1093
: E 14



jé'tf^Z MAATSCH. DER NEDERt. LETTERE.
TE LEIDEN.
&Catal. bi.
Geschenk van Tooneelstukken, 1841.



D E
ARMOEDE,
KLAAGEND ZANGSPEL,
door
DIRK KUIPERS, Koimans,
Te DORDRECHT,
By fredrik. wanner, Boekverkooper,' mdcclxxxviii,



PERSONAADJEN.
M I R T I L C L O c. R O O S J E N. De LIEFDE. De HOOP.
De WANHOOP, een ftem. De GODVRUCHT, een ftem. De N Y D , een ftgm. VROOMAARÏ.
Het Zangtooncel verbeeldt eene half ge. floepte- biiitenvjooning.



VOORBERICHT.
3E^)it Klaagend Zangfpel, kan niet onverwacht voor' koomen in den tyd dien wy beleeven : Een' tyd -waarin alle geest en vernuft 'fcbier verpletterd wordt, en die cenen anders nyveren huisvader de gelegenheid ontneemt, om zyn huisgezin in ecre te houden. — De man wordt arm; dood arm buiten zyn toedoen. Hy beproeft wel alles, om dit voor te koomen, maar niets is 'er dat met hem mede werkt, om hem
en zyn huisgezin te behouden. En om alles wat
verdriet uit kan maaken te voltooien, overflroonyt men hem nog met verwytingen , van onachtzaamheid, traagheid, enz.
MIRT1L is het niet alleen die tof dit ongeluk is vervallen. —— God weet hoe veelt MIKT1LLEN 'er zyn !
De Dichter van dit Klaagend Zangfpel hoopt, dat A a '<r



4 VOORBERICHT.
'er in zyr. Geboorte/ laats, zich nog natfcbèn genoeg beviêien, die niet ongevoelig kunnen zyn, -voor den kommer van hunne Natuurgcr.ootcn.
Om te willen ontdekken, -.■:ie MIR TIL en zyn huisgezin zyn, zoude zveinig moeite kosten, de ongelukken hem overkomen, de mishandelingen hem aangedaan , de vernedering die hy heeft moeten ondergaan in zyn' Geboorteplaats, zyn tn geenèn hoek
gefchied, en kunnen niet veel verduiferd blyveh. — En om gcene verkeerde 'gisfingen te lauten doen, menschtievehde Medeburgeren ! de Auteur van dit Klaagend Zangfpel is de %-aare MIRTIL.
DL



D E
ARMOEDE,
KLAAGEND ZANGSPEL.
EERSTE BEDRYF.
EERSTE T O O N E E L. De LIEFDE, De HOOP.
De LIEFDE.
Wyze: Pfalm 65.
Waar ik met myne duive oogen
En vreedzaam van gemoed, Begunstigd door het Alvermogen,
Wordt door een paar ontmoet, Dat my omhelst met beider zinnen
Hoe ftuursch hun noodlot loop Zy blyven doch elkaar beminnen
Verzelfchapt van de Hoop.
A 3 Df



De ARMOEDE,
De HOOP.
Ik ben 't die hen, in hun ellende
Vaak troost en bly doe zyn: Ja, ik beloof hun in het cnde
Een blyder zonnefchyn, Op hunne kommervolle dagen.
Dacht ik niet met hun mee, Zy hadden al de hand geflaagen
Aan 't leeven vol van wee.
De LIEFDE.
Troostvolle Hoop blyf hen verzeilen
Met my in al hunn' druk. God kan hunn' droeven ftaat herftellen,
En zegenen met geluk. Wy zullen 'tzaam hun doen befpieden,
In hunn' behoeften ftaat. Zy willen nooit 't gehoor ontvlieden
Van onzen goeden raad. Daar koomt Mirtil die droeve Vader!
Verfchuilen we ons, voor hem.
De HOOP.
ö Ja! hy koomt fchoorvoetend nader. Hoe klaagend gaat zyn ftem 1
De



KLAGEND ZANG SPEL.
De LIEFDE.
Myn hart van wasch, word nu nog zagter»
En fmelt op dit gezigt.
De HOOP. 6, Groote Menfchen - heilbetragter l
Vertroost hem met uw Licht!
TWEEDE T 0 O N E E L. M I R T I L.
Wyze: Zou myn ziel dan, enz.
Voets gezangen.
Ach , ik moet voor altoos klaagen 1
Altoos leeven vol van druk! ö, Myn God! verkort myn' dagen!
Of, omftraal my met geluk. Neen'. ik heb Uw gunst verlooren, Nimmer zult Gy meer my hooren,
'k Mis den trouwftcn menfehenvriend : 'k Heb doorzonden, 'k Heb doorzonden ,
Uw' rechtvaarden vloek verdiend.
A 4 'k Had



De ARMOEDE,
;'k Had een' Vader die my leerde
Uw te eerbieden boven al, Die elk om zyn' deugd waardeerde ,
En wiens naam nooit fterven zal. Zulk een heil mogt my gelukken : Ik wou, fteeds gehoorzaam bukken ,
Zonder morren tegens hem. Ik eerbiede, Ik eerbiede ,
Naar vermogen zyne ftem ! * 4 # Gy deedt my op roozen paden
Dikmaals treeden vol van vreugd! 't Was uit loutere Genaden ,
Dat Gy in myn' prilfte jeugd My befchermde; woefte baaren, Hadden my over 't hoofd gevaaren:
Dan Uw ftem , die weêr en wind Kan bedwingen, Deed my zingen:
God myn Heer! die is myn vrind! & 4fi 4k Dwaaze ftonden van de weelde ,
Klemmen voor de tedere jeugd. Weelde en wellust die my ftreelde,
Leidden my van 't pad der deugd;
'k Lui-



KLAGEND ZANCSPEL.
9
'k Luiflerde naar wulpfehc driften , Schoon ik goed van kwaad kon fchifcen:
'k Gaf een Demas raad gehoor. 6 , 't Is deeze , ö, 't Is deeze , ,
Waar door ik Uw gunst verloor! * $ $ By vervolg van myne dagen,
Heb ik meerder ramp en fmart Dan veel' anderen moeten draageu,
Om myn licvend minnend hart: Maar de liefde is niet zondig, Daar uw Engel zingt volmondig
Liefde en min, en trouw ter eer. Ik bezing haar, lk bemin haar,
ö , De Liefde is uw eer!
•*
Zoo ik kon de Liefde haaten ,
ö , Dan had ik al voor lang Myne vrouw, en kind verhaten ,
In een leevcn , altoos bang; Altoos vol van tegenheden ; Vol van duizend moeié'lykheden:
Maar de tedere Huwelyksmin Bleef my leiden, 'k Mogt niet fchciden,
Van myn armelyk huisgezin.
A 5 Gr0°-



De ARMOEDE,
■& # •$
Groote Hoorder der gebeden!
Zie op onzen rampftaat neêr, Leenigd onze tegenheden. /
Ecuwig zy TJ lof en eer. 6 Wat 1'mart moet ik verdraagen.' Hoor myn kind! hoor 't hongerig klaagen!
Daar 't fchier nakend loopt gewis. Hoort Gy 't zuchten ? Groot' Geduchten
God! wiens naam ontfermer is! -1t -Sf
Ach, daar nadert het met moeder,
Waar verberg ik my ? myn God! Hsilbezorger! al behoeder!
Ach, verzagt myn bitter lot! ö , Zy naderen, 'k zal bezwyken! En ik kan haar niet ontwyken!
'k Hoor haar zingen , fchoon in druk. Hoe 't ook loope, 't Schynt de hoope,
Die belooft haar nog geluk.
DER-



KLAGEND ZANGSPEL. n
DERDE T O O N E E L.
MIRTIL, CLOë, ROOSJEN, De LIEFDE, De HOOP.
Mirtil houdt zig nog wat terug , ah ook de Hoop en de Liefde, zig ongezien houden.
ROOSJEN. Wyze: Hemel Poézy, enz.
Schutte.
Zie op my, ê , Heer! En myn' Ouders neder Zegen als wel eêr, Hunne dagen weder.
CLOë. Ja, myn kind, ons lot Zal de hand van God Nog eens gunftig keeren.
ROOSJEN. 6, Zoo dit gcfchiedt! . 'k Zal Hem eeuwig eeren.
CLOë.
6, Myn waardig pand! Dat om ons moet lyden; Kom, ga aan myn hand, Vaders hart verblyden.
ó, Hoe



M De ARMOEDE,
5, Hoe zucht hy nogl Heer! ontferm U toch !
ROOSJEN.
6, Kon 'k hem vcrblyden! Jn zyn angst en nood,
'k Wil graag honger lydeu.
BEIDEN. Heer, van Zee en Land! ó, Bezie ons ftryden! Ach laat Uwe Hand, Onz' vau kwaad bevrydcn!. Om Uw dierbrê Zoon Naast U op den troon. Zend Uw zegen-boon: Dan moet onze toon Steeds zyn Lofgezangen, En wy , dag en uur , Die voor U vervangen. Ril R TI L.
ó , Myn geliefde twee, myn troost nog in deez' dagen f Laat my in eenzaamheid, 'k wil voor u alles waagen. Of 'k mogelyk met de hulp van God Verzagten kon uw bitter lot. CLOë.
Myn waarde! hou toch moed, 'kwil met u alles lyden , En kusl'chcn zelfs de roe die thands ons komt kaftyden :
Myn



KLAGEND ZANGSPEL.
Myn* liefde blyft voor u beftendig in de nood, Mirtfll myn' liefde tart de dood! ROOSJE N.
Myn Vader [j ö , hou moed! 'k wil met u alles draagen, 'k\Vil voor onsby een'vriend gaan om een aalmoes vraagen; Op dat gy u verkwikt, en uwen geest herftcld: Hy geeft my vast wel eenig geld. MI R T I L.
Bezoek dit nimmer, ó , myn kind! by onze vrinden, 'k Denk nog in weinig tyds een middel uit te vinden, Om uw ordentelyk té kleeden in uw nood: Geen vriend heeft voor ons zelf een brood.
Maar nog eens, waarde twee! laat my een wyl alleenig. CLOë.
Neen waarde en tedere manlik laat u niet alleenig. - ROOSJEN. 'kBlyf mee mot moeder lief myn droeven vader by; Wy zyn doch in uw'liyzyn bly.
'mi R TIL.
Jk hid u ernftig dat gy my alleen wildt laaten, 'k Heb met den besten vriend byzonder iets te praaten, Gy zult het naderhand wel weeten, laat me in rust; Maar wordt doch eerst van my gekuscht.
CLOë.



14. De AR'MOEDL,
CLOë.
Doe naar uw zin myn lief! God zegene uw^ gedachten. ROOSJEN.
'Werlaat n dan ook meê , maar zal niet zeer lang wachten Dat 'k weèr omvadden kom uw' knien.
CLoë en roosjen binnen. BI IR TIL.
ó, God wil op ons neder zien!
mirt ix loopt naar een'' hoek -van het Zangtooneel om in jliltc te bidden, lntusfchen zingen de Liefde en de Hoop.
DE LIEFDE.
Wyze : Ziuy&t ivinden , gy ftroomeit, &i<z.
Voet.
Wie eert niet de liefde? Wie acht haar niet waard? Het hart dat ik griefde Verzwakt nooit op aard! Mirtil kan bewyzen Myn kragten in nood , Wie zou my niet pryzen? Myn magt tart den dood!
De HOOP. Hoe gloeiden de wangen Van zyne Vriendin, Met hoopende zangen, Vol tecdcre min,
Kwam



KLAGEND ZANGSPEL, J5
Kwam zy tot hem naderen, Met Roosjen haar kroost, Den droefiten der vaderen VerfchaHen zy troost!
Ik doe haar nog leevcn, En ltcrk haar in 't leed, 'k Wil haar niet begeevcn. Vriendin ! blyf gereed , Uw' invloed te voeden, By 't armclyk paar, De flag van arremoeden,
nas; . aniri ja > i ssO Valt dan niet zoo zwaar.
Ilimr.' j«ov ü'jrjoorl 91 ;i De LIEFDE.
, ftmr.Eisv >n vu J130« aio r>oCj Wy blyven hun' beiden.
Tot fep van diegeen, ^ ^
Die gaaren hun fcheiden,
Uit hoogmoed van een.
Maar, ach, met wat weezen ,
: )£VBlo qoprf 3') '335 BCV JeeV Bedrukter dan ooit,
Zie 'k hem als in vreezen
En zinnen vcrftrooid!
FIER-



16" De ARMOEDE,
VIERDE T O O N E E L.
M I R T I L , De WANHOOP, een ftem.
MIRTIL, in tene -xatihoopige houding. Wyze: Van te ftryden tilt ik zingen.
Cauphuizen, 't Is gedaan! gedaan voor eeuwig
Waar 'k op aard myn voetzool zet! Geen' verhooring, op myn fmeekend,
Schuld bekennend boet-gebed' Geen ontferming, geen genaden,
Is te hoopen voor Mirtil! God die heeft my heel verlaaten, Laat my over aan myn' wil. 6 ! Hoe dikmaals 'k eertyds fmeekte
Om genade, als ik had Zwaar gezondigd, werd myn' ziele Vaak van zekere hoop omvat: Maar 'k gevoel nu niets van deze;
God die werpt my van Hem af, Uit den flinger van Zyn' Almagt: Voor my een verdiende ftraf. 'k Durf niet meer myn hoofd opfteeken Naar den hemel, 't duikt naar de aard.
't Lee*



KLAGEND' ZANGSPEL.
17
't Leeven haat ik, ö, myn Moeder,
Had gy nimmer my gebaard! ó, Hou op, my meer te ontrusten
Eige wil, of, 't is gedaan!
De WANHOOP, een (tem.
Waarom langer dus te klaagen?
Vat uw eigen redding aan: Zoude ik langer willen lyden
Op deez' aarde vol verdriet, Zoo als gy doet, ö, Mirtillis!
Zulk een leeven lust my niet! 6, Gy kunt het ras ontvluchten,
Zie daar 't water, fpring 'er in: Of verhang u aan dien boomtak.
God zorgt voor uw huisgezin. Zulks te doen , zal 't einde maaken,
Van uw' bitteren jammerftaat.
MIRTIL.
'k Hoor uw ftem wel, maar vcrwensch u Demon van een' boozen raad. x
D e WANHOOP, een ftem.
6, Gy zyt in 't minst-kloekmoedig,
Zyt beangftigd voor den dood, Die in weinig oogenblikkcn,
U-kan redden uit uw nood,
B Vors-



18 De ARMOE.DE,
Vorsten, Helden, ja, zelfs vroomen ,, i
Die liet leeven viel bezwaard, Hebben op verfcheiden wyzen
Zig ontrokken deze aard.
MIRT 9 L. f V» l r Boos zyt gy, ó, knecht des boosten J
Wyk van my, in 's Hemels Naam! 't Zyn geen' vroomen die hun leeven
Zelfs verkorten. Welk een blaam,, .Wildt gy 's Heercn volk aanwryven!
Ik bezweer u by Godswoord, My te ontvluchten, te verlaaten
God verbiedt den zelfs - moord.
MiRTit -valt in bezzvyming.
De WANHOOP, een (tem. 'k Zal u nog wel nader koomen ,
Als uw toeftand arger wordt.
De liefde en de hoop
verheffen onverwachts hinare jlemmen.
Tegenbeeld van onze zoetheid, Monfter dat ten afgrond ftort.
Haast



KLAGEND ZANGSPEL. 19
Haast u weg uit onze paden,
Roert niet meer het zwak geftel» Van den Man dien wy befchermen. Monfter , vaar ter vlugts ter Heil Hier op hoort 'men een knarstanden toon. de HOOP. Lieve Liefde ! 't is gewonnen !
Wy behouden nog Mirtil. Mogt de Godvrucht hem verfterken, Weg vloog dan ook de eige wil.
De LIEFDE.
Godsdienst heeft heim niet verlaaten,
Schoon hoe flegt men hem befchouwt.
De HOOP.
Die zal vast , hem wéér vertroosten:
Aan haar wordt dit werk vertrouwd.
B a TWEEi



2.0 De AR M O E D E,
TWEEDE BE.DRYF.
EERSTE T O 0 N E E L. MIRTIL, De GODVRUCHT, een ftem. MIRIIL,
Waar bcnilc? leeve ik nog? ö, ik ben nog op aarden!
ó, Ja! 'k belVhouw nog alles om my heen! Wat eifelyk monfter waar't> datmyzo rtraks vervaarden i
Doch weder fchigtclyk verdween! Wie zyn 't die my verkwikten! en doen ontwaaken
Als uit de armen van den dood? Maar welk een' lchoone zie 'k van verre my genaaken? • 6, Mogelyk rukt die me uit myn' nood l
Hoe blinkend wit is haar gewaad!
Hoe ernftig , zedig haar gelaat! Zy wenkt my ttoe om haar te hooren. 6, Schoone Engelin! Gy moet al de aard bekooren.
Maar hoe! verdwynd gy in 't verfchiet?
'k Zie nu een' Lichtftraal anders niet!
Het Zangloonecl wordt door een'' helderen ^Lichtftraal btfeheentn. • éê De,



KLAGEND ZANGSPEL.
11
De GODVRUCHT.
Wyze: Mogt ik. voor- den Hemel leeven, enz.
Schutte.
ö, Mirtil! 'k heb u behouwen, Uw vertrouwen Is niet weg. 'k Schonk li nog iets van myn kragten: Gy verachtten Op uw weg.
Satans list ging gy weêrftreeven, Heilig beeven Vatte u aan. Deed de Wanhoop voor u fchrikken.' G'Hebt haar ftrikken Braaf ontgaan.
G'Hebt Gods woord nog niet verlooren, Wildt nog hooren Naar bevel, 'k Blyv' u mét myn' invloed ftcrken, U re ontwerken Vari de hel.
B 3 Die



ai De A R M OEDE,
$ *
Die u anders flond te duchten, 1t Zal uw zuchten, Door goê raad, Van een' Vriend nog doen verzachten, Die uw klagten, Niet verfmaadt.
MIRTIL.
Een weinig getroost.
Neen Gy wilt my niet verlaaten,
Hoog-geduchte Heer en God! Wat ook anderen my na praaten , Juichgcn in myn droevig lot. Wat zy ook van my vertellen ,
Boos, en fnood, Gy blyft egter my verzeilen, In myn' nood.
fcia-tt, ..v '•• • •• -'■■-•3 KfaH'0 #
Ja , nu tart ik al myn' haaters,
En beknibbelaars om my heen. 'k Wensch die wretde loogenpraaters
Ook de proef van myn geween.
Neen,



KLAGEND ZANGSPEL. 03
Neen, ik moet dien wensen ihhaalen,
Die met deugd, ö, 'k Vergeef hen, al hun fmaalen,
Om myn' vreugd.
•& •&
Om een' vreugd die 'k weêr gevoele
In myn naai beangftigd hart. Dat men heel myn' val bedoele;
Laat ik leevehs lang benard Zwerven, in deeze Zand-woeftynen,
Dor en naakt: 'k Voel dat ik door Cherubynen Word bewaakt l
-!jf
Maar welk een crnftig' Man, in weezen en in houding
Sc,hynt te beluifteren myn lied? ó! Ik , ik ken dien man, die heel verdiend vertrouwing,
't Is eene oprechte Israëliet. De goede Vroomaart nadert my.
B 4
TlVEE.



24 De ARMOEDE,
TWEEDE TOONGEEL.
MIRTIt, VROOMAART. VROOM AART.
Mirtil, 'k heb met u medely', Myn hart kan 't langer niet verdraagen, De flaagen , waar mee' gy geflaagcn En onverdiend gegcefeld wordt. De flaagen , die van 's Hemels handen Gefchiên, verdienen offeranden ;
Op dat de ziel vernederd wordt. Maar flaagen die de deugd doen zuchten,
En van uw naafle :bloed gefchiên, Verdienen verdere geruchten.
Gods volk wil op uw nederzien. Aan hun wil ik uw nood gaan klaagen, 'k Zal alles doen tot uw behoud. MIRTIL. Myn waarde vriend! is 't u hehaagen, Dit Deugdwerk wordt u toevertrouwd. VROOMAART. Nu treur niet langer , bid iutusfehen,
Wisch af uw treurend aangezigt. Ga in goè hoop uw kindjen kusfehen.
MIRTIL. Myn vriend, hoe ben ik u verpligtl
vr.00maart tinnen.
DEK-



KLAGEND ZANGSPEL. J5
DERDE T O O N E E L.
MIRTIL, DE LIEFDE., De HOOP, EENE STEM, De NYD.
MIRTIL.
Wyze : .Hemeltoonen , Jingplen laahn.
Schutte.
'k Heb nog vrienden op deez' «arde,
Schoon ik heden zulks niet dacht. Vvoomaart, wien 'k fteeds hield in waarde ,
My nog te behouden tracht. Goede Hemel! help zyü' póbgirig, Zoo zy Uwes naams verhoöging,
Die ontfermer is , geacht.
:cs«ttooa iv-jvi Srèsfl ria im ai
EENE S T E M.
Die zal u .ontfermer weezen , j
Hy, die vol van menfchen min Uw behouden heeft voor' dezen,
En uw heele Huisgezin. Wil en zal u niet verlaaten; Laat men in deez' ftad u haaten,
Mogelyk is die haat gewin.
B 5 D =



*6 De ARMOEDE,.
De STEM der LIEFDE. .
Wyze: Pfalm 68. ' Als 'een met vüil bemorste duif,
Baadt haare véderen en kuif, Dan bly doet adetn, haaien.
Zoo zult gy, hoe 't ook loop', Mirtil, Door 's Hemels gunst en naar zyn' wil Weêr eens in eere praaien.
De STEM der HOOP. 6 , Ja! gy zult in eer' Mirtil Eerlang eens zege praaien.
De STEM van de NYD.
«• -~~n'l nfj» 'i n A.
Keen , hy zal; niet,
Tot myn verdriet., In eer en fland weer koomen :
Zyn' goeden naam,.
Zyn' goede faam , Hebbe ik herfi lang ontnoomen. i> '
De Hoogmoed zal
My ten gevaTr, Ook in myn opzet helpen ; En hem nog meer
(Tot Hooginoeds eer, ) Met fchande overftelpen.
VIER-



KLAGEND ZANGSPEL. 27
y IK R D » 7 0 O N E E L.
VoS: ï) .Mo ni 'ns'. noixi/u: 4*" n VROOMAART, M 1 R T 11»
VROOMAAR T. . n tM
Myn vriend! hoe dat ife wil beproeven,
Om ü te zyn van dienst, | 't Loopkalles mis tot 'myn bedroeven ,
En word 1 op 't onverzienst, Zoo dra 'k uw naam fiachtsiiaem, antnoometi
De moed, om vböriiiw huis De hulp te imeeken vari de vroomen,
Men zucht wel om uw kruis, Maar dit is 't al, men heeft, veel zaaken
Ten uwen lasten , vriend ! Die ,11 zoo ongelukkig maaken:
Gy hebt geen hulp. verdiend. , Dus praat me; en wat ik mag zeggen
Ten uwen voordeel, dan, Komt men. terftond my wederleggen,
Mirtil, gy zyt de Man! Gy zyt de man, die deugd, ontëcrde ;.
En ook uw crfelyk geld Wellustig woest en lujv yej-teer.de :
Dus wordt van u verteld.
Gy



28 De 'ARMOEDE,
Gy had als anderen' kunnen leeven,.
In aanzien, en in eer. Dus wordt, Mirtil! uw Naam omfchreeven,
En, ö, met nog veel meer: Met nog veel me'er'der flinkfche daaden. dMIKTIL.
ö, Ja! dus moest het zyn. Maar !'k zal nog eens met Gods genaaden,
Vertoonen myn aanfchyn, o Voor heel de ftad ^ en in'wat. zaaken
Ik heel onfchuldig ben, Voor altoos waereldkundig maakên.
Of. fchoon ''k voluit beken, Dat ik heb veel' geheime -fchulden,
Die 'k niét Verbergen kan. Maar nimmer zal 'k de ontrooving dulden „
Den naam Van' eèrlyk man: Nog' minder zal ik langer lyden,
Me als Verkwister doemd, En me iri deez' werkelooze tyden
Een' vuige 'luiaard noenid. Aan dit fhik zal ik alles waagen;
Of fchoon - mén''my bedreigd, Doe 'k zulks, my' viry' hoog aaii 'te"k'laagen , Als ftecds'tot kwaad geneigd:



KLAGEND ZANGSPEL. *3
Ja, fcelfs- fnyfr Onluk zal verhaaften,
Voor altoos braave Liên My haatèn, om dat ik myn' naaften
Durf onder de oogeu zien, My langer niet wil laaten kwellen.
Ma.ar Vroomaart l wat zegt gy ? Zoo my de. waarheid zal verzeilen,
Staat my dan zulks niet vry?
v VHOOMA A R T.
Ik wenschte wel gy dit mogt laaten ;
Maar ook *k beken 't geduld Raakt uit, ak me altobs Zich ziet haaten,
En hier toe heeft geen 1'chuld. Maar, ö,, wat ik u toch mag bidden!
Beraad u eerst met Hem Dien Hooggeduchten, dié'ih 't midden
Des raads zit, en' zyn 'ftem Van Ebals kruin doet vreefélyk donderen,
Op hem die valfchelyk'zWeerd: Maar, kunt gy u doen,van,,elk bewonderen
Als ge u oprecht verweerd. Dan zullen die uw dorftèri tergen ,
Uw haast in eer wéér zien. De zegen, van den fchbónst' 'der bergen
Moet over u 'géfclileïi-
Vaar



|» De 'ARMOEDE, :
Vaar wel, myn vriend! na myn .vermogen
Heb 'k al voor jU gedaan. / Maar houdt doch ftceds uw' God vo(or opgen,, 'k Verlaat u met getraan. MIRTIL. 'k Zal nimmer uwe gunst vergeéted.
Vaar wel, - goedharte vriend! Gy tiebt voor my uw braaf gekweeten. VROOMAART. Gy eert my onverdiend.
MIRTIL, zingt.
Wyze : Myn' God cn Heer , enz.
Voet.
Het gaa, hoe 't gaa,
Myn ziel hoopt nog, ö, God! op uw genaa.
Het gaa, hoe 't gaa!
Nog komt me uw Geest te flaa!
# # #
God zal doen zien,
Hoe Hy op 't felst mynhaaters zal doen vliên.
God zal doen zien,
Zyn Heil, aan arme liên.
Nu



KLAGEND ZANGSPEL. 3*
Nu gaat vry voord , . ó, Gy! die heel myn rust en eer vcrftoordt, Nu gaat vry voord, En blyft altoos verftoord!
Nog zwyg ik ftil,
'k Eerbiè , vóór al des. goeden hemeïs wil. Nog zwyg ik ftil: Vermyd nog veel gefchil.
.3 O,IJ
V r F D E T,0 O N E E l.
MIRTIL, CLOÉ, -ROOSJEN.
Wyze: Eer hem die dit licht, enz.
ROOSJEN.
Moeder! ó , hoe bly zong Vader ! Hoor! hy komt ons vrolyk nader, 't. Vriendfchap dat hy fpreeken zou" Hielp ons zeker uit den rouw.'
Nu



3*
De ARMOE D E , I t.
4&
Nu zal *k weder kleederên krygeu " Dan zal al 't gefnap haast zwygén. Van de meisjens over ftraat: Ziet» hoe flecht dat Roosjcn gaat!
$
Roosjen, die zoo net voor dezen, By haar fpeelnoods plag te weczen, Zonder een' verwaanden tooi, ó! Toen waar ons Roosjen mooi!
CLOë.
Ja ! myn kind ik wil het hoopen.
MIRTIL. I |
Neen, 't is heel flegt afgeloopen! Lieve fchepfels! myn verdriet v * Kxeund'zich zelv' de vroomfte niet.
#
Alles heb ik ondernoomen, Om uw' nood te hulp te koomen: Maar by yder liep ik mis , Om een kwaê "getuigenis.
Cl oii



KLAGEND ZANGSPEL. 43
CLOë.
Waarom dan zulk vroolyk weezen, Als ge in lang niet had voor deezen Ons getoond, gelyk als nu ? 'k Ben voor zulk een houding ichuw!
ROOSJEN.
Waarom ging gy my bclooven, Dat gy haast uw leed te baoven Weer als voortyds zoude zyn En my kleeden , goed, en rein?
MIRTIL.
Dat gy in 't nu vreedzaam weezen Een vernoeging weet te leezen In ons nog rampzaalig lot , Is, myn waare hoop op God.
CLOë.
Hoopen, hoopen , eeuwig hoopen! Egter blyven wy (leeds loopen Als de bedelaars langs 't land. Toon Mirtil, nu uw verftandl
MIRTIL.
Eerelyk ben ik, en zal 't blyven, Nimmer zal ik iets bedryven
C Dar



n
Be ARMOEDB,
Dat myn' Naam kan ondiehst doen: Voor bedrog wil God my hoên 1
CLOë.
Langer kan ik dus niet leeven,
'k Moet u dan met fmart begeeven,
Helpt gy ons niet uit den nood.
CLoë en ROOSJEN tinnen. \ MIRTIL. ö, Uw' liefde tart den dood', ó, Uw' liefde tart den dood!
ZESDE T O 0 N E E L. MIRTIL.
Wyze : Pfalm 30.
Nog valt de armoe niet zoo zwaar, Dan dat een anders vreedzaam paar, In onmin raaken om 't gemis, Van 't géén op aard noodzaakelyk is. Dit lot moest ik nog ondervinden, By al dien fmaad van myne vrinden.
■&
Ga heen , vferfmaad my , meer , en meer , My, welkers ziel, ZoO zagt, zoo teer,
Voor



KLAGEND ZANGSPEL.
35
Voor vrouw en kind bezorgend was. Ga heen, verfmelt myn' naam tot. asch! Nog hoopt Mirtil, hoe me hem verfmaade, Op Gods ontferming en genaade.
linnen.
De LIEFDE, en De HOOP
Sluiten het Zangtooneel.
De LIEFDE.
Wyze : U Jefus, enz.
van Alphen.
ö, Cloëi mint nog haar' Mirtil, Of fchoon ze hem wil verlaaten.
De Armoê brengt in huis verfchil;
Maar nooit kan Cloë haar Mirtil, Die zoekt haar heil, verlaaten.
De HOOP.
Nog minder kan de Hoop het Kind
Het lieffte kind ontwykcn,
Een kind dat teêr zyn' vader mint: Maar dat kan, (anders deugd gezint,)
Door armoê wel bezwyken.
Ca BEL



36
De ARMOEDE, enz.
BEIDEN.
6, Godvrucht, Hoop en Liefde zyn Zeer dierbaar aan uw harten. Verlaat Mirtil niet in zyn' pyn, Hy kan belonkt door uw' aanfchyn, Dood, hel, en duivel tarten.