1093 F 40 .4  SIAATSCH. DER NEDERL. LETTERE. TE LEIDEN. Catal. hl. . Geschenk van Tooneelstukhen, 1841.  Si S I r  Hier zal men vrolyk Bruiloft houwen, De toeftel kan men reeds aanfchouwen: Hoe yvrig toont zich Thomasvaêr? Hoe draagt en zwoegt en zweet hy maar Hy zou de vreugd hier ligt verknollen, Daar laat hy al de Borden rollen. I F.  tSfe de -vreugd ruer 7i>eC ■yerfawct&i .   BRUILOFT VAN KLORIS en ROOSJE, KLUCHTSPEL, MET Z A NGenDANS. TE AMSTERDAM, By de Erfgen:van j.Lesc a il je, op den Middel* dam, naait de Vifchmarkt, 1707^ Mtt Privilegie  VERTOONERS. Tomas Klorisse, Vader "j Lvan Kloris, I ieternel, Moeder $ Kloris, Bruidegom van Roosje. Roosje, Bruid -van Kloris. Kreelis, Verloofd aan Elsje. E l sj e , Verloofd aan Kreelis. Teeuwis, "J C Speelnoodjest Mansette, \ Lenige zwygende of genoode ter Bruiloft. Het Tooneel verbeeld een aangenaame Landsdouw, voor het Boeren Huis van Tomas. Het Kluchtïpel begind na de Middag en eindigd op den Avond.  SAAMENSPRAAK TOSSCHÉN TH O MA S VA E R en PIETERNEL, OP DE BRUILOFT VAN KLORIS en ROOSJE. THOMAS, alleen uitkomende, word door piEfERNEL gevolgd} hy /preekt als bi zich zeiven. - Zie zo, dat zit weêr vast in myn memorie. Het is, voorwaer ! ien drommelfche historié Te rymen, als men heeft een lieflyk tydverdryf Gelyk myn Pieternel; ze geeft gien tald tot denken ; Ze heeft de djoelie in het lyf, . Als ik my aan my zelv' ien oogenblik wil fchenken, ün in den ien' of andren hoek My neerzet, met den neus in 't boek. Maer, hoe zay my ook lelt aan de ooren, Ik hoor haer, zongder haer te hooren, Omdat ik altaid, met vermaek, Werk aan mayn j'aereleykfche taek. PIETERNEL. Jou jaerelykfche taek?... Wat ongehoorde grilfen' Zou jy me wel wysmaeken willen? Is het wel ooit jou taek eweest, Dat jy veur het driekeuningsfeest Zocht ien Comedie faam te knoeijen? Waer of hy zich al meê wil moeijen! Tot zulk ien werk heb jy gien geest.' Schoenmaekerl hou je by je leest. THOMAS. Wely-moêr, 'k wil gien Comedies maeketi. i Zya, waejelvk, hiele angdrc zaeken, a Wai#-  c * ) Waerop ik met-myn harsfenvat • Jen' dag drie vier te peinzen zaf. pi eter nel. Hoor, Thomas, of jy 't wilt verrieden, Of niet, dat is om 't even: 'k weef Dat jy acn 't boerevolk laetst ien belofte deed , Om de Comedie te doeri fyeelen, (Op ien' hoogdraavenden en uitgeleezen trant,) Van- de drie Keuningen, die, uit het Oosterla'nd, ' By RokuS kwamen, mit de Star mit twie paar punten, Om wyn en brood, of gangkbre munten; Ik weet, dat jy 't vertoonen zoud Veur 't boerevolk en ongzen Schout, Wanneer de brullo.ftspret gehi'eï was afgeloopen. }y zoekt me laery te verkoopen.... thomas. Keen, Pietje: maer, je flaet den bal zo hiel niet mis. pieternel. Hoorde ik jou niet, wel vyftig maelen, Dit volgend deuntje vaek herhaelen? Ik heb 't hiel in het hoofd: hoor, of het zo niet is. p 1 a t e r n e l , het volgende zingende, of op een' zin. genden toon opzeggende. LIED. Wy komen hier uit de^-Oosterlanden, Vermoeid van honger en van dorst. En zouden wei 'de Star verpanden, Om eens te laaven onze borst: fVant fchoon ons deeze Star verlichtte, Wy hadden Jpys en drank van doen, Vermits de honger ons verpligtte, Te loopen, xonder muil, of Jchoen. Êtcetera. t h o m a s. Wel, wyf? jy bint ien pityk der vrouwen. Heb }y zo wel dat lied ongthouwen! pieternel. r Jse, zeker; is dat nou gien blykV... ' TH».  C 3 ) IttOMAfi sk Mot zeggen, op zich zelf, hebje, in Je zaek., gelyk. Wy denken ongder ongze boeren, PJae 't bruiloftsfeest, dat ftuk iens heerlyk uit te voeren: Het komt nou juist te pas, wangt mergen,als je weet., Is het drie Keuringen. Op 't goed fucces van't trouwen Van Kloor en Roosje, moet men frisch naebrulloft houên; En daerby dient de tyd niét vreugd te zyn belteed; Doch wat het fpul betreft, het welk wy zullen geeven, Daer heb ik, waerelyk, gien letter aen efchreeven: 't Is van ien' baes, die nu noch, nae zyn dood, In leven Wyft, by klein en groot. pi eter n E h. Wel, zeg je dat?. . t h o m a s. Kan jy het jou niet meer bezinnen, Wat fpul ik mien ? pieternel. Daer fchiet my niets meer van te binnen. thomas. Het is jan rokes, dat wy faem,*veur menig jaer, Vertoonen zagen, in het fpul van Jorisvaêr, De,ur Klaasje en Marren, beiden fnaekcn, Gefchikt om 't kermisvolk met grappen te vermaekeu. p IETE snel. Maer.. zeg, wat jy ien' dag of vier Allien dan deed met je inktpotje en papier? thomas. Maer, Pietemei! bin jy bezeten, ■ \. '-. j Dat jy zo revelt? of wil jy '\ expres vergeeten ? 't Was ommers, veur vyf dagen j Nieuwe Jaer; Hv wat is darugeftaeg de pligt van Thomasvaêr? Behoef ik nou wel naeder uit te leggen Wat de inktpot en 't papier wou zeggen? pieteknrl. Zo! werkte je. aan ien compliment, Gelaik jy jaerlyks bint ewend? thomas. . Geraden , Pietje: dit gaf my die bezigheden. Had nou mayn werkzaamheid gien reden? A 2 ris-  < 4 ) PIETERNEL. Je werkt 'cr ftaeg zo yvrig aen , Juist of je 't nooit meer had edaen. My dunkt, het roost van jaer tot jaer al beter vlotten, THOMAS. Hoor, Pieternel, het is den fpotten, yoor een aenzjenelyke fchaer, Zyn pligt te toont.i, by den aenvang van het jaer. i lel zyn gLsn iiiakkeiyke zaeken G;> 'r zei/dé voorwerp fteeds wat angders klaer ta uveken. Ik noeM-, waerentïg, hem gantsch gien onnozel' man, Die, van berisping vry, die taek volbrengen kan. . , i'IliTüBKE 1„ Of jy 't goed ktaeren ?.nh, dat zei men moeten hooren. t ;i o r.i a s. Ik héb my nocM vergeefs gevleid Met der aenfebpuwrep gunst cn toegenegenheid, t VvUiou .vcü ri^erop (trekt myn' yver fteeds tot fporen. Heb je om te liiisrreh nou wat lust. ft xt dan niet meer, en iaet me ien korte poos in rust. NIEUWJAAÜWENSCH. Aan hunne Edele Groot Achtbaaren. Hy, die voor 't nut van ftad en land, Geen mooilyklieden poogt te fpaaren, En tius die pligten houd in ftand , (ftaaren, vv aarop een deugdzaam mensch fteeds rusteloo.s moe? Die is het, die met recht verdient Den naam van waaren menfehenvriend En heilbevqrderaar van'trouwe burgerfchaaren. Wien of het dan niet voegen zou, Een waars erkentenis te wyden Aan hem, die, te allen tyd getrouw, Alle onrechtmatigheid, kloekmoedig durft beftryden? Eest  C s 3 Een hart, pligtmatig toebereid, Blyft altyd vatbaar voor oprechte dankbaarheid, En oefent fteeds zyn' pügt, met vreugde, in alle tyden. Dat dan aan U, Grootachtbre Magiftraat! ó Vaders! die, in Amftels inuuren, De logge ledigheid verfmaad, Om Gysbrechts burgeiy te reglen, te beftuuren, (wydj Dees Nieuwejaarwensch door myn' mond zy toege- I.eeft (leeds gezond, in vreê, van allen ramp bevryd; En waakt op 't fchip van ftaat, als trouwe palinuren. Aan de Edele Heeren Gecommitteerden tot de zaaktn van den Schouwburg, U, die geen arbeid moeilyk vind, Maar aan den post aan u betrouwd uw vlyt verbind, Ten einde Apolloos choor met luister te doen daagen. En wat behaagen kan en flreelen ïlee-'s te fchraagen, En dat zelfs by een' drang van wcderwaardigheên. Die fomwyl, onvoorziens, een kunstrei fel kan treffenU,die fteeds middien weet om haar weer op te heffen* En zang- en danskunst, by ïhatie en Melpomeen* Ten hoogen Schouwtooneel doet treên, Waardoor gy ons op 't klaarite uw zorgen doet bezeffen! U zy, voor al die moeite en vlyt, By d' aanvang van dit jaar, weer onze dank gewyd. Gaat rustloos voort dit choor zo loflyk te regeeren, Dat niemand zynen lof en groei en bloei kan weeren. Hiertoe blyV jaaren lang uw lust en vlyt in ltand; Hiertoe moog' 'tlot U met al 'tgeen u (treek befchenken; lin.wat bedilzucht ook moog laaken,wil fleedsdenken; De beste (tuurliên zyn gemeenelyk aan land. Aan de Dichteren en Dichteres/en. Gy, werkzaame Oefenaars van kunst en wetenfchapDie, yverig van geest, langs moeijelyke trappen, (pen; De lauwerbjaan verwierft, uw kunde en vlyt ten loon; Wier kunstgewrochten daaglyks fpreeken, Als fchilderven, die de deugden en gebreken, Al fpeelend (tellen voor 's Aanfchouwers oog ten toon ; A 3 Die l  C 6 9 Die, om en harte en oor ook teffens te vernoegen, Het'zangfpel by uw treur- en biyfpel weet te voegen. Roemwaarde'wezens! eerdesSchouwburgs! letterfchnar! Ontfangt myn hulde ook, by den aanvang van dit jaar. Gezondheid, bly geluk verzeJle uw levensdagen 1 Dat nim ner werkloosheid uw' yver moog' vertraagen. Dat fteeds uw dierbaare oefningstyd Aan dit beroemd tooneel onwrikbaar blyv' gewyd. Vaart allen rustig voort, in 't vormen zulker Hukken, Die ftreelend leeren, en het wanbegrip doen bukken. Zo ftrekk' de Schouwburg elk tot nut en u'tot eer! Zo zal uw kunstverdienst', hoe ook de finaal? verkeer, Steeds de nakooinlingPchap van U indrukflen geeven, Die uwen naam, zo lang de kunst Jeeft, ook doen Ieeven. Aan de Aanfchouweren. Gy, die uw tydverdryf, (wanneer gy werkzaame uuren .Gewyd hebt aan het geen uw welvaart fchraagen moet,) Hier kiest, en door die keuz' dit tempelchoor behoed Voor ondergang,en dus zyn'luister voort doet duurenl ó Burgerfchaar van dees beroemde Waereldiïad, Voorftanders van verdiende, in haar fteeds mild telooncn! Wat zoude ons hinderen, U dankbaarheid te toont», Daar gy de fteunfels zyt van 't geen ons heil bevat? Daar gy.jaar in jaar uit, den zelfden lust blyft houêu. Om al wat de oogen trekt,en de ooren lierlyk (keelt, En wat voor 't harte iets fchoons, iets deugdopwekkends t elt, Ten onzen voordeele in genoegen hier te aanfehouwen? Ontfangt, als eertyds, weêr, by 't pasbegonncn jaar, De oprechtite wenfehen, uit erkentenis geboren; Gelooft, in hen , al wat welmeenend is te hooren: Zy zyn eene offerhande, ontbrand op 't hartaltaar. Geneugte flreele uw huis, tevredenheid uw harten, Gewenschtê zegening volge op al 't geene gy In 'i werk (telt, zo voor kunst, als nutte koopvaardy. l?w maagfehap kenn' geen zweem van tegenheid noch Guarten. Blyft  C 7 5 Elyft fteeds van onheil vry.en zie uw vreugd gevent In uw bezittingen, U rykelyk gefchonken, Door vlugge arbeidzaamheid, die d'yver doet ontfonkea Van hen, die ledigheid aanmerken als een pest. Dat vriendfcbap ,de eelfte bron van 't waar genoegen, Die voedfter van een heil 'tgeen 't al te boven ftreeft, Die blydfchspfchenkt aan die naar haar bevelen leeft, Uw' aller hartenwensch , vereenigd , t'faam blyv'voeger,; Dat tweedragt.vliede en voor de minlyke cendragt zwicht'. Die, waar zy bloeit, voor rust en vrede een eerzuil Richt! | Dat deeze ons dierbaar blyv', enftreel'zo lang wy léevenfc Zo zal ons Neêrlands volk, voor eeuwen hoog geacht, Als eertyds, door zyn' moed en eensgezinde magt, Elk,die't belangen durft,doen zwichten, ja doen beeve».  Te AMSTÈLbAM, oy P. J. U y L e w b n o e K, in de Nes,. 1789.