372
D13






GEZANGEN.






GEZANGEN,
ter EERE van 't LOFLYK
EXERCITIEGENOOTSCHAP
t e
PUR MEREND E.
Toen dezelve op den 15 Juny 1785. haare zoo wel beftierde, als zeer wel bedreevene Exercitiën en Afvuuringe verrichtte, en by die plechtige gelegenheid met een zeer fraai VAANDEL', door dertien Vaderlandfche Vrouwen, befchonken word.
Te PUR M E RENDE,
OrTJ? K0BI^YZER, Boekverkoop • Ordinans Drukker van de Stad, de Beemfter , en ' s Lands Klein Zegel.



OPG E D R AAGEN
-AAN ALLE
VADERLAND
E N
VRYHEID'S FR I E ND E K
door een Honorair Lid van 'x Genootschap.
Mogt Vader Bato nu eens uit zyn Grafjieé dagen! En zien de Wapenfloet, wis riep Hy „Dit 'j myn Kroost! „ Dit is myn Nagejlagt! Hier zyn myn Ed'le Magen! „ Heil zy dit rry Gewest, tot aller Braaven Troost!"
Polk. Krnyer, 4a' Deel, pag 480.



VADERLANDSCHE GEDACHTEN, TOEGEZONGEN
AAN HET LOFLYK
EXERCITIEGENOOTSCHAP
T E
PURMERENDE,
-'"I^oen dezelve op den 15 Juny 1785. ka are zoo wel be_JL flierde, als zeer bedreevene Exercitiën en Afvuuringen verrichtte, en by die plechtige gelegenheid met een zeer fraay Vaandel door dertien Vaderland-Jievcnde Vrouwen bcfchouken werd.
-Vfi -H* At, JSp
W W "TTc 'A<?
Speelt nog dat zelfde vuur — dat Vaderlandfchc Bloed Den ;waaren Batavier , Held Bato's Kroost, door de ad'ren,
En ziet men in den zoon den zelfden heldenmoed
Dezelfde Vryheid-min en deugd der braave Vad'rcn;
Dat dan ook de eigen lof — dc groenende ecrJauwrier Die men wel eer op 't hoofd der Ouderen zag praaien,
Den achtb'rcn fchcdel van den laat'rcn Naneef fter'! Myp Zangfter zal dien lof aan 't Nageflacht verbaalen.
4k
't Was lang genoeg, dat U de ontzinde dwinglandy Zochtc in haar' vuigenboey zoo fnood als Wreed te kluist'ren:
A 2 't Was



(4)
't Was eindlyk meer dan tyd, ö ed'le Burgrenry ! By 's-dwinglands woên, naar 't geen de nood gebiedt, te luist'ren.
't Belang van 't Vaderland eischte onbezweeken moed, *t Eischt van uw hand , dat gy de fiavemy zult wreeken,
Waar mede *t vverdt bedreigd; 't eischt dat 'tBataaffche bloed Met mannelyke kragt in uwe daên zal fpreeken.
De Vryheid, fel verdrukt, eischt, dat uw fleren armDewyl verwaaten dwang haar legt zyn fnoode lagen
's Volks Wet en Rechten tot den laatften fnik befcherm': Haar hals is niet gewoon' eens dwinglands juk te draagen.
Zie, hoe in vroegere Eeuw voor Vryheid, Handvest, Wet En de oude Rechten der Vereende Nederlanden,
't Voorouderlyk Gedacht zig fteeds heeft pal gezet; Hun eigen minder; dan 't belang dier dierb're panden
Gehandhaafd; ja veeleer' den wreedften ramp en dood Met en voor 't Vaderland, zig troosten te ondervinden,
Dan dat een magtig Vorst den Staat alleen gebood, En zy zig aan den wenk van éénen lieten binden.
't WaarVonvergeefiyk, daar niet min u aan 't behoud 'Er van gelegen ligt, indien ge ooit kost gehengen,
Dat een Tieran, tcrwyl ge u weerloos toonen zoudt, Uw heilig Recht vertrad, en 't Burgerbloed mogt plengen.
't Bataaffche Vólk is vry; 't gruwt van een dwingeland; Het baat zyn trotsch bevel; maar wil naar reden hooren;
Het



C 5 )
Het laat naar billyk recht zig leiden aan Je hand, En leent der zachte wet gewilliglyk zyne ooren.
Het fchuwt de heerschzugt, om haar yz'ren ftaf gedugt, En 't woên der overmagt ontfteekt zyn heldenader;
Eens Alexanders trots ontvonkt zyn yverzugt; Maar 't Ncêrlandsch hart klopt ileeds voor zynen Burgervader.
Toen Romens Capitool en Opperheerfchappy Bykans aan 't gansch Heel-al nog zyne wetten deelde,
Was 't reeds op Bato's erf, dat de edle naam van Vry Zyn' echten Telgen 't hart bekooren kon en ftreelde.
Wat dwinglandy ooit deed, men zag den Batavier Nooit bukken als een Slaaf voor dwingende Oppermagten;
Met wys beleid wist hy zig altyd kloek en fier Te toonen, als men wilde 't Burgerrecht verkrachten;
Of tasten durfde naar der Vryheid fpeer en hoed. Bataven droegen nooit de Graavelyke banden
Dan in bepaalden zin; en deed de magt en moed Van dwingelanden nu en dan eens fel ontbranden
Ter overheerfching van den Kerk- en Eurgerftaat; Zy Honden rustig op, om Haardfteèn en Altaaren
Met leeven, lyf en goed, in vasten toeverlaat Op Gods Voorzienigheid, heldhaftig te bewaaren.
Druk Puriwerender Schaar! dit fpoor; Gesp't harnas aan! Eerbiedig 's Lands beüamr en 's Hemels welbehaagen.
A 3 Die



C 6 )
Die 't Al beftiert, zal voor U in de fpitze ftaan, Hy zelf zal Uwen moed en yver ouderfchraagen.
Nog eens: Gesp 't harnas aan; gryp moedig naar 't geweer; Staat onbeweeglyk pal in *t barnen der gevaaren;
Handhaaft uw recht: 't geld hier uw Vryheid; 't geld uw Eer; Uw Kling verneèr den moed van Aartsgeweldcnaaren.
Kom — Wapen dan uw hand; laat nooit uw fiere leên In eereloozen boey van hoofdfche Staatzugt prangen; J
Ve/myd den ftrik, alleen door vleijers aangebeen, Waar in men 't vrye hart der Burg'ren zoekt te vangen. ;
Zoo niet uw heldendeugd en moed den Trotschaarr ünffi, Die Necrlands Maagd den dolk op 't hart heeft durven zetten-,
Zoo niet, uw glinïtrcnd ftaal keert 't nakend onheil af, Dan zal zyn euvelmoed in 't eind haar heel verpletten. —
Tr,iumf! die heldengloed — dat vuur, dat van omhoog In 'sMenfchen boezem door de Algoedheid neêr komt daalen/
Gloort in nw harte reeds en glinfiert in uw oog: Gewis; Uw Vkyheids-min zal hcerlyk zegcpraalen.
Het Vaderland juicht reeds verheugd en bly te moe; En onzer Vad'ren God, de fteun van dceze Landen,
Vertrouwt derzei ver zaak aan U, zyn fchepz'len toe; Ja! fielt het heilig Recht der Vryheid in uw handen.
ó Welk een dierb're Vreugd! wat onuitfprcekbVc troost Is *t niet voor 't Vaderland —- voor 'c Vaderland te leeven t.
Wat



C 7 )
Wat heil!'— wat zaligheid! voor Vryheid, Gade en Kroostt En wat ons dierbaar is, zoo 't God gebied, te fneeven
Schrik, beef en zidder vry, gevloekte dwinglandy, Deez' ganfche .Schaai* treed U,. haar' vjand, onder de oogen:
Erken daarom met fchaamte in deeze Helden-ry *t Gezegend werktuig van het eeuwig Alvermogen.
Zie, hoe 't vertreên van 't lang verünaade en heilig Recht—Geen enkle.zugt tot wraak — ö neen! haar heeft verbittert;
Zy heeft uw woest gedrag flegs aan den band gelegd: Getuigen zy dat vuur, dat uit elks oogen fchittert —
Dat vuur, dat zig genoeg van muitzugt onderfcheid,, Den Vaderlander naar het Hemelhof doet flygen,
Om daar het heldenloon der waare dapperheid Voor eeuwig van de hand der Almagt te verkrygen*
Ja, braave Burgrenftoet! Uw Wapen-oeffening Behaalt reeds hier den lof van allen, die ze aanfehouwen
Men flaat verrukt by 't zien van uwe vordering: Een dertiental van fchoone en Vaderlandfche Vrouwen
Schenkt U een eerekroon voor uw' bedrcevenheid: Ontvang dit grootsch Gefchenk met dank van haarc handen
Ontrol het Vaandel; 't is der Vryheid toegewyd. Vaar dan met yver voort ^ befcherm uw beste panden;
Rugfteun uwe Ov'righeid; kleef haar ftandvastig aan;: Haat U door de Eendragt aan'sLands Staaten nauw verbinden,.
En



( 8 )
En ftreef voorzigtig langs de waare gloriebaan Met ben in alles, wat ge U ooit mogt onderwinden.
Vlied hem, die 't Vaderland beroert in euvlen moed, Zo dat de Raadzaal treurt, de Burgerheer, ontflagen In 't wettig Eergcftoelt' Muitzieken ziet en groet, En 't wuft Gemeen het al in rep en roer durft jaagen.
De Belgen laaten zig door Staaten Generaal (Nooit door een dwingland, aan geen wet of recht verbonden)
Regeeren naar 'sLands wyze, en voeren fteeds de taal Van vrye Liên, die nooit hun Burgcr-Ecden fchondcn.
De Hemel binde, op dat 'sLands heil van duur zyn mogt', De Staaten langs zoo meer, door Eendragt vaste banden!
En breng de Vryheid, door der Vad'ren bloed gekogt Toch ongekreukt bewaard in 's laaten Naneefs handen!
Leef onder haaren hoed, ö Burger 1 vry van dwang By 't zacht en wys beduur van uw' beschreeven' Vad'ren! ;
Geniet den Overvloed, den Vreede, jaaren langl En wil den Capitool een wreevle Ceefar nadYen ,
Zy dan, Held Apïei.1 ons eenBrutus, die hem tart, Die voor Stads Wet en Recht en Handvest uit durft komen, En door wiens dapp'ren vuist, 't gewicht en ook de fmart Van 't drukkend Slaaffche juk word moedig weggenomen.
Uit Vaderland- en Vryheid-liefde,
AAN



AAN DE II È ERE N CAPITEIN, OFFICIEREN en LEDEN
van het
EXERCITIEGENOOTSCHAP
t e
P U R M E R E N D E.
By gelegenheid van het fchenken en overgeven van een allerfraaist VAANDEL, door eenige Jufvrouwen , gevolgd dooreen lofiyke oefening van Exbrcitie en Vuuring.
'/ie W #
Kon Scheba's Ryksvorftin zig zelve niet weèrhöuweri, Toen zy met eigen oog de Helden mogt aanfchouwen, Van Isrëls wyzen Vorst, van Davids grooten Zoon, En zy hun orden zag in 't liaan voor zynen troon. Stond zy verwonderd en verrukt door haar verlichting; Zy ftaat niet min ontltcld by 't zien van hunn' verrichting', Daar ze uitberst in deez' taal, en 't hart als open legt: » De helft is my van 't geen ik zie, niet aangezegd.»
B Hoe



C io )
Hoe ongclyk 'k mag aan die Vorftin van 't Zuiden,' Wyl ik geen Troon bekleed, berookt met Wierook-kruiden, En ook den Voet niet zet op Goud of Elpenbeen: 'k Heb nogtans ook geen hart, zoo koud als Marmorftecn. Ik voel veel eer' een gloed, als was my most gefchonken, Nu ik deez' Burg'renfchaar in hellen glans zie pronken Met 't Zwaard aan haare heup, met den Patroon op zy. ö! Zag Held Bato, dagt ik, dit eens nevens my: Hy Zwoer by al wat leeft: Deez' zyn myn echte Zooncn ! Hier zal 'sLands puikjuweel, de Vryheid veilig woonen ! Een heete traan misfehien droop langs den gryzen kaak; Dit Uur nogtans zou hem fteeds ftrekken tot vermaak. Het deed zyn kouden borst gewis van yver gloeijen, Den gryzen kruin en kop nog als een Wyngaard bloeijen, Hoe zou hy pligt aan pligt u brengen aan 't verftand; De Heldendeugd wierd u door hem als ingeplant! Maar neen; dit kan niet zyn, hy rust van 't dapper ftryden, By hem, die 't al regeert, den Vormer van de tyden. Dat maar zyn voorbeeld u hervorme naar zyn leest, Beziele met zyn moed, en ook met kragt van geest;
Dat



C n )
Dat Vorften tot hun fpyt, u nog als Helden roemen, En 't afgelegenst Volk u Bato's Kroost moog' noemen! Dan zien wy Neêrlands Maagd nog pryken in haar tuin, Dan zal haar ftaf van magt gedekt zyn op den kruin; Het Nageflagt zal nog der.Vryheid vrugten plukken, En ftaarende op uw roem der Vad'ren voetfpoor drukken. Uw vry en dankbaar hart toon' zig in vollen glans; 't Zy als een fchitt'rende robyn aan Hollands trans. Plant daarom voor uw Front, 't gefchenk dier Amazoonen, Wier Vryheid-minnend hart uw Heldenmoed wil looncn. Haar naam verduur' den tyd; haarrdaad'zy {leeds geroemd, En te gelyk met haar uw roem, uw deugd genoemd. De Faam moet rustloos op haar goude vlerken zweeven, En melden haaren lof; Ach! mogt die ecuwig leeven! Het Vaandel, dat u word gefchonken, zy gewyd Aan Vryheid, Vaderland en aan de Onfterflykhcid!' 't Erinner' ïleeds uw pligt, en doe u zegevieren, In weerwil van den nyd, hoe zeer die ook moog' tieren. Strek and'ren op uw beurt ten voorbeeld; moedigt aan: Zy zullen nevens u dezelfde heirbaan gaan.
. . i 2 Vaart



(«)
Vaét daarom altyd voort, ö groote Bato's Zooncn! Bcfchermt uw Vryheid; laat die eeuwig by u woonen. 't Herdenken aan 't gcbeent' van hen, die ons dit pand Verwierven, doe u ftecds pal ftaan voor 't Vaderland. Hun duur vergooten bloed roept nog, ö Landgenooten! Om Wraak; neemt die, en 't zal uw Heldenroem vergrooten. 't Waare eeuwig fchande, dat men u gekluisterd zag Aan Staatzugt, of dat 't Recht u niet aan 't harte lag. Zyt fleeds gewapend; op dat's Dwinglands Zegewagen Nooit in Triumf door 't Land der Vryheid moogc jagen. Duldt niet, dateenig Vorst, als Graaf den Belg regeer', En Bato's Erfgrond door zyn Slaverny onteer', Zyt met 's Lands wys beftuur en zyn aloude zeden In onderwerping aan Uwe Ov'righeid te vreden. En gy, ó Neêrlands God, laat 't Vaderlyk Gezag Der Staaten by ons zyn tot aan den jongften dag!
Een Lid van een Exercitie-Genootfchap uit Waterland.
LOF- \



L O F-B AZUIN
♦ .
ter Eere van den Manhaften Heere i - -' CAPITEIN
SIMON APPEL,
By de plechtige gelegenheid der Vereeringe van een VAANDEL, op den 15 Juny 1785. aan het Exercitie-Genootschap te Purmerende; door dertien Vadtrlandfche VROUWEN.
m m m #
Cjfcluk! driewerf geluk! verheven Vryheids Zoon, Die Vaders ftandbeeld draagt, en den Bataavfchen Troon
Als uit een aer gewest hier weder op komt rigten,
Die door beleid en moed een Burgcrfchaar verpligten, Hun zelfs belang te zien, en van het Vaderland, Dit wist de Vryheid zelf en nam U aan haar hand
Om door een vreugdemaar haar Dochtren te verblyen;
Ze bood ze aan U aan, gy fchaardeze in ryen,
B 3 En



• f T ' ( «4 ) T
En tradt haar ftaatlyk voor tot aan het Heldenperk. Dees achtbre optogt nu verfchaft ons- handen werk,
Men hoort een Veldmuzyk zoo drae dees Stoet komt nadren;
Terwyl 't vrywillig Volk, zig op hun post vergadren, En wagten op de komst van deeze Edle Schaar; Nu ziet men van naby dees Dochtren paar aan paar
Ons Vreugde veld betreen, ómftuuwd door Batavieren.
My dunkt ik hoor dees taal, en zie U Zegevieren: GY die het nakroost zyt van 't Vaderlands Gcflagt, En die met my begrypt, dat d'Eendragtsband maakt magt,
De waare Vryheid kiest, voor juk en fiaavfche keetnen,
Die voor het Vaderland, en Stad, en Ingezeetnen, U hier ten toon verfpreit, en thans het Vaandel zwaait, Die met ons in het Gerf des Vryheids Akker zaait,
U zy een Eeuwge roem, uw naam zal Zegepraalen,
Al wierd de Vryheids Zon beneveld in heur lTraalcn. Niets is 'er dat uw Lof, of Eer en Deugd verklynt, Het gaa U altoos wel, tot dat geen Maan meer fchynt.
En Gy, wie gy ook zyt, uit onderfcheide ftanden,
Ontfangt dit braav gefchenk uit dees Vorjlinmnhanden,
Ver-



Verbindt U door dees band nog nauwer aan Uw pligt, Gedenkt aan Neêrlands Heil, in 't duister tydsgewrigt: Help my, myn Burgerfchaar! dees Arke zamen draagen, Zoo zal het vrye oort ons uit zyn. kim doen daagcn Een licht van heerlykheid, tot onzer Zeege vreugd. Dan laat Gehoorzaamheid die welverfchulde deugd, Aan Uwe Ov'righeid, fteeds in uw harte woonen Zoo zyt ge 't regte Kroost, en braave Bato's Zoonen, Zoo woone Neêrlands GOD, in 't midden van dit Volk! Dit was de Vruchtbre taal, van onzen Vryheids Tolk. Wanneer men weer 't geluid, der Inftrumenten hoorden, Gebragt uit Alkmaars Stad, een midden van ons Noorden Terwyl de Trom en Fluit vervange op hun beurt, 't Geluid kaast door de lugt, 't is of de aarde fcheurt Van 't Donderend gedruis der fulpherende klooten, Het Weerlicht overal, 'er word zoo juist gefchooten, Door Schutter-Granadier, met een gelyken flag, 'i Was of de Vryheid zelf, op dees gewenschten dag, De aderen beftuurt van onze Jongelingen; Men hoort als uit een mond, dit Vreugdelied ons zingen:
Ge-



( 16)
Gelukkig Purmerend rechtfchaape Burgery, Gelukkig zy uw Lot , leef Eeuwig-Eeuwig vry,
Uw roem word nooit bezwalkt, geen onheil moet U raaken, Zoo lang het Sterrenlicht ïtraalt van der Heemlen daaken.
* # %
En GY die Bato's bloed voelt door Uw ad'ren zweeven, Uw Naam en Heerlykheid, zal d'Eeuwen door herleeven , De Vryheid neme vry dees APPEL in haar hand, En blinkemet dien naam in VRYHEIDS VADERLAND.
Uit Achting.
O P



OP MET
M ANCE UVREEREN
VAN HET
EXERCITIEGENOOTSCHAP
T E
PUR MERENDE
Op den 15 Juny 1785.
w
W at Vryheichninnend hart kan zig thans wel bedwingen, By 't zien der Burg'renfchaar van 't bioeijend Purmercnt; By 't hooren van de Trom en Fluit en Inftrument, Om niet ter haarer eer' een Loflied op te zingen?
Men ziet den Granadief en Schutter beide ftaan Met hunnen Officier aan 't hoofd, om te Exerceeren: Der Vryheid edel Kroost wil thans die Braaven eeren, En bied hen 't grootsch Gefchcnk van 't fraaije Vaandel aan.
Hebt dank ö Vrouwen! die, door Vryheidmin gedreeven Toont, wat de zugt voor 't heil van 't Vaderland verma-; LTw Vaderlandfche Gift doet op deez' blyden dag 't Verdrukte vrys hart der Burgeren herleeven.
C W erp



( 18 )
Werp uw Granaat vry weg, ö fiere Granadier! Vuurt af ö Burg'renfchaar! Uw vaardig ManoeuvreerenStrekt tot uw roem; geen nyd, hoe bits, durft u ontëeren; Elks oog erkent in u den waaren Batavier.
Hoe moet de dankbaarheid niet ieders harte treffen, Groot Achtbaar Burgerheer! voor uw welmeenendheid; Uw Aanfpraak thans gedaan, met zoo veel wys beleid, Kan den weidenkenden zyn pligten doen bezefièn.
't Strekt al, wat' ieder een van hoog' of laagen ftand Thans heeft verricht, tot lof van eiken Ingezceten; 't Genootfchap zy dan nooit door twist vaneen gereeten, Maar blyv' vereenigd door der Eendragt nauwen band.
Ter Eere van '£ Exercitie-Genootfchap.