No. 38. Prijs ao et.
DWANGARBEID
TERREUR
EEN ADRES AAN DE ONTWAPENINGSCONFERENTIE
XI de Radiotoespraak van Dr. F. J. KROP
Uitgave: „GELOOF EN VRIJHEID" 1e Pijnaokerstr. 102-ioe - Rotterdam



BROCHURES
over de Russische Geloofsvervolgingen en het Communisme,
uitgegeven door de Chr. Mannenvereeniging „Gij zijt allen Broeders", le Pijnackerstraat 102-106, Rotterdam. (Gebouw „Geloof en Vrijheid")
No TITEL Pril»
— Dr. F. J. Krop, Ons beginsel en Ons Streven ƒ 0.25
— J. N. Voïrhoeve, Baischewisme en Christendom 0.30
— Vijanden Gods en bewerkers der Wereldrevolutie 0.15
— Th. Aubert, De groote Protestmeeting in Albert-Hall te Londen „ 0.15
— Prol. A. V. Kartachov, Rede op de meeting van 5 Maart 1930 . . „ 0.15
— Dr. G. Lodygensky, De huidige geloofsvervolging in Rusland . „ 0.30
— Dr. L. H. Grondijs, De vervolging v.h. Christendom door de Sovjets „ 0.20
— J. Douület, De werkelijke toestand in Sovjet-Rusland 0.30
Dr, F, J, Krop, Een en ander over het Communisme 0.50
— Dr. O. Schabert, Slachtoffers van het Bolsjewisme 0.65
— Ir. Max Henkart, Sovjetbeloften en werkelijkheid . . . • • jj-25
— Rob. de Traz, Verontwaardiging over de laksheid der Christenheid ,, 0.15
11 De heerschappij der Communisten van 1917-1930 „ 0.35
12 Dr. Karl Nötzel, Oorsprong, wezen en beteekenis van het
bolsjewisme „ 0.20
13 R. von Kosehiitski, Herinneringen aan Rusland ........ 0.25
14 Prof. N. von Arseniew, Godsdienst in Sovjet-Rusland 0.15
15 Dr. J. R. Callenbach en Anderen, Toespraken over de Russ.
Geloofsvervolgingen „ 0.50
16 C. Shevitsch, De gevolgen van de buitenlandschè protestbeweging
op den godsdienstigen toestand in Rusland „ 0.15
17 M. Mischailofi, De Russ. Orth. Kerk onder het Sovjet Regime „ 0.35
18 Dr. W. Künhaupt, Het Bolschewisme — zijn ideeën, bedoelingen en
ondergang „ 0.20
19 De godsdienstvervolgingen in Rusland (uit het Russ. blad „Dni" „ 0.20
20 Wat is het Bolschewisme en hoe ziet het er in Rusland uit? „ 0.15
21 Tina Schmidt, Mijn reis in Rusland . 0.15
22 Dr. G. Lodygensky, Rusland in 1930 0.40
23 Boris Eliacheff, De Sowjet Dumping 0.15
24 Dr. F. J. Krop, Het Bolsjewisme in de praktijk en wat wij uit die
wereldactie kunnen leeren „ 0.20
25 Dr. O. Schabert, De Baltische arbeid voor Rusland 0.25
26 Dr. F. J. Krop, Pinksterevangclie en Bolsjewisme 0.20
27 Frédérfc Eccard, De dwangarbeid in Sovjet-Rusland „ 0.20
28 Dr. F. J. Krop, De treurige toestand der arbeiders in Sowjet-
Rusland en de Kerken „ 0.20
29 G.Z.A B.-Bestuurslid, De Russ. arbeider onder communistische
heerschappij „ 0.20
30 De Internationale samenkomst der Kerken te Genève, 10 Sept. 1931 en de roeping van den Volkenbond inzake de Russ.
geloofsvervolgingen „ 0.15
31 Dr. F. J. Krop, De gunstige berichten van reizigers, die de
Sowjet-republiek hebben bezocht en de werkelijkheid „ 0.15
32 Dr. F. J. Krop, Nof eens: De gunstige berichten van reizigers,
die de Sowjet-republiek hebben bezocht en de werkelijkheid „ 0.20
33 Ds. J. de Sanssure e.a., Intern. Kerkelijke samenkomst te Genève, om de aandacht v. d. Volkenbond op de godsdienstvervolgingen
in Sowjet-Rusland te vestigen „ 0.40
34 Dr. F. J. Krop, De Kerstcampagne en de geloofsvervolgingen . „ 0.20
35 Dr. F. J. Krop, Dwangarbeid, terreur. Een adres aan de Ontwa¬
peningsconferentie ,, 0.20



DWANGARBEID
TERREUR
EEN ADRES AAN DE ONTWAPENINGSCONFERENTIE
XI de Radiotoespraak van Dr. F. J. KROP







DWANGARBEID — TERREUR — EEN ADRES AAN DE ONTWAPENINGSCONFERENTIE.
Verschillende vragen zijn weder tot mij gekomen, die ik wel niet alle kan beantwoorden hedenavond, doch waarvan ik toch enkele zeer gaarne aan een nader onderzoek wil onderwerpen.
Vooreerst dan is mij gevraagd, of het met den dwangarbeid in Rusland wel zoo erg gesteld is, als meermalen ook door mij —
werd beweerd. En al is het mij een raadsel hoe er op dit punt nog twijfel kan bestaan bij onpartijdige, nadenkende menschen, toch wil ik met genoegen op de kwestie ingaan, niet met algemeene beschouwingen, maar met een paar onverdachte getuigenissen van alleszins geloofwaardige personen, die zelf als slachtoffers van het systeem meermalen dreigden ten onder te gaan, doch er eindelijk in slaagden over de Finsche grens naar het land van vrijheid, vrede en rust te vluchten.
De eerste is van een predikant, die voor de hoogste gerechtelijke autoriteit te Helsingfors zijn ervaringen mededeelde en ten slotte een stuk onderteekende van den volgenden inhoud:



„Ik, ondergeteekende, Aatami Koeortti, die van 1927 tot 1929 in Ingermannia (Ingara) als officieel bestuurder en predikant der Luthersche gemeenten van Tamoaala, Woeoli en Mikkoelaienen gearbeid heb, reken het mij tot plicht volgende verklaring af te leggen:
Gedurende drie jaren ben ik verscheidene . keeren per maand ontboden om voor de autoriteiten der G.P.Oe te Lampaala te verschijnen, die door middel van bedreigingen en beloften gepoogd hebben mij in haar dienst te doen treden. Om dezelfde redenen ben ik vele malen voor de G.P.Oe. van Petrograd (Leningrad) en van Siestarjoki gedaagd en met verbanning bedreigd, indien ik er niet in toestemde aan haar eischen te voldoen. Na mijn weigering ben ik den 4den Februari 1930 zonder opgave van de feiten, waarvan ik beschuldigd werd, plotseling in hechtenis genomen. Nadat ik gedurende twee weken in de gevangenissen van Petrograd had doorgebracht werd ik gedwongen de ontvangst te teekenen van een bericht, waarin ik, wegens een mij tot nog toe onbekende misdaad, ter dood veroordeeld werd. Dit vonnis werd tot 10 jaren dwangarbeid verzacht en den 19den Februari, werd ik naar de boschbedrijven , van Oost-Karelië gezonden. Tegelijk met mij werden nog 500 andere gevangenen weggevoerd, van wie het grootste deel om politieke redenen.
Na een lange en vermoeiende reis hielden we stil bij het station Wonga, 60 K.M. ten Noorden van Kem. Vandaar bracht men ons naar de plaats onzer bestemming 13 K.M. verder bij Magrinojarvi, waar reeds een duizendtal, voor het meerendeel politieke gevangenen, werkzaam was. Van dat oogenblik af tot op den dag mijner ontvluchting 23 Juni 1930, moest ik in de boschbedrijven werken. Daardoor ben ik op de hoogte van de omstandigheden, waaronder de Sowjetsche dwangarbeid geschiedt. Tot 30 April 1920 werd ik op de plaats onzer vestiging, bij Magrinojarvi, gebruikt om, in samenwerking met andere gevan-



genen, boomstammen gereed te maken, ze te vervoeren en in de schepen te laden. Den 30en April bracht men ons naar het station Wonga, waar hout gereed gemaakt en geladen werd.
Behalve den len Mei hebben we geen enkelen rustdag gehad. De hoeveelheid voedsel was uiterst gering en talrijke gevangenen stierven van uitputting. Met hongerige magen, gedwongen om boven hun krachten te werken, voortdurend door ruwe bewakers in het oog gehouden, moesten de gevangenen dag en nacht arbeiden, zonder eenig loon te ontvangen.
Iedere gevangene kreeg een dagtaak, die onmogelijk in een normale termijn kon verricht worden. Per dag werkten de gevangenen 12 tot 14 uur. Als ze met hun taak niet klaar kwamen, werd hun armzalig voedsel rantsoen nog verminderd en moesten ze 's nachts werken.
ik wil hier een voorbeeld uit vele aanhalen om dit verhaal van ons lijden te illustreeren:
In de tweede helft van April was ik bezig boomstammen van hun schors te ontdoen. Iedere gevangene, aan wien dit werk was opgedragen, moest 55 stammen per dag behandelen. Mijn taak, evenzeer als die mijner mede-veroordeelden, kwam niet af, niettegenstaande we ons werk 's morgens vroeg aanvingen en arbeidden tot laat in den avond. Om 10 uur 's avonds bracht de bewaker ons naar de barakken. Nauwelijks hadden we ons dagelijksch broodrantsoen ontvangen, of we werden één voor één naar buiten geroepen, op de plaats in het gelid gesteld en weer naar ons werk gezonden. We moesten een moeras oversteken, waarin ijsschotsen dreven. Allen vroegen we, of we om het moeras heen mochten loopen, daar onze voeten reeds doornat waren, want het schoeisel bestond uit berkebast. Maar de bewaker en de opzichter bevalen ons, onder een vloed van scheldwoorden, het water in te gaan, dat ons tot het middel kwam. Nog gedurende drie uren werden we in het bosch bewaakt en eerst daarna mochten we gaan rusten.



Zoo worden politieke gevangenen behandeld!" *)
* *
Na het getuigenis van den predikant, de verklaringen van 4 vluchtelingen uit het concentratie-kamp te Archangel, die als blinde passagiers op een Engelsch schip in Noorwegen aankwamen in den loop van 1930. Ook zij hebben hun wederwaardigheden verhaald en wel aan de Noorsche politie-autoriteiten.
De oudste hunner heet Tchaïkai. Hij is 40 jaar oud en was voorheen spoorbeambte in De Krim. In 1920 was hij onder-officier in het leger van generaal Wrangel. Kortgeleden werd hij opgesloten in het kamp te Archangel, omdat hij lectuur van godsdienstigen aard had uitgedeeld.
De jongste der vluchtelingen is een Pool uit Wilna en student in de landmeetkunde.
Het vorige jaar toen hij bezig was met terreinmetingen, overschreed hij bij vergissing de Sowjetsche grens en kwam op Russisch gebied. Oogenblikkelijk werd hij gevangen genomen, van spionnage beschuldigd en naar het kamp te Archangel verbannen.
De andere twee vluchtelingen zijn boeren uit het gouvernement Saratow.
Beiden zijn gedeporteerd, omdat ze godsdienstige bijeenkomsten bezocht hadden en ook religieuse lectuur hadden verspreid. De oudste dezer twee boeren, Dmitri, oud 27 jaar, is vader van 4 kinderen. Als hij over hen en zijn buis spreekt, barst hij in tranen uit, want al zijn kinderen zijn gestorven.
*) Na handteekening van Ds. A. K, volgt dan het getuigenis van den notaris: „Ik verklaar, dat de predikant Aatami Koeortti zijn verslag in persoon heeft aangeboden en in mijn tegenwoordigheid verklaard heeft, dat het overeenkomstig de waarheid is."
Stadsrechtszaal te Helsingfors. (w.g.) Carl, Toppelius,
Stadsnotaris.



Ook zijn vader van 60 jaar is naar het kamp van Archangel verbannen. De vluchtelingen hadden hem mee willen nemen, maar de zwakke en zieke grijsaard had niet lang meer te leven.
Er wordt in het kamp een gruwelijk stelsel toegepast: een zware en onafgebroken arbeid van 6 uur 's morgens tot 6 uur 's avonds. Bijna altijd wordt men behalve overdag ook nog 's nachts aan het werk gezet. Het voedsel is bedorven. Suiker, vleesch en tabak bestaan voor de gevangenen niet. Heeft men geld, dan kan men wodka en bier bekomen. De vrije bevolking betaalt voor 1 kilo suiker 12 en zelfs 15 roebel. Op de plaatsen, waar het inladen geschiedt, worden vóór het gebruik der maaltijden de bannelingen ver van de schepen weggevoerd, opdat de bemanningen het karig rantsoen der gevangenen niet zullen opmerken.
In de afdeeling, waartoe de 4 ontsnapten behoorden, waren ongeveer 2000 gevangenen; door een epidemie stierven er 1500. Hun lijken lagen langs de wegen en paden.
*
Van zulke toestanden hebben wij, in WestEuropa, gelukkig nog geen denkbeeld. Evenmin kunnen wij ons verplaatsen in den gemoedstoestand van hen, die — hoewel nog z.g. in vrijheid levende — voortdurend worden geterroriseerd.
Zoo werd in Les dernières Nouvelles van Parijs mijn aandacht getroffen door een hoogst interessant interview, waar een moeder, met 2 kinderen uit Odessa ontsnapt, begin 1931, van haar bevindingen gewag maakt. Haar man was kort te voren naar Siberië verbannen en.... in de treurigste, omstandigheden gestorven. Doch luisteren wij naar den journalist:
— „Waart U niet bang over de grens te gaan?" .i.
De ondervraagde kijkt me met rustigen glimlach aan. Er schijnt iets geheimzinnigs te bestaan, dat ik niet kan begrijpen.
— „Geloof me," antwoordt ze, „het is tegen-



Ü2£ to«*«««n. Ik spreek m'et over dl' verbannmgen die op groote schaal plaats hebben naar Siberië en de Solowky, noch over 712 f% 6n füsille«™^«- Daaraan^ wé 's ntcL Ju* ï8*8,^™ tegenwóorlj zooah «tff 4 hui"°ekingen in massa,
van de G P^Op °°tf SC°mm"?isnic- Atfentea' Jan fur-°e- vertegenwoord gers van de f^heele sectie en communistische ?e„g4 trekk^ vohnachte'>- doorzoeken de ver! trekken en speuren naar goud en diamanten
v?rkr£ën Ze belastinggelden te'
teekkLn L ■ rfDemen ^ wat hun behaagt, trekken de ringen van de vingers en de ver-
enrunnenntfU,t/eW?ren' VOrdcrea Weederen op
ders die2 Het,erfiStC ZT VOOral de ^ei" t gedurende maanden hun loon niet
te daenSfab^ben'i)rerdag "** »« ft £ m de fabrieken, dat er een „druk op de bourgeoisie moet uitgeoefend worden, opdat deze het goud en de diamanten zal afstaan waardoor de arbeiders betaald kunnen wor-' i u !aan ze Pbjnderen en huiszoeking doen vol haat en met volharding. Het is pre? '« N» M h*rha'in2 van de tooneelen v& S\9. klont HZ!'n df.hui2r ^rlicht; er wordt geWopt..„Huiszoeking, doet onmiddellijk de deur
Plotseling zegt de zoon, een vroeger lid der Jeugdorganisatie, die tot op d t oogenblik heeft gezwegen: „Ikzelf heb aan die huiszoekingen deelgenomen; het is walge-
*mA?T« ^ 'S °ietS aa" te doen: het bevel wordt gegeven en men moet gehoorzamen. De
Daa'r w« feV-5htfd ,D Ae Marazliéwska<-astraat. IJaar worden de gearresteerden ondervraagd, aoordW°r"en ZC éepijni^, daar schiet men ze
levYn^Mil*16 °UderS der gevangenen met levensnuddelen aankomen, wordt hun gezegd:



„Die en die zijn hier niet meer. Vervoegt U bij de militie-atoriteiten.... Maar het is best mogelijk, dat ze al naar Siberië zijn gedeporteerd". De menschen verdwijnen zonder een spoor na te laten.
Zij, die, als door een wonder, er in geslaagd zijn aan de greep der G.P.Oe. te ontkomen, vertellen, wat men onder den „specialen stoel" heeft te verstaan.
Een tsjekist wil weten, waar de diamanten en het goud zijn geborgen.
De gevangene zweert, dat hij. niets van dien aard bezit. Dan brengt men hem naar „den specialen stoel". Het is een heel kleine stoel voor kinderen, waarop men slechts ineengehurkt zitten kan. Boven het hoofd hangen sterke electrische lampen; overal straalt een verblindend licht, dat de oogen pijnigt. Elke twee uren wordt de schildwacht afgelost, maar de gefolterde blijft soms op den stoel één; twee of drie dagen, zonder eenig voedsel en zonder dat het hem geoorloofd is de oogen dicht te doen of te slapen.
— „Beken", roept men hem ten slotte toe, „en gij zijt onmiddellijk vrij".
Een andere marteling, die veelvuldig wordt toegepast, is de volgende. De gevangene, die niet bekennen wil, wordt ontkleed en in een betonnen hol geworpen, waar men uit een k^aan ijskoud water over hem laat stroomen. Een verschrikkelijke angst overmeestert hem. Hij weet zeer goed, dat men hem niet sparen zal en dat hij binnen het uur, als het water stijgt, zal verdronken zijn. Tot eiken prijs wil hij zijn leven redden, desnoods ten koste van een dolzinnig verraad hetzij van zichzelven, hetzij van zijn vrienden.
Men heeft mij den naam genoemd van een man, die deze „waterproef" heeft ondergaan. Om dezen ongelukkige te redden, heeft zijn vrouw de benoodigde som bijeengebracht, op de zwarte, d.i. onwettige Beurs, een diamant van 3 karaats gekocht en dezen aan de G.P.Oe. gegeven.



Sedert Februari heerscht in Odessa een vreeselijke hongersnood. De volgende rantsoenen zijn vastgesteld: twee pond brood per dag voor de werkers bij de „stootbrigade", 1 pond voor de andere werklieden en V2 pond voor de beambten en ambtenaren. Het brood was «wart, bevatte stroo en was niet gaar. Om het rantsoen in ontvangst te nemen, moest men minstens 3 uui in de rij staan. Ongetwijfeld was het goedkoop brood: 5 kopeken het pond. Maar paarden en koeien weigerden zelfs er van te eten....
Het maximum rantsoen van mijn zoon, lid der Communistische Jeugdorganisatie en „stoot -arbeider, bestond uit 1 kilo suiker, 1*"° geparelde gerst, wat gierst en macaroni, één blik conserven, een pond haring en een stuk toilet-zeep.
Ter gelegenheid van de Mei- en Octoberfeesten werd 2 ons boter uitgereikt. Dat is alles. De wachtenden in de rij vervloeken luide de macht der Sowjets.
In de slagerijen wordt alleen paardevleesch verkocht. Hier volgt een geval, dat zich kortgeleden voordeed: Men had in de coöperatieve winkels worst verkocht, van paardevleesch gefabriceerd. Welnu, eenige dagen later bevatte de krant de volgende aankondiging: „De burgers, die den 25sten dezer worst of paardevleesch hebben gegeten, worden verzocht zich te komen laten inenten, daar één der paarden aan een ernstige ziekte leed".
* *
Overal ellende, overal vrees, overal terreur. En o wee, als men eenmaal in de handen der G.P.Oe. is gevallen! O wee, als men betrokken 's in een „proces" dat moet worden „voorbereid", geënsceneerd vaak om de werkelijk schuldigen te ontlastenl
De personen, die in dergelijke processen door de G.P.Oe. als beschuldigden zijn aangewezen, worden gedurende een zekeren tijd in de gevangenis der G.P.Oe. bekend onder den naam van „de Familiekring" opgesloten.



Na een maand hechtenis, gedurende welken tijd de gevangenen in het geheel geen verbinding hebben met elkaar noch met de buitenwereld, worden ze door het bestuur der G.P. Oe. opgeroepen, dat hen ondervraagt en hun de dossiers toont, die de „akten van beschuldiging" bevatten.
Na verloop van 2 of 3 weken ontvangen ze de mededeeling, dat het college der G.P.Oe. hen ter dood veroordeeld heeft. Er wordt echter aan toegevoegd, dat hun nog één uitweg overblijft, n.1. dat ze zich zonder voorbehoud volgens alle paragrafen van de akte van beschuldiging schuldig verklaren. In dat geval zal de zaak naar de rechtbank worden verwezen, waarvoor ze de verklaring volgens aanwijzing der G.P.Oe. moeten afleggen. Deze zal ze dan veroordeelen, maar de straf verlichten. De gevangenen krijgen 24 uur bedenktijd, na welk tijdsverloop de G.P.Oe, bijna zonder uitzondering de gewenschte verklaring ontvangt.
Het blaad e, door de groep Syrtzow verspreid noemt slechts drie namen van peiv sonen, die hebben geweigerd om zich aan de G.P.Oe. te onderwerpen en die daarna toch ter dood zijn veroordeeld. Het zijn de ingenieur Vichnewsky, een beambte bij het „textielbedrijf van Moskou", Kroeglow en de mijningenieur Chidlowsky.
Men heeft er dus belang bij zich niet door dwang te laten imponeeren, doch voet bij stuk te houden.
Maar wie houdt zulke martelingen uit?!
*** '
Mijn half uur kort bedenkelijk in en ik heb nog zeer veel op het hart. Over de Sowjetpropaganda van het tijdschrift „Vu" e.a. zou ik willen spreken: verschillende getuigenissen van ingenieurs, kort geleden naar hun vaderland teruggekeerd, zou ik naar voren willen brengen; een nieuwen brief, door mij uit Fin-
x) Het Russische platteland.



land ontvangen, moest ik eigenlijk voorlezen; maar als gij het goed vindt, waarde luisteraars, dan zal ik U dat alles maar weer gratis toezenden gelijk met deze toespraak, als gij ëen desbetreffend schriftelijk verzoek richt aan mijn adres: 19 Willebrordusplein, Rotterdam.
Voor één ding echter vraag ik nog een oogenblik Uw aandacht, en wel voor het schrijven dat onze kerkelijke internationale „Entente" aan de afgevaardigden ter Ontwapeningsconferentie toezond.
Het luidt als volgt:
Mijne Heeren,
Een groot aantal Kerken en godsdienstige organisaties hebben aan den Voorzitter der Ontwapeningsconferentie en aan de delegaties der Staten, die aldaar vertegenwoordigd zullen zijn, hun bemoedigende adressen en hun beste wenschen doen toekomen voor het belangrijke werk, dat men voornemens is te doen. Van ganscher harte stemmen wij in met deze uitingen van vertrouwen en hoopvolle verwachting, want wij zouden gaarne zien dat de Ontwapeningsconferentie inderdaad een Vredesconferentie werd. Daarom, en ten einde aan haar werkzaamheden waarlijk vruchtbare resultaten te verzekeren, zouden haar besprekingen zich niet moeten beperken tot hetgeen betrekking heeft op den oorlog tusschen de volkeren, maar zou zij die moeten uitstrekken tot alles wat stuurt in de richting ook van den burgeroorlog.
Het zal U toch niet onbekend zijn, MM.HH, dat sinds verscheidene jaren de lilde Internationale den oorlog voorbereidt, d.i. den gewapenden strijd tusschen hetgeen zij het „proletariaat" en de „burgerij" noemt. In schier alle landen bestaan er gewapende groepen onmiddellijk aan de leiding der lilde Internationale onderworpen en zoo werkt deze laatste aan de ontketening van een oorlog, die, meer nog dan de internationale worstelingen, het Christelijk geweten in opstand brengt.
Indien de Ontwapeningsconferentie de legermachten ging begrenzen of beperken en de lilde



Internationale haar oorlogsmiddelen vrijelijk liet klaar maken, onderhouden en vermeerderen, dan zou de wereldvrede weldra nog minder verzekerd zijn dan heden ten dage en het werk van genoemde Conferentie zou ijdel geacht moeten worden.
De waarheid van deze bewering springt in het oog, wanneer men zich den toestand indenkt, die geboren zou worden uit de volledige opheffing van elke bewapening; als men op dat moment geen paal -en perk gesteld had aan het oorlogszuchtig optreden der lilde Internationale, en de gewapende groepen welke van haar afhankelijk zijn, niet gelijktijdig had ontbonden, dan zou er van vrede geen sprake kunnen zijn.
Het wilde ons voorkomen, dat het noodzakelijk was Uw aandacht te vestigen ook op die zijde van het vraagstuk, die maar al te vaak wordt verwaarloosd, en, naar onze meening, toch van het allergrootste belang isl Daarom richten wij tot U, met al den U verschuldigden eerbied, het ernstige verzoek om haar niet uit het oog te verliezen, tijdens de besprekingen van de Ontwapeningsconferentie, waarvoor wij de beste wenschen vormen."
Mij dunkt, dit schrijven behoeft geen commentaar: het spreekt voor zichzelf. Een legercorps hier ontbinden, elders een tank afdanken, of een oorlogsschip voor oud-roest verklaren dat heeft geen zin. Het debat moet gaan over den weg tot duurzamen vrede, over de middelen, om te komen tot een toenaad'rend elkander begrijpen, zoowel van volkeren en natiën als van rassen en standen. Dat laatste vooral wil ik onderstrepen. Tot socialen oorlog toch wordt allerwegen opgeroepen; met het oog op een gewenschte en hardnekkig voorbereide wereldrevolutie wordt het wachtwoord gegeven: „Proletariërs van alle landen vereenigt U"; en zouden zij die voorstanders zijn van een vrede, dien naam inderdaad waardig, dat uit het oog mogen verliezen, dat over het hoofd mogen zien?



Maar dan staan ons ook voor den geest de waarschuwingen van Gods Woord, om nooit vrede te verwachten zonder een basis vaa recht en waarheid.
„Gerechtigheid — zoo profeteert Jesaja van den komenden Messias — zal de gordel zijner lenden zijn; ook zal de waarheid de gordel zijner lenden zijn." En eerst daarna komt de verzekering: „Men zal nergens leed doen noch verderven op den ganschen berg mijner heiligheid; want de aarde zal vol zijn van kennis des Heeren, gelijk de wateren den bodem der zee bedekken," (9 ; 5 en 9.)
Dat vergeten wij niet, Vrienden, die ons telkens vraagt, of wij dan geen oog hebben voor de fouten onzer samenwerking. Gelooft mij: de kritiek die van geloovige zijde uitgaat naar de wantoestanden, de grenzenlooze zelfzucht, de toomelooze genotzucht, i.e.w. het practisch materialisme onzer maatschappij, is niet minder eerlijk en oprecht dan de Uwe. Wellicht was zij nu en dan wat slap; zeer zeker hebben menschenvrees en eigenbelang vaak den mond gesloten waar spreken en krachtig getuigen plicht ware geweest. Maar in den naam van God en krachtens de beginselen van het eeuwig Evangelie, zijn in den loop der geschiedenis de grootste maatschappelijke hervormingen tot stand gekpmen. In dén naam van God en krachtens diezelfde beginselen van gerechtigheid en waarheid, door het bolsjewisme geloochend, door het geloof gehandhaafd, zullen ook thans nog de toestanden worden verbeterd, dé verhoudingen ten gunste gewijzigd, want toestanden en verhoudingen kunnen alleen dan worden hervormd, als het hart bekeerd is en het geweten ontwaakt.
Willen wij dan allen de handen ineen slaan, om allerwegen zelfinkeer en verootmoediging te prediken? Willen wij allen deze schuldbekentenis tot de onze maken: „Wij hebben gezond gd, wij en onze vaderen?". Dan zullen wij er ons wel voor wachten om de fouten der Christenen aan Christus te wijten; om het



geloof in God aansprakelijk te stellen voor de ontrouw der geloovigen en slechts heil verwachten — ook op maatschappelijk gebied — van Hem die alleen recht en waarheid kan handhaven. Ik las dezer dagen in een neutraal orgaan, van de Stad Genève Iversta her goed : neutraal orgaan) derhalve in den regel bang om kleur te bekennen inzake geloof en godsdienst) de volgende regel die als een kreet des harten tot mij doordrongen: „Onze eenige uitkomst ligt hierin, dat wij onze stad in Gods handen stellen; vast geloovende dat God alleen onze stad kan redden en haar toekomst waarborgen." *)
Volkomen juist: God alleen kan uitkomst geven in de algemeene misère en namelooze ellende van onzen tijd; God alleen kan deze profetie tot heerlijke werkelijkheid maken:
De bergen zullen vrede dragen.
De heuvels heilig recht; Hij zal hun vroolijk op doen dagen
Het heil, hun toegezegd, 't Ellendig volk wordt dan uit lijden
Door zijnen arm gerukt; Hij zal nooddruftigen bevrijden;
Verbrijz'len, wie verdrukt.
*) Le Citoyen, organe de 1'Union de défense économique 29 Déc. '31.



Luxe Auto-Verhuur Inrichting M.G.BUSKOP
Noordplein 14 Westerstraat 13
TELEFOON 41426 TELEFOON 42186
ROTTERDAM
DAG-en NACHTDIENST
Leden der Vereeniging G.Z.A.B. genieten reductie.
ORGELS TER MARSCH & Co.
Bender, 7 '«g<8t«rs . f 85.Hamilton. 11 registers ƒ120.Van fl.Tak&Co.l2 reg. f140.-
Malcoln. 12 registers f liO, FIJNE VLEESCHWAREN
Contant of in termQntB Vakkundig! garantie VARKENSVLEESCH
MEININGER's 
Piano- en Orgelbandel n.v.
THANS GEVESTIGD ALLEEN
Erasmusstraat 64
telefoon 41691 VIER AMBACHTSTRA AT 2c
anno 1894 TELEFOON 34341 - ROTTERDAM



VLUGSCHRIFTEN.
over de Russische Geloofsvervolgingen en het Communisme,
uitgegeven door de Chr. Mannenvereeniging „Gij zijt allen Broeders", le Pijnackerstraat 102-106, Rotterdam. (Gebouw „Geloof en Vrijheid")
No TITEL . Prijt
— Dr. F. J. Krop, Radiotoespraak over de geloofsvervolgingen . . ƒ 0.05
— Arbeiderstoestanden in het Sovjet-Paradijs . . 0.05
— Laatste overdenkingen v. e. door de Gepeoe ter dood veroordeelde „ 0.05
— Wat ik in Rusland gezien heb in 1929—1930 . 0.10
12 Teleurgesteld terug uit Sovjet-Rusland . . . . „ 0.05
14 De vernieuwde actie der Godloozen ^ . . „ 0.05
15 De Russische geloofsvervolgingen en de plicht der Christenheid ,, 0.10
17 Een en ander over de handelstaktiek van Sovjet-Rusland en wat
daarmee samenhangt „ 0.15
18 Hoe ze andersdenkenden den dood injagen 0.10
19 Het bestaan van Communistisch gevaar in de koloniën . . . „ 0.03
20 Dr. O. Schabert, Godsdienstvervolging of Godsdienstverniétiging? „ 0.05
25 ProL Dr. I. Iljin, Het gezin in gevaar 0.06
26 ProL Dr. Auhagen, De waarheid omtrent den godsdienstigen
toestand in Sovjet-Rusland „ 0 10
27 De Russische Kerk en de Sovjet-Regeering 0'.06
28 P. Jankowski—Junosze, Russ. kerken in Sovjet-Rusl. en daarbuiten ,, 0.15
29 ProL Dr. Korenchewsky, Eendracht maakt macht ....... 0.08
30 Dr. F. J. Krop, De Paaschcampagne der Godloozen en wat zij ons
te zeggen heeft ,, 0.12
31 Tichegolev (naar) Het anti-godsd. werk onder de kinderen in Rusl. „ 0.08
32 N. A. Klépinine, De godsdienst en de nieuwe comm. cultuur ,, 0.12
33 Annie Wieck, Een beeld uit Sowjet-RusUnd . . 0.08
34 De gruwelen der Concentratie-kampen van de Sowjet Unie . . „ 0.05
35 ProL Dr. Iwan Iljin, Hoort de Signalen! , 0.08
36 O. Hausdori, De Joden en het Bolsjewisme . 0.08
37 Berichten over den toestand der Orthodox-Russische kerk buiten
Rusland enz. ,, 0.08
38 Rev. E. A. Walsh, Voornaamste stellingen van de Sowjetsche propaganda tegen de Protestbeweging en de weerlegging ervan . . „ 0.08
39 Het getuigenis van een Zwitser uit Rusland 0.08
40 Eischen der godsdienstig gezinde Russische arbeiders 0.08
41 Prof. Dr. H. R. Nielauhr, Heeft de godsd. in Rusland een toekomst? ,, 0.08
42 G. Pimenoff, Het dekreet van het Pan-Russisch Centraal uitv. Comité en van den Raad van Volkscommissarissen tot regeling
van godsdienstige vereenigingen ,, 0.08
43 Werkloosheid en werklust in Sowiet-Republiek 0.08
44 Dr. O. Schabert, Beulsdiensten door West-Europeanen aan Sowjet-Rusland verleend, tegen de West-Europeesche beschaving ,, 0.05
45 Er wordt weer over de Verwaarloosde Kinderen gesproken . „ 0.05
46 Brief uit Finland 0.05
47 Fotografisch bewijsmateriaal betreffende Sowjet-Rusland 0.05
48 Waarheden en leugens verbreid door een nieuw soort propa¬
ganda ten gunste van Sowjet-Rusland ,, 0.12
49 Het „Proletarisch Kaartspel" van de Bolsjewiki . . 0.05



RUSLAND-PAKKET III
C. Mariens: Onder het Kruis, ing. ƒ1.25
F. A. Mackenzies De hel in Rusland, ing. ........... 2.40
Dr. O. Schabert: De Baltische arbeid voor Rusland „ 0.25
Dr. Krop: Pinksterevangelie en Bolsjewisme (5e Radiotoespraak) . . „ 0.20
Fr. Eccard: De dwangarbeid in Sowjet-Rusland 0.20
Dr. F. J. Krop: De treurige toestand der arbeiders in Sowjet-Rusland
en de Kerken. (6e Radiotoespraak) „ 0.20
De Russische arbeider onder Comm. heerschappij 0.20
Dr. F. J. Krop: De intern, samenkomst der Kerken te Genève,
10 Sept. 1931 en de roeping van den Volkenbond inzake de Russ.
geloofsvervolgingen. (7e Radiotoespraak) ,, 0.15
Dr. F. J. Krop: De gunstige berichten, van reizigers, die de Sowjet
Republiek hebben bezocht en de werkelijkheid. (8e Radiotoespraak) „ 0.15
Dr. F. J. Krop: Nog eens: De gunstige berichten van reizigers, die de Sowjet-Republiek hebben bezocht en de werkelijkheid. (9e Radio-
kiM$'toespraak) „ 0.20
Ds. J. de Saussure, Ds. O. Schabert, Ds. A. Dartigue, Aartspriester S. Orloff, D». O. Fiedler, Ot. F. J. Krop en Dr. J. A. Douglass. Redevoeringen op de Internationale Kerkelijke Samenkomst te Genève, om de aandacht van den Volkenbond op de Godsdienstvervolgingen in Sowjet-Rusland te vestigen. ......... 0.40
N. Baas: De Heilstaat 0.25
6 verschillende extra nummers van „Geloof en Vrijheid", waarin redevoeringen van verschillende bekende Rusland-kenners (andere sorteering dan in pakket I) „ 0.90
ƒ 6.75
Wie ƒ 3.50 stort op het gironummer 123776 van den heer H. N. den Onter, conciërge van „Gelooi en Vrijheid", 1ste Pijnackerstraat 102—106 Rotterdam, ontvangt al het bovenstaande franco thuis.