MAATSCH. DER NEDERL. LETTERK. TE LEIDEN. Calal. bi. Geschenk van Tooneelstukhen, 1841.  HET ROZENFEEST, ZANGSPEL.   H E T ROZENFEEST VAN S A L E N C 1 A, ZANGSPEL. GEVOLGD NAAR HET FRANSCH. DOOR HENDRIK O G EL WIGHT, junior» Te AMSTELDAM, *>^_ J. HELDERS en A. M ARS. i;pa. Mei Privilegie»   ï)e Gecommitteerden tot de zaaken vnn den Schouw-; burg hebben, volgens Oftroy, door Hunne Ed. CrootMog. de Heeren Staaten van Hollanden Wcstvriesland, den eerften November 1787, aan hen verleend, het recht van deze Privilegie, alleen voor den tegenwoordigen druk van HET ROZENFEEST VAN S Ar* LENCIA, Zangfpel, vergund aan ]. helderi en, A. MARS. Amflelilam j den 1 Augustus l?pa, Geene Exemplaaren zullen voor echt erkend worden, dan die door één' der Heeren Gecommitteerden onder.» teekend zyn.  PERSONAADJEN. c E c E l i A, roxenmaagd. COL VN, minnaar van Ceccïia. HErpyn, vader van Cecelia. DE SCHOUT van salencia. DE HEER VAN HET dorp- N1NA' \ mededingen mar de ross. tUCILE,J JAN GAUD, molenaar van V naburig dorp. jeetare,1 HÜRERT, \ hoofden van den raad der gryzaarts. ARNAUD, J Inwoners van Sakncia. Gevolg van den heer van het dorp. Het tooneel is te Sakncia.  HET ROZENFEEST VAN S A L E N C I A, ZANGSPEL. EERSTE BEDRYF. Htt tooneel verbeeld eene openplaats, met verfcheiden boo» men omzet. Op deze plaats ziet men het huis van Her» pyn: de gehcele gevel is met bloemfestoenen en guirlan» desverjierd; cenontrold'wit vaandel fteekt uit hetvengfier, om, als het ware, ten kroon te (irekken aan de verfierjelen voor het huis: deze verjïerfelen moeten der» wyze geplaatst zyn , dat men wel uit het huis tan komen maar 'er niet weder in kan gaan zonder dezelven te men. EERSTE TOONEEL. CECELIA, voor hare deur zittende, bezig aan eenig handwerk, A R I A. è Blyde dag van tnyn verlangen! Wat baart gy my eene eer! Ik zal tedre hoeder {ui26826' ^ hy{my] Ziet! Ik. minde teer uw moeder, Zo teder echter niet. C OLYN. Wat heil zal hem genaken, Als hy ons famen paart 1 CECELIA. Men moet zyn heil volmaken, Hy is het dubbel waard'. COLYN. Laat ons geen zorgen fparen j Zo leeft hy vry van fmart! CECELIA. In 't klimmen zyner jaren, Streel' hem ons teder hart! SAMEN. Myn hart is ingenomen Door blydfchap, vry van druk. Wy froaken, zonder fchroomen, By voorfmaak 't zoet geluk. F 2*2*  14 HET ROZENFEEST VAN SALKNCIA» VT F D E T 0 0 N E E L. BE VOORIGEN; DE SCHOUT', NINA, LU' C I L E , ac'Herwaart. DE SCHOUT, zagt tegen de meisjes. Geef gy, terwyl ik fchryf, op alles acht. DE MEISJEd. 'cis goed» CECELIA. Wy moeten gaan. DE SCHOUT, ah voren. Men fchr> v*, dat heinaar zuchten doet. COLYN. Zo ras? CECELIA» By't krieken van den morgen Komt gy toch weder hier. DE SCHOUT, ah voren. E Mie affpraak, Schryven wy. CECELIA. Maar, hoor eens hier, Colyr , wy! vader dient te zorgen Dat alles klaar is, wyl de heerhierkomt, en hy Voor zynen ouderdom zich zou teveel vermoe ijen, Zo kom ons helpen. C o LYN Goed-, 'kzal met vermaak dit doen. De gryzaart ruste in vreê; wy zullen ons zo fpoeïjen Dat  ZANGSPEL. 15 Dat alles klaar is eer hy wakker word. Een' zoen Tot affcheid. de meisjes. Hoe! een' zoen! de schout, ah voren. Het is my klaar gebleken. c o l v n. Is alles afgepraat, niets meer, Cecelia? cecelia, de hand van Colyn op haar hart leggende. Leg hier uw hand, Colyn: myn hart zal voor myfpreken. de meisjes. Wat is zy teêr! ziet gy't? de schout, ah voren. Ik zie het wel, 6 ja. colyn. Hoe fchielyk klopt dit teder harte l cecelia. 't Is , als gy komt, van vreugd, en , als gy gaat, van fmarte. ZESDE T O O N E E L. de schout, lucile, nina, die zorgvuldig veruiyd hebben van gezien te worden. TR IO. de schout, geheel verfl oord. Gy liebt het, denk ik, wel gehoord? nina en lucile. AJa, met beide onze ooren. de schout. Cezien hebt gy't, gelyk 't behoort? ni-  16 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, NINA en LUCILE. Volmaakt, en naar behoren. jj e SCHOUT. Wen fchtyve dan, men fcliryv' gezwind. LUCILE. IIjc zy de jongens zoent en mint. NINA. Men leer' van haar hoe men bemint. de schout, ter zyde. 6 Schout! wat toch gaat gy verrichten? Wyl ze u niet mint, haar gaan betichten! 'tls 't iot van lieden zo a'.s ik. NINA en LUCILE. e.k een moet voor de roosmaagd zwichten. Men leer' van haar hoe men bemint; Hoe zy de jongens zoent en mint. DE SCHOUT. Die zoen geeft my myn gramfchap weder. Men i'cliryv' gezwind, men fchryv' gezwind. nina en LUCILE. Verfhat gy *t wel ? wat is zy teder! de SCHOUT. Men fchryv' gezwind, men fchryv* gezwind. NINA en LUCILE. De hand eens jongmans op haar hart. de schoot, ter zyde. Ach! dit verheft haar fchoonhcid weder. nina en L u C I L E. Wat is zy wys! DE SCHOUT, ter zyde, £n fchoon en teder! NI  ZANGSPEL. i? NINA en LUCILE. DE SCHOUT. Geef haarde roos. 'k Voldoe den wraaklust van my* hart. Baar haar geen fuiart. DE SCHOUT, 'k Wil dat zy 't roosje kwyt zal raken. Uw recht zal gelden door myn' mond. NINA. Zo zo ! dat zyn gantsch andre zaken. LUCILE Dat zyn gantsch ardre zaken. NINA en L l" C I L E. Ons recht zal gelden door uw' mond. T) E SCHOUT. Maakt ftaat op my; ik zal 't wel maken. NINA en LUCILE. Op het roosje is myn recht gegrond. DE SCHOUT, tegen beidenMaakt ftaat op my; ik zal 't wel maken, Want ik belast my met uw zaken. SAMEN. KINA en LUCILE. DE SCHOUT. Ons beiderrechtis zeer gegrond. Maarzo ■••vergeefs in mintnaet Dan lyden we allen op éeVftond. LUCILE, ter zyde , vi olyk. Ik ben het zeker. NINA, ter zyde , zeer verheugd. 'kWed , dat ik hei wezen zal. B 'D E  18 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, DE SCHOUT. Myne atnklagt is gereed: 't is nut dat dit geval Nu in bet dorp bekend word. NINA, vtrwonderJ. Moet mea't zeggen? DE SCHOUT. Gewis. LUCILE. Maar zeg, heerfchout, is't zeker niet te ilccht? DE SCHOUT. De hemel wil het dus: gymoogt het nietweêrleggen. Wanneer inen 't kwaad verzwygt, verkucht men 't wet- Ctie recht. LUCILE. v*6> Wel nu, dewyl 't zo is. NIN A. Wy zullen 'telk ontvouwen. DE SCHOUT. Vertelt het, overal, aan jongens, meisjes, maar Vooral aan de oude vrouwen; Zegt haar: 't Is een geheim; maakt toch 't niet openbaar. Dan weet elk een het ras. NINA. Zeer wel; wil maar niet fchroomen. DE SCHOUT. i Zo op dees plaats Cecelia mogt komen, Eota, zonder tydveizuim, 'tmy zeggen. LUCILE. 't Is zeer goed.  ZANGSPEL, 19 KINA. ,w Maak (laat op ons. DE SCHOUT. t j Ier zyae. Vaart wel. De ruos op morgen, 'k Moei My op haar trouw verlaten: Het zelfbelang heeft klem. ó'k 'Vreek my met vermaak. Als meisjes onderling elkaêr uit eerzucht haten, Getuigen zy al licht in eene flechte zaak. j ZEVENDE TOONEEL. NINA, LUCILE. DUO. N I N A. Lucüe, wil my hooren; *k Sp eek ongeveinsd en vry. LUCILE. Niets kan my meer bekoren. NINA. Noch my, noch my, noch my. De fchout heeft dan gekozen, JJeez' dag. "k Ben wel te vreé. LUCILE. , Kaar hy heeft geen twee rozen' NINA. En wy ïvn echter twee, LUCILE. Wel nu, wy moeten wachter}.  &o HET ROZENFEEST VAN SALENCIA. NINA. 6Ja! wy moeten wachten. LUCILE. Ik weet wei wat ray is belooft*. N I N A. Door my word u de prys oniroofd. S A M E N. "tIs aan my dat hy is beloofd. LUCILE. En om de kroon te ontfanten, Is myn rechi meer dan 't uwe waard*. NINA. Wie doet u dat erlangen? Uw Lucas, u gelyk van aart? Spottende. Lucile i» we! dé voorkeur waardig. Verfloord Myn recht is meer dan 't owe waard*. L UC II. E. Ei. c-i! dat vind ik aartig. Is Klaas dan zo veel waard"! SAM EN. Cecile! om eeuen kus te geven, Verliest gy dan den piys en de eer. LUCILE. Gy saaft 'er honderd, en noch meer. N I N A. Gy meer daii duizend, in uw levcn> A G T-  ZANGSPEL. ar A G T S T E T O O N E E L. 33e VOrigen, cecelia, uit haar huis komende. cecelia. II oor, Kina, Nina! nina, heengaande. Dag. cecelia. Ludle! gaat gy vlugteu? lucile, Nin i volgende. Wy wenfchen ude roos; vaar wel. NEGENDE T 0 O N E E L. cecelia, alleen. at moet ik duchten ! Heeft dan ''e nyd by ons de zoete rust verfloord? Zo 'k wist dat myn geluk haarfiechts een wy] deed zuchten,. Myn glorie walgde my, daar ze anders my bekoort. Gedurende deze aria, ziet men de maan opkomut. ARIA. Als de nachtegaal, in 'c bosichaadje. De lente door zyn'1 zang verkond', Verheugt zich 't voglenheir in 't rond, Al hupplend op het malfche blaadje Dees doen, daar zy geen ramp ontwaren, 'tLand wet'rgalmen. b!y van zin, Vermengende in de dichte blaften Hunne vreugd eu tedre min. B 3 Gy,  *2 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, Gy, fciu'dclooze herderinnenI Evenaart die vooglen vry. Leert op liuu voorbeeld trouw beminnen, En zingt geftaag «Is zy. Als zv, weest teêr van zinnen: En, zo gy ooit de jalouzy Mogt v»n een' herder kennen leeren , Wil afgunst altoos van u weeren, Dat ze op ons land ons niet kan deeren, En haar gekwel liier vrcemdling zy. TIENDE T O O N E E L. CECELIA, DE SCHOUT. CECELIA. w at heerlyke avond! DE sc nor T, ter eyde. Ha ! 'k zal haar myn min ontdekken. •kZa! minder oülyk zyn, by'tfchynen van de maan. cecelia, zonder den fchout te zien. Myn vader flaapt gerust. Wat ii myn hart voldaan ! Zy u il vertrekken, doch word den fchout gewaar. Zo, heer bailknv! de schout, vritideljk, Gy hier? cecelia. Ik ging vertrekken; Myn vader... DE SCHOUT, ter zyde. Ze is zo fchoon by avond als by dag. Over'  'ZANGSPEL. aj Overluid. De roos znl morgen op haar fchoon niet kunnen roemen, Daar men u ziet totrozenmaagd benoemen, Wyl hare kleur niets by uw frisfche kleur vermag. cecelia. Die komplimenten zyn, geloof ik, waarlyk aartig; Maar ik begryp ze niet: dus ben ik zeniet waardig. de schout, zich bedwingende en Cecelia willende fireelen. Dit hart is teder, of'k bedrieg my waarlyk zeer. cecelia, te rug gaande. Ga war van my van daan; 'kben 'savondsbang, mynde schout, ter syde. Laat ik myn drift betoomen. Overluid. Ik achtuwys, wyl fchoon toch op zich zelf niets ze^t En wyl ik u bemin , zo heb ik voorgenomen Om dezen dag met u te treden in den echt. cecelia. Ik weet het, want Colyn heeft my dit reeds gezegd. de schout. En waar van weet hy dat? cecelia. Men hoort'er elk van fpreken, En ieder lagch: 'er om: en ik, geloof my vry, Ik lagch het flerkst, de schout, ter syde. Die pry E 4 Se  •4 HST ROTEN?EEST VAN SALENCIA, Beieedigt me in elk woord ; maar 'k zal me op 't ftrengfte n ., (wreker*. Overluid» v Uw vader, als ik wil, vereenigt or.s. CECELIA, villende gaan. Lk ga, Om aan de voeten van myn* vadt-r... DE SCHOUT, haar wederhoudende. D;;t is onnoodig' hoor my nader, ! Ik wil u van nzelve, ó myn Cecelia! Ik min u; min my weder. Zag aan uw*vader, dat gy vuriglyk enteder My mint, my aai.b d. CECELIA. Ik? dat kan ik uiet, gewis... DE SCHOUT. Waarom niet? CECELIA. Wel, di wyl 'teen logen is. DE SCHOUT. Wist gy't gemak eens van een' man van rayne jaren! CECELIA» Elk heeft zyn keuz', die finaak doet alles in dit punt; En 'kzeg ronduit, dat gy my niet behagen kunt. DE SC HOUT. Wat eer zou eensflags u weêrvaren , [ndien gy met my waart getrouwd! Baik dar gy dan de vrouw zond wezen van een' fchout; Pat ieder dorpeling u achten zou, u roemen; Dat  ZANGSPEL. sis Daf'eu. door elk van hen, mevrouw zoudhooren noececelia. One"! Dat is voor my te fchoon; ik dank u vrindlyk. de schout, toornig. Hoe! Gy tergt royrjoch? beef vry , nu ik myn wraak voldoe. Geen medelydtn meer! CECELIA. Wat maakt n zo teonvreden? de schout. Zwyg ft''- Ik zal den raad oer g-yzaarts gaan ontleden De fchoone keuze, die zy deden, L kiezende tot rozenmaagd. Gy dach: reeds veel te vroeg datgy niets had te fchroomen. Uw liefde voor Colyn zal aan het daglicht komen. Dan word Colyn van 't dorp gejangd. 'k Heb myn getuigen ginds: die zullen niets verzaken. Ter zyde, En had ik dezen niet, ik zou 'eraudren maken. B 5 Dü0*  $6 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA-, DUO. |)E SCHOUT, een groot papier uit zyri" zak halende.' Ja, ja, 10 'k u niet kan bekoren, Beef vry voor myne minnedrift. CECELIA. Ach ! welk een onbezonnen toren ! Wat wil dat lieillcloos gefchrift? CECELIA. DE SCHOUT. V/elk i-fi oniech'en toren! Beef vry en fldder voor myn* toren, Wat is dr.t ïoch voor een ge- Myn min, cn dit breedvoerig febriftï kluift! DE SCHOUT. Hier zyn gefield, en opgefchrevcn, Op :cder blad, geloof her \ry, De fainenkomst, de zoen daarby, CECELIA. De famenkomst, de zoen d'ïrby. CECELIA. DE SCHOUT. Wat fchandlyk ' waad word me Hier zyn gefreld, en opgcfdirearinïswrcven! ven, Helaas! Colyn wat deden wy? Op ieder blad. geloof het vry, De famenkomst, de zoen daar- by. DE SCHOUT, zyn hand op haar hart villende brengen. Klopt (leeds zo rss dit teder batte; Msar, neen, Colyn die ia biet niet. CECELIA. Ach, 'thart beeft n^y door fchrik en finart;. Wat meent hy, wat ia hier gefchiedi CE.  ZANGSPEL. a? CECELIA. DE SC HOUT. Ach *t hart beeft my door fchrik Voor bem alleen flaat flechts dit en fmarte: harte ; Watmeeithy, wat is hier ge- Of, zo het al voor mv hier flaat, fchied? 't is, als ik kom van fpyte n fmarte, En, van vermaak, als 'ku verlaat. DE SCHOUT. Ja, Ja, zo \eitz. ELFDE T O O N E E L. OE VOUIGEN. Ferfcheiden foldaten , dis, op het roepen van den fchout, te vootfc'iyn komen, gevolgd van eerf aanzienleken ftoet mannen , vrouwen , en kleine meis ■ jes, alle inwoners van Salencia. Drie der kleine meis' es legeven zich aan een" hoek van het tooneel, om op letten. Cecelia /laat bediukt voor hare deur, en Helt zich, beurteling, met aandoenlyii of wanhopende ge. baren , tegen de foldaten ,' aie door den fchout aangezet worden , het huis van zyne verfisrjeten te ontbloot en. C II O O li. DE SCHOUT. Soldaten! gaat den hoon flraks wreken; Vcrfcheurt dees teekenen van eer. DE BOEREN. Wat deed zy, dat gy u moet wieken 7 2e ia ons fteeds fchoon en wys gebleken. Men verzwaar' beur leed niet meer. CE.  4Ü HET ROZENFEEST Vx\N SALENCIA, ce c El. ia. Ach! welk een fcband', wat honend teeken! Verfcheur, vcricheur myn hart veeleer. de meisjes, tegen de boeren. Zy is verrast met haar* Colyn. de boeren, tegen den fchout. Wat deed zy, dat gy tl moet wreken ? Ze is ons {leeds fchoon en wys gebleken, Laat haar geween haar voorfprr.ak zyn. de schout, tegen de foldaten* Soldaten ! gaat den hoon flraks wreken. cecelia, tegen de foldaten, die nader treden. Vertcheurt, verïclieurt myn hart veeleer. Ach! ziet my beven: lk ben begeven. de meisjes. Zy, die zo deugdzaam heeft gekken, Heeft nu de roos niet meer. de boe ' en. Wat deed zy, dat gy u moet wreken? de schout. Verfcheurt decs teekenen van eer. choo R. Haar ziende, moet elks harte breken, 't Treft ons zeer. de schout, woedend. Gehoorzaamt Utaks of gy moogt beven. Ih vliegt naar het huis, en rukt een bloemfestoen af. Oy ziet door my u 't voorbeeld geven. Cecelia kost een' diepen zucht, en gaat fchier magteloos in haar huis. D*  ZANGSPEL. z$ DE BOEREN. Helaas! heeft zy zo veel misdreven, Dat haar de kroon ftraks word ontzegd ? DE SCHOUT. Gehoorzaam ftraks, of gv moogt beven. Het is het recht. CHOOK., het huis van de ver fierfelen beroovende. Het bevel word ons gegeven. Komt, men gehoorzaam' met geweid. DE SCHOUT, *er zyde. Verr' van haar, ben ik min ontfleld. Einde van het eerste bedryf. TWEE.  30 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, TWEEDE BEDRYF. EERSTE T 0 0 N E E L. CECELIA, COLYN, net de hevig/Ie uitdrukking van gramfchap en wanhoop. Zy komen heiden van een1byzonderen kanteen komen fchielyk by elkander. Er zyn aan het huis noch eenige overblyffelen der verjierfelen, welken de fchout heeft doen afrukken. Het tooneel moet langzamerhand verlicht worden•> om de opkomst en voortgang van den dag aan te duiden. V66r het be« gin der volgende duo, hoort men van verre een" dan" derfag cn ncch een1 geduret de de ritournel. DUO. CECELIA. Wat heb ik toch te vreezen? COLYN. Herken den i'cliout hierii. CECELIA. Zou liefde een misdaad wezen ? COLYN. Zo denkt die fcheltn, vrinditj» CECELIA. Wy hebben niets te vreezei;. C O L YN. liet kan geen misdaad wezea»  ZANGSPEL. %t CECELIA. COLYN. ó Liefdesgod! Hy zal ons betrouwen zyn, Schil» ons heil, verkeer ons lot. Opdat al ons leed verdwyn'. Neen, wil niet twyflen aan zyn magt: Hy waakt voor ons, fchoon 't loe ons te vervolgen tracht. CECELIA, met fikt ik. Zou'tvader wezen? COLYN. Neen , uitgelezen! Hy rust; hy rust. cecelia, droevig. Moet ik nadezen Myn' vader vrcezen? ti Droevig lot! c O l Y N. Mvne uitgelezen! Zoud gy hem vreezen ? Ach ! gy verdiei.t een beter lot. CECELIA. COLYN. Moet'er een offer wezen, Moet 'ereen ofter wezen, Dat ik ter liefde 'tzy deez' dag. Dat ik der liefde 'tzydeez'dag. Zo'teen misdaad is te minnen. Ongetrouw te zyu van zinnen Eeilikhoogstfchuldigopdeez'dag. Is enkel misdaad op deez'daj. CECELIA. COLYN. ö Liefdes enz. Hy zal ons enz, COLYN, Ik weet mi alles reeds. C E C ELIA. Colyn, \vnt nu gedaan? Waar berg ik my, als ik myn' vader hier zie komen? Waar  3* HET ROZENFEEST VAN SALE NCIA, Waar vlugt ik? hos hem best oi.taaan? Vóorziètg? iyne woede ? ach! wat ftaat my te fckroomen? c o l yn. Ik vrees zyn gramfch p. CïCELlA. Ik zyu droefheid noch veel meer. colyn. De wraak zaï fjioedig wezen. Men hoort van verre een' donder/lag. CM c e l ia. Wat zult gy doen, Colyn? c o 1. y n. Staak, ftaak uw angstig vreezen. Ik vlieg naar onzen goeden heer. Ik zal hem ons verdriet en tedre liefde malen. £fcnout. »kOntvouw hem 't fchelms beleid van onzen fnoodea Ik vlieg: hy is niet verr'. cecelia. Myn vrindl colyn. Niets wederhoud My in myn wraakbefluit. cecelia, bevreesd. Wil toch uw drift bepalen. Men hoort een donder/lag. (loeit, 'tls noch geein'ng; vertoef. Hoor hoe een ftormwind colyn. Vat fcheelt my dat ? ci c e l r A. Myn vrmd, gy kunt niet overkomen: En  ZANG SPÉL. 33 Een ieder ilaaptnoch, en de fchnk ligt ïioch geboeid. De hemel oient den fchout. colyn. Vaar wel! niets doet my fchroomen* ARIA. c ol yn. Geen frorm kan my doen beven, Wyl ik zyn woede tart. Ik.waag niet vreugd myn leven, Tot weering uwer finart. De tranen te droogen, Die gc uit wanhoop fchreit, Is, in myne oogen, De pligt my opgeleid De kwelling van uw' vader, Uw |eed , zyn toorn te gader, Dit 's myn gevaar alleen. Laat af my te beklagen, Gy hoont my door u'v ref*n : Niets km my meer mishagen. Dan icbuldeloos geween. Vaar we!» . , .. cecelia, htm wederhoudende. Gy gaat dau? col ïk. cecelia. Ik u dus wagen? neen! G C9.  34 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, colïn. Het moet, Cecelia. cecelia. Het moet! en om wat reên? colyn, met vuur. 'kWil u de roos hergeven. cecelia. [k wil hem niet, ó neen. colyn. Wil my niet meer weérftreven. Vrees niet voo* my: ik zal uw redder zyn. Men hoort Herpyn in het huis hoesten. Wat*s dat? cecelia, verfehrikt. IV] yn vader komt. colyn, fchielyk wegkopende. Vaar wel! denk aan Colyn. cecelia, alleen. Elk donderdag vermeert myne angsten en elende. Zy befchouwt het huis met wanhoop. Wat fchouwfpel voor het oog eens tedren vaders ! ach, Zo hy naar mynefchand' zyne oogen heen mogt wenden, Zo hy dien hoon aanfcliouwt, is dit mynlaatfte dag. TWEE-  ZANGSPEL. 35 TWEEDE T O O N E E L. CECELIA, HE R P Y Ni Herpyn moet te vootfchyn komen met een" losf»n kali» boord, en zonder kniebanden} als iemant die zo eerst het bed heeft verlaten. ('edurer.de dit gefprek moet het toor.ccl merkel l; verlicht worden, Herpyn flaat altoos met den rug naar zyn huis, zo dat hy niet kan ontlekken, dat het vaandel weg is, het welk een verrukkelyk ftom fpet aan Cccc* Ua geeft, CECEL1A. Hy is*Ci II E R P Y Ni Wat is zy vlug, vernoegd, eri weltevreden! 't Vooruitzigt op vermaak wekt ons des morgens vroeg, 't Is gced zyn' tyd wél te belleden: Maar 't overJreevne fchaad: gy rust dus nier geuoe£. Myn jare*» klimmen i kind; myn (terfuur komt vast nader* Befdaar uw krachten dan ter lijfde van uw*vader* C 2 ARIA.'  %6 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, ARIA. Doom gevoelt uw vader Den last der grysheid niet: l.'wc eer en deugd te gader Verhinrlren zyn verdriet. ■ Uw oude vader Komt langs lice nader Aan 't graf, dat eerlang hem vcrllind. My troost te geven, Ey 't eind" van *t leven, Voegt myn bind. Cecelia omhelst haar'' vader wettende. Hoe! weent gy! waartoe dit geklag? Verheug, verheug n op den morgen Van d'alleraangenaamften dag: Verban *t verdriet, verban de zorgen. Door u gevoelt enz. IIE r. P Y N , zytie dn; hier liefkozende. Wat wedervaart mé ééil beflieen dochter, wys en fchoon, Tieloont door hare zorg myn zestienjarig pogen Tot haar volmaakt geluk; ik ben geheel bewogen. Het oogenblik is daar dat liefde haar vèrmófgert Beproefd heeft op haar hart; zy mint, en fchenkt me een' zoon, Die braaf en naarftig is; die haar zYn hart kwam fchenken Uit zuivre liefde alléén. Op morgen, na het feest, Geef ik Colyn uw har.d: niets zal dat huwlyk krenken. Colyn is landman en , fchoon ik 't niet ben geweest Van myn geboorte , wyl 'k in hooger rang moest leven,  ZANGSPEL. 37 Hy is oprechc en braaf; hy mint u; en, myn kind! 't Is juist de pracht niet, die ons't waar geluk kan geven. cecelia, teder. Neen , 't is de pracht geenszins, daar ik 't geluk in vind. herpyn. Colyn zal bly zyn; niet? beken het. cecelia. Ja, myn vader Ik denk het. herpyn. Hy heeft recht: hy denkt gelyk 'c behoort. Het heeft gewis zyn hart bekoord Uwe eer, geluk, en vreugd te gader Volmaakt te zien , door 't golvend vaan, Dat uit uw vengfter fteekt. cecelia, verfchrikt. Myn vader! ö myn vader! herpyn." , .„ - (laen.. Wat fcheelt u toch , myn kind! gyfchynt met an^stb*. Gy hebt verdriet, en wilt het heelen Voor my , die 't garrn met u wil deelen. Verdient ge uw fiiai t? waarom 't gezjgt Steeds droevig naar dees plaats gericut? C 3 DUO.  30 HST ROZENFEEST VAN S ALEN CIA, D V 0. Herpyn ziet om , en word de overblyffelen der bloemkransfen gewaar. II E R P Y N. Ach ! ach ! rampzaalge! Wat deed gy toch? CECEL1 A. *kBen een rampzaalget Op het huis wyzende. Maar dnt's bedrog. II E R P VN. Gv die tot roosmaagd waart verkoren, Hebt my dit leed, die fchand' bcf'chorcn. Eén ftruikling werpt onze eer En glori yllings neer C E C E I-1 A. Ik bid u, vader, wil my boorett. II E R P Y N. Gy dwingt my dan my te verftoorent Dit s 't geen ik nooit vergeet. Iht omvedcr rei heft zich. II E Et P Y N . De fchorre donder doet zich hooren. L'w fchuld berokkent ons dit leed. C E C E L I A. pc fchorre donder doet zich hooren. Helaas, liehias! Cuhn, wat leed! Me»  ZANGSPEL. 59 Men hoort van verre de inwonen van Salencia fchreeuwen , en hunne flemmen vereenigen zich met die van Cecelia en Herpyn. c hoor, van verre. Wat onweervlagen! HERPYN. De hemel is verfloord. Zyne dochter, die heen wil gaan, wederhoudende. C H O O R , ah veren. Help hem: men moet het leven wagen. HERPYN. Waar gaat gy, die myn rust vtrfloort ? Cecelia hoort met opmerking naar het choor, en vertornt alle tcckenen eener vreesfelyke ontroering. CECELIA. t> Goftn'. verzagt uw' tooren, En treft en treft alleeriyk my. CECELIA. HERPYN. 6 "oön! verzagt enz. De fchorre donder enz. DERDE T O O N E E L.' DE SCHOUT, opkomende ah iemant, die voor den, regen vlagt; hy fchynt verfchrikt en ontfleld. "XT/at wonderlyk geval! Wie drommel kon dit denken! Ik ben 'er noch verwilderd van. Colyn, die arme hals! Maar, warelyk, ik kan Niet vatten waarom my 't geval zo fchynt te krenken, . C 4 Be-  40 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, Dcwyl hot lot myn heil... 6 Waarlyk gekke fchout! 'k Zie u in lang niet met Cecelia getrouwd ; Gy zyt haar man noch niet. Gy, rechte gek der gekken! 'k Word wreed of zinloos: 'c is gewis Dat hier in *t fpel een duivel is, En wel van de ergfte foort. Hy klopt aan het huis van Herpyn. Doe op : rk moet iets ontdekken. Ik ben het, goede msn! doe open. herpyn, in zyne dêur blyvende. Zeg my toch, War jaagt zo vroeg u hier?hebt ge ons ietskwaads te zetge i? de schout. Dces rede. ? li e r p yn. Zy is zeer getnakklyk uitte legden: Want ware het zo niet, fttept gy gewislyk noch. de schout. Wil my één oogcnblik (lechts hooren. herpyn, willencte vertrekken. *k Weet alles van myn kind: hrtt my met vrede: ga. de schout. hoor my.. liFRPYK, op het tooneel komendeWel nu? d e s o hou t. Gy mint uw dochter? herpyn, met vuur. ' ■ Zeker, ja; II.  ZANGSPEL. 4i Ik min haar, en, ondanks't verdriet aan haar befchoren, Door uw beftaan , is zy noch de eer van haar geflacbt. de schout. Hoor my, als eerlyk' fchout... herpyn, hem in de rede vallende en de «verblyfftlen der bloemfestoenen vertoonende. En ondanks al de fchande, Die gy aan haar hebt toegedacht, Ondanks dees fchelmery gepleegd door uwe handen, Is zy toch van Sa'encia noch de eer. Zy mint: is dit een kwaad ? verdient dit flraf, raynheer? de schout, verlegen. Ei, hoor mytoch, myn vrind! herpyn. Uw vrind! ik wirtnietweze». de schout. Niets is verloren: zie, ik ben zeer ryk, Herpyn! Ik neem uw kind tot vrouw: dan heeft zy niets te vreczen. Ik geef de roos haar weêr. herpyn. Gy zult haar man niet zyn. D;' roos, uit uwe band ■ zou hare glori krenken,! Als eene gift van u , baart zy in 't minst geen eer,. Zy is benydenswaard' uit handen van den heer, Wyldie haar als een loon voor zuivre deugd komt fcher.ken. Gy geef. haar; ze is verlept; en myn Cecelia Begeert ze niet... c 5 de  42 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, DE SCHOUT. Denkt gy dat gymyzoud vereeren Door'tfchenken van uw kind? HERPYN. Laat afIiaartebegeeren. Gykuntmy in het oog van gantsch Salencia Onteeren , niet in't myn'; dat's buiten uw vermogen. Gy kunt my dwingen om terftond Dit dorp, myn kleine ftulp (waar ik ben opgetogen E.) waar ik rust en blydfchap vond) Te ontgaan; te cl waaien; en oin onderftand te vragen , Daar 'keertyds gaf: dit zou voor myn Cecelia, Alleen met my, te zwaar een last zyn om te dragen. 'k Wil baar dien draaglyk maken: ja! De liefde zy'iaar troost: 'k wil haar haar' minnaar geven: Hy 's deugdzaam, ja , myn kindi ik fchenk u aan Colyn. DE SCHOUT. Helaas'wat ydle hoop! myn goede man !.. Herpyn! Colyn is dood. HER PYN. Is dood! gy doet my beven. DE SCHOUT. Gedurende dien ftorm... HERPYN. Wat zegt gy! hy is dood! DE SCHOUT. Ikfpreek de waarheid: ja, gy moogt my vry gelooven. In  ZANGSPEL. 43 In 't overvaren met de boot, Is by verdronken. HERPYN. Ach! niets gaat die fmart te hoven. DE SCHOUT. Zyn'kleed is aan myn huis: men vondhetaau den wal. DUO. HEEP Y N. Tiran! indien ujyn dochters dood IJ kan for geen genoegen (Vrekken, Laa. af uw tyding haar te ontdekken. Want dit bragt haar in Itervens nood. Colyn is dood! ach! hv moest fneven! DE SCHOUT. Ik deel in uwen bittren nood. HERPYN. DE SCHOUT. 'Er is geen heil voor u noch Ei, keer, tot my; ei, keer, tot my ; my. . Myn kind. geen vreugd is in uw 'kZal u en haar noch in uw leven leven U meer gegeven, Veel vreugde geven; Noch aan my. Geloof my vry. 6 Myn Cecile , 6 bit re nood! My fmart haar nood: Colyn is dood. Colyn is dood. CECELIA, [preekt den volgenden regel. Wat zegt gy? nch! Colyn is do»d? Zj btwymt. SA-  44 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, HERPYN, tegen Cecelia, DE SCHOUT, tegen Cedie opkomt. celia , die opkomt. Myn kind! wat komt gy hier ver-Vertroost u laat uw moed niet richten ? zwichten. CECELIA, in de armen van haar' vader. Colyn is dood. HERPYN. DE SCHOUT. 6 Hemel! wilt gy ook haar dood? *k Beklaag uw'nood. CECELIA, ah voren. Colyn is dood. HERPYN. DE SCHOUT. 6 Hemel! enz. Vertroost u: et*z. CECELIA. Colyn is dood. HERPYN. Myn kind! CECELIA, fchier bezweken. Wat fmart, myn waarde vader! HERPYN, tegen den fchout. Verlaat ons. DE SCHOUT. Neen; ik u il... H E R P V N , den fchout te rug flootende. Verlaat ons, of ik zal...! CECELIA, bekomende. ÏTy is dan dood! HERPYN, den fchout, die volgen wil, wc;flootende. Gaanwy. Ik zegu, tree niet nader». FIER-  ZANGSPEL. 4$ VIERDE TO O N E E L. de schout, in 't heengaan. Hy's oud, maarfterk, degcejemnn: Hy reutelt fieeds van deugd; men word 'er kwalyk van. VT F D E T O O NE E L. de schout, jan gaud. jan gaud, den fchout* die in V heengaan is, roepende , die daarop wederkeert. I'Ieü holla! goede vrind! wil my de woonplaats tooncn.. de schout. Van wïen? JAN gaud. Wel, van den goeden man Herpyn. de schout. Moet gy hem fpreken ? jan gaud. Ja: zeg my, waar mag hy wonen? de schout. Wie zend u hier? JAN gaud. Colyn. de schout, wykt verfchrikt te rug. Zyt gy een toovenaar? of zoudge een duivel wezen? jan  45 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, jan gaud. Neen, geen van tw.ë'n. de schout. Is 't wel waar? JAN GAUD. (zen. Zeer zeker, goede vrmJ! wil maar in 't mirist niet vreeIk ben |an Gaud, de molenaar ■ ^zen^ Van 't gindfche dorp: toe, vlug: waar m g de woning we» de schout. Herpyn heeft iets te doen. jan gaud. Dat kan wel; maar 't is wis Dat uiyne tyding hem een blyde boodfehap is. Dóch, wie myn boodfehapgantsch en al niet zrl bekoren Dat is dien hondfehen fchout. ó ! Had ik hem eens beet! de schout, ter zjde. Hier Ha ik waarlyk fchoon. jan gaud. Colyn deed mealleshooren. de schout. Iloorhier, mynvnndl (Ter zyde ) wist ikof't waar is Overluid. h* weec— ï^eut gy Herpyn? jan gaud. ó Neen ! waarom ? de schout, ter zyde. Overluid. 'k Hwb niets te fchroomea. ' Ik zie liet wel» jan  ZANGSPEL. 47 JAN GAUD. Hoe dat? DE SCHOUT. Ik ben Herpyn. JAN GAUD. Hoe', gy! Ik heb het al gedacht: zie daar myn toovery. DE SCHOUT. De phifionomie zal u zeer verr' doen komen. Maar zeg, wat doet Colyn? JAN GAUD. Dat is een wakkre knaap. DES CHOUT. Ta, maar ter zaak. JAN GAUD. 'k Wil weten Datweinig fterker mans, dan ik, tot onzentzyn. Ik droeg noch laatst alleen (het is my niet vergeten) Zes honderd ponden van dit dorp tot onzent; en Ik rustte fleehts één' keer. DE SCHOUT, ongeduldig. Ja, ja, myn vrind! ik ken Uw krachten: maar, Colyn? - JAN GAUD. 6, Die doet andre dingen. Ik ben by hem een kind. Zo wy dien fchelmfchen fchout By de ooren hadden, 'k meen dat hy heel fyn zou zingen, ó! 'tWare ons toebetrouwdl ARIA.  48 HET ROZENFEEST VAN SALfiNCIA,. ARIA. Myn fchuitje lag vaardig Bevra, ht mei myn wand. Met aangenaam weder Stalt ik af van land. Straks lioor ik den donder; De zee wordoiitfteld. Door *t ftooren der baren Word myn hoop geveld. Myn fchuitje floot ilingrend Aan Hukken op 't (trand. Myn kreet word beantwoord Door de echo van *t land. Colyn ziet my kampen En (pringt in den vloed, En heeft my, grootmoedig, Al zwemmend behoed. DE SCHOUT. Colyn is dan niet dood! JAN GAUD. Keen, wis niet: wilflechis hooren : Dit is't niet all'. DE S C II O U T. Wat noch? JAN GAUD. Uw kind kan hem bekoren: Hy is op haar verzot, en, zo my kwam ter ooren, Is zy een mooije msid^ DE  ZANGSPEL. jj? DE SCHOUT, ongeduldig. riebr gy gedaan? JAN GAUD j hem op de fihouder kloppende. Pr pa, Verftoor u niet: uw kind behoef: geen fchout te fchroomen: Ondanks nem , word Cecelia Deez' dag noch rozenmaagd; want onze heer zal komen: Kyk! dat's een mooije grnp. DE SCHOUT, verwilderd. De heer zal komen? JAN GAUD. J> DE SCHOUT. Maak dat gy wegkomt. JAN GAUD. ó 1 Ik heb geen haast. DESCHOUT. Gaat henen; Keer naar uw dorp. JAN GAUD. Waarom? ik wilde nu met eeneil Meê bruiloft houên. DE SCHOUT. 61 Men houd die niet deez'dag. En zo by ongeluk de fchout u by my zag .. JAN GAUD. Ik ben niet bang voor hem. D  50 HET ROZENFEEST VAN S ALEN CIA, DE SCHOUT, hem voort ft ootcnrle. Ga heen. jan gaud. Ik zal hem wachten. DE SCHOUTj als vooren. Ga, helfche babbelaar! jan gaud, heengaande. Ho, ho! ik heb noch krachten. DE schout, alleen. Hy komt dan hier, de heer? Maar 't zal te laat zyn, op myne eer; Einde ven het tweede bedryf. DER-  ZANGSPEL. 5% DERDE BEDRYF. Met teoneel verbeeld eene aangename landfireek: tn"t ver» fckiet ziet men een rivier: verfcheiden boeren zyn bezig , aan den oever, om het geen door den afgeloopen /iorm hjchadigd was, te her/lellen, en met het weder op de rivier brengen van ecnige fchuiten , door denftorm los. geflagen. Ter eener zyde van het tooneel ziet men eensge heuvelen. EERSTE TOONEEL. de schout, verfcheiden boeren. DE schout, dryft, ah v ware , voor zie 't uit, en hat ft , zoveel mogelyk, verfcheiden boeren* waarvan eenigen met boomtakken en bloemfestoenen , anderen met verfcheiden verjterfelen, tot het gereedmaken van het rozenfeest noodig, beladen zyn. Ih floot tn dryft ze voort i eenigen zyn verfchrikt} anderen veifchrikken hem. c h o o n. Ma^t wat voort! 'fcwil terflond dar de roos zv gegeven, Maakt wat voort! 'k wil terflond dat de roos zy gegeven. . EEN BOER. Waar wie word toch verheven t EEN ANDER. Wie word de roos gegeven? D a ben  5a HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, EEN ANDER. Wie word *er toch verheven ? TWEE BOEREN. Waartoe toch dat geweld? SCHOUT. CHOOR VAN BOEREN. Maakt wat voort enz. Haasten we ons: zo térfrohdmoet de roos zyn gegeven. DE SCHOUT, hen de plaats toonende waar alles moet gefield worden. Maakt toch voort! Wat gewend! Hier de troon, ditór de hémel. Haast u toch ! Zo is 't goed. Rasjes , rasjes ! maakt fpoed, Want geen omilag voldoet. Hier eischt men niets dan fpoed. TWEE BOEREN. Dat is wel ; dat is goed; Maar de hamer gaat niet Zo vlug als die gebied, Wyl geen praten voldoet. DE SCHOUT. CHOOR. Haast u toch ! *k wil terflond dat Haasten we ons ! zo terflond de roos zy gegeven. moet de roos zyn gegeven. Haast u toch! War gewemel! Haasten we ons! geen gewemel? Hier de troon, drïrlrde hemel. Hier de troon, dddr de hemel. DE schout, ter zyde, tcrwylde boeren werken en met de hamers de maat {laan* Arme Cecile! ö Die Colyn! Die fuielm Herpyn! Ach!  ZANGSPEL. 5J Ach! de rust is my ontweken. 'tValt zo zwaar niet, zich te wreken, Ais om niet meer verliefd te zyn. Haast u toch enz. Geen uitftel, neen, geen mededoogen, Geen mcdelyden niet die Hén. Jk wenschte dat myne oogen Het feest reeds mogten zien. 6 Neen, geen mededoogen. Ti Zal haar geknield zien; zeker, Ja! Reeds denk ik te hooren De marsch. 't Kan my bekoren. Hy flopt op de maat ovet het tooneel. 'kZal haar geknield zien; zeker, ja! Reeds denk ik u te hooren. Die marsch 4;an my bekoren. Tra dera, dera, la, lara. De fc'iout damt in 't rond: de boeren verlaten hunnen arbeid, en befpotten hem. de sc tr o ut. c hoor. 'kZal haar geknield zien; ze- Dit feest is zonder wederga, ker, ja! de schout. (dren. Wel nu ! is 't alles klr.ar? zeer goed, zeer goed, myn kinIk roep al't volkby een; dan kan ons niets meer hitulren. ' Hy vertrekt. De boeren, dit ziende, verlaten op het oogenblik hun werk, en gaan ook. D s TWE B.  54 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, TWEEDE T 0 0 N E E L, CECELIA, alleen. Zy komt in eene verwarde houding op het tooneel \ hare hairen zyn los; zy gaat zeer droevig op eene grasbank zitten. ARIA. alles kwyt: het roosje en myn" beminden. 'kBen alles kwyt: 'k ben myn' beminden kwyt. Wat lyd myn vader fmart en fpyt! Wat leed doe ik hem ondervinden ! Vergeef me, ö vader! 't geen gy !yd. li Ben alles kwyt: het roosje en myn' beminden, 'k Ben alles kw> t: 'k ben myn'' beminden kwyt. Helaas! waartoe te leven? Aan rouw ten prooi gegeven, Wensen ik niet dan te (reven : *t Licht dort my affchrik in. Ik haat nu zelfs de min. 'k Liet my door haar verblinden. Aan haar is 't dat ik wyt AH' wat myn ziel thans lyd. Ttlkn alies kwyt enz. Aan dezen oever, Aan deez' rampzaalgen oever, Vond myn Colyn zyn grat. Ja , ja, Colyn! ik ila ook 't leven af. Z9  ZANGSPEL. 55 Zy vliegt een" der heuvelen, aan den oever der rivier, op, en is gereed zich in de rivier te ftorten , wanneer Co- . lyn op eenen anderen heuvel te voorfchyn komt, en , haar ziende, het volgende roept. Dit alles moet fihielyk en in één oogenblik gefchiedtn. colïNj op den heuvel. Cecelia! vrindin! cecelia, door deze ftem in haar voornemen gehinderd, ziet Colyn , en valt, op den heuvel\ftaaèv. Ik fterf. colyn, die intusfchen op het tooneel gekomen is, tot hy haar genaderd. Zie uw' Colyn. Gedurende de ritournel der volgende Duo, komt Cecelia weder tot zichzelve,en bevind zich by het begin des zangs in de armen van Colyn. DUO. COLYN. Herken uw' trouwgebleven minnaar. Hy komt: hy droogt uw' tranenvloed. cecelia. 2yt gy *t, myn trouwgebleven minnaar? Wat ftem giet troost in myn gemoed! samen. Hoe word ons heil in top geheven! Laat ons fteeds voor elkander leven. CECELIA. Colyn! ik daalde om u in 't graf. D 4 SA"  §6 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, cecelia. colynColyn Uk daalde om u in *t graf- Om my ftond gy uw leven af! cecelia. b Myn waarde! colyn. Myn heil op de aarde! cecelia" COLYN. Ik daalde om u in 't graf. Gy ftond uw leven af? Ja, t s myn waarde. Ja, 'kben't, myn waarde! Myu heil op de aarde! Myn heil op de aarde! Leef nu voor my ahyd. 'k Leef nu voor u altyd. colyn. Cecelia! cecelia. Myn vrind! wat baarde gy me een pyri! Ik ween noch. colyn; Hemel, rch! cecelia. 't Is thans van ware vreugden. Maar zeg my toch... colyn. dNeen! ken ons geluk veeleer; Ik bragt hier onzen goeden heer. cecelia Den heer van 't dorp ? co  ZANGSPEL, 5? COLYN. ö Ja, hy komt om aan uw deugden Den welverdienden prys te fchenken, myn vrindin! Hy geeft de roos u weêr. CECELIA. Wat vreugd! COLYN. Ach, ik bemin Hem om zyn teder hart. CECELIA Die goede heer! COLYN. Zo even Als ik, fchier ademloos, aan hem bericht kwam geven Van onzer beider fmart, de wandaad van deu fcho' Hem duidlyk had ontvouwd , Had hy met ons verdriet ten eerste mededoogen; De tranen Honden hem in de oogen. CECELIA. Ik dacht niet dat een heer zo teder was, Colyn. COLYN. Hy is gewis verliefd; zou 't anders kunnen zyn? D 5 DUO,  58 HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, DUO. COLYN. Na de onweervlagen, Zien wy weer 't licht Voor 't gezigt Lieflyk dagen. CECELIA. Wat welbehagen, Na de onweêrvlagen"! SAMEN. T^at ftreelcnd zoet Voor onzen gloed! COLYN. Het duifje, aan de ongenade Van 's jagers hand ten doel, Vliegt fnel, eer 'tis te fpade, Vol teder mingevocl Tot haar' getrouwen gade. CECELIA. Dus vind uw teder meisje nu, Verbannende al haar fmarte, In 't afgefolterd harte Weêr rust by u. SAMEN. Na de onweêrvlagen, Zien wy wedr *t licht Voor 't gezigt . ^ Lief-  ZANGSPEL. 59 Lieflyk dagen. Wat welbehagen, Na de onweêrvlagen! Wat flreelend zoet, Voor onzen gloed! CECELIA. Wat of den heer verlet! 'k heb hem noch niet vernomen. colyn. Hy komt gewislyk hier, ter oopning van het feest. cecelia. Colyn. nu 'k als op nieuw u weder heb bekomen, ■ Is naar de roos myn wensch nooit heviger geweest. • colyn. Welhaast zal zy uw hoofd verfieren. Men hoort het mnvjk ter feestviering. cecelia. Wat hoor ik! colyn. Hemel! hoe! cecelia. Men komt om *t feest te vieren, Ziedaar het geen ik heb gevreesd. DER,  tfo HET ROZENFEEST VAN SALENCIA, DERDE T O O N E E L. COLYN, CECELIA, DE SCHOUT, DE INWONERS VAN HET DORP. De jonge boerenknapen dragen boomtakken , om van dezelve» eene foort van een" hemel, boven den troon, temaken, waarop de rozenmaagd gekroond zal worden. De meisjes dragen bloemkransfen; zy komen met eenegroote me-' nigte van de rechter zyde op het tooneel: de drie hoof' den van den raad der gryzaarts gaan vooruit: de fchout komt in, vóórgegaan van Nina en Luciic , die gekleed zyn als mededingflers naar de roos, en van eetf boer, die een groot wit ontrold vaandel draagt. CECELIA, wanhopend tegen Colyn. 'k"Verlies de roos dan! DE SCHOUT. Ja, daar is geen mededoogen. VIERDE TOONEEL. DE VORIGEN, DE HEER VAN IIE T DORP, HERPYN, en GEVOLG. De heer komt ter linker zyde van het toon-'el op, met Herpyn aan de haid: hy word door eeue gi oote menigte gevolgd, die aan de linkerzijde des tooneels een halven cirkel maakt , even ah het te vo en gekomen volk het aan de rechterzyde doet. DE HEER. Neen, fchout, gy zyt bedrogen. CHOOR.  ZANGSPEL. 6t CHOOR.. CECELIA, colyn, de SCHOUT, NINA HERPYN, met het en LUCILE. CHOOR. Weg is < > vreezen : Wat fchrik ! wat vreezen! C ons J 'tfs onze lieer: 'tls onze heer! Hy is 't! kan 't wezen! Hy is't! kan 't wezen! Wat heil! wat eer ! "t Is onze heer! DE SCHOUT, ter zyde, tegen Nina en Lucile. Spreekt, doet u hooren. NINA. LUCILE. 6 Neen, voor myn' heer 6 Neen, voor myn' heer Ben ik bang, op myne eer! Ben ik bang, op myne eer! Toe fpreek gy maar, Lucile I En'kmin te veel, Cecile! de SCHOUT, als voren. Spreekt ras , of vreest myn' tooren. CHOOR. de SCHOUT, NINA n? en LUCILE. Weg is < > vreezen: Wat fcl)rik , wac vreezeri; Cons J 't ls onze heer: 't Is onze heer: Hy is 't! kan't wezen ! Hy is't! kan 't wezen! Wat heil! wat eer! 'tls onze heer. colyn en cecelia, geknield. Mynheer de SCHOUT, verbyfterd. Mynheer! de HEER, tegen Colyn en Cecelia. Staat op: 'k gebied het, als uw heer. Te-  62 HET ROZENFEEST VAN SALFNCIA, Tegen Cecelia, haar by de hand nemende. De roos wïerd u ontroofd, en ik, ik geef ze u weêrö DE GRYZAAR.TS. Mynheer! gedoog dat wy,.. DE HEER. , hen fluitende. 'k Eerbiedig uwe wetten, 6 Gryzaarts, en zal nooit uw rechten palen zetten. •k Weet dat, by 'c geven van de kroon, Ik altoos op uw keuz' moet letten: 'kWil dat gy zelfde roos haar op het hoofd zult zetten; Ik recht haar niet; ftaat toe dat ik hare onfchuld toon'. (Gedurende de ritournel van het volgende zang/luk, plaat' [en de boerenknapen de boomtakken en andere verfierfelen aan het einde van het tooneel, in behoorelyke orde, om dus daardoor , na den zang van den heer, als V ware, eene nieuwe decoratie tl vertoornen. Op het einde van dezen zang komen de meisjes, die de jonge knapen achter op het tooneel geholpen hebben, met hen te rug; waarop één jonge knaap, en één meisje tevens, een'' bloemfestoen om hoog hef en', om dus een bloemberceau op het midden de. tooneels te maken , aan wc/h einde men den troon ziet, van boomtakken en bladeren famengefteld. De heer geeft de hand aan Cecelia , geleid haar door de bloemberceau , tot op den troon , zet haar de roos op V hoofd, en gaat vervolgens naast haar zitten. D, ze plegtigheidgtfehiedonder het [pelen tetter fjmphme ) ZANG.  ZANGSPEL. 63 ZANG. DE HEEM. Wat toch verwyt gy haar met reön? Men kan, al mint men, deugdzaam leven. Wat is haar misdaad? liefde-allddn. Die misdaad moet me op 't land vergeven. HET CHOOR herhaalt het geen de heer heeft gczorgen. DE HEER, tegen de gryzaarts. Herinnert u uw frisfche jeugd ; Vergeet een wyl uw hooge jaren: Dat elk van u zich noch verheugt, En tranen plengt, uit zielgeneugt', Door 't zoet herdenken aan zyn paren. C HOOR. Dat elk van u zich enz. HERPYN. Elk onzer voelde minnepyn ; Hoe oud we ook zyn, Men voel' noch weder Dat minnend teder. De fmart verdwyn' 1 CHOOR. Wat toch enz. de HEER, tegen den fchout. 't Vergeven van haar fchuld (leunt op 't onfchuldigwezen,. Ik ken haar. Zorg, bailluw, dat gy 't aan elk verklaart. De fchout ontrold zyne verklaring; de heer treed naar hem toe, en verheft in het zeggen der volgende regels zyne ftem, V welk den fchout, geheel onthutst, zyn papier 't zegt ft!1: Verban *t verdriet; De deugd word uit de min gcboien.. COLYN. Wat deugd geeft ons het hopen nist Zyi, rainnaiesft te bekoren! ■ SA-ME N. Een kwaad enz. CHOOR. C II O O R. Men zing'! men viere dezen dag, W-ar uien de min en 't huwlyk zag Vereend met hun iweèn, Als 't ware, tot één , Om 't eind' te maken aim 't gekjag. CE-  ZANGSPEL. 67 cecelia, tegen haar'* vader. *t Heil, dat wy gcnooten, Hebt gy met ons gemeen. c o l y v. Om 't uwe te vergrooten Zyn wy thans twee voor éént cecelia. Steeds twistend met clkandren VVie u het tedeist mint. colyn. jjees twist zal nooit verandren; Wy blyven éénsgezind. samen. Het leed, dat lang ons griefde, Maakt ons niet meer bevreesd: Het feest der ware liefde ]s ook het rozenfeest. C I I o o r.» Het fcesr der ware h'efdo Is ook het rozenfeest. EINDE.