- MISSIEHUIS SINT HNTONIUS KHHTS HEUVEL
40
PB
r» ,i
O







Voor-aanzicht van het missiehuis „St. flntonius" te Kaatsheuvel
DE CONGREGATIE
DER
MISSIONARISSEN v. d. H. EAMILIE
EN HET
MISSIEHUIS SINT ANTON1US
TE
KAATSHEUVEL. '
, ■ < Ij" »n ' '
vr •
De Stichting der congregatie.
Den 24 September ks95 kwam een Fransch priester, de HoogEerw. Pater f. Berthier naar ons land om in Grave het stille Maasstadje de grondslagen te leggen van de congregatie deimissionarissen v. d. H. Familie.
In zijn langdurige loopbaan als volksmissionaris had de heilige priester dikwijls jongelieden ontmoet, die, hoewel van iets ouderen leeftijd dan die waarop gewoonlijk de studie wordt aangevangen, in hun hart een vurig verlangen koesterden priestermissionaris te worden. Velen reeds had hij opgenomen in de apostolische school van O. L Vrouw van la Salette, waarvan



hij eenigen tijd overste was en deze proefneming was uitstekend geslaagd.
Een congregatie stichten, die zich speciaal met de opleiding van zulke jongelieden zou belasten, was het heerlijk ideaal, dat de ijv'rige missionaris zich voorstelde.
Gezaaid, klein en gering als het mosterdzaadje van 't Evangelie, werd de congregatie onder Gods milden zegen een plant, een boom, die zijn forsche takken thans wijd en zijd heeft uitgebreid.
Heeft de congre-
gatie zich sedert den
De iHoogEerw. Pater J. Berthier
grooten oorlog ook in het buitenland gevestigd, niet het minst kwam tot ontwikkeling de Nederlandsche af Jeeling.
Het aantal Nederlanders .was aanvankelijk zeer gering doch geleidelijk aan steeg het en het was waarlijk een beschikking der God lelijke Voorzienigheid dat in het jaar 1913 een edelmoedig persoon te Kaatsheuvel aan de congregatie een stuk grond aanbood om daarop een missiehuis voor de Nederlandsche studenten te^vestigen.
Begonnen met een bescheiden bouw, maakte het toenemend aantal studenten weldra een uitbreiding noodzakelijk, welke in 1920 tot stand kwam, maar ook deze vergrooting was niet vol-



doende, zoodat na enkele jaren aan verdere uitbreiding moest worden gedacht, en op den 3en Dec. 1924 smaakten de oversten de voldoening, het missiehuis voltooid te zien en werd het nieuwe gedeelte dien dag, Feestdag van den grooten Apostel van Indië, den H. Franciscus Xaverius, door den HoogEerw. Heer Mgr. Völker, pastoor van Kaatsheuvel, plechtig ingezegend. En zoo staat het missiehuis St. Antonius daar, eenvoudig maar ruim en degelijk. Een flinke studiezaal, luchtige slaapzalen, ruime eetzaal, terwijl een flinke speelplaats en mooie wandelweg er voor zorgen, dat op zijn tijd de geest ook door een recreatie de noodige ontspanning kan genieten.
De Opname van studenten.
Het doel van onzen vereerden Stichter bij het oprichten der congregatie was, zooals wij bij den aanvang zeiden, vooral (hoewel niet uitsluitend) jongelingen op te leiden, die wegens hun leeftijd elders moeilijk opname zouden vinden. Wij zeggen: „niet uitsluitend", immers worden in onze congregatie evengoed jongens aangenomen na het verlaten der school, mits ze tenminste 13 jaar oud zijn, maar vooral iets ouderen worden bij
Zij-aanzicht



Kapel
ons niet afgewezen, indien zij tenminste aan onze eischen voldoen.
Vele vooroordeelen tegen de zoogenaamde ,,late roepingen" heeft onze stichter moeten overwinnen, maar door zijn taai doorzetten heeft hij getoond, welke prachtige resultaten er te bereiken zijn, mits ook hierin oordeelkundig gehandeld wordt en er vooral op worde gelet, dat de candidaten de teekenen van ware priesterroepin g vertoonen.
Wat nu verstaan wij onder een late roeping?
Mogelijk is het goed eens te zeggen, wat wij er niet onder verstaan, nl. geen m i n d e r w a a r d i g e roeping. Jongelingen, die bijv. met te weinig talenten begaafd zijn om de vereischte studie te doen, die wellicht reeds elders hebben geprobeerd en daar niet zijn geslaagd, of die, hetzij om karaktereigenschappen, hetzij wegens hun gedrag, een andere Inrichting van Onderwijs hebben verlaten, vinden bij ons geen opname.
Wij verstaan onder „late roeping" alleen die jongelingen, die door omstandigheden op jeugdigen leeftijd onmogelijk aan hun roeping gevolg konden geven, en na misschien jaren in de wereld te hebben geleefd, te gelegener tijd toch kans zien hun roeping te volgen; ofwel jongelui, die eerstop lateren leeftijd de neiging tot het priester-missionarisleven in zich voelen ontwaken.



Tot welken leeftijd nu nsm.M \V2 studenten aan? Zooals gezegd, nemen we de jongens aan vanaf hun 1 3e jaar en in de gewone omstandigheden kunnen zij tot hun twintigste jaar worden aangenomen, mits zij goed lager onderwijs hebben genoten en er ook gegronde hoop is, dat zij in staat zijn de verdere studie naar behooren te verrichten. Wij gaan echter zelfs tot 25 jaar, maar in*dat geval wordt er wat meerdere ontwikkeling vereischt, aangezien de ondervinding ons geleerd heeft, dat, wanneer een jongen bijv. met zijn 1 3e jaar de school heeft verlaten en zonder eenige verdere intellectueele ontwikkeling op 20-jarigen leeftijd of daarboven nog, de zware voor het priesterschap gevorderde studie zou willen ondernemen, zulks geheel onbegonnen werk is, hoe goede bedoeling daarbij overigens voorzit en hoe oprecht het verlangen om priester te worden ook moge zijn.
Het studieprogram, zooals dat in ons missiehuis wordt gevolgd, omvat de gewone vakken, die aan de klein-seminaries gegeven worden. De duur ervan is 6 jaar. Er bestaat echter gelegenheid voor jongelui die aan een Inrichting van Hooger Onderwijs (bijv. H. B. S., Handelsschool of dergelijke) hebben gestudeerd door privaatlessen in Latijn en Grieksch voor een hoogere klas te worden voorbereid.
Studiezaal



Eetzaal
Na voleinding der Humaniora treden de studenten in het noviciaat, hetwelk zich nu nog te Grave bevindt, maar in September 1928 wordt overgeplaatst naar Goirle-Nieuwkerk.
Na een jaar noviciaat volgen nog 6 jaren hoogere studie (2 jaar philosophie en *4 jaar theologie) in het scholasticaat, te Goirle-Nieuwkerk, dat echter zal worden gevestigd te Oudenbosch in het college, dat wij van de EE. PP. Jezuïeten hebben overgenomen.
Op aanvraag wordt gaarne prospectus gezonden.
Onze Missie-arbeid.
Alvorens er toe over te kunnen gaan een missiegebied aan te nemen, moest natuurlijk een zeker aantal priesters daarvoor beschikbaar zijn. Hoe gaarne onze HoogEerw. Stichter ook nog zelf" zijn eerste missionarissen had willen uitzenden, zoo was dit toch niet voor hem weggelegd; maar slechts twee jaar na zijn overlijden nam de congregatie een missiegebied aan en wel in Noord-Braziliè in het bisdom Santarem.
Den 19 September 1910 vertrokken de eerste missionarissen, zeven in getal, weldra gevolgd door eenige andere groepen.
Ook daar bleven de moeilijkheden niet uit, maar Gods



H. Voorzienigheid bleef over hen waken en heden werken ruim 30 missionarissen onzer congregatie, zoowel in Noord- en ZuidBrazilië, terwijl ook in Texas en andere staten van N. Amerika enkele Paters werken aan het heil der zielen.
De missie in Brazilië wordt mede bediend door de Duitsche Paters, maar de uitbreiding van de Hollandsche Provincie maakte het wenschelijk een missiegebied te hebben, dat uitsluitend aan de Nederlandsche Paters zou zijn toevertrouwd. Ook hierin bewonderen we wederom de wijze leiding der Goddelijke Voorzienigheid. die maakte, dat in het jaar 1925 de Hoo^Eerw. Pater Provinciaal der Paters fCapucijnen in onderhandeling trad met onzen HoogEerw. Alg. Overste, met gevolg, dat een gedeelte hunner missie op Borneo, en wel de Zuider- en Ooster-Afdeeling met de statie Laham, door ons zou worden overgenomen.
Met blijdschap en enthousiasme werd dit bericht door allen ontvangen en reeds op 1 Januari 1926 vertrokken de drie eerste missionarissen naar het nieuwe missieveld op Borneo, nog in December van hetzelfde jaar door twee anderen gevolgd, den weg bereidend naar we hopen voor vele anderen.
Dat de prachtige ontwikkeling van onze congregatie ten
Speelplaats



Kerkhof
zeerste verblijdend is behoeft zeker wel geen betoog, maar dat dit alles ook zijn zorgen meebrengt, en het waarlijk geen geringe taak is voor de steeds benoodigde gelden te zorgen, zal eveneens eenieder gaarne toegeven, daarom willen er nog even op wijzen
Hoe mén onze Congregatie steunt.
Wil een werk gedijen dan is daarvoor op de eerste plaats noodig de zegen Gods, die door gebed wordt verkregen en daarom vragen wij van eenieder die met ons streven sympathiseert een hartelijk gebed om Gods zegen ook in de toekomst.
Vervolgens worden gaarne edelmoedige, flinke jongelingen aangenomen, die met voldoende aanleg voor de studie begaafd eenmaal priester-missionaris onzer congregatie willen worden of ook indien zij om een of andere reden geen roeping tot het priesterschap gevoelen, broeder-missionaris 'om aldus geheel zichzelven aan de zaak van O. L. 1 leer te geven.
Daar echter slechts een gering aantal zichzelf kan geven zoo zijn er nog vele andere middelen waardoor men op indirecte wijze missionaris wordt, door n.1. te helpen bij de opleiding der studenten en tot instandhouding van Missiehuizen en missiën. Dit kan geschieden:



le. Door geheel of gedeeltelijk de studiekosten van een student op zich te nemen.
Zij die zulks zeven achtereenvolgende jaren betalen, hebben op die wijze aan God een missionaris geschonken en hebben op geheel bijzondere wijze deel . aan de gebeden en goede werken van dien priester.
Ook is het verdienstelijk een gedeelte van het kostgeld te betalen, waardoor een student, die zeil" voor het andere gedeelte kan zorgen, in staat wordt gesteld zijn heilig doel te bereiken.
2e. Door het stichten van een geheele studiebeurs van f 4000.- waardoor men ten eeuwigen dage de opleiding van een missionaris verzekert, of door het stichten van gedeelteijke studiebeurzen, waardoor men ten eeuwigen dage tegemoet komt in een gedeelte van het kostgeld voor een student,
3e. Door het plaatsen op lijfrente Van kapitalen van minstens f 100.-.
4e. Door het doen lezen van H.H. Missen in onze kapellen.
5e. Door zich te abonneeren op ons maandschrift „De B ode v a n d e H. F a m i I i e".
Dit tijdschrift, waarover wij meermalen de gunstigste getuigenissen mochten.- ontvangen, biedt maandelijks 24 bladzijden
Rchter-aanzicht



in groot formaat stichtende en onderhoudende lectuur en tevens een en ander omtrent den arbeid onzer missionarissen.
De abonnementsprijs is slechts h 1,25 per jaar.
Verder is bij ons opgericht een liefdewerk tot opleiding van minvermogende studenten
Het Penningske van Sint A n t o n i u s, waaraan verschillende geestelijke voordeelen zijn verbonden.
Leden zijn zij, die jaarlijks een offert,e van minstens 5 ets. geven. Eere-Zelateursftricen;, die jaarlijks een bijdrage schenken van f. 2,50.
Tot steun der missie op Bjrneo is opgericht: Het Liefdewrerk van de H. Theresia v. h. Kindje Jezus.
De leden hiervan sluiten de missie van Borneo in hunne gebeds-intenties in en geven een jaarlijksche bijdrage van 50 ets.
Beide liefdewerken zijn kerkelijk goedgekeurd en aanbevolen.
Voor alle verdere inlichtingen, aanvragen om opname, enz. wende men zich tot den ZeerEerw. Pater Overste van het
Missiehuis ,,St. Antonius" Kaatsheuvel.



P. J. v. Dinteren Z. E. P. F. Groot (Overste) P. J. v. d. Linden Br. Herman-Jozef Br. Egiciius
I
o
N O
O
2
!
O
i
o !
"Zj •-J
ï !
3 i
-o !
O
o i
£
ï !
-i
-j i
^ i
r~,
U
i
i
i i i



I