, Dy't wrongen üt 'e tigerkloer fen Spanje. Forjit, forjit hjar netl Forjit hjar net, üs foarfaers, dy't as lieuwen Hjar warden faek tsjin düb'Ie krêft; Dy, stoer en f rij, aloan yn oansjên kleauwen. Forjit, forjit hjar net! Forjit it net, ho't se yn 'e foarste rige Fen witnis, kinst en frommens stoen'1 Ho 't ljocht fen hjar de wide wrald oerstige 1 Forjit, forjit it net! Forjit it net, ho't eigen skeel hjar woune; Ho folk en frijheid sonken wei; Ho, roppe en skoerd, Oranje hjar hat boune. Forjit, forjit dat net! J. van Loon Jz. No. 75. ALD EN NIJ. Wize: It Skeveningske famke. Do't pake yet feint wier en beppe yet faem, Do wier't allegearre net heal sa foarnaem En deftich as nou; Men neamde elkoar dou; Goedei en goed wei en dêr gyng it mei ou. Do wier'ne de minsken rounboarstich en plat, Hja neamden ienfaldich in kat mar in kat; Nou wirde se boas En lüke oan 'e noas Oer echtfryske wirden, — mar net oer hwet oars. Do gyng ek in boer yette klaeid as in boer, En stêdskompleminten dêr mocht er net oer. Hwet roppe se nou? Mynhear en jiffroul Tsjin boer en boerinne, soms lompen en grou. Do bleauwen de boer en boerinne by honk En soargen det tüsdeis de büter net stonk. Hja wier'ne yn it spier Jouns let en moarns ier, En rieden mar inkel ris üt for plezier. Do wier'ne de frouljue for't wirk net to swak. De boerebern stie'ne for boaden yn't plak; Nou pronkje se swiid, En slite de tiid Mei sjongen en spyljen, gejei en geriid. Do stelde de Fries yn syn tael yet in ear'; Dêr kaem er mei del by de greatste mynhear; Dat liket nou neat! Nou binne se great Op healbakken Hollansk, ho bryk en forkeard. Do't pake yet feint wier en beppe yet faem, Do wier't allegearre net heal sa foarnaem. Foarütgong is nou It roppen al gau, Mar't fait yn in hiele boel dingen hwet ou. Waling Dykstra. No. 76. PAS OPt Hwet heech is, lijt in bulte lést, pas op! Krekt as op 't skip de greate mest, pas op! Faek treft it waer in heech gebou, Mar lytse hüskes net sa gau; Pas op! pas op! pas op! Dy 't seil omheech lükt yn 'e top, pas op! En hellet ek de fok yet op, pas opl En den net tinkt om wyn en waer, Dy komt allicht yn great gefaer; Pas op! pas op! pas op 1 Pas jimmeroan op skoat en roer, pas opl En hald it skip goed yn bistjür, pas opl En let op al dyn tuech foaral, Oars rekkesf licht oan legerwal; Pas op I pas op I pas op! Waling Dykstra. No. 77. WIDZESANG. Dü, dü biste myn Anke; Dü, dü biste myn bern; Dü, dü biste myn fanke; Witst net, ho goed ik it mien I Ja, ja, ja, ja, witst net, ho goed ik it mien! Sliep, sliep sêftkes, myn berntsje; Sliep, sliep stil as in blom! Dük, dük, krüp yn dyn herntsje; Tink dü mar nearne net om 1 Ja, ja, ja, ja, tink dü ensfh.. Dy, dy scoe ik wol triuwe, Ticht, ticht, djip oan myn hert'. Nin, nin pinnen biskriuwe Nin memme ljeafdefjür net. Ja, ja, ensfh. Troch, troch fjür en troch wetter Gean, gean, flean ik for dy. Nin, nin libben is better As it stjerren for dy. Ja, ja, ensfh. Dü, dü biste myn küze, Dü, dü tógest my wei. Na-... na-... na-... nane-süze, Bliuw der sa swiet yn wei! Ja, ja, ensfh. Tüt! tütl tüzen priuwkes Ut, üt myn libbens-ier: Tütl tütl tüzen triuwkes, Weitsje myn fanke moarnier. Ja, ja, ensfh. Dü, dü biste myn Anke, Dü, dü biste myn bern: Wird, wird in tige fanke, Wird in Friezinne, myn bern! Ja, ja, ensfh. Sliep, sliep slüt hjar de eagenl Sliep, sliep krüp troch hjar lea! Tiis, tiis hjar yn dyn reagen, Meitsje hjar libbende deal Ja, ja, ja, ja, witst net, ho goed ik it mienl Dr. E. Halbertsma. 188 No. 78. IEBEL OP 'E DILLE. Wize: as No. 75. In fleurich jong famke, sa kreas en sa kein, Dy wier ris oer üs nei de Dille ta tein, Om dêr op 'e baen Biwizen to jaen, Ho tige op 'e redens hja mei wist to dwaen. De kjeld fen 'e winter dy lette hjar neat, Mar makke hjar mütele wankjes sa read, Sa read en sa bol; Hja kipe sa gol; It libben, sa't like, dat léste hjar wol. Hja stie op 'e redens sa flink as in man, En sloppens yn 'e ankels dêr wist se net fan; En elk, dy't hjar seach, Mistroude syn each, As hja sa füleindich oer't üs hinne fleach. Al stouden de feinten der oer as de wyn, Hja ried se wol sniedich fen etteren yn. „To heite, Hz op 1" Wier den hjar gerop; Soms fierd' se de feinten omtrint oer 'e kop. In feintsje wier greatsk en wol tige op 'e tried, As Iebel mar mei him de baen ris opried; Mar praette hy hwet Fen dit of fen dat, Den striek se wer hinne, sa rêd as in kat. Hja sei yn hjar eigen: „Mar gjin frijerij; Mei elts hwet to riden dêr haTd ik my by: Hwent lient men it ear Oan frijers-petear, Den hat men yens frijdom sa folie net mear." Mar dochs, as se Wiger ta foarrider hie, Den wier't krekt, as't riden hjar better foldie; Den gyng it sa rêd, Den gyng it sa glêd; Mei Wiger to riden, dat waerd se net sêd. En do 't se mei Wiger al wer efkes ried, Loek hy hjar fen siden en praette sa swiet: „Éi fanke," sei hy, „Bliuw nou mar by myl Ik mien it sa fiks en sa tige mei dy." Hja skodholle: „nél" en gyng wer op 'e reed; Mar Wiger hie lykwol hjar skielik wer beet. Nou weeg*re hja 't net: Hwent hy hie hjar hert AI stiltsjes oermasfre, al miend' se fen net. En Wiger en Iebel hien' nocht by de rus, En Wiger brocht Iebel de jouns ek nei hüs; En hja üende't ear Oan Wigers petear, En foart dêrnei hie se hjar frijdom net mear. Waling Dykstra. No. 79. FAMKE KOM 1 Wize: Schoon Sophie, mijn Engelin. Yn 't westen dükt de sinne: — Famke kom l It is de tiid der minne: — Famke kom! En hjar moaije flinke lea, Toskjes wyt en lipkes rea; Famke, jaen my noch in patsje, famke kom! 'k Jaen dy tsjien werom; 'k jaen dy tsjien werom. Sjuch 't fjild mei dau oerditsen: — Famke kom 1 It stjerreljocht ontstitsen: — Famke kom! En hjar moaije fiinke lea, ensfh. It wyntsjen aeit de walden: — Famke kom 1 It marke is sonder falden: — Famke kom 1 En hjar moaije flinke lea, ensfh. Wyls't w' yn it boatsje sitte: — Famke kom I Kinn' w' üs sa driuwkje litte: — Famke kom 1 ' En hjar moaije flinke lea, ensfh. Mids yn 'e mar togearre: — Famke kom! Kin m' üs net gobjen hearre: — Famke kom! En hjar moaije flinke lea, ensfh. Nin langer tiid forsomme: — Famke koml De joun scil üs ontkomme: — Famke kom! En hjar moaije flinke lea, Toskjes wyt en lipkes rea; Famke jaen my noch in patsje, famke kom! 'k Jaen dy tsjien werom; 'k jaen dy tsjien werom. Harmen Sytstra. No. 80. DE STANFRIES. Wize: O schift'rende kleuren van Nederlands vlag. „De Friezen dy knielje allinne foar God", Sei earen in drege Stanfries; O, hjoeddeiske Friezen, meitsj' him net ta spot, En romje net yn üs forlies. Hy bügde gjin knibbels foar'n ütlanske hear; Wird' jimme net ütlansk yn tael en menear; Dat foeget gjin flinke, gjin rjuchtaerde Fries, Dat foeget gjin rjuchtaerde Fries. Ei, bügje de hals for de moadewet net, Sa wif as de hoanne op 'e toer, Stelle üs de lossinnige Fransken de wet, Den is't mei üs tigens gau oer. Wêz' net twivelriedich , net skrutel, net heal, As 't wierheid en rjucht jildt; stean fêst as in peal. Den giet it, den giet it üs goed op in dür, Den giet it üs goed op in dür. Dy't for't gouden keal him net bücht en netniicht, Yn dwaen en yn tinken ljeafst frij, Om ginst fen de minsken net krüpt en net liicht, Ofkearich fen loftüterij; Dy't knappens weardearret yn néd'rige klean, En hoek haldt, al büuwt er allinne faek stean, Is Stanfries, is Stanfries en mear yet der by, Is Stanfries en mear yet der by. Dy't net oan de liedban fen lüdroppers rint, Nei 't ydle net jaget as sot; Dy't alles, hwet ljeauik en goed is, bimint, Mei hillige wierheid net spot; Dy't priis stelt op de eare en de wolfeart fen 't lan, By alles him haldt oan natür en forstan, Dy knieiet, dy knieiet allinne foar God, Dy knieiet allinne foar God. Waling Dykstra. 189 No. 81. SKIEDNISSE. Wize: Lieteboek, le ütjefte no. 10, 2e ütjefte no. 52. A. As't girdyn, dat de 41de tiid Hinget foar't forline, Sêftkes wykt for heite hSn, En hy yn dit tsjust're lan 'tLjocht op nij lit skine. (twaris.) B. As den mem de famkes wiist: Hjir hat beppe wenne, Dêr omtrint stie pake hüs, Dêr in earme bidlers klus, Efter yn dy herne. (twaris.) A. As den heit de jonges seit: Jinsen ha'k wol boarte, En dêroer, yn 't griene fjild, Hat wol mannich fiskje syld, Dat m' oan de angel hoarte. (twaris.) B. As den mem hjar't gea lit sjên, Dat forriisde üt heide, Dêr de skeper mei syn houn, Fen 'e moarne ta de joun, Stil syn skiepkes weide, (twaris.) A en B. As sa heit en mem, om striid, 't Ien en oar fortellet, En, fen d' alde grize tiid, 'tjongfolk hwet forhellet, Den stiet müle en ear faek op, En hjar wille kliuwt yn top. Solo. It noft, dat de berntsjes yn skiednisse fine, Dat noft fine ek alden fen dagen der yn. Hja binne ek sa graech op it fjild fen 't forline, En tuerje 'er mei wille hjar de eagen hast blyn. Koar fen frouljue. It hillige, earwird'ge twingt earbied üs óf, Wy kroanje dus skiednis mei blommen en löf I Mei blommen en löf I (twaris). J. G. van Blom. No. 82. GOD IS LJEAFDE. Wize: Lieteboek, le ütjefte no. 13. Dêr klinkt in stimme troch 't hielal, In hearlik, treastfol liet, Dat droant en trilPt mei lüd geskal, Sa fier Gods skepping giet. De dei dy ropt it oan 'e nacht, De nacht wer oan de dei. Wy lêze't yn 'e stjerrepracht, En't moskje tsjilp't it mei. Ien stimme, ien liet, ien melody Rüst troch de skepping hinne: „Us God is goed, oer-goed is Hy,\,. ,„ . . Hy's ljeafde, ljeafde allinne I" p™0™) De Maeij' mei bünte blommetoai, Struit lok oer minske en djier. De Ijeave simmer, myld en moai, Jowt al hwet libbet tier. En bliest de hjerst de blommen wei, Swijt winters de natür, Gods amme jowt üs eltse dei, Mei 't ljeafdrykst Albistjür. Ien stimme, ensfh. Al swaeit de dead syn seine roun, Trochflimet hy üs t hert, Us hope stiet op fêste groun, Hj'ontfalt, hj ontsinkt üs net. Hwent God regeart. De wrald omtsjucht, Omjowt, omklammet Hy. Syn ljeafde joech üs't libbensljocht, En ta Him keare wy. Ien stimme, ensfh. J. Klaasesz. No. 83. NACHT. Wize: Lieteboek, le ütjefte no. 32, 2e ütjefte no. 64. Stierren blinke, wyntsjes swije, En natür leit yn 'e slom. 't Is de stille nacht fen 't frijen, Kom, myn Ijeave famke, koml Lit üs han oan han hjir sitte, For nin loerende eagen bang. Lit üs wralds fortriet forjitte, Ljeafde wit hjir fen nin twang. Djippe stiltme is om üs hinne, En it fjild leit yn 'e dau. 'k Hear it lüsterjen allinne: „Ivich, ivich ljeafde en troul" Ingels yn dit hillich tsjuster, Flodderwjukje om üs ta; Sizze, fen us lok forwünd're: „Hwer is't yn 'e himel sa?" Dr. J. H. Halbertsma. No. 84. KENINGS-SWIPE. Wize: Lieteboek, le ütjefte no. 36. Kenings-swipe! Aldehou, Bim-bam-bom, wiuw mei dyn holle Yn 't Oranjedoek bitrolle: Wolkom Lansljue, wolkom nou I Flaggen blinke, fjild en sinne! Ho 't hja jeije, ride, rinne, Nei de baen mei blier gegei: \ (tm„ri„ v „Kenings-swipe! OranjedeiI" ƒ v"""™5' 't Trippe-trapet, 't stiet nea stil, Lieuwe-foarwirk, geve bonken. Sjuch, de noasters spije fonken! Klinkleare eagen as in gril, Flink as Ijippen, lea as fügels, Flean' dy hynsders, stouwe as kügels, Skomje, hafflje 't bytling wyt, \ (twaris\ 't Trippe-trapet, o sa hjit! ƒ ^wans-> Fryske famkes, mütel kein, Müzige eagjes, reade wankjes, Kui'rje, harkje nei de sankjes, Tille yen it hert oer-ein! Hwet krioeljen, rüzjen, süzjen! Is d' ald Middel-sé oan 't brüzjen, Gounzet hjir in bijekoer, \ (twari.\ Bünt-biblomme greiden oer? ƒ v""0"5' 190 Hark, 't muzyk! Oranje heech 1 Elts moat trippe-traepje, dounsje; Gudzen wrinsgje, fieane, gounzje, As it wearljocht, gleon en dreech. Sjuch, dêr flean' de léste hinne! Hwa, hwa scil de swipe winne? „Woun!" de wip giet al omleech, \ Willem boppe! Oranje heech I Dr. L. C. Murray Bakker. (twaris.) No. 85. WINTERLIET. Wize: Lieteboek, le ütjefte no. 46. Djip yn 't skrouske Noarden, Yn 'e Poalséske oarden, By de narwal, iisbear, foks en houn; Hwer de stoarmen bylje, Rouwe lieten lylje, Heil- en sniejacht wyld stouwe yn it roun; Hwer de iisbergen driuwe, Himelhunend kliuwe, Sit de winterkeuning op syn troan. Tüzen iiskastielen Glierje allyk juwielen, 't Noarderljocht oerstrielt him as in kroan. (twaris.) Is syn amme oan 't bliezen Oer 'e stoere Friezen, Dat jowt nocht en wille by de rus; Hinget hy oan tüken, Ikenstammen, strüken, Iisjuwiel oan tsjerke, toer en klüs; Rekket hy de weagen, Tsjoent hy üs foar eagen Speeg'lich üs oer marke, wiel en poel. Den moat elts him reppe, Hird op redens skreppe, Den is 't merke-nocht en iis-krijoel. (twaris.) Koart forwielen boksen, Fiters oan 'e hoksen, Rüge mütse tillich op krol hier, Han yn hSn mei 't famke, Blier as 't boartlich lamke, Saeit Frysk boi oer banen wit ho fier; Loftich foar fijoele, Huningswiete müle Patsje, dounsje, djoeije, det 't hwet docht; Sêft nei hüs ta driuwkje, Altomets ris triuwkje, Dat is swiete wille, winternocht! (twaris.)' Heit'lans flagg' dy klappert, Swiid Oranje wappert, Swiet muzyk rüst oer de kreaze baen. Sjuch, dy stoere striders, 't Pükje ten hirdriders, Om dy tsjüke priis hjar bést 'ris dwaen 1 Atse, Watse, war jo, Skarr'lje, skek en klau nou! Fryslans tsjeppe frouljue sjênn' jimm' nei. „Woun!" lit kiel en tromme Fryslans riders romme, 'tAlde skaei tsjucht mei de priis wer weil (twaris.) Dr. L. O Murray Bakker. No. 86. LUFTICH. Wize: Lieteboek, le ütjefte no. 51. Lizze yn 't boaze üs hiele wrald I Leau it, hwa 't wol leauwe. Dy fen 't wraldske libben haldt, Moat it swiet hjir priuwe. Sucht in rytsje oer sür fortriet, Wille, wille is 't Side liet, 't Leit oer 't hiele wêzen Fen Natür to lézen. Fljugge üs tiid mei kügelsfeart, Jowt er üs mar wille, Sünder dat is 't libben neat, Kinn' w' üs lést net tille. d' Iene dus en d' oare sa, Tiid moat op syn wjuk üs ha; Luftich moat 't hjir wêze, Lit Natür üs léze. Hald' w' üs oan 'e tiid net fêst, Tiid scil üs hwet roaze. En nin kleijen licht üs lést, Noch oer wr&ld noch 't boaze. d' Iene dus en d' oare sa, Tiid wol elts syn wille ta, Wirdt Natür mar lézen Troch de rjuchte glêzen. H. O. van der Veen. No. 87. IN LIET FOR FAMMEN, hwaens ljeafsten op sé omdoarmje. Wize: Lieteboek, le ütjefte no. 58. As lott're goud, troch-trou, Myn feintsje-ljeaf 1 Kom yn myn earmen nou, Myn feintsje-ljeaf! Nin wink yn 't each for my, Teach nacht by nacht foarby, 'k Tocht jimmerwei oan dy, Myn feintsje-ljeaf! Jamk op üs hege wier, Myn feintsje-ljeaf! Kriet ik, o 't hert' sa swier I Myn feintsje-ljeaf! „Wei sé! ik mei dy net, „Dü gniiste om famke's smert', „Skoerst my myn ljeaf fen 't hert, „Myn feintsje-ljeaf I" Sa mannich kaem om my, Myn feintsje-ljeaf! Mar sib en trou bleau'k dy, Myn feintsje-ljeaf! Myn hert bleau kald as stien, Blau joech ik eltsenien, Dy woe ik! oars nin ien, Myn feintsje-ljeaf! r 191 No. 88. DE LYTSE POSTILJON. Wize: Lieteboek, le ütjefte no. 63. Ik jei troch san en lan, Myn posthoarn yn 'e han, Dy kin fen swiete wille Eltsien it hert' optille. As neare soarch 'ris knypt, It each in trientsie lypt, Den spylje ik mar myn liet, lletsje swiet „ik Din de ïytse rosnijon, De hiele wrald teach ik al roun, Heila, heilo, hyp swypke swyp! Ik sjong myn loftich liet!" Sit ik kreas op 'e bok Yn myn moaij' reade rök, iei ik lans sted en strjitte. Hauw' eachj es fol fen swiette, Moaij' famkes sjênn my oan, Habb' niget oan myn hoarn. O dy famkes, tra-la! kypje sa. „Ik bin de lytse," ensfh. Ik bring eltsien biskeid, Oan widdou, faem en breid, Oan skjin forlegen feintsjes, Oan jifferkes sa keintsjes, 'k Bring lytse bern in print, Oan greater bern hwet lint, 'k Bring alles, Stik for stik, yn 'e mik. „Ik bin de lytse," ensfh. Myn kiel is danich skrok, Haldt nu ver fen in slok, 'tls goed for kjeld en wiette, For droegens en for hjitte, It makket 't hert' ris kjel, It fait sa nofiik del! 'kNim dêrom ek,klok-klok,jamk myn slok. „Ik bin de lytse," ensfh. As ik iens, ald fen dei, For't lést ryd lans de wei, Fen dizze wrald öfreitsje, Wol'k hjar myn hoarn tameitsje; Oars alles hwet ik ha, Tsjucht mei nei 't tsjerkhöf ta. Set frjeonen! op myn grêf, yeske en tsjêf: Hiir leit de lvtse Postilion. 1 . De hiele wrald teach hy yn 't roun, |'c Heila, heilo, hyp swypke swypjji ny song syn loiucn nen Dr. B. lens fen sin, lyk wy hjir wier'ne, Oean' wy sa us libbensbaen! Lit de ljeafd' As herten hill'gje! Ed'ler, better wirde üs dwaen! Libje en tierje al hwet wy minje, God, jow üs dy mjitte fol, mjitte fol. Frede en heil oan Urn en Kening, Heil üs allen! en farr'wol! v. L. Is dat wirkje yn 'e f al den, Is for fêst de knotte lein; 't Swietste swiet bliuwt yet bïhalden, Houlikswille sünder ein. Segen en lok, segen, jong pear!\ Lok en segen, tüzenkear! \ twaris. No. 89. TA ÓFSKIE. Wize: Lieteboek, le ütjefte no. 68. Ho't de feestnjue 't herte ek bine, Ienris nimt hja dochs in ein; Ho hj' ek siele en sinnen troaije, Rêd is hja üs wer ontflein. Ringen slacht de skiedensüre, Laeits en sjongtean stjerre wei, stjerre wei, Mar it fjür, dat üs trochgloeide, Bliuwt en gloerret jimtner nei. No. 90. BOASKJE. Wize: Wanneer de hanen kraaien. Planeten lükt de Sinne, Magneten 't Noarden oan; In Fries syn grien e finne, It Jongfolts Venus soan. Hwet ek foroarje mei, Sa bliuwt it jier en dei, Sa bliuwt, sa bliuwt, ^ ri sa bliuwt, sa bliuwt,["g Sa bliuwt it jier en dei! j I In iel snakt nei de dauwe, In blomke nei hwet ljocht; Elts feint, elts faem wol trouwe, Ear't libbens fleur weifljucht. Hwet ek, ensfh. Yn jonkheids griene jierren Ruit 't hert' fen wille oer; Den barnt yn mirch en ieren Sa boartlich 't ljeafdefjür. Hwet ek, ensfh. It boaskien is in himel, In swiete Simmerdei, Hwet ald en kald gefimel Lekskoaije en sizze mei 1 Hwet ek, ensfh. Ja, swiet as prom-en-böle, Sa swiet as rizenbrij, In griene ljurkepóle, Is nolke boaskerij. Kom, boaskje dêrom frijl Dy nolke boaskerij Is jongfolts winske en wüd, en wy, \ -S Wy hélde üs dêr by. /| B. No. 91. BR1LLOFTSJE. Wize: Yn den Haech leit myn dragonder. As de foarjiersblomkes bloeije, As de farske Mailoft waeit, As de fügels sjonge en djoeije, Elts syn wyfke aeit en paeit: Brilloftsje wy, brilloftsje wy ,\ Loftich, loftich, tige blij. f Den stout lans de glêde diken, Gleone gudzen foar 'e sjeas, Mannich faem fen tüzen wiken, Mei hjar feintsje, jong en kreas, Gysten en blier op't rjuchthüs ta,j-S Wol in houliksbriefke ha. j $ Lang en soun moatf jimme libje, Rju reafiinters op 'e büs'l Nea net tsiere, stymje, kibje, Berntsjes krije by de rüsl Taepje 'ris yn, taepje 'ris yn \ Fen dy swiete brilloftswyn !ƒ a ' Mar wy sitte d'ears oan blierren, Moatt' ris loftich fen 'e flier! Glêde, griene, jonge jierren Jowt it dounsjen nocht en tier: Spylman, heila! Spylje 'ris op, \ Gyss'lje yn 't roun üs as in top./ *" * Lit üs nou 'ris smük oanlizze, Famkes woll' dat hiel wol ha; Triuwkje, roeikje as yn 'e widze Oan 'e bliere moarntiid ta. Patsje nou blij, patsje nou blij.l Ut en troch mar wer op nij. f a ' B. No. 92. LANGST. Wize: fen no. 47 ef fen It Heitelan. Hwer, o Ijeave! meistu toevje, Hwersa fyn ik earne dy? Scil de tiid üs rimpels groevje? Moat üs beste tier foarby? Scil yette ünder eangstich biidzjen Us birinne de alde dei, Foar't ik dy, nei al myn tiidzjen,VS Oan myn herte triuwe mei ? /| 'kMymre oer dy en oer üs minne, 't Wier my faek as'k neist dy siet; 'k Sloech myn earmen om dy hinne, Hearde dyn petear, dyn het; En den trillen al myn sinen, 'kWist myn eigen lok nin ein, 'k Fielde 't hert' fen ljeafde tinen, VS* 'k Wier my seis alhiel üntflein. jjjj Ochl in dream mei faek yen flije, Sliep üntwykt — en't lok forstout; Mei hy 't byld ek wer fornije, 't Wykt op nij — en 't missen bliuwt. — Fol fen langst en minnesjuchte, Eage ik, hwer 't ik kaem, yn 't roun.. Nearne kaem ik net to rjuchte, I'S Nearne, Ijeave! ha'k dy foun. j| Hwer, o IjeaveI meistu toevje, Hwersa fyn ik earne dy? Scil de tiid üs rimpels groevje? Moat üs béste tier foarby? 'k Suchtsje om dy sa mannich kearen; Hwerom fyn'k dy, Ijeave! net? Och, birikt dit liet dyn earen, VS Kom den harren oan myn hert' 11| Harmen Sytstra. 192 No. 93. SELSKIPSLIET. Wize: Es kann ja nicht immer so Meiben. Net alles, hwet nou ós forhuget, Bliuwt, frjeonen! hjir altyd bistean; It bloeit mar in skoft en forwilet, Of scil faek mei 'n omsjên forgean. Der wier'ne foar üs al rju oaren, Dy boartene en djoeiden as wy; Hja slomje, hja rêste yn 'e grêven; Hjar wille en hjar tier gyng foarby. Der geane ek, as wy ienris rêsté, Wer oaren to merke en to bier; Ek hja scille laeitsje en sjonge, En dounsje en skatt'rje sa blier. Doch wy binne nou by mankoarren, Yn nocht en yn wille hast wei. Wy laeitsje, wy sjonge, wy djoeije; Och, bleau it sa dei mar oan dei 1 Mar altyd, né, kin 't sa net bliuwe; Net altyd kin 't hjir sa bistean. It bloeit mar in skoft en forwilet, Sa scil it mei üs ek 'ris gean. En stouw' w'oer de wrald, wit hwer hinne, Dochs klinkt for üs frjeonen in liet; Dochs scil elts fen üs him forhügje, As 't d' oaren nei hertewinsk giet. En meiie w' iens wer sa forgearje, Mei himelske seine en hoed', Den scill' w' üs wer tige formeitsje, Yet tige sa ynnich as hjoed. Stean opl Kom de glêzen omhegensl Stjit oan, foar 't wy üt inoar gean l De tiid fleane wei, mar üs frjeonskip Bliuwe altyd en jimmer bistean 1 N. N. No. 94. GEARSETS-SANG. Wize: as no. 47. Frjeonen, maten, lit nou blinke Wer üs eale frjeonskipsboun 1 Lit wer lüd üs sangen klinke, Fjild en walden fier yn 't roun 1 Lit nin ien om soargen tinke, Helje op 1 it makket soun. Skatterje üt, brüs yn üs lieten, Swiet healdei ta nocht üs jownl (twaris.) Nocht en wille, libbens sinne, Set üs frjeonehert' yn fjürl Strui dyn roazen om üs hinne, Rik de wrald dyn blommekoer; Lit fen nocht it glês oerrinne, Kroanje bodzjen, swier en stoer. Boartlige Ingell mei dyn blommen, Mei dyn roazen, saeij' hjir oerl {twaris.) Frjeonen, Friezen 1 lit üs bliuwe Warber, roun, oprjucht en sljucht; Sêft scil 't libben hinnedriuwe, Wylst de wille it paed biljocht'; Heech scil wis üs lokstjer kliuwe, Dogge w' eltsien lyk en rjucht. Sjong den, gei den, djoei fen wille: loft 1 it libben is sa'n nocht 1 (twaris.) Dr. M B. No. 95. 0ANT1NKEN OAN DE TERP TO GROU. Wize: Edelweiss. Hwa het oer de alde Terp nea praten heard, Dêr't Dokterom sa moai fen songen het? Hwa wit net det dêr 't jongfolk hinnegong En dêr sa fleurich boarte en djoeide en sprong? Dy alde Terp bistiet al lang net mear; En 't plakje, hwer 't me m fine koe alear, — Dat plak, dêr rêst nou mannich yn 'e groun, Dy 't dêr as bern wol boarte en wille foun. (twaris.) Dêr rêst sa mannich, dy 't men, as it koe, Sa tige graech yn 't libben halde woe. Fen hwa't men by 't forstjerren faken sei: „Och, hwerom moast sa'n ien hjir nou dochs wei? En" jonge blommen brocht men der nei ta, Dy't seis dy Terp, net ienris kennen ha, Dy rêste 'er ek al yn 'e tsjust're groun, — HweVt men dy alde Terp foar jierren foun. (twaris.) En neist dat tsjerkhóf is nou ek üntstien In moaije tün fol blommen, beamte en grien. Dêr't ald en jong sa graech yn sitte mei En simmers hinne kuijert eltse dei. Hwa't dêr nou simmerjouns yn stiltme sit, As 't sintsje oer de ierd' syn leste strielen jiet, Scil sizze: „Al is 't hjir allegearre ek nij, . 't Docht my dochs tinken, alde Terp, oan dy 1 (twaris.) Sjuch, as der jierren, jierren binn' forroun, As w' allegearre al rêste yn 'e groun, — * As den in frjemd' ris freget: „hea noch ta, Hwer lei dy Terp, dêr't de alden boarte ha? Den scil men, dêr't nou tün en tsjerkhóf leit, Dy frjemdling bringe, wylst men tsjin him seit: Hjir lei dy Terp!" en tinke scil men sa: Hiir boarten, kuij'ren en . . . hjir rêste hja. (twaris.) JM. NlEUWENHUIS. No. 96. DE FRYSKE FAMMEN. Wize: Ziet de leliën op het veld. Loaits de fammen fen üs gea, Merk ho kein hja binne; Tsjep en kreas fen liif en lea, Blier as Maitiids sinne. Swiid de pronk fen 't heitelan, Kloek, fornimstich, byderhan, Sa binn' Fryske fammen 1 (twaris.) Roun, oprjucht yn al hjar dwaen, Wier en sêft yn reden, Gol en fleurich fen bistean, Gouden, rein fen sedenl Iv'ge trou en swiete pea'n Bied' de fammen fen üs gea'n Oan hjar Fryske feinten. (twaris.) Feinten fen üs Fryske lan, Lükt jimm' 't hert nei minne: Frees' in brave Fryske faem, Lit gjin ien allinne! 'tBoask jowt siU'gens by de rüs, Lok en sein' yn hüs en klüs, Himelsk swiet op ierde. (twaris.) Wyt, jimm' heit hat ek sa dien; 't Koe ta 'n loksteat liede: Heit en mem wiern' altyd ien, Tiid noch dead scoe skiede. Feinten, ried! ho dat sa kaem? Mem wier jong sa'n Fryske faem... Ear*! dy Fryske fammen! (twaris.) S. L. f. J. f