L T K Z A N G> OP HET ONVERWACHT AFSTERVEN VAN DEN VERDIENSTELYKEW ACTE U R J. A. ROOS. OVERLEDEN DEN XX. OCTOBER, M D C C C.  ^f^at naare rouwkreet treft myne oorenl M^a hef. alom een' lykzang aan — De fmart dringt in Apolloos chooren, 'k Hoor niets dan doffe toonen Haan.... De dood , in 't heiligdom gedrongen, Heeft ons een' kunstgenoot ontwrongen, Die voor ons hart zo dierbaar was.... De roos, die in ons midden bloeide, Met zachte en fchoone verwen gloeide, Ligt afgeknakt, verdord, in 'c gras...» Laat  Laat vry uw oog hem traanen wyden ! Zyn jeugd, talen:, en kiescli gevoel, Nie s kon zyn leven meer bevryden — De vvreede dood mist nooit zyn doel... De roem is hem flechts nagebleven!... Helaas! wat is toch 's menfchen leven?... Een fchoone droom! - een waterbel!... Die fpoedig barst - ons doet ontwaaken Het blikfemvuur doet ceders kraaken, De dood, helaas! treft even fnel!... Wie Wiens oog kan door den (luijer dringen, Dien 't noodlot voor 'c gezicht onthoud?.. Wie kan den dood zyn zeis ontwringen? Schoon 't hart op jaaren levens bouwt... Wie onzer konde onlangs befeffen, Dnc zy uw' kunstgenoot zou treffen? Toen hy, als grysiiard afgemat, Door 't geen de wreedheid hem deed lydea, Zich door de vriendfchap zag bevryden, Als veldling uw tooneel betrad.  Wie zag den dood toen om hem warren? Wie drong reeds door de toekomst heen, Dat hy hem naauw' één'' dag zou fpaaren , *En hem reeds volgde op al zyn treên?... Maar zacht! — het voegt geen öerveHngen Om in Gods vvys beduur te dringen — Daar alles op zyn' wenk gefchiei.... Laat ons hier 's menfehen broosheid leeren, Door ons gevoel zjne nsch verëcren: Een uaan mishaagt de Godheid niet!... Om wel te derven, moet men leeven, Gelyk ons rede en Godsdienst leert — Aanhoudend naar de pligten ftreeven, Waardoor men menschlykheid vereert. Menschlievendheid en deugd betrachten, Alom de bhtre fmart verzachten ; Waarvoor de wees en weduw zwicht. Wanneer natuur en liefde treuren , Als zy haar banden zien verfcheuren,... Ziedaar,*als mer.sch, ons aller pligt!... En  En gy, Beftuurers van deez* tempel! Door 't waar gevoel, dat u geleid, Zo heiligt ge op deez' dag den drempel — Ontfluit dien voor men chiie* endheid — * Cy wilt haar hier een outer ftichten, Ontfluit elks hart voor tedre pligten; God zegene u voor 't edel doel: — Gy wilt een droeve weduw troosten, Een teder offer voor haar oogsten — Eer zy uw aller kiesch gevoel!.,. N. C. BRINK MAN, Amftcrdam, den wed. C. van STREEK. 24. Oftober, 1800.  Te AMSTELDA M, by ABRAHAM MARS, Boekverknoper, in de Nes.