5IAATSCH. DER NEDERL. LETTERK. TE LEIDEN.
Catal. bl.
Geschenk van Tooneelstukken , 1841.



D E
I N D I A N EN
I N
ENGELAND.






D E
INDIANEN
I N
ENGELAND;
B L T S P E L.
NAAR HET HOOGDUITSCH VAN DEN HEER
AUGUST FAN KOTZEDUE.
DOOR
J. HOUTMAN, THZ.
Te AMSTELDAM, 1>y PIETER JOHANNES UYL EN BROEK. MPWUdli.—„






The Jlrange and abfurd variety that is fo apparent in mens actions, fhews plainly they can never proceed im. tnediately from reafon; fo pure a fountain emits no fuch troubled waters: They mufi necesfarily arife from the pasfions,
THE SPECTATOR, N. 408,



PERSONAADJEN.
john smit h , voormaals voornaam koopman.
charlotte, eene Duitfche dame, gemalin]
arthur, commies, -1 i .
AK1 ' . >zoons fvanSmith,
tMRICü, zeekapitein, J
julia, dochter J
kaberdar, verdreven Nabob van Maisfour.
gurli, zyne dochter.
musaffery, vrind en lotgenoot van Kaberdar. f a z ir, een jonge Indiaan.
een tolbediende.
jack , een matroos.
strussel,"! . r
ynotarisjen.
staf f, J
thomas, een jonge.
JJet tooneel is in eene Engelfche zeehaven, en verbeeld eene zaal in het huis van Smith, met eene middenen twee zydeuren. Men ziet, onder ander huis. raad, een klavier.
DE



D E
INDIANEN
I N
ENGELAND;
TOONEELSPEL.
EERSTE BEDRYF.
EERSTE TO O N E E L.
john smith, op een' leuningftoel mei raderen, 2yn in rooden baai gewonden been op een" anderen Jloel voor zich uitgeftrekt houdende; julia, naast hem gezeten, en hem de nieuwspjdingen voorlezende.
smith.
6 Weel
julia.
Al weêr zo pynelyk?
smith.
Niet anders, als of eene bende tartaren in ieder Yoetpees huishield.
A J»'



2 DE INDIANEN
JULIA.
Arme vader!
SMITH.
Goede Julia!
JULIA.
Ware het in myn vermogen u te helpen!
SMITH.
Deze wensch, myn kind, verftrekt my alreeds tot eene artzeny. Gy zyt de eenigfte hier in huis, die myn ziekclyk Iigchaam koestert, en mynekwynende ziel door een' goeden wensch opbeurt.
JULIA.
ö Neen.
SMITH
Ja wel, ja wel, gy zyt de eenigfte, dit betuig ik u voor den hemel. Gy zyt de eenigfte troost in myn' zwakken ouderdom.
JULIA.
Gy vergeet, dat gy zonen hebt.
SMITH.
Ja wel, zonen! Ik, dwaas, morde tegen de voorzienigheid,toen zy my.voor agttien jaren, met eene dochter befchonk. Ik wilde zonen hebben; rappe flukfche jonges! dezen, dacht ik, zyn gemakkelyker bezorgd, heipen zich beter door de waereld. Ja, zlchzelven helpen zy 'er wel door, maar hunn' armen zieken vader laten zy hulpeloos liggen. By voorbeeld, Arthur...



IN ENGELAND. 3
julia.
Zyne veelvuldige bezigheden...
smit h.
Ho! dankbaarheid tegen vader en moeder is de voornaamfte kinderlyke bezigheid, en gaat voor alles. Maar Arthur is een geveinsde; en Patrick... julia, met veel deelneming.
Nu, Patrick, lieve vader?
smith.
Gy bloost, wanneer ik hem noem. Nu, ja, Patrick is beter dau zyn broeder, maar hy is een losbol.
julia.
6 Hy heeft u zo hartelyk lief.
smith.
Op een' afftand van duizend mylen heb ik den brui van zyne liefde. Hy kruist op onbekende zeeën, van het eene waerelddeel tot het andere, terwyl my de podagra door alle leden kruist.
julia.
Warelyk, om uwent wille ftaat hy zo veel gevaren uit. Maar misfehien keert hy nu fpoedig weder. Ik zie ieder morgen naar den windwyzer, en wanneer hy nu met eene ryke lading te huis komt; wanneer hy onze armoede in overvloed verandert... Zie, lieve vader , zo veel vermag een zoon; de dochter moet te huis blyven, en kan niets doen dan haren kranken vader koesteren.
A 2 smith.



4 DE INDIANEN
smith.
En dit is vry wat meer dan dat Patrick de uïtgezochtfte kruideryen der beide Indien my toedient. Beste Julia! als uwe zagte oogen zo deelnemend met my (preken, kan ik u niet uitdrukken, hoe ftreelend dit my is. Gy denkt wel menigmaal, vader fluimert, als ik, met gefloten oogen in myn' ftoel zit? Maar, neen, Julia, uw vader bid dan voor u.
julia.
Welk een aangenaam loon ontfang ik dit oogenblik!
Zy kuscht hem de hanj. Schenk my uwen zegen, lieve vader !
/y knielt by hem neder. smith, de hand op haar hoofd leggende. De hemel zegene u! en mogt ik zo lang in het leven blyven, tot ik dezen mynetl hartelyken vaderlyken zegen in alles vervuld zag! Noch eens, de hemel zegene u!
julia.
En ook myn' broeder Patrick.
smith.
Hem ook.
julia.
En myn' broeder Arthur.
smith.
Dien vloek ik niet.



IN ENGELAND. S
JULIA.
Maar uwen zegen.
SMITH.
Hy heeft uwe moeders zegen.
JULIA.
Lieffte vader!
SMITH.
Nu dan, ik zegen hem ook; doch niet als vader, maar als Christen. Sta op.
JULIA.
Onzalige geest van verdeeldheid in zulk een klein huisgezin!
SMITH.
Wie heeft de fchuld daarvan? uwe tnoeder. Wie kwelt my, armen man, van den vroegen morgen tot den laten avond? Wieverwyt my myn bankroet, buiten myne fchuld voorgevallen , met de bitterfte terging, by ieder fchrale bete broods? Wie verfmaad myne eerelyke burgerlyke afkomst, en is trotsch op Duitfchen adel? Wie laat my gebrek lyden? Wie perst onze huishuren» het geld af, en ver. brast het geringe inkomen 't welk de bezitting van dit huis my noch overlaat? Hebt gy niet gehoord, hoe ik gister avond om eene pyp tabak, en een kan porter heb gebeden ? Arthur ging met uwe moeder naar den 1'chouwburg, en ik moest myn' eetlust verflapem
A 3 l*>



6 DE INDIANEN
julia.
Beste vader! heden zal u niets ontbreken.
smith.
Goede Julia! ware 'er een welgefteld braaf man , die u zo grondig kende , als ik u ken! en mogt zulk een man u zyne hand bieden! dan trok ik by u in, om by u myne dagen te eindigen. Wat zagter /prekende, en op de deur, tegen hen over, y/yzendt.
Die vreemdeling fchynt behagen in u te vinden. julia, ontroerd.
In my?
smith.
Ja, zeker; hy is wel niet jong, maar oprecht; en uw hart is zeker vry?
Julia, verlegen. Ja... myn hart is vry.
smith.
Zie, myn kind , dan ware uw oude vader bezorgd. Maar men late dit aan den tyd en aan de voorzienigheid over. 6 Wee! 6 wee! daar fchi'et het my weder uit de voetzolen in de fchinkcls.
JULIA.
Daar is uw hartelyk praten de oorzaak van.
De nieuwspapieren opnemende. Zal ik voortlezen t
SMITH.
Ja, doe dat. Mogelyk raak ik een weinig in do rust.
ju-



IN ENGELAND. 7
JUl.I a.
Maar, zou het niet beter wezen, als ik u in eene andere kamer bragt? Hier is alles in eene eeuwigdurende beweging; altyd hoort men de deuren toeflaan, dan hier, dan by onzen vreemdeling.
s Ml TH.
Neen, Julia! ik wil hier in dit voorvertrek blyven; want ginds kyft uwe moeder my den ilaap uit de oogen. Laten zy loopen, en de deuren toewerpen zo dikwyls en zo hard als zy willen; men kan zich aan alles gewennen, behalve aan de ftem van eene twistzieke vrouw.
julia, lezende.
Parys, den zestienden January.
smith.
Maar,noch beter, lieve Julia! zet u aan uw klavier, en (peel of zing my iets voor: daardoor geraak ik mogelyk zagtjes in ilaap.
julia.
Zeer gaarne. -
Zy zet zich om te fpelen, en fpeelt of zingt zo lang tot
haar vader in flaap is gevallen, en Jiaat dan op.
Hy flaapt... Zagt zy uwe rust en vrolyk uw ontwaken !... Nu, fpoedig ! Thomas heeft zeker reeds lang genoeg op de wacht geflaan.
Zy gaat zagtjes naar het venster en wenkt Thomas.
Hy verftaat my reeds.
A4 Z*



8 DE INDIANEN
Zy komt /lil te rug, en krygt, uit haar' naaidoos, een paar afgewerkte mans lubben. Als moeder my maar niet verrascht, of myn broeder Arthur, die wantrouwige vraagal! of als myn lieve vader eens ontwaakte, och! dan zat ik in de grootfte verlegenheid.
TWEEDE T O O N E E L.
smith, julia, thomas.
julia, hem zagtjes te gemoet kopende. St! wat ffil; de oude heer flaapt.
thomas.
Gy hebt my daar drommels lang laten wachten, juffrouw Julia!
julia.
Nu, nu, gy zult 'ér een' halvcn ftuiver meer voor hebben. Daar hebt gy een paar lubben.
thomas.
Weer verkoopen ?
julia.
Gewis.
thomas.
Wat moet ik 'er voor vragen?
julia.
Drie kronen is de naaste prys; ik heb vyf nachten daaraan gewerkt.
th



IN ENGELAND. 9
THOMAS.
Daar vraagt de kooper niet naar. Als het goed maar mooi is, of 'er dan vyf nachten of vyf minuten aan is gewerkt, is hem evenveel.
JULIA.
Spreek zo hard niet, de oude heer mogt ontwaken.
THOMAS.
Nu, ik ga maar heen.
JULIA.
Wacht wat! ik heb u noch meer te zeggen. Wanneer gy ze verkoopt, ga dan met dat geld by onzen buurman , den tabakskooper, Williams, en koop een pond besten knaster.
THOMAS.
Goed.
JULIA.
En haal uit de herberg, op den hoek, eene kan beste porter ; en als gy een en ander by elkander hebt, Helt gy u weder op uw' vorigen post, tot Ik u wenke.
THOMAS.
Ik verfta u.
JULIA.
Loop dan heen.
THOMAS.
De hemel behoede u, juffrouw!
Hy vertrekt.
A 5 J"-



io DE INDIANEN
julia.
Goede vader! uwe weni'chen zyn zo redelyk, zo bepaald!... Nu, ras weder aan het werk. Zy zet zich aan haar naaiwerk.
ö Hoe zoet is het voor een' vader te arbeiden! Hoe fpoedig gaat dat voort!
DERDE T O O N E E L.
smith, julia; arthur, met rotting en degen.
julia.
Goeden morgen, broeder!
arthur.
Goeden morgen.
Stil.
Hm. Hm. Ik moet eens ter deeg nazien of ik alles wel gefloten heb. Dit is de fleutel van de bureau, dit van het geldkistje, dit van 't klavier, dit van het kastje... nu, ja, alles is in orde. Hy wil vertrekken.
julia.
Ik vrees dat gy het gewigtigfte hebt vergeten.
arthur.
Het gewigtigfte ! ik! wat zou dat wezen ? ipreek.
julia.
Uw hart, lieve broeder! het fchynt dat het jon-
i;e



IN E7 N G E L A N D. ir
ge Indiaanfche meisje u den fleutel daarvan heeft weten te ontftelen.
arthur.
Wees daarvoor niet bezorgd! Ik beken wel, dat ik zo iets gevoel; echter ben ik op myne hoede. Ik weet juist welke behoedmiddelen men in diergelyk geval gebruiken moet.
julia.
Behoedmiddelen tegen de liefde! ei, laat die eens hooren.
arthur, met nadruk. Zoud gy ook zelve daarvan gebruik willen maken ?
julia, verlegen.
Ik?
arthur.
fa, gy! Meent gy dat ik de vonk niet in den neus heb? Die jonge gekskap van een' Indiaan, die met onzen broeder Patrick over zee zwerft, en wiens lotgevallen hy met zoveel geheimhoudingverzwygt, tusfehen ons, die jonge lafbek heeft het hart myner zuster Julia met zich op reis genomen.
julia.
Gy noemt hem een' gekskap, een' lafbek? en Julia zou op hem verliefd zyn?
arthur.
Ja, toch! zy heeft zich van den drommel laten blinddoeken. Zie, zuster! als men by dag wel twintig-



ia DE INDIANEN
tigmaal naar het venster loopt, om te zien of de arme jonge goeden wind heeft...
JULIA.
Nu, dat doe ik, uit verlangen naar myn' broeder Patrick.
ARTHUR.
Broeder Patrick heeft voorheen ook menig reis gedaan; maar nooit was Julia zo jammerlyk verlegen als dezen laatïien keer. Maar Hoor my in myne rede niet. Als men altyd bloost, wanneer iemant een' zekeren naam noemt; wanneer men eene zekere filhouette in zyn zakboekje draagt; dan vraag ik: is dat liefde? antwoord: ja.
JULIA.
En ik vraag, wanneer men zyne zusters zakboekje, zonder verlof, doorfnuffelt, is men dan een guit? antwoord: ja.
ARTHUR.
Wie zou zulks niet doen , als men met zyn zakboekje zo voorzigtig niet omgaat als ik met het myne?
VIERDE T O O N E E L.
CHARLOTTE, SMITH, JULIA, ARTHUR. CHARLOTTE.
Zeer edel, waarachtig! wanneer 's middags de tafel gedekt flaat, dan zwermen zy allen, even als
de



IN ENGELAND. 13
de wespen, daarom heen; maar als ik 's morgens myn gebedenboek in de hand neem, om den hemel te loven, dan loopt de een hier en de ander daar.
arthur.
Beroepsbezigheden, genadige mama!
charlotte, tegen Julia.
En gy?
julia.
Ik heb vader de nieuwspapieren voorgelezen.
charlotte.
Nochtans heb ik u reeds een' langen tyd met elkander hooren' kakelen. Waarover liep uw gefprek?
julia.
Ik iehertfte met myn' broeder.
arthur.
En ik fprak zeer ernstig met myne zuster.
charlotte.
Maar waarvan?
julia.
Van dat wilde jonge meisje, dat fints vier maanden in ons huis woont.
art hur.
Van dien wilden jongen knaap, die fints jaar en iag met broeder Patrick de waereld doorkruist.
ju lia
Zy heeft hem, ondanks zyne voorzigtigheid, ver-
AR-



14 DE INDIANEN
ARTHUR.
En hy heeft u, ondanks uwe wispelturigheid, in banden gekluisterd.
CHARLOTTE.
Beiden fchynt gy gelyk te hebben ;4want beiden hebt gy uw verftand verloren.
ARTHUR.
Ik? ik ben met het myne zeer wel te vreden.
CHARLOTTE.
Dat bewyst juist dat gy niet veel bezit. De mensch is met niets in de waereld te vreden, behalve met zyn verftand; hoe minder verftand hy heeft, des te beter is hy te vreden. Sans badinage, ik wil niet hopen, dat een van u beiden bekwaam zy, om ernstig op diergelyke zaken uw' zin te vestigen; want feboon gy van uw' vaders zyde maar van eene burgeriyke afkomst zyt, ftroomt 'er nochtans een oud adelyk bloed door de aderen uwer moeder. Zy ziet Julia en Arthur beurteling aan, als of zy een antwoord verwachtte. Julia naait, en Arthur fpeelt met zyn rottingbandje. Charlotte, hare handen in de zyden zettende, zegt met' eene luide ftern: Hoe? wat? point de repoife? moet ik zulk eene fchande beleven ! myn' oudflen zoon, Arthur, met de dochter eens landloopers in het huvvelyk te zien treden!
AR



IN ENGELAND. 15
arthur.
Voorzigtig , genadige mama! voorzigtig; onze vreemde huisbewoner kan ieder woord hooren. charlotte, tegen Julia. En gy kunt zo God- en eervergeten zyn, dat gy uw hart aan een' heiden verpand, die noch daarenboven maar een burger is?
julia, fmeekend. Zagt toch, lieffte moeder! vader flaapt.
charlotte.
Zie eens'. wel! nu zal men my al gebieden Uil te zwygen!
Zich naar haar1 man wendende , en noch ftetker fchreeuwende.
Hy moet niet flapen! hy moet waken! hy moet de dwaasheden zyner kinderen helpen verhinderen. Hei daar! John! John!
smith, ontwakend.
6 Wee!
charlotte.
Nu, wat is 't?
smith.
Myn been!
charlotte.
Vergeet uw been; hier is geheel wat anders te doen, dat u vry wat nader aangaat.
SMITH*



i6 DE INDIANEN
SMITH.
Vry wat nader! ik wou wel weten wat my nader aangaat dan myn eigen been?
CHARLOTTE.
Nu, waarachtig! ik dacht dat 'er velerlei zaken in de waereld waren, die van veel meer belang voor u moesten wezen, dan een in baai gewonden voet!
SMITH.
Zo', dat is wel mogelyk.
CHARLOTTE.
Een been is toch altyd maar een been; en een jigtig been is niets waard'.
SMITH.
Gy hebt gelyk.
CHARLOTTE.
Men moest in 't geheel vergeten een been te hebben.
SMITH.
Inderdaad, dat moest men. ö Wee I 6 Wee!
CHARLOTTE.
Had gy wat gelezen, dan zoud gy weten dat de oude Stoïcynen de pyn voor geen kwaad hielden.
SMITH.
De drommel! dan zyn zy nimmer met de podagra gekweld geweest.
C H A R L O T TE.
Myn goede Smith \ gy kunt het geheel niet ver-
ant-



IN ENGELAND. Ü
antwoorden dat gy zo weinig wellevendheid bezit. Gy hebt eene gemalin van ftaat ; 't ontbreekt u aan geen gelegenheid om te lceren. Hoe menigmaal heb ik u niet reeds voorgepreêkt , en hoe dikwyls zal ik het n .noch voorpreêken , dat een' gezonden niets meer ennuieert, dan dat een zieke eeuwig van zyne maladie reutelt.
smith.
Nu, fpreek dan altyd van wat anders; om 's hemels wille!
charlotte.
Zulks wilde ik lang doen , maar gy valt my ge^ durig in de rede. Hier ftaat uw zoon , myhhecr Arthur Smith i en uwe dochter , mejufter Julia Smith.
s m i t h.
De hemel zy gedankt! dat zie ik.
charlotte.
Beiden zyn zy krankzinnig geworden»
smith.
Beiden ?
charlotte.
Uw lieffte heer zoon, dien ik niet zo veel kont» mer en zorg myne oud adelyke grondregels heb \n= geprent, heeft lust om zich met eene verloopen Indiaanfche meid in den echt te verbinden.
arthur.
Wie zegt dat! wie fpreekt van een huwelyk ?
B m



18, DE INDIANEN
zo dra men my vraagt, of dat meisje my gevalt? dan is het antwoord : ja; maar eer ik met de daad tot eene verbindtcnis trede , zyn 'er noch honderd duizend omftandigbeden te vereffenen, millioenen hinderpalen uit den wieg te ruimen, en oneindig veel kleinigheden af te doen.
SMITH.
Ja, myn fchat, ik üa u borg , Arthur zal zich niet overhaasten.
ARTHUR.
Neen, waarachtig niet!
SMITH.
Zo hy zulks evenwel mogt doen , dan doet hy de eerste wyze daad van geheel zyn leven. Het is een allerliefst meisje : haar ftompneusje is verrukkelyk; hare eenvouwdigheid betooverend.
CHARLOTTE.
AI weer zeer edel ! wie u dus hoort fpreken moet noodzakelyk denken , dat al uw verftand in uw' gezwollen voet zit. Die geheele litany, welke gy my daar hebt opgelezen , is naauwelyks gefchikt om een' zot gelukkig te maken. De gewigtigfle fïukken, de asfen, om welken de gantfebe zedelyke waereld draait, zyn door mynheer myn' gemaal ovcrgeflagcn.
SMITH,
En die zyn ?
CHAR-



IN ENGELAND. 19
CHARLOTTE»
Geboorte en geld.
ARTHUR.
Dat is alles.
SMITH.
Wat het geld betreft, daarin , helaas! hebt gy • geiyk.
ARTHUR.
Het grootfte gelyk.
SMITH.
Ondertusfchen hoop ik, dat het jonge Indiaanfche meisje , in dit Huk , uwe vorderingen zeer wel zal kunnen te vreden flellen. De vader is juist niet voor al dat uiterlyke , maar hy fchynt toch zyne fchaapjes op het drooge te hebben. Hy leeft 'er wél van ; hy is niemant fchuldig , en betaalt ons zyn huur op het oogenblik dat de vervaltyd daar is.
JULIA.
Hy doet ook veel goed aan den armen.
CHARLOTTE.
O Cicl\ kwel my toch niet met alle uwe walgelyke berekeningen: men kan altyd uit uwe rede be» merken , dat gy eens een koopman waart. Wie heeft het ooit tot een toeken van welvoeglykheid gehouden ordentelyk te betalen? De rykffe lieden, mynbeer, zyn der gantfehe waereld fchuldig. Dan, pasje pour cela! wy zullen dit eens voor goeB 2 den



20- DE IND IANEN
den munt laten doorgaan , het gewigtigfte ft.uk blyft evenwel onbeflischt. Of misfchien laat gy de gereedheid in het betalen ook wel als een bewys eener voorname afkomst gelden ?
SMITH.
Neen, zeker niet. Maar ik hou dit ftuk voor overbodig. Het meisje is geboren , en zelfs hoogwelgeboren; daardoor verfta ik: gezond en frisch van leden. Eene gebogchelde freule , die zestien kwartieren in haar wapen telt, is, in myne oogen, altyd zeer laag, zeer kwalyk geboren.
CHARLOTTE.
Monfils! hebt gy geen reukflesjc by u?
ARTHUR.
ö Ja, genadige mama! hier is het.
CHARLOTTE.
Onderfteun my, Julia! ik zal flaauw worden.
SMITH.
6 Laat dat maar na : wy kennen 'er de waards niet van.
CHARLOTTE.
Het ware geen wonder dat de geesten van al myne doorluchtige voorvaderen zich met een verontwaardigend gelagch rondom my heen verzamelden. Dit is dan het loon voor de Duitfchc freule, die zich zo laag vernederde dat zy eene Engelfche koopmansvrouw wierd , en dat zy, naar wier hand zelfs graven dongen , boven die allen , den
voor-



IN ENGELAND. 21
voorrang gaf aan een' mensen, zonder educatie, zonder favoir vivre , zonder iwbles principes , aan een' bankroetier, aan een' kreupelen, aan een' bedelaar.
SMITH.
Julia, gelei my naar myne kamer.
CHARLOTTE.
Denkt gy dat ik u daar niet zou kunnen volgen ?' Maar, geduld! ik zal aanftonds nakomen.
SMITH.
Nu, Julia, voer my dan ten grave!
CHARLOTTE.
Slechts noch eerst een woord of twee met u, myn zoon!
V I F D E T O O N E E L.
CHARLOTTE, ARTHUR. CHARLOTTE.
In waarheid, myn zoon , gy bereikt den ouderdom , in weiken men aan het trouwen denken moet.
ARTHUR.
Daar denk ik ook aan.
CHARLOTTE.
Dat is braaf, myn zoon, en hoogstpryzenswaardig ! maar gy denkt 'er reeds vyf jaren aan , en het blyft altyd by het denken.
B 3 AR-



22 DE INDIANEN
ARTHUR.
Voorzigtigheid is de moeder van de wysheïd,
CHARLOTTE.
Uwe voorzigtigheid is een dwaallicht, dat u tot eene moeras geleid.
ARTHUR.
Welk eene gelykenis , genadige mama ! is de voorzigtigheid ooit een dwaallicht ? antwoord: neen! is Gurli eene moeras ? antwoord : neen! zy is veeleer een bloemhof, of eene met bloemen bezaaide beemd, of eene bloemryke landflreek.
CHARLOTTE.
Ja, ja , maar 'er zyn ook bloemen , die achter eene haag wasfen.
ARTHUR.
Hun geur is daarom niet minder vcrkwikk'elyk en aangenaam.
CHARLOTTE.
ft, mon fik .' dishonoreer myn bloed niet. Een meisje,, laag van afkomst ; een Indiaansen meisje, en by gevolg eene heiden ; een neuswys en ongeftadig nufje, wier vader een flyve ingetogen aap is, dien niemant kent, en die, naar alle gedachten, geen fchelling in eigendom bezit.
ARTHUR.
Wat de afkomst belangt, genadige mama , gy weet wel dat men by ons in Engeland daar niet pp let.
. CHAR-



IN ENGELAND. 23
charlotte.
Helaas! neen; de karreman en de lord genieten eenerlei voorrechten.
arthur'. En dat zy eene heiden is....
charlotte.
Nu, dat wil zo veel niet beteekenen.
ARTHUR.
Los van zinnen cn ongeftadig.... Zy is noch jone. Een verftandig man zal ook wel eene verftandige vrouw van haar maken. Haar vader een aap. Hierop vraag ik: zal Arthur den vader of de dochter trouwen ? antwoord: de dochter. Dus gaat my dit niet aan. Maar het gewigtigfte ftuk, door myne genadige mama aangevoerd, is het geld. De voorzigtigheid gebied hierin met behoedzaamheid te werk te gaan. Ik heb ook myne befpieders, oppasfers, gn naarvorfchers op hunne posten verdeeld.
charlotte.
En zo gy nu ontdekte dat hy inderdaad geld had, zoud gy dan zo onedel zyn om een befluit te nemen ?
arthur.
Een befluit, genadige mama! gy doet my fchrikken. Ik vertrouw, wanneer men op dit oogenblik my overtuigde, dat dit meisje eene prinfes, en haar vader een fchatryk vorst ware j dan zoude ik noch B 4 fid-



fl4 DE INDIANEN
Adderen voor de gedachten , om een befluit te nemen.
charlotte.
Gy zyt een gek.
Zy vertrekt.
art h u r.
Een gek? een gek? Hy treed naar een' fpiegel en neemt eene trotfche houding aan. Gelyk ik naar een' gek ? antwoord : neen !
ZESDE T O O A' E E L.
gurli, arthur.
g u r l i, in een Engelsch nachtgewaad, het hair, zonder eenig verjierfel, los om haar hoofd hangende , haar kleed, wel zeer zindelyk, maar ook zeer achteloos; in het opkomen tegen iemait achter haar:
Neen, ik wil niet! Ha, ha, ha, dat is wel wonderlyk ! Daar hebben zy, zonder het my te vragen, eene klok op een' hoogen toren gehangen, en wanneer dat ding zo veel of' zo veel flaat , dan moet Gurli ontbyten. Maar Gurli wil niet ontbyten; Gurli heeft geen honger.
arthur, haar ziende, ter zydg.
Ze is geheel alleen! voortrefïelyk! de beste gele. genheid om haar met voorzigtigheid uit te hooren. Overluid.
Schpone Gurli, ik wensch u een' goeden morgen 5
gur,-



IN ENGELAND. 25
gurli.
Goeden morgen, gek!
arthur, verbaasd. Gek ? hoe moet ik dit verftaan ? Gy hoont my, mejuffrouw!
gurli.
Word niet raar. Gurli meent het zo kwaad niet. Maar Gurli moet altyd lagchen, als zy je ziet. arthur.
Lagchen ? en dat om my ? Dan moet ik vragen: waarom? antwoord?
gurli.
Dat weet ik zelve niet. Ik geloof dat het is» omdat jy 'er altyd uitziet , als of het geluk van geheel Bengalen op jouw fchouders rustte, en omdat jy zo veel toeftel maakt om over eene floot te flappen, als of jy den Ganges overfchryden moest.
arthur.
Ik merk dat de opvoeding in Bengalen noch te jammerlyk veronachtzaamd word. De kinderen praten van dingen, die zy niet verftaan.
gurli.
Myn wyze heer, Gurli is geen kind meer; Gurli zal haast trouwen.
arthur, ontjleld. Trouwen! inderdaad?
B S GUR-



26 DE INDIANEN
gurli.
Ja, ja; vader heeft het gezegd.
arthur.
Maar met wien?
gurli.
Dat weet ik niet.
arthur.
Dan heeft uw vader een' man voor u uitgekozen ?
gurli.
Neen, zeker niet. Gurli zoekt 'er zelve een' uit.
arthur.
Is 't waar? de verkiezing ftaat u dan geheel vry? Zeker mag ik dan wel vragen : bevallige juffer! hebt gy uwe oogen reeds op iemant laten vallen ? antwoord ?
gurli.
Myne oogen wend ik wel hier en daar ; maar myn hart beweegt zicli zo weinig als een kwartel in zyn nest.
arthur.
Bravo! voortreffelyk! mag ik u dan wel vragen, allerlicffle Gurli! hoe beval ik u ? antwoord ?
gurli.
Jy'.... Niet te best.
arthur.
Altyd valt gy maar met de deur in het huis.
Moet



IN ENGELAND. 27
Moet men het dan maar altyd iemant vlak in het aangezigt zeggen, dat hy ons niet behaagt ?
gurli.
Jy vraagt het my immers!
arthur.
Dit zy zo. Maar dat boerfche jy, mejuffrouw! ik raad het u als een vrind, moet gy u afwennen.
gurli.
Myn vader heeft my dit ook .al dikwyls geboden ; maar Gurli moet altyd lagchen, als zy tegen een' mensen uwe edele moet zeggen, even als of zy van een' anderen perfoon fprak.
arthur.
Maar, dit is hier de gewoonte zo.
gurli.
Nu dan, als jy het volftrckt hebben wilt, kan . jk je ook wel uwe edele noemen.
arthur.
Zo wy licht eens door aangenamer banden ons vereenigen, dan heeft het tyd...
gurli.
Ja , dat heeft tyd.
arthur, ter zyde. Ik moet nu een' ftap nader doen.
gurli, geeuwende. Ik beu niet uitgeflapen.
ar-



28 DE INDIANEN
arthur, ter zyde. Maar, met beleid ! met beleid!
gurli.
Wat verveelt my dat mensen !
arthur.
Zalig, driewerf zalig zal de gelukkige zyn, die eens de fchoonfte bloemen mag plukken, weiken do adem des liefelyken zefirs uit de knopjes te voorfchyn lokte!
gurli, lagchende. Goede vrind! deze taal is fanferitta voor my, en die verftaan onze Braminnen alleen.
arthur, geërgerd. Ik fprak in den fïyl der oosterlingen; maar ik zie wel, men moet met u zo duidclyk fpreken, dat het zich met handen tasten laat.
gurli.
Juist; zo hoort het Gurli liefst.
arthu k.
't Is jammer dat de wysheid zulk eene fprake doorgaans verbied.
gurli.
Maar de wysheid verbied Gurli niet weg te loopen, en jou te laten flaan; want jy verveelt haar ten uiterfte.
Zy wil vertrekken. arthur.
Noch flechts een oogenblik, fchoone Gurli! ik
zou



IN ENGELAND. 29
zou gaarne duidelyk met u fpreken... my duidelyker verklaren... my op het duidelykfte uitdruk^ ken... als... als ik maar wist of misfchien uw heer vader eenige onderfteuning noodig had.
gurli.
"Wonderlyk mensch! myn vader is niet oud; hy is wel ter been , en gaat zonder ftok; ja, jy kunt hem vry den fchoonften draagftoel voor de deur laten brengen; hy zal toch veel liever te voet gaan.
arthur.
6, Zo begryp ik het niet. Ik wou daarmede zeggen, dat ik hem zou trachten te helpen*... zo hy misfchien ongelukkig ware.
gurli, censjlags ernstig.
Ongelukkig!
arthur, zeer nieuwsgierig. Ja, ja, ongelukkig. Zeker mogt ik vragen: hoe is het daarmeê? antwoord?
gurli, weenende. Ach, ja; myn arme vader is ongelukkig.
arthur, ter zyde. Nu, daar hebben wy 't.
gurli.
En jy wilt hem helpen ? daarvoor moet ik je kusfehen.
Zy kuscht hem. arthur, zeer ontfteld. Ja, maar, ik meende , zo het in myn vermogen
was.



30 DE INDIANEN
was. Het is zeker goed iemant te helpen; maar meii kan niet weten, waar men zelf hulp noodig heeft.
gurli.
Ach! jy kunt hem niet helpen ; en de arme Gurli kan hem ook niet helpen.
arthur, ter zyde. Dank zy den hemel! daar had ik my haast aan eene bedelares verfiingerd.
Overluid.
Ik hoop ondertusfehen, dat het zo verre met hem noch niet zal gekomen zyn dat hy de huishuur voor de verloopen maand niet zou kunnen betalen, niet om my, maar om myn' vader: hy is een weinig geftreng.
gurli.
De huishuur?
arthur. Ja,'ja, de huishuur.
gurli.
Droom jy?
arthur.
Dat denk ik niet.
gurli.
Weet je wat, goede vrind! als je myn' vader een goed woord geeft, dan betaalt hy niet alleen dé huishuur, maar zelfs het geheele huis, en dan noch een dozyn zulke gekken als jy zyt bovendien.
Zy vertrekt, feliciterend van lagchen.
a h-



IN ENGELAND. 31
ARTHUR-
Dat is nu van daag de tweede maal, dat men my voor een' gek uitmaakt. Maar beide Teizen was het Hechts door vrouwentongen , en het past een' verftandig' man niet, zich daarover moeijelyk te maken.
ZEVENDE T O O N E E L.
DE TOLBEDIENDE, ARTHUR. DE TOLBEDIENDE.
't Is goed dat ik u aantreffe! Ik heb zo hard geloopen, dat ik naauwelyks myn' adem kan halen. Oef!
ARTHUR.
Nu , myn goede vifitateur! hebt gy uw' last Wél uitgevoerd ? Zyt gy met de'noodige voorzorg en behoedzaamheid achter het geheim gekomen ?
DE TOLBEDIEP.DE.
Om u te dienen ! ik ben, als een finokkelaar, overal ingedrongen , en heb hem gevolgd van het koffyhuis in de opera, van de kaai op de beurs, en daar heb ik met 'er haast al vry wat ontdekt.
ARTHUR.
Pro primo dan: wat zyn' ftaat belangt ?
DE TOLBEDIENDE.
Ha, daarvan weet ik zo veel als niets. Nie-
mant



32 DE INDIANEN
mant kent hem, of niemant wil hem kennen, 't Is een oostindiër; daarin komen zy allen over één, dewyl hy het zelf gezegd heeft. Dan of hy van dé kust van Malabaar, of Koromandel, of Onisca is, dat heb ik zo fpoedig niet kunnen gewaar worden. Dit is zeker, by is door geen fchip, dat hier te huis hoort, herwaart gevoerd. Hy moet, naar alle gedachten, van Portsmouth te land hier gekomen zyn.
ARTHUR,
Pro fecundo: zyn vermogen ?
DE TOLBEDIENDE.
Wat dat belangt , hierover kan ik de eer genietëh u ten allerfpóedigfte het volmaaktfte naricht te geven. Ondanks de eenvouwdige kleedy van dezen man en alle zyne huisgenooten; niettegenflaande de enkele fchotel, die dageiyks op zyne tafel ftaat; ondanks het heldere bronwater, dat hy tot zyn* drank gebruikt; houd ik hem, met uw verlof, voor een' der rykfte inwoners van deze aanzienelyké koopflad.
ARTHUR.
Vrage: waarom? antwoord?
DE TOLBEDIENDE.
Antwoord: daarom : omdat hy het geld, by heele handen vol, uit de vensteren werpt.
ARTHUR.
Hoe zo?
DE



IN ENGELAND. 33
DE TOLBEDIENDE.
ö Myn waarde heer opzigter! (la toe, dat ik u dit zonder tydverlies verhale. Het kantoor van Brown en Belton was in de voorleden week op het punt om niet meer te betalen; ieder had op de beurs 'er den mond vol van, en, zo als het dan gewonelyk gaat, de eene was 'er over aangedaan, de andere haalde de fchouders op, en de derde fprak over het weder. Maar Kaberdar, dien ik overal op de hielen zat, liep van oen eencn koopman tot den anderen, en vorschte de zaak in al hare omftandigheden naauwkcurig uit. Overal hoorde hy dat Brown en Belton brave en eerelyke lieden zyn, die, door een ongelukkig toeval, in deze gefteldheid gebragt waren. Wat doet hy? met de grootfle haast fchrytt hy een briefje aan Brown en Belton van den volgenden inhoud: „ zo tien duizend ponden fterling UEs. kunnen redden, dan kunt gy die fomme, zonder interest, voor zes maanden van my ter leen ontfangen." Brown en Belton, die Kaberdar nooit gezien hebben, ftaan verwonderd en verbaasd; zy betalen hunne wisfels, vervolgen hunnen handel als voorheen, en vereeren dezen Oostindiër als een' heilig'.
ARTHUR.
. Lieve hemel! wat onvoorzigtigheid! die man moet noodzakelyk hoe eerder hoe beter een' fclioonzoon voor zich opzoeken, die zyne goederen beC ftie-



34 DE INDIANEN
ftieren kan; een' vernuftig', voorzigtig', en welberaden mensch: Doch, ga voort, myn lieve vrind! gy hebt my nu wel bewezen, dat deze Kaberdar eens tien duizend ponden fterling bezat; gy hebt my tevens verhaald dat die gek zeer veel geld uit zyn venster ftrooit; nu volgt hier naturelyk de vraag op...
DE TOLBEDIENDE.
Of hy noch zo veel overhoud, dat het voor een' verflandig' man de moeite waardig zyn zou om 'er een bod naar te doen? Hieromtrent zal ik in aller yl de eer hebben u gerust te Hellen. Het fchoone en vermakelyke landgoed Roggcrshall, zo ryk in wildbraad en visch, zo vruchtbaar in velden boomvruchten, en 't welk bovendien het uitmuntend voordeel heeft, dat men zeer fpoedig derwaart kan komen, dewyl het Hechts twee mylen buiten de ftad ligt, is u zeker bekend? Dat fchoone landgoed is door zyn' jongen bezitter fchandelyk verbrast, en door onzen Oostindiër yllings aangekocht.
ARTHUR.
Weet gy dat zeker ?
DE TOLBEDIENDE.
Ik zeg U, yllings gekocht en betaald.
ARTHUR.
Hm! Ei!.. Maar ik moet my noch een weinig naauwkeuriger verflag daaromtrent laten geven. Word deze aangename tyding bevestigd; dan heeft Gurli
een'



IN ENGELAND. 3S een' bruidfchat te wachten, die alle hare menigvuldige gebreken met een' fluijer overdekt. Ik zal terftond naar de beurs gaan. Hebt gy my op dit ftuk noch iets meer te zeggen?
DE TOLBEDIENDE.
Niets van belang. Hy (preekt zeer weinig... hy kaauwt betel... hy heeft veel eerbied voor koeijen; en, zo dikwerf onze lïadskudde veldwaart gedreven word, groet hy dezelve met diepen eerbied; hy baad zich dagelyks; en, by ieder nieuwe of volle maan deelt hy aalmocsfen uit.
A R T H U R.
Als ik maar eerst zyn fchoonzoon ben, dan zal de nevel dier zotternyen voor de zon van de reden wel wyken. Ik zal hem bcwyzen dat een koe hem geen meer eerbied afvordert dan een ezel. Ik zal hem aantoonen dat de voorzienigheid noch by nieuwe maan, noch by laatfte kwartier, toelaat om aalmoesfen te geven. Kortom, is de aankoop van Roggcrshall in orde, dan is myn huw*lyk met Gurli ook in orde. Intusfchen, lieve vrind, vaar wel! wees onvermoeid, vlytig, werkzaam, en vooral omzigtig. Stel uwe vyf zinnen in alle gevallen op de wacht. Gy kent myn dankbaar hart; en zo ooit de vraag ontftaat, of ik u met genoegen ook wel zou willen dienen? dan is het antwoord altyd: ja.
Hy vertrekt, en maakt eene diepe bwging.
C2 AGT.



36 DE INDIANEN
A G T S T E T O O N E E L.
DE TOLBEDIENDE, alken.
Zo ooit de vraag ontflaat, of ik lust heb u met den grootftcn fpoed den hals te breken? dan is het antwoord altyd: ja. Voor zo veel zorg en moeite my met een paar ydele woorden af te zet. ten! Maar, dit is waerelds loon. Zelden vind men een' eereiyk' amptenaar, die niet een' flechter, dan hyzelf is, boven zich heeft. Wil men fpoedig en rasjes zyn ftukje brood in vrede verteeren, dan moet men even laag kruipen en bukken voor leege koppen en volle buiken als de oude Kaberdar voor osfen en koeien.
Zyne fchouders ophalende. Maar, de heer Arthur is myn meester. Uy houd ne oogen dikwyls toe als ik de zakken open. Daarom maar met frisfehen moed hem weder gediend.
Hy fluipt naar de kamerdeur van Smith en luistert
aan liet Jleutelgat. Ik hoor van verre een geraas als of de hagel een fteenen dak vergruisde. Neen, neen; 't is de Hem van mevrouw Smith. De duivelfche kanarievogels zingen zo hard, dat men geen woord duidelyk onderfcheiden kan Ras, ras!
Hy loopt naar de deur van Kaberdars kamer.
Daar



IN ENGELAND. 37
Daar is men zo ftil als een muis. Maar, neen; Gurli neuriet een liedje. Zy zingt mogelyk zeer fchoon; maar myne nieuwsgierigheid word daar niet mede verzadigd.
Hy loopt weder naar de andere deur. Hier is het nu ook dood ftil. Nu begint Julia te lpreken. Och', daar heb je nu weer dat gegil van die weèr- en windfche kanarievogels! 't is of de drommel 'er meê fpeelt. Ik kan dat gefchrecuw niet dulden. Zo dra men één woord hard op fpreekt, dan fchreeuwen zy allen meê. Hy loopt weder naar de andere zyde; maar naauwelyks luistert hy, of Mufaffery opent de deur en loopt hem byna omverre.
NEGENDE T O O N E E L.
musaffery, de tolbediende.
musaffery, altyd ingetogen en flyf. "Wat wilt gy, myn vrind? Wien zoekt gy? My?
de tolbediende.
U eigenlyk niet.
musaffery.
Myn' Weer dan?
n e tolbediende.
Dat kan ik juist ook niet zeggen.
C 3 mu-



38 DE INDIANEN
musaffery.
Dan zal het zeker myn' heers dochter zyn?
de tolbediende.
Ik zou liegen ais ik dat zeide.
musaffery.
Deze houten deur derhalve ? want, in deze kamer wonen Hechts drie menfchen: mynheer, zyne dochter, en ik.
de tolbediende, zich langzaam van zyn'
fchrik her [lellende. Myn oogmerk was eigenlyk u fpoedig een' goeden morgen te wenlchen.
musaffery.
Goeden morgen !
i de tolbediende.
En om vaardig naar uw' wel Hand tc vernemen.
musaffery.
Ik dank u.
de tolbediende.
Gy zyt zeer gezond ?
musaffery.
Gezond.
de tolbediende.
Naar ligchaam en ziel?
musaffery.
Naar ligchaam en ziel.
de tolbediende.
Verfta my wel, hooggefchatte vrind! men kan
vol-



IN ENGELAND. 39
volmaakt gezond zyn, volmaakt; maar wat baat, by voorbeeld, de lust tot (Japen, als de'levenszonen zo zwaar als een molcnfteen ons hart drukken » wat helpt de grootfte honger den armen drommel, die geen bete broods kan opfcharrelen? Doch geen van beiden zal uw geval zyn ?
musaffery.
Neen.
de tolbediende.
Gy hebt meer dan u noodig is?
musaffery.
Ja-
de tolbediende.
Uw heer is zeer ryk?
musaffery.
Brama heeft hem veel gegeven.
de tolbediende, zeer nieuwsgierig. Brama! wie is die heer? ik heb hem nooit hooien noemen. Geeft hy zo gaarne?
musaffery.
Brama geeft aan alle brave menfchen.
de tolbediende.
Zeker? waar woont dan de heer Brama? dat ik hem in aller yl opzoeke.
musaffery.
Hy woont aan de oevers van den Ganges.
de tolbe oIEN de.
Dat is my te verre. Uw heer is zeker een zyner bloedverwanten?
C 4 M u"



4o DE IN-DIANEN
musaffery.
Mynheer is uit zyn' fchouder voortgekomen.
de tolbediende.
Eene zonderlinge verwantfchap.
TIENDE T O O N E E L.
kaberdar, musaffery, de tolbediende.
kaberdar, een weinig barsch, tegen den tol-
bedienden. Wel, wat moet gy hebben ?
■ de tolbediende.
Niets ter waereid, myn achtenswaardige heer' ik kwam hier gevaliig voorby, en liep hier eens fchielyk in, om naar den welftand van den geëerden heer Mufaffery te vernemen.
musaffery, zeer droog.
Hy hield zyn oor tegen het fleutelgat, om naar myn' welftand te luisteren.
kaberdar.
Houd gy mogelyk my, 0f myne dochter, of myn' ouden vrind Mufarïèry, voor contrabande?
d e tolbediende.
Wel, ja, myn hoogachtenswaardige heer! wanneer gy 't my niet kwalyk duiden wilt, moet ik zeggen, dat dit al vry wat fchyns heeft; want wy
we.



IN ENGELAND. 41
weten niet recht, wie gy zyt? wat gy zyt? van waar gy zyt? waarom gy hier zyt? kortom, gy bezit alle de juiste eigenfehappen van contrabande waar.
kaberdar.
Zo ik in Spanje ware dan zou ik zulk eene taal voor die van een' dienaar der inquifltie houden ; maar ik weet wat recht ik in Engeland heb: lebeer « fpoedig de deur uit.
de tolbediende.
Ei, ei, myn hooggeachte 'neer! op wat grond?
kaberdar.
Ik heb deze 'kamer voor myn geld gehuurd.
de tolbediende.
Maar deze zaal is algemeen; ik kan zo dikwyls en zo fpoedig hier komen als ik wil, om met myn' zeer geëerden heer gebieder, den heer tollenaar Smith, te fpreken, te overleggen, of iets te verhalen, te hooren, te vragen, te antwoorden, te berichten; en geen mensen ter waereld moet my hierin hinderen, al ware hy ook tienmaal nader dan gy aan den heer Brama vermaagfehapt.
kaberdar.
Ga, zo gy niet wilt dat men u de deur uit-
^''tolbediende, sfcft allengs naar de deur begevende.
Hoe' wat? my fmyten? my, den vaardigden, C5 v!uS-



42 DE INDIANEN
vlugftcn en werkzaamften nnn in de gantfche ftad ? een' min, die de rust zyns levens aan den dienst van het beroemd Engeland vaardig heeft opgeofferd ? zulk een' m in wil men fmyten ? wat verftaat gy door fmyten? waar wilt gy my heen fmyten, mynheer ?
KABEBDAR.
De deur of het venster uit.
Hy ziet op zyn borologie. En we! eer drie minuten om zyn.
DE TOLBEDIENDE.
Hm! hm! zo fchielyk ? Het fpyt my dat myne tegenwoordigheid , uit hoofde van myn berqep, ampt en pligt, juist met de grootfle haast op eene andeie plaats vereischt word, en ik dus van uwe gocdguiutige aanbieding geen gebruik kan maken; anders, inynheer bloedverwant van Brama, zouden wy zien, zouden wy zien...
Kaberdar loopt naar hem toe; de tolbediende vlugt.
ELFDE T O O N E E L.
KABERDAR, MUSAFFERY. MUSAFFERY.
Gy, eens heerfchcr over duizenden! gy, vruchtbare boom, onder wiens fchaduw de gcflachten der Indien zich ncdcrzetteden! wat is 'er van u geworden?



IN ENGELAND. 43
den? een verachtelyk laaggeboren fchepfel durft u beleedigen! ó Spyt!
kaberdar.
My beleedigen? gy dwaalt, goede Mufaffery! Leest gy moedloosheid of gramfchap op myn ge. laat?
musaffery.
Dewyl magtelooze gramfchap u niet betaamt. Gy zyt niet meer Nabob van Maisfour. Helaas !
kaberdar.
Al weêr den ouden zang! neen, ik ben niet meer Nabob van Maisfour, en wensch het ook niet weer te worden.
musaffery, verbaasd. Gy wenscht dit niet?
kaberdar.
Spreek, oude getrouwe dienaar! achtte gy my gelukkig, toen Franfchen en Engelfchen myne vrindfchap en bondeenootfchap zochten? toen ik, tegen dank, in hunne onzinnige oorlogen betrokken wierd ? toen ik nu dezen uit vrindfchap. dan die uit dwang ten dienste ftond? toen my alle ogenblikken geld ontbrak, om myne muitende foldaten te ftillen? toen het hof te Delhi famenzweeringen tegen my maakte, en ik my tot de laagfte kunstgrepen moest vernederen, om myn aanzien te bewaren? toen Europeërs en Indianen myne bloeijende landen verwoestten en de heilige tempelen ontwydden? toen
ein-



44 DE INDIANEN
tindelyk de gramfchap myner broederen tegen my uitbrak, en ik nacht aan nacht, onder den last des kommers, op myne Iegerftede doorbragt? Ipreek, was ik toen gelukkig?
MUSAFFERY.
Neen. Echter waasfemden de liefelyke bloemen der hope u haren geur noch tegen: het verlorene was toen noch te herwinnen.
KABERDAR.
En nu niet meer?
MUSAFFERY.
, Neen. Als Brama geen wonderwerk verricht,kunt gy nooit weder Nabob van Maisfour worden.
KABERDAR.
Waant MufafTery dan, dat op deze fchoone groote waereld, zonder den ryksftaf van Maisfour, voor my geen geluk is ?
MUSAFFERY.
En welk ? kunt gy met den adem des levens uwe vermoorde vrouwen en kinderen weder bezielen ?
KABERDAR.
Helaas! neen.
MUSAFFERY.
Kunt gy ook Hechts hunne ontzielde Iigchamen vinden, om eene bekranste koe op hunne graven te offeren?
KABERDAR.
Ach, neen! wee! wee, mynen broeder! Hy heeft
my



IN ENGELAND. 45
my zelfs niet eencn zoon laten behouden. Mogelyk. zyn in de onuitfprekelykfte elenden alle de telgen van mynen ftani vernietigd; of myne ftrydbarc zonen de oogen uitgeftokcn, een lot, veel ysfèlykcr dan de dood! Ach! wyk, wyk! Een gordyn voor dit vcrfchrikkelyk fchouwfpcl! De zon myns heils ging te dier tyd onder; en hier wacht ik op haren opgang.
MUSAFFERY.
Zy zal voor ons nooit weder opgaan.
KABERDAR.
Waarom niet ? zo niet aan den oever des Gan' ges, dan toch aan den oever des Theems. Veel heb'ik verloren,maar ik heb ook noch veel te winnen De zetel van Maisfour fchonk my nooit te vredenheid en rust. Dit zyn gaven, die de goden den ftam van Raja niet hebben toegefchikt. ö Heilryk genoegen der onbenyde middelmaat, ik volg uwe wenken! Gaarne dale ik tot u af,... or flyge tot u op. Ben ik oud en krachteloos? kan ik geen zonen meer aan de maatfchappy fchenken, de vreugd myns overigen levens? Getrouwe Mufaffery! ik wil eene vrouw nemen , voor myne geredde lchatten meer landgoederen aankoopen ; en gaarne den troon, wier trappen door tienduizend oproerige (laven bekropen wierden , tegen de vreedzame beftie. ring over honderd rustlicvcnde Europeanen verwisfefen.
MU-



46 DE INDIANEN
musaffery.
Eene vrouw nemen? waar vind gy in Engeland eene vrouw, uit uwen ftam gefproten?
kaberdar.
Laag vooroordeel! myn vaderland heeft my verftoten: ik ben los van zyne gebruiken. Myne oogen hebben gekozen, myn hart heeft zich bepaald, en wacht Hechts op de toeftemming myns verftands. Met vuur.
Juffrouw Julia... Haar oog is een zonneftraal, waarop de zielen Vistnous paradys infhetleu. Liefe.'yke wysheid der godin Sawasnadi woont op hare lippen, en deugd, voortgekomen uit den boezem van der goden god , zit ten troon in Juliaas hart. fl Mamnadin! god der liefde! fluip ook gy daarin.
musaffery.
Gy zyt buiten uzelven. Wacht u ! uw hart is een jongeling geworden, en zal, moedwillig, uw verftand ontglippen, dat hem in de geftalte eens gryzaarts nafluipt.
kaberdar.
Juist zo , oude man! niets te haastig! met uwe onaandoenelyke oogen zal ik toezien; met uwe koele omzigtigheid zal ik toetfen. Maar, als de uitflag den wensch myns harten voldoet, zult gy my dan weder gelukkig achten?
musaffery, na cm weinig ftilzwygens. Neen! Waar de Ganges, langs bloeijende velden,
al



IN ENGELAND. 47
al kronkelende, voortvloeit, daar alleen huisvest het o-eluk. Hier, in een vreemd land, waar ik niemant ontmoet, tot wien ik kan zeggen : „ Heugt u de blydc dag , waarop wy , vóór twintig jaren , daar en daar, ons zo lustig vermaakten ".. Hier, waar niemant myne taal fpreekt, niemant myne goden dient... Helaas!
kaberdar-
Weet gy wel, MUfaffery, dat gy my door uwe jammerklagten grieft, wier nooit verdroogende bron altoos met zo veel geweld overvloeit? Berouwt het u, zo veel liefde en trouwe aan my betoond te hebben ? Berouwt het u, dat gy de eenigfle waart die zyn' heer niet verliet, toen het rampzalig onweder van woede en gramfchap op zynen fchedel uitbrak ?
Hy neemt hem by de hand. Ik kan dit u zeker niet vergelden. Slechts liefde beloont liefde. In myn hart alleen moet gy uwe 'vergelding zoeken.
MUSAFFERY.
Ik heb die reeds rykclyk ontfangen. Verfchootl myne ontyditre en onbefeheiden klagten. Neen; ik blyve u by tot de dood.
kaberdar.
Zwyg, ik hoor Gurli komen.
TWAALF.



48 DE INDIANEN
TWAALFDE T O O N E EL.
gurli, kaberdar, musaffery.
gurli, geeuwend.
O Vader! wat valt Gurli de 'tyd lang!
kaberdar. Heb ik u geen wegen genoeg aangetoond om den tyd te verkorten ? Naaijen, breijcn, lezen. gurli.
Ja, vader, al die dingen neemt Gurli ook by de hand : maar Gurli is zo gemelyk; zy bederft alles. Als ik naai, dan fplyt ftraks myn garen, of dan breekt myn naald; als ik brei, dan laat ik de fteken vallen; en als ik lees, dan val ik in flaap. kaberdar.
Nu, kort dan den tyd met praten.
gurli.
Praten' met wien zal Gurli praten? Vader is zelden te huis; Mufaffery fpreekt niet; de oude knorrige huismoeder, ginds, kyft altyd ; Arthur is een gek; en Julia...
kaberdar, driftig invallende.
Nu, Julia ?
gurli.
Ach, ik bemin Julia als myne zuster. 6 Zy is zo goed, zo bartelyk#goed! Zy is veel beter dan Gurli; maar zy mag met Gurli niet veel fpreken.
ka-



IN ENGELAND. 49
kaberdar.
En waarom niet?
gurli.
Hare korfelige mama heeft het haar verboden. Maar fchoon Gurli den geheelen dag by haar kbn wezen; echter is 'er noch iets dat Gurli zou ontbreken.
kaberdar.
Wat dan?
gurli.
Vader, dat laat zich zo gemakkelyk niet befchryven. Somtyds denk ik dat my een papegaai of een katje ontbreekt.
kaberdar.
Beiden hebt gy immers!
gurli.
Zeker heeft Gurli ze beiden; maar ik gevoel dikwyls een fterk verlangen: dan neem ik fchielyk myn katje, en dan weder myn' papegaai, en kusch ze en druk ze aan myne borst; ó dan heb ik ze zo lief. Maar, evenwel fchynt my altyd iets te ontbreken. Vader zal my zekerlyk noch een katje moeten koopen.
kaberdar, glimlagchende.
Zeker!
gurli.
Gisteren ging ik in het kleine woud, dat de menfchen hier het park noemen, wandelen, entoen D hoor-



50 DE INDIANEN
hoorde ik daar een' vogel zingen, zo fchoon, zo lielelyk, vader, dat gy het u niet kunt verbeelden. Gurli moest fchreijen. Ik was zo beangst, zo beklemd!., het fteeg my hier, hier naar toe:
Op haar hart wyzenje. 't was hier zo warm; ik liet myne oogen gedurig hier en daar weiden; en eindelyk, eindelyk , moest ik een roosje plukken, kusfehen, duizend en duizend maal kusfehen, en met myne tranen befproeijen. Dat was toch aartig; niet waar, vader?
kaberdar.
Dat was het.
gurli.
Vader zal wel zulk een' vogel voor Gurli moeten koopen.
kaberdar.
Inderdaad.
g u r l t.
Ach, Gurli weet zelve niet recht wat haar ontbreekt.
kaberdar. Wees te vreden! uw vader heeft meer ondervinding; hy bemerkt reeds waar dit op uitloopt. Kom, nu van iets anders. Uebt gy het voorftel, dat ik u onlangs deed, reeds overwogen ?
gurli.
Gy weet wel, vader, dat Gurli juist niet veel houd van overwegen. Maar, als vader denkt dat
het



.1 N ENGELAND. $t het goed zou zyn, dan wil Gurli wel trouwen.
kaberdar.
Ja, vader meent, dat het noodzakelyk is, dat Gurli hoe eerder hoe beter een' man voor zich uitkieze. Is u noch niemant voorgekomen, die u by uitftek beviel?
gurli.
Neen. Arthur praat en reutelt van zyne liefde, maar zyne liefde fmaakt my niet. Maar waarom moet het juist een mansperfoon zyn? ik zal zyne zuster Julia trouwen.
kaberdar, verbaasd.
Wie ? zyne zuster ?
gurli. kaberdar.
Julia?
gurli.
Ja , ja.
kaberdar.
Maar die is eene vrouw.
gurli.
Nu, wat kan dat fchelen ?
kaberdar, lagcliende.
Neen, Gurli, dat kan niet gaan; Brama verbied zulks: gy zyt een meisje, en moet een' man nemen: Julia is ook een meisje, en moet ook een' man nemen.
D 2 cur-



52. DE INDIANEN.
gur li.
Wel, dan wil ik Mufaffery trouwen. musaffery, als uit eene diepe mymering famende, een weinig verlegen, nochtans even ftyf en droog.
My? fchoone Gurli, dat kan niet.
gurli, fpotachtig, verjloord. AI weêr niet goed? waarom niet? Gy zyt immers een man?
musaffery.
Zeker.
gurli.
Nu dan?
musaffery.
Ik ben een oud man.
gurli. Wat doet 'er dat toe ?
musaffery.
Lieve Gurli, een oud man moet geen Jong meisje trouwen.
gurli.
Waarom niet?
musaffery.
Dewyl dit zo veel is als een rozenknopje in den fneeuw begraven.
charlotte, binnen. Uwe denkwyze is alles behalve edel-; omdat gy-
zelf



IN ENGELAND. 53
zelf een vischkooper geweest zyt , wilt gy uwe kinderen ook daartoe opbrengen.
kaberdar.
De hemel beware ons! het ferpent nadert. Ik ben zo gaarne in deze zaal:
Uit het venster ziende. het uitzigt over de wyde zee behaagt my zeer; en telkens jaagt de boze geest my naar myne eenzame kamer te rug. Laat ons gaan!
GURLI.
Vader! Gurli blyft hier: Gurli wil over het oudje lagchen.
kaberdar.
Blyf dan. Maar zy is nieuwsgierig. Zorg dat gy de geheimen van onzen Hand niet openbaart: ik mag niet gaarne een voorwerp van nieuwsgierigheid , of van medelyden zyn.
jjy gaat met Mufaffery in zyne kamer.
GURLI.
ö Neen! Gurli hoort het oudje zo gaarne rammelen: dat wyfje flaat zo veel zottenklap uit!
DERTIENDE T O O JV E E L.
gurli, ciiarlotte, met eert mantelkap over het hoofd.
charlotte, knorrend opkomende. Wat podagra! eene edele ziel veracht de po.
D 3 c1a~



54 DE INDIANEN
dagra en fpot met de jicht. Alle myne voorvaders hadden reeds in hun vyfentwintigfte jaar de podagra, en niemant heeft 'er zo veel gefchreeuw van gemaakt. Ho, zyt gy daar, juffrouw Gurli? Zy neigt zeer nederig; Gurli lagcht hartelyk. Nu, fur mon honneurl diergelyke inpertinence is my nooit voorgekomen.
gurli.
Ei, word niet kwaad, oud moedertje!
c II a u l o t t e. Oud moedertje? hoe langer hoe fraaijer!
cur li.
Gurli lagcht graag; je moet dat zo kwalyk niet nemen.
charlotte.
Altyd jy, om het derde woord ! 6 Hemel! hoe en waar mag deze pauvre creature hare eerste educatie hebben gekregen ?
gurli,
Kan uwe edele dat jou ook niet verdragen, wel dan zal ik je uwe edele noemen.
charlotte.
Noem my zo als gy wilt. Eene vrouw, uit zulk een' fiam als de myne, is boven alle beleediging verheven.
gurli.
Uit welk een' tram fproot gy dan?
charlotte.
Uit den ftam van Quirliquitsch.
gur"



IN ENGELAND. 55
gurli.
Ei, daar heeft Gurli nooit van gehoord; dat moet'een geheel nieuwe ftam zyn.
charlotte, verackelyk.
Nieuw? myn goede Gurli! doorloop, in de gafehiedenis, eenige eeuwen, en gy zult noeh den. W0rtel niet vinden. Ik zou ook niet weten waar gy oude famüiën zoud hebben leeren kennen.
ik, ik fproot zelveGuitReen' der oudfte ftammen
van geheel de waereld.
charlotte, verontwaardigd.
Gy ? ha, ha, ha.!
gurli.
Ta ia, ik: Gurli fproot uit den ftam der Rajaas. charlotte, den neus optrekkende.
Raia' Raja? Ik zal, uit aartigheid, zo dra ik te huis kom Rupners ridderlyk . geflaehtregister eens Se„,of'er ooitheerenvan Raja g*&*i **ben? die familie is my geheel onbekend.
De ftam der Rajaas'teU al' eenige duizend jaren.
charlotts.
Eenige duizend jaren? ha, ha, ha! myne goed* Gurli "t is u door het hoofd gegaan, dat de waereld eerst zeventienhonderdnegentig jaren geftaan neeft. Ha, ha, ha! ik heb u altyd voor eenwem.g D4



56 DE INDIANEN
onnoozel gehouden, maar nu ondervind ik dat gy geheel krankzinnig zyt. Zy vertrekt door de middendeur, tegen Gurli weder nederig, doch verackelyk, buigende.
VEERTIENDE T O O N E E L.
gurli, alleen.
Ha, ha, ha! dat oude kluchtige wyfje! wat gekke gebaarden! wat draait zy het lyf! en wat trotsch uitzigt heeft zy! Wacht, dat moet Gurli, uit de pret, haar eens naardoen.
Zy treed voor een' fpiegel, en bootst Charlotte naar.
6 Daarom zou men zich dood lagchen! dat moet Gurli haar* vader laten zien.
Zy loopt fchielyk in hare kamer.
Einde van het eerste bedryf.
TWEE-



IN ENGELAND. 57
TWEEDE BEDRYF.
EERSTE T O O N E E L.
kaberdar, alken. Myne voeten voeren my gedurig, myns ondanks, naar deze zaal; en, ben ik hier, dan dwalen myne oogen, myns ondanks, naargindfche deur. Ik moet myn hart verlichten: my drukt te zwaar een last. Maar, we«! wee! als myne pooging mislukt! Bezin u, Kaberdar! gy zyt niet in de Indien} waar gy eene vrouw, als zy u het leven te bang maakt, moogt opfruiten, en waar zy, zonder uw verlof, zich niet eens aan uwe zyde ten disch mag voegen. Gy zyt in Europa, waar men de vrouwen tot geen fpeeipoppen verlaagt, waar zy zelfs een wil hebben, en mogen denken, zo zy kunnen. Maar dit meisje is door de goden met een ligchaam en door de deugd met eene ziel befchonken. Dan, zagt! Reeds weder in verrukking! Ken ik haar wel? Heb ik haar lang genoeg gMegeflagen? Is hare moeder niet eene vrouw, gefproten uit Nirudi, den vorst der duivelen? en groeijen 'er ooit rozen op brandnetelen? Mufaffery heeft gelyk. Haar zagt uitzigt kan bedriegen. Ik moet haar hart toetfen.
D 5 TWEE:



58 DE INDIANEN TWEEDE T O O N E E L.
kaberdar; thomas, met [een paar mans lubben in de band.
thomas.
Ei, ik wil niet langer de zolen uit myne fchocnen loopen! 't is heden een recht ongelukkige dag ; ik zal van daag die duivelfche dingen niet kwyt worden.
Hy ziet Kaberdar. Nu noch eens voor 't laatst. Myn goede heer, wilt gy lubben koopen ?
kaberdar.
Neen.
thomas.
Door lieve handen gemaakt?
kaberdar.
Neen, zeg ik.
thomas.
Goed koop: drie kronen het paar.
kaberdar.
Laat my met vreden! ik draag geen lubben. thomas, mismoedig , de lubben op tafel werpende. Nu , dan dragc ze wie wil.
Heengaande.
Gy woont hier m huis; als juffrouw Julia komt, geef ze haar dan weêr.
ka-



1N ENGELAND. 59
kaberdar.
Juffrouw Julia? wacht! wat heeft juffrouw Julia met deze lubben te doen ?
thomas.
Zy behoren haar.
kaberdar, verwonderd.
Haar?
Thomas, te rug komende. Ta, mynheer; 't is haar werk. Bezie ze eens. Zyn zy niet fraai? Koop, koop ze toch!goed koop, zeer <*oed koop: drie kronen. En, als gy my „iet verklikken wilt, weet dan, dat die lieve juffrouw vyf nachten daaraan gewerkt heeft.
kaberdar.
Waarom verkoopt zy die?
thomas.
Wel heden! myn goede heer, gy vraagt zo raar! Zy heeft geen geld.
kaberdar, fihielyk fo den zak tastende.
Hoe veel zegt ge ?
thomas,
Drie kronen , goede heer! daarvoor krygt gy een paar lubben zo fraai als de prins van Wallis ze ooit kan dragen; en een godsloon krygt gy op den koop toe.
kaberdar.
Daar zyn drie guinjes.
T HO-



6o DE INDIANEN
THOMAS.
Drie kronen, goede heer!
kaberdar.
Drie guinjes, zeg ik; die moet gy aan juffrouw Julia brengen, En daar is eene kroon voor u, onder beding, dat gy niet klapt, wie de lubben gekocht heeft. Als zy 'er naar vraagt, zeg dan, dat gy ze aan de beurs hebt verkocht aan een' vreemd' heer, dien gy voor 't eerst van uw leven zaagt.
Thomas, het geld rondom met vreugd bekykende.
Wel verftaan, beste heer, wel verftaan: duizendmaal dank.
kaberdar, ter zyde. Het is braaf van dat meisje, dat zy zich niet fchaamt om met werken haar dagelyks brood te Winnen; het is braaf.
t homas.
Zo veel geld heb ik van myn leven noch niet by elkaêr gezien. Vaar wel, beste heer! de hemel beloone het u.
kaberdar.
Waar wilt gy heen?
thomas.
Weg.
kaberdar.
Maar het geld ?
thomas.
Heb ik in myn' zak.
ka'



IN ENGELAND. 61
KABERDAR.
En brengt gy het dan niet by juffrouw Julia?
THOMAS.
Neen, goede heer! Juffrouw Julia, heeft my bevolen by buurman Williams een pond knaster, en uit de naaste herberg eene kan porter te halen.
KABERDAR.
Wat 's dit? rookt juffrouw Julia?
THOMAS.
Gy fpot mynheer! Ik- geloof dat het voor haarvader is. De arme oude man wil zich fomtyds wat te goed doen; maar vrouw en zoon geven hem niets.
KABERDAR, W ZJf*.
Bravo, Julia, bravo!
Tegen Thomas , die daarop heen gaai.
Ga nu maar, ga! Dat beflist. Met zulk een
hart word men gelukkig. Al ware Julia niet fchoon, de kinderlyke liefde fchenkt haar goddelyke bekorelykheid; is zy arm, zy werkt toch vyf nachten achter een voor haren vader, 't Is bepaald. .Ha', daar is zyzelve.
BERDE T O O N E E L.
JULIA, KABERDAR.
KABERDAR.
Goeden morgen, mejuffer!
ju-



62 DE INDIANEN
julia, in het voorbygaan, buigende. Goeden morgen, myn heer! Zy gaat naar de deur, ziet naar buiten , komt ti rug, en treed naar het venster, fchynende overal naar iets uit te zien.
kaberdar.
Mejuffrouw Julia verwacht misfchien iemant?
julia, zich omkeerende. Ja, mynheer, een' jongeling, dien ik om eene boodfehap zond. Ik meende voor eenige minuten hem weder in huis te hebben gezien; maar ik heb waarfchynelyk mis gehad. Hare lubben onverwacht in handen van Kaberdar ziende, ontjlelt zy een weinig. kaberdar, als dit niet bemerkende. Ik heb hier een' jongeling gezien; maar waarfchynelyk niet dien juffrouw Julia verwacht. Zie, mejuffer, ik heb zo even een paar lubben gekocht. Wy, mannen, worden gemeenelyk met zulke waar bedrogen. Wat dunkt 'er u van ?
julia, verlegen. Zy zyn niet onaartig.
kaberdar. Wat zyn ze wel waard ?
julia.
Twee kronen zullen ze, naar myne gedachten, wel waard zyn.
ka-



IN ENGELAND. 63
kaberdar.
Ja, mejuffer, wel zyn ze kronen waard. Wio maar kronen had, om ze op het hoofd te drukken van het uitmuntend meisje dat ze vervaardigd heeft. Deze lubben, mejuffer, zyn, naar 't verhaal van den verkooper, genaaid door eene dochter, die hare nachtrust heeft opgeofferd, om haar' kranken vader eenige verkwikking te bezorgen.
julia, zeer verlegen.
Zo!
kaberdar.
Hoe veel denkt gy nu wel dat ze waard zyn ?
julia.
Zo veel als de volbragte pligt van een kind waardig is.
kaberdar, haar by de hand nemende. Mejuffrouw Julia! ik ben een eerelyk man: wilt gy met my in 't huwelyk treden ?
julia, geheel verbaasd. Mynheer!.. 6 Hemel!
kaberdar, hare hand loslatende, bemoedigend.
Herftcl u. Waarom fchrikt gy? ik wilde u niet verlegen maken. Spreek rond uit. Het kan zyn, dat uw hart niet meer vry is. Het zal my leed doen. Maar ik blyf uw vrind; warelyk, ik blyf uw vrind.
julia, niet wetende vat te uiten. Mynheer! ik heb noch vader en moeder.
KA-



64 DE INDIANEN
kaberdar.
Eerst met u, en dan met uw' vader. Lieve Julia, gy zyt verlegen ;■ en dat wou ik niet. Bedenk, twee vrinden willen famen eene reis bepalen; de eene vraagt, de andere antwoord: „ Hebt gy ook plaats voor my? Zyt gy niet knorrig, of gemclyk? Zyt gy niet aanftonds moedeloos als het eens itormt of onweert? Zoud gy ten einde toe geen anderen reisgezel verlangen ï*' Gy kent my, Julia! Gy weet myn doen en laten. Wat ik van daag ben, was ik gisteren; en wat ik gisteren was, zal ik morgen zyn.
julia.
Ik echter niet, mynheer! het weinige fchoon, dat u misfchien heden bekoort, zal morgen verwelkt wezen.
■kaberdar. Julia, de hand, die deze lubben naaide, zal, als zy, vermagerd en gerimpeld, naauwelyks in flaat is een' kruk te houden, noch waardig zyn gekuscht te worden.
julia.
Gy kent my niet lang genoeg, en, fta my toe, mynheer, dat ik my van uwe oprechte wyze van fpreken bediene, ik ken u ook niet lang genoeg. kaberdar.
Welaan! beproef my; fla my gade, zo dikwyls en zo lang gy het zult goedvinden; ik fchuw het oog der deugd niet.
ju-



| N ENGELAND. <?j
JULIA.
Voor eerst weet ik niet wie gy zyt?
KABERDAR.
Ik dank u, mejuffer, dat gy u verwaardigt hierover te fpreken. Dit bewyst, ten minste, dat het antwoord op myn voorftel noch twyfelachtig is. Gy zult weten wie ik ben. Geen mensch in Engeland heeft het geheim van myn' ftaat en rampen tot noch toe ervaren. Ik wierd aan den oever van den Ganges, in den fchoot des geluks, geboren. Ik ben opgevoed by myn' oom, den beheerfcher van Maisfour; een' eerelyk1 man, wiens troon en vyanden ik erfde. Ik was toen naauwelyks zestien jaar oud. Men gaf my vrouwen, dcwyl 's lands gebruik zulks vorderde. Even in de twintig jaar was ik reeds vader van vyf zonen en eene dochter. Ik was gelukkig, want de mynen beminden my. Franfchen en Engel fchen fchatten my hoog; myne vyanden en naburen ontzagen en vreesden my; de vrede heerschte in myne landen en myn hof. Ik was gelukkig, want, dank zy den hemel! de mensch is blind in de toekomst. Dat ik Hangen in myn' boezem koesterde ; dat myne eigen broeders my naar kroon en leven Honden, en de zaden van oproer onder myne onderdanen zaaiden , vermoedde myn zorgloos hart niet. Eene famenzweering borst uit, de fcep. ter van Maisfour wierd in eene rampzalige nacht myne handen ontrukt, en, helaas! myne vrouwen E en



66 DE INDIANEN en zonen vielen den bloeddorstige!) overwinnaar ten prooije. Alleen ik, myne dochter, en een oude trouwe dienaar, waren gelukkig genoeg om, onder duizende gevaren, het ftrand te bereiken. Daar lagen, by geval, twee Êngelfche fchepcn zeilreê, waarvan een ons innam, de ankers lichtte, en ons in Juliaas vaderland bragt. Gelieft Julia my te vergoeden Wat ik verloor, dan is deze zucht dc laatfte over myn vervlogen geluk. Julia, hare oogen nederflaande, na een weinig zwygens.
Dan zyt gy geen Christen?
kaberdar, ontzettend. Daar is maar één weg ten hemel, de weg der deugd.
julia.
Deze weg loopt door de Christclyke kerk.
kaberdar.
Onze Braminen zeggen, door der goden tempelen. Doch, het zy daarmede zo het wil, aan uwe hand zal ik van dien weg niet afdwalen. Nu, Julia, noch meer bedenkingen? ik hoor ze gaarne, en' beantwoord ze ook gaarne.
julia, altyd met maagdekken fchroom.
Uwe vrouwen, zeide gy, wierden een prooi des overwinnaars; zyn zy dan dood ?
kaberdar.
Naar alle gedachten.
ju.



IN ENGELAND. 67
JULIA.
Hebt gy geen zeker naricht daarvan?
KABERDAR.
Neen.
JULIA.
Maar zo zy noch leefden ?
KABERDAR. '
Al ware het zo; zy zyn dood voor my.
JULIA.
Hoe! gy zoud..?
KABERDAR.
Lieve Julia! vcrgelyk my toch niet by een' Europeaan. Myne vrouwen waren myne flavinnen, die ik verftooten kon als het my behaagde. Maar, gefield, ik had haar bemind zo... zo als ik u bemin; wat zou haar myne liefde en trouw op een1 afftand van eenige duizend mylen baten ? Myn vaderland is voor eeuwig voor my verloren; ik zal nooit weer in Indiëns gelukkige dreven wandelen.
JULIA.
Weet gy ook, mynheer, welke gevolgen ik uit deze uwe redeneerwyze kan trekken?
KABERDAR.
Neen.
JULIA.
Als gy Engeland eens verliet, dan zoud gy weder een ander meisje huwen, onder voorwendE a feI



69 D E INDIANEN
fel dat uwe liefde en trouw my toch niet meer zouden baten.
KABERDAR.
Gy hebt gelyk, mejuffer! maar gy vergeet eene omftandighcid: u zal ik trouw zweeren , en Engeland zal ik nooit verlaten.
JULIA.
Wie ftaat my daarvoor in ?
KABERDAR.
De liefde.
JULIA.
ö Dat arme zwakke kind !
KABERDAR.
In onze kerk is dit kind een God.
JULIA.
Gy fpreekt we!; maar overtuigt my niet.
KABERDAR.
Ik wenschte, dat gy deze overtuiging alleen ia myn hart laast.
JULIA.
Kan myn oog daarin dringen ?
KABERDAR.
Myn hart fpreekt door myne oogen. Maar, welaan! misfchien dat bykomendc omftandigheden u fterker overtuigen zullen, dat het my warelyk ernst is in ngeland te blyven. Alles, wat ik in myn noodlottig tydftip van myne goederen bergen kon, waren myne diamanten, eene beuzeling voor een*
voist,



IN ENGELAND. 69
vorst, een aanzienelyke fchat voor een' burger. Ik heb ze hier tot geld gemaakt, en daarvoor landeryen gekocht. Kent gy Roggershall?
JULIA.
Roggershall was eene myner geliefdfte landverbly. ven...
Zuchtende.
Toen wy noch koets en paarden hielden.
KABERDAR.
Het ilaat flechts aan u, in het toekomende, zo dikwyls en zo lang gy wilt u daar op te houden. Gy zyt onbepaalde meesteres op Roggershall; ik maak u dit tot eene huwelyksvoorwaarde.
JULIA.
Neen, mynheer, dit was de meening niet. Geftcld, het kwame met ons beiden al zo verre., als het noch niet is;., gy zoud my toch nooit overhalen , uwe dochter te benadeelen.
KABERDAR.
Vrees daarvoor niet. Myne dochter behoud noch een'aanzienelykenbruidfehat. Ik weet myn' pligt als vader ; ik weet ook wat ik myzelven verpligt ben. Nu, Julia, heb ik alle uw bedenkingen opgelost? Mag ik u een tafereel van het gelukkige eenzaam leven fchetfen, van het volfte genot aller huisfelyke vreugden ? in eene bekorelyke landftreek als Roggershall; aan de zyde van uw' gemaal, die zeker eens, zo niet op uwe liefde, ten minste op uwe E 3 v»nd-



70 DE INDIANEN
vrindfchap en toegenegenheid ftaat mag maken; aan de zyde van myne goede , van myne vrolyke Gurli j
De oogen nederflaande. in den kring uwer kinderen; en, wat by u misfchien meer geld dan alles , in de armen van uw' ouden vader, dien ik tot my zal nemen, wien gy zyne laatfte dagen genoegelyk zult maken, die op het gezigt onzer te vredcnheid weder zal opluifeen ..
Hy breekt kort af, zwygt, en ziet Julia fierk aan. ju ia, aangedaan, de tranen in de oogen,zich van hem afwendende, hare gevouwen handen ten hemel heffende , en, eenige oogenblikken in dis houding flaan gebleven, zich tot hem keerende en hem de hand reikende.
Nu. wel!
kaberdar, hare hand met verrukking aangrypendet haar omhelzende en kusfchende. Beste der dochreren ! De hemel zegene onze verbindtenis! Zy wierd uit goeder harte gefloten.
julia.
ja, dat wierd zy. Kablkdak, zyn' ring aan haren vinger frekende.
Vaar wel, lieve Julia! fpoedig, ja fpoedig myne waardige gaê! myn hart vloeit over van blydfchap. Ik moet myn' ouden makker, Mufaffery, (opzoeken. Hy heeft den last des kommers met my
ge.



ÏN ENGELAND. 7*
gedeeld ; hy moet zich dan heden ook in den beker der vreugd met my verlustigen. Vaar wel! Deze lubben drage ik op myn' trouwdag.
VIERDE T O O N E E L. j u li 1 a , alleen. Dus heb ik der kinderlyke liefde een offer opgedragen, en den armen Fazir zo fchieiyk vergeten ?
Zy veegt hare oogen af. Ja, deze tranen mag Julia over Fazir Horten; maar het zyn ook de laatftcn. Foei! geen romaneske grillen! Kaberdar is een braaf man. Hem, om een' jongeling, wiens hart ik flechts uit zyne oogen ken, van de hand te wyzen, dat ware juist, op de levensreize, het kompas voor een' vlinderverruilen. Ach, onder alle grillen van een jong meisje, is hare eerste liefde altoos eene der grootften.
V Y F D E T O O N E E L.
julia, a rthu r. julia.
Broeder, gy moogt my geluk wènfchen.
E 4
ar»



72 DE INDIANEN
arthur.
Vrage: waarmede?
juli a.
Antwoord: ik ben de bruid.
arthur.
Gy?
julia.
Ja, ja, ik. Als gy myne woorden niet geloven wilt, geioof dan uwe oogen.
Hem den ring toonende. arthur, zeer driftig hare hand vattende. Wel, drommels, laat zien ! naar den ring geoordeeld , moet uw bruidegom eerste lord der fchatkamer zyn. Satans ! Zuster, die ring is fraai! Waarachtig, ik moet u de hand kusfehen.
julia.
Wel, dat is voor 't eerst van uw leven. Wat werkt een fraaije ring niet al uit!
arthur.
Maar... zyt gy wel overtuigd... dat uw bruidegom ... dat hy dezen ring .. ?
julia.
Niet geftolen zou hebben ? De ring lykt u meer ter harte te gaan dan de bruidegom zelf. Gy vraagt niet eens hoe hy heet ?
arthur-
£yn naam kan onmogolyk van zo veel waarde.
zyrj



IN ENGELAND. 73
eyn als deze ring. Maar nu vrage ik met reden: hoe heet uw bruidegom? antwoord?
julia.
Kaberdar.
art h ur, hevig.
Gurlis vader!
JULIA.
Antwoord: ja.
a rthur.
Die gek, wiens eenigst doelwit zyn moest, zyne brooddronken dochter een' braav' en verftandig' man te geeven...
julia.
Eersteiyk, bedank ik, in naam van myn' aanftaanden gemaal , voor alle eeretitels. En wat, ten tweede, uwe goedhartige zorg voor Gurli betreft , hebt gy nu hare ftiefmoeder maar een goed woord te geven, als gy zoud wenfchen...
a rt huk.
Ach! ik heb niets te wenfchen, voor ik eerst lieb nagevorscht,
julia.
Hemel! Altyd met uwe bedenkingen! Het meisje is goed, fchoon, ryk ; wat wilt gy meer ? zo gy iiarer maar waardig waart!
arthu r.
Goed? deze vraag moet voor eerst noch onbeantwoord blyven. Schoon? antwoord: ja. Ryk?
E 5 biU



f4 DE INDIANEN
billyk moet ik vragen: van waar weet gy dat? antwoord ?
JULIA.
Wonderlyk fehepfel! ik weet het uit zyn' eigen mond; uit zyne grootmoedigheid te mywaart. Apropos, gy zyt een liefhebber van de jagt; in 't aanJlaande herfstfaizocn kunt gy by my op Roggershall hazen jagen.
ARTHUR.
By u, op Roggershall ?
JULIA.
Om u te dienen , heer broeder! zie daar het bewys hoe ryk Kaberdar is. Wie zyne aanftaande vrouw zulk een fchoon landgoed tot huwelyksvoorwaarde geeft, zal zeker zyne dochter niet zonder bruidfchat laten.
ARTHUR.
Nu daar hebben wy 't! Ik ga, en fluip met de grootfte voorzorg overal rond; win allerwege toelichtende berichten in ; geef op alles acht; poog my aan alle kanten in zekerheid te Hellen; dek my hier, en dek my daar; keer naar huis en vind myne onvoorzigtige zuster, die violen laat zorgen, als erf- leen- en Gerichtsvrouwe van Roggershall. Dus moet ik billyk vragen : ö Lot, zyt gy rechtvaardig ?
JULIA.
Vcrwondcrlyk mensch! Kaberdar heeft zulk een'
groo-



IN ENGELAND. 79
grooten fchat aan diamanten medegebragt, dat Roggershall in vergel yking flechts een kittelfteen is.
A r t h u b
Deze verzekering zou, indien zy met noch nadere bewyzeji geftaafd wierd, Gurli nieuwe bekorelykheden kunnen byzetten.
JULIA.
Zeker, zeker, broeder! Wy zullen zo gelukkig ZVn de welvaart ten huize onzer behoeftige ouderen weder in te voeren Wat zal dit voor broeder Patrick eene blydfchap zyn, als hy van daag of morgen uit de Westindiën te rug keert!
arthur.
Zo fpoedig niet, zuster, 't is noch zo verre niet.
JULIA.
Zeker,... zo Gurli u niet wilde hebben... arthur, /pottende.
Niet wilde hebben? Hm! Haast zou ik vragen: is Julia wel by hare zinnen? antwoord: bc zwarelyk.
julia.
St! Zy komt. Nu kunt gy ftraks een' ftorm op haar hart wagen Zal ik u helpen?
art hu r.
Ik heb daartoe geen hulptroepen noodig.
ZES-



16 DE INDIANEN
ZESDE T O O N E E L.
gurli, julia, arthur.
gur'li, Julia kusfchende. Vader zegt, dat myne lieve Julia wat met Gurli wil praten. Goeden morgen, lieve Julia.
julia.
Heeft uw vader u anders niets gezegd? gurli.
Neen, niets anders.
julia.
Niets van myn' broeder?
gurli.
Van dien zotskap, die daar fiaat? geen enkel woord. Had hy my gezegd dat uw broeder hier ook ware, dan ware Gurli zeker hier niet gekomen.
arthur.
Ei! ei! vrage: waarom? antwoord?
gurli.
Laat my met vreden! Gurli wil met Julia praten,
Julia, tegen Arthur. Moeten de hulptroepen aanrukken?
arthur. Met behoedzaamheid..
julia.
Uw vader zegt, gy wilt trouwen.
a£.



IN ENGELAND. 77"
arthur.
Myn hemel! gy valt met de deur in het huis.
gurli, geeuwend. Ja, ik wil trouwen.
julia.
Wien dan?
arthur.
ja! ja! wien dan? antwoord?
gurli.
Ach, lieve Julia ! dat weet Gurli.. noch niet. Geloof my, 't is warelyk al eene wonderlyke historie. Myn vader zegt ja, en Gurli zegt ook ja; maar dit fchynt my even als of Gurli eene pifangvrucht wilde plukken, en in geheel Engeland groeit geen pifang. Wat baat dus Gurlis verlangen, en haar' vaders wil en wensch? Gurli wou Julia trouwen; haar vader zegt, dat gaat niet; Gurli wou Mufaffery trouwen; Mufaffery zegt, dat gaat niet.
julia.
Mufaffery is voor u te oud.
gurli.
Ja, ja, dat zegt hy ook.
julia.
Maar daar zyn genoeg flukfche knapen in de waereld.
Arthur poogt zich ah zodanig te doen voorkomen.
gurli.
Ja, maar, lieve Julia, daar is noch eene wondev-
ly-



78 DE INDIANEN
lyke omfïandigbeid. Myn vader zegt: als meri trouwt, moet men by zyn' man wonen By voorbeeld: als myn man in Bengalen woont, en myn vader in het land der Maratten, dan moet Gurli in Bengalen by haar' man wonen.
julia.
Dat is vast.
gurli , wenende. Neen; dat gaat warelyk niet. Gurli bemint haar' vader veel te veel. Neen: Gurli kan haar' vader niet verlaten: Gurli wil liever geheel niet trouwen.
julia.
Goedhartig meisje I
arthur.
Billyk vraagt men hier: wanneer 'er een gevestigd vcrftandig man ware, die met uw' vader in de zelf. de landftreek, ja in de zelfde ftad woonde?
gurli.
Ha.' ha! ha! ja, dat zou allerliefst zyn.
arthur.
Zoud gy dan mecnen, mejuffer, dat gy my, by voorbeeld, wel zoud kunnen beminnen en trouwen?
gurli.
Beminnen ? neen ; maar, wel trouwen, als dit Julia aangenaam ware
julia.
Zonderling fchepfcltje! Gy wilt trouwen, zonder te beminnen?
gu e-



I N ENGELAND. 79
gurli.
Waarom toch niet? moet men juist beminnen, om te trouwen?
julia.
Naar myn gevoelen ten minste hoogachten.
gurli.
Ik moet u verklaren, lieve Julia! Gurli weet eigenlyk zelve niet, wat trouwen vooreen ding is?
arthur.
Dat zal zich wel fchikken. Ik zal in 't vervolg wel gelegenheid hebben u daaromtrent eenige onderrichting te geven. Voor het tegenwoordige hangt alles af van een duidelyk en zakelyk antwoord op de vraag: wilt gy my trouwen, mejuffer?
gurli , tegen Julia.
Zoud gy het gaarne zien?
julia.
Wel, zeker!... hy is myn broeder.
gurli.
Top!..- Gek, ik zal je trouwen, onder voorwaarde, dat jy altyd zult wonen waar myn vader woont.
arthur, ter zyde. Zou ik haar dit beloven ? waarom niet ? voor het tegenwoordige moet ik haar all' wat zy wd toeftaan.
Overluid.
De liefde, weikeu, bekorelyk fchepfel! eerlang
aan



«o DE INDIANEN
aan meester Arthur Smith zal verbinden, is veel vermogender dan de kinderlyke tederheid. 'Er blyft Hechts eene vraag ter beantwoording over: wanneer zal onze trouwdag zyn, fchoone Gurli ?
gurli.
Wanneer je wilt.
Tegen Julia. Zal je blyd zyn, als het fpoedig voortgaat?
julia.
Voor my, is het wel.
gurli.
Nu, dan zal ik je maar aanftonds trouwen.
arthur, verbaasd. Maar aanftonds ? Neen : daartoe heb ik myne zaken noch niet gefchikt.
Tegen Julia.
Dat onnoozel meisje heeft vuur gevat; men moet nochtans met voorzigtigheid te werk gaan.
julia.
My dunkt, broeder, gy moest voor dezen keer met uwe voorzigtigheid maar te huis blyven, en baar by het woord vatten, eer zy van gedachte verandert.
arthur.
All' wat ik kan doen,is, naar een' notaris gaan, en naar noch een', en zorgen, dat zy beiden na den middag hier verfchynen.
ju-



j N ENGELAND. 81
julia.
Beiden? waarom toch twee?
arthur.
De eene mogt ziek worden, een been breken, zich over den maaltyd dronken drinken , of by geval eenige verhindering krygen.
Julia lagcht.
Lagch maar zo veel gy wilt! ik moet u Hechts eene vraag voorftellen: kan men dingen van dien aart wel te voorzigtig behandelen ? antwoord : neen. Ik ga, beitel beiden, laat beiden een contract ontwerpen , vergelyk beiden , verbeter beiden , en kies, met behorelyke voorzigtigheid, een van beiden. Intusfchcn, fchoone bruid, fmeek ik om een' kusch.
gurli.
Ho!
arthur, verbaasd.
Hoe ?
gurli, tegen Julia. Zou ik hem kusfehen?
julia.
Doe het maar.
gurli, hem kusfehende.
Nu dan.
Zy veegt haar' mond af, en roept hem na. Weet je wat, als de notarisfen beter zyn dan jy, dan trouw ik die, en jou niet.
F



82 DE INDIANEN
ZEVENDE T O O N E E L.
gurli, julia. julia.
Nu, liefïte Gurli, wat zoud gy liever zyn , myne zuster of myne dochter ?
gurli.
Gurli verfiaat je niet.
j u li a.
Als gy myn' broeder trouwt, dan zyn wy zusters.
gurli.
Best'. Dat verheugt Gurli.
julia.
Stel nu eens, dat Julia uw' vader trouwt, dan word Gurli Juliaas dochter.
gurli, haar eenigen tyd ïwyfélmoedig aanziende. Julia (pot.
julia.
Neen , niet. 't Word licht ernst, zo ik flechts kan ontdekken, wie uw vader eigenlyk is ? wat denkt gy? gy zoud my wel uit den droom kunnen helpen.
gurli.
St! Gurli mag daarvan niet (preken.
ju lia.
Waarom niet? tegen my wel.
cur-



IN ENGELAND. 83
gurli.
Niet tegen myn' papegaai, niet tegen myn katje, zelfs niet tegen den rozcnboora , in myne kamer.
julia.
En wat is de reden daarvan?
gurli.
Myn vader heeft het my verboden.
julia.
Is het verbod uws vaders u zo heilig?
GURLI.
Hy heeft my nooit iets verboden; dit is de eerste reis.
julia, haar omarmende. Braaf meisje!
gurli.
Gekke Julia!
julia.
Daar gy zo geheim zyt, moet ik myn' befchermgeest wel te hulp roepen.
gurli, angstig.
Uw' befchermgeest ? Heb jy 'er een'? Ach, JuHa, ik ben zo bang.
julia.
Stel u gerust: hy is een vrind van goede menfchen.
gurlt.
Is hy? maar is Gurli ook wel warelyk goed?
F 2 ju.



84 DE INDIANEN
julia.
Ja, ja, Gurli is wel warelyk goed.
gurli.
Nu, wat zegt je' befchermgeest ? Julia, doende als of zy ergens naar luisterde. Wy zegt: uw vader was voorheen Nabob van Maisfour.
gurli, zich angstig tegen Juliaas boezem aandrukkende. Ach, Julia! waarachtig, 'hy zegt de waarheid.
julia, als voren. Hy zegt: Gurli zal my het overige vertellen.
gurli.
Zegt hy dat? ja, dan moet Gurli vertellen.
JULIA.
Maar wees niet bevreesd , lief meisje!
g urli.
Zend hem dan weg.
Julia, eenige beweging met hare hand makende. Hy ging reeds heen.
gurli.
Warelyk ?
julia.
Ja, warelyk.
gurli.
Maar Gurli kan niet goed vertellen: zy weetniet te beginnen, en niet op te houden. Myn vader was Nabob van Maisfour, rechtvaardig en goed:
men



IN ENGELAND. 85
men noemde hem de bron der gerechtigheid; want hy beftrafte den Dcrdar als den waterhaler: by hem gold geen aanzien van perfonen.
Weenende.
En met dat all' hebben zy hem uit zyn vaderland verjaagd, zyne vrouwen en kinderen doodgeflageu, en my hebben ze laten leven.
JULIA.
Wie heeft hem verjaagd, en waarom?
GURLI.
Hoor flechts. Myn vader heeft twee broeders, een paar nydige, leelyke menfchen. Ha! ha! ha! de eene ziet fcheel, en heeft een' neus, zo lang'..! en de andere heeft een'kop als een uitgeholde kalebas, waarin de gochelaars by ons Hangen zetten. Ha! ha', ha! nu, zyn kop was ook vol Hangen. Dat boze mensch! Julia! 'er zyn zeer boze menfchen in de wacreld. Met hare vuist dreigende en met haar' voet Jiampende. Zo ik hem hier had, ik zou myne nagels in zyne borstelige hairen zetten Hy ware ook gaarne Na. bob van Maisfour , en de andere met zyn' langen neus ook. Nu, zy fmeedden famen een leelyk guitenftuk, en bragten de Nadirs op hunne zyde, en overvielen by nacht ons huis. Ach, lieve Julia ! dat was fchrikkelyk! en een huilen, wringen, kermen! hoei! ik yzel noch als ik aan die nacht denk! Ik fprong uit myn bed, was geheel buiten F 3 kcn'



86 DE INDIANEN
kennis. Ha! ha! ha! ik floeg myne gouden halsketting om myn' arm, en myn voorfchoot om myn hoofd.
Weenende.
Myn arme vader moest vlugtcn, over heg en ftruik,in donkere nacht,en Gurli vlugtte met hem. Gurli zat in een' draagftoel; de oude Mufaffery hielp dragen.
L agchende.
En wyl hem dat ongewoon was, viel hy iedcroogenblik in den modder. Eindelyk kwamen wy aan ftrand. Myn vader was (til en fomber , en (prak geen woord.
Weenende.
Gurli moest veel huilen over hare arme moeder en magen. Wy traden in een Engelsch fchip ; de (chipper was een gek.
Lagchcnde.
Hy deed Gurli flerk lagchen. Wy voeren veel dagen, veel weken achter een. Eindelyk viel Gurli de tyd te lang, en eindelyk, en eindelyk kwamen wy hier. Nu heb ik je alles verteld.
JULIA. .
Ik dank u, en zal uw vertrouwen erkennen. Maar gy hebt myne eerste vraag noch niet beantwoord: wat gy liever, myne zuster, of myne dochter waart ?
CUR.



IN ENGELAND. 87
gurli.
Nu, Gurli zou liever je' zuster zyn.
julia.
Waarom ?
gurli.
Wyl Gurli reeds eene moeder had, eene goede, goede moeder! Gurli kan 'er geen betere verlangenMaar, eene zuster heeft Gurli noch niet gehad.
julia.
Nu, dan zullen wy als zusters famen leven :Gur. li, ik trouw uw' vader.
cun li.
Neen, Julia; fpot niet met Gurli.
j ulia.
Ik fpot niet. Zo even ging hy van my weg, en de hemel was getuige onzer wederzydfche verbindtenis.
gurli, heen en weder huppelende, met hare vingers m beide handen knippende, en naar haar' eigen fmaak neuriënde. Warelyk? dat is my lief! dat is my lief! daar ben ik blyd om! Julia, ik moet je kusfehen. Zy vat haar met beide handen om liet hoofd, en geeft haar een' hartelyken zoen.
julia.
Gelukkig meisje! leer my een kind blyven, zo als gy.
F 4 gur-



r
83 DE INDIANEN
gurli.
Dan vreet myn vader reeds dat je hem zult trouwen ?
julia, lagchende. ja, zeker wtet hy dat.
gurli.
Dat fpyt my. Ik wou dat hy 't noch niet wist. Gurli zou het hem zo gaarne 't eerst gezegd hebben.
julia.
Maar hy weet noch niet dat gy met myn' broeder zult trouwen.
gurli.
Nu, dat zal hy tydig genoeg hooren.
A G T S T E T O O N E E L.
gurli, ju lia, jack.
julia, Jack ziende, verwonderd en verblyd, met een' gil. Ach! Jack ! waar is uw heer ?
jack, altyd ernstig en droog. Men heeft ons op 't oogenblik in de haven binnen gelootst.
julia, buiten zichzelve. Gurli! Gurli! wees met my verheugd! myn broeder Patrick is gekomen. Vader! moeder! broeder Patrick is gekomen.
Zy



IN ENGELAND. 89
Zy loopt naar binnen. gurli, heen en weder huppelende. Allerliefst! allerliefst! Broeder Patrick is gekomen. Hoor reis; wie is broeder Patrick?
jack.
Mynheer Patrick en juffrouw Julia zyn famen van één' ftapel geloopen: hy is haar broeder.
gurli.
Hy is haar broeder? Allerliefst! en Julia is zo verheugd! en Gurli is ook zo verheugd, omdat Julia verheugd is. Kom reis hier, leelykert! ik moet je voor die goede tyding zoenen.
Zy kuscht den verwonderden matroos, keert zich om, en gaat dansfende in hare kamer.
Broeder Patrick is gekomen ; Broeder Patrick is gekomen 1
jack.
Weêr en wind! zo het by haar op het verdek niet fpookt! Zy febynt geen zware lading van verftand in te hebben. Ik tel alle die mooije vrouwenbakkesjes net zo veel als een opgeüerd want. Ik wou dat wy weêr in zee Haken. Wat zouden wy hier by die elendige landrotten uitvoeren ? Het oudje is noch goed genoeg; maar zyn fteven is Wa vervallen; de hemel weet hoe lang hy noch voor 't lapje heendryft. De moeder ,s als een orkaan; zy ftormt nooit uit één' hoek, maar dwarrelt alle de ftreken van het kompas door.
F 5 1



9® DE INDIANEN
NEGENDE T O O N E E L. smith, door julia op zyn'' ft oei voortgerold, jack.
s mith.
"Welkom in de haven , oude getrouwe Jack !
jack
De hemel zegene u , mynheer! Hoe gaat het al ?
smith.
Niet te bestig, Jack.
jack.
Ja, ja, de oude romp kraakt reeds; je moest hem, dunkt me, maar laten boegferen.
smith.
Nu overwint de vreugd myne pynen. Hoe vaart myn zoon?
jack.
Hy zeilt my achter op. Naar myne gisfing zal hy hier al wezen, eer iemant de reeven van het bezaanswant kan tellen.
smith.
Nu, eerelyke vent, vertel my onderwyl iets van uwe reis. Dan zal men firaks uwe maats een vat zwaar bier laten bezorgen.
jack.
Ik dank je. Wy lichtten de ankers by mooi weer en een' goeden zuid zuid oosten wind. De wind
Doeg



IN ENGELAND. 91
floeg een paar maal om, maar wy zyn, Goddank! niet van de koers geraakt.
s MITH.
Hebt gy ook niet vruchteloos wind en weêr ge. trotfeerd? Hebt gy wat voor u medegebrage ? Is uw builtje braaf gefpekt ?
j A C K.
By men' (jan! myn buil is zo leeg, dat men ze wel voor een' wimpel zou kunnen gebruiken.
SMITH.
Helaas! gy naamt toch eene voordelige lading mede.
JACK.
Dat zou ik meenen ! eene mooije lading. We zullen 'er wel een vyfduizend pond op gewonnen hebben; maar ik wil moêrs wezen, als'er noch een fchelling van in onzen zak is.
SMITH.
Dat is onmogelyk! zou Patrick, ondanks de armoede van zyn' ouden vader, alles weder verfpild hebben ?
J A CIC.
Bezondig je toch aan je' zoon niet, mynheer! Nooit heeft een eerelyker man fcheeps befcjiüu gekaauwd; dat wil ik je verzekeren. Je moet weten , dat we op onze te huis reis ongeveêr tweehonderd mylen bewesten de kanarifche eilanden
wa-



92 DE INDIANEN
waren, toen wy 's morgens vroeg van verre een ding in zee zagen, waaruit wy niet wys konden worden. Het duurde niet iang of wy hoorden een paar kanonfchoten, en de zeilen wapperen. HolJa! riep de kapitein, dat zouden wel noodfehotcn kunnen zyn, en, waarachtig! het was zo. Wy baalden de fokken in; en zeilden by den vt ind, tot het ding nader by kwam. . Mynheer, ik ben een hardvochtig mensch, maar
Zyne tranen afwisfchende. ik wil verweerd zyn, als myne boegfpriet, hier boven, noch niet altyd met fpringwater befproeid word, zo menigmaal als ik daaraan denk. In eene kleine rottige boot lagen drie-en-twintig uitgehongerde menfchen, die in vyf dagen geen brok befchuit tusfchen de tanden gehad hadden. Hun ichip was midden in zee inbrand geflagen. Zy hadden zich met moeite en vrees in de boot gefalveerd, en dreven nu zo op goed geluk voor den wind heen. Noch vier-en-twintig uren langer, dan had het met die arme duivels gedaan geweest. De kapitein, een braaf man , een Hollander , had, behalve zyn leven en zyne zeemans eer, alles verloren, en te huis had hy eene jonge vrouw,met drie kleine kinderen, die niets te eten, niets te drinken hadden. Als hy daarvan fprak, dan pompte hy klaar water uit beide zyne luiken. Mynheer kon dat niet aanzien. „ Kameraad" zeide hy tegen hem: „ ik heb kind noch kraai, daar zyn
vyf.



IN ENGELAND. 93
vyfduizend pond, neem al den bruien hier mede zette hy hem met al zyn volk in de eerste haven aan land.
s mith.
Deed hy dat? nu, daarvoor moet de hemel hem zegenen ! en nu ben ik verblyd dat hy niets mede. gebragt heeft, en zal gaarne myne laatfte bete met hem dcelen.
julia.
Goede, brave broeder! Heb ik het u altyd niet gezegd, vader, Patrick zal eens de eer uws ouderdoms worden.
smith.
De eer en de vreugd myns ouderdoms. julia, Patrick, die opkomt, in de armen vliegende. Ach, daar is hy!
TIENDE T O O N E E L.
smith, julia, patrick, jack. patrick.
Myne goede Julia! smith, pogende met zyn' ft oei Patrick tegen te fjorren-
Die vervloekte podagra! Jack , help my ! Hei daar! Jonge! uw vader is ook hier!
patrick, hem wat ruwelyk omhelzende.
Beste vader!
s mith.



94 DE INDIANEN
smith.
v Wee! Weer en windlche jonge ! Weet gy niet dat ik het pootje heb' Nu, nu, het is al weêr over; kom, kom! deze kusch en deze handdrukking zyn teekens myner blydfchap over uwe te huis komst; en deze zegen
Hem de hand opleggende. zy het loon uwer grootmoedige daad!
patrick.
Welke daad , vader?
smith.
ö Wy weten reeds alles.
patrick, knorrig tegen Jack. Heeft Jack weer wat oude wyvenklap van fiapel laten Ioopen?
j \ ck.
Jan flraf me, mynheer! neem het niet kwalyk, myn bakhuis raakte los.
smith.
Naar binnen, naar binnen, brave jonge ! moeder is achter, in hare kamer, om te bidden. Zy zal ook noch wel eens vrindelyk kyken.
Met zy;f ftoel voorlfjorrende.
Voort, voort! helpt den ouden armen zondaar, dat hy voorwaart kome !
jack.
Ik zal my in de achterhoede plaatfen.
ELF-



IN ENGELAND. 95
ELFDE T O O N E E L.
ju Li a, aUeen. Hoe is het met my? Ach, ik ben zo wonder ]yk te moede. Ik had het hart niet om te vragen, waar blyft hy? is hy weder mede gekomen? of is hy in de Westindiën gebleven ? of is hy ziek ? of dood ? Ach! wat raakt my dat? wat behoef ik daarnaar te vragen? Het noodlot wil my beproeven,, of het my wel recht ernst is, om de eerste neiging myns harten aan de kinderlyke liefde op te offeren. Het fcheen my zo gemakkelyk; ach! het is zo gemakkelyk niet, als ik dacht. Nu, de zege is des te soemryker. Ik mag' zyne vrindin blyven. Ik zou toch gaarne weten, wat 'er van hem geworden is. Deze wensch is onfchuldig. Als Jack hier komt zal ik hem vragen.
TWAALFDE T O O N E E L.
fazir, julia.
fazir, naar Julia vliegende en hare hand vattende.
Daar is zy! daar is zy ! ach ! lieve Julia! Fazir is weêr hier, en verheugt zich, verheugt zich. Goede lieve Julia ! Fazir kan dit zo niet uitdrukken , als hy wel wilde. Zyt gy altyd gezond geweest ?



96 DE INDIANEN
weest? Zyt gy altyd vrolyk geweest? hebt gy ook fomwyl aan den armen Fazir gedacht ?
julia, zeer verbyjlerd. Zeer dikwyls;... maar heden niet.
fazir.
Dat heeft myn goede geest wel geweten; daarom blies hy met volle kaken in onze zeilen, hoei! hoei! hier zyn wy; en nu, lieve Julia, moet gy wel aan my denken. Maar gy verheugt u geheel niet my weder te zien. Gy moest u wel zo niet verheugen als ik, maar toch een weinig, een klein, klein weinig, ö Ik heb u zo lief!
julia, bewogen, hem de hand reikende.
Zeker, ik ben verheugd.
fazir, vurig hare hand kusfchende.
Zeker, ik heb verdiend dat gy my ook een weinig lief hebt; ik heb altyd, altyd aan u gedacht, ja, aan niets gedacht dan aan u. Als de zon uit de zee verrees, dan hief ik myne hand op, en bad; ik dacht voor my te bidden, en ik bad voor Julia. Als de zee fpiegelglad en (lil was, dan zocht ik Juliaas beeld daarin, en ik vond het ook, want ik vond het overal waar ik het zocht; ach! ik vond het ook wel zonder zoeken. julia, zich omkeerende en hare tranen afwisfchende.
Beeld van myn' armen kranken vader, onderfteun my in deze oogenblikken !
fa-



IN ENGELAND. 97
fazir.
En als eindelyk de Engclfehe kust zich in 't blaauw verfchiet voor ons opdeed, ach! Julia! had gytoen den dwazen Fazir gezien, hoe blyd hy was! Het was gisteren avond. De gantfche nacht moest ik op het verdek rondfpringen , en toen de morgen fchemerde, kwam een vogel van het land tot ons gevlogen, en zette zich op onzen mast; ik riep hem toe, ik lokte hem, ik floot hem; ik had hem wel willen zoenen. Misfchien, dacht ik, is Julia gisteren uit wandelen gegaan, en heeft deze vogel haar iets voorgezongen.
julia, ter zyde. Ik moet hier een einde van maken; het is te veel voor myn beklemd hart.
Afgebroken.
Weet gy reeds , Fazir... dat ik bruid ben? fazir, zeer verfchrikt, en ten uiterfte langzaam. Zo!
Een lang ftilzwygen. Julia floot hare oogen neder.
Fazir reikt haar de hand, zeer bedroefd. Vaar wel, lieve Julia!
julia.
Waar wilt gy heen?
fazir.
Ik... ik wil weg... naar zee... in zee ! Vaar wel, lieve Julia!
Hy Imid hare hand, en zvygt eene p«os.
G * Ja'



08 DE INDIANEN
Ja, ik wil weg... maar ik kan niet... waarachtig, ik kan niet,... Is Julia warelyk bruid?
julia.
Warelyk.
fa zi r.
Maar zal de goede Julia wel gelukkig zyn?
julia.
Dat hoopt zy.
fazir.
Nu, Fazir zal niet gelukkig zyn; maar dat is niets, als, Julia maar gelukkig is. Mag ik weten wat man Juliaas hart heeft gewonnen? Neen, neen, ik wil het niet weten;,ik haat niemant, hy heeft my geen leed gedaan! Ach ! ja, hy heeft my zeer veel leed gedaan!
julia, zeer ontfteld, hem haren mond, tot een' kitsch, aanbiedende.
Blyf myn vrind.
fazir.
Ja, lieve Julia, Fazir Iaat zich voor u dooden. Ach! het is nu anderhalve maand geleden, dat ons een hevige ftorm beliep: ik was bevreesd re fterven ; want ik wilde Julia noch gaarne weder zien. Ik was dwaas dat ik voor de dood vreesde; 't ware beter geweest dat ik Julia nooit weder gezien had.
JULIA.
Wilt gy myne ouders geen bezoek geven»
f a-



IN ENGELAND. 99
FAZIR.
Ja, Julia, als gy het beveelt. Ik wil alles doen wat gy beveelt.
j utlA) zyne hand vattende. Kom dan, kom dan ! het is voor ons beiden niet goed, dat wy hier famen ftaan, en over dingen praten, die niet te veranderen zyn.
Zy wil hem wegleiden.
DERTIENDE T O O N E E L.
CrfARLOTTE, PATRICK, JULIA, FAZIR, JACK.
CHARLOTTE.
Maar, mm fils, dat is warelyk niet edel van u, dat gy uw zo zuur verkregen eigendom zo roekeloos hebt weggegeven.
PATRICK.
Verfchoon my, lieve moeder, het is de edelfte daad, die ik in geheel myn leven heb uitgevoerd.
CHARLOTTE.
Waarmede zult gy nu uwen ftaat eere aandoen ?
PATRICK.
Met myn gedrag.
CHARLOTTE.
Tuist zo, mm fils: deze phrafis was edel.
G 2 Fam



ioo DE INDIANEN
Fazir ontwarende. Bon jour, monfieur Fazir, je fuis charmé de voui revoir en bonne fanté.
Tegen Patrick. Maar, men moer ook de delms niet negligeren; de zon is en blyft altyd de zon, of'fchoon zy zich achtereen' fluijer van nevel verfcbuilt; maar zy verblind alleen dan het gezigt , wanneer zy met alle hare ftralen verfierd te voorfchyn komt. Wat dunkt u van deze allegorie"!
patrick.
Zy is zeer fchoon, moeder; maar ik ben geen zon en wil niemants oogen verblinden.
charlotte.
Voor het minst had ik gehoopt dat gy van hare ftralen eenige warmte voor ons had medegebragt. Het is u bekend dat'er in dit huis gebrek heerscht; dat wy op uwe gezegende te huis komst met fmart wachtten.
patrick, de /houders ophalende. Op myne eer, dat doet my leed; maar al had ik in dat oogenblik eene millioen bezeten, zy ware tot op den laatften fchelling toe my uit den zak gefprongen.
julia.
Lieve moeder, ons gebrek zal haast verdwynen , als gy my uwe bewilliging cn zegen niet wilt weigeren.
ch ar-



IN ENGELAND. 101
charlotte
Zegen zo veel gy wilt; maar bewilliging... waar toe ? als het met de eer beftaanbaar is. ..
Dat denk ik. Onze'huishurer heeft om myne hand gevraagd.
charlotte, op een' verachteden en fpottenden toon. Zo?
julia.
Hy is een braaf man.
charlotte.
Zo?
julia.
Ryk.
c.h a r lot te.
Zo?
patrick, Julia de hand gevende. Ik wensch u van harten geluk daarmede.
fazir, zuchtende. Ik ook, lieve Julia !
jack, met zyn' voet ftrykende. Altyd mooi weêr en goeden wind op reis!
charlotte.
Zo haastig niet, als ik u bidden mag. Julia, ,gy kent myne gevoelens.
julia.
Ja, die ken ik ; maar als ik u bewys, liefite moeder, dat zyne afkomst zonder vlekken is?
Q 3 c h a ft-



102 D E INDIANEN
CHARLOTTE.
Dat zou de zaak eene andere gedaante ge, ven.
JULIA.
Gy zult het haast uit zyn' eigen mond hooren; hy beloofde, binnen weinig minuten, u zyne op. wachting te maken.
CHARLOTTE.
Beloofde hy dat? Dan dienen wy ons tot zyne ontfangst wel een weinig voor te bereiden. Spoedig, Julia, eer hy ons hier in de voorzaal verrascht. Maar, dit zeg ik u: uwe moeder is eene kenfter. Uit de wyze, hoe hy zich in zulk eene delicate affaire zal gedragen, zal ik op 't oogenblik Phomme de qua. lité weten te onderfcheiden. Volg my.
VEERTIENDE T O O N E E L.
PATRICK, FAZIR, JACK. PATRICK.
Zy gunt my den tyd niet eens om myne zuster te vragen, hoe de naam van haren bruidegom is.
JACK.
Hy zal zich toch wel niet fchamen zyne vlag op te hysfen.
FAZIR.
Hy moet een braaf man zyn, dewyl Julia hem bemint.
PA-



IN ENGELAND. 103
PATRICK.
Myn broeder Arthur buigt zyn' voorzigtigen hals ook onder het huwelyksjuk'. Hm- Moet ik dan alleen door de waereld zeilen? wat dunkt u, Jack?
JACK.
Naar myne gedachten, mynheer, moet gy niet trouwen. Wie op eene vrouw ankert, ligt op een moêrsch kwaden grond, en kan eindelyk het kabeltouw niet lichten, al zou 't hem het leven kosten. Een klein fnoepreisje kan fomtyds geen kwaad; Lr op de levensreis moet men zich niet geen vrouw infehepen: men gaat by den eerten ftorm ten grond.
PATRICK.
Denkt gy ook zo, Fazir?
FAZIR.
Ik denk, het is best te derven.
PATRICK.
Te fterven? zyt gy mal? Jack, wat fcheelt onzen jongen maat?
JACK.
Ik denk , hy heeft eene zware vracht van liefde ingeladen.
PATRICK.
Is 't waar, Fazir ?
FAZIR.
Goede Patrick, ja, ik bemin.
G 4 PA"



104 D E INDIANEN
P A TRICK.
Wat, drommel! wy zyn naauwelyks een paar uren in de haven; gy vat verweerd gaauw vuur.
FAZIR.
Och! ik beminde reeds, eer wy van hier gingen.,
PA TRICK.
En gy hebt my daar niets van gezegd?
FAZIR.
Ik beminde zo heimelyk in ftil te; gy zoud my toch niet begrepen hebben.
PATRICK.
Hoor, vrind, dat was dwaas! wanneer wy fomwylen, by flil weder, op het dek, in den heeten zonnefchyn, zaten, en het (chip lag even als of het aan den grond vastgenageld was, dan had gy my wel mogen vertellen, wat ftorm 'er in uw hart woedde. Of, hoe! heeft Patrick uw vertrouwen niet verdiend? Ben ik de eenige nies, die het geheim van uwen (tand weet? cn heb ik u verraden ?
faz i r, hem omhelzende. Vergeef het my, broeder! het is geen ondankbaarheid, zeker niet! gy hebt my het leven gered, en met gevaar van uw eigen leven my aan de grimmigheid myner vervolgeren onttrokken. Ik zal dat nooit vergeten. Zeker, ik ben niet ondankbaar.
P A-



IN E N G E L A N 'D. 105
PATRICK.
Al goed, al goed. Het was myne meening niet l, eenige dankerkentenis af te dwingen. Ik zoek alleen vrindfchappelyk vertrouwen. Wie is uw jneisje?
FAZIR.
Myn meisje? ach, neen! Het meisje, dat ik be. min, is Julia!
PATRICK.
Julia! wat drommel! myne zuster?
FAZIR.
Ja, zy is 't.
PATRICK.
Arme jonge! Nu begryp ik waarom gy wilt nerven. Gy hebt u hartelyk verheugd datgy haar weer zoud zien, engy ontmoet haar als bruid! Foei, dat is een Hecht Huk. Voor ons beiden is de huwelykswind', zie ik, niet zeer gunstig. Laat ons noch een weinig rondzwerven, en in plaats van de liefde de vrindfchap tot kompas nemen. Gy zult myn fokkenmast, en Jack myn bezaansmast zyn. Dus denk ik noch door menig woesten wind met u te zeilen; maar als gy my verlaat, dan ligt myne geheele takelage overboord.
FAZIR.
Als ik u ooit verlaat, moet gy my laten kiel. halen.
G S PA-



loö D E INDIANEN
PATRICK.
Wakker, brave jonge.' zuiver uw boegipriet van het fpringwater, en wind al uw eoerage op. Kom, kaereltje! Hier in huis is het weêr onftuimig geworden; iaat ons in de naaste herberg famen eten, en een glaasje op Juliaas gezondheid leêgen.
FAZIR.
Ja, op Juiiaas gezondheid, kom.
Einde van hei tweede bedmf.
D E kw



I N E N G E L A N D. 107
DERDE BEDRYF. EERSTE T O O N E E L.
Be notaris/en strussel en staff, met veel komplimenten aan de deur,famen opkomende.
strussel.
Onverwachte blydfchap!
staff.
Aangename verrasfehing!
strussel.
Meester Staff onderweg aan te treffen!
staff.
Meester Strusfel te ontmoeten!
strussel.
Ik bid u, treed in.
staff.
't Zal niet gebeuren.
strussel.
't Moet gebeuren; 't moet gebeuren.
staff.
Ik ben zo onbeleefd niet; ik weet te wel, dat de eerste plaats onder de rechtsgeleerden myn' waardigen vrind, meester Strusfel, toekomt.
s t r u s-



ioSDE INDIANEN
strussel.
■ Gekheid! gekheid! Maar, waartoe alle die omftandigheden onder twee zulke boezemvrinden? Hy neemt hem met zich op het tooneel.
staff.
Ja, wel, boezemvrinden! Zy fchudden elkander de hand en zeggen beiden te
gelyk, ter zyde. Dat u de drommel haal'.
strussel.
Hoe is het t'huis? alles wel?
staff,
Tot uw' dienst! zo dikwyls als ik t'huis kom, vraagt men my, of ik myn' voortreffelyken vrind, meester Strusfel, niet gezien heb - En hoe gaat het tot uwent? Hoe maakt het Kootje, myn kleine petekind ?
strussel.
Een fpotboefje! Ik preêk hem dagelyks voor, dat hy het voorbeeld van zyn' uitmuntenden peetoom, meester Staff, volgen moet.
Beiden, tegen elkander, eenige bewegingen makende en ter zyde /prekende.
Die ezel!
staff.
Die os!
strussel.
Wat zoekt hy hier ?
STAFF.



IN ENGELAND. 109
staff.
Wat duivel heeft hem hier gevoerd ?
strussel.
Myn waarde heer collega heeft waarfchynelyk hier iets te doen ?
staff.
Geraden! en met myn' waarden heer Collega zal het ook wel zo gefield zyn?
strussel.
Om u te dienen. Mag ik zo vry zyn, u te vragen , wat foort van bezigheden... ?
staff.
Eene kleinigheid! een huwelykscontract.
strusskl, wien de krop begint te zwellen. Zo? een huwelykscontract? Ei, ei! Dat 's grappig! Ik ben hier om de zelfde reden.
staff.
Ei! ei! dan is dit huis warelyk wel gezegend. Ik ben door den heer tollenaar Arthur Smith hier befcheiden.
strussel.
Ei! ei! die heeft my ook hier ontboden. staff.
Ei! ei! dat 's aartig, en naauw gelooflyk.
strussel, driftig. Gelooflyk of niet, meester Staff, maar, nochtans waar.
staff.



Ho DE INDIANEN
STAFF.
Gy zult u vergisfen, heer confrater!
STRUSSEL.
Ik vergis my nooit, heer confrater! en, ééns voor all', heer confrater' gy zyt een gewetenloos man, die 'er zich alleen op toelegt, om zynen evenmensen het brood te ontgrisfen.
STAFF.
Hoe, heer confrater, gy verflout u..?
STRUSSEL.
Ja, heer confrater, ik verfhout my.
STAFF.
Het zal u kwalyk bekomen,- heer confrater.
STRUSSEL.
Dat zullen wy zien, heer confrater.
STAFF.
Gy zult best doen, heer confrater, weder heen te gaan vanwaar gy gekomen zyt.
STRUSSEL.
En gy zult best doen naar den duivel te loopen.
STAFF.
Dan moest ik u t'huis brengen.
STRUSSE L.
Ik zou my fchamen met u langs fïraat te gaan.
STAF F.
Men zou verwonderd zyn, u ook eenmaal in fatzoenelyk gezelfchap te zien.
STRUS-



IN ENGELAND, ui
strussel.
Ik ben altyd in fatzoenelyk gezelfchap, als ik niet in het uwe ben.
staff.
Mynheer, gy word onbefchoft.
strussel.
En gy zyt het reeds.
staff.
Als gy uw' toon niet doet dalen, dan zult gy van myne vuisten proeven.
strussel.
Lustig maar! Ik heb lang gewenscht zulk een' windbuil eens te kloppen.
staff.
Bestig! Schoon het my niet veel eer zal aandoen zulk een fchotvarken met voeten te trappen. Beiden werpen sy hunne pruiken en kleederen op den grond, en [tellen zich in den ftand van twee vuistvechters.
TWEEDE T fi O N E E L.
de tolbediende, strussel, staff.
de tolbediende, tusfchen beiden in/pringende. Schielyk! fchielyk! Wat drommel, myne heeren! ik geloof, gy zoud elkaêr met een' fnap wat toedekken.
s t r u s-



ii2 DE INDIANEN
strussel, op Staff wyzenck. Gy zyt de befchcrmcngel van dien rhcnsch"»
staff, op Strusfel wyzende. U dankt hy zyn leven.
Zy trekken hunne kleederen weder aan, en zetten hunne pruiken op.
strussel.
Maar wy zien elkaèr nader, meester Staff!
staff.
Ja, ja, zeker zien wy elkaêr nader.
de tolbediende. Zoud gy de goedheid niet hebben my te ontdekken, waarom gy gezind waart, u hier in aile haast den hals te breken ?
Strusfel en Staff, beiden luidkeels fchreeuwénde :
strussel.
Hy beweert, dat mynheer Arthur Smith hem hier ontboden heeft wegens een huwelykscontract, het welk echter my alleen is bevolen te vervaardigen, en in alle zyne deelen wel te claujuleeren.
staff.
Hy is onbefchaamd genoeg flaande te houden , dat men zyne ongeoefende pen een huwelykscontract heeft toevertrouwd, welks hoofdinhoud de heer Arthur Smith my voor weinig uren gedicteerd heeft.
d e



IN ENGELAND. 113
de tolbediende, zyne ooren toe/lappende. 6 Wee! myne heeren! ó wee! myne trommelvliezen zullen barsten.
DERDE. TOONEEL.
arthur, strussel, staff, de tolbediende.
strussel en staff, naar Anhur toevliegende. Hier is het contract, mynheer!
arthur.
Voorz'gtig, myne heeren! voorzigtig. Gy zult my overhoop loopen.
strussel.
Kom ik hier niet op uwe order?
arthu r.
Ja wel!
staff. 'i
Hebt gy my hier niet ontboden ?
arthur.
Ja wel!
strussel.
Hebt gy my niet belast een huwelykscontract voor u op te {tellen?
arthur.
Ja wel!
II
staff.



114 D E INDIANEN.
STAFF.
Moest ik geen huwelykscontract voor u medebrengen ?
ARTHUR.
Ja wel!
STRUSSEL.
Nu, meester Staff?
STAFF.
Nu, meester Strusfel ?
STRUSSEL.
Maar mag ik vragen, mynheer, waarom gy twee der vermaardfie rechtsgeleerden in eene zaak gebruikt, daar in allen gevalle zelfs een halve genoeg geweest ware ?
ARTHUR.
Waarom ? had niet een van u beiden een ongeluk kunnen krygen, waardoor hy verhinderd ware op den bepaalden tyd te verfchynen ?
STAFF.
Niet vcrftandig, mynheer! niet verftand'g! Gy zoud byna hierdoor een' bloedigcn ftryd tusfchen my en myn' waardijen confrater, meester Strusfel, hebben veroorzaakt.
STRUSSEL.
Zeer onbedacht, mynheer! een paar oude boe. zemvrinden om zulk een wisjewasje in het harnas te jagen!
S TA F F.



IN ENGELAND. lts
staff.
Als wy elkander niet hartelyk beminden,..
strussel, Sta ff de hand reikende. En zeer hoog achtten. Ha, ha, ha. Het blyft toch by het oude?
staff, Strusfel de hand reikende. Onze vrindfchap ftaat als eene rots.
de tolbediende.
Schielyk gevochten, en fchieryk weder verzoend. Zulk een fpoed is pryzenswaardig.
arthur.
Waar zyn de contracten ?
strussel eil staff.
H'.er.
arthur.
Ik verzoek u, langzaam en duidelyk te lezen.
strussel.
Lees gy, meester Staff!
staff.
Ik bid u, meester Strusfel, lees gy!
strussel.
De hemel behoede my! ik weet myn' pligt.
staff.
En ik den mynen.
strussel.
Waartoe die omflag? twee. vermaarde mannen, als wy, kunnen een huwelykscontract flechts op H 2 een-



H6 DE INDIANEN
eenerlei wyze vervaardigen; het is dus evenveel wie van ons beiden leest.
staff.
Juist daarom.
strussel, zyne bril opzettende.
Nu, als gy het dan volflrekt zo wilt. Kennelyk en te weten zy hiermede een' iegelyk, die het noodig heeft...
staff, zyn eigen handfchrift voor den dag halende. Met verlof, heer confrater, het moet zyn: kennen lyk en te weten zy hiermede een' iegeiyk , dien daaraan gelegen...
strussel, opvliegend. Hoe zc, heer confrater?
staff.
Omdat het mogelyk is, dat het menig een' zeer noodig kan zyn te weten, wien 'er nochtans niets aan gelegen ligt. Omgekeerd , integendeel, kan niemant daaraan gelegen liggen, wien het ook niet nocdig zyn zou te weten.
strussel, jlekelig.
Eene zeer keurige distinctie.
staf f.
Zeker niet voor ieders verftand.
str ussel.
Gy zyt een weetniet, heer confrater!
staff.
Hoe! wat! ik een weetniet? als ik myne geleerd-



IN ENGELAND. 117
lecrdhëd onder negen en negentig menfchen verdeel , dan zyn zy ieder zo geleerd als meester Strusfèh
strussel.
Ja, als zy het voorheen reeds waren.
arthur.
Verfchoon my, meester Strusfel, ik geloof dat meester Staff gelyk heeft.
strussel.
Hoe! hy gelyk?
arthur.
De voorzigtigheid gebied de naauwkeurigfte uitdrukkingen te verkiezen.
s truss el.
Gy zyt een gek met uwe voorzigtigheid.
staff, arthur, de tolbediende, te gelyk.
Een gek? een gek? vlegel! pak u weg! marsch! den trap af.
Zy flooten alle drie op hem en dringen hem naar de deur.
strussel, terwyl Ity weggedrongen word. En ik zeg, het moet zyn: kennelyk en te weten zy hiermede een' iegclyk, die het noodig heeft...
arthur
Nu, meester Staff, nu "zullen wy rustig en met behoorelyke voorzigtigheid het contract kunnen on. derzoeken. Lees.
H 3 staff.



jiS DE INDIANEN
staff, zyne bril opzettende en lezende. Kennelyk en te weten zy hiermede een' iegelyk, dien daaraan gelegen ..
strussel, zyn hoofd door de deur flekendi. Een' iegclyk , die het noodig heeft...
de tolbediende, hem wegjagende. Schielyk, fchielyk! voort! voort! voort!
VIERDE T O O N E E L.
arthur, staff, de tolbediende;
kaberdar, uit zyne kamer komende.
kar erdar.
Neen: het is niet langer uit te houden » Mag ik vragen, mynheer, of de boze geesten hier voor myne deur hun rol fpelen ?
de tolbediende.
Zo even hebben wy met den grootften fpoed 'er een' uitgedreven.
kaberdar.
Wien? een' bozen geest?
staff.
Ja, wel, een' bozen geest! Daemon! Cacodaemon! Spirit~as infernalisl
arthur.
Mynheer, wy zyn hier vergaderd om het geluk vsi) uwe dochter met eikander te overleggen.
ka-



IN ENGELAND. 119
kaberdar.
Wat gaat het geluk myner dochter u aan?
arthur.
Antwoord: zeer veel. Juffrouw Gurli gevoelde, dat zy eencn voorzigtigen, zyne woorden wikkenden en zyne fchreden afmetenden reisgezel op de glibberige baan dezes levens noodig had: hare verftandigc, pryzenswaardige en onberispelyke keus viel op my, en dus ontftaat alleen noch de vraag: heeft Gurlis vader tegen onze verbindtenis niets in te brensen? antwoord? .
kaberdar ziet hem firak aan, fchud zyn hoofd, keert zich om, opent de deur van zyr.e kamer, en roept :
Gurli! „
gurli, van binnen.
Vader!
kaberdar.
Kom hier!
V Y F D E T O O N E E L.
gurli, kaberdar, arthur, staff, de tolbediende.
gurli.
Wat belieft je, vader?
Den notaris gewaar wordende. Ha! hal ha!
H4 KA"



123 DE INDIANEN
kab eed ar.
Ernstig, Gurli!
gurli, hem onder de kin lirykende. Wat gebied myn vader?
kaberdar, op Arthur wyzende.' Wilt gy dezen man trouwen ?
gurli.
Ik heb het Julia beloofd.
kaberdar.
Bemint gy hem ?
gurli,
Ik bemin Julia.
kaberdar, Julia word uw gemaal niet, maar hy.
gurli.
Maar hy is Juliaas broeder.
kaberdar, ter zyde. Dat is zyne grootflo verdienste.
gurli.
En hy zal altyd wonen waar jy woont, vader! Gurli zal je nooit verlaten, en Julia zal daar ook wonen. Niet waar, gekke Arthur?
ar t h u r.
Antwoord: ja!
kaberdar. Gy hoopt dan met hem gelukkig te worden?
gurli.
Met hem alleen niet, maar met hem, met jou, cn met Julia. ra-



IN ENGELAND. 121
kaberdar.
Nu, de hemel zegene u! Ik heb niets daartegen in te brengen.
.Hy omhelst zyne dochter, en, na haar, Arthur,diezuh daarlry mei veel 'ftatigheid gedraagt. Mynheer, gy word myn zoon en broeder tevens.
arthur.
Dubbele eer! dubbel vergenoegen! dubbele blydfchap!
kaberdar.
Als het namelyk dubbel gelukt.
arthur.
Geen twyfel. Zou het u nu behagen, het contract te laten voorlezen ?
kaberdar.
>t Is my om 't even, want het kan my Hechts in één Huk betreffen; te weten in het Huk der huwe-
lyksgift. , staff, hem het gefchrift vertoonende.
Daarvoor hebben wy plaats gelaten.
kaber dar.
En wel zo veel, dat men den titel van een groot konmgkryk met alle zyne landfehappen', die Het beztt en niet bezit,'er in voegen kan. Hebt gy my voor zo ryk gehouden, mynheer?
arthur-
Vcor zeer ryk en zeer grootmoedig.
H 5 KA*



122 D E INDIANEN
kaberdar.
Inderdaad? dan moet ik een zeldzaam mensch zyn; want ryk en grootmoedig vond ik nooit by elkander Doch ieder deugd kan ontaarten, zo ook de grootmoedigheid. Gy weet, mynheer, ik fïa op het punt om weder te trouwen, en 't is zeer mogelyk, dat eens noch een dozyn kinderen op myne vaderlyke grootmoedigheid aanfpraak kunnen maken.
arthur, verlegen.
Ja, ja!
de tolbediende.
Ei, ei'
staff.
Hm!hm!
kaberdar.
Hoe veel denkt gy derhalve wel ncodig te hebben om met myne dochter, niet behoeftig en niet overvloedig, niet karig en niet veripillend, te kunnen leven ?
arthur.
Wel nu, in zulk een geval moet men liever te veel dan te weinig rekenen.
kaberdar.
En als wy nu zo op den middenweg eene fom van tienduizend pond vonden ?
arthur, vrindelyk. Ach, die zouden wy niet laten liggen.
de



IN ENGELAND. 123 de tolbediende, Arthur in 'f oer by.en-Je. Spoedig ter zake, fpoedig!
staff.
En die fom in deze iedige plaats uitgevuld.
arthur.
Bovendien vleie ik my met een gunstig antwoord op de volgende vrage: wanneer de hemel onzen echt met kinderen zegent... ?
gurli.
Ha! ha! ha! Hoor eens ! krygen wy dan ook kinderen ?
arthur.
Dat hoop ik.
gurli.
Dan zal Gurli harteiyk moeten lagchen! Gurli heeft noch nooit kinderen gehad.
staff.
Hora ruit; dat is, de edel* tyd vliegt heen : zou het u behagen, door de onderteekening der contra, henien, dit contract de behoorelyke kracht, vastheid en onverbreekbaarheid by te zetten?
arthur.
Wel gezegd. Ga heen, myn waarde vifitateur, en roep myne naastbeftaanden hier: zy moeten ge. famentlyk by deze plegtigheid tegenwoordig zyn. De tolbediende vertrekt. Noch eene vraag moet gy my goedgunstig traftaan: in welken godsdienst zuil en de vruchten, die
uit



124 DE IN DIANEN
uit dezen echt te wachten zyn, worden opgevoed? antwoord ?
kaberdar, een weinig driftig. Voed ze op tct eerelyke mannen; en doe 'er overigens meê wat gy wilt.
ZESDE T O O N E E L.
gurli , kaberdar , arthur, staff, smith, charlotte, julia, de tolbe diende.
de tolbediende.
Zy komen, zy komen. charlotte, de aaawezenden op eene achtelocze wyze gegroet hebbende, fthiclyk naar Arthur hopende. Mon fils! Gy ziet uwe moeder au déJej}oi,-\ wilt gy de onzinnige zyn, die appcihout op een' perflkenboom ent?
arthur, haar naar zich toetrekkend. Geen rozen zonder doornen.
Zy fpreken in ftilte met elkander. gurli, te^en 'Julia. Nu, zusje, ben je met Gurii te vreden?
julia.
Gurli is een goed meisje.
smith, tegen Kaberdar. Mynheer, gy hebt een' gryzaart, in de ffofofie zyns levens, geheel in de war gebrfigt. Had men
my



IN ENGELAND. 125
my gezegd: .ga de deur uit, op ftraat, waar dagelyks duizende menfchen wandelen, daar zult gy een' fchat vinden; inderdaad, ik had dit veel eer geloofd, dan een' ryk' man te ontmoeten, die zich grootmoedig aan eene vernederde familie, zonder rang en vermogen, wil verbinden.
kaberdar.
Helaas, mynheer! wat land is uw Europa, als het ernst is wat gy zegt ? De heete zon broeit by ens zulk een' onzin niet uit.
smith.
Uwe hand , mynheer ! ik heb zo lang den handdruk van een' eerciyk' man ontbeerd. Gy zyt myn arts: gy giet nieuwe kracht en nieuw leven in de aderen van eei'r* gryzaart.
kaberdar.
Ik doe niets om hief. myne belooning, is eene paerci,
Julia teder aanziende. zo ais noch Ceylon, noch het gelukkig Arabië, noch Japan, noch het Margarethen eiland , ze oplevert.
Hy fpreekt met Julia.
de tolbediende, tégen Staff.
Alles is wel; maar diergelyke dingen moeten fpoedig en fchielyk afgedaan worden.
staff.
ja , wis. Voor alle dingen moeten de formaliteittn in acht worden genomen. Liefde, dank, geluk-



126 D E I N D I A N E IJ
hikzalighcid , en al diergelyke wisjewasjes meer, komen ten Iaatfte van zeiven.
arthur.
Maar, moederlief, al laat gy ook van uw' ftamboom eene ragout maken, wy gaan toch ieder avond hongerig naar bed.
charlotte.
Ei, myn zoon! ik abandonneer u, omdat ik zie, dat de adelyke moedermelk, die ik u heb ingekort, verfpild is.
gurli, achter hen heen gejlopen, het hoofd tusfchen beiden in/lekende. Wat babbel je daar zo ftil met elkander ?
charlotte.
Eene fraaije levenswyze! Nooit zal ik het durven wagen, dit fchcpfel in een brillont gezelfchap in te voeren.
kaberdar, een weinig gevoelig.
Ik hoop, mevrouw, zy zal eens eene betere vertooning in het huisfelyk gezelfchap harer kinderen maken.
charlotte, fpottende. Zeker, eene goede huismoeder heeft ook verdienste.
smith.
In ieder ftand. Onze koningin is daarvan een uitmuntend voorbeeld.
ar-



.IN ENGELAND. 127
arthur.
Wy verpraten den edelen tyd.
de tolbediende.
Ja wel, ja wel!
gurli.
Nu , maak dan voort.
staff.
Het contract is ter onderteekening gereed.
arthur, het papier te recht leggende. Wel aan dan ï hier is pen en inkt, hier moet juffrouw Gurli haren naam fchryven.
gurli, de pen nemende. Meen je, gek, dat Gurli niet kan fchryven? geef hier!
kaberdar, ongerust. Noch eens, myne dochter, bezin u wel! het heil uws levens hangt aan een enkel woord. Hebt gy eens gefchreven, dan is uwe belofte onherroepelyk.
GURLI.
Vaderlief, Gurli wil 'er maar altyd los op toe fchryven: zie eens, Julia ziet my zo weemoedig aan, en de oude man fchynt het ook zo te wenfchen ; de oude man behaagt my: hy ziet 'er zo eerelyk uit.
kaberdar.
In 's 'memels naam! het is uw vrye wil. Uws
va-



ia8 D E INDIANEN
vaders zegen, en, zo het den hemel behaagt, een goede engel zy met u!
Gurli wil fchryven.
arthur.
Toef! fchoone Gurli! toef noch een oogcnblik! Ik word eensklaps zo verlegen. Is 'er zeker dan niets vergeten ? geen puntje van voorzigtigheid ? geen clauful ?
staff.
Niets, niets. Meester Staff heeft voor alles gezorgd.
smith.
Zoon! uw gedrag toont weinig tederheid aan.
charlotte.
Mogelyk zyn het de geesten uwer voorvaderen, die in dit beflisfehend tydftip u toefluisteren.
ARTHUR.
Geenszins, ma chere merel
Tegen Kaberdar. De tienduizend pond, mynheer, waarvan 'tubehaagde zo goedhartig te gewagen, worden tochdadelyk na de bruiloft betaald ?
kaberdar, zeer koel. Op den bruiloftsdag, mynheer'
arthur, tegen Gurli. Nu, fchryf dan , fchoone Gurli.
Gurli wil fchryven. Maar toef noch een oogenblik! Ik bevind my warelyk in een' zonderlingen toefhnd. Men kan niet
voar



| N ENGELAND. i$g
♦oorzigtig genoeg te werk gaan. Noch eene vraag, mynheer! worden de tienduizend pond in banknoten of in klinkende fpetie betaald ?
kaberdar, knorrig. Zo als gy wilt, mynheer! zo als gy zelf wilt»
arthur.
In klinkende fpetie dan , als het u zo behaagt.
kaberdar.
Zeer gaarne.
arthur.
Nu, fchryf dan.
gurli, "willende fchryven. Gek! gy zyt vervelend.
arthur.
Toef! toef noch een oogenblik.
julia.
Broeder! gy word onverdragelyk!
kaberdar, tegen Julia. Gy zyt zyn befchermengel.
arthur.
Met reden is 'er noch eene gewigtige vraag teopperen. Wanneer de vader van myne fchoone Gurli eens komt te derven, en geen verdere lyflyke erfgenamen nalaat, dan..
kaberdar.
Dan is Gurli erfgename van alle myne middelen.
arthur, zeer vrindelyk. Uw onderdanige dienaar! Alle twyfel is weggeI ruimd.



r3o D E INDIANEN
mand. De heer Arthur Smith neemt moedig eiï flout een fchielyk befluit. Schryf, Gurli!
GURLI.
Nu, ik zal fchryven. Maar als je noch eenmaal toef fchreeuwt, dan gooi ik je pen en inktkoker naar den kop.
SJtfl TH.
En wel met recht.
ARTHUR.'
Schryf! fchryf!
Tenvyl zy de pen indoopt, verfclrynen Patrick en J ach ZEVENDE T O O N E E L.
GURLI, CHARLOTTE, JULIA, SMITH* KABERDAR, ARTHUR,STAFF,DE TOLBEDIENDE, PATRICK, JACK.
Gurli laat de hand zakken , en bekykt Patrick met open mond.
PATRICK.
, flapperment! groot gezelfchap.
JACK.
En firenen by menigte; wend uw fchip, mynheer !
PATRI CK.
Dwaas! ik ben geen vrouwenhater.



In è n g e l a n d. 131
arthur.
Gy komt juist van pas, broeder, om uw' naam als getuige onder myn huwelykscontract te fchryven;
patrick.
Met al myn hart! veel geluk op reis.
smit h.
Patrick! hier Haat een eerelyk man, die in 't verVolg tot onze familie zal behoren.
patrick.
Dat is my lief, mynheer! ik hou van geen komplimenten: uwe hand, mynheer! ik ben uw dienaar; en , zo het waar is dat gy een eerelyk man zyt, dan ben ik uw vrind.
kaberdar.
Vrindfchap is de bloezem van een oogenblik en de vrucht van den tyd.
patrick.
Waar; wel waar! Wat vóór den tyd rypt, fchud de eerste wind neder.
gurli, nieuwsgierig, tegen Julia. Wie is dat?
julia.
Dat is broeder Patrick.
gurli.
Broeder Patrifck ? Ei! broeder Patrick behaagt my.
patrick.
Is deze de bruid ? Ik ben blyd u te kennen. Vér* gun my u een' kuschte geven.
i a «bh-



132 D E INDIANEN
gurli.
Tien, als je wilt.
Zy kuscht hem.
arthur.
Nu, juffrouw, ik bid u, fchryf.
staff.
De plegtigheden worden langwylig.
arthur, naar Gurli dringende. Belieft het u ?
Gurli fclmd liet hoofd. charlotte, by zichzelve. Dat Is de langdradigfte ondertrouw, die ik ooit bygewoond heb.
gurli, tegen Julia. Hoor eens, Julia ! broeder Patrick behaagt nvy meer dan broeder Arthur
julia.
Gek meisje!
kaberdar.
Gurli, gy word kindsch.
gurli.
Wees niet boos, vaderlief! Gurli heeft haar' vryen wil.
kaberdar.
Dien heeft zy.
gurli.
Nu, Julia,- is het je evenveel of Gurli je' broeder Arthur, of je' broeder Patrick trouwt?



IN ENGELAND. 133 julia, lagchende. My wel, lieve Gurli, maar Arthur niet.
gurli.
Ei, kom ,die gek! wie zal 't hem vragen?Lieve broeder Patrick! wil je wel zo goed zyn Gurli te trouwen ?
patrick, zeer verbaasd.
Hoe? wat?
staff.
Een zonderlinge cafus.
ch a rlot te.
C'est unique.
de tolbediende.
Onbegrypelyk fpoedig.
arthur.
Ik da verdoend.
smith, lagchende, tegen Kaberdar. Een myner zonen is de gelukkige, my om 't even wie.
kaberdar, met nadruk.
My niet.
gurli.
Nu, geef je my geen antwoord?
pa tr ick.
Drommels! wat zal ik antwoorden? *
gurli.
Behaag ik je niet?
I 3 PA-



J34 D E INDIANEN
PATRICK.
Ö Ja!
GURLI.
Nu, jy behaagt my ook. Jy bent zulk een aar» tig mensch; ik zie je gaarne in 't gezigt. Jouvf oogen fpreken zó, dat men altyd wel zou antwoorden , al weet men niet wat. Nu !
PATRICK.
Juffrouw, ik ken u geheel niet. Ik zie u va» daag voor 't eerst van myn leven.
GURLI.
Inderdaad, ik jou ook. Maar Gurli wil je gaar-, ne altyd zien.
JULIA.
Broeder, voor myne rekening.
PATRICK.
De drommel! het meisje is allerliefst; maar evenwel kan ik haar niet bedriegen. Juffrouw, ik ben een arme duivel, ik heb niet dan een fchip van twaalfhonderd last; daarmede loop ik morgen ju de wyde zee en ga misfchien overmorgen te gronde,
GURLI.
Je zult niet in zee loopen; je zult by Gurli blyven.
PATRICK.
En met Gurli honger lyden.
KABERDAR.
Mynheer, dit geval is eenig in zyne foort, en
zon-



IN ENGELAND. 13S
zonderling verrasfchead voor u. Zy is myne dochter; een goed meisje; een kind der natuur; haar bruidfchat tienduizend pond fterling. Verder heb ik niets te zeggen.
patrick.
Mynheer, ik. acht tienduizend pond fterling zo veel als eene vermolmde plank; en ik zou my ook niet gaarne van myne vrouw laten doodvoeren.
gurli.
Gek! ik wil je voeren, maar niet doodvoêren ; trouw my maar : 't zal je niet rouwen.
Hem de wangen Jlreelende. Ik zal je zó lief hebben, zó lief.. 1 patrick, lagchende. Een kluchtig geval! Nu, in 's hemels naam, ik doe het.
gurli, blymoedig. Doe je ? Iaat ik je kusfehen.
arthur.
Patrick, is dat broederlyk gedaan? my myn hapje voor den mond weg te grisfen ?
patrick.
Wel, weéïgaês, neen! Neen, juffrouw ik kan u niet trouwen.
gurli, bedroefd. Niet? waarom toch niet?
I 4 PA"



I3<5 D E INDIANEN.
patrick.
Myn broeder heeft ouder recht op u.
gurli.
Je' broeder is een gek.
arthur.
Zagt, juffrouw.' hebt gy niet honderdmaal b.er loofd, my te trouwen ? antwoord ?
gurli-
Juist net honderdmaal, dat weet Gurli niet; maar beloofd heb ik het, ja.
arthur.
Goed. Waart gy niet van zins het contract te onderfchryven ? antwoord ?
gurli.
Zeker was ik, maar nu wil ik niet meer.
arthur.
Gy hebt gehoord, hoe de zaken ftaan , broeder »
patri c k.
Dat heb ik. Neen, juffrouw, daar komt niets van.
gurli.
Maar, ik wil hem niet hebben, ik wil hem niet hebben, ik wil hem niet hebben! Jy, gekke Arthur, wat wil je met Gurli doen ? Gurli wil je niet heb-, ben.
patrick.
Dat fcheelt my niet, juffrouw; gy moogt doen,
wa.ï



IN ENGELAND. 137
wat u behaagt, maar ik ben zyn broeder, en, do duivel haal' me! ik mag u niet trouwen.
gurli.
Zeg my recht in ernst, behaag ik je?
patrick.
Op myne eer, gy behaagt my,
gurli.
Nu, dan moet je me trouwen. Julia zeg hem dat.
julia.
Eene zuster kan flechts raden, en fmeeken, niet bevelen.
gurli.
Wie kan hem dan bevelen?
Tegen Smith. Jy bent zyn vader.; beveel het hem!
smith.
Weet Gurli van haar' eigen vader niet, dat men in zulke gevallen de kinderen hunn' wil Iaat ?
g u*r li.
Nu, fmeekhem dan. Als myn vader my fmeekt, doe ik alles wat hy hebben wil. Ja, ja, vadertje, imeek hem, fmeek hem!
lerwyl zy rondom hem heen huppelt, en hem de wangen peelt, floot zy ongelukkig even aan zyiï jichtigen voet.
smith, uitfehreeuwend. 6 Wee! ó wee! myn been! myn been ! dat je, de duivel...! ö wee ! ö wee!
I 5 SB«-



j38 DE INDIANEN
gurli, verjchrikt en bevreesd. Wees niet boos; Gurli heeft het niet .willens ger daan.
smith.
Julia, help my weg; help my uit het gedrang. Hier zyn zo veel menfchen om my heen, en 'er komt toch niets tot ftand. Voort, voort!
k a b f. r d a II.
Vergun my, Julia, dat ik u geleide.
julia.
Zeer gaarne.
Beiden jchuiven zy Smith naar binnen.
A G T S T E T O O N E E L.
charlotte,gurli, patrick, arthur, staff, jack, de tolbediende.
gurli, zeer bedroefd.
Ik heb den armen' ouden man aan zyn' pynelyken voet geltooten. Gurli heeft het zeker met geen opzet gedaan.
charlotte.
Ha, ha, ha! het demovement der fcene heeft my een weinig geamujeerd.
staff.
Diergeiyke fponfalia zyn in praxi noch niet bekénd.
... . . DE



IN ENGEL A N D. 139
de tolbediende.
Als men niet fpoedig en fchielyk andere maatregelen in 't werk fielt...
patrick.
Dan komt 'er van de gantfche zaak niets.
jack, tegen Patrick. Gy zyt hem overdwars in 't wand gezeild, pn hebt zyn' gang gefluit.
arthur.
Het bloed in myne aderen is gcflold. In welk een' labyrinth heb ik my uit leuter voorzigtigheid vastgewikkeld 1
gurli, tegen Patrick. Nu, pruttelaar! heb je jou bedacht of je Gurli trouwen wilt?
PATRÏCK.
Gy fchynt my een goed meisje; niet waar, gy bemint Julia als uwe zuster?
gurli.
Ja, dat doet Gurli.
patrick.
Stel dan eens 't geval: Julia wilde gaarne een' goed' braav' man trouwen, en gy naamt haar dien man vlak voor den neus weg; zoud gy dat kunnen doen ?
GURLI.
Foei! dat kon Gurli nooit dasn.
PA-



140 DE INDIANEN
patrick.
En toch verlangt gy van my, dat ik myn' broeder zulk een' trek zal fpclen!
gurli.
Bemin jy dan den mallen Arthur zo fterk, als ik de goede Julia bemin ?
patrick, een weinig verlegen. Hy is myn eigen broeder.
gurli.
Och, hemel'. dat is bedroefd: Gurli moet weenen.
jack.
Het weêr begint onftuimig te worden; de zee gaat hol.
staff. , .
Uit het voorgevallene kan ik abjlraheeren en omineeren, dat myn officie hier thans geheel overbodig word. Ik ga derhalve...
arthur-
Wacht, wacht, meester Staff!
staff.
Ei, waartoe? ieder uur is my goud waard'. Myn huidig verzuim ftel ik u ondertusfchen a conto, en heb de eer my in de gunst van het gantfche gezelfchap te bevelen.
Hy vertrekt.
charlotte.
Ha, ha, ha! dit was dus het einde van 't gezang.



IN ENGELAND. 141
sïang. Zo gaat het als men zyne edele denkwyze verlochent.
Zy gaat in hare kamer.' arthur, na een weinig liilzwygeiu. Billyk mag ik nu vragen: wat te beginnen? antwoord: ik weet het niet.
Hy volgt zyne mieder.
jack.
De lucht word helder, mynheer.'
Op den tolbedienden wyzende. Maar, daar iïaat noch eene hoos.
patrick.
Richt uw gcfchut daarop.
jack, tegen den tolbedienden. Goede vrind, haal uwe zeilen eens op, en zeil de deur uit.
de tolbediende.
Myn vrind! gelieft gy wel uw bakhuis te houden? Ik ben hier amptshalve.
patrick.
Amptshalve? fints wanneer is myn' vaders huis een tolhuis geworden ?
de tolbediende.
Vcrfta my wel, mynheer! het behoort mede tot myn ampt, mynen waardigen principaal, den heer Arthur Smith, met dadelykheid en vaardigheid te bedienen. Zo dikwyls ik my een kwartiertje, of een minuutje, of zelfs flechts een fecondje aan
tiet



!42 DE INDIANEN
het tolhuis kan ontftelen, zo dikwyls yle ik fpoedig, fpoedig, herwaart.
patrick.
En nu verzoek ik u,mynheer, fpoedig, fpoedig, van hier weg te ylen.
de tolb e diende
Als ik maar weten mag waarom ?
jack.
Omdat my tegenwoordig de vuisten zo jeuken en prikkelen, als of ik aan ieder puntje van myne vingers eene wonde had, die genezen wil.
de tolbediende.
Nu, dan zult gy het wel niet kwalyk nemen» dat ik my u fpoedigst en fchielykst aanbevele?
patrick.
In 't geheel nier. Hoe fpoediger, hoe beter* mynheer.'
NEGENDE T O O N E E L.
gurli, patrick, jack. jack.
Wat dunkt u, mynheer! moet de oude Jacfe niet buiten deur voor anker liggen, en wachten tot gy htm een fein geeft?
patrick.
Neen < gy kunt blyve».
Our*



1 N ENGELAND. i4i
Gurli heeft gedurende eenigen tyd in een1 hoek
jiaan v/eenen. Wat ontbreekt u, juffrouw?
GURLI.
Een man.
PATRICK.
Trouw dan myn' broeder Arthur.
GURLI.
Hem wil ik niet hebben. Ik wil jou hebben.
PATRICK.
Waarom my dan juist?
GURLI.
Dat weet Gurli zelve niet. Jy bent een ftout mensch. Jy maakt dat ik weenen moet, en nochthansbemin ik je. Kyk, broeder Patrick, reeds.fints veel weken was het my altyd als ofmy iets ontbrak, en dan zei myn vader: Gurli moet een' man nemen. Nu Wilde Gurli het ook gaarne doen; maar dan vroeg vader: wat man ik hebben wilde? en dat was Gurli juist het zelfde. Doch federt Gurli jou gezien heeft, is het haar niet meer het zelfde.
PATRICK,
My byna ook niet.
GURLI.
Trouw my dan maar: ik zal je meer beminnen dan myn' papegaai en myn poesje. Ik zal je lrreelen als myn poesje, en voeren als myn' papegaai.
PA.



144 DE INDIANEN
PATRICK.
Van u, lieve Gurli, gcftreeld en gevoerd te worden, is warelyk geen kwaad uitzigt voor het toekomende.
cu R L i.
6 Wat zullen wy vergenoegd famen leven, jy en ik , myn vader en myn papegaai, Julia en myn poesje 1
PATRICK.
Ja, ja, indien, maar. .. verweêrd ! het komt my voor, dat het niet zeer eerelyk gehandeld is. Uwe zoete praat zal myn geweten in flaap fusfen. Hoor, Gurli, kunt gy ook liegen?
GURLI.
Liegen? wat is dat?
PATRICK.
Anders fpreken dan gy denkt.
GURLI.
Ha, ha, ha! neen, dat kan Gurli niet. Maar* als ik jou daarmeê behagen kan, dan zal ik het leeren.
PATRICK.
De hemel beware my! Zeg my oprecht, als broeder Patrick u nu niet trouwt, zult gy dan broeder Arthur nemen ?
GURLI.
Nooit! nooit zal Gurli den gekken Arthur trovw wen; Gurli kan hem nu in 't geheel niet meer velen.
P A-



IN ENGELAND. 145
patrick.
Maar... maar, voor den duivel! zyn' broeder onderfteek te doen is roeh fchelmachtig! Jack, wat denk jy, mag een braaf kaerel , behoudens een goed geweten, dien prys wegkapen ?
jack.
Gy moet best weten hoe diep uw fregat te water gaat. Maar wat aangaat uw' broeder, myn. heer, daar zou ik zo veel om geven als om eene verfchimmelde befchuit. Die grootfche gek loopt op het dek rond met een' gegallonneerden wammes, en maakt allerhande trarariè'n ; maar ik zou het geen braaf meisje raden, hem aan boord te la. ten komen.
patrick.
Dat denk ik ook, Jack. Het arme onnoozele meisje zou eene onftuimige reis hebben. Top, Gurli i ik trouw u.
gurli, Jiem omhelzende.
Nu ben jy myn lieve broeder Patrick! nu zal Gurli weêr lagchen, en huppelen, en fpringen.
patrick.
Wacht! Nu zyt gy myne bruid, en nu moet ik u een" ring geven. Hy is zeker niet veel waard', 't is maar goud, maar hy beteekent even zo veel als de zegelring in de fchatkamer van onzen koning. Neem aan.
K
GUH.



146 D E INDIANEN
gij r l I.
Wat moet ik daarmee doen ?
patrick.
Aan den vinger fteken. Zo. Dit beteekent dat ik u bemin.
gurli.
Ha, ha, ha! kluchtig mensch! ik zal jou ook een' ring halen, en dit beteekent dat ik jou weder bemin ; niet waar ?
Zy gaat huppelend In hare kamer.
TIENDE T O O N E E L.
patrick, jack.
patrick.
Wat denk je, Jack, lig ik op een' goeden grond ten anker, of zir ik tusfchen de klippen?
jack.
Daartoe moet je het fchietloot maar in je' eigen hart laten vallen.
pa tri cic.
't Is een lieve meid; niet waar' Zeg my eens, jack, hoe heeft die weêr- en windfche heks het toch begonnen, my zo fchielyk onder haar' fpiegel te brengen?
jack.
Dat weet ik niet. Ik Hond niet aan 't roer, en heb de koers ook niet gericht.
pa-



IN ENGELAND. 14?
PATRICK.
Ik wil oftdertusfchen, beste kameraad, gaarne je' meening naar hare lengte en breedte weten. Wy zyn famen in zo veel bogten en gaten geweest; je kent me inwendig en 'uitwendig zo goed als je' hangmat; je hebt me op je' armen gedragen, toen ik noch geen fchecpstouw fplitfen kon; zeg my voor de vuist, wat denk je van de historie? het meisje is aartig, goed, en heeft tienduizend pond fterling.
JACK.
Ja, ja, zy is eene lieve, gulhartige meid, die haar kompas verftaat, van boven goed opgetakeld en van onderen wel beplankt is; maar...
PATRICK.
Nu, maar, fpreek uit!
JACK.
Lieve hemel! het is met de vrouwen zo als het is; grond is 'er niet in te vinden. Ware ik in jouw plaats, dan zou ik fpreken: ik zie wel, waar het land ligt, maar ik wil moèrs wezen, als ik de punt niet voorby zeil.
PATRICK.
Ik kan niet, Jack; ik heb myn want verloren,
JACK.
Dat is erg.
PATRICK.
Ik vrees fchier, dat ik zal kielkecren.
Ka Jack.



148 D E INDIANEN
JACK.
Dat 's noch erger. Dan ga je onredbaar ten grond.
PATRICK.
Dat zou ik toch niet denken. Jack, ik hoop noch altyd in ftil water te komen. Zie eens, het meisje is veel te braaf: zy draagt hare ziel in de oogen, en in hare oogen is geen valschheid; het hart ligt haar op de tong, en hare woorden zyn zuivere muskaat wyn, zoet als het fap uit den kokusnoot.
JACK.
Maar, eene vrouw is zo weinig te vertrouwen als een draaikolk op zee. In den beginne is 't een leventje van hoezee! en heyza! doch zeilt gy maar eens tegen den ftroom harer lusten op, ftraks begint de ftorm te huilen, uit het zuiden en noorden , uit het westen en oosten. En denk eens, mynheer! nu regeer je jouw fchip zo 't je belieft; je licht het anker als het je invalt, je ftuurt waar heen je wilt: meen jc, als je eene vrouw aanboord neemt, dat je het kabeltouw altyd zo lang en vry zult houden als tot nu ?
PATRICK.
Zwyg maar, brave Jack! ik merk wel, dat ik kwalyk deed u raad te vragen; want, ondanks alles, wat jc bybrengt, heb ik befloten, myn*
ftreek



IN ENGELAND. 149
(treek door te laveren , al had ik maar zes punten wind.
JACK.
Geluk op je' reis!
ELFDE T O O N E E L.
PAÏRICK, FAZIR, JACK. PATRICK.
Ziet men u eindelyk eens weêr, kameraad! waar, drommel, hebt gy gezeten, fints wy dezen middag het laatftc glas porter leögden ?
FAZIK.
ik ben fchcep geweest. Ik wou nooit weêr in dit huis komen, en nu ben ik toch weêr hier; ik weet zelf niet hoe het komt.
PATRICK.
Gy waart fcheep? is ons volk braaf vrolyk?
FAZIR-
Al te vrolyk! hunne blydfchap joeg my weder heen, want ik kon niet meê vrolyk wezen.
PATRICK.
Waarom toch niet?
FAZIR.
Wat kunt gy ook vragen! Kyk, Patrick, 't is gek om te verhalen. Ik ging in de kajuit in myne hangmat liggen, en zag om hoog naar het dek, zo als ik op reis ieder morgen, als ik ontwaakte, plag K 3 te



150 D E INDIANEN
te doen. Nu had het touw, waarmee de hangmat boven aan het dek vast gemaakt is... Maar je moet roe niet uitiagchen.
patrick.
Neen, neen; nu ga voort.
fazir.
Nu, de fleuf van het touw fcheen net een L, net of 't een L was.
patrick.
Ja, ja, de liefde is in ftaat het geheele A. B. C, daaruit te fpellcn,
fazir.
Zo dikwyls als ik 's morgens ontwaakte en omiioog naar deze L zag, verheugde ik my; myne gedachten gingen verder dan myne oogen, en die L hield my menig uur in myn hangmat gekluisterd. Ach! heden heeft my de L voor de eerlte maal 'er uit gejaagd.
patrick.
Arme jonge! wat dunkt u, Jack? hy zal niet gemakkelyk te redden zyn.
jack.
Hy heeft eene zware lading in. Hy moet de liefde over boord werpen; anders gaat hy ten grond.
fazir.
Beste Patrick, zult gy fchielyk weêr uitzeilen ?
FA-



IN ENGELAND. 151
P ATRICE.
Gek! ik heb noch niet eens gelost, en dan moet ik eerst weêr voor nieuwe vracht zorgen.
FAZIR.
Hoe lang kan dat alles duren?
PATRI CK.
Op zyn minst zes weken.
FAZIR.
Zes weken ? Ach, Patrick! dan is de arme Fazir al lang dood. Waarom bleef ik niet in myn vaderland ? dan ware ik te gelyk met myne broederen geftorven. Hier moet ik alleen fterven. Daar had toch noch wel een enkel goed vrind om my geweend. Hier zal niemant om my weenen.
PATRICK.
Jonge, gy maakt my weekhartig. Als het u vertroosten kan, dat Julia, naar allen fchyn, een' zeer braav' man trouwt....
FAZIR.
Dat zou my zeker wel troosten... -Maar, het troost my toch niet: ik ben ook braaf; niet waar?
PATRICK.
Maar niet ryk.
FAZIR.
Foei, Patrick! heb ik je niet menigmaal hooren zeggen: eerelykheid is beter dan rykdom?
K4
p/.~



152 DE INDIANEN
PATRICK.
Zeer zeker; maar de cereiykbeid knaagt Hechts aan de becnen, die de rykdom onder tafel werpt.
FAZIR.
't Zy zo. liet komt my voor dat ik aan Juliaas zyde geen honger zou geleden hebben. Herinnert gy u noch den armen negerflaaf, toen wy op Jamaica famen gingen wandelen ? Hy werkte op eene fuikerplantaadje; het zweet liep hem van het hoofd af; een waterkruik Hond naast hem; en echter zong hy helder en vrolyk een moorsch liedje. Goede vrind, zeide gy tegen hem: dat is een zwaar werk. Ja wel, antwoordde hy, en veegde zich het zweet met'zyne vlakke hand af. Nu haalde het eene woord het andere uit. Wy vraagden hem, hoe hy in zyn hard lot noch zo wel te vreden en vrolyk wezen kon? Daarop wees hy ons naar een boschje, twee honderd fehreden van hem af: in dat boschje zat eene negerin, met drie kleine half naakte kinderen; het jonglle lag aan hare borst. En toen de negerflaaf ons met den vinger daar heen wees, keek hy zo hartelyk vergenoegd... neen , zulk een lagch fierde nooit het gelaat eenskonings! Ach, had Julia Hechts gewild! Fazir zou gewerkt hebben als die Haaf, en zo vrolyk geweest zyn als hy.
TA-



IN ENGELAND. 153
patrick, Jlerk aangedaan. Kom, kom! wy zullen een paar vlesichen wyn famen leêgen.
fazir.
Ik lust niet. Jk lust eten noch drinken. Ik zal my dood hongeren.
TWAALFDE T O O N E E L.
gurli, patrick, fazir, jack.
gurli, met een' diamanten ring in de hand.
IVu, daar ben ik. Zy ziet Fazir, blyft roerloos ftaan, en kykt hem ftyf
en jprdkeloos in het gezigt. Fazir ontftelt, op het zien van haar, even jlerk , en in zyne wild op haar gevestigde oogen gloeijen fchrik en verbazing.
patrick.
Nu? zyt gy beiden door een' blikfemftraal getroffen ?
gurli, bevende. Broeder Patrick ! zie je daar iets ftaan?
patrick,
Ja, zeker.
gurli.
Warelyk, zie je het ?
K s pa-



154 DE INDIANEN
p a trick.
Wel ja, ik: ik ben immers niet blind?
fazir.
Patrick, zie je dien geest ?
patrick.
Ik zie een' gek ; en die zyt gy.
fazir.
Beste Patrick, dit ligchaam behoorde eertyds aan myne zuster Gurli; vraag eens welk eene ziel federt hare dood daarin is gevaren ?
patrick.
Uwe zuster?
gu rli.
Ja, ja, Patrick, deze geest heette eertyds Fazir, en was myn broeder;... och, myn dierbare broeder!
patrick.
Ik verfta het. -Kinderen, houd uwe vyf zinnen by eikanderen. Eerst zulk een fchrik, en nu zulk eene vreugd .' Gy zyt geen geesten. Kinderen, ik bid u , word niet gek. Omhelst elkander, broeder Fazir en zuster Gurli!
fazir en gurli, te gelyk. Geen geesten?
Zy naderen elkander met uitgejlrelte armen.
fazi r.
Leef je warelyk, Gurli ?
gur-



IN E N G E L A N D. 155
GURLI.
Leef je, myn Fazir ?
patrick, zeer bewogen. Wat denk je, Jack ?
jack, zyne tranen afveegende. Land ! land!
patrick.
Recht, Jack! nooit hebt ik dit gevoeld , ais ik, na eene lange en gevarelyke reize, onverwacht land ontdekte.'
fazir en gurli , plotjeling tot uitgelaten blydjchap overgaande.
Hy leeft! Zy leeft! Zuster Gurli ! Broeder Fazir !
De dichter kan hier den tconeeljpeler niets voorfchryven. Zy huppelen, dansfen, fpringen, zingen, lagchen en wenen beurtelings. Blydjchap is altyd bezwarelyk naar te bootfen , voomamelyk de blydjchap van menJchen in eeiü onbedorven natuur/iaat. Patrick en Jack Jlaan Jprakeloos, en verlustigen zich in dit verrukkelyk Jchomyjpel.
DERTIENDE T O O N E E L.
gurli, patrick, fazir, jack, musaffery.
musaffery.
Ik hoor uwe Hem, Gurli... maar... wat!...
fa.



1S6DE INDIANEN
PAZ ir.
Mufaffery ook!
musaffery.
Fazir!.. gy leeft!
Hem driftig aan zyne borst drukkende. Wy zullen feest houên ! wy zullen ryst met melk koeken! Zyne handen om hoog heffende en zich driemaal diep
ter aarde buigende. Brama zy geloofd! Brama zy geloofd !... Waar is Kaberdar? Wy zullen eene koe de hoornen befchilderen; wy zullen haar met bloemen bekransfen !
FAZIR.
Kaberdar! wat zegt hy! Gurli! leeft ook myn vader noch?
gurli.
Frisch en gezond ! frisch en gezond! Vader ! vader!
fazir, opgetogen. Waar? waar ? Vader! vader!
VEERTIENDE T O O N E E L.
CHARLOTTE, GURLI, KABERDARi SMITH,
door arthur voortgefiuwd ; patrick, fazir,
jack, musaffery.
charlotte, in het opkomen. Ciel! welk een kanaljeus leven !
KA-



IN ENGELAND. 157
kaberdar, Fazir ziende. Hemel! wat is dat ?
fazir, zyne knieën omhelzende. Myn vader!
gurli cn musaffery, om hem heen huppelende. Hy leeft! hy leeft!
kaberdar, zyn' zoon vurig omarmende. Gy leeft! ö Brama! kunt gy my al myn twyfelen en morren vergeven? Myn eerstgeboren leeft! Ik druk hem in myne armen ! Ik heb myn' zoon weder! Wat is vorstelyk goud en eene. vorstelyke kroon by dit oogenblik!
musaffery, diep ter aarde bu'gende. Wy danken u, Brama! wy danken u. kaberdar, oogen en handen ten hemel heffende. Ja, wy danken u, in ftïlle gebeden. smith.
Aangenaam en vrolyk oogenblik ! Pynflillende artzeny!
charlotte.
Een roman! een degel yke roman !
arthur.
Dat dunkt my ook. Ik twyfel noch ilerk aan de waarheid.
patrick.
Kwel u hiermede niet, broeder; ik fta 'er voor in.
kaberda r.
Spreek, myn zoon! door wat wonderwerk zyt gy onze moorders ontkomen ?
FA.



i5S DE INDIANEN
fazir.
Ik zwierf lang dolend in 't ronde; maar een goede engel bcffierdc myn' tred. Ik wist niet, waar heen ik ging', of Wat 'er van my zou wonden Ik wierd overal vervolgd, zonder dat ik het wist, en overal ontvloed ik het, zonder dat ik het wist. Brama is myn behoeder.
musaffery, diep buigende.
Brama zy geloofd !
fazir.
Op den tienden dag myner vlugt, toen honger en vermoeidheid my ichier ter aarde wierpen, beklom ik met groote moeite een' heuvel, en plotsling lag de onbegrensde zee voor myne oogen ; juist was een vreemd fchip weggezeild, pas een kanonfehoot van den oever; ach! dacht ik, ware ik één uur vroeger hier geweest, dit fchip had my ingenomen , en aan alle gevaren voor altoos onttrokken. Yllings maakte ik myn' tulband los, en liet het doek daarvan door de lucht fladderen; ik wenkte en fchreeuwde, zo hard ik kon, maar vergeefs ! het fchip zeilde met eene frisfche koelte weg Ik was byna wanhopig; de honger dreef my langs de ongebaande wegen, die ik tot dus verre bewandeld had , naar hét ftrand. Daar zocht ik zeeflakken , onbekommerd of men my achterhalen zou of niet. Welk eene blydfchap! plotsling ontdekte ik achter eene rots noch een tweede
fchip,



IN ENGELAND. 159
fchip, dat voor anker lag; de kapitein daarvan Was deze brave maii;
Op Patrick wyzende. hem heb ik myne redding, myn leven, en tot hier toe myn onderhoud te danken.
m USAFFery, diep buigende. Brama zy geloofd! gurli, naar Patrick toevliegende en hem omhelzende. 6 Goedhartig mensch!
patrick.
Tut! tut!
kaberdar, Patrick by de hand fchuddende. Mynheer, wanneer gy eenmaal vader zyt, dan zult gy gevoelen, dat voor zulke eene weldaad de dankbaarheid eens vaders geen woorden heeft.
p at rick.
Op myne eer , mynheer! ik ben befchaamd: toen ik dien jongeling innam, dacht ik noch aan dankbaarheid noch aan belooning. Ik volgde de infpraak van myn hart, en, zie, ik heb voor myzelv' een' vrind behouden.
smith.
Omhels my, myn zoon! De hemel zegene u. charlotte, hem de hand om te kusfehen toereikende.
Mon fils, uwe edele denkwyze heeft my geheel geënchanteerd.
r a-



ï6o DE INDIANEN
patrick.
Lieve moeder! myne denkwyze was op dat tydftip zo min edel, dat 'er, vrees ik, eer een weinig nyd en nayver onderliep, 's Avonds te voren hadden zich op het fchip, dat naast het myne voor anker lag, ook drie ongelukkige vlugtelingen gered; en, by myne arme ziel! ik ergerde my, dat het geluk hen aan myn' buurmans boord gevoerd had.
kaberdar.
Deze drie vlugtelingen waren wy. Die brave man redde vader* dochter en vrind; deze brave man brengt my ook myn' zoon weder!
gurli.
Niet waar, vader? Gurli mag dezen goeden man trouwen ?
kaberdar. Als hy u hebben wil, van gantfeher harte.
gurli.
Als hy my hebben wil ? 6 ja, hy wil; niet waar, beste Patrick?
patrick, tegen Arthur.
Broeder, gy zult het my niet kwalyk nemen: myn grootmoedige afftand zou u niets baten; want u neemt zy toch niet.
gurli.
Neen, zeker niet, gekke Arthur! jou zal Gurli nooit trouwen.
ar-



IN ENGELAND, i-ör
Alt TUUR.
Met reden ontfhat hier nu de vraag: wat zal de heer Arthur Smith nu beginnen? antwoord: zich verhangen... zo het de wysheid maar toelaat:... misfchien ontluikt ergens elders noch een fortuintje voor hem.
Hy vertrekt.
KABERDAR.
Alles loopt famen, om my te overtuigen, dat ik niets won, toen het lot my een' diadeem op 't hoofd drukte, en dat ik niets verloor, toen het lot my dien weder ontnam. Lieve kinderen, beproefde vrinden, wat ontbreekt 'er aan myn heil ? eene brave vrouw, en ook die heb ik gevonden. Mevrouw, flcchts uwe bewilliging ontbreekt my noch. Ik bemin uwe dochter Julia. Ik ken, wel is waar, uwe grondregels en uwe hoogachting voor oude familiën; maar ik hope aan alle uwe eifchen te kunnen voldoen, als ik u verzeker dat ik regeerend vorst van Maisfour was, en dat myne voorouders toen reeds met eer de wapenen droegen , toen Alexander de Groote Indien overweldigde. charlotte. Ik fta verbaasd! zulk een oud geflacht! Ik zal het my tot eere rekenen u in onze familie met open armen te ontfangen.
FAZIR.
Ach, vader!
L KA-



i6a DE INDIANEN
kaberdar.
Wel nu ?
fazir.
Ach, lieve vader!
kaberdar.
Wat begeert gy, waarde zoon ?
fazir.
Gy hebt my het leven gegeven, en wilt het my weder ontrukken ?
kaberdar,
Ik verfta u niet.
fazir.
Ik bemin Julia zo hartelyk.
kaberdar.
Zo!.. En Julia ?
fazir.
Ik heb dag noch nacht rust.
kaberdar.
Hoor, goede jonge, dat kan Julia alleen beflisfchen. Inderdaad, gy haalt pas twintig jaar, en de frisfche jeugd bloeit op uw gelaat. Daarentegen heb ik myn vyfendertig jaren achter den rug. Intusfchcn, voor zo verre ik Julia ken, zal dit bezwarelyk haar befluit bepalen. Laat zien, wy zullen haar roepen. Spreekt haar hart in uw voordeel, dan geef ik my gewillig aan myn lot over. patrick.
Helder op, Jack ! licht de ankers, en ftuur in
Ju-



IN ENGELAND. 163
Juliaas kamer. Wy laten haar verzoeken hare koers herwaart te richten.
jack.
Goed, goed!
Hy vertrekt.
gurli.
Vader, ik zal je zeggen wien van je beiden Julia trouwen zal.
kaberdar.
Nu ?
gurli.
Myn' broeder Fazir.
kaberdar.
Hoe weet gy dat ?
gurli.
Hy is mooijer dan jy.
kaberdar.
Ach, meisje lief, Julia is geen kind als gy.
patrick.
De vrouwen, vrees ik, zullen, in dit geval, eeuwig kinderen blyven.
smith.
Het ga, hoe het ga, ik zie voor myne dood evenwel noch twee gelukkige paren.
charlotte.
Recht, mon cherl deze dag verzoent my weder met het geluk, en ik zal eens zagtelyk tot myne voorouderen inflapen. Alleen fmart my het lot van Arthur.
L a gur-



IÖ4 D E INDIANEN
gurli.
De arme, gekke Arthur? ik beklaag hem meê. Wat denk jy , Patrick ? ik zal hem ook trouwen.
patrick.
Twee mannen te gelyk ? neen , Gurli, dat verzoek ik niet te doen.
gurli.
Nu, zo als je wilt; 't kan Gurli niet fcheelen. LAATSTE T O O N E E L.
julia, charlotte , gurli , kaberdar, smith, patrick, fazir, musaffery, jack.
patrick.
He daar! zustertje! veel geluk: gy zyt de bruid.
julia, neêrflagtig. Ja, ik ben de bruid.
patrick.
Maar, met wien? dat is de vraag noch.
julia, op Kaberdar wyzende. Met wien? met dezen man.
patsic k. Zagt! zagt! zo fchielyk niet.
kaberdar. Ik ontfla u van uwe belofte, Julia. Vader en zoon ftaan voor u.
ju-



IN ENGELAND. 165
juli a, verbaasd. Vader en zoon ?
kaberdar. Ja, deze jongeling is myn zoon. Hy bemint u. Ik bemin u ook. Kies vry.
gurli.
Neem den zoon: hy is mooijer dan de vader.
kaberdar.
Uw hart moet uitfpraak doen.
julia, zeer verlegen. Myn hart ? Ach!
fazir, met nedergeflagen oogen. Lieve Julia!
patrick.
Nu, zustertje, komt 'er wat?
julia.
Hoe kan ik... ! ik heb immers reeds myn woord gegeven.
kaberdar.
Zo gy dus uw woord niet gegeven had... dan zoud gy... ?
Julia zwygt.
Ik verfla u.
Hare hand in die van Fazir leggenc'e, De hemel zegene u, kinderen !
fazir , Julia omhelzende. Ach, lieve Julia !
musaffery, diep buigende. Brama zy geloofd!
L 3 ka.



ï66 D E INDIANEN.
kaberdar, zich een' traan afwis/diende. Een enkele bittere druppel! goed zo: de kelk der vreugd was te zoet.
patrick.
Nu, Jack, wat dunkt u?
jack.
Ik denk, dat ik myn' ouden bouwvalligen romp nu alleen in de waereld moet rond laten kruisfenKruid en lood is verfchoten , ftuurboord verlieten; wat moet 'er van my worden ?
patrick.
Gy zult by my blyven; en, zo lang ik één be. fchuit heb, behoort de helft aan u, totdat gy uwe reis eens gelukkig voleindigt en in de haven des hemels behouden aankomt.
jack.
Ik dank je, menheer! ik dank je! Nou, ik wensch je altemaal mooi weêr en goeijen wind op reis!
EINDE.



Lyst van nieuwe tooneelftukken, zo als die afzonderlvkby den boekhandelaar Uylenbroek, te Amfteldam, te bekomen zyn.
W. Bilderdijk, Edipus, treurfpel, en brief over den
zeiver. . . • • /1 ! 4 : «
De dood van Edipus, treurfpel . . 1 : . : .
■ Deukalion en Pyrrha, tooneelftuk - - : 13 -
W. Blngfey, Het zestienjarig Meisje, blyfpel . . . : 6 ; I. de Clercq, H. Z. Meriones, koning van Krete,
treurfpel . . . - - : 8 : -
■ Ednard en Eleonora, treurfpel - - : 3 : -
■ —— 1 Saint Valori, tooneeKpel . - - : 8 : -
M. A. de Clercq, Montrofe en Amelia , tooneelfpel - - : 8 : -
■ 1 Vanglenne, of de Karaktertoets,
tooneelfpel . . . - - : 10 :-
■ — HetGevaarelykc der Afweeziglieid,
tooneelfpel. . . . . : 8 : .
J. G. Doornik, De graaf van Srernfe'd, tooneelfpel - : 8 : -
A. A. Gaignan de 1'Ami, Elize , treurfpel . - - : 6 : .
O. C. F. Hoffham, Al ftond 'er de galg 0p ! blyfpel - - : 18 : .
—— De Broek , voorl'pel , . - - : 6 : .
J. Houtman, Thz. Irene, treurfpel . . . . : 6 : -
Montrofe en Amelia, toonealfpel - - : 8 : -
——— De Indianen in Engeland, blyfpel - - : 12 : -
J. Hugli, Willem Teil, treurfpel . . . . : 8 : -
W. Imme , Delia en Adelaïde, tooneelfpel . - - : 8 : -
De Weldadige, tooneelfpel . . - - : 6: -
" De Verftandi^e Echtgenoote , tooneelfpel - - : 8 : -
—~ —— De Jonge Walburg , of de gevolgen
van bet fentimenteele ; tooneelfpel. . - - • 10 : -
P. J. Kasteleijn , De Marquis de Bouïllé, lieldenfpel - - : 6 : -
Dc Innerlijke Kamerdienaar, bliifpel - - : 6 : -
Elfride, treurfpel . . - - : 8 : -
■ Codrus, treurfpel . . - - : 8 ; «
L. J. Laimifon , Clementine en Desormes , tooneelfpel . . . . - - : 8 : J. Lutkeman, Codrus, treurfpel . . - : 8 : -
Canut, treurfpel . . - - : 8 : -
P. F. Lyndager, Zoé, tooneelfpel . . - - : 8 : -
J.Nomsz, De Graaf van Warwik, treurfpel. - - : 7 : .
Bajazetli , treurfpel . . - - : 7 : .
— ■ De Cid, treurfpel . . . - - : 7 : -
Athalia, treurfpel . . -- : 7 : -
— Amelia , treurfpel . . - - : 7 .• -
J-



I. Nomsz, Sotiman Jc tweede , blyfpel . . - - : 3 : -
. Cora , treurfpel, pl. • •
. . CoralH, treurfpel, pl. ■ . - - : ia : •
H ogelwigbt, |un. Men doet wat men kan, niet _ ^ _
' ^!LbSerbeterfeDwaas, bly'lpel ; 6 :
, . Waldheim, tooneelfpel • - - ; ia ; -
" — d» Vrindenraad, of het welge-
l,il-r ontwerp, tooneelfpel . • 12
P. Pypers " Me,inval, of de gevolgen der wraak- _ _ ; ^; _
nicht, tooneelfpel • • • • z_ ' De Graaf van Conuninge, of de onge- _ _
lukkise gelieven, tooneelfpel • • " '. "
Laufus en Lydia, treurfpel ,pl. ■ - ■ "
riia7renburg, Apollo in Dordrecht, en De Zang- _ _ _ _ _
berg. twee divertisfememen . • . ■ 8:-
F. van Steenwyk, Leonidas, treurfpel . . ; p I. Uylenbroek, Meropé , treurfpel , pl. _ _
N S. v. Winter, Menzikoff treurfpel • • ......
?' V,r Louize d'Arlac, treurfpel . . • °
^' U; Sebille van Anjou, ireudpcl . J - - ■ o • _
Gelonide, treurfpel • •
Non datur ad mufas, &c. Esther, irearlpel • - - • / • vu" doet vorderen! De Gewaende PUÜofooph,bl. - - . ƒ> . ^ Be Burgemeester, tooneelfpel.
v.n meest allen zyn eenigen voor de liefhebbers op V"m papier te bekomen. X erfchc.de,, nieuwen
zyn ter persfe. Veertig Kunstprinten VOO, onderfcheiden tooneclfpcllen.
Algemeene kunsttitels voor allerlei dichtwerken, in 4te. en in 8v«.