•/ V> v/ x.
GEESTELIJKE VREDEBODE,
VOOR ALLE GEMEENTEN GODS ZONDER ONDERSCHEID
O F
WAAR OOK VERGADERD.
DOCH IN HET BIJZOIER VOOR NEDERLAND, Uitgegeven op last des Heeren
DOOR
H. WEERSTRA,
Ijlst, Januarij I849.
(Prov. F'iesland.)
Voor rekening van den Schrijver.
—*@111®"- -
TE SNEEK BIJ F. II O L T K A M P. 1849.







GEESTELIJKE VREDEBODE,
VOOR ALLE GEMEENTEN GODS
ZONDER ONDERSCHEID OF
WAAK OOK VERGADERD.
Doch i 11 liet bijzonder voor Nederland.
Neemt liet dan aan geliefde Lezer! niet als mijn woord cn roepstem, maar als des Heeren woord en roepstem, opdat gij niet misschien de slotsom mogt maken: als of ik mij zeiven waande lieter te zijn, dan gij, mijne Rroeders en Zusters in den Heere, en onder sehijn van zelfverloochening, mij zelve zocht te regtvaardigen. Neen, is cr in het geschrevene eenige roemtaal des geloofs, dan is liet in den Heere geweest. Maar ziet dan ook toe, dat gij de roepstemmen Gods, in deze donkere dagen, niet klein acht; want het zal mij cn u niet regtvaardigen, als wij ons van dien aftrekken , die van de hemelen is. En, och! lees ook eens de Frofeten, als de Profeet Jesaia, kap, 58 en 59, alsmede het begin van kap. 60, Ezechiël kap. 83 en §-4, alsmede Psalm 50, waar de Heero in 't bijzonder spreekt in de dagen van oud Israël. Maar ook in 't bijzonder onze tijden kenmerkt, als tot ons gesproken, alsmede waarin gesproken is door den dienst van den Profeet Hosea.
Hoofdzakelijk zaken bevattende dat de Heere van wege de uiterste ongeregtigheden, Nederland, of ook elders ia! verwoesting aaudoen.



Aanbod van redding, waar er waarachtige boete en geregtigheid gezocht en gedaan worde voor het aar:gezigt des Heeren.
Rampzalige ellende, waar geene boete plaats vindt.
Wachlstem voor Efraïm, waarin ik geboren en opgetogen ben, dat de Heere van wege den Baaldienst en het offeren en rooken aan eigen garen, van Efraïm zal wijken; doch redding schenkende voor liet boetvaardige Efraïm.
Alsmede voor die gemeenten, waar den Baal en den Heere te gelijk worden gezocht en gediend. De Heer heeft een gruwel ook, o volk Gods! aan het goud, waarmede men omhangen , naar het huis des Heeren opgaat; alsmede aan die uitwendige versierde en opgesmukte kleederdragt.
Is het Anti-Ckristi rijk zoo ver doorgedrongen dooide Christenheid ; ziet toe wie gij kiest: is Baal God! of is de Heer God! ziet toe wie gij dient. Het is hier in het algemeen genomen, van Gemeenten Gods, namelijk: daar waar Gods volk vergadert, maar daar verga&rt ook de wereldling onder, die Baal nog kiest en dient; daarom ziet toe w'ie gij behoort.
Want de Heer zal gewisselijk komen en niet vertoeven !
O, Herders Israëls! ziet toe, of gij de schapen als herder weidt,' of als huurling! O, volk Gods! laat uwe ooren niet leenen aart de huurlingen, en laten ze uwe stemme niet smooren, door de fijne omgevingen en omleidingen des satans. Want nog een weing tijds en de goddelooze zal er niet meer zijn! Laat ons dan Hem vreezen? die beide ziel en ligcliaam kan verderven in de hel. Och! Hij is de Magtige, om kracht in zwakheid te willen geven, opdat wij het leven niet lief mogten hebben tol der dood toe.



y*-ez
TOT MISVATTING -VAN* HET NATUURLIJK VERSTAND,
KORTE TREKKEN OVER HET GESCHREVENE.
Geloof door de liefdo werkende, helaas! bijkans vreemd in onze dagen. Ja gij tuit bemerken dat het vrije geuadetaal is. Hier wordt niet anders aangewezen, dan eerst op de bron- en welader in onszelven, waardoor alle onheil, duisternis, dwaling, voor ziel en tligcha'avu zijn ontstaan.
En mogt het door Goddelijke genade hier komen, dan zal de springader in de funteine des levenden waters wel ontspringen.
Want gelijk een vader zich ontfermt, over zijne vvederspannige kinderen, alzoo ontfermt zich de Heere, over Zijn wederspannig Sion, met geopende armen wanneer het tot Hem wederkeert.
Dan zal de troon der genade f'met volle zegeningen voor Sion ontsloten zijn, dan zal getrouwheid, regt en geregtigheid in den lande kenbaar worden.
Dan zullen de gewenschte dingen wel een van zelfheid worden, want ieder levende boom, zal immers voortbrengen levende vrucht, dan behoeft hier geen aandrang van mensehen zijde.
Dan zal de vijand moeten bukken, dan zal de waarheid triomfeeren, dan zal geloof en bevinding liefelijk werken, dan zal Sion zeers liefelijke vruchten voortbrengen. Want dan zal het zijn dat de Heere zal zeggen: Komt, alle dingen zijn gereed, en de buit zal Sion in handen vallen. Ja dan zal de Heere betoonen, dat Hij nog die Getrouwe is van oude dagen, in wiens kracht Sions sterkte is.
Het is uit innige liefde tot u allen geschreven, mijne broeders en zusters in den Heere , gelijk Rom. 12 vs. 8 staat uitgedrukt, Alzoo zijn wij vele een ligchaam ia Christus. maar eik een zijn wij malltanders leden.



Dit zij u bekend, Geliefden! hetwelk in het laatst geschrevene van den Opdragt voorkomt, dat is over al het geschrevene het laatste, opdat, indien gij u niet bekeert, ik rein ben van uw bloed; het is geen vermetele taal, Geliefden! het is waarachtige taal des Geestes; dat zult gij ondervinden, indien gij blijft wederstaan den Geest Gods.
Nog kortelijks: de bedoeling is dan niet anders over het geschrevene, als dat het door Goddelijke genade moge te weeg brengen, boete; en uit de diepten der ongeregtigheden roepen en bukken voor Jehova's geschondene eer.
Dat Sion de aarden flesschen gelijk geworden zijnde, weer als fijn goud gereinigd en gezuiverd mag worden; en dat het schuim en het schijnschoone van het goud, door de smeltkroes mogt worden gezuiverd; want och! het is immers voor het fijne goud, geen smeltkroes; de smeltkroes is alleen om het schuim en het schijn van het goudzeen weinig af te zuiveren.
Het is dan alleen maar om de liefelijke band van Sion, die oogenschijnlijk schijnt verbroken le zijn, dat die door Goddelijke genade liefelijk te zamcn mag worden gebonden. Och! dat geve de Heere.
GEESTELIJKE VREDEBODE,
VOOR AM.Ï GEMEENTEN GODS ZONDER ONDERSCHEID.
Mijne bede tot den Heere is geweest: dat het geschrevene tweemaal gehoord mogt worden, namelijk: dat het niet voor het natuurlijk gehoor blijft, en alzoo in de beschouwing bJijl't, want dan zal liet wel niet



begrepen worden, en zal het ook niet bevallen, en zal het schijnen verward in stijl te zijn.
Neen, mijne Geliefden! dat moge voor ons natuurlijk verdwaasd verstand zoo schijnen, want immers de nevels moeten gedurig, worden weg gedreven, zal het verstand verlicht zijn, want de taal des Geestes, laat zich niet "tfoor ons natuurlijk versland bevatten en verstaan ; hier ben ik van overtuigd mijne Geliefden, wanneer gij het geestelijk mogt verstaan, dat de Heere geve, dan zult gij niet zeggen: wij begrijpen het niet, want om het in eene korte somma hier uit te drukken, bevat het geschrevene niet anders, dan hetgeen de Heere eenszeide: die vader, of moeder, of zuster, of broeder, liever heeft dan mij, do Heere, is mijns niet waardig; en nu mijne Geliefden! nu vraag ik u, hebt gij inde beoefening ook alles over voor uwen Heere? dat straalt niet alleen in het geschrevene door als bloote klanken, maar dat is door Goddelijke genade in de beoefening leeren kennen. Ei, let eens voor dat gij verder gaat op het laatste geschrevene versje. Ja ik wenschte mij niet anders dan als leem in Zijne hand over te geven, het is wel niet in eigene kracht te verkrijgen , en te doen; maar ei, staat gij dan niet eens stil bij u zeiven, waarom is er geen waarachtige vrucht, geen volle zegen zoo voor mij zelf als voor ganscb Sion , nu dan mijne Geliefden, dan ligt de oorzaak in ons zeiven; wsarom wij zulke gcestelooze dagen beleven, waardoor kerk en staat in zwijm liggen; want de Heere zegt immers: zoekt eerst het koninkrijke Gods en zijne geregligheid, en alle andere dingen zullen u toegeworpen worden. Maar och, men bijt in onze dagen zoo gaarne op do tweede oorzaak, als uit de zondo voortkomende, maar hier keere ieder tot zijn eigen boezem in; want daarom kan het|"niet wel gaan; want och mogt dat zoo zijn dan zouden de inwendige en uitwendige vijanden wel verdreven worden. Nu, hier wordt dan niet anders



beoogd, dan dat er voor de geschondene eer van God mogt worden geboet; daar aal al het andere, als vruchtgevolgen, uit voortkomen. Och! laat het u dus niet stoten, dat het geschrevene volgens ons natuurlijk verstand, niet beter in stijl en op order is geschreven; daar wordt in onze dagen, alzoo veel in stijl en op order geschreven, dat door eigen vernuft is gemaakt, hetwelk alles om de spil heen draait, tot vertoon in het licht wordt gegeven, en de hartader niet raakt. Och! de Heere ziet dat edele, dat aanzienlijke, dat rijke, dat prachtige in woorden, niet aan; maar Hij xiet immers het harte aan: het onedele, het onaanzienlijke, het arme, het dwaze der wereld, dat heeft God uitverkoren, opdat Hij het andere zou te niet doen en beschamen.
Dit zij u nog bekend, hot geschrevene had nog niet door den druk in het licht gekomen, hoe wrl ik gedurig de levende uitgaande werkingen des Geestes, opgaande tot den Heere heb mogen ondervinden, in dien ik beslag op mijn gemoed, had gevoeld, om het niet in het licht te geven, maar ik ben er volkomen los en vrij van gemaakt, door den Heerê, met uit de volheid des geraoeds, Psalmen, overeenkomstig het geschrevene, tot den Heerè uit te boezemen.



OPDRAGT
AAN MIJN GELIEFDE,
VOOR NEDERLAND HEILZOEKENDE BROEDER,
VOOR
GODS EER, EN SIONS BEHOUD.
Dit schijnt 't laatste te zullen zijn van het geschrevene, eerst is de brief geschreven aan mijnen broeder, die hier woont; toen die gedaan was, dacht ik het zal nu toch wel gedaan zijn, maar ziet daar nog het slot; de pen weer neder gelegd, ziet daar het voorberigt; hiermede dacht ik zal het nu wel gedaan zijn, maar ziet daar de Inleiding, bij het naderen van het slot daarvan, ziet daar wierd ik gewezen, op den Opdragt, en aan wien op te dragen, het alles loopt als een roï uiteen; ik heb niet te vragen, hoe moet ik hier mede, iedere keer als ik aan het einde was, ziet daar geeft de Heere het mij , maar ook niet eerder. Ziet hier Geliefden , wat getrouwe Heer! och of wij maar volgen mogten. Alzoo heeft de Heere mij als werktuig in Zijne hand genomen, om niet met voorbedachten rade te werk te gaan; maar enkel volgen, 't Is zoo goed vast liggen, genmkkelijk vglgen, Geliefden! het licht voor de geest brandende en hijgende om Zijnen eer, en het waarachtig heil van Sion, er 111 te mogen zien liggen; want dat heb ik er in gezien , indien er bekentenis komt, en wat nader ik aan het einde kom, Geliefden, hoe ïueer drang, hoe meer reikhalzen, naar de schemering van Sions blijden morgen. Ja het is mij als of ik de dageraad, tuyr Sion al zie opgaan, en de schitterends



zon van Zijne geregtigheid, het ligt zoo klaar, Geliefden, hoe spoediger boodschap, van het waarachtig heil voor u, hoe spoediger ik althans roogt verwachten; wederkeeren voor u, tot de God onzer vaderen, met verslagenheid in 't gemoed; och mogt ik u aireede zien, met waarachtige schulderkentenis; want och wanneer do Heere Sion oproept; zij kennen hunnen Liefsten, die stem, zij is hun zoo beminnelijk; want immers zegt de Heere, mijne schapen kennen mijne stem, en zij volgen mij. Nu Geliefden, gij zul^ het aan uw gemoed ontwaren, dat het de Stem'!<i&j£'!liefj3j3 is, die hier "tot-a roept; ja ik heb het gesmaakt, en gij zult het ook smaken , Geliefden!
Och arme wereld, kent gij die spijs,
Gij gaaft de wereld met alles prijs.
Maar och gij kent geen hooger goed,
Dan u te verlusten iu 't aardsche goed. 't Is een jong werktuig, Geliefden! die de Heere gebruikt heeft, 't Is ook geen wijze en verstandige, Ge» liefden! hij is ook zwaar bespraakt en niet glad met de tong. 't Is ook geen aanzienlijke in eer en aardsch goed, hij heeft ook geen vlakke weg gehad. Geliefden! maar hobbelachtig. Ja zijne paden liggen in de diepten der zee; maar ook in de diepten der oceaan van genade.
Geroemd dan steeds zij Gods genade,
Die mij heeft aangezien;
Die in een vat van modderig slijk,
Nog Zijn genade schenkt zoo rijk.
Ziet hier dit, Geliefde Broeder! aan u opgedragen: gij geve het onbeschroomd in 't licht, zoo spoedig het maar mogelijk is, want er wordt gewacht: op het heil van Sion, op het luisterrijk triomfeeren van Jehova's eer, op Neêrlands dierbaren bodem, 't Is nog die getrouwe Heere van het weleer bloeijende Nederland, Och dat er bukken kome voor Jehova onzen Cod, Hij zal niet



achterblijven, Geliefden! Het wordt mij in een oogenblik klaar lioe dat Sion weer vereenigd zal worden, dat zij strijd zullen voeren tegen het magtig Babel, en dat zij zullen overwinnen. Maar ziet, Geliefden! het is nog niet gewonnen: eerst waarachtige boete voor Jehova's geschondene eer, wederkeeren tot de God onzer vaderen, dan zullen de lieve banden wel geknoopt worden.
Nu dan heilzoekende Broeder! aan vvien dit is opgedragen; het lag mij van morgen, of als gij al reikhalzende uitzag naar het geschrevene: dit zij u dan tot bevestiging. Het worde door u bewerkstelligd door den druk uit te geven, dat het wijd en zijd over Neèrlands bodem zich verspreide; en toeft niet. Op dezen zal ik zien, zegt de Heere: op de arme en verslagene van geeste. Niemand kruipe hier ook achter de bemoedigende en troostrijke woorden ; want zij zijn verbonden om regt en geregtigheid te doen. Dit zij u dan bekend, geliefden! geen regt en geregtigheid doende, ook geen vrucht; want de bijle ligt aireede aan den wortel der boom; komt er geen verootmoediging en waarachtig berouw, komt er geen regt en geregtigheid doen voor het aangezigt des Heeren, en komt geen vrucht; dus gij allen die u over het schoone hiermede pleistert, 'ziet toe dat gij misschien niet toe doet, dat Nederland ten verderve gaat; och verstaat dit gij die op den droezem der zonde blijft rusten?, gij die u niet waarachtig bekommert over Gods eer, Sions behoud.
Dit zij U dan nogmaals bekend, over al het geene geschreven is, van het begin tot aan het einde, komt er geen waarachtig berouw, geene boete over de geschondene eere Gods, wordt het niet kenbaar aan Sions vruchten, om geregtigheid en regt te willen doen, en lief te hebben; ziet daar de bijle ligt aireede aan den wortel: de ondergang van Nederland. Dit zij ieder bekend, is het laatst geschrevene van alles, opdat ik rein ben van uw bloed; indien gij u niet bekeert. Och mogt



ik u als uwen innigen broeder nog toeroepen: bekeert u dan, bekeert u dan, van uwe booze werken} tot God die u en mij behouden kan. Indien gij u niet bekeerd, gij zijt dreigend gewaarschuwd, 't is of ondergang voor u, of behoud voor u.
Weet dit nog alle mijne Geliefden zonder onderscheid. Dit heb ik tegen u zegt de Heere, dat gij uwe eersto liefde verlaten hebt; indien gij u niet bekeert, de kandelaar van zijne plaatse zal worden geweerd.
AANHALING DER OPDRAGT.
Gij zult bemerken, Geliefden! aan de tweede Vredebode , dat het geschrevene, waar aan het gezonden was', om eenige reden die daarin zijn opgegeven van de hand was gewezen, hetwelk mij bij het terug ontvangen zeer geschokt heeft, en tegen de grond aangeslagen, omdat ik er van overtuigd was, dat het niet mijn werk was, maar des Heeren werk; en het heeft die uitwerking gehad, dat het mij door genade gebragt heeft voor deu troon der genade: dewijl de Heere het begin, het midden en het einde was geweest, om ook alzoo vrijmoediylijk te kunnen pleiten. En ziet daar. Hij heeft mij dan ook bij de hand gevat, en Zijnen goeden Geest heeft mij geleid en opgerigt; Hij heeft mij weer vaardig gemaakt als een jonge leeuw, en heeft mij in Zijn wijnhuis geleid; dat zult gij bemerken inde twee voorafgaande Vredeboden, en het acKter de beide laatst geschrevene versen: het is aan de eene kant wel geweest, dat hetgeen dc Heere later gegeven heeft, er nog aan gesloten moest worden; maar aan de andere kant, dan heeft de Heere het toen ook laten zenden; tot dat einde , opdat het daar ook zal te weeg brengen, tot welk einde Hij het heeft gezonden; dat geloof ik, het zal zijn uitwerking wel doen.
Dit betuig ik u, ik heb nimmer zoo lang ik door



genade op de weg ben geweest, zulk een heerlijke tijd voor mijne ziele gehad, dan in deze dagen toen dit geschreven is, ten minsten niet buiten de eerste tijd, toen de Heero mij meer klaar op den weg gebragt heeft, inijne jeugd is als eeu arends jeugd vernieuwd geworden, Hij heeft mij in de tenten Jakobs geleid, Hij heeft mij als een verlatene en bedrukte van geeste, als een zuchter in den lande , de beker der zwijmeling uit mijne hand genomen, en Hij zal Hem dien wel in de hand zetten, die tegen mijne ziele zeiden: buigt u neder, opdat^ver u henen gaan; en oeh mijne bede is dan ook dat het daar te weeg brenge: bukken voor Jehova. De toestand des lieven en dierbaren Vaderlands schijnt mij donker en nacht te zullen worden, ja dat geloof ik; alsmede over desgenen die niet tot Sion behooren, en in het heden van genade niet bekennen wat tot hunnen eeuwigen vrede dient. Maar voor u dierbare Sionieten zal de heilzon wel op gaan, wanneer gij tot Hem wederkeert; de beker der zwijmeling zal u wel uit de hand worden genomen, en Hij zal hem dien wel in de hand zetten. die tot uwe zielen zeiden: buigt u neder, opdat wij over u henen gaan; opdat ze dezelve tot den bodem toe wel zullen moeten uitdrinken dat geloof ik; ja gij zult het daarna verstaan. Indien ik tot u, mijne Geliefden! moet zwijgen, dan zouden de steenen eerder spreken. Ja geen nood, o Sioniet! zulk een Leidsman hebt gij niet, veilig moogt gij 't met Hem wagen. Maar oeh! gij die niet tot Sion behoort, het zullen zware tijden zijn: och, om uwer zielen heil bid ik u, zoo gij u bekeert, bekeert u tot den Hecre.
Och Sion! er zullen zware tijden komen, och laat ons Lukken voor Jehova. Blaset do bazuinen te Sion, heiliget een vasten, roept een verbodsdag uit.
Laat de priesters, des Heeren dienaars, weenen, tusschen het voorhuis en den altaar , en laat ze zeggen-: spaart uw volk, o Heero! en geeft uw erfenis niet over



lot eene smandheid, dat de Heidenen over lier zouden lieei schen ; waarom zouden ze onder de volken zeggen j waar is haar lieder God? zoo zal de Heere ijveren over Zijn land, en Hij zal Zijn volk verschoonen. En scheurt uw harte en niet uwe kleederen; en hekeer u tot den Heere uwen God. Nu dan, ook zegt de Heere: bekeer u tot mij met uw gansche harte, en dat met vasten, en met geween, en met rouwklagen; want Hij is genadig, barmhartig, lankmoedig en groot van goedertierenheid, en berouw hebbende over het kwade. Weet dit mijne Geliefden! voor dat de schemering en de dageraad opgaat, moet de nacht eerst voorbij gaan ; och waarachtige boete! In Hem dan alleen zij onze kracht, Hij is Sions sterkte en burgt. Vertrekt, vertrekt! gaat uit van haar, en raakt het onreine niet aan , gaat uit het midden van haar, reinigt u gij die de vaten des Heeren draagt; want gij lieden en zult niet met liaaste uilgaan, nog met de vlugt henen gaan; want de Heere zal voor uw «ij», lieder aangezigte henen trekken, en de God Israëls zal uw achtertocht wezen. Dit zij in het bijzonder ook aan die Gemeenten, waar het regt Gods niet wordt gehandhaafd, en regt en geregtigheid geen plaats vindt, waar de eere van Jehova niet gehandhaafd wordt en men zich bukt en kromt onder het juk der dienstbaarheid. Och, gij zijt niet geroepen tot dienstbaarheid, maar tot de vrijheid der kinderen Gods, tot de liefelijke band der te zamenbinding.
De Heere zal u een veilige toevlugt zijn, Sion! wanneer gij wederkeert; Hij zal niet beschaamd doen uitkomen, gij zult veilig geborgen worden. Maar wee! hen, die Sion gram blijven, want het zullen zware tijden zijn. Maar och Sion! keert weder,-Want de Heere zegt: waarmede heb ik u vermoeid; getuigt tegen mij. O Geliefden! waarachtige boete; want dan zullen des Heeren muren voor u en achter u zijn, dan zal het voor u geen nacht zijn, want de Heere zal voor ulieder



aangezigt honen trekken, en de God Israëls zal uwe achtertocht wezen, en gij zult dit land verlaten; want dit land zal tot eene verwoesting worden, om de handelingen der inwoonders. Maar wee! ben, zèit de Heero,wanneer ik van hun geweken zal zijn! Och gij alle noch die niet tot Sion behoorU,- Och mogt gij nog bekennen in het heden van genade, wat tot uwen eeuwigen vrede dient; want driewerf rampzalig gij, wanneer de Heere van u geweken zal zijn." Maar Sion/ wacht u dat gij niet met der vlugt henen trekt; om uwer zielen heil bid ik u, want daar zal eerst waarachtige boete, voor de geschondene eere Gods moeten plaats hebben; daar zal regt en geregtigheid gedaan moeten worden en geliefd zijn. Trouw en waarheid moeten eerst in den lande kenbaar worden , en de liefelijke vruchten van eenheid, van innigheid, eenvoudigheid en liefde zullen gekend moeten worden; opdat gij rein zijt van het bloed der geenen, die u niet hebben willen aannemen, als getrouwen in den lande. Waarschuwende hun voor hun eeuwig verderf, opdat indien zij hun niet bekeeren, de beker der zwijmelinge, dien zij u in de hand hebben gezet, in hunne hand zal worden gegeven, en zij dien lot den bodem toe zullen moeten uitledigen, opdat het bloed der Profeten over hun en hunne kinderen zal komen, en gij door genade als de handen in onschuld wasschende kunt vertrekken. Och Sion uwe vruchten moeten kenbaar worden , en uwe daden moeten getuigen, nogmaals waarschuwende: en vertrekt niet met der vlugt, want de Heere zal voor ulieder aangezigte henen trekken. Om uwer zielen heil bid ik u! Och het is alles verhonden aan regt en geregtigheid, aan trouw en waarheid, aan innigheid en liefde, en eenheid. En heeft dat plaats, gij zult tusschen twee muren beschut worden, en vreest dan toch daarvoor niet; want Hij is immers de Getrouwe en Waarachtige, eii Hij tal u veilig brengen in den woude in bet



midden eene9 vruchtbaren lands; want Hij zal voor ulieder aangezigte henen trekken, en de God Israëls zal uwe achtertocht zijn. Geen nood dan voor u, oSioniet! Zulk een Leidsman hebt gij niet; veilig moogt g^ 't met Hem wagen , en weet dan dit, mijne Geliefde Sionieten! dat de profetie in de openbaring van Johonnes, het 12" kap. van het 1" tot en met het 5" vers ingesloten, is vervuld geworden; dit zij u bekend gemaakt, opdat ik bevonden moge worden niets voor u verborgen te hebben , dat heeft de Heere mij doen zien, en door Goddelijke genade bij bevinding leeren kennen, opdat do Schriften vervuld zouden worden.
Merkt dus op de teekenen der tijden, die voorafgegaan zijn; weet nog dit indien er wederkeeren komt, tot de God onzer vaderen y dat er voor u in dit land geen nacht van dikke duisternis over u zal komen, maar het zal wel aan de ziele toekomen; om de grootheid der wederspannigheid tegen de God onzer vaderen. En vreest niet voor degene die het ligchaam dooden, en de ziele niet kunnen dooden. Nu dan, ik geloof dat de tijd voorts kort zal zijn, dat de dikke duisternis over het land en over diegenen die Hem niet willen erkennen, aan de kimmen zal zijn; dat haast u, bekeert u, bukt u neder voor den HoogenGod; want Zijn naam is Ontfermer. Och er is geen tijd meer overig; zoo gij u bekeert , bekeert u tot den Heere. Over allen zij dit nog bekend, opdat ik rein ben van uw bloed, indien gij u niet bekeert; opdat ik door genade mijne handen in onschuld over u moge wasschen. Het is niet mijne taal, Geliefden! maar het is de taal van da Amen, de Getrouwe en de Waarachtige. Schrijft aan de gemeente^/, zegt Hij, dit heb ik tegen u, dat gij uwe eerste liefde verlaten hebt. Och om uwer zielen heil bid ik u dan nog: bekeert u, bekeert u! tot den Heere onzen God! opdat de kandelaar van zijne plaatse over u niet geweerd worde, maar dat gij nog bevonden mogt worden te zijn



aan den boom des levens, Want driewerf rampzalig die niet wederkeert tot de God onzer vaderen; o wanden mijns ingewands, zij zijn ontstoken over liet weleer Jjloeijende Nederland 5 het dierbare plekje onzer geboorte. Och rust dan niet langer op den droesem der zonde; maar onrust, onrust over uwe zonden; och Sion dat de troon Gods bestormd en ingenomen worde; opdat de ingewanden Gods mogen rommelen van ontferming en barmhartigheden, en Hij zioli onzer weder ontferme. Triumf dan hij die wettiglijk zal hebben gestreden.
Driewerf rampzalig hij die zich tich zal blijven verharden , en de prikkels tegen de versenen zal slaan; want er zal geen tijd meer van berouw gevonden worden, wanneer de Heer, van Nederland zal geweken zijn, O»!' S'j' uvv eigen zielenheil niet kent. verblijdt u niet dat Sion gevallen is. Want Sion zal weder opstaan , en wanneer ze in duisternis zal gezeten zijn, zal de Heer hun tot een licht wezen. Maar och, gij die u hiermede pleistert, en die meent tot Sion te behooren, die rusten blijft en in u zeiven kunt rusten; o, ziet toe! ziet toe! want den dag der wrake des toorns Gods zal grout zijn. Er is voor Gods volk geen rusten, dan in hun hoofd Christus; bij Hem alleen kunnen zij onder de grootste stormen rusten en verbeiden. Maar och, kent gij dat rusten in Christus wel? misschien verstaat gij het verkeerd; neen er komt nimmer rusten in Christus, of er komt eerst onrust over uwe melaatschheid in u ; en dat niet in beschouwing en bevatting, want met eene ingebeelde Christus gaat gij naar de hel. Ja, of hebt gij ook al eenige indrukken over uwe zonden gevoeld, dat uwe conscientie u aanklaagde, dat gij d#e zonden van u deed; oi hebt gij ook uwe gedachten mogen verlustigen door hemelsche bespiegelingen, zonder de afgrond van rampzaligheid, regtvaardi^heid en strafschuldigheid , gekend te hebben; och , mogt gij nog eens bemerken, dat de Heer, geen gedeeltelijk inelaatsche, geen
£



halve melaatsche, maar een ganseh melaatsche kan en wil reinigen; die slinkende is in zijn eigen oogen, vol etterbuilen en zweren, die geen grond, geen eikkrlpit meer in hem heeft, maar alles onrein is. Ja die zich zoo leert kennen, in het aangezigt van een heilig en regtvaardig God, en de Heere ziet als een verteerend Tuur voor Hem; ja zult gij zeggen: dan heeft hij geen grond meer, dan moet hij wanhopen. Ja, Geliefden! zoo moet het eerst ook komen, hetzij dan in meerdere of mindere mate, wanhopen moet hij aan zich zeiven; oogensehijnlijk dat hij voor eeuwig naar het verderf zal gaan, en bij zich zeiven bewust, dat hij de eeuwige rampzaligheid verdiend heeft en in zal gaan.
O ! dan ziet hij de hel en verdoemenis geopend voor zich; en de lielsche angsten, zij doorkruissen hem; want wie zal bij een eeuwige gloed wonen, en och! indien dan de Middelaar Gods en der mensclien, niet fussclien beiden tredet, dan zou hij wanhopende naar de helsehe verdoemenis toegaan; maar ziet, de Goddelijke hand ondersteunt hem, in die oogenblikken, onzigtbaar; opdat hij alzoo de handen niet aan zijn eigen leven slaat. Maar ziet dan Geliefden, dat wenseh ik, dat gij het in eepe mindere of meerdere mate leert kennen , opdat gij de Zone Gods, als gansch verloren zondaar, ook volkomen noodig ziet; opdat de zorgelooze ruste; volkomen onrust in u wordt, dat gij het niet over uw ligchaam, maar over uwe onsterfelijke zielen leert roepen om ontferming, en geen regt; want Zijn naam is ontfermen die gekomen is tot de verlorene schapen des huizes Israëls. Ja als het nu maar geheel verloren met u wordt; en och, mogt gij dit bemerken , zoolang gij de wereld, de zonden en den duivel dient; zoolang hebt gij ook geen onrust, maar als gij die dienst wilt opgeven, dan eerst komt er onrust; want dan zien zij , dat ze u kwijt raken. Och ! indien gij dan geen zielsonrust kent, dan kent gij ook nog geen ruste, dan zijt gij uo*



van <le veldoverste den duivel; och mogt gij maar de veldoverste Christus voor u noodig zien en kiezen, opdat in plaats van eeuwig rampzalig, gij eens voor eeuwig geborgen mogt worden. Nu, dan geen rusten ineer voor u die niet tot Sion behoort. En geen rusten meer voor u, o Sion ! of gij moogt rusten in uwen Heere. Maar och, rust niet op een zorgelooze grond , want do tijd, de dag der wrake Gods over allen die nief. waarachtig bukken voor Jehova', zij is nabij. Want gelijk in de dagen van Noaeh; gelijk in do dagen van Sodoni en Gom irra ; alzoo komt u die dag der wrake Gods over, indieu gij u niet waarachtig bekommert over het heil uwer onsterfelijke zielen.
Zalig dan hij die in dit leven,
Jakobs God ter hulpe heeft,
Hij die door den nood gedreven,
Zich tot Hem om troost begeeft;
Die zijn hoop in 't hachlijkst lot,
Vestigt op den Heer zijn God. —
Zijn naam moet eeuwig eer ontvangen, Men loof Hem vroeg en spa;
De wereld hoor en volg mijn zangen, Met Amen , Amen na.
Want Hij zal in dit moeijelijk leven,
Zijn Volk en Erfdeel nooit begeven;
Het oordeel keert vol Majesteit,
Haast weder tot geregtiglieid.
De Heere geve u Sion, dan geloofslieht en inzien, geloofskracht en omhelzing, opdat gij dit zeer klaarlijk van het geschrevene mogt verstaan; tot bevestiging gevu Hij het u. Mijne bede zij: dat Hij mij, als werktuig in Zijne hand heeft genomen , om als dienstknecht van den Heere zijnen last door Hem uit te voeren. Dit zij u bekend, opdat gij u aan geea steen stoote , dewijl het des Heerea last tot u is. — In het bijzonder zij
B 2



het ook aan u bekend, o huis Juda! waarmede ik door 't geloof ben vereenigd en getrouwd, opdat gij dit al klaarlijlc moge verstaan , geve de Heere 11 zelf licht en inzien, welke groote dingen de Heere aan uw huis heeft gedaan, en nog zal doen en bevestigen; dit zult gij later meer duidelijk zien en ontwaren, lietgene dc Heere dan te zamen voegt, en scheide den mensche niet; betrekkelijk het huis Juda wordt bedoeld: de leere der Apostelen te omhelzen. En ook aan u, o dierbare Sioniete», zij bekend gemaakt: dat er voor u geen dikke duisternis zijn zal; maar dat de nacht voor u bijkans i' voorbijgegaan, en dat de schemering aan de dageraad is, namelijk: alles onder beding van waarachtig wederkeeren tot de God onzer vaderen, want daaraan zal het kennelijk worden wie tot Sion behooren. Maar dikke duisternis zal er komen over het land. en volk dat de Heeï-e niet in erkentenis zal nemen; want dit land zal worden tot eene verwoesting zijner inwoners, van wege de vrucht harer handelingen. Driewerf gelukkig hij die tot Sion zal behooren; want de Heere zal voor ulieder aangezigt henentrekken, en de God fsraëls zal u achtertocht wezen, gij zult tusschen twee muren beschut worden. Dus geen nood, o Sioniet! zulk een Leidsman hebt gij niet; veilig moogt gij het met Hem wagen. Maar wacht u dat gij niet met der vlugt henentrekt; om uwer zielen hed bid ik u dit nogmaals: en bedenk, het moet nood in uwe zielen worden, want gij moet liefelijk worden in des Heeren aangezigt; anders behoeft gij u over geen nood te bekommeren, er zal voor u geen' nood zijn, gij zijt in de handpalmen Gods gegraveerd. Maar driewerf rampzalig gij die niet in liet heden van genade bekent, wat tot uwen eeuwigen vrede dient; want uw rampzaligheid is onuitsprekelijk. Want het oordeel Gods komt over u en uwe kinderen; dat zij zoo. De dag is nabij dat het voor*feeuwig nacht zal zijn, want de nacht is al-



reede voor u aan de kimmen aangebroken. Er is geen tijd meer voor u over; zoo gij u bekeert, bekeert u tot den Ilcere: Zijn naam is ontfermer! wan» wee u, wanneer de Heere vau u geweken zal zijn, en het land heeft overgegeven en verlaten. Dit zij u allen nogmaals bekend, opdat ik rein ben van uw bloed, en opdat gij nog de roepstemmen Gods moogt aannemen; dat zij mijne bede! Óeh, ik bid u nog om uwer zielen heil, want mijne ziel is bedroefd, als ik u zie en gij u niet bekeert. Och veracht dan het lieve Sion in deze dagen riet, want zij pleiten nog om uwer zielen heil, opdat gij nog mogt ontvlieden het oordeel Gods, en gij u nog in stof en asehe mogt leeren bukken voor den hoogen en geduchten God; want zoo gij verhard blijft, gij zult Hem ontmoeten als een verteerend vuur; wie zal bij een eeuwige gloed wonen? Weet dit dan nog Sion, de klaagliederen van Jeremia moeten nog waarachtig bij u in de beoefoning gebragtf en uwe vruehien en getrouwheid moeten nog kennelijk worden, zal er juichtaal bij u ontstaan, dat de dageraad zal opgaan; dat zij zoo!
Sion, des Heeren lieil is nabij. Belijdt uwe ongeregtigheden, en laat uwe waarachtige vruchten kennelijk worden de dageraad gaat op. Den Iïeere zal voor ulieder aangezigte henentrekken, en de God Israëls zal uw achtertocht wezen. Dus geen nood, o Sioiiiet! zulk een Leidsman hebt gij niet; veilig moogt gij het met Hem wagen. Hoe nader ik aan het einde kom, Geliefden ! hoe korter mij de Höere laat zien en gelooven dat de tijd is, om zoo uit te drukken zou ik zeggen: dat er geen tijd meer tussclien beiden is:
'tls geen strijd, o Sioniet!
Want het raakt uw zielen niet;
't Geeft u liefelijk bescheid,
Van de vrecd' en zaligheid.
't Moog naar de woestijn dan eerst gaan,,
Hij zal beek en rotsen slaanj



/
# 't Land door Hem steeds aangewezen, *54j- tot een vruchtbaar woud ontrezen. Het moog door dorre heiden gaan,
HÜ zal koorn en most op slaan;
Ja de tijd is vervuld.
Want hij zal in dit moeij'lijk leven,
Zijn Volk en Erfdeel nooit begeven; Het oordeel keert vol majesteit,
Haast weder tot gèregtigheid.
Zaligheid, nooit uit te spreken! Die behoor!^ tot Sions beken.
4^» zullen, als op Mozes beê,
Wanneer i&ï^pad loopt door de Zee:
Geen golven overstroomen.
Dit zij u bekend gemaakt, 'tis het laatstgeschrevene van alles, dewijl de tijd is aangebroken:
't Is de Heer van alle Heeren,
Sions God geducht in magt;
Die voor eeuwig zal regeeren,
Van geslachte tot geslacht.
Ja de dag der wrake Gods zij is nabij over allen die niet waarachtig bekennen wat tot hunnen eeuwigen vrede dient.-Waar voor u, Sion! is de dageraad aangebroken , doch niemand beroeme zich, want die zich beroeme, beroeme zich hierin: zegt de Heere, dat hij mij kent, dat ik de Heere ben; doende weldadigheid, regt en gcregtigheid op der aarde; want in die dingei* heb ik lust spreek de Heere.



INLEIDING.
't Zuiver water der rivier,
Stroomt hier nog over Neêrlands bodem.
Ziet hier Geliefden! gelouterde waarheid; door geloovige overgave aan mijnen Heer. De wonden en zeeren, zijn door Goddelijk genadelicht, hier opengelegd en ontdekt; de balsem is in Giliad gereed. Wat dieper wonden het zal slaan door Goddelijke genade, hoe meer balsem er uit Giliad komt. De geestelijke balsem blijft niet ten achter', Geliefden ! de Heer zal betoonen zijne Goddelijke goedkeuring; dat geloof ik; daarvan voel ik de aandrang inwendig, het mag van buiten een weinig zeer doen, het zal inwendig liefelijke vrede geven ; de groote. Medicijnmeester, och hij heelt zoo liefelijk, 't Licht zal wel van boven komen; Hij zal zijn werktuig niet genomen hebben, of Hij zal ook wel met zijn Geest werken. De Heere geve volle teugen van genade uit Zijne volheid , dat zij zoo !
Ziet, Geliefden ! eerst heb ik de waarheid door genade ontvangen, om ze te verstaan, maar nu maakt ze mij vrij. Hefgeen geschreven is Geliefden, is niet uit mijn verstand gehaald; het verstand heeft zoolang stil gelegd. Maar wij lezen bij Ezechiël, wanneer de wind in de raderen kwam, dan gingen de raderen van zelf; wanneer de geestelijke wind in de raderen komt, Geliefden! zij is niet meer als een werktuig, de wind blaast waar heen hij wil, gij hoort zijn geluid, doch gij weet niet van waar hij komt noch waar hij henen gaat; alzoo is een iegelijk die door den Geest Gods gedreven wordt. Ziet hier Geliefden! zoo zegt de Heere : alwaar het dat ilc al de talen kende en al het geloove hadde, zoodat ik bergen kon verzetten en de liefde niet had, zoo ware ik een klinkend metaal of luidende schelle (jewordenj
V



de liefde zij is onvervalscht, zij denkt geen kwaad, zij gelooft alle dingen , zij hoopt alle dingen, zij verwacht alle dingen ; ziet hier Geliefden, ik heb van nacht weinig kunnen rusten; de ijver van Gods huis heeft mij verslonden , en met nadruk heeft de Heere mij op het gemoed gegeven, ja met kracht, Geliefden. Schrijft aan de gemeenten: Dit, zegt de Amen, de Getrouwe en de Waarachtige, dit heb ik tegen u, dat gij uwe eerste liefde hebt verlaten , Openb. Och, wat is het een getrouwe Heer; Hij komt nog, om het in de zonde verzonkene Nederland, te waarschuwen. Gelukkig zal het zijn Geliefden! dat er pijn gevoeld wordt, dat de slagader eens wordt aangeroerd; want: wee hem! die gaen pijn gevoelt, de lieer zal hem haastig bijkomen en zal zijn licht van zijnen kandelaar weren. Driewerf gelukkig hij die pijn gevoelt, en tot de God onzer vaderen wederkeert, wij en onze vaders hebben gezondigd. O, mijne Geliefden! hieraan zal het kennelijk worden, wie tot Sion behoort; het is hier nu niet meer óm het meesterschap te doen; neen, dat zal geen plaats meer vinden : de lieve banden van Gods vulk moeten geknoopt -worden; het wordt geroepen tot'één volk, tot één Heer, tot ééne verwachting, tot één strijd. Gelukkig, hij die niet wederstaat den Geest Gods; wee hem! die zich hier tegen verzet; ziet daar Geliefden, de inspraak van God, dat zij zoo!
Daar boven zingen ze nu al het triomferend Halleluja. Maar ook triumf, hij die opgaat in den strijd, niet den God onzer vaderen, Hij zal overwinnen; aan het einde hangt de kroon der overwinning. Het heeft voor mij geestelijke^tranen gegeven onder het schrijven; er zullen ook wel geestelijke tranen uitkomen, Geliefden! het schijnt*) wel; een anderfwerk te zijn, als dat opgesmukte werk, dat is altijd zoo droog; ja het zijn ook die tranen van de lieve Bruid der Kerk, Geliefden! die rijdt ook zegenrijk op het woord der JWaarheid.



VOOFiSSKIGX.
Niemand werpe de steen in het bijzonder op onze Gemeente, den Leeraar en op mij, men waehte zich zorgvuldig hiervoor, om zich niet tegen den Heere te stellen en den Geest Gods, over Nederland en voor zich te bedroeven; maar keere tot zijn eigen boezem in, en \raga zich zeiven af: doe ik regt en geregtigheid ? want daarin, zegt de Heere, heb ik lust; en och, dan wensch ik, dan smeek ik, dan zucht ik; en mag ik op den zegen, als werktuig in de hand Gods genomen zijnde, het van mijnen Heer vertrouwen; want is er één onbekwaam werktuig, dan ben ik het, Geliefden, die wanneer het mij maar een weinig door de genade Gods geopend mag worden, nog stuksgewijze spreke: Och ik heb zoojuist nog mogen ondervinden , met het beginnen hier aan te schrijven: waarachtige verslagenheid des geestes, bewogenheid , en uitgaande boezemingen voor het waarachtig heil van de levende Kerke Gods, van de eere Gods alleen op het oog te hebben, die door mij en door u geschonden is; hierin heeft de Heere lust: waarachtige schuldbekentenis in 't gemoed ; wij en onze vaders hebben gezondigd. Lees voor dat gij verder gaat, het S0e kap. v,in den Prufeet Jesaia. Het mogt u dikwerf bevreemden , waarom zulks niet allezins met de waarheid, zult gij zeggen , gestaafd wordt. Ei, mijne Geliefde ! ik wensch als een werktuig, niet aan het uitwendig gebouw te komen , om hetzelve staande te houden, want daarvan zijn de muren reeds lang ondermijnd; de Heere moet zelf .bouwen. Maar daadzaken Geliefden, die moeten hier getuigen, en door Goddelijke genade n zelf overtuigen. Gods Geest breke dan wijd en zijd uit tot waarachtige bloei der levende Kerk , tot uitroeijing van den driehoofdigen öfgod, tot luislertfk triomferen van den Johova



onzen God. Ja Geliefden, de wereld , satan en mijn eigen vleesch, hebben mij wel bang gemaakt na bet schrijven dezes, zij zijn wel op mij aangevallen, maar de Heer is sterker dan alle deze vijanden; ja het gaat wel, zoo wanneer men op des vijands gebied komt, het kost v*el bange strijd, doch de Heere toch geeft, en is de overwinning, door onzen Heere Jezus Christus. Geliefden! aanschouwt mij niet, want ik ben zwart en onrein in mij zeiven en heb geen de minste kracht tot strijden, maar in Hem alléén zij mijne kracht, en zij ook uwe kracht. Och, mogt de zonne der geregtigbeid beginnen door te schijnen in Nederland!
Och, mogt het in handen komen van het zoogenaamde nieuwe licht der Gereformeerden in naam; voor u is het niet geschreven, gij kent het waarachtig heil ^an Sion niet, gij moet met de letter der waarheid gedood worden, en beroemt u niet; maar leest gij Matth. 215, van vs. 1 tot 13 ingesloten , de gelijkenis van de wijze en dwaze Maagden. Sion is wel met u in de slaap gehragt , maar bij het ontwaken zal Sion binnen gaan en gij niet. Och mogt gij de Zone Gods kussen, opdat Hij niet eeuwig op u toorne, en gij op den weg vergaat; vergrijp u ook niet over het geschrevene, en roept niet Heah! want zoodra gij het in uw harte overlegt , en Sion of de oogappel Gods aanraakt; ziet toe, dat gij niet op heeter daad door de Almagtige hand Gods wordt verpletterd; en leest nog Matth. 21, van vs. 28 tot 32 ingesloten, daar zult gij vinden in het 30e vs. uw beeld; de Heere geve u dat gij niet langer in naam, en dat gij niet langer uwe kleederen scheurt en het buitenst reinigt; neen, zegt de Heere, uw harte moet gescheurd worden.
En gij dia hoe wel nabij het Sion gelijk schijnt, doch enkel in de belijdenis met hun evenaart, maar geen waarachtig geloove door de liefde werkende bezit, geen zweem heeft van waarachtig berouw en smart over da



brcuke Sions; die, wat de grond aanbelandt, en de beoefening gelijk staat aan het nieuwe licht der in naam Gereformeerden; hetgeen hier geschreven staat van het nieuwe licht, dat is in den volsten zin ook aan u geschreven, gij zult met dubbele slagen geslagen worden, zegt de Heere, omdat gij den weg geweten en niet bewandeld hebt. Och, mogt gij den Zone Gods nog kussen, opdat Hij;|niet eeuwig op uw toorne, en gij op den weg vergaat.
IJLST Anno 1849.
AAN U, MIJN GELIEFDE BROEDER.
Ik wensch u deze te schrijven, opdat de satan geen voordeel over ons behaal. Toen gij gisteren middag bij mij was, zeidc ik immers tegen u: dat ik geen licht in de zaken had, en dezelve alzoo niet aan u konde bekend maken, zoo dezelve in mijn gemoed lagen, doch thans eeuigzins opening in de zaak hebbende, wensch ik u dezelve mede te deelen, omdat het mijn eenig en innig zuchten en roepen is, over de breuke der docliteren Sions, zoo voor mij zeiven, als voor gansch Sion, dat ik hiermede gedurig zwanger ga, daar de Heere mijn getuige is, dat ik niets anders wensch, niets anders op liet oog heb, dan Zijne eer, en de verheerlijking van Zijnen naam, en het waarachtig heil van Sion, gegrond op Zijn woord. Er bestaat ééne oorzaak mijnen broeder! waarover wij, bij u in huis, eens hebben gesproken; namelijk, dat de breuke doodelijk is, en zoo dit zoo is, waarom dan de wonde van Sion niet geheel geopend, in de Kerk/? en het gevaar, met die levende klaglen voorgedragen5 want indien de wonde niet eerst geheel geopend en gezuiverd wordt, zoo moge men bou-



wen, maar de Heere tal afbreken; — en och indien het wezenlijke smart was bij de Leeraars en Gemeenten , het zoude een roepen worden met innerlijke smart en bewogenheid, gelijk bij de klaagliederen van Jeremia: want onze tijd is immers niet beter, niet gunstiger; waarom dan op die hoogwaardige plaats, van do kansels met looze kalk gepleisterd. Och, ik kom tot de slotsom: zijn die Leeraars, wel waarachtige geroepene dienaars Gods? want wij hebben in Israël, immers dat de Profeet niet mogt inhouden , maar luid uit de keele roepen, de toestand van Israal. Want de Heere zegl» tegen de andere Profeten, dat Hij ze niet gezonden had; want dat. zij spreken van vrede, daar en is geen vrede, / «laar men op bouwt, want de Heere zal wel afbreken. Waar is de waarachtig levende- en door de liefde werkende vrucht des geloofs; om de armen, de verdrukten , de ellendigen, te bezoeken in hunne verdrukking. Zoo als naar ziel als naar ligoliaam , om als ik zelfs nog een stak brood heb, te zien als mijn broeder ook hongert, en zoo ik zelfs nog wat dekking heb, te zien als mijn broeder of zuster ook naakt is; ik weet wel zoolang Sion nog met hunne Leeraars, binnen de vervallenc muren van de Kerk treedt, dat er nog wel eens een zegen valt, maar het zal helaas gaan als ik mij zoo mag uitdrukken, dat men dezezlve met de lamp moet gaan opzoeken ; omdat het de goedkeuring Gods niet kan wegdragen; want waar ziet men die waarachtige verslagenheid , gebrokenheid en bewogenheid des geestes in 't gemoed; wordt het bevonden bij hen, die gedurig spreken en aandringen, over de waarheid, over bevinding 5 geloof van een schijn schoon en aard , om maar iets voort te brengen, en niet zoo treurig en benaauwd to aijn; maar niet zoo veel ongeloof, en het gemoed maar op de mond slaan, om maar niet uit die nare, benaauwde en zuchtende toestand van Sion, te roepen tot- den levemlen God. Wat is het jammerlijk, wat is het eene



Jaewogene- tijd, want daar immers zou alleen door God& genade ontlossing voor de amechtige ziele, geloof door de liefde werkende, ruimte van de banden, der klaagstem Sions komen; waarachtige vreugde, vrede, zaligheid, liefde, uit ontspringen, en och er zou zich naauwer , inniger band op doen onder Sion; één Heer ta bobben, ééne verwachting, ééne verheerlijking !
Ik moge niet 9ntkennen inijn broeder! ik moge dan meest zi)8£enfe''en bezwaard doorgaan , de goedkeuring, Gods; ik moge nu en dan de Heere nog al eens ontwa„ren, door Zijne waarachtige werkingen des Geestes, dat mijn gemoed verlirijzeld en verslagen is, en dat ik bewogen ben, met de genietingen van die vreedzame vrede en die zalige gemeenschap; och dat leert wel omzien, wel een innige baud, en ook vooral jegens mijne, arm naar geest en ligchaam zijnde, broeders en zusters, ia deze veel bewogene en booze tijd, waarvan wel gezegd mag worden: en ontzet u niet voor de teekenen des hemels, laten noch krachten , noch tcekenen, noch gaven, noch autlioriteit, schijn geestelijk licht, gedaante ■van godzaligheid, geroep op zamenstemming van velen, of wat het schoon ook zijn mogt, buiten den Bijbel, u toch bewegen, zeggende: des Heeren Tempel! des Heeren Tempel! des Timpel zijn deze, Jer. 7 vs. 4, uit hare vruchten, zullen ze immer gekend worden, daar waar de geestelijke kracht, van eene teedere en naauwgezette geloofs godzaligheid , maar regt gekend en zelfs gesmaak^^en slotte dat ik mij nooit kan, noch mag, noch zal vereenigen met het stuk der verkiezing Gods,, waar er niet mede ontsloten en geëindigd wordt; omdat hier in de volkomene raad Gods ligt, waarin onze vroome •voorvaderen nimmer geaarseld hebben zulks niet te doen, terwijl de Heere, doch zoo door het behouden, als door het verloren gaan van den zondaar wordt verheerlijkst, daar de gansche Bijbel als eene aaneenschakeling is; met. ronde noorden: dat de Heere vaten des toorns,



en vaten der eere toebereid heeft, of raag dit voor mijn verdwaasd verstand, nog zoo vreemd schijnen, (*)
Uit getrouwigheid heb ik deze geschreven, niet wenschende aan te zien, hetgeen voor oogen is; maar enkel op het gemoed te hebben de vrede Gods, de éere en de verheerlijking van mijnen Heer, die mij zoo menigmaal uit de banden, het gevaar en de ellende verlost heeft, zoo menige redding heeft geschonken, waar de nood scheen van te zullen omkomen, — de Heere geve dat het zij tot eene onderlinge, naauwe en door den Heiligen Geest vereenigde band, en ben in de grond u liefhebbende en heilzoekende broeder, gelijk gij ook voor mij zijt geweest en nog zijt!
Och, Toegende ten slotte nog aan, de Heer is een jaloers God, die de eer aan geenen anderen wil hebben toegekend. — En ik wensch ook eere te geven die eere toekomt; doch zonder de schending, van Jehova den drieëenigen God; och of men Die eerst de eere gaf, dan wordt het werktuig ook niet vergeten. Maar nu prijzen de Domeny's de gemeenten , en de gemeenten de Domeny's. Nu wordt er geroemd, wat was dat een mooije of dierbare preek; maar niet geroemd: ik heb de Heer in Zijne dierbaarheid en beminnelijkheid ontmoet en omhelsd, — ieder wenscht zoo zijne gemeente staande te houden. — Nu wordt er gezegd, die niet ja en amen op de preken zegt, weg met deze! in plaats van ja en amen te kunnen zeggen, door een waarachtig geloof in den Heere: de Domeny's werken de gemeenten iets in de hand, de gemeenten de Domeny's, zietdaar dus geen goedkeuring Gods ; men werkt te zamen, om het uitwendig gebouw, staande te houden, en men let niet op de waarachtige goedkeuring Gods; op de waarachtige, door
(*) Ten einde hier in het ten slotte aangevoerde niet breedvoeriger uit te weiden , worde hierdoor aangewezen het vrije Gods of de Souvereine vrije Genadeleer van het begin tot het einde.



«Ie liefde werkende , teekenen des geloofs. ~ want waar is die zoete band, die Gods kinderen bindt; men kan liet zien, ieder lioudt zich zoo wat, bij zijn staat en rang; het schijnt wel «ogenschijnlijk, als of ze in den hemel ook staat en rang zullen hebben; ziet duar het hoogste ongenoegen Gods, om aangevoerde redenen , in deze, maar breeder omschreven in de nevensgaande.
Uit innig waarachtig medelijden, om uwer zaligheids wil, waarschuwende, opdat de band der eenigheid, innigheid, eenvoudigheid, liefde, niet ontbonden, maar door den Heere gebonden worden. — En wensch geene scheuring in de gemeente, maar toesluting, en waarachtige band der eenheid, want de satan gaat rond als een briesschende leeuw, zoekende wieii hij zou mogen •verslinden; zoo niet verslinde, dan toch het leven uit de ziel te houden , indien het mogelijk was. — Och wenschen, hopen, gelooven en omhelzen wij, dat wij met Hem verheerlijkt zullen worden ; én deelen zullen in de volzalige gemeenschap Gods, in het aanschijn Jezus Christus , den Geliefden; en met alle de geheiligde^, die Hem daar nu al reeds toebrengen, de aanbidding, de lof en de dankzegging, die daar volkomen instemmen: Gij Lam gij zijt waardig te ontvangen, want gij hebt ons Gode gekocht met uwen bloede, waar het eeuwig Halleluja nu al reeds klink, voor het aanbiddelijk, drieëeenig Wezen, dag en nacht. Och laten ons dan hier geen banden, geen weield, geen satan, geen eigen vleesch, ons doen inkrimpen; daar hij geleden, gestreden, en aan het hout de kruisses, volkomen betaald heeft, voor al de Sionieten, of moge de strijd dan bang zijn , en zich alles verzetten tegen het kruis van Christus, of moge het dan zijn, met opoffering van goed en bloed; geen nood, die wettiglijk zal hebben gestreden, hij zal overwinnen, aan hei einde der loopbane hangt de kroone der ovenvinnig. Ja Geliefden ! hei is immers dat vaste onbewegelijke geloof, dat de



Heerc schenkt, hetwelk door die vol zalige liefde is werkende, vrede en blijdschap in God schenkende f waarmede de martelaars juichende de vlamme des vuurs konden verdragen, en volzalige vrede en blijdschap in den Heere hebben ontvangen, uit de hand huns Heeren, de kroone der overwinning; want indien wij met Hem lijden, wij zullen ook met Hem verheerlijkt worden, want voor hen die 't heil des Heeren wwach. ten, zijn bergen vlak en zeeën droog.
Ja het is dat geloove, Geliefden! dat rood geverfd is, met het bloed der heiligen, en met het bloed der getuigen Jezus. Openb. 17 : vs. 6. Och laat ons zelfs eens afvragen: is de Heer, in de waarachtige nood onzer ziel en ligchaam, niet getrouw bevonden? och laat ons dan nietyontzetten, maar laat de liefde Christus ons dringen: Om te lijden, om te strijden,
Hij zal zeker ons bevrijden.
Och, zegt de Heep$ had naar mijn raad,
Zich mijn volk gedragen;
Och had Israëls zaad,
Op mijn effen paan Ijverig willen gaan;
'k Had hun haters ras En geheel verslonden,
Wien hun tegen was,
Had aan alle kant Mijn geduchte hand Zeker ondervonden.
't Is om de lieve vrede van binnen, Geliefden, Eigen zin en wil te doodeu,
Dat maakt liefelijk uit nooden,
Voor het arme volk van God.
Keen 't geschiedt niet in eigen krachten, Want dan zou 't geen leed verzachten.
Voor een weinig tijds geleden,
Mogt ik door 't geloof mijn ligchaam geven



fn do hand van mijnen Heer.
Dat wat zij ook aan mij deden:
Ik liover 't ligchaam gaf voor 't leven,
Dan 't uien schenden van Zijn' eer.
Hier hebt gy ook nog mijne ronde belijdenis. Onrein ! Onrein! Verzonken leg ik met u onder de zonden ; doch Hij heeft mij door Zijn bloed gewasschen en gereinigd. In Hem alleen ben ik rein. Maar het is niet dat ik daarbij kan leven; neen dan alleen, wanneer de Heere het geeft, dan kwellen mijne zonden niet, maar dan moet ik ook roepen: henen uit! henen uit! Och roei Gij de zonden uit mij Heere. Maar och, is de zonne der geregtigheid weer achter de wolken, dan is het weer onrein! onrein! in mij zeiven; dan baart de zonden weer smart op smart; dikwijls zucht op zucht, onrust op onrust; want ik kan niet rusten, of ik moet in mijn hoofd Christus rusten, want in Hem alleen is de vrijspraak mijner ziele: ik kan mij niet bedienen van de spijs die ik gisteren of eergisteren gesmaakt heb, naar die mate dat de spijs verteerd is, naar die mate is er weer behoefte; want immers wij hebben voor het ligchaam gedurig toevoer van spijs noodig; nu zoo is het immers ook voor eene levendo ziele. Ja het kan voor het ligchaam immers wel een» zijn in de grootste armoede verkeerende, geen uitzigt dat er redding kan komen; dat het nacht schijnt, om in den nood om te komen ; ja zoo geschiedt het ook voor de ziele wel eens; of heeft zij de kwitantie van kwijtschelding van al hunne schuld ook ontvangen, dat de Heere voor eeuwig heeft kwijt gescholden; ja zult gij zeggen, dan heeft zij toch kwitantie, die bij haar bewaard blijft; maar ziet, Geliefden! die kwitantie, zij is geschreven en verzegeld met geestelijke letteren. Ma vraag ik u eens: of ik die geestelijke letteren van die kwitantie kan lezen en gelooven dat het mijne kwitantie
fi
/



is, wanneer de nacht van zonden, de zonn$ der geregtigheid en het geestelijke licht heeft verdréven; en de satan die klopt dan wel eens aan, om de kwitantie zien. Neen , er is bij die geestelijke Godde'ijks kwitantie ook geestelijk en Goddelijk licht noodig, Geliefden! om te zien dat de handteekening van Christus is; lij blijft daarom in hun hoofd Christus wel bewaard, •want Hij die de kwitantien geeft, is de Getrouwe en de Waarachtige; nu dan geen rusten meer dan alleen in Christus; want het is hier het land der ruste niet, Geliefden ! maar Jtmf strijd, onrust, storm en onweder. Ja somwijlen schijnt het nog wel omkomen, dit ontmoeten hier do reizigers naar het Hemelsch Kanaiin; tusschen beiden eens eene verschuiling, of mooi zonneschijn weder, doch dikwijls oogenblikjes.
Driewerf gelukkig hij, die door strijd, onrust, onweder en storm, de koers zeilt naar het Hemelsch Kanaiin; want bij het naderen van Kanaiin, aan de haven komende, staat de Goddelijke Loods klaar, om hun vrij en ongeschonden, zonder slag of stoot, kinnen te brengen. Ja voor eeuwig binnen in het beloofde, onuitsprekelijke, vruchtbare en volzalige Kanaiin. Triunif dan hij, die strijdt door Goddelijke genade; want de veldoverste is de Magtige Jakobs, de Heer der Heerscharen , die dood en hel voor hen heeft verslonden, tot eene eeuwige overwinning.
Driewerf rampzalig gij die de tale KanaSn's niet kent; ■want uwe veldoverste is den duivel, uwe ziele moorder , die met uw geworpen zal worden in de poel, die daar brandt van vuur en sulpher, en de jammerlijkste ellende in de nimmer eindigende eeuwigheid, zult moeten verduren. .
Och, mogt gij nog eens van veldoverste veranderen! en nog eens in het heden bekennen, wat tot uwen vrede kan dienen. Och mogt gij den Zone Gods nog eens lecren kussen, opdat Hij niet eeuwig op u toorne;



en mogt gij toch eens zien, dat het volk dat naar Kanaan trekt', geduriglijk pleit voor den troon der gerade , oru uwer zielen zaligheid. Och wederstaat dan dat lieve volk van Kanaan niet! want zij staan nog dagelijks voor u in de bresse. Ei! mogt gij toch eens zien, dat het niet uwe vijanden zijn, inaar dat het nog werktuigert zijn in de hand Gods, om uwer zielen heil, opdat gij ook met hun moogt binnen zeilen. _