No. 92 PRIJS 20 CENT i DE AFSCHAFFING VAN HET BROODKAARTENSYSTEEM IN DE SOVJET-UNIE DOOR RECTOR E. STEINWAND en Dr. G. LODYGENSKY UITGAVE „GELOOF EN VRIJHEID" 1e PIJNACKERSTRAAT 102-106 - ROTTERDAM BROCHURES over de Russische Geloofsvervolgingen en het Communisme, uitgegeven door de Chr. Mannenvereen. „Gij zijt allen Broeders" le Pijnackerstrast 102-106, Rotterdam. Bestellingen bij Stemerding & Co. De volledige lijst der uitgaven, wordt gaarne, op verzoek, toefezonden. No. TITEL. Prijs — Or, O. Schabert, Slachtoffers van het Bolsjewisme ƒ 0.65 — Ir. Max Henkart, Sovjetbeloften en werkelijkheid h ., 0.2S 11 De heerschappij der Communisten van 1917—1930 .- 0.35 12 Dr. Kart Nötzel, Oorsprong, wezen en beteekenis van het bolsjewisme .. ,. 0.20 14 Prol. N. von Arseniew, Godsdienst in Sovjet-Rusland 0.15 15 Dr, J. R. Callenbach en. anderen, Toespraken over de Russ. Geloofsvervolg. „ 0.50 16 C. Shevitsch, De gevolgen van de buitenlandsche protestbeweging op den godsdienstigen toestand in Rusland ,, 0.15 18 Dr. W. Künhaupt, Het Bolschewisme — zijn ideeën, bedoelingen en ondergang 0 2» 20 Wat is het Bolschewisme en hoe ziet het er in Rusland uit? „ 0.15 21 Tlna Schmidt, Mijn reis in Rusland $$m' °'15 22 Dr. G. Lodygensky, Rusland in 1930 < 0-40 24 Dr. F. J. Krop, Het Bolsjewisme in de praktijk en wat wij uit die wereldactie kunnen leeren — 0.20 25 Dr. O. Schabert, De Baltische arbeid voor Rusland „ 0.25 26 Dr. F. J. Krop, Pinksterevangelie en Bolsjewisme 0.20 27 Frédéric Eccard, De dwangarbeid in Sovjet-Rusland ., 0.20 2t Br. F. J. Krop, De treurige toestand der arbeiders in Sowjet-Rusland en de Kerken - " 31 Dr. F. J. Krop, De gunstige berichten van reizigers, die de Sowjet-repu- bliek hebben bezocht, en de werkelijkheid -. . , 0.15 32 Dr. K J. Krop, Nog eens: De gunstige berichten van reizigers, die de Sowjet-republiek hebben bezocht, en de werkelijkheid 0.20 35 Dr. F. J. Krop, Dwangarbeid, terreur. Een adres aan de Ontwapeningsconferentie 37 Dr. F. J. Krop, Staat men in Rusland aan felle vervolging bloot, alleen om het feit, dat men geloovig is? 2e druk .... ■•■ „ 0-20 40 Dr. F. J. Krop, Mijn reis naar de Russische grens, of wat ik zag van het werk van Dr. O. Schabert e.a. { J 0-30 42 Een Handleiding over Gewapenden Opstand ,,0.25 45 Pierre Maury, Gedachten over het Communisme ., 0.25 46 Dr. F. J. Krop, Wat het bolsjewisme feitelijk is en bedoelt .. 0.20 47 Het leven en lijden van de vrouw in Sowjet-Rusland .0.30 48 Dr. F. J. Krop, Plicht en Roeping der Christenen ten opzichte van de vervolgden in Sowjet-Rusland O-20 50 Dr. Raymond Devrient, De sociale consequentie van het Bolsjewistische 51 Dr.1HA. EhrV én Dr. j. Schweicicert, De bolsjeviseering van DuitschUnd .. 0.35 53 Dr. F. J. Krop, Waarom maakt gij U toch zoo druk over Rurland? 0.3» 54 Dr. F. J. Krop, Ons parool in den strijd tegen het bolsjewisme- Godsdienst. Gezin. Gezag J J.» 57 Dr. F. S. Krop, ..Het communisme is het Koninkrijk Gods" ..0.20 Wat te denken van deze stelling? 59 Dr. F. J. Krop Karl Marz. de apostel van den haat 0.25 61 Dr. F. J. Krop. Het Marxisme als economisch en sociaal svsteem 0.20 64 Dr. F. 3. Krop. Het marxisme in Sowjet-Rusland toegepast 0.20 65 Dr. F. J. Krop. Welke toestanden het vijfjarenplan in Sowjet-Rusland schier, 67 Dr. Ad. Ebt. Broeders in nood O-20 69 J. E. L., Allerlei „waarheid" over Sovjet-Rusland inzonderheid over den hongersnood 0-20 71 J. E. Lasterie. In honger en naaktheid 0 20 72 Hoe de heer Harry Lang Rusland zag naiaar 1933 0.20 73 Dr. O. Schabert, De Baltische Ruslandarbeid 0.15 74 Oskar Bruhns. Hoe het in Rusland tot hongersnood kwam 0.20 77 J. Douillet: Eduard Herriot in het Wonderland of Rusland in vijf dagen „ 0.35 78 Dr. F. J. Krop< De wereldactie der god-loozen en de kerk 0.15 79 Dr. F. J. Krop: Stelselmatige ondermijning van het gezag in Nederland .. ,, 0.50 80 X. Y. Z.. Wat ik in Rusland ondervond en hoe ik ontsnapte 0.35 81 G. G. Fast, God kan helpen! < •. 0.15 82 Dr. F. J. Krop, Hoe staat het thans met de geloofsvervolgingen in Rusland. Hoe met de hulpactie? i 0.15 83 Dr. O. Schabert, Martelaarsgeschiedenissen uit Rusland , 0.25 84 Anthonie Sfonismky, Grepen nit een reisbeschrijving .... ..T 0.25 85 Tatiana Tchernavina, Iets over het land van socialistischen opbouw ,, 0 15 86 Tatiana Tchernavina, Wat ik in Sowjet-Rusland ondervond 0 25 Dr. F. J. Krop: De Wereldactié der God-loozen 0.35 Dr, F. J. Kiep: De WereMacrtie Her Ood-lwnea ,< 0.35 DE AFSCHAFFING VAN HET BROODKAARTENSYSTEEM IN DE SOVJET-UNIE DOOR RECTOR E. STEINWAND en Dr. G. LODYGENSKY UITGAVE „GELOOF EN VRIJHEID" Ie PIJNACKERSTRAAT 102-106- ROTTERDAM DE AFSCHAFFING VAN HET BROODKAARTENSYSTEEM IN DE SOVJET-UNIE. Op de Novemberzitting van het geheële Centrale Comité (Z.K.) der Communistische partij van de Sovjet-unie /K.P.(B.)S.U./ van dit jaar, werd besloten, om het sedert 1928 bestaande broodkaartensysteem af te schaffen. Den 7den December werd het besluit in den beslissenden vorm gepubliceerd: „Over de afschaffing van het broodkaartensysteem voor brood, meel en gort ". De inleiding luidt: „Op grond van het bereikte succes met de ontwikkeling van de socialistische landbouwkunde, besluit de Raad van Volkscommissarissen der U.d.S.S.R., voor de verdere verbetering van de verzorging der arbeiders en de vergrooting van den omzet van waren tusschen stad en land: Vanaf den eersten Januari 1935 het kaartensysteem voor brood, meel en gort af te schaffen en overal op de volgende grondslagen den handel der regeerings- en coöperatieve winkels in brood, meel en gort te ontplooien. De belangrijkste „grondslagen" die in deze wet genoemd worden, zijn de volgende: de prijs van de genoemde voedingsmiddelen wordt volgens acht prijszönes, waarin het land wordt verdeeld, vastgesteld. De handel moet vrij zijn, doch de prijs is zoo vastgesteld, dat het voordeeliger is om brood te koopen dan meel. „Voorloopig" mag aan een kooper slechts een hoeveelheid van hoogstens twee kilogram brood en hoogstens één kilogram meel verkocht worden; slechts in eenzame, bijzonder verafgelegen gebieden, zooals Swerdlowsk, Tscheljabinsk, en Iwanowo, evenals in Gorkigau, waar de coöperatieve regeeringsbakkerijen bijzonder slecht werken, wordt „voorloopig" toegestaan, aan één kooper 2 kilogram meel te verkoopen. Tegelijkertijd zullen de Iconen der arbeiders en employé's de toelages der studenten en de pensioenen der gepensionneerden met een bedrag van 4200 millioen Roebel in 1935 verhoogd worden, d.w.z. per maand 350 millioen Roebel, per hoofd der bevolking iets meer dan 2 Roebel = 13U kilo-' gram roggebrood per maand. In verband met de nieuwe wet, zal de kleinhandel voor broodverkoop tot 1 Februari 1935 met ongeveer 10300 winkels en kiosken uitgebreid worden. De productie van brood zal tot 1 Februari 1935 dagehjks met 10750 ton verhoogd worden, waarvan tot 1 Januari 1935 met 7100 ton per dag. Ook de goede kwaliteit van het brood zal „verzekerd" worden. Tenslotte zal nog den bouw van broodwinkels, broodfabrieken en bakkerijen tot de vastgestelde termijnen „verzekerd" worden. Voor deze gebouwen zijn plannen uitgewerkt, die direct naar de genoemde werken kunnen worden verzonden, opdat men met den bouw in de maand December kan beginnen, en dat het uitgevoerd en klaargemaakt kan worden, op z'n laatst echter in Februari. Alle tien dagen wordt van de vordering der „vervulling" van het plan verslag gegeven. Tot zoover de grondtrekken van het besluit. Zooals het ook niet anders kan in de Sovjetunie, heeft volgens de pers, ook dit besluit der voorbeeldig „wijze" regeering stormen van geestdrift tot gevolg. Zoo luiden eenige uittreksels uit telegrammen van één enkelen dag (2 December) als volgt: Het besluit van de vergadering wordt door alle tewerkgestelden eenparig goedgekeurd (Smolensk); de arbeiders verklaren, dat ze de besluiten der vergadering van het Z.K. met groote productiviteit en een hooge kwaliteit der productie zullen beantwoorden (Nowosibirsk); de besluiten der vergadering van het Z.K. worden eenparig goedgekeurd en met een nieuwe opleving van het bedrijf begroet (Tscheljabinsk); de arbeiders begroeten het besluit van het Z.K. tot opheffing der broodkaarten zeer warm (Wladiwostok); de proletariërs begroeten de besluiten van de No- vember-vergadering van het Z.K enthousiast. Op de in aanbouw zijnde huizen, in de bedrijven en schachten hadden vergaderingen plaats, waaraan vele duizenden deelnamen. Eenparig begroetten de arbeiders de wijze besluiten der partij (Nishni-Tagil); de arbeiders der fabriek „Wojkow" begroeten de besluiten van het Z.K. tot afschaffing der broodkaarten. De arbeiders der glasblazerijen namen het toezicht op de winkels der O.R.S. (AfdeeUng voor Arbeidersverzorging) over en besloten, om een einde te maken aan het in de rij staan. De beste voorwerkers vereenigden zich tot brigades voor massacontrêle (Kertsch). Ja, zelfs pp het platte land bleef men niet heelemaal onverschillig; er kwam tenminste een „enthousiast" telegram daar vandaan: in antwoord op de besluiten der vergadering van het Z.K besloten de collectieve boeren van het verbond „Dertien jaren October", om de oogstopbrengst met ongeveer 10—15 %> te verhoogen, om aan den staat meer koren te kunnen leveren. Het is natuurlijk maar een eenzame stem, ook heeft de belofte betrekking op de verre toekomst, maar het legt in ieder geval de laatste hand aan het beeld der geestdrift. Per slot van rekening moet ook het buitenland met haar pers aangetrokken worden, waarbij slechts „VjjandeHjke" landen in aanmerking komen, die innerlijk gedwongen zijn om in de algemeene lofhymne deel te nemen. De bladen „Zugei Siogio", „Asacbi" en NizziNizzi" publiceeren in verkorten vorm, den inhoud van het besluit der vergadering van het ZJC der KP.(B.)S.U. De bladen merken op, dat „de successen van de politiek op het gebied van den landbouw en de ovenwinning van het collectieve bedrtjfsysteem de U.&S.S.H. in staat gesteld hebben, het broodkaartensysteem af te schaffen". „Japan Advertiser". publiceert de besluiten van de vergadering van het Z.K volledig" — zoo luidt een telegram uit Tokio. En een ander uit Berlijn: „De Duitsche pers toont veel interesse voor de besluiten van de vergadering van het Z.K. der KP.(B.)S.U. De bladen publiceeren uitvoerige instructieve telegrammen uit Moskou, waarin deze besluiten worden ver- klaard. De afschaffing der broodkaarten wordt vooral naar voren gebracht. De „Deutsche Allgemeine Zeitung" zegt nadrukkelijk, dat door dit besluit een moedige schrede tot verhooging der koopkracht van den Roebel en tot ontplooiing van den omzet der waren wordt gedaan." Zoo zingt vriend en vijand in het jubelkoor mee. De volkscommissarissen kunnen zich glimlachend in de handen wrijven: de pers heeft haar dienst weer verricht. Natuurhjk heeft het Z.K. ook rijkelijk er voor gezorgd, dat het besluit door een reeks van zyn hoofdkanonnen, zooals Molotow, Chintschuk en Kaganowitsch op de krachtigste wijze „aanbevolen wordt". Vanzelfsprekend ontbreekt nooit de verwijzing, dat het besluit op initiatief van Stalin genomen is, dat reeds sedert jaren de voorbereiding tot de afschaffing van het kaartensysteem getroffen waren. In hoofdzaak gaat het echter hierom, om het besluit als een „historisch iets" te verklaren, als een overwinning der socialistische regeering, na een zwaren strijd, op de uitbuiters van het volk. Nu staat daar de regeering, in de glorie van den machtigen helper en verzorger der groote massa. Waar blijft nu het verwijt van den hongersnood, waar de regeering zich nooit om zou hebben bekommerd, maar deze altijd slechts verzwegen, bedekt en geloochend heeft? Alles is laster — moest het buitenland nu antwoorden. Ligt het er dan niet dik boven op, dat Rusland ten minste tot den nieuwen oogst rijkelijk van het noödige voorzien is, om haar gezamenlijke bevolking te voeden? Dat het kaartensysteem voor brood, meel en gort afgeschaft wordt, beaamt allereerst, dat een groot bureaucratisch apparaat, dat volgens officieele-opgaven over de 300 millioen Roebel gekost heeft, afgebouwd wordt. Ook elders wordt het systeem nu als „Rem" aangeduid. Schijnbaar verliezen de van kaarten voorziene personen hun voorrechten. Hiervan waren er verscheidene klassen: de bijzondere hjst met 10,3 millioen, de eerste hjst met 11,8 millioen, de tweede hjst met 9,6 millioen, de derde lijst met 8,6 millioen. Gezamenlijk bezaten aldus m het jaar 1934, 40.3 millioen menschen het voor- recht der broodkaarten. De personen van de bijzondere- en de eerste lijst genoten bij hun verzorging nog bijzondere gunsten. Het aantal broodkaarten was overigens in het jaar 1934 in wezen grooter. In het hongerjaar 1933 werden echter 1,3 millioen menschen de broodkaarten afgenomen, na een reiniging der lijsten van de arbeiders en employé's van „verschillende elementen, die zonder eenig recht kaarten hadden gekregen". Nu moet blijkbaar, met betrekking tot het brood, de geheele bevolking gelijkgesteld worden. In werkelijkheid mag aan iederen kooper niet meer dan 2 kilogram afgegeven worden. Bovendien verklaart Molotow, dat men aanneemt, dat de navraag naar brood, vanaf het vrij-geven van den broodhandel, op zal houden, daar men tot op heden veel brood „weggesmeten" heeft. Deze aanneming even absurd als de bewering van Chintschuk, „de opleving van den welstand der arbeiders en der boeren had een sterke navraag naar brood en andere voedingsmiddelen tot gevolg gehad." En toch zou het woord van Molotow zich laten verstaan, als men aanneemt, dat tengevolge van de armoede millioenen menschen ook heden niet in staat zullen zijn, om brood te koopen, zooals vroeger, hoewel er nu geen kaarten meer noodig zijn. Voordat we dit punt echter aanroeren, zij nog vermeld, dat behalve de 40,3 millioen, die tot nu toe, door den staat van kaarten voorzien werden, er nog verder ongeveer 25 millioen menschen van locale organisaties broodkaarten kregen, employé's, arbeiders, studenten en gepensionneerden, waar dan nog hun familieleden, ten getale van 24 millioen bij zouden komen. Tenslotte kreeg het personeel van de bedrijven tot het winnen van grondstoffen, zooals visschers, pelsjagers, vlasbouwers, boomwolplanters e.a., volgens communistische schatting ongeveer 24 millioen menschen, goedkoop graan in ruil voor hun producten. Waarom neemt Molotow aan, dat het verbruik van brood terugloopen zal? Hijzelf geeft aan, dat het broodkaartensysteem ingevoerd werd, om de voeding van belangrijke bevolkingsgroepen te verzekeren, een opgave,die bij den catastrophalen toestand van den landbouw een uitermate zware opgave was, en de scherpte vereischte, die slechts door het doel in de oogen van de partijleiders gerechtvaardigd scheen. Er kan hier slechts een kleine groep van mensehen bedoeld zijn, die bij deze toestanden verkwistend konden zijn. Deze kring speelt echter tegenover de geweldige massa van hen, die nauwelijks hun dagelrjksch brood hadden, en tegenover de anderen, die heelemaal geen brood in huis hadden, in 't geheel geen rol. Dezen zullen stellig door het besluit in zekere mate verheugd zijn. En toch ontstaat hier de vraag! zijn wij werkelijk met het besluit geholpen? Is met dit besluit werkelijk datgene bereikt, wat Chintschuk beweert: „het besluit tot de afschaffing van de kaarten is een historisch besluit, is het resultaat der reusachtige overwinning van de partij op alle gebieden van de volkshuishouding?" Is het waar, dat de staat nu volgens Chintschuk, de bevolking kan verzorgen, zonder het kaartensysteem weer ter hand te moeten nemen?" Molotow, Chintschuk en Kaganowitsch verwijzen allereerst naar de groote hoeveelheid graan, die volgens opgifte van het statistisch bureau, zich reeds in handen van den staat bevindt. Ze voegen er aan toe, dat nog veel, door afdoende maatregelen, van diè collectieve bedrijven, kleine boeren! en Sovjet-bedrijven moeten worden aangepakt, die het, van hoogerhand gedicteerde programma der graanaflevering niet hebben vervuld. Ze wijzen op den gang van den graanaankoop door de Konsum-vereenigingen. Tenslotte wordt er ook al op gewezen, dat het volgende jaar dezelfde hoeveelheid graan zich in bezit van den staat zal bevinden .Dat alles beteekent, dat de regeering hetzelfde systeem van de graanaflevering zal behouden, zooals tot nu toe het geval was, d.w.z. ook, dat ze denzelfden weg zal gaan van de ruïneering van talrijke boerenbedrijven, waar alles geroofd wordt. Hier is ook reeds de eerste categorie van de bevolking, wien ook de vrije handel niet van nut zal zijn. De vrije handel gaat slechts langs den weg van vrijwillige of gewelddadige graan- aflevering aan den staat. Als Molotow van den strijd spreekt, waaruit de staat nu zegevierend te voorschijn gekomen is, dan duiken dadelijk millioenen boeren op, die niet eens uit vijandige gezindheid hun belastingplicht tegenover den staat niet konden voldoen, maar die eenvoudig gedwongen werden, en dan op een zeer wreede manier, om hoeveelheden graan af te leveren, en hen dan aan den hongerdood prijs te geven. Deze weg zal ook verder blijven bestaan. Stellig zijn reeds millioenen van honger bezweken. Maar het gaat niet alleen om hen. Er zijn in de Sovjet-unie millioenen menschen, die ook bij den vrijen handel geen brood kunnen koopen, omdat ze eenvoudig geen middelen van bestaan hebben of omdat die middelen zoo gering zijn, dat het nauwelijks voldoende is voor een hongerbestaan. Ook in den vrijen handel zonder broodkaarten blijft dat bestaan. Er zijn nu eenmaal menschen, wien van het begin af aan, geen arbeidsmogelijkheden in de Sovjetunie geboden worden, zooals alle „cultusdienaren', geestelijken, kosters enz. Die zijn en blijven in den ban. Verder zijn er echter menschen, die de staat zoogenaamd aanneemt, zooals de gepensionneerden. Maar op wat voor een manier? De pensioenen, die daar betaald worden, beginnen met 10 Roebel per maand. Verder zftn daartoe te rekenen, al diegenen, die tot de z.g. „laagbezoldigde arbeiders en employé's behooren, een geweldige, eenige millioenen tellende menigte. Ook dezen zijn veroordeeld om verder een hongerbestaan te leiden. Twee gezichtspunten zijn hier in aanmerking te nemen: 1) de huidige vastgestelde prijzen voor eenige der voornaamste levensmiddelen; 2) de in het besluit vastgestelde loonpolitiek. Het besluit schrijft de prijzen voor brood, meel en gort, als regel voor. Het geheels land, is, zooals reeds gemeld, in acht zones verdeeld, waarin de prijzen progressief zullen stijgen, in verhouding tot de eerste zone, Midden-Azië, een onrustig gebied, dat men ook bij de vaststelling der prijzen tegemoet moest komen. Hier- onder volgen nu de belangrijkste nieuwe prijzen, die het midden probeeren te houden tusschen de tot nu toe voorgeschreven prijzen en de werkelijke marktprijzen (per kilogram): Roggebrood, al naar de zóne 0.80—1.50 Roebel Wittebrood 0.90—1.60 „ Tarwebrood 1.20—2.80 „ Roggemeel 1.35—3.50 „ Bloem 1.40—3.80 „ Tarwemeel 2.10—5.— „ Gestampte gerst 2.40—350 „ Boekweit 4.50—5.50 „ Griesmeel 5.50—6.50 „ Parelgort 3.60—450 „ Gestampte gerst 2.20—3.— „ Havergort 2.10—2.80 „ Maïsgrutten 1.60—2.30 „ Maccaroni 4.50—6.50 „ Gepelde erwten 4.20—6.— „ Witte boonen 4.80—6.40 „ Linzen 3.00—4.— „ Rijst Ie zone 9.— „ 7de zóne 9.50 R., in alle overige zónes 10.— R. Hieruit volgen de overige prijzen. Voor hem, die van zijn pensioen moet leven, zijn de genoemde prijzen eenvoudig onbetaalbaar. Voor zijn pensioen kan hij zich eenige kilo's brood per maand koopen, hij moet echter ook nog zijn woning betalen. Ook voor de massa der mijnwerkers beteekenen de prijzen niet meer dan een hongerbestaan. Ja, zelfs voor geschoolde arbeiders staat het loon in geen enkele verhouding tot de prijzen der levensmiddelen. Nu kan men natuurlijk naar voren brengen: de regeering heeft 4200 millioen Roebel aan toegevoegde loongelden voor het jaar 1935 toegestaan. Dat zal ongeveer 10% van de uitbetaalde loonen uitmaken. Tegelijk onderstreept Molotow echter met opzet, dat dit toegevoegde loon niet naar de schablone verdeeld zal worden, d.w.z. niet in gelijke deelen per hoofd der arbeidende bevolking. De tot nu toe bevoorrechte arbeidersklassen zullen ook hier verder bevoorrecht worden. Er heeft zich, meent Molotow, in de Sovjet-unie een noodlottige verhouding tot het geld gevormd. Ieder probeert zich meester te maken van zooveel mogelijk geld, in zekeren mate als een soort sport. Noodlottig zou tot nu toe de omstandigheid geweest zijn, dat groote groepen door het kaartensyseem van hun voeding verzekerd waren. Daardoor was in vele kringen de waardeering van het geld sterk gedaald. Nu moet het anders worden. Het geld en het loon worden in nauwe verbinding gebracht met den arbeid. Hoe beter de arbeid, hoe hooger het loon, en des te betere voedingsmogelijkheid. Dat beteekent zooveel als: door den honger zal de waarde van de SovjetRoebel weer in waardeering stijgen. De Sovjetunie maakt nu werkelijk ernst met haar principe: geen maatregel na te laten, om de arbeidsprestatie te verhoogen. Nu heeft ze het beste recept ontdekt: den honger. Dat beteekent echter ook verder: wie niet zoo werkt, zooals wij het verlangen, kan rustig verhongeren. Om de verhongerenden bekommert de staat zich in zooverre, als hij de massa daardoor gedwee maakt. Het besluit beteekent dan ook in dit opzicht niet, dat de staat nu de voldoende verzorging der bevolking op zich heeft genomen. Maar dat hij door de levensmiddelen, die in zijn handen zijn, de mogelijkheid heeft verworven, een welgevalligen druk •p iederen burger, in uitgestrekten zin, kan uitoefenen. Wie echter de hongerenden te hulp komt, wie de geestelijken, de koelaken, e.a. levensmiddelen toe laat komen, is daardoor zelfs contra-revolutionnair, want hij grijpt daarmee naar de „bevoegdheden" van den staat, het ia een poging om het machtsmiddel van den honger denkbeeldig te maken. Het is vanzelfsprekend, dat slechts christelijke moed hier nog middelen en wegen ziet, om ondanks deze on■oenschehjkheid toch nog te helpen. Het geheele besluit is bij nader toezien over het algemeen snel in het werk gesteld. Tienduizenden bakkerswinkels, broodfabrieken enz. moeten in den loop van drie weken uit den grond gestampt worden. Daarbij mankeert het overal 'ook aan geschoold verkoopspersoneel, nadat de koopmansstand bijna zoogoed als vernietigd is. Een vroegere koopman behoort immers mede tot de „Lischenzi", de rechtloozen, de tot den hongerdood veroordeelden. Men vraagt zich af, waardoor, waarom deze haast geboden was. Het gaat in ieder geval om een moet, een politieke actie tot verhooging van het prestige der regeering, die niet langer wachten kon. Anderzijds ongetwijfeld ook om datgene, wat typisch Russisch is: laten we maar probeeren, of de zaak aan het einde uitkomt. Wij geven het bevel, maken de meest verschillende menschen er voor verantwoordelijk, dat alles geregeld wordt: des te grooter is onze roem, als we het in drie weken voor elkaar hebben. Gelukt het niet, dan kunnen wij immers de „verantwoordelijken" ter verantwoording roepen. En het klopt reeds niet. De dagelijksche meldingen der kranten, melden naast de verplichte geestdrift, ook reeds gevallen van morsigheid en bureaucratisme. Men moet echter ook bedenken, dat de winter ook de ongunstigste tijd voor de noodzakelijke bouwwerken is. Wij hooren van molens, die niet werken, van beraadslagingen, waarop wel besluiten gemaakt worden, maar waaruit verder niets voortvloeit, van ontbrekend bouwmateriaal, van late aanwerving der arbeidskrachten, enz. Twee berichten van den laatsten tijd, kunnen hier de uitvoering van het werk illustreeren: „Bericht uit het Sovjet-bedrijf „Kuban", De politieke afdeeling van het Sovjet-bedrijf „Kuban", rayon Wannowka, Asow-Scharmeergau, organiseerde een grondige doorvoering van de besluiten van de vergadering van het Z.K, over de afschaffing van het kaartensysteem voor broodverkoop onder de arbeiders van het Sovjet-bedrijf. De consumenten eischen van de coöperatieven, er zorg voor te dragen, dat de vrije broodverkoop voorbeeldig georganiseerd en tegelijkertijd de keuze van het gebak vergroot wordt. Wat deed echter de Konsum- vereeniging in dit opzicht? Tot op heden in 't geheel niets. Kameraad Pekka, de voorzitter van het coöperatieve verbond van het rayon, zit voorloopig in zijn bureau, en ontwerpt plannen. Het volgende gesprek voerde iaj met kameraad Grunström, van de rayon-verzorging: Pekka: „Naar mijn inzicht kunnen we dagelijks tien ton bakken." Grunström: „Hoe kom je er bij, om zoo'n hoeveelheid te schatten?" Pekka: „Nou, hoeveel dan — vijf?" Grunström: „Laten we zeggen — zes." Zoo worden „op het oog" plannen gemaakt voor het bakken Van het brood en het „ongeveer" verwachte verbruik. In het Sovjet-bedrgf doet de coöperatie heelemaal niets, en treft in 't geheel geen voorbereidingen. In het geheele Sovjet-bedrijf is er 'maar een enkele bakkerij, die in staat is, het groeiende verbruik der consumenten in alle zes afdeelingen te dekken. De afschaffing van het kaartensysteem legt den leidende arbeiders van de -broodwinkels een groote verantwoording op. Ze moeten er voor zorgen, dat hun werk zoo precies mogelijk georganiseerd wordt. Maar in het Sovjet-bedrijf zijn de voorbereidingen voor de inrichting der broodkiosken nog niet getroffen. De Konsum-vereeniging bekommert zich weinig om de beproeving van het personeel der broodwinkels. In de tweede afdeeling bedriegt de verkooper in Ssinjkow, bij het wegen, systematisch de consumenten. De kiosken werken zonder eenig plan. In de tweede afdeeling kwam het voor, dat de broodkiosk twee, tot drie dagen gesloten bleef. De weegschalen en gewichten zijn noch beproefd, noch geijkt. De weegschalen wijken soms 10—45 gram af. Het tweede bericht geeft een overzicht over den stand der voorbereidingen in de republiek der Wolga-Duitschers. „In de geheele Wolga-Duitsche republiek is men met de voorbereidingen bezig, die een ongestoorden broodverkoop tot den lsten Januari moeten waarborgen. Er zijn in deze voorbe- reidingen nog vele zwakke punten aan te wijzen, die een voorbeeldige verzorging aan gevaar bloot stellen. Voor alles kan men dat in Engels bemerken. De Konsum-vereeniging van Engels moet in de stad 12, en in de streek op het platte land 2 nieuwe brood- en meelwinkels openen. Den 25sten December moet het winkelnet volkomen georganiseerd zijn. Maar tot nu toe (het bericht bevindt zich in de „Deutsche Zentral Zeitung" van den 21sten December) vordert dit werk slechts zeer langzaam. De hernieuwing en uitbreiding der bedrijven wordt eerst op papier gebracht, en men is met de uitvoering van het werk nog niet begonnen. In de bakkerijen moeten nieuwe ovens worden geplaatst en andere verbeteringen aangebracht worden. De voorradige baksteenen bestaan echter uit drie soorten en er deugt niet veel van. Nu pas zal de leiding van de Konsum-vereeniging bij de bevoegde organisatie een voorstel indienen tot het verkrijgen van nieuwe baksteenen. Ook met de opleiding van de verkoopers is men nog zeer ten achter. Den 13en December zouden er cursussen van twee weken lang voor de scholing van de verkoopers begonnen worden, maar eerst den llden December is men met de aanneming van het personeel begonnen. De leider van de Konsum-vereeniging heeft zich de zaak gemakkelijk gemaakt. Hij benoemde een commissie van 3 personen, die voor de voorbereidingen voor den broodverkoop verantwoordelijk zijn. De commissie heeft tot nu toe echter niets anders gedaan, dan de winkels, die voor den handel gebruikt worden, bezichtigd. In eenige districten zijn de voorbereidingen niet veel beter dan in Engels. Fjodorowka wordt voor de taak gesteld, dagelijks 7 ton brood te bakken, er is echter tot op heden slechts een bakkerij met een dagelijksche productie van 1000 kilogram aanwezig. Nieuwe bakkerijen konden er niet gebouwd worden, omdat de steenen ontbreken. Het uitvoerend districtscomité heeft derhalve de oude huizen, zonder deuren en vensters, ter beschikking van de •«operatie gesteld, om die in te richten als Kicuwe bakkerijen. Men heeft echter ook geen lood, glas, en spijkers enz. om deze huizen te vernieuwen. In Pallasowka krijgen we een dergelijk beeld te zien. Ook hier is men van meening, dat de bakkerijen moeilijk den 25sten klaar kunnen zijn, omdat er niet voldoende bouwmateriaal aanwezig is. In Dittel moeten eveneens nieuwe ovens gezet worden. Verkoopspersoneel voor den broodverkoop is er nog niet en eerst worden er cursussen georganiseerd Waar de verkoopers geschoold zullen worden." In beide gevallen gaat het over betrekkelijk nog voorbeeldige organisaties. Hoe ziet het er echter dan uit in de gebieden, die meer tot de achterlijke behooren? Bij dit alles is het heel moeilijk, om in het „enthousiasme" over den vorm en het doel van de doorvoering van den vrijen handel te deelea. De terugslagen moeten en zullen komen, hoewel hét besluit vooreerst in grooten mate aanleiding zal geven tot alle mogelijke propagandistische pogingen. IN DE SOVJET-REPUBLIEK, door Dr. G. LODYGENSKY. Drie belangrijke gebeurtenissen werden onlangs door de Sovjet-pers bekend gemaakt Zij vragen eenige toelichting. Opheffing van de broodkaart. Izvestias van 29 November heeft het decreet gepubliceerd, dat deze opheffing aankondigde, ingaande 1 Jan. 1935. Men zal later alle distributie van levensmiddelen door kaarten afschaffen. Herinneren we ons, dat de invoering der levensmiddelenkaart vroeger werd geprezen als een „beslissende stap in de richting van socialistische distributie van levensmiddelen in de Sovjet-republiek". Nu, het schijnt dat tegenwoordig, hoewel 't gaat over de afschaffing van dienzelfden maatregel, wij toch weer een nieuwe overwinning behalen in den opbouw van 't socialistisch systeem. Het is voldoende, kort te ontleden het rapport van Molotoff, overgelegd aan 't Centraal Comité der comm. partij in Rusland van 25 November (Izvestias 30-ll-'34) om de waarheid te zien. Molotoff deelt ons mede, dat de Sovjet-Staat achtereenvolgens de distributie van brood heeft moeten verzekeren aan bijna 75 millioen personen. Het bureaucratische toestel, dat voor deze distributie noodig was, kostte alleen reeds honderden millioen roebels. De functionneering werd meer en meer onvoldoende, want eensdeels verzekerden de kaarten niet meer het noodige aan haar bezitters, en anderdeels, in plaats van de speculatie en de prjjsverhooging der vrije markt te verhinderen, bevorderden zij juist de speculatie en de prjjsverhooging op de vrije markt, ten nadeele van den Staat en van de arbeiders. Molotoff citeert een typisch voorbeeld, dat het verschil tusschen de officieele prijzen en die van de vrije markt karakteriseert. Een kilo griesmeel werd in de coöperatieven verkocht voor 28 kopeken en op de markt voor 5 roebels. Dit enkele voorbeeld is voldoende, om te constateeren, dat de wezenlijke oorzaak van de afschaffing van het kaart-systeem is: het bankroet van het gansche systeem, dat bij zijn invoering werd aangeprezen als een beslissende stap naar de socialistische distributie der levensmiddelen. Molotoff zoekt natuurlijk de „hervorming" te rechtvaardigen door den zoogenaamden overvloed van granen voor de distributie van den Staat. Hij beweert, dat ondanks de verhezen door het drogen en dank zij de betere manier van bewaren, de Staat dit jaar de beschikking heeft over een voorraad van ongeveer 300 millioen poeds boven den oogst van het vorige jaar. Hij erkent echter, dat in zijn geheel de oogst van 1934 „ongeveer gelijk is aan die van 1933". Nu is in werkelijkheid deze oogst veel minder dan die van verleden jaar, toen de hongersnood geheerscht heeft in uitgestrekte landbouwgebieden van Rusland. Laat ons zelfs aannemen, dat dank zij de draconische maatregelen, die door de Sovjets tegen de boeren genomen zijn, de steden zoo ongeveer van het noodige voorzien zijn. Wij kunnen daaruit niet anders concludeeren, dan dat de positie der boeren dit jaar nog het treurigst zal zijn. Eigenlijk spruit de tweede oorzaak van de afschaffing van 't broodkaarten-systeem voort uit het feit, dat de collectiveering van 't platteland meer en meer een groot getal landarbeiders plaatst in dezelfde situatie als de arbeiders in de stad Toen het brood op 't platteland ging ontbreken, beweerden de arbeiders daar ook recht te hebben op de voorraden van den Staat Nu, wij hebben gezien, dat het Gouvernement zelfs niet in staat was, om te voldoen aan de levering, die noodzakelijk was voor de reeds bestaande kaarten, maar waarvan een groot deel der landarbeiders niet profiteeren. Op een buitengewoon critiek oogenblik hebben de machthebbers zich, door het kaartsysteem ai te schaffen, ontslagen van een ontzettende verantwoordelijkheid, waaraan zij geen kans zien te voldoen. De nieuwe moeilijkheden, die ongetwijfeld ontstaan zullen, zullen worden goedgepraat, doordien het noodzakelijk was een geheel nieuw systeem van distributie in te stellen. Laat ons nu zien, altijd nog volgens Molotoff, wat de perspectieven der toekomst zijn. De Sovjet-redenaar schijnt aanvankelijk vol hoop te zyn. Maar het vervolg van zijn rede brengt er ons toe om de situatie een beetje anders te beschouwen. De voorgestelde hervorming verplicht inderdaad het gouvernement, na een systeem te hebben afgebroken, dat het zelf met onnoemelijke opofferingen had opgebouwd tot: le. verhooging van den broodprijs. 2e. duurder betalen van de grondstoffen, die het zich vroeger tegen een lagen prijs verschafte, door deze producten te ruilen voor granen. 3e. verhooging der loonen. 4e. het vormen van een geheel net van bakkerijen en staatswinkels op het gansche grondgebied der Sovjet-Unie. Molotoff verklaart immers, dat terwijl de vrije handel in 1928-'28 nog een aanzienlijke rol speelde, deze thans tot nul is herleid. De Staat, die de eenige werkgever is, wordt nu ook de eenige handelaar. Molotoff erkent, dat het commissariaat van den binnenlandschen handel met dit feit verbazende lasten op zich neemt, want het net van winkels en Staatsbakkerijen, de verdeeling der voorraden, dat alles is nog volstrekt niet in orde. Wat de verhooging der broodprijzen betreft, daaromtrent leeraart Molotoff het volgende: deze prijs zal meer dan verdubbeld worden in de meest bevoorrechte streken (80 kopeke in plaats van 32 tot 35). In de andere gebieden zal het brood nog duurder zijn: 90 kopeke, 1 roebel, 1 r. 10, 1 r. 20 tot 1 r. 60. Het heele land zal dus verdeeld worden in gebieden, waar de prijzen verschillend zullen zijn. Maar Molotoff verklaart ons niet, hoe de Sovjet-Staat deze uiteenloopende prijsregeling zal handhaven. De loonen van alle werknemers zullen 10*/t verhoogd worden. Gegeven de enorme prijsverhooging van brood en andere noodzakelijke voedingsmiddelen, is de loonsverhooging daarmee niet in overeenstemming, wat alleen zou kunnen geschieden door inflatie. De verhooging der inkoopprijzen van grondstoffen (katoen, linnen, enz.) zal ook een oorzaak van inflatie zijn, evenzeer als de nieuwe uitgaven, die de opbouw van het reusachtige net van binnenlandschen handel zal eischen. Molotoff blijft echter optimist, hij acht, dat volgens voorloopige berekeningen, de verliezen, die de Staat en de loontrekkers zullen lijden, zullen worden gecompenseerd door de voordeelen van het nieuwe systeem. De Staat heeft door de sovkhosen én kolkhosen 90% van de bezaaide akkers in bezit, hij zal dus meester zijn van den toestand. Rekening houdende met de groote moeilijkheid, om .de menigvuldige problemen van administratieven en finantieelen aard, die Molotoff zelf ons aanwijst, op te lossen, denken wij toch, dat een nieuwe crisis onvermijdelijk is. De ondervinding zal het leeren. Laat ons nog eens voor de zooveelste maal constateeren, dat het befaamde systeem van de besliste Sovjet-economie, die zooveel vertegenwoordigers van „de Westersche intellectueele élite" heeft verleid, gekarakteriseerd wordt door eindelooze proefnemingen en door onophoudelijke toepassing van met elkaar strijdige maatregelen, die elk in oorsprong heilzaam geacht worden, maar die alle tot hetzelfde noodlottige einde leiden: de vernietiging van het welzijn der bevolking en absoluut onnoodige verhezen aan energie, stoffelijke goederen en menschenlevens. *) Men heeft de opheffing der kaarten willen verklaren als wilde het gouvernement van deze verhooging profiteeren als van een nieuwe belasting. Deze verhooging heeft zeker bij het aangenomen besluit meegeteld, maar zooals we zagen is zij niet de eenige oorzaak van de hervorming. Hoe de Sovjet-regeering de Torgsin-organisatie voor haar doel aanwendt, blijkt wel uit de volgende advertentie: DEUTSCHE ALLGEMEINE ZETTUNG. Nr. 33. 20 Januari 1935. WAAROM ALLEEN TORGSIN? wanneer U pakketten naar Moskou of naar andere steden der USSR wilt zenden? Omdat Torgsin als Staats-warenhuis absoluut garandeert, dat elk artikel betrouwbaar, snel en goedkoop en IN PRIMA STAAT bij Uw vrienden of bloedverwanten aankomt Geldzendingen via Rijksbank, Duitsche Bank, Dresdensche Bank, Handels en Privébank en alle andere filialen van deze 4 bankinstellingen — Garantie- en Credietbank voor het Oosten N.V., Berlijn en Hamburg, Berlijnsche Handels Mij., Berlijn - Algemeene Duitsche Crediet Vereeniging, Leipzig en Dresden, Rijks Crediet Bank, Berlijn, Intourist, Berlijn, Onder de Linden 62/63. Daar verstrekt men U gaarne inlichtingen en prijslijsten, bovendien nog bij Torgsin, Berlijn Z.W., Lindenstraat 20/25. Torgsin USSR. DU is en blijft dus de veiligste weg om de noodlijdenden te hulp te komen. VERVOLG BROCHURELUST No. TITEL Prii. 87 Tatiana TchernaTina: Het leven der Russische intellectueelen ,, 0.20 88 Dr. F. J. Krop: Mijn „verboden" radio-toespraak over de geloofsvervolgingen in Rusland en de hulpactie en wat er op volgde „ 0.35 89 Lot en wederwaardigheden van een Duitschen boer in het geprezen Sowjet-paradijs „ 0.15 90 „Kerk en Vrede" volgens Ds. Buskes zelf nationaal „onbetrouwbaar" en „incidenteel revolutionnair" , „ 0.45 91 Prof. Viadimir Tchernavin. Het leven in de concentratie-kampen van Sowjet-Rusland ." 0.35 VLUGSCHRIFTEN No. TITEL Prijs 31 Tschegolev (naar), Het antl-godsdlenstlge werk onder de kinderen la Rusland ƒ „ 0.08 34 De gruwelen der concentratiekampen van de Sowjet-Unle ,, 0.05 35 Prof. Dr. Iwan njln, Hoort de signalen 1 , 0.08 36 O. Hansdorf, De Joden en het Bolsjewisme 0.08 41 Prof. Dr. H. R. Nielanhr, Heeft de godsdienst ln Rusland •en toekomst? 0.08 44 Dr. O. Schabert, Beulsdlensten door West-Europeanen aan Sowjet-Rusland verleend, tegen de West-Burop. beschaving „ 0.05 47 Fotografisch bewijsmateriaal betreffende Sowjet-Rusland .. „ 0.05 51 Vrouwenleven ln den Sowjetstaat „ 0.08 52 Het Bolsjewisme als Wereldbeschouwing, door Seminar Dlr. Uc. Th. Priegel te Breslau ,0.15 55 Iets uit het A.B.C. van het Communisme, door P. Oazotte „ 0.11 56 Godsdienstvervolgingen ln de Sowjet-Republlek. Dit de Maandberichten van Dr. O. Schabert 0.U 60 Prof. A. Lecerf. Calvinisme en kapitalisme 0.13 62 Dr. O. Schabert, Het sterven van Bisschop Platon enz „ 0.08 63 Dr. O. Schabert, School en Kunst ln Sowjet-Rusland .... „ 0.Ó8 64 Dr. O. Schabert, Hoe het Communisme de Jeugd vergiftigt „ 0.05 65 Dr. O. Schabert, Verblinde Geloovlgen 0.08 66 Dr. O. Schabert, Op weg naar de Oude School 0.08 «8 Dr. F. J. Krop, Wat doet de Baltische Ruslandarbeld voor de vervolgden om des geloofswllle 0.05 71 Dr. O. Schabert, Strijd tegen den godsdienst en tegen de luilakken „ 0.08 72 Communistische jeugd en godsdienst „ 0.08 75 Hoe opstanden in de Koloniën door het Sowjet-bewind en de Komintern georganiseerd worden 0.12 77 M. Rigassi. Het dreigend Communisme 0.05 7? Dr. O. Schabert. Brieven uit Sowjet-Rusland „0.08 79 Twee brieven ovei den hongersnood in Rusland: één van Dr. O. Schabert en één rechtstreeks uit Rusland ,, 0.10 80 Honger in Rusland. Steeds meer bewijzen 0.15 81 De G.P.Oe.-Slavenhandelaar 0.05 82 Een getuigenis. Hongersnood en kannibalisme heerschen ook in Siberië 0.05 85 Komen de pakketten wel aan? 0.05 91 J. T., Hoe Moskou-Reizigers worden ontgoocheld -~. 0.05 92 Serge de Chessin, Het communistische Rusland zal altijd honger hebben 0.08 96 J. E. L.: Hoeveel predikanten zijr. er nog in Rusland? 0.05 97 Dr. F. J. Krop: „Kameraad" van Os stelt een „objectief" onderzoek in te Moskou 0 08 99 Dr. O. Schabert: De stem der stommen 0.08 100 Ontzettende noodkreten uit de Sowjethel 0.08 103 Prof. A. MarkoH, Communisten en Ontwapening 0.10 104 Tot vervelens toe „KAMERAAD" van Os en zijn brief uit Rusland „ 0.08 105 Ir. V. V. Tchernavin. Werkmethoden en gevangenissen 0.08 107 Th. Aubert, Hoe de Sowjet-macht de verbintenissen beschouwt, die door Litvinoff geteekend wérden „ 0.05 109 J. M. v. Blommestein. Paria's in Sowjet-Rusland 0 08 111 Communistische partij Holland (C.P.H.) en Marxistische arbeidersschool (M.A.S.) 0.08 112 Een belangrijk adres van de Chr. Mannenver. G. Z. A. B. aan den Minister-President 0.05 113 Dr. F. J. Krop, De afschaffing der broodkaarten in Rusland , 0.05 114 Alja Rachmanowa, Mijn huwelijk in rooden storm , 0.08 115 Avontuurlijke vlucht uit het communistische paradijs '....(.. ,, 0.08 116 Dr. F. J. Krop, De groote nood in Rusland „ 0.08 117 E. A., Werkloosheid in Sowjet-Rusland. Het „zalige land" „ 0.08 118 Het commissariaat van Openbaar Onderwijs heeft uitvoerige circulaires verzonden omtrent het anti-religieus onderwijs ........ ,, 0.05 119 Uit VU- brallfngstfhap .., „ fljos De gebieden Waar hongersnood dreigt, volgens de verklaringen van Statin zelf (zie Vlugschrift No. 106: De groote nood in Rusland).