de VROLYKE
zanger,
• Zingende een menigte Gezangen 3
Om aan het verlangen ✓ fvDer Zanglievende, in 't winter Saizoen, Naar hun luft te voldoen.
Gedrukt in de Tent, Boer een ongewapa Vent.



T)e GOEDE KEUS.
Wys; rt Ofrecht gemoed km my behagend
X^En vrefeke Jong'ling'kieza eenPronkft
Gefierd met paeri' en diamant Met zyde ftof, een reeks van linten
En konftig fyn gewerkte kant, Hy vettig fteeds zyn oog op febatten,
Op blinkend goud, op huis of . and, Om , daar door, als een Heer te keven
In een verheven grootfehen trant. éis. i.
Een an der ïCiez' v?eêr een Coquette
Met rood en wit vernis gelmeerd, En oie in flinkfche minnettreken
Geheel en al is uitgeleerd, Die flegts door vaifche pronkeryen4"
Hef oog des Minnaars loos verblind, la t hart, «loorichyn-fchfeon fterk getroffe
Geheel en al aan zich verbind, bis.
3-
Maar ik voor my ik fchuw de fckoontn
Die zich'1 met zulk een pronkery, Met awikc vuige. walg'lykked«»,



Vertootten in den Maagden-ry: jie al haar fchoonheid flegts ontkene**
Van fméerfel fieen, en aart en Hof, * I minnelift) ja, deez' ontbeeren kOok aller braave Minnaars lof. bis.
e eenvoudigheid kan my gevallen s Een Meisje, die 't nafuurlvk rood | suiv re fchaamt' de kaakjes fchildert; Geheel van vuig vernis ontbloot, f>o n edle Maagd kan my bekooren, Die goud, nochpaerle, noch robyn' |? zyde ftof, of kant of linten Behoeft, om waarlyk fchoon te zyn.
M I N N fi-K LAG T. Wys; Wmr zal ik nu trooji gum ztékm*
t™ Aar dat ik my wende, of keere,.
Och! men roept my altydnaar, Jonker moet nog vryen leerë, Want hy komt by niemand klaar! 'k Word wel kwaad., Ma* wat raad!
I



fk Kan die rampen niet ontvlugten j,
'k Wil wel (laan,
Op de haan, Maar elk, tot myn fpot, blyft flaan.
2.
Zal ik eenzaam moeten keven
En dus flyten myne jeugd, Moet ik altyd haar begeeven, Al myn 1'uft, myn harte vreugd!
Ze is de myn'
't Zal zo zyn, pf 'k z-al het al in rep en rocre ftellen!
'k Ben ze kwyt,
Maar de tyd ïflfeakt my nog weer eens verblyd.
De K £ R MIS VR.EU G D. Wys : Ik ben de groene,Jirmtjes^
Ï^LOmt laat ons vrolyk zingen •> Van de ed'le Kermis vreugd ,f lSt .
.Wyl zy,/t hart en zinnen, *\ t. Van oud en jong verheugd. ms' ' i.
Zelfs kreup'len, krommen en fcheven,
Zi



Ziet men naar de kraamen gaar»; En , voor de fraaiigheden, Als ovens gaapen ftaan.
I VVen maar de beurs van fchyvea
Genoegzaam is voorzien, ; Aan Waar' zal 't met ontbreken,'
Die m' ons daar aan komt bïen, 4-
>: Men Jcrygt 'er veele zaakea
Tour quatre fous de ftuk ! I Men zit om kleinigheden
Ook wel eens in den druk*
Men kan ook in de ruimte 1 Van grooter fraaijighpên ■ Zich ryk'lyk zien gerieven J Kan men maar geld belleen! 6
En niet flegts pronkeryen, Alleen vind men te koopi , Maar ook om 'tlyf.te vullen Vind men me 'er by de hoop."
t Veel koek en lekkernyen
Zie



^.iet men ten toon ^efted, Die m' allen kan genieten , Ontbreekt''er maar geen geldt S.
Men heeft 'er Wafel-kraamen, Alwaar men met vermaak
Zyn mondje kan doen fmullen* ó Welk een fchopne zaak 1 9.
Moe witjes lacht hot Meisje V/en tff i aan 's Minnaars zy!
Een wafeltiö mag peuz'lcn, Met rooden baai er by, 10.
En wil men minder teeren Een Poffertje-gaat ook aan:
Wat ziet men niet al kraamen Van die Negotie ftaani 1«.
Gaat gy door deze ryen, . Maak u dan maar niet kwaad, Als gy, door *t ftaêdig fcheuren, Wat van uw kleeren laat.
12
1t Is .vrienden! wilt wat eeten,



En hier meê houd m* u aan « Ja, nauwlyks zyt ge ontila^cn, , Of de ander doer u (taan,
Verkieft men vreemde kuuren,» Mf Of wond ie kunft'nary , y I Wil naar de fpellen loopen I M ontvangt u won ier bly.
| HaosworfL toont daar zyn grillen £n maakt een groot rumoer 5 Ja, (lek zelfs, door zyn kuurea Het al in rep en roer.
Kom, Volkje kom maar binnen!
Roept hy met fchor geluid, Terwyl men, onder t fchreeuwen^
Vaft, fpeeltop trom en fluit. 16.
I Men ziet de koordendanfers,
Fluks fpringen op het touw,1 I En wonder balanceeren,
Zo wel door Man als Vrouw, i?
: Ook heeft mea hier Jan Kbaifen;
Di©



Die oude en raare bol; Terwyl, Io*is en Tryntje 1 Ook in de zak Koud vol.
18.
Ook Leeuwen Tygers, Beeren?
En ander vreemd gediert', Doch gy hoeft niet te fchroomen?
Hoe wreed 't gefpuis ook tiert* 19.
En wil m' een dansje hebbeï
Welaan , in d'Olifant Heeft men de fpeellui zitten,
Men danfcht 'er naar den tranfj 20.
De gevel - vol met glazen
Behangen, is verligt, HeLgeen aan andre huizend
Ook is met vreugd verricht?
xc
Jaap, die ook vreugd wil raapeal
Ryt mede fluks naar fleê, ©ki 't Kermis- feeft te vieren En neèlnt zyn Kniertje meê.
22.
Koe vrolyk lacht dit paartje



Nu het die Kermis ziet! Het hart fpringt op van vreugdeIn 't denkt aan geen verdriet.
Het zwiert hu langs de kramen, En kaauwt niet weinig koek^
Ja 't gaat ookwaaPlen eeten, Het geld moet uit de broek, 24.
En is men moê van 't fchranfen * Dan naar het fpeelhufs toe j
Mén danfcht.'er om te fcheurenT De Speelman zaagt hem moê, 25
Van den verroeflen Degen,
En van koop Thee v oor je geld 1
En fan koopt my een kermis, Word op de veel g-erreld.
26.
Dus leeft de Boer en Vfenfch ook
Wanneer het Kermis is, Of 't moeft aan 't geld mankeeren jf - Want dan u alles mis 1
BRUI-



BRUILOPTS Z ANG.
• Wysi Vrolyk uurtje-,
1 ü r.
Eelt Gezinden, Braave Vrinden! Juicht ter eer' van 't lieve paar, Diz elkander lang beminde, Leef ge!uk,kig , jaar op jaar.
Laat ons zingen,1
Feeitelingen ! Oop'nen wy ons hart tot vreugd. Hier moet ons geen fmart omringen Daar men 't oog houd op de deugd. 3
Vol de glazen,
Laat de Owaa/en, \ Raazen , 't fchreeuwen 't fchelden vry, *t Kan geenjiefd'r)k hart verbaazen, Door de vreugd groeit Poézy. . 4.
Leef veel jaaren, Van gevaaren, Van de druk en 'c leen bevryd j
Laai



Lang moett' u de hemel fpaareti,1 Leef gezegend, leef verblyd.
Ouders, Vrinden,
Deugdgezinden 1 Ziet veel blydichap aan deez' tweef 'Lang moogt ge allen ondervinden, Welzyn, vooHpoed, heil en vree.
JOHAN en GRIETi
wys: Ik ben Jlegts een Herderinnen»
Cj'Riet» fchoon oud , wou echter trouw e»«
En kreeg eindlyk Heer Johan, Pm haar fmaue te-géneezen,
To: haar' wel beminden man ; 3Dan Johan ging hasr fleg's huwen,
Nietom haar, roaarom heur geld i Dï*5 begrypt men hoe zyn' liefde
Was voor Juffrouw Griet gefield.
Echter liet men Bruiloft houden
En men zong 1er overluid . Danfchtte, en fpeeld, en zo^g, ter eere
Van de Bruidegom en Brui4.
Al-



Alles was vol lufr. en vreugde y
't Zoende 't dronk en fprong fri *t rond^ In onafgebroke vreugde,
Tot den vroegen m:>rgenftond«
Doch in deze groote blydfchap,
Nam noch Jan, noch Griet veel deel," Want terwyl de Gallen juichdden
Smeerde jan {legts braaf zyn keel. Daar zyn Griet naar 't ¥urtje hygde
Dat de Bruiloft was gedaan, En de Vrienden mat en moéde
Zouden naar hun huizen gaan.
't Mogt haar dan ook eincjlyk lukken i
Naar het flyten van de nacht, Dat 'er by die blyde klanten .
Aan 't naarhuis'gaan wierd gedacht.' Eider pakte dus zyn boutje, .
Ging 'er vol en bly meê heen, En, men liet, tot Hot vanzaaken,'
Jan nu met zyn Griet alleen.
5-
Nu fteeg Grietjes vreugd ten toppunt! d'Ecbtkoets was alreeds gefpreid ,
I



En Johan wierd van zyn Wyfje Daar met blydfcbap heen geleid j
En wat hy toen ook mogt denken, Hoe hem zulks niet aan mogtftaan i
]Hy zach zich al vaft gedrongen Om met Griet te bed te gaan, 6
Griet zag dus haar wenfch volbrengen,1
Maar vond ook een raare gril j VVant, hoe Griet ook rond mogt woelen,1
Jan lag als de Dood zo Uil. En toen Griet dit ging verveelen , 1 En riep : 'k wed gy my niet vind. pliep Jan, neen, dat zoud gy winnen^ | Want ik zoek u fciet, myn Kind!
Baas bymen Aan 't Rymen, Niet om Brood, Maar uit nood. Wys: Laaftmal ging ik my vermeiden,
Di, ch! daar zit ik in de pekel, Dat 's verduld een zwaerighaiid, k Zweer jou bay myn mas zayn pieltje,
Da't



Da't het may des duivels fpaijt! Heb ik dat zo lomp vergeeten ,
Dat jou Vaertje jaerig was) Wel hoe henker kan dit weezen
Nou dat fpait me dut en datsl 2.
*Lo ftond ik te redeneeren
' En te zwetzen tot myn Wayf,
Daer ik, deur 't geduurig vreezen,
Haeft de Koorts had op myn layf. Dan Zay riep, waer toe dat leven ? Maek maer ien verjaar gedicht, Dan Zo heb jay niet te vreezen As je 't maer-\vat> gaauw verricht. 3'
Maer, 6 Jeem'nie! ik an 't raymei*?
Dat 's bedroefde malle praet Mot ik het met raymen hebben 1
Och! dan kom ik veuls te laet. Jae, toe, riep ze, 't moet 'er weeze*
Want jay hebt het grof verbruid $ . En jai mat je duivels reppen,
't Mot zo aenftonds in de fchtit.
: : 4-
Ochl w&t ging ik toen aan ?c bidden



Zanggodinnen ! ftae may bay! Of ik raek mit.dut gedoeme
'Nog des duivel in de lay; Maar zay lieten may wel roe[ 9 i,
En geduurigiin den nood, Jae , had 'k op haer willen wachten l
'k Had gewacht tot aen mayn dood. ?•
*k Moft toen maer ien aeynde maaken In fch'eef, zo als 'k bin gewent,
An mayn Wayfjes jaerig Vaertje! Maer dut boere Complementj
Leef nog lank, mayn jaerig Vaertje Leef gelukkig en gezond,
Tot de Dood jou an kornt fpreken, Al weegt ook jou beurs gien pond.
GOUD en MIN. Wys: Men zag Dametas hmgen tyd.
ÜOe Zeer dè fiere Minne God Het hart een's Minnaars ook kan dwingen *
Het goud kan toch, veel al, zyn lot jNog veel meet dan de Liefde dwingen,
Want.



Want hoe het hart van min ook blaakk', bis, Het goud blyft meeft de groote zaaks 2.
Al is een Meisje fier en fchoon, Maar misgedeelcTvan gouden fchyven,
Die een veel minder ftelt ten toon, Hoe vaak kan zulks de keus niet ftyven,
Vóórhaar, die 't blinkend goud bezit, bis
Daar fchoonhefd mift haar zuiver wit.
En vryt een Jongman, zonder geld, Een voorwerp, fchooa van lyf en leden,
Daar hy zyn Zinn' op heeft gefteld, Al is hy nog zoo fraai van Zeden
Eenoud^maar ryke woekenaar, bis,
Brengt haaft zyn hoop in groot gevaar.
4- . I
Dus, wat m' ook van de kracht der min, yan haar geduchte magt mag roemen,
Het y,oui neemt vaak .de harten in Voor iets, dat m' anders fluks zou doemen
Dus wat m' ook roemt van liefde en zin, ft.
Het goud gaat, veel al, boven min.
E I H O E,