1098^
H 97 kk_ \A



MAATSCH. DER NEDERL. LETTERK. TE LEIDEN.
Catal. bl.
geschenk van Tooneelstukken , 1841.



LA LAMPE MERVEILLEUSE*
DE BETOVERDE LAMP*






L A
LAMPE MERVEILLEUSE.
BALLET PANTOMIME. EN TROIS ACTES.
Ti AMSTELDAM, iy J. HELDERS «ft A. MARS» 17^7. Met Privilégié
D E
BETOVERDE LAMP.
GROOT BALLET PANTOMIME, IN DRIE BEDRYVEN.






AVANT-FRÖPÖS.
JLj^ Public a témoighé plus d\ine fois a nStre théatre naiional, fin gout pour les BallctsPantomimes et la préfércnce qti'il donnait d ceux ou il entrait' beaucoup dt magie et de changemens de décorations.
Mentretenant fur ce fitjet, il y a quelquê tems, avet quelqu'es Commisfaires de ce fpeclale, ik me firent en* tendre, quils ne pouvaient pas donner ausft fiuvent qiCils le defiraient des ballets dans ce genre, a caufe des fraix qiCils entrainent pour de nouvelles décorations et de nouveaux habillemens.
Ceci me donna Vidée d'esfayer s,il n'y auroit pas moyen de faire, fans fraix éxtraordinaires, un ballet dans un gout tout nouveau , fans copier les précédens et qui répondit cependant a P attente dn Public.
Voila, ma chers Con-citoyens! P origine de ce ballet: c'efl et vous ei juger fifat riusfi! Ne voits étonnés done point de ne irouver dans cette Pantomime, ni nouvelles décorations, ni habits neufs, et tachez de vous contenter des nouveaux prodiges enfantcs par Pancierine baguette magique, quoique dans un genre different de celui qui a été a la mode jusqtP ici, Ce n'eft qu' une Lampe , une 'Lampe enfumée, qui dolt operer des chófes in cuics.
L'on ne trouvera point dans cetttPantomimeces crue lies perfécutions qif Aflequin et Cqlombine font accoutumés a fubir de la part de Pantalon et de Pierrot. Hèlas non! ritn de tout ceci ne trouve; Colombine, ni le citoyen Pantalon n"y paroisfent feulementpas et Pierrot, qui y ent re a propos de boites, tfy parattrait pas non plus, ft je tiavois craint de priver le Public du plaifir qiïil éprouve toujours en voyant le jeu naturel et ér.er* gique. avec le quel le citoyen van vv e l l rend ce perfinnage.
J'ai taehé, autant que je fat pti, de m'éloigner de la maniere ufiise, dans Parrangemsnt de la mujtque, pour eet effet fy ai introduit des fragmens de quaptité d'airs connus, anciens et nouveaux, qui m'ont parus
être



lire aimalogtte etu fukt et propres h rendre le jeu dé la Pantomime puts intelligible au fpeftateur.
Je 'dois a la complaifance du citoyen rüloffJ, qui a bier, voulu approuver mon idéé, l*ufage qiïil en a fait, en melant dam ja compnjition les pasfages les plus faillans de ces airs, dont les paroles Jont ginéralement connues. Le Public éclairé faura bien rendre jujlice è cettc partie de fon ouvrage et approuver avee moi qti'il nous ait fauvi l'ennui cTentendre tous ces airs en entier, leur longeur n auroit pü quallonger froide* dement cette Pantomime.
11 ne fan dra pas ai'oir recours a une Lampe merveil. leitfe pour deviner que j'ai pris tidéé de ce Ballet dam les mille et une nttit.
R. C, van GOENS.
Amfcrdam , ce 15 ieptembre 1797.
FOOR*



VOORBERICHT.
JEIet Publiek heeft meer dan eens getoondgaarne Ba-, ietten Pantomimes, op ons Nationaal Theater , te zien ; en aan die, waar in veel toverwerk en verandering van Decoratien te pas kwam, den voorkeur te geven.
Enigen tyd geleden kier over met enige Commisfarisfen van onzen Schouwburg fprekende, avanceerden deze dat <ty dit foort van Baletten niet zo veel konden geven, als %y wel wenschten , tiic hoofde dat de kosten van nieuwe decoratien en kledingen, die deze Baletten noodwendig vaar zich fleepten , te veel importeerden.
Dit bragt my tot het denkbeeld om een proef te nemen of het mogelyk zoude zyn een geheel nieuw Ballet te componeren , zonder iets uit vorige Balletten te copieren , en zonder dat hetzelve enige onkosten ' naar zich feepte en echter aan V verlangen en aan den fmaak van V Publiek voldeed.
Zie daar, Mede Burgers! de oorzaak van dit Ballet, het is aan u te beoordelen of ik gereusfeert ben ! Verwonder u dus niet, in deze Pantomime geen de minste nieuwe decoratie noch kleding te vinden, en tracht u te vergenoegen van met de aloude tover/lok, nieuwe wonderen te ^zien voor den dag brengen, fckoon in ene geheel anderen fmaak, dan die, welke tot hier toe, in de mode geweest is; V is maar een Lamp, een oude fmerige Lamp , die ongehoorde /lukken verrichten moet. Men vindt in deze Pantomime ook die wrede vervolgingen niet die Arlequin cn Colombir.e altoos moeten ondergaan van Pantalon en Pierrot, och neen, niets van dat alles wordt hier in gevonden ; Colombine en de Burger Pantalon komen ''er niet eens in te pas, en Pierrot is ,er maar met de haïren by gefieept, en deze zoude ''er voorzeker niet in geparais. feert hebben , was het niet dat men met zo veel genoegen den Burger van well deeze rol ziet executeren, en waar in hy al de energie, aan dezelve eigen, zeer natuuriyk weet te brengen.
Ik heb 9 zo veel ik kon, getracht de muziek voor dit
Bah



Ballet, op ene andere, dan de gewone wyze, te fchikkett.
Ik heb tot dat einde zo veel bekende, oude , en nieuwe aria's, die maar enigzints annalogue op de fituaties waren, by één gezameld, als ik heb kunnen vinden, en dezehfp hier en daar geplaatst, waai zy de Pantomime meer verftaanbaarheid konden byzetten.
De Burger ruloffs, die myn idéé wel heeft willen approuver en, heeft de goedheid gehad uit die aria's de gefchikfte pafages te nemen en van dezelve een enfemble gefo» meerd en tevens op zich genomen om dat gene alleen maar uit de voormelde aria's te doen fpelen, het welk de meeste relatie op de fituatie van dat gedeelte der Pantomime had, waar ik dezelve geplaatst heb,en alzo in de generale compofitie van dit Ballet ingelast ter plaat ze daar ik dezelve gaarne had; hier door heeft hy ons bevryd van de verveling om die aria's in haar geheel te moeten aanhoren, het welk deze Pantomime, die ik vreze dat overvloedig lang zal gevonden worden, nog machtig zou uitgerekt hebben. Het Publiek zal met my , aan de bekwaamheden van dien Bui* ger wel alle hulde willen doen.
Men zal geen Toverlamp nodig hebben om te ontdekken dat ik het idéé van dit Ballet getrokken heb uit een der Vertellingen van de duizend en enen nacht.
R. C. van .GOENS.
Amflerdam den 15 September 1797.



Geen Exemplaren zullen voor echt gehoude«É worden, dan die door den Secretaris van* den Nationalen Stack Schouwburg oödcrteekerttl zyrf. /")
mm



PERSONNAGES.
le sultan de bagdad. la princesse fa Flik. un magicien afr1cain. arleqüin.
sa m e r e , pauvre Veuve cTun Tailleur.
ÏIEB.ROT) Gargon Boulanger ci devant Camaradc cPArkquin.
premier visir.-j
i du Sultan. second VlSIR. j
flusieurs, Officiers & Domestiques Turcs. plusteurs Esclaves. premier genie..,
C de la Lampe.
second genie. j
un petiï diabee appartenant au magicien.
premier danseur. première danseuse.
seconde danseuse, dont le Sultan Camourachi. un creancier du pere d'Arlequin.



PERS ONE N.
de sultan van bagdad.
de prinses zyn Dochter.
arlequin.
de moeder van Arïequïn, een arme Kleermaken Weduwe,
pierrot, een Bakkers knecht, fchoolmakker van . Arlequin.
éen africaansche tovenaar.
Een crediteur van den overledenen Vader van Arlequin,
eerste vizier.1
)-van den Sultan» twede vizier.j
De eerste Geest onderhorig aan de Laitip,
de twede geest.^
i mede onderhorig aan de Lamp,
de de 11 de geest.j
een klein duiveltje onderhorig aan dén Tovenaar.
Pérfcheiden Of eieren, Turkfche Bedienden, Jagers eH Muzikanten,



L A
LAMPE MERVEILLEUSE.
BALLET PANTOMIME. EN TROIS ACTES.
ACTE PREMIER.
SCÈNE PREMIÈRE.
Le Théatve reprêfente Vappartement d'un tailleur out tout annonce Vindigcnce.
Mere d'Arlequin eft occupée a nettoyer fa chambre & d'arranger fes meubles. Arlequin eft asfis fur und table, occupé a faire un habit, pour lequel il montre cependant beaueoup de repugnance, chaque fois qiie fa Mere detourne la vue, il quitte fon ouvrage & la table pour s'amufer a faire des lazzis, propres afon role, & qu'il eft impofible de decrire , puisque c'efi a 1'Afteur qui fe charge de ce role difficile de les varier a' fa volonté. sa Mere s'appercevant qu'il ne trayaille plus, le retire, par 1'oreille, du buffet ou il s'etoit re. tiré, & ou il etait occupé de fatlsfaire fon appetit, elle le force de reprendre fon ouvrage mais elle n'a plus pas toe tourné la vue qu'il recommence.
SCÈNE SECOND.
On frappe. — Arlequin veut fauter a bas de la table pourvoir ce que c'eft, mais fa Mere le force de refter.
El-



D E
BETOVERDE LAMP.
GROOT BALLET PANTOMIME. IN DRIE BEDRYVEN.
EERSTE BEDRYF.
EERSTE TONEEL.
Het Toneel verheel een armoedig vertrek.
D e Moeder van Arlequin is bezig met bet fchoonmaken van haar kamer, zy ftoft den grond, en fchikt de meubels in orde. Arlequin zit op een kleremakers tafel,, en is bezig met het maken van een kleed, tot welk werk hy echter weinig lust toont; elke reis , dat zyn Moederniet uaar hem ziet, fpnngt hy van de tafel en vermaakt zich met zyn gewone grappen aan zya rol eigen, welke niet wel befchreven kunnen worden, maar voor 't grootfte gedeelte afhangen van de bekwaamheid van den Afteur die deeze moeijelyke rol executeert. ZynMoeder eindelyk befpeurende dat hy niet werkt, haalt hem by zyn oor uit de provifiekss werwaart hy zich op 't laatst begeven had, en bezig was, op zyn gewone gulzige manier, zyn honger te fiillen; hy moet weer op de tafel en aan het werk ;nacuwelyks heeft zyn Moeder zich omgekeerd, of het vorige fpel begint weder.'
TWEEDE TONEEL.
Er wordt aan de deur geklopt, Arlequin wil van de ta* fel fpringen om open te doen,doch zynMoeder noodzaakt A 3 hem



C « )
Elle ouvre. LefMagicien Africain habillé en Tnrceii» tre, elle le recoit conime une nouvelle proftique & ne ce'Te de le faluer. Le Magicien qui par fon art a decouvert qu' Arlequin eft le feul etre qui pAilsfe lui procurer la posfesfion de Pobjec de tout fes deilrs , la Lampe merveilleufe, tache de gagner leur cbnfian.ce. II ordonne quc'ques habits dont Arlequin lui prcnd la mefure. Le Magicien s'informe de leur manicre de vivre , jl s'asfied & pour foulager leur mifere il leur avance quelqu'argent, dom ils temoignent leur joie; il demande a Arlequin s'il veut fe promener avec lui, celui ci accepte volontiers. Et voulant faire fa toillette, il prend des habits Turc qui fe trouvent dans la boutique pour s'en parer; mais trouvant 1'un trop large, 1'autre trop court, il en rencontre a la fin un qui lui eonvient. Le Magicien donne encore quelqu1 argent k la vieille pour préparer un diner a leur retour, elle pleure de joye, elle embrasfe ainfique fon fils, le Magicien, qui fourit de leur reconnaifance fi peu mcritée, il leur promet fa proteétion, & s'engage , fl Arlequin fe comporte bieu, de faire fon bonheur & part avec
Wh
SCÈNE TROISIEME.
La vieille s'apprette a chercher le necesfaire pour le diner. Elle fe voitdans un petit miroir, arrangefa coëffure& fe dispofe a partir pour le marché, quand 011 des creancièrs de fon rnari entre , & exige le paye-
mèni



C 7 )
hem aan 't werk te blyven, zy doet zelf open; de Africaanfche Tovenaar gekleed in eene gewone turkfcbe kledingkomt binnen. Zy ontfangthem vriendelyk dewyl zy hem voor een nieuwe calant aanziet die kleren zal laten maken, en neigt onophoudelyk voor hem. De Tovenaar, die door zyn kunst ontdekt heeft dat Arlequin de enige perfoon is die aan hem hetbezitvan de Toverlamp, die voor hem alles waard is, kan bezorgen , tracht haar vertrouwen te winnen; hy beitelt by haar enige klederen, Arlequin moet hem de maat uemen. Dit verricht zynde doet hy onderzoek naar hare omftaudigheden, hy gaat zitten en raakt met hen in gefprek, hy wil haar in haare armoede te ge» moet komen, en geeft haar enig geld voor uit, hetgeen zy met uitgelatene blyfchsp aanneemt. Hy vraagt aan Arlequin, ofhymet hem een wandeling wil gaan doen, waarin deze gretig toeftenn. Arlequin wil zich een weinig opfchikken, en neemt een der turkfche tabberden, die in den winkel hangen, en trekt ze aan, dan deze is veel te wyd en te lang, hy trekt ze uit en neemt een andere, doch deze is te naauw en te kort, cindelyk vindt hy 'er een die goed is. De Tovenaar geeft de oude vrouw nog enig geld, om een maaltyd gereed te maken tegens dat zy te rug komen, de oude vrouw fchreidt van vreugde, zy en haar zoon omhelzen den Africaanfche Tovenrar, die inwendig lacht over hunnen, doorhem zo onverdiende,dankerkentenis. Hy belooft het 'er niet by te zullen laten en zo Arlequin wel oppast, hem gelukkig te zullen maken, waar op hy met Arlequin vertrekt.
DERDE TONEEL.
De oude vrouw maakt zich gereed om het nodige voor de maaltyd te gaan kopen, zy fchikr zich voor een fpiegeltje , dat aan den wand hnngt, wat op , en neemt een koperen emmer ar.a; deu arm. Zo als zy \ A 4 wil



( « 5
ment de la fomme qui lui eft due. Eüe lui fait e». tendre qu'il'lui elï imposfible de le fatisfaire, mais le Creancier neveutrien ecouter &fefache ferieufc'ment, elle ne trouve d'autre moyen pour 1'appaifer que de luidonner 1'argent du Magicien , apres fon depart elle fe_deshabille triftement.
SCÈNE Q^U 4 T R I E M E.
Le Theatre reprcfente un defert avec des rockers.
Le Mnsjcien & Arlequin arrivent en fe promenant, Le Magicien parait vouloir 1'engager a quelque chofe dont neanmoins il montre peu d'envie. II ne peut cacher fa frayeur du lieu ou ils fe trouvent, le Magicien tache par tomes fortes de promeffes de 1'engager a le fervir, & lui fait entendre que Ton trouve dans eet endroit une grotte fouterraine , ou eft enfermde une Lampe & que lui Arlequin eft nommé par le deftin pour la ravir, qu'il n'a rien a craindre & qu'on veille fur lui, Arlequin ne fe decide qu' avec beaucoup de peine a remplir fa deftinée. Le Magicien lui ordonne de fe tenir tranquille, decrit avec fa baguette un grand cercle, & rpres avoir fait quelques jnvocations la terre s'ouvre & 1'on voit une porteou trappe pour entrer dans le fouterrain, le Magicien la fouleve & ordonne a Arlequin d'y entrer,rpres beaucoup de repugjiance il comraence £ defcendre lentement 1'escalier non fans revenirencore une fois pour presser la inajn du Magicien, & je prier de ne pas le (klajsfer ou de 1'enfermer, ce que celui ci lui promet. Arlequin etr.nt defcendu entierement le Magicien teinsigne la jok qu'.il a d'avoir fi, bien reussi.
S C &



C 9 )
wil heen gaan komt een van haar mms Crediteuren in, en begeert betaling. Zy beduidt hem, dat zulks haar pnmogelyk is, de Crediteur wil hier niet naar horen en maakt zich zo vreeslyk kwaad, dat zy, om hem maar te (lillen, het geld geeft dat de Tovenaar haar overhandigt heeft. Na zyn vertrek zet zy den emmer weer weg, en ontdoet zich, op een treurige wyze, van harre opfchik waarmede zy zich, om naar de markt te gaan, had opgetooid.
VIERDE TONEEL.
liet Toneel verandert en verbeeldt een JVoestyn met rotzeil en bergen.
T)e Tovenaar en Arlequin komen al wandelende aan, de Tovenaar fchynt hem iets te willen beduiden, waar in hy geen zin heeft, hy toont ook enige vrees wegens de akelige plaats waar zy zich bevinden. De Tovenaar tracht hem op alle mogelyke wyze, en door f-hone beloften te bewegen om hem te dienen, en tot zyn oogmerk te komen, hy onderricht hem, dat op deze plaats een onderaardfche hol is, alwaar een zekere Lamp bewaard wordt, en dat hy , Arlequin, doorliet noodlot bepaald is, dezelve daar uit te halen; dat hy nergens voor behoeft te vrezen , dat hem geen kwaad \"a wedervaren. Arlequin bewilligt eindelyk hier in, doch fehoorvoetende. De Tovenaar gebiedt hem ftil te zyn, terwyl hy met zyn rotting , die ene verborgen toverroede in zich bevat, een groote cirkel op den grond trekt; hy maakt nog. enige tovergeb.aarden, de grond opent zich , en men ziet een luik, dat den ingang dier plaats verbeeld, de Tovenaar trekt dezelve by den' ring, die aan het luik vost zit, open, en gebied Arlequin 'er in te gaan. Na lang tegenfpartelen doet deze het, en klimt langzaam de trappen af, na nog eens weder boven te zyn gekomen om den ToveA } caaï



( 1° )
SCÈNE C IN Of/ I E M E.
Le fkeatre reprefente Me Grotte fouterrair.e, on voit des deux ent és des grtmdes va fes rem/dies de pierres pretieufes, (Tor, d\n gent, dis facs , des c ais fes, pleines du meme v.ctal, es fin tuut ce qui peut donnet- une idéé dutrefor enorme qui s'y trouve; dans le jord on voit iwe ouverture par ou Fon entre dans une autre Grotte, et ou Pon voit la Lampe mervcilleufe allumée, et placée fur un petit auiel.
Arlequin descend en tre'mblant l'escalier, etant en tierement descendu, il a beaucoup de peine de fe trrnquillifer, i! jerte les yèux par tout, voit ce que contieunent les vafes, msis ne connoisfant prr les pierres precicufes qu'il crpit ctre du verre, il en prend une prrcic qu'il met clans fes poches. II appercoit a la fin la Lampe def:rée, S: reprenant du courage, ij s'enveloppe dans fon manteau, court avec precipitatiou a Lamel, & l'cn leve. Un coup de tonnerre fe fait entendre, & j'autel disparoit. Arlequin cffrsyé.eft tout etonrè; dece qui ce pasfe. Mais fe trarjqiiïIliJ^nt, il hajp/sfe les epaules & fut comprendre qu'ur.e Lampe ne vaut pas la pi-ine de tant s allarmer,»n g'agne Pescalier &commence a le monter.
Le Magicjen ne de&ant que la Lampe, n'avait pas cu ttmt pintenden de faire fprtir Arlequin du fousterrain, mais mritre de la Lsmpej l'y enfermer pour tc: jours, o",n le voit au brut de l'csealier ou il der.:rnde la Lampe. Arlequin craignant de refter fans Ju;:.iere ne veut pas Ja cour.er avant d'avoir monté
va-



( II )
lm de femd te drukken, en hem te beduiden, dat BV roch wel zor? moet dragen, dat het luik niet toevalt deze belooft het hem. Arlequin niet meer zichbnrr'zynde, verheugt de Tovenaar zich dat hy zo wel gellaagt is.
FT F D E TONEEL.
flet Toneel verbeeldt een donker onderaardsch Grot; over al langs de muuren ziet men grote vazen , gevuld met edele gefteentens, potten en kisten met goud en zilver, cd een geftapelde zakken met geld; met een woord, enen onbegrypehken en alle denkbeelden te boven gaanden fchat„ agtef in het Grot is een opening, waar door men in een ander gewelf ziet, aan V einde van welke de betoverde Lamp zich brandend op een kleinen altaar vertoont.
Arlequin komt al bevende van een fmalle fteile trap af, om laag gekomen zynde, heeft hy veel werk om zich te herftellen, eindelyk ziet hy in't rond, kykt wat 'er in de potten is, doch de waarde der juweien niet kennende , ziet hy dezelve voor tukjes glas aan , hy fteekt'er eniee in zyn zak,- eindelyk befpeurd hy de Lamp , en weder moed fcheppende en zich in zyn tabberd rollende , vliegt hy naar dezelve toe, en haalt haar van den altaar af. Naauwlyks is dit verricht of men hoort ene zwaren donderdag, en de altaar zinkt in den grond of verdwynt. Arlequin loopt verfchnkt met de Lamp tot voor aan op het Toneel, hy verwonderd zich over het geen 'er gebeurd is; wat bedaard zynde trekt hy zyn fchouders op, en geeft te kennen dat een geringe Lamp niet waardig is om er zoo veel moeite voor te doen; eindelyk gaat hy met de Lamp weer naar den trap en begint op te klimmen. De To' venaar Hechts de Lamp begeerende, was niet van ge. dachten om Arlequin ooit weder uit het verwulf te
laa.



C 12 )
enderement, ce qui occafionne une dispute tres vive; a Ia fin le Magicien furieux remonte & ferme avec force la trappe du fouterrain. Arlequin en eft tant effrayé qu'il fe laisfe tomber de 1'escalier, ainfi que la Lampe & 1'eteint par la. II eft inconfolable & dans le plus grand defespoir; fe remettant un pcu il commcnce pourtant a comprendre, qu'il doit y avoir quelque chofe d'extraordinaire dans cette Lampe, qu'autremeut fon pretendu ami n'en auroit pasfaic tant de cas, il cherche en tatonnant ou il 1'a laifée, il la rerrouve, la baife la p'resfe contre fon coeur, fe met a genoux devant elle, 1'invoque, mais touteft inutile, & il ne fcr.it plus que devenir, il prcnd encore cette Lampe la caufe de toutes fes peines, & voulant In metïre dans fon fein , ij fe resfouvient que Lhabit qu'il porte n'eft pas a lui, mais a une des pratiques de fa Mere, qu'ainfi fl pourroit 1'endommager, il prend donc fon mouchoir pour nettoyer la Lampe, mr is a peine commence t'il a frotter,qu' un Genie effroyable fort de la terre. Arlequin eft a demi mort de frayeur. Le Genie tache de le tranquillifer en lui faifant entendre qu'il eft fon ferviteur, & le ferviteur devoue' de tont posfesfeur de la Lampe & qu'il vient ponr lui demander fes ordres. Arlequin un peu remis, lui dit qu'il vent fortir du fouterrain & etre conduit devant la porte de Bagdad. Le Genie frappe du pied , d'abord un ballon avec nne nacelle descend. Arlequin s'y place & s'cnvóle remerciant de tout fon coeur Je Genie qui disparait enfuite.
S C E-



( 13 )
laten komen, maar Je Lamp eens magtig gevvorcieti zynde, hem voor altoos in het zelve op te fluiten ; hy vertoont zich dan boven aan den trap, en begeert de Lamp te hebben, Arlequin bevreest om zonder licht leblyven, wil dezelve niet overgeven, voor dat hy boven is, hier uit ontftnat een hevige twist, de welke zo vergaat dat de Tovenaar woedende naar boven vliegt, en met een vreeslyk gewelt het luik voor Arlequin's neus toefmyt, die hier over zo vervaarlyk verfchrikt, dat hy van den trap afrolt, en de Lamp laat vallen, Waar door ze uitgaat; Arlequin is wanhopig hy huilt bitter, en is ontroostbaar, eindelyk een weinig tot zich zeiven komende, begint hy te begrypen, dat 'er in die Lamp toch iets buitengewoons moet fteken, want dat zyn vriend anders zo veel moeite om dezelve niet zou gedaan hebben, hy zoekt ze in den donker weder op, eindelyk vind hyze, hy kust ze, hy drukt ze ar.n zyn hart, hy zet ze op den grond, knielt voor baar neder, hy fmeckt haar hem te helpen; dan alles is vruchteloos, hy weet niet meer wat re beginnen, hy neemt ze nog eens op, en dezelve in zyn borst willende fteken om ze te bewaren, herinnert hy zich, dat de olie het kleed, dat aan een van zyn Moeder» Galanten toebehoorde, zou kunnen bederven , hy neemt zyn zakdoek om dezelve af te wr'yven , maar nauwelyks heeft hy dit werk begonnen of een vervaarlyke Geest komt, op 't zelve ogenblik, uit de grond opv Arlequin verfchrikt eisfelyk zo als natuurlyk is; de" Geest beduidt hem, dat hy zyn dienaar is, en de dienaar van alle die genen, welke de Lamp in handen hebben , verder vraagt hy hem, wat hy begeert, Arlequin-een wéinig bedaard zynde, zegt hem dat hy begeerd uit het hol gebragt, en voor de poort van Bagdad neergezet te worden. De Geest ftarapc met de voet, terftond komt 'er een Ballon af, waar onder een fchuitje hangt, Arlequin gaat in het zelve zitten, neemt de Lamp mede, en vliegt naar boven, de Geest
har*



( H )
SCÈNE S I X I E M E.
Le Theatre reprefente la meme chamhre de la première fcene.
La Mere d'Arlequin entre triftemént elle s'asfied,& temoigne fa douleurpuisque dans 1'attente defonfils avec fon pretendu aml, elle ne peut leur npprèter un diner, n'ayantpu appaifer Ie creancier qu'en lui donnant la fomme qu' elle avoit recue du Magicien pour eet ufage. Arlequin entre, elle lui demande des nouvelles de fon amij il lui raconte tout, & la manïere dont il 1' a trompé; fa Mere pleure, & ne fcait que faire. Arlequin óte fon manteau, Ia vieille le nettoye foigueufement & le repüe &c. Arlequin lui annonce qu' elle n'a rien a craindre dorenavant, qu'il eft en etat decombler tous fes defirs,& lui demande, pour lui en donner une prcuve,fi elle afaim? LabonneMere ditqu'oui. Arlequin la prie de n'attendre qu'un moment, il prend fa Lampe & commence a la frotter, ausfi tót le meme Genie reparoit & demande ce qu'il exige. La Mere eft tant effrayée qu'elle'fe jette fur une cbaife & s'envcloppe de fon tablier. Arlequin fait entendre qu'il defire de quoi manger, ausfi tot parait urie table avec des mets exquis & le Genie disparait* Arlequin invite & prie fa Mere de fatisfaire fon appetit, il a bcaucoup de peine al'y engager, elle eft toujours tremblante, mais voyant qu'Arlequin ne s'en foucie pas & qu'il parait etre bien a fon aife , elle s'asfied, quoique tremblante encore,& npres quelque tepugnance elle commence a manger un pcu. Arlequin est on ne peut plus fatisfait que le Genie a fi bien ren.pli fes ordres, mais il s'appercoit qn'il n'y a pas a boire, il fe leve_, previeut fa IMere qui fc 5
cou-



C is )
hartelyk bedankende, terwyl deze weder in den grond verdwynt.
ZESDE TONEEL.
Het Toneel verbeeld de Armoedige Kamer van V eerste Toneel.
De Moeder van Arlequin komt treurig binnen , zy gaat zitten met haar hand onder't hoofd, verwachtende haar zoon met zyn zogenaamden vriend tehuis, zy is verlegen hoe dezelven te ontfangen , vermits zy hun geen eten kan geven , daar zv het geld dat de Tove. naar haar tot dat einde gegeven hadt, aan den lastigcnCrediteur had moeten betalen. Arlequin komt binnen, zy vraagt raar zyn vriend, Arlequin verhaalt haar wat hem gebeurt is, en dat hy hem zo bedrogen had; de arme vrouw begint te wenen en weet niet wat te doen* Arlequin trekt zyn tabberd uit, de oude vrouw wryft dezelve af en vouwt ze netjes by een. Arlequin zegt haar, dat zy niet bekommerd behoeft te wezen, dat hy alles doen kan, wat hy begeert, en vraagt haar, of zy ook honger heeft, 't welk de goede vrouw met ja beantwoord, Arlequin beduid haar maar een ogen. blik te wachten, hy neemt de Lamp en begint 'er aan wryven, dezelve Geest komt weder te voorfchyn en vraagt hem, wat hy begeert; doch de oude vrouw verfchrikt zo geweldig, dat zy op een ftoel neervalt en haar kleed over haar hoofd heen werpt. Arlequin beduidt den Geest, dat hy eten wil hebben; op 'e oogenblik komt 'er een tafel met verfcheidene zoor-* ten van fpyzen uit den grond op, en de Geest verdwynt; Arlequin 'gaat naarzyn Moeder, en fmeekthaar om te gaan aanzitten; hy heeft veel werk om haar hier toe over te halen, zy isvreeslyk ontlleld, eindelyk ziende, dat Arlequin fmakelyk aan Veten was, gaat zy bevreesd neer zitten , en na enigen tyd nog
in



( is y
coüvre d'une ferviette, il frotte fa Lampe. Le Genie feparait, & il iui ordonne de refter aupres de lui amant qu'il lui plaira , il demande du vin, le Genie frappe du pled & ün fecond Ce'nié p*arait avec une foucoupe remplie de verres & de bouteilles, Arlequin la prend & Ie fecond Genie disparait. Arlequif boit avec fa Mere, mals la vieille ne peut fe faire è la vue eflroyable du Genie, elle efl toujours tremblante, Arlequin au contraire eft parfaitement content, il boit & mange de tout. II fait entendre au Genie qu'il voudrait quelque divertisfement. Le Genie frappe & d'abord arrivé une troupe de Danfeurs & de Danfeufes qui apres avoir dansfé disparaisfent. Arlequin demande du forbet & le fecond Genie parait apportant du caffé. Arlequin & fa Mere en boivent, le premier defire de fumer, le Genie reparoit avec une grande pipe turque &du feu. Arlequin demande de quoi fe la ver, un Genie parait apportant une aignière & un basfin, Arlequin ne pouvant oublier fon caractere badin lui jette de tems en tems un peu d'eau au vifage, celui ci ne bouge pas,mais disparait après.
Arlequin comprenant qu'ii eft gênant de devoir appelier a tout moment le Genie pour lui donner fes ordres, prend fon fabre & ordonne au genie d'y donner le pouvoir necesfaire pour la magie, fans qu'il aye befoin de fa prefence. Le Genie le prie de mettre la Lampe a terre, de fe inettre & genoux devant , & d'y pasfer trois fois, d'une maniere refpeaueufe, fon fabre. Arlequin croyant aprefann toutes fes demandes fatisfaites, ordonne au premier Öenie de partir, il disparoic ainfi que la table. Arlequin echaufFé par le vin dansfe, fa Mere n'etrnc pas accoutumer a un diner pareil eft egalement rejouie. Arlequin veut qu' elle dansfe, elle le refufe, '
mals



C V )
in twyffel geftcan te hebben , eet zy een weinig méde; Arlequin is magtig in zyn fchik, dan hybefpeurt, dSt de Geest hem naar den letter gehoorzaamd heeft, en dat *er geen drinken op de tafel ftaat; hy ftaat op, waarfchouwt eerst zyn Moeder, die een fervet over haar gezicht hangt, hy neemt de Lamp en wryft als voren; de Geest komt, hy gebiedt hem te blyven tot dat hy hem zegt te kunnen heengaan, hy eischt wyn , de Geest (tampt, een twede Geest komt op met een foucoup met eenige flesfen en glazen, Arlequin neemt het hem uit de band} de twede Geest verdwynt; Arlequin èn zyn Moeder, beginnen te drinken, doch de oude Vrouw kan aan het vrecslyk gezicht van den Geest niet gewennen, zy beeft altoos, Arlequin is wel in zyn fchik , hy eet en drinkt als naar gewoonte. Hy beduidt den Geest dat hy eenig vermaak begeert, de Geest (tampt; terliond komen 'er enige Dfin?fers uit den grond op, die na gedrn;t te hebben weder verdwynen; Arlequin eisch: forbet, de Geest (tampt 4 de twede Geest brengt een blad met koïFygoed &c. Ar™ lequïn begeert te roken , de twede Geest brengt hem een grote turkfehe pypen eenconfoor, Arlequin (leekt zyn pyp aan , en rookt, na dat dit enige tyd geduurd heeft en de Moeder van Arlequin ■ begint te be* grypen, dat de* bezitting van de Lamp een groot ge« luk isykrygt zy 'er ook vermaak in,zy went zichlangzaarn aan 't gezicht van den Geest en verheugt haar mes Arlequin, zy (taan eindelyk op; Arlequin be geert wa* ler om de handen te wasïchen; de twede Ceest brengt een grote kom, en een handdoek j Arlequin die zyn guitig caracter niet kan verzaken knipt de Geest van tyd tot tyd met water in zyn gezicht^ die ftatig en roerloos byft (taan, eindelyk verdwynt hy weder.
Arlequin begrypende dat het lastig is om den Geest by den minsten kleinigheid te moeten roepen, neemt Zyn Koute fabel en beduid d^.n Geest, dat hs begeert dat B hy
Éi



c is :
rriris il Ia £brc.e a danfer avec lui jus.qu'3 que & IVIere tres fatiguée fe jette fur une caaisfe.
SCÈNE S E PT I E M-E.
(In frrppe, Arlequin ouvre c'eft Pierrot un de fe« anciens camrrades d'ecole, garc/on boulr.nger maintenr.nt, qui vient apporter du pain a fa Mere. Arlequin lui fait toutes furtes d'atnitiés, Pierrot pofe fon panier S terre en prendun pain ,1'offreala vieiiie. & demande de 1'argent, elle liausfe les epaules &lui fit entendre qu'elle ne peut le paye'r. pour le moment. Arlequin voulant 1'eprouver, feint d'etre pauvre, & lui prie de donner k fa pauvre Mere le pain 4 credit. Pierrot ne veut pas y entendre, il prend, etant ïaché, le pain & voulant le remettre dans le p-r.ier Cqu'Arlequin a enforcelé euattendant il foüleye la ferviette qui le convre, quand une grande tete en fort doiu Pierrot s'effraye tcrriblement il tombe a térré. Tandisque la tete disparait Pierrot fe remettmt cro't qu'il vient de ré ver , il vent de. nouveau remettre le pain dans la corbeiüe makrc qu' Arlequin & fa Mere le füppl^ni de le donner a credit,



*hy *<er tracht aan gesTc, om -zonder zyn hulp eri-e tovereijen te kunnen doen; de Geest ;:e -.r hem dat hy ■de -Lamp op den grond moef zetten , hy doet Arlequin -voor dezelve knielen en hem vei v.-)ben; zyn z; bel op -«ne eerbiedige wyze driemalen over de Lamp hean •llryken. Arlequin niets meer kunnende bedenken no<dig te hebben, beveelt aan den eersten Geest om nti •maar heen te gaan, die da-ar op verdwynt, de tafél verzinkt mede; Arlequin rcgt vrolyk van den wyn, -danst,- zyn Moeder-geen -wyn gewend zynde, is raartig in haar fchik , Arlequin wil voKtrekt hebben , dat zy ook zal dnnsfen , 't welk zy lagchende weigert, doch Arlequin neemt haar by de hand, en of zy wil /of niet, -zy moet. dansfe:i, het geen zy dan eindelyk Biet hem op een wonderlyke wyze uitvoert; waanra de oude vrouw zeer vermoeid op een (loei gaat zitten.
ZEVENDE TONEEL.
'Er wordt aan de deur geklopt, Arlequin doet open; *t is Pierrot een zyncr oude fchoolmakkers, een bakkersjongen die brood aan de oude vrouw komt brengen , hy komt binnen en Arlequin betoont hem alle vriendfehap ; Pierrot zet zyn mand vooraan op 't toneel neemt 'er een brood uit, en geeft het aan de oude vrouw haar tevens geld eisfehende; dewyl zy geen geld heeft, zo trekt zy de fehouders op, entoone hem haar onvermogen ; Arlequin om zyn vrind eens te beproeven, veinst arm te wezen, hy zegt geen geld te bezitten en bid hem het brood aan zyn arme Moeder te borgen; Pierrot is onverbiddelyk, en wil'er niet naar horen, hy neemt met veel kwaadheid het brood te rug, en wil hst weder in de mand leggen , die middelerwyl door Arlequin , die ze met zyn zabel aangeraakt heeft, betoverd is; Pierrot ht-t fervet, dat op de mand ligt, willendeopligteu, komt 'er een verfchrik. kelyk groot Hoofd, uit de mand opryzen, waar van D 2 , Pier-



C w )
II eft inflexible, & s'approchant du panier, un bfit nud en fort, qui lui redent fennement Ia raain. Arlequin fe ïnoque de Pierrot & lui donne qtielques coups de fon fabre, Pierrot le fupplie tant, qu'Arlequiu è la fin le delivre, fe trouvant degagé , il promet h Arlequin de lui payer cette fourberie, Arlequin lui rit au nez & part avec fa Mere, 'Pierrot voulant prendre fon panier eft tout etonné de fa pefanteur il leve en tremblant la ferviette & en retire dans Ia plus grande joye un fac d'argeut ou eft ecrit:
RECOMPENSE DU GENEREUX PIERROT.
Quoique convaincu que ceci eft une plaifanterie i fon egard, il prend le fac, & part tout joyeux de fon aveiuure.
Fin du premier aêle.
S E-



C 21 )
Pierrot zo deerlyk fchrikt, dat hy achter over flaat, het hoofd veruwynt, Pierrot weder tot zien zeiven gekomen zynde, denkt dat hy geitroomt heeft, hy wil het brood op nieuws in de mand doen, offchoon de oude vrouw en Arlequin hem nogmaals fmekeu het te borgen, zo als hy weder by de mand is, en bukt om het brood in dezelve te leggen, komt er een nakende arm uit de mand, die zyn hand vasthoudt en hem als gekluisterd aan dezelve bindt. Arlequin lagcht hem uit, en geeft hem enige (lagen. Pierrot bid en ftneekc zo lang, tot dat Arlequin hem eindelyk verlost-, Pier* rot (laat op, en zich weder vry ziende, zweert hy Arlequin het te zullen betaald zetten; Arlequin lagcht hem nog meer uit, en vertrekt met zyn Moeder Pier* rot wil zyn mand opneemen om heen te gaan; doch, is zeer verwonderd, dat dezelve zo zwaar is , hy ligc bevende het fervet weder op, en met grote blydfchap haalt hy er een zak vol geld uit, waar onder een bordje hangt met deze woorden:
TOT BELONING VAN DEN EDELMOE' Dl GEN ÏIEUROT.
Hoe zeer dit weinig op hem toepasfelyk is, neemt hy echter de zak mede, en gaat zeer verheugd met dezelvs en met zyn mand naar huis.
Einde van V eerfle Bedryf.
B 3 TWE'



SECOND ACTE.
SCÈNE PREMIÈRE.
Le taeptre reprefente une me de Bagdad, on voit d'un cotê Pet:trés dcs'Bair.s du Sultan.
A.rlcq-'in rrrive, content de fon bonhet.tr'; il en.tend fonner la trompette & fe mclc s ur.e trbnpe de Citfjyens rasfeniblés pour entendre Ics nouvelles.
SCÈNE SECONDE.
Un Trompette s'avnnce, fuivi de deuxJanisfaires, apres deux Officieres Turcs qui portent un grrnd ecriteau ('uivis de deux autres' Janisfaires. Les Officiers fe placent au milieu du Theatre & for.t obferver a la mukitude recriteau fur le quel on lk en gros cnrnéteres:
LAP R 1 M CE5SE IRA Al'X B A I N S A U J O U R D<HUI,LE SUL-TAN ORDONNE QUETOUTES LES MA ISO NS SOI ENT FERME ES, ET Qü'AUCUN CITOYEN NE SE PRESENTE DANS LA R"UE. - » •
Le Train part pour rnnoncer egnlement dans une aurre pr.rtie de la ville, ou la princesfe doit pasfer ia vojouté du fultau , les Ciioyens fe disperfent.
SCÈNE TROISIEME.
Arlequin rèfïé fëul» eft méconrer.t de eet ordre, ayant grande esivie de voir la Princesfe döJfft il a - tant



C -> )
TWEDE BEDRYF.
EERSTE TONEEL
Het Toneel verbeeldt een ft raat van Bagdad, aan de ent zyde ziet men een gebott i>, hetwelk den ingang van het Bad van den Sultan verbeeldt.
Arlequin komt op 't toneel, hy is zeer verheugd over zyn geluk Hy hoort het geluk', van een trompet, en begeeft zich onder de m'ertigté van Burgers, wekte kómen toelopen óm te horen wat er gaande is.
TWEDE TONEEL-
Een Trompetter gaat blazende vooruit, gevolgd van twee Jankfaren, daar op volgen twee Turkfche Offi» eieren, welke een groot chaisfihèt dragen . welke we» derorn gevolgd worden door twee andere Janitfaren t de Officieren begeven zich midden op het toneel, en doen aan de vergaderde menigte lezen het geen op het bord met grote létteren gefchreven ftaat: de p r i n c e s zal heden naar het bad gaan, de sultan begèeut, dat alle huizen gesloten worden, en" dat geen burger zich gedurende dien tyd op straat zal il ogen bevinden.
Hier na vertrekt de trein weder, om de Publicatie in een ander gedeelte der ftad, waar de Prïnces voor by gaan moet, té döeri; de Burgers gaan vervolgens* alle wég.
DERDE TONEEL.
Arlequin alleen „gebleven zynde , geeft te kennen dat dïïe ördre heai geenfins behaagt, en dat hy grote lust B 4 heeft



C =4 )
tant entendu vanterla beauté. I! fe croit fipuisfant que rien nc peut lui rcfifter, mais il repugne a fidéé que fa magie lui devnit en fournir les m'oyens, il prend la refolution de fe prefenter au pasfage de la Princesfe, il entend venir le train qui la conduit, & . fe cache a cpte du Bain.
S C E N E £ £/ A T R IE M E.
La Princesfe s'avance fuivie de fes Dames d'hon. neur & entourée d'une troupe de Janisfaires , un voila couvre fon vifage. Se trouvaut feule avec fes Esclaves confidentes fur I'avant fcene , elle fe decouvre & parrit s'amufer a respirer un air frais, tandis que fes fpmmes forment une danfe. Elle fe léve & vent entrer dans le Bain, quand Arlequin fe jette a fes ere-, rjoux, la Princesfe effrayée recule & fe couvre de fon voile, les Dames viennent a fon fecours & toutcs incignées de la temeritè d'Arlequin lui ordonnent de par, t'r, mais ceiul ci faifant peu de casde leurs ordres, j'avance de nouveau vers la Princesfe & la fupplie dg le regarder & de fe decouvrir. Les femmes in, dignécs demandent le fecours des Jannisfaires qui s'ava.ncent le fsbre a la main fur Arlequin. Celui ci voyant le danger ou il fe trouve faute en arrierc .& : fe metcoture la porte des Bains, il k recours a fon fabre enchanté , & donne au premierjannisfaire, qui voula.it lui porter un coup de fabre, un coup dufien qui le rendimmobile, il fait la meme operation envers les autres Jannisfaires en frappant de part d'autre & Jescnchante toiis, Arlequin par court toutes les Dames qui accompagnrient la Princesfe & les enchante egaJement. I! fe trouve ainfi feul ayec la Princesfe qui tomc etdnnée de ce qu'elle voit, ne fcait a quoi fe refeuidre, jlla. fupplie encqre de lui pardouncr, il lui
pei'H



( =5 )
heeft de Princes te zien , welkers fchoonheid hy za zeer heeft horeh roemen; hy begrypt thans zo magtig te wezen, dat niets hem kan wederftaan, doch hy wil dit aan gene tovery verfchuldigd wezen, en befluit om. zich by de Princes onder het gaan naar 't bad bekend temaken. Hy hoort van verre de train, aankomen , en verfchuilt zich voor aan op 't toneel naasthet Bad.
VIERDE TONEEL.
De Princes met een gedekt aangezicht komt op het toneel, vergezeld van hare ftaat dames, welke gevulgd worden door een train Janitzaren, die achter op 'ttoneelblyven en een halve kring formeren , de Princes zich voor aan 't toneel begevende en zich alleen, met hare vertrouwde (lavinnen, by het bad ziende, ontdekt haar aangezicht, en fchynt zich te verlustigen met adem tefcheppen, terwyl hare ftaat dames een dans uitvoeren,waarna zy in het Paleis, 'twelk tot een Bad gefchikt is, wil treden; Arlequin heeft zich onderwylen voor de deur van 't bad geplaatst, en haar ziende aankomen, treed hy toe en knielt voor haarneder; da Princes verfchrikt, deinst terug, en trekt haar voile over haar aangezicht, hare vrouwen komen ontfteld, tot hulp der Princes, toefchieten, welke alle zeer verontwaardigd over de ftoutheid van Arlequin, hem gebieden heen te gaan, doch vermits hy zich daar weinig aanftoord, en integendeel weder naar de Princes toetreedt en haar fmeekt hem te willen aanzien, en haar aangezicht nochmaals te ondekken, roepen zy de Janitzaren tot hulp , die de ftoutheid van Arlequin vernemende raetdeblote fabel op hem aanvallen, Arlequin het gevaar ziende aankomen , fpringt agter uit, en gaat met zyn rug tegen de deur van 't Bad ftaan, hy neemt toevlucht tot zyn betoverde fabel, en geeft 'er den eeisten Janitzaar, die op hem aankomt, en diegereed B 3' vvag,



C * )
peiflf fon amonr, & la prie de fe decouvrïr mais elle s'oblline a le fefufer» Weanmoins il faic tant de lazzisj • au tour d'dle. qu'ellecommence & rire & ilprnMent & fe faire entendre. 11 fait 1'impqsfible pour lui pl-ire, jl dnnfe., il fuite, it.pleure, il fe met k genoux, tl Ja fin la Princesfe eft é.ntie, elle le regarde tendrement, le trouve umable r.rais doutant encore, Arlequin tombe a fes genoux, il prend avec transport fa main tremblante, Ie couvre de Ivifers fans que la Priicesfe foit en etnt de la retirer , i: fe leve, ils fe regardent teildrenient et itifenfirlement ils commencent adanfer une allemande. Arlequin tache toujours d'enlever le voile il le fouleve de tems en tems, et rensfit a la. fin de 1'enlever emierement , dans un moment que leurs vifages s'approchent ils reftent quelqua tems dans cette at.itude forclieflre, cesfe de jouer, "tirqu'a ce qu'ils rccommencent' et firisfent In danfe. La Princesfe toute oce;:pée d'Arlequin ne lui cacba plus qu'il ell dmé, lis le divcni.-fent quelqu'i.iftcns des pofiiions ditferenres de fa fuite. Arlequin ivre d'amour fait entendre a la Princesfe qu'il la fera deBlender en manage, elle lui repond que jamais fon Pere n'y Confentira maïs il lui dit qu'il .ne marqué" pas de' moyers pour 1'y engager. La Princesfe Ie prie de deHvrer fa fnite et de prnir. I! y confent les dèfeóchahte, et tous ont ,1'dr de fonir d un fonge, Arlequin s'etr.nt rötlré, la Princesfe remet fon voile* et entre dans les liaius, fuivic de fes Dames,- tacdis que les Janiiftfafres gardent les avenues.
*SCE>



( ft 3
was hem een houw toe te brengen, een (la* mede, «aar door deze betoverd wordt en in die geftalte btyft laan; hetzelve doet hy met den tweden, en zo vervolgens met alle de Janitzaren. Arlequin gaatdaarop naar de Staatdames van de Princes en betovert ze alle, hy ziet zich dus alleen met de Princes, die verwonderd over het geen zy ziet gebeuren, niet weet wat zy doen zal, hy fmeekt haar andermaal het hem te vergeven, hy verklaard haar zyne liefde op zyne gewone vrolyke manier, hy fm'eekt'haïirde voilé" af tedoeri.'t" geen zy volftrekt weigert, hy maakt zo veele kuren rondom haar, dat zy eindelyk begint te lagcheu enhy brengt de Princes zo ver dat zy' naar hem wil luisteren. Hy wendt alles aan, wat mogelyk is, om haarte behagen , hy. danst, hy fpringr, hy huilt, hy knielt eindelyk, hy laat niets onbeproefd. DePnnc'es wordt bewogen , zy ziet Arlequin aan , zy' vinei hém bèmirioelyk , zy (laat in twyffêl, Arlequin'valt op zyn'knien.byneemt n'aar bevende hand diè'hy met verrukking aan'zyn .mond brengt , h'y kuscht dezelve, zonder dat de Princes in ftaat is die te rug te trekken; hy ftaat op, zy zien elkanderen verliefd aan, en ongevoelig wordt hier uit een dans geboren'in de finaak van ene allemande, by ieder grouppe dóet Arlequin ene poging om de voiie weg te nemen, langzamerhand ligt hy dezelve een wéinig op, eindelyk gelukt het hem , hy neem: ze geheel weg, op't oogenblik dat hun beider aangezichten genoegzaam by elkandercn zyn; zy blyven een weinig in die geftalte, het orque'st houdt op met fpelen rof dat zy'wed'er beginnen'en 'den"dans eindigen. De Princes geheel met Arlequin ingenomen, ontveinst hem niet meer, dat hy bcinindt wordt, zy vermaken zich eenigen tyd te fa men. met de wonderly're toeft ind van haar gevolg. Arlequin dodelyk verliefd, doet de Princes verdaan, dat hy haar ten huwelyk zal vra >,en, zy beduit hem dat haar vader dit nooit zal toeft.tan, 'dan hy zegt haar, wel middelen te zullen vinden, om h'-r iij'hun zin te krygea. De Prinsïs verzoekt hem
haar



ff CE NE C 2 N &U IE ME,
LeTheatre repréfente le chambre de la Mere d' Arlequin,
Elle eft feule et contente du honheur de fonfils; mais elle craint toujours 1'apparation du Genie; Arlequin entre, cequi la tranquillife, il raconte fa Mere qu'il) eft on ne peut pas plus amoureux de la fille du Sultan, qu'il espere 1'epoufer et qu'elle en doit faire la demande pour rui. La pauvre vieille rit de toute fon ame des propos de fon fils, et ne peut comprendre qu'il parle ferieufement, il lui dit pourtant qu'il le veut ainfi, mais il trouve beaucoup de peine a rengager de faire cette demarche extraordinaire, Arlequin qui * nppris la grande vaJeur desByoux, qu'il a emporté de la grotte prie fa Mere de les mettre dans nn vafe de porcelaine et de les prefenter de fa part au Sultan en lui propofant le manage. La Mere y fouscrit è la fin et sajufte ausfi proprement que posfible, elleprend les Byoux et part.
SC £"



( =9 )
haar gevolg weder vry te maken, en bid hem heen te gaan, 't welk hy eindelyk toeftemt; hy ontovert ze allen, en zy komen als uit een droom tot haar zeiven, Arlequin begeeft zich vervolgens weg, en de4Princes, die terftond weder haar voile neergedaan heeft, treed ftatig in het Bad Paleis, gevolgd vanhaare StaatDames, terwyl de Jauitzareu agter aan 't toneel de wacht houden.
V T F D E TONEEL.
Het Toneel verbeeld de Kamer van de Moeder van Ariequin.
De oude vrouw is op 't Toneel, en is zeer in haaf fchik met het peluk, dat haar zoon is overgekomen, maar zy is, alleen zynde nog vry wat bevreesd voof de verfchyning van den Geest, die enigen tyd geleden had plaats gehad. Arlequin komt een ogenblik daar na in huis, 't welk haar zeer gerust field , en hy verhaalt zyn moeder dat hy doodelyk verliefd is, op de Dochter van den Sultan, dathy hoopt met haar te zullen trouwen, en dat zy naar den Vorst moet gaan om haar voor hem , ten huwelyk te vragen. De oude vrouw begint te laf-chen, en kan niet geloven dat haar zoon het meent ; hy toont haar ondertusfchen , dathy het in de daad zo begeert, en heeft zeer veel werk om haar te doen befluiten zulk een vreemde daad te onderdaan. Arlequin , die de grote waarde der juwelen , die hy uit het hol mede heeft gebrayt. heeft leren kennen, verzoekt zyn Moeder dezelve in ten porcelyne konte leggen, ze mede te nemen na; r den Sultan en hem dezelve uit zyn naam aan te bieden en vervolgens hem het Huwelvks verzoek voor te ftellen. De Moeder bewilligt hier toe met moeite, eindelyk echter befluit zy daartoe, zy fchik t zich zo netjes mogelyk op , neemt de kom onder haar kleed, en vertrekt.
ZES'



< -30 )
SCÈNE S I XIE ME.
Arlequin feu] eft tres content & fait toüte* fortes de projets et temoigne fa gaiêté; mais ffifpatiënt devok revenir fa Mere., il fort deja pour aller S fa rencontre.
SCÈNE SEPTIEM E.
Le Th eatre reprefente le Divan»
Le Sultan eft nsfis fur fon Trone entouré des Gra.nds de 1'Euipire. Les Officiers lui prefentent de tems en tems les perfonnes qui demandent audience. La Mere d'Arlequïn eft du uombre avec fon vafe; apres que tous les Citoyens fe font retirés, elle refte feule, Ie fuftan la voyant, envoye un de fes IVïfaiftres pour lui den-ander ce qu'elle defire? Elle demande une audience feerette du Sultan, rl depeend de fon Trone ct vient au devant du Theatre,, ou deux Escle.ves apporten.t un fopha, il s'assied et fait approcher la vieille, qui remplit en tremblrnt fa cominisfion, en lui prefentant le vafe rempli cc Bijoux, il eft tout etonné cle la ptopolltion, mais bien plus encore de la ricbesfe du prefent dont il n'a jifmais vu ie pareil, il le regarde avec enthousiasme, & ne fait que faire, il engage enfin la vieille de fonir un i.rftant, qu'il fe confultera. 11 fait apel* ler fon premier & fon fecond Vifir, il leur racontc ie cas, & leur fait voir les Bijoux, ils en font ftujpefaits, le Sultan leur demande c'onfeïl, ils fe trouvent embarrasfês, neanmoins le premier Vifir craigrant que le Sultan ne s'ërigage a un maiiage fi disproportionné, lui propofe de répondre qu'un prefent •pareil, H'èst rien aupresj de la perfonue demaudée,
maïs



ZESDE TONEEL.
■ Atlecjiiin alleen zynde is zeer te vrede, hy maakt allerlei prejeften,en b :toont 2 yne vreugd, dan onverduldi-j wordende, gaathv reeds uit om te zien of zyn Moeoer niet haast terug komt.
ZEVENDE TONEEL.
Het Toneel verheeld den Divan.
"De Sultan is gezeten op een troon, omringt van zyn gevolg; enige Turkfche Bedienden brengen van tyd tot tyd de perfoneu by hem die gehoor vragen. De oude vrouw bevindt zich mede onder de menigte met de kom met Juwelen; eindelyk na dat alle de Burgers gehoor hebben gehad, blyft zy alleen nog overig; de fultan wyst op haar en zendt een zyner Ministers om te vrageu wac haar begeerte is. De oude vrouw verzoekt om den Sultan in 't gefieim te mogen fpreken; hy ftaat van zyn troon op, en komt tot voor aan 't toneel, alwaar twee flavefi een fo» pha voor de Vorst brengen , hy gaat op dezelve zitten ere doet de oude vrouw tot hem naderen, die daar op haar boodfehap al bevende verricht, en de kom mes Juwelen aan den Vorst aanbied. Hy is overhetvoorftel zeer verwonderd en nog meer over het gefchenl! van de kom me: Juwelen , wiers gelyken hy nimmet' gezien heeft, hy beziet dezelve met verrukking, en weet niet wat hy doen zal, hy ftaat intwyffel, eindelyk zegt hy aan de vrouw dat zy een oogenblik naai» buiten zou gaan , dat-hy zich zal bedenken. Hydoee zyn eersten en twede Viziers tot hem komen, en v-ertiaa.lt hen het geval, hy doet hen de Juwelen zien; da Ministers ftaan beiden verftumd, de vorst vraagt- hnu
om



C 3* )
mais que fi Arlequin veut fe prefenter lui meme avec! une fuite -dlgne du gendre dun Sultan & accompagné de fijf Esclaves portant tous des vafes a grandeur d'homtne, templis de ces pierres dont il a envoyé un echantillon, qu'a lors la Princesfe est a lui. Le Sultan 1'approuve & rede ainfi que fes confeillcrs. convaincu, qu'il eft impofible qu'aucun etre vivant en posfede jamais la centi'eme partie, on fait entrer la vieille qui part apres avoir recu cette reponfe.
S C E N È HÜITIËME.
Le Thcatre rtprèfente la ehambre de la vieille.
Arlequin entre il eft inquiet de ce qu'eft devenue fa Mere, il confultë'a tout moment fa montre, & n'etant pas accontumé d'en avoir une, jil veut la devancer pour que le tems pasfe plus vite. A la fin arrivé fa Mere, qu'il embrasfe de joye avec un trans^ port pres ft 1'ctouffert, il lui demande comment elle ft reusfi? elle lui rend triftement compte de tout, s'imaginant qu'il lui fera impofible d'y fatisfaire, Arlequin faute de joye & fur de fon fait, il prie fa Mere de le laisfer agir, que tout ira bien et l'engagö. de fortir puisqu'il doit evoquer les efpris. La vieille eft contente & part. Arlequin prend fa Lampe et la frotte. Le Genie parait ausfitot, Arlequin etant accoutumé a fa vue en agit lestement avc-c lui, il lui dit tout ce qu'il defire. Le Genie frappe du pied
ef



C 23 )
«ra raad; zy zyn verlegen, de eerste Vizier vrezènda dat de Sultan mogt befluiten , om in dit ongelyke huwelyk zyn toeftemming te geven , beduidt den Sultan dat hy zou kunnen antwoorden, dat een dergelyk gefcheuk geen evenredige waarde kan zyn voor de perzoon van de Princes zelve, doch by aldien Arlequin zelfs komt, met een groot gevolg , waardig den rang van fchoonzoon des Sultans, en onder anderen zes flaven met zo veel potten, alle gevuld met zo veele Juwelen als zy dragen kunnen, dat de hand der Princes 'dan op 't eigen ogenblik tot zyn dienst was. De Sultan (temt hier in toe, zy begrypen alle, dat het onmoogelyk is, dat een (lerffelyk mensch het honderdftegedeelte van zo een fchat by een kan brengen. De oude vrouw komt weder binnen, de Sultan geeft haar zyn antwoord, en zy vertrekt.
A GT S T E TONEEL.
Het Toneel verbeeld de Kamer van de oude vrouw,
Arlequin komt binnen, hy is vefleegen , dat zyn Moeder zo lang weg blyft, hy ziet wel hondertmaal op zyn horologie, en niet gewend zynde 'er een te dragen, wil hy het vooruitzetten om den tydfchielyker te döen voortgaan, eindelyk komt zyn Moeder, die hy van vreugde om den hals vliegt, zo dat de goede vrouw meent te flikken, hy vraagt haar naar 't verhaal, 't geen zy hem doet, doch op een'treurige wyze, denkende dat het Arlequin onmogelyk is aan den eiserdes Sultans te voldoen. Arlequin fpringt op van vreugde, en verzekert van Zyn zaak, zegt hy aan zyn Moeder, dat zy hem nu maar moet laaien begaan, dat alles wel zal aflopen, en verzoekt haar hem alleen te laten om den byftand van de Geesten der Lamp in te roepen. De oude vrouw is zeer te vreden. en gaat C ter-



C 34 >
et prié Arlequin devoir a. la porte et lui dit que dejs tout le cortêge fe trouve rasfemblé devant la m; ifon. Arlequin eft tout etonné qu'on ait fj tot obfervé fea ordres, on voit devant la porte de la rue plufieur» Esclaves, Arlequin en fait entrer un de ceux qui portent les vafes remplis de pierres precieufes, en prend quelques une s'etonne de leur graudeur, et donne 1'ordre de partir, apres quoi tl revient aupres- du Genie & lui temoigne fa fatisfa&ion, il veut badiner ayec lui, mais celui ci tienr. toujours fon ferieux. Arlequiu exige qu'il le rende ausfi aknableque posfible et qu'il 1'habille comme il con.-vient au Fiancé' d'une Princesfe. Le Genie frappe, ausfi tot parait une Toilette eu un Miroir avec deux; Genies ferviables pour 1'aider, ils lui mettent un habit magnifique et un Turban éclatant de Bijoux. Arlequin fe voit dans le miroir toujours avec fas lazziordinaires qu'il ne diininue de rien malgré la prefence des Genies. Tout disparait hormis le premier Genie, qui apres lui avoir demande. ü tout eft, en ordre disparait ausfi.
SCÈNE- N EU r IE ME.
Le Theatre reprefente le Jardin du Sultan.
Le Sultan arrivé accompagné de fa Fille, il lui racante rhiftoire de la Mered'Arleqnin. La Princesfe
eft



( 35 y
terftönd heen. Arlequin krygt de Lamp voor den dag» en vvryft dezelve , de Geest komt- onmiddelyk boVen» Arlequin aan zyn vreeslyke gedaante reeds gewend zynde fpringt op ene luchtige wyze met hem om , hy zegt hem alles wat hy nodig heeft en begeert, de Geest (tampt cn wyst Arlequin naar de deur, verzoekt hem te gaan kyken, en zegt hem, dat de gehele train naar zyn begeerte reeds voor'c huis (laat. Arlequin gaat het zien, en hy is verwonderd dit alles zo te vinden; men zietook door de deur dat het op ftraat vol van (laven is; Arlequin trekt'er één in huis van die welke devazenmet edele gefteentens dragen , Arlequin beziet dezelveneemt 'er enige uit en verwonderd zich over derzelver grote hy doet de (laaf vervolgens weer heengaan. Hykomt weder by den Geest en toont hem zyn genoegen, hy wil met den Geest een weinig fpotten, doch deze behoudt altoos zyne geestelyke achtbaarheid. Arlequin begeert dat hy hem zoo beminlyk als mogelyk is, zal maken en wil gekleed worden zo als het een Bruidegom van een Princes betaamd. De Geest (tampt, terftondkomt er uit den grond een toilet tafel en fpiegel entwee Geesten met al het nodige om Arlequin op te fchikken, zy trekken hem een zeer kostbaar kleed aan, en zetten hem een tulband, fchitterende van ju» welen, op 't hoofd; Arlequin beziet zich in den fptegel, alles met zyne gewone grappige manieren, welke door de tegenwoordigheid der Geesten niets verfiaauwd zyn. Alles verdwynt weder, dan den eersten Geest niet, dan na dathy hem gevraagd heeft of alles zo goed was.
NEGENDE TONEEL
Het Toneel verbeeldt den Tuin Van den Sultan*
De Vorst komt,hy geleidt zyne Dochter ert verhaaU haar al het geen met de JV'Ioeder van Arlequin is voof-
C 2 $$



C 3* )
eftdecouverte & on voit la fatisfaetion qu'elle eprouve $ ils fé plaeent fur un fopha que 1'on pófe pres de 1'avrnt fcene,la fuite est au fond du Theatre. Un des Officiers vient annoncer qu'on voit venir de lom un cortêge comme 1'on n'en ft jamais vu qui dirige fes pas vers le palais Un autre Officier hors d'haleine vient annoncer que c'eft un Prince! un Roi! encore pis peut etre! Puis qu'on n'a vu de la vie un train prreil. Le Sultan ordonne qu'on fasfe entrer tout ce qui fe prefente, feife Esclaves blancs des deux fexes entrent, fuivis d'une Bande de Muficiens Turcs. Six Enclaves noirs portent de grands vafes remplis de pierres precieufes, fuit apres le premier Danfeur & la première Danfeufe richement habillés, Arlequin vient en fuite il eft asfis fur un Elephant decoré magnifiquement, fur le col de 1'Elephant fe trouve un petit noir, qui dirige 1'animal avec un crochet. Le cortége eft fermé par une multitude d'EscIaves et d'Officiers Turcs, ils avancent lentement et font un grand detour , tous temoignent le plus grand refpeéï su Sultan. Les Esclaves noirs s'avanceut & lui pre. fentent ft genoux les prefens, il en eft enchantê, Arlequin decend ctel'Elephant il vient au pres du Sultan , & fe met ft genoux, celui ci le releve & Tembrasfe, il le prefente ft fa fille qui parait tres contente, il fait asfeoir Arlequin a fes cotés, & ordonne quel'on apporte les vafes dans le Trefor. Malgré que tout fe pasfe avec beaucoup d'ordre, Arlequin ne perd jamais fon joyeux caraftere mais fait a tout moment des tours dianes de lui. II eft eperduemenc amoureux de fa fumre, asfis ft cote d'elle, il fe contient ft peine. 11 baife de tems en tems fa main quand le Sulten detourne la vue, tandis que ceci fe pasfe te cortege d'Arlequin execute une danfe, on conduit apres la Mere d'Arlequin richement habillée ft la Turque, elle fe jette aux pieds du Sultan qui la releve; & la place a coté de lui.
Ar-



C 37 )
gevallen. De Princes is ongedekt, en men befpeurt dat zy zich over het geval verheugt. De Sultan en zyn Dochter gaan zitten op een fopha, die ter zyde voor aan 't Toneel geplaatst wordt, 't gevolg ftaat agterwaards. Een der Officieren komt zeggen dat 'er een train van verre naar 't palais komt zodanig als er nog nimmer een gezien is, een tweede Officier komt uit zyn adem gelopen om te zeggen dat het een vorst, een koning of nog iets flimmer moet. wezen, want dat zy nimmer zulk een ftatie gezien hebben. De Vorst beveelt, dat alles binnen zal gelaten worden. Acht blanke Slavinnen en acht Slaven komen op 't Toneel, gevolgd van een bende Turkfche Muzikanten, zes zwarte Slaven dragen vreeslyke grote potten alle gevuld met |uwelen, vervolgens komt de eerste Dansfer en Dansieres in ene zeer prachtige kleding; hier navolgt Arlequin gezeten op een olyfant, rykelyk opgefchikt, op den nek van den olyfant zit een kleine zwart met een kromme haak om het dier te beduren , de train wordt gefloten door Slaven of Turkfche Bediendens. De train komt langzaam op en maakt een groten tour, alles betoont den grootlten eerbied voor den Sultan, de zwarte Slaven treden toe en bieden geknield de gefchenken aan den Sultan, die over dezelve verrukt ftaat. Arlequin treedt van den Olyfant af, hy komt by den Sultan en knielt, deze doet hem opftaan en omhelst hem, hy biedt hem aan zyne Dochter aan, die zeer te vreden is, de Sultan doet Arlequin op de fopha naast dezelve zitten,vervolgens beveelt hy,dat de potten in zyne fchatkamer gebragt zullen worden. Offchoon alles met de uitterfte ftatie verricht wordt, zo verliest Arlequin geen ogenblik zyn vrolyk en koddig caraéter en hy bedryft by ieder gelegenheid alle mogelykc guitenftukken. Arlequin dodelyk verliefd, gezeten naast de Princes, kan zich naauwelyks bedwingen, hy kuscht van tyd tot tyd haar hand, wanneer de Sultan er niet op let. Onderwylen wordt C 3 er



( 38 )
Pierrot, fanciennc connaisfance d'Arlequin, fe trouve ausfi parmi ceux qui etaient vernis pour adrairer le fuperbe cortege. Soa habiilement de boulan«rer le recororaande sruerre parmi les courtifans, il est pousfé & repousfé par tout le monde, a la fin il fait tant de bruit que le Sult«n en veut connaitre la caufe. Deux Officiers s'emparent de Pierrot & le trainen t tremblant auprès de fa Majefté. Des qu'Arlequin è appercu fon ami il lui fante au cou & lui fait toute fortes d'amitiés, il le rasfure en lui difant qu'il a oublié fes torts; il lui conté fon bonheur, lui fait voir fa belle robe, il ote fon turban & lui fait obferver les diamants , il lui donne a la main fa jnontre que Pierrot porte a fon oreille pour s'.tsfurer qu'elle marche : a la fin Arlequin ordonne a deux Om» ciers d'liabiller Pierrot plus convenablement, puisqu'il I lui donne un des premiers poftes auprès de fa perfonne. Les Officiers obeisfent et prennent Pierrot avec eux qui reparait quelques infhnts après dans fon nouveau habiilement, qu'on lui J pasfé par desfus le fien. 11 ne s'y préte pas encore trop bien; il en eft badiné des autres, mais il h tellement fon bonheur en téte qu'il ne s'en appercoit même pas.
Le premier Danfeur & la première Danfeufe danfent une entrée. La feconde Danfeufe les fuit, le Sultan devient amoureux d'elle, & lui jette a. la fin avec transport le mouchoir fortuné, qu'elle recoit avec refpeft & le rapporte au Sultan, il la retient auprès de lui et parait etre tres amoureux d'elle a la fin il danfe avec elle ainfi qu'Arlequin avec la Princesfe & le tout fe termine par un Ballet eeneral des Esclaves. Le Sultan fe leve & part avec 'PEsclave favorite, Arlequin & la Princesfe les fuiven; I Je premier Vifir avec la Mere, enfin tout le cortege.
S C $•



( 39 )
er door-den train van Arlequin gedanst. Vervolgens wordt de Moeder van Arlequin mede in een kostbaar turks gewaad binnen gebragt, zy werpt zich voor de voeten van den Sultan , die haar doet opftaan en haar naast hem op de fopha plaatst.
Pierrot, de oude kennis van Arlequin , bevindtzich mede onder de menigte, welke gekomen is om de prachtige train te zien, zyn opfchik maakt hem byde hovelingen verachtelyk, hy wordt door eenieder weg geltoten , eindelyk maakt hy zo een geweld om Arlequin te zien dat de Sultan begeert te weten wat 'er te doen is; twee officieren pakken Pierrot aan , die bevende by de Vorst gebragt wordt, nauwelyks heeft Arlequin hem gezien of hy vliegt op en vale hem om de hals, hy deelt hem met een paar woorden zyn geluk mede, hy doedt hem zyn kostelyk kleed opmerken hy neemt zyn Tulband af en wyst hem op de Juwelen, hy toont hem zyn horologie, 't welk Pierrot terftond aan zyn oor brengt om tè onderzoeken of het wel gaat, met een woord Arlequin toont hem, ten bewyze dat hy het voorledene geheel vergeten heeft, alle vriendschap, hy beveelt aan enige zyner officieren Pierrot een andere kleding aan te doen en hy promoveert hem terftond tot een der eerste Bedienden van zyn Paleis. De officieren gehoorzamen eerbiedig en nemen Pierrot mede , die eaige ogenblikken daar na te rug komt met een Turkfche tabbert, aan , die over zyn gewone kleding heen getrokken is ; zyn houding en de ongewoonte dezer opfchik maakt dat hydoor de meeste uitgelaggen Wordt, dan hy is zodanig door zyn geluk ingenomen dat hy het niet eens merkt.
De eerste Dansfer en Danferes danfen; de Sultan toont fcieh verliefd op de flavin, en eindelyk neemt hy een neusdoek en werpt ze haar toe; de flavin ontfangt dezelve met alle eerbied en brengt ze weder by den Sultan, dis haar vervolgens by hem houdt en zeer Verliefd is, de Sultan danst met haar, daar na danst C 4 At>



( 40 )
SCÈNE D I X 1 E M E.
Lt Theatre reprefente un Bots, tPun coti on voit qvcU qnes Edifices qui fervent d'entree au palais du Sul* tan.
Le Sultnn avec PEsclave, Arlequin, la Princesfe & tout le train fortent du Jardin et traverfent le Theatre pour entrer au palais. Arlequin prend congé d'eux a 1'entrée, & remet la Princesfe a fon pere, qui en eft etonné mais Arlequin lui dit qu'il doit donner les ordres necesfaires pour la conftruéïion d'un palais ou il compte de recevoir la mafn de la x Princesfe. Le Sultan lui dit qu'il attendra donc long tems encore, mais neanmoins il y confent, la Priu. cesfe voit avec peine qu'il s'obftine, et fuit avec regret fon Pere au palais.
SCÈNE O N Z I E M E.
Arlequin fe trouvant feul a recours k fa Lampe qui pend fous fon manteau,il la frotte, le Genie parait, Arlequin lui ordonne de lui conftruire un palais en face de 1'endroit ou ils fe trouvent, mais quece palais doit etre d'une plus grande magnificence que celui du Sultan. Le Genie frappe du pied, & ausfi tot 1'on voit un palais fuperbe avec un basfecour au fond du Theatre. Arlequin en eft tres content & remercie le Genie de fa promptitude, eelui-ci disparate



( 4l)
Arlequin met de Princes en eindelyk word alles- bedoren met een Ballet van naven en Ik vinnen. DeSuitan ftar.t oo en gaat met de begunstigde llavin voor uit, Arlequin en de Princes volgen, daarna de eerste Vizier met de oude vrouw, en aldus marcheert de gehele train van 't toneel, 't welk onmiddelyk verandert.
TIENDE TONEEL.
Het Toneel verbeeld een Bosch met het gewone fchutdoek van hetzelve, ter rechte zyde van V Toneel ziet men het twede en derde fcherm van de Italiaanjche Straat verbeeldende den ingang van '/ Paleis van den Sultan.
De Sultan met de Slavin, Arlequin en de Princes met den gehelen train komen uit den tuin en gaan over 't toneel naar 't Paleis, aan den ingang gekomen zynde neemt Arlequin afïcheid en geeft de Princes aan haar Vader te rug, die hier over zeer verwonderd is , doch Arlequin zegt hem, dat hy'de nodige bevelen gaat geven ter vervaardiging van eenPaleis voor de Princes en dat hy dan eerst haar hand voor altoos begeert te ontfangen, de Sultambeduidt hem; dat hy dan nog lang kan wachten,hy ftemt'er echter in toe, dePrinces zietmet treurigheid dat Arlequin in dit befluit volhardt, eindelyk moet zy haar Vader volgen, en zy gaan alle in 't Paleis.
ELFDE TONEEL.
Zodra Arlequin alleen is, neemt hy zyn toevlucht tot zyn Lamp, die hy aan een lint onder zyn tabberd hadt hangen, hy wryft dezelve, waarop de Geest uit den grond op komt, Arlequin ;beduit hem, dat hyop deze plaats en wel aan 't einde van 't Bosch een Paleis wil hebben,' prachtiger dan dat van den Sulan; de Geest ftampt, terftond ftaat 'er een zeer fchoon Turks Paleis met een Basfecour. Arlequin is zeer tevreden, C 5 en



C 4* )
fait enfuite. Plufieurs Officiers & Esclaves Turej des deux fexes fe trouvent a 1'entrée du palais. Arlequin ordonne qu'on place un Tapis de 1'entrée ju^qu'au paHs du Sultan & envoye un de fes Officiers pour 1'annoncer, ileutre, aprêsquoi les Esclaves d'Arlequiu executent une danfe & fe placent apres dans 1'attente de fon arrivée, Arlequin conduit le Sultan & la Princesfe vers 1'avant fcene & leur montre Ie palais. Le Sultan eft furpris de ce qu'il voit, & ne peut concevoir comment il eft posfible que d'ans un fi. court espage de tems on ait pu batir un Eetifke fi macnifique, il entre enfuite avec Arlequin & fa FiHe dans le nouveau palais. Le train les fuit & 1'acte finit par un Ballet.
Fin du fecond d8e,
A C.



< 43 )
en bedankt den Geest, die daar op vertrekt. Ver-
fcheideh Turkfche Bediendens en (laven, zo mannen als vrouwen, bevinden zich aan 4en ingang van het zelve, hy beveelt hen, dat 'er een rol tapyt moet gelegt worden van zyn Paleis af tot aan dat van den Sultan, 'twclk terftond gefchied. Arlequin gaat drar op naar 't Paleis van den Vorst en zendt een zyner Officieren om zich te laten aandienen, waar op hy naar binnen gaat, de Slaven en Slavinnen uit het Paleis van Arlequin. dansfen een dans, waarna zy zich alle by het Paleis van Arlequin fcharen ,in afwachting van zyne komst. Arlequin geleid den Sultan en de Princes tot voor aan op 't Toneel, en doet hen het Paleis befchouwen; de Sultan is verbaasd over het geen hy ziet, en kan zich in 't geheel niet begrypen hoe het mogelyk zy, dat er in zulle een korten tyd, een zo prachtig gebouw heeft kunnen gefticht worden. De Sultan gaat vervolgens met Arlequin en zyn Dochter over het tapyt naar het nieuwe Paleis, de train volgt hen, en het twede bedryf eindigt met een Ballet,
Einde van het tivcdg Bedryf.
DER.*



C 44 )
ACTE TROISEME.
SCÈNE PREMIÈRE.
Le Theatre reprèfente un grand Sallon dans le Palais du Sultan.
Le S-llon eft remplide Domeftiques & d'Esclaves du Sultan, qui preparent tout pour la ceremonie du mariage d'Arlequin et de la Princesfe. Le Sultan entre avec fon Esclave favorite & fa Fille, fuivi d'Arlequin & les deux Vifirs, la marche eft fermde par des Officiers & Domeftiques Turcs. Le Sultan s'asfied fur fon Trone & place a fes cotés fa Fille , Arlequin & fa Favorite ; un Pretre Turc & fa fuite entrent. Le Sultan fe leve donne la main ijt fa Fille en la conduifant fur 1'avant fcene, & la donne k Arlequin, qui recoit fa main avec delire. Le Pretre fe place entre eux & leur donnela benediftion nuptiale, apres quoi le Sultan & les nouveaux mades fe rendent k leurs places;'on danfe un ballet, fuivi d'une entrée du premier Danfeur & Danfeufe, d'une d'Arlequin & de la Princesfe & enfin du Sultan & de fon esclave favorite. Arlequin defirant aller a fon palais avec la Princesfe la fupplie de ne plus attendre, ce qu'elle refufe en montnant de la pudeur. Arlequin implore 1'appui du Sultan qui perfuade gayement a fa Fille, qu'elle eft obligée d'obeir a fon epoux, enfin apres quelques altereations, ils partent tous, le Sultan même accompngnant fa fille a fon palais.
S C E*



( 45 )
DERDE BEDRYF.
EERSTE TONEEL.
Het Toneel verbeeld een grote Zaal in het Paleis van den Sultan,
De kamer is vol van Bedienden, flaven en flavinnen van den Sultan,die alles gereed maken tot de plechtigheid van het huwelyk van Arlequin en de Princes. De Vorst komt op 't toneel met zyn begunstigde Slavin en zyn Dochter, Arlequin volgt met de twee Viziers, de trein word gefloten door Officieren en Turkfche Bediendens. De Sultan gaat op zyn Troon zitten, en plaatst zyn Dochter eu Arlequin, benevens de Slavin ter zyde van hem. Hier na verichynt een Turksch Priester met gevolg, de Sultan ftaat op , en neemt zyn Dochter by de hand, die hy voor aan 't toneel brengt, en haar aan Arlequin geeft, die met uitgelatenheid haar hand ontfangt, de Priester komt tusfchen beiden en zegent het Huwelyk in, na al het welk de Vorst en de jong getrouwde zich weder naar hu nne plaatzen begeven." Waar op een ballet gedanst wordt, na 'twelk de eerste Dansfer met een der eerste Danferesfen danst, vervolgens danst Arlequin met de Princes, en eindelyk de Sultan met zyn beminde Slavin. Arlequin verlangt om met de Princes naar zyn Paleis te gaan, hyfmeekt i haar toch niet langer te wachten, de Princes kan 'er niec in bewilligen en toont zich zeer befchaamd, Arlequin roept de Sultan tot hulp, die op ene vrolyke en genoeglyke wyze zyne Dochter zegt dat zy verplicht is haar man te gehoorzamen , eindelyk na enige ij tegenftribbelingen vertrekken zy alle en de Vorst gaat ; zelfs mede om zyu Dochter naarhaarPaleis tebrengen.



C 40- )
SCÈNE SECOND.
LeTheatre reprefcnte une chambre dans lePalais d'Arlequin.,
Quelques Esclaves apportent un fopha; le Sultan,, les nouveaux mariés & tout le cortége entrcnt &in-ftallent Arlequin & la Princesfe dans leur palais & leur: prefentent leurs complimens ce felicitation, leSuItarii desire devoir danfer encore, maij Arlequin lui repond: qu'il a fommeil, et le prie de Ie laifer, prenantvis; a vis de fn majefré des libertés que fon car ctère: plaifant peuvent feul excufer, enfin le Sultan prend 1 Congé d'eux ce que tout le cortége imite & fe retire,, les derniers qui fortent, allant'trop lenteraent rgrd : d'Arlequin, font chasfés par lui a coup de batte.
SCÈNE T R O IS IE M E.
La Princesfe eft nsfife fur le fopha, deux femraes' Esclaves fe tiennent auprcs d'elle, Arlequin revenu: de 1'escorte qu'il ft fait au cortége du Sultan, vole; auprès de la Princesfe, lui prend les mains y inpri-tne des baifers avec transport, demandant en fuitei aux Esclaves ce qu'elles font la? Elles repondent, qu'elles y font pour le fervice de la Princesfe, ce qn'il juge inutile, voyant qu'elles n'ofent fortir fans urdre de la Princesfe, il le leur commande, & comme elle hefitent d'obeir, il les chasfe ft fa maniere accontumée. Arlequin fe trouvent tête ft tête avec fotl Epoufe fe jette ft fes genoux en la fuppliant devouloir fe retirer avec lui ce que la Princesfe refufe en fouftaöt, Arlequin regarde ft fa montre, lui fait volt qu'il eft deja bien tard , mais rien ne lui reusfit, la Princesfe eft inflexible. Arlequin au defespoir, Ia
i'up*



C 4? >
TWE BE TONEEL.
Het Toneel verbeeld een Kamer in het Paleis van Arkaitfat
Enige Slaven brengen een fopha, vervolgens komt de Sultan, de jong getrouwde en de gehele train, en huldigen Arlequin en de Princes in haar Paleis in. Zy wenfchen hun geluk, en de Sultan verlangt dat'erweder gedanst wordt; dan Arlequin zegt dat hy vaak heeft, en hy verzoekt de Sultan van maar heen te gaan, hy gebruikt vryheden omtrent zyn Majesteit , die door hem, om het grappige caracter van Arlequin alleen geduld worden ; eindelyk neemt de Vorst affcheict ivan zyn Dochter, de gehele train doet hetzelve, en zy gaan heen, de laatfïe van dezelve die niet hard genoeg na de zin van Arlequin lopen, ontfangen nog ienige Hagen;
EERDE TONEEL.
! De Princes is gaan zitten op de fopha, twee flavin* tien Haan naast haar, Arlequin terug gekomen van het (uitgeleide dat hy aan den train gedaan heeft, gaat naar Ide Princes, hy neemt haar handen, kust dezelveit ,met Vervoering; ver\olgens vraagt hy aan de flavinneir jwat zy daar doen , zy beduiden hem , dat zy tot derf dienst van de Princes aldaar geplaatst zyn, hy zegt [hen, dat dit onnodig is, en vermits zy buiren hetbevef i Van de Princes niet durven heen gaan, beveelt hyhet, i dan dewyl zy hier aan niet fpoedlg genoeg voldoen, I jaagt hy haar op zyne gewone wyze weg. Arlequin zich leindelyk met zyn Bruid alleen bevindende .knieltvoor ■ haar neder en fmeekt haar, zich met hem te willen jverwydereu , het welk de Princes grimlagchende met neen beantwoordt, Arlequin kykt op zyn hoiologie en doet baar zien, dat het reeds zo laat is, da.,- niets
kan



( 43 )
fupplie encore de fecouter, voyant enfin que toutes fes prieres font Inffuftueüfes, il 1'enleve dans fes bras & la porte dans fon appartement.
SCÈNE QUAT R IE ME.
II fait nuit-, le Theatre repréfente un petit bois.
Le Magicien Africain vient fur le Theatre, depuis qu'il ft enfermé Arlequin dans la grotte, il eft desesperé, de la privation de la Lampe merveilleufe; il ft appris le bonheur d'Arlequin & ne doutant pas qu'il faut 1'attribuer ft cette Lampe, dont Arlequin ft du apprendre ft connaitre le pouvoir, il jure de fe venger & de devènir a tout prix maitre de la Lampe, ft eet *effet il tracé un cercle avec fa baguette et fait fa coi jur.mon. La terre s'ouvrc, une flamme en fort & avec elle un petit diabic, tenant un grand livre maglque. Le Magicien le prend, & y lit tout ce qui eft arrivé ft Arlequin, il fe frappe le front de fiueur, comprenant qu'Arlequin, par la posfesfion de la Lampe, etant plus puisfant que tous las Sorciers, c'eft a la rufe qu'il doit. avoir recours pour reusfir, il delibère fur les moyens et donne en fuite quelques ordres a 1'esprit infemal qui disparait. Un moment après une caisfe fort de terre avec un vieux h.bit de Bohémien, un vieux chapeau et une fausfebarbe, il fe revet de ces habillemens, fuspend la caisfe, avec les courroyes qui y font, furie dos et prend le cheinin du palais d'Arlequin.



C 49 )
kali helpen de Princes is onverbiddelyk, Arlequin is wanhopend, hy fmeekt haar op nieuw naar hem te horen, eindelyk ziende, datnietskanbaten,neemthy de Princes in zyn armen, en draagt haar alzo van 't toneel af.
VIERDE TONEEL.
Het is nacht, V toneel verbeeldt hei korte Bosch van twee Schermen.
Do Africaanfche Tovenaar, komt op 't toneel, hy is zedert hy Arlequin in 't hol opgefloten heeft wan. hopend geweest over het misfen van de betoverde Lamp, hy heeft gehoord het geluk dat Arlequin is overkomen en hy twyffelt geenszints of het Zelve is toe te fchryven aan de Lamp, daar Arlequin de kracht van heeft moeten leren kennen, hy zweert zich te zullen wreken, en het kost wat het wil meester van de Lamp te worden. Ten dien einde maak: hy met zyn toverrocde een cirkel en doet zyn bezweringen, de grond opent Zich meteen vlam , en'er reist uit dezelve een klein dui. Veltje op, met een groot Toverboek onder den arm; de Tovenaar neemt het boek, en hy leest in hetzelve , al wat 'er omtrend Arlequin is voorgevallen; hy flaat zich zeiven voor 't hoofd van woede, dan hy begrypt dat daar Arlequin door het bezit van de Lamp machtiger is dan alle Tovenaren, hy de list te baat moet nemen: hy overlegt wat hy doen moet, en hy geeft enige orders aan het duiveltje die terftond verdwynt, een ogenblik daar na komt 'er een kasje uit den grond op, benevens een oud armoedig kleed op de wyzë als men Verbeeld dat de Egyptifche Heidenen droegen, eert oude hoed en een valfche baart, hy kleed zich met hetzelve en neemt vervolgens de kas op zyn rug, waar aan dd nodige riemen Vast zyn om hetzelve te dragen, en gaat'ermededen weg op naar 't Paleis vatt Arlequia,
D FT F.



( 50 )
SCÈNE CINQUIEME.
II fait jour, le Theatre reprefente la chambre de la deuxieme Scène dans le Palais cT'Arlequin.
Quelques Esclaves apportcnc un fopha et une table, enfuke du Cafie & un dejeuner, Arlequin entre vêtu d'une belle robe de chambre de foye & en bonnet de nuk, il parait tres content devoir le dejeuner pret, montre qu'il k fatm & mange quelques gateaux, il s'asficd fur le fopha & tendis qu'il dejeune on le fcrt au coup d'oeuil, n'y etant pas accoutumé il s'amufe beaucoup du zèle de fes esclaves. Un page vienc prier Arlequin d'aller k Ia chasfe avec le Sultan, qui 1'attend, Arlequin repond qu'il lui eft imposfible de Ie faire &il remplit la bouche de 1'enfant de gateaux. Un fecond page vient reïterer le mesfage, enfin un des premiers Officiers de Sultan vient le prier d'une maniere fi inftante de venir au plutót, qu'Arlequia malgré fa re'pugnance & n'ofant refuferfon béaupere, repond qu'il va venir. II fe leve fait venir fon jhaitre d'hotel, il lui dit qu'il va a. la chasfe avec le Sultan & lui ordonne de faire tout préparer pour cela. Quelques Esclaves viennent habiller Arlequin en lui otant fa robe de chambre il ote la Lampe qu'il avr.it en bandouliere & la pofe fur la table du dejeuner. Les Esclaves lui mettent une veste de Chasfe & lui donnent un fufil. La Princesfe fon epoufe entre & Arlequin vole k fa rencontre. Elle lui donne la main & lui montre beaucoup d'amour, elle lui demande s'il va k la chasfe, et 1'apprenant, temoigne en etre affligée, Arlequin esfaye de la rasfurer, lui promet de revenir lientöt, lui faifant obferver qu'il ne peut rcfufer ce plaifier au Sultan. Quelques Officiers entrent pour accompagner Arlequin, parmi eux fe trouvent denx esclaves avec des
cers



C 5i >
FT F D Ê T ONÊ E'L.
Het is dag geworden, 't toneel verbeeld het vertrek van Arlequin van '/ twede Toneel.
Enige fiaven brengen een fopha en vervolgens een tafel, waarop zy koffy en enig ontbyt klaar zetten; Arlequin komt binnen met een fraaije ftoffe japon aan, en een flaapmuts (een vaderlief) op zyn hoofd, hy is zeer te vreclen , dat hy het onbyt ziet klaar (laan, hy toont honger te'hebben, en fceekt in voorraad enige gebakjes in zyn mond. Hy gaat op de fopha zitten, eet en drinkt fmakclyk, hy word op zyn wenken gediend, en dewyl hy dit nog niet gewend is, zo vermaakt hy zich magtig met de gedienstigheid zyner (laven. Een Page van den Sultan komt binnen , en verzoekt Arlequin om met den Sultan een jachtparty te houden, by zegt dat dezelve reeds op Hem wacht. Arlequin zégt het onmbgeiyk te kunnen fchikken en ftopt den kleinen jongen zyn mond vul metgebakjes. Een twedePage van den Sultan komt met dezelve boodfchap, eindelyk komt een der eerste Officieren van den Vorst"met een dringend verzoek van ten eersten te komen, en wel zodanig, dat Arlequin, die 'er niet veel zin in heeft, het aan zyn Schoonvader niet durft te weigeren, hy zegt hen , dat hy komen zal, vervolgensftaat hy op en beveelt dat zyn Hofmeester binnen moet komen , 't welk gefchiedt, hy zegt aan dezelve dathy met den Sultan op de jacht zal'gaan, en dat ahes daa* toe klaar moet gemaakt worden. Enige (laven komen en kleden Arlequin, zy trekken hem de japon uit, hy neemt de Lamp, die aan een lint hangt dat fchuin otn zyn lyf vast gemaakt is, en zet dezelve op de tafel by't ontbyt, de (laven trekken Win een groene jachtbuis aan, en geven hem een jachtroer in de hand. De Princes zyn vrouw komt binnen, Arlequin vliegt naar D 2 haar



( 5* )
cors de chasfe. Arlequin dit un tendre adieu a fon epoufe & part en oubliant fa Lampe qu'il laisfe fur la table.
SCÈNE S I X I E M E.
La Princesfe s'afflige loin de fon epoux, qu'elle aime tendrement, fix Esclaves qui font auprès d'elle, cherchent a la confoier, quatre danfent une entrée tandisque les deux autres, desfervent le dejeuner. Une deconvre Ia Lampe & Ia montre a la Princesfe, qui parait tres etonnée devoir ce meuble antiqae & laid, elle la remet fur la table, qu'on place de 1'autre coté au prés de la première coulisfe. La danse finie, la Princesfe demande un livre & fe met & lire, quelques momens apres une Esclave vient avec beaucoup de mouvement raconter a la Princesfe, qu'un Bohémien difeur de bonne aventure, & qui fait faire des chofes furprenantes, fe trouve devant le palais & qu'il fouhaiterait d'etre admis auprès d'elle. La Princesfe reflechit un moment & ordonne de le faire entrer, esperant que cela pourra egayer fa folhude.
SCÈNE SEPTIEM E.
Le Magicien Africain, dans fon pauvre vetement & fa caisfe fur le dos, entre, il la pofe a, terre con-
tre



C 53 )
haar toe, zy geeft hem haar hand en toont hem alle liefde, zy vraagt hem, of hy op de jagt gaat, dit fchynt haar te fpyten ; Arlequin tracht haar gerust te ftellen, en zegt dat hy fpoedig te rug zal komen en dat hy dit vermaak aan haar vader niet kan weigeren. Enige Officieren komen, om Arlequin te vergezellen, waar onder twee (laven met jachthorens zich bevinden; Arlequin neemt een teder affcheid van zyn vrouw, hy vertrekt, doch vergeet de Lamp te bergen, welke hy op de tafel laat ftaan.
ZESDE TONEEL.
De Princes is bedroeft om dat zy haar man , dien zy teder lief heeft mist; zes (lavinnen zyn by haar, en zoeken haar te troosten, vier derzelve voeren een dans uit, terwyl de twee anderen het ontbyt weg nemen; de ene ondekt de Lamp en doet dezelve aan de Princes zien , die over een zó oud en lelyk (tuk zeer verwondert is, zy laten dezelve op het tafeltje (laan, doch zetten het tafeltje aan de andere zyde vooraan op 't toneel by 't eerste fcherm. Na 't eindigen van de dans eischt de Princes een boek en zy gaat in hetzelve zitten lezen. Enigen tyd daar na komt een dier flavinnen met veel ophef by de Princes en verhaalt haar, dat 'er een Heidens Waarzegger, een man die wonderlyke dingen doen kan , op de ftraat by 't Palets zich bevindt, en dat hy gaarne wenschte by de Princes toegelaten te worden. De Princes bedenkt zich een weinig, eindelyk zegt zy, dat zy hem by haar kunnen brengen , dat het haar in haare eenzaamheid nog wat zal vervrolyken.
ZEVENDE TONEEL.
De Africaanfche Tovenaar in zyn armoedige kleding komt met zyn kas op de rug binnen," hy zet dezelve D 3 ne-



C 54 )
ire faifa-nt l'imbccille, les Esclaves •s'amufent quel* que tems de dui, enfin i! s'avance vers la Princesfe, é5~ lui demande refpeétueufement fa main, ft rinpe.ction de la queile ii lui raconte tous les evenemens de fa vie, elle en eft frappée & fe moi.ire curieufe de fa voir fon fort ft venir, il fatisfait fes defirs, lui difant entre autre & comptaut fur fes doigts, qu'elle aura fix enfants. Elle en rit & refufe de le croire, fuc fa demande , fi elle les veut voir, elle repond oui, & le Magicien frappant un coup de fa baguette fur la caisfe il enfort un petit Arlequin, il frappe un fecond coup fur la caisfe, & un petit Pierrot parait, il fort au troifieme coup un Scaramouche avec fa lanterne, au quatrieme un Scapin, au cinquieme un Polichinel & au fixieme une pedte Princesfe.
Le Magicien cependant ft appercu la Lampe qui fe trouve du coté du Theatre ou il eft, il en temoigne fa joye & le defir de fe 1'aproprier. La Princefe paraisl'aut tres contente de fa petite familie a Venfr , fes fuivantes ne s'en amufent pas moins, une d'elle va prés du Magicien & lui faifant une pro,. ;fonde révérence, demande de fa voir a fon tour combien d'enfans elle aura. Le Magicien branie la téte, mais elle infiste, & montrant fa caisfe lui demande féulement de de les en faire fortir, il obeït, & frappe fur la caisfe, ft 1'inftant un jeune Turc paraic avec une pipe & une tasfe ft la main foufflant des bulles de favon , il marche gravement a elle et jette quelques bulles en l'air, 1'esclave en parait mécontente et fe retire toute honteufeparmi fes compagnes, le petit Turc rentre dans la caisfe, pendant le tumulte et les rifées, le Magicien a faifi 1'occafion de s'em* parer adroitcment de la Lampe, il s'avance avec elle fur 1'avant fcene 1'etnbrasfe avec (transport et Ja ferre dans fon fein.
Enfin ayant rempli fes defirs, il frappe du pled et tous ies enfans reftent immobiies, il reïtere ce gefte
et



C 55 )
neder, de flavinnen vermaken zich enigen tyd met hem, en hy houdt zich onnozel, eindelyk gaat hy naar de Princes , en verzoekt haar zeer eerbiedig haar hand te mogen zien, waar uit hy haar verhaalt, al wat haar in haar leven overkomen is; zy ftaat verwonderd; eindelyk begeert zy te weten wat haar nog gebeuren zal, het geen hy haar mede verhaalt en onder anderen dat zy zes kinderen zal krygen, welke hy op zyn vingers opteld, zy begint hartelyk te lagcheu en wil het niet geloven; hy vraagt haar, of zy de gedaante van dezelven zien wil? waar op zy ja antwoord, de tovenaar geeft met zyn ftok een (lag op de kas, de deur opent zich , en er komt een klein Arlequintje uit, die aanftonds begint te danfen. De Tovenaar geeft een twede (lag op de kas, 'er komt eene kleine Pierrot uit, die even als de Arlequin aan 't dansfen gaat, by de derde (lag komt'er een Scarmouche met zyn lantaerntje uit, by de vierde een Scapin , by de vyfde een Polichinel ea by de zesde (lag een klein Princesje.
De Tovenaar heeft middeler wyl de Lamp befpeurt, die op't tafeltje aan diezyde van 't toneel,daar hy zich bevindt geplaatst is, hy toont hier over zyne vreugde en begeerte om dezelve magtig te worden. De Princes fciiynt zeer vervrolyktte zyn met haare aanftaande kleine famillie, hare Staatdames vermaken'er zich niet minder mede, een derzelve gaat by den Tovenaar en neigt zeer diep voor hem en verzoekt te mogen weten hoe veel kinderen zy wel krygen zal, de Tovenaar fchudt met het hoofd, dan zy dringt 'er op aan en wyst op zyn kas, dathy ze 'er maar uit moet doen komen, hy gehoorzaamt, en fiaat op de kas, aanftonds komt 'er een jongen Turk te voorfchyn, die een kom en een pyp in de hand heeft, waarmedehy bellenblaast, hy marscheert ftatig na haar toe, en gooit enige bellen in de lucht, de flavin is niet zeer tevreden, en begeeft zich befchaamd weder naar de andere flavinnen; het D 4 turk-



( 56" )
et tous rentrent tonr a tour dans la caisfe; la Princesfe montre qu' elle ft eté fatisfaite , le recompenfe largement, il repend fa caisfe et fort,
SCÈNE HUITIEME.
La Princesfe s'amufe quelque tems avec fes fut- | vantes, fur le compte du Magicien, elle badinent | celle dont la curiofité ft eté recompenfée, enfin de- , convrant que la Lampe eft disparue, et ne pouvant j comprendre comment, ils s'en inquietent, mais ignorant, fa valeur ils cesfent bientót de s'en occuper, | et la Princesfe s'ennuyant ordonne ft fes Esclaves de ] la fuivre et part,
SCÈNE NEUVIEME.
Le Theatre reprefente un bots, on voit au fond le ; palais d'Arlequin et au cotf droit celui du Sultan.
Le Magicien Africain arrivé, contenant & peine fa joye; posfesfeur de la Lampe il n'a plus rien a fou- \ haiter, il fe depouille de fon habiilement indigent, et ; le jette, prenant la Lampe cherie il la frotte, ft 1'in. 1 ftant le Genie parait, il lui montre le palais d'Arle-| quin, ofdonnaut de le transporter a rinftant en Afri-|
que; |



( 57 )
turkje met de kom kruipt weder in de kas-, gedurende het meeste rumoer van 't dansfen, heeft de Tovenaar de beste gelegenheid waargenomen, om behendig de Lamp weg te nemen , hy gaat met dezelve tot geheel voor aan op het toneel, hy kuscht ze met vervoering en fteekt ze voor in zyn borst.
De Tovenaar eindelyk aan zyn begeerte voldaan hebbende (tampt met den voet,waar op alle de kinderen onbeweeglyk blyven (taan; hy (tampt wederom en zy marcheren alle af zo als zy gekomen zyn , gaande één voor één weder in de kas; de Princes toont hein haar genoegen, zy beloont hem rykelyk;'hy neemt zyn kas weder op, en vertrekt.
AGT ST E TONEEL.
De Princes vermaakt zich nog enigen tyd met hare Staatdames over den waarzegger, zy fpotten methanr, die om haar nieuwsgierigheid zo wel beloond is geworden. Eindelyk ondekkeu zy, dat de Lamp weg is genomen , zy kunnen het niet begrypen en zyn enigzints ongerust, doch de waarde derzelve niet genoeg kennende , (toren zy zich 'er niet veel aan. De Princes begint zich te vervelen en gebied haar flavinnen haar te volgeu en gaat heen.
NEGENDE TONEEL.
Het Toneet verbeeld het Bosch aan welkers einde men het Valeis van Arlequin ziet, en ter zyde dat van den Sultan.
DeAfricaanfcheTovenaar komtop'ttoneel,hy kan zyn vreugde naaulyks bedwingen, bezitter van de Lamp geworden zynde, heeft hy alles wat hy wenspht, hy trekt zyn armoedig kleed uit en werpt het weg. Hy neemt zyn beminde Lamp in de hand, en wryfq dezelve, terftond komt de Geest te voorfchyn, hy D 5 wyst



( 58 )
que; le Genie frappe dn pied, Ie palais s'ebranle et disparait. Le Magicien fouhaite de Ie fuivre & ordonne pour eet effet un equipage convenable; au coup de pied dn Genie un dragon volant parait, 1'ur le quel il fe place & qui s' envole; apres quoi le Genie disparait.
SCÈNE D 1 X IE M E.
On entend donner du cor, quelques Officiers et Cbasfeurs Turcs desavancent le Sultan & Arlequin, qui entrent, paraisfant tres fatisfaits de leur chasfe; ils veulent fe rendre chez la Princesfe au palais d'Arkquin, mais fe retournaut, ils voyent avec furprice qu'il n'y eft plus; lïupefaits üs ne peuvent en croire k'tirs yeux. Arlequin fait venir toute la fuite du Sultan et demande des nouvelles de fon palais, tous font furpris, & ignorent cequ'il peut etre devenu. Le Sultan eft furieux et veut faire arreter Arlequin, qui fe trouve clans les plus tcrribles angoisfes fe rappellant qu'il n'a plus fa Lampe, refiée par fa negligence dans fa chambre. II fupplie le Sultan de 1'ecouter, lui dit qu'il va chercher lajPrinccsfe, et qu'il offrefatête s'il ne reusfitpas ala ramener. LeSultan comprenant que fe moyen eft 1'unique pour revoir encore une fots fa fille , y confent mais rentre tres en colêre, avec fa fuite , daas fon palais.
S C E-



( 59 )
wyst dezelve liet Paleis van Arlequin, en gebied hem hetzelve terftond weg te voeren , en het in Atria over te brengen, de Geest ftampt en het Poleis wordt ,pnmiddelyk bewogen en weg gevocrt; de tovenaar begeert het te volgen, en verlangt een gefchikte equipage daar toe te hebben , de Geest ftampt wederom en terftond verfc*hynt 'er een vliegende draak, waarop fle Tovenaar gaat zitten en met denzelven weg vliegt, waar na Geest verdwynt.
TIENDE TONEEL.
Men hoort het geluid van jachthorens, enige Jagers en turkfche Officieren komen vooruit, daar na de Sultan met Arlequin, zy fchynen zeer te vreden te wezen over hun Jacht, zy willen naar 't Paleis van Arlequin gaan by de Princes, dan zich omkerende zien zymet yerbazing dat hetzelve 'er niet meer ftaat, zy ftaan verftomt, en kunnen het niet geloven,- Arlequin doet al de Bediendens van den Sultan op 't toneel komen , en vraagt hen naar zyn Paleis, doch zy zvn even zo verwonderden weten'er niets van ; de Sultan is woedend, en wil Arlequin gevangen doen nemen, die in ,de vreefelykfte benauwtheid is, vermits hy zich herrinnerd, dat hy de Lamp niet meer heeft, en dat hy de onachtzaamheid gehad heeft dezelve in zyn kamer te laten ftaan. Hy fmeekt den Sultan naar hem te horen, hy zegt hem , dat hy de Princes teder lief heeft, dat hy 'haar zal zoeken, en dat hy zyn hoofd tot onderpand geeft, dat hy haar zal te rug brengen. De Sultan begrypt, dat dit het enig middel is om zyn Dochter nog eens weder te zien en bewilligt 'er eindelyk in, hy vertrekt jseer verftoord, en gaat met zyn gevolg in zyn Paleis.
ELF.



C °*° )
SCÈNE O N Z I E M E.
Arlequin refté feul deplore fa malheureufe deftinée , il évoque les Genies de la Lampe, frappe la terre mais envain, fe pouillant alors de fon equipage de chasfe, il le jette a. terre avec mépris, il fe retrouve dans foncoftume ordinaire et reprend quelque courage, penfant a ce qu'il doit faire, il fe resfouvient dupouvoir magique attaché a fa batte il Ia prend et 1 embrasfe, et frappant la terre avec elle il en fort un piéd'eftal portam cette infcription.
TON PALAIS ET TA FEMME SONT TRANSPOBTÉS PARUNMAGICIENEN AFRIQüE.
Arlequin s'effraye, fe frappe le front et court de coté et d'autre fans fa voir que devenjr, il ii de nouveau recours a fa batte la baife et fait avec elle quelques conjurations, h. 1'inftant un grand cocq. d inde parait fur le quel il fe met et avec lequel il s'envole en droite lignc en Afrique.
SCÈNE DOUZIEME.
Le Theatre reprefente une chambre du palais d'Arlequin, transporté en Afi'ique.
La Princesfe entre en fuyant le Magicien, qui fait fon posfiblepour la perfuader de 1'epoufer et d'oublier Arlequin, elle lui temoigne le plus grand mépris et refufant de 1'ecouter, elle lui jure qu'elle aime mieux mourir qued'etre infidellea fonepoux. Le Magicien met tout en ceuvre, lui promet les plus grand trefors, fi elle veut lecouter, la Princesfe refte inflexible enfin il lui declare qu'elle efl entiereinent en fon pouvoir, et qu'etant maitre de la Lampe jamais
elle



( 6i )
ELFDE TONEEL.
'Arlequin alleen zynde , befchreit zyn noodlot, hy roept de Geesten van de Lamp tot hulp, hy klopt op den grond, hy doet alles wat hy kan, doch alles is vergeefsch. Hy ftaat op, trekt zyn Jachtkleed uit, en werpt het met zyn jachtroer verachtlyk weg, hy bevind zich in zyne gewone Arlequins kleding, hy fchept moed , en bedenkt zich wat hy doen zal. Hy neemt zyn fabel, kust dezelve en (laat 'er mede opden grond , terftond verfchynt 'er een piedeftal, waarvoor een bord hangt op het welk gefchreven ftaat:
UW PALEIS IS MET UW VROUW DOOREEN TOVENAAR NAAR AFRICA VERVOERD.
Arlequin verfchrikt vreeslyk, hy (laat 2 ich zeiven voor ?t hoofd, loopt heen en weder en w.éet niet wat te beginnen. Hy neemt zyn zabel wederom tot hulp, kust dezelve nogmaals, en maakt 'er enige toverge* baarden mede.' Terftond komt'er een grote Calkoen op 't toneel, waar op Arlequin gaat zitten, en vliegt met dezelve direct naar Africa.
TWAALFDE TONEEL.
Het Toneel verbeeld een Kamer in het Paleis van Arlequin% overgebragt in Africa.
De Princes komt al vluchtende op 't Toneel, zy wordt gevolgt van den Tovenaar; die alles doet wat in zyn vermogen is om haar over te halen met hem te trouwen, en Arlequin te vergeten, zy betoond hem de grootfte verachting en wil niet naarhem horen, zy zweert liever den dood te willen ondergaan dan haar man ontrouw te worden. De Tovenaar fielt alles in 't werk , hy belooft haar de onbegryppelykfte fchatten, by aldieu zy maar naar hem wil luisteren, doch
dc



( 6% )
■elle n'echnppera de fes mains; il a cette Lampe
dans fon fein et 'ure de ne jamais la perdre de vue; la Princesfe pleure amérement, & voyant un poignard k la ceinture du Magicien, s'en faifit avec transport & veut s'en percer, il la désarmc; la Princesfe le conjure a genoux de lui donner la mort. Le Magicien embarasfé de ne pouvoir lui faire repreudre fa tranquilité, appelle les Esclaves & leur ordonne de reder auprès de la Prinfesfe; penfant qu'elle s'appr.ifera en ne le voyant plus , il s'éloigne en la tecornmandant a,u"" foins de fes femmes.
La Princesfe rcftée feule avec fes confidentes pleure encore r elles esf yent de la confoler, mais inutilement; apres quelques momens, on entend fous les fenetres du palais jouer de la guitarre. La Princesfe etonnée et fachant qu'Arlequin en jouait fouvent, ecoute avec attëntion, fes Esclaves fout de même & elle ordonne a une d'elles d'aller voir de qui viennent ces tons ravLfans. Cette Esclave part & raconte en revenaut que c'eft d'une vieille femme qui s'eft placée fous la fenêtre; la Princesfe demande file Magicien eft forti, a quoi on repond affirmativcment, elle ordonne de faire venir cette vieille femme. L'EscIave fort & reviejn avec Arlequin deguifö en vieille et mcconnaisfable a tous les yeux, mais h peine fe trouve t'il auprès de la Princesfe, qu'il jette fes habits de femme & fe precipite aux genoux de fon epoufe, qui violement emue fe jette a fon col, ils ne peuvent asfez cxprimer la joye de fe révoir, les Esclaves ausfi font attendries. Arlequin raconte fes rvantures a la Princesfe qui k fon tour lui rend compte des fieuncs & des perfecutions du Magicien, mais lui jure encore une fidélité k toute épteuve. Arlequin lui demande en quel er.droit le Magicien conferve la Lampe , elle répond qu'il la garde dans fou fein, ce qui afllige Arlequin, qui craint de
n e



( 6~3 )
de Princes is onverbiddelyk. Hy zegt haaf êindelyfc dat zy in zyn macht is, en dat daar hy meester van de Lamp is, zy nooit uit zyn handen zal geraken ;hy heeft de Lamp voor in zyn borst zitten, en zweert dezelve nooit uit het oog te zullen verliezen. De Princes weent bitterlyk en ziende, dat de Tovenaar een poignard in zyn gordel heeft, neemt zy dezelve in ha.ar woede en wil zich zelve doodfteken; dan hy wederhoudt haar; de Princes valt op haar kniè'n en fmeekt hem haar de doodfteek te willen geven. De Tovenaar is zeer verlegen dat de Princes tot geen bedaren te brengen is, hy roept de flavinnen en beveelt ze by haar te blyven, hy denkt dat zy wel bedaren zal, zo dra 'hy weg is, waarop hy vertrekt, haar aan de zorg van die vrouwen aanbevelende.
De Princes met hare vertrouwde flavinnen alleen zynde, weent bitterlyk, zy zoeken haar te troosten, doch alles is vergeefsch. Na dat dit enige tyd geduurd heeft hoort men voor een der vensters van 't Paleis de muziek van een guiter, de Princes verwondert zich en wetende dat Arlequin dikwils op dit infirument fpeelde luistert met aandacht, de Slavinnen doen, insgelyks, Zy beveelt een derzelven te gaan zien wie het is, die zo verrukkelyk fpeelt , deze gaat heen en komt terug, zeggende dat het eèn oude vrouw is die zich onder het venster geplaatst heeft. De Princes vraagt of de Tovenaar uit is, 't welk met ja beantwoord zynde, gebiedt zy, dat de oude vrouw by haar gebragt zou worden; de Slavin gaat heen en komt even daar na met Arlequin binnen, die als een oud wyf gekleed , voor hun alle onkenbaar is, maar naauw. lyks is hy by de Princes of hy werpt in een ogenbltfe zyn kleding af en valt voor de voeten van zyn vrouw neder die vreeslyk ontfteld is en hem om den hals vliegt. Zy kunnen hunne vreugde niet genoeg uitdrukken dat zy eikanderen weder zien, de Slavinnen zyn zeer aangedaan , Arlequin verhaalt de Princes alles wat'er gebeurt



C 6-4 )
ne pouvoir la recouvrer, il reflechit longtems, enfin il iraagine une rufe, & fait entendre ft la Princesfe qne lorque le Magicien reviendra-, elle doit etre plus honnête avec lui, feindre de s'accoutuuier a le yoir &pardegrés lui donner quelque esperance, qu elle dolt fe mettre ft table avec lui, 1'entretenir beaucoup & 1'inviter ft boire, que; lors qu'il commencera^ ft etre gay, elle doit imaginer un moyen pour le faire fortir un moment de la chambre, & jetter ftlors adroitement une certaine poudre (qu'il lui remet) dans fon verre , dont 1'effet fera qu'ayant bu la liqueur, elle lui caufera la mort. La Princesfe ravie, content ft tout, accepte la poudre, & languit feulement apres le tems de la lui donner, elle prie Arlequin de ne pas la quitter, mais de fe cacher quelque part & de 1'asfifler en cas befoin. Une Esclave vient lui rapporter que le Magicien eft rentré & la luit. Arlequin fe cache fous le fopha, & les Esclaves V fuspendent un vêtement de la Princesfe!, ce qui le cache enticrement. La Princesfe s'asfied fur le fopha, prend la guitarre & commence d'en jouer, Le Magicien vient et eft furpris cie la voir fi tranquille. ecoutaut avec artendon, il fe place ft fes cotés, & lui temoigne fon contentement de la voir s' acoutumer ft fa prefence. La Princesfe refufe d'abord de 1'entendre, mais peu ft peu lui temoigne moins d'averfion, enfin le Magicien transporté de io-ve la 'prie de vouloir diner avec lm, puisque depuis longtems elle n'a rieu pris. La Princes e y confent enfin, & le Magicien commande aux Esc aves de donner les ordres pour cela; quelques Esclaves apportent a 1'inftant une table couverte, leMaeicien y conduit la Princesfe et fe place vis;a-vis d'elle le dos tourné vers le fopha , ou la Princesfe h pofée la guitarre. Ils-commencent ft manger. La Princesfe feignant encore d'etre trisre, mangepeu, mais verfe de tems en tems du vin au Magicien,



C «5 )
Bsurd is, en deze wéder aan hem, hoe alles zich toegedragen heeft en hoe de Tovenaar haar vervolgt, dan zy zweert hem nogmaals ene euwige trouw. Arlequin vraagt haar waar de Tovenaar de Lamp bewaart, zy zegt hem, dat hy ze by zich draagt voor in zyn borst, dit maakt Arlequin bedroefd, en vreest dezelve niet zo ligt weder te zullen krygen; hy bedenkt alles, eindelyk vindt hy een list uit5 en beduidt de Princes dat zy wanneer hy terug komt, veel vriendelyker moet wezen en zich houden, als of zy aan hem begint te gewennen, en zo traps gewyze enige hoop ?even ; dat zy aan tafel met hem eten moet, en door fpraakzaftmheid hem veel wyn doen drinken, dat zy , wanneer hy enigzints vrolyk begint te worden een middel moet bedenken om hem even uit de Kamer te doen gaan, en dan een zekere poeder die hy haar geeft, behendig in zyn glas werpen, 't welk van die uitwerking zal wezen, dat hy zo dra hy hetzelve opgedronken'heeft, terftond zal derven. De Princes verrukt van vreugde, ftemt alles toe, zy neemt gretig de poeder aan, en wenscht maar dat de tyd reeds daar was, dat zy' hem dezelve kon ingeven. Zy bid Arlequin toch niet heen te gaan maar zich ergens te verfchuilen en haar by te ftaan als 't nodig was. Een Slavin komt haar berichten, dat de Tovenaar te huis gekomen is en haar volgt, Arlequin verfchuilt zich onder de fopha, de Slavinnen hangen een zyde opperkleed van de Princes over dezelve zo dat hy verborgen is; de Princes gaat op de'Topha zitten, neemt de guitar van Arlequin en begint op dezelve te fpelen, De Tovenaar komt in, en is verrukt de Princes zo bedaart te zien, hy luistert met aandacht, gaat naast haar zitten, en betuigt haar zvn vreugde dat zy zich zo begint te fchikken, de Princes veinst in 't eerstnietbaarhcm te willen horen, doch langzamerhand toont zy hem minder afkeer, eindelyk de Tovenaar bulten zich zelven van vreugde, fmeekt haar d?t zy te famen mogen E e-



C 66 )
ayant fini de manger il prie la Princesfe de lui jouer un air, ce qu'dpres plufieurs demandes elle accorde, il fe leve pour prendre la guitarre, la Princesfe faisfit eet inftant pour jetter la poudre dans fon verre et le rempliten meme tems de vin, ainfi que lefien,elle prend de fa main la guitarre, mais avant de commencer a jouer elle prend fon verre & s'incline en buvant pour le porter a boire ausfi. Le Magicien transporté de cette politesfe inattendue prend fon verre & la regardant amoureufsment, s'agenouille & Ie vuide entierement, s'incline & va s'asfeoir. La La Princesfe commence k jouer il écoute, mais peu a peu il resfent 1'effet du poïfon, la Princesfe s'en appercevant, tremble & ne peut presque plus jouer, le Magicien eprouvè des maux violens, il concoit des foupeons, il veut faire un esfai pour fe lever, 51 veut recourir k la Lampe, mais il fait dé vains efforts, & après des convulfions terribles, il tombe mort k terre, dans ce moment Arlequin d'un faut fe trouve prés de lui & posfesfeur de fa Lampe cherie, il vole a fon epoufe, qui s'eft eloignée pour ne plus voir le fpeftacle du Magicien expirant, lui montre la Lampe & lui dit qu'ils vont encore être heureux, demandant d'ètre feul un moment, depeur qu'elle ne s'effrayat de ce qu' allait arriver; la Princesfe part fuivle de fes Esclaves en le conjurant de revenir bientót au prés d'elle, ce qu'il promet.
S C E* I



C 67 )
eten, daar zy zeden zo langen tyd nog niets genuttigd had, de Princes bewilligt eindelyk, en de Tovenaar gebied de Slavinnen de bevelen daar toe te geven. Terftond word 'er door enige Haven een gedekte tafel met eten op gebragt, de Tovenaar geleidt de Princes naar dezelve en gaat tegen over haar zitten met zyn rug naar de fopha, waar op de Princes deguitarheefc neder gelegt. Zy beginnen te eten, de Princes veinst altoos zeer treurig te wezen, eet weinig, maar fchenkt de Tovenaar nu en dan eens in, eindelyk na dat hy gedaan heeft, zo verzoekt hy de Princes van een airtje voor hem te fpelen, het welk zy hem, na enige malen het verzoek herhaalt te hebben, toeftaat, hy ftaat op om de guitar te halen, terftond werpt de Princes de poeder, die zy tot dst einde klaar had, in zyn glas en fchenkt te geiyker tyd zyn en haar glas in, zo dra hy te rug komt, neemt zy de guitar, dan eer zy begint te fpelen, neemt zy haar glas en zich voor hem buigende, om hem te noodzaken ook te drinken, drinkt zy het zeiven uit, de Tovenaar verrukt over die onverwachte beleeftheid neemtzyn glas, en haar zeer verliefd aanziende, valt hy op zyn ene knie, en drinkt het geheel uit, waarna hy zig buigt en weder gaat zitten. De Princes begint te fpelen, de Tovenaar luistert, dan langzamerhand begint hy de werkking van 't vergif te gevoelen, de Princes dit ziende begint te beven , en kan genoegzaam niet meer fpelen, de Tovenaar voelt een vrefelyke pyn , hy krygt achterdocht, hy wil een poging doen om op te ftaan , hy wil de Lamp nog te baat nemen, dan hy kan niet meer, eindelyk krygt hy vreeslyke ftuipen en valt dood van zyn ftoel op den grond. Naauwlyks is dit gebeurd, of Arlequin is in één fprong by hem en is reeds weder meester van zyn beminde Lamp, hy vliegt naar zyn vrouw, die opgeftaan was om zich van het hatelyk gezicht van den Tovenaat te verwyderen, hy toont laar de Lamp, en zegt haar dat zy nu weder gelukkig £ 2 zul-



( 68 )
SCÈNE TRE ZIE ME,
Arleqtiiu eft feuï, ü tire la table vers 1'arrlere feene, regarde ie cadavre du Magicien lm donne quelques coups de batte & le roule de coté & d autre pour voir s'ii est bien mort. S'en etant asfure il prend la Lampe & la frotte, le Genie parait, & Arlequin eft fi content de le revoir, qu'il ne peut s empecher de vouloir Perabrasfer. Le Genie peu accoutuiné au badinage en eftlunpeu cboqué, d'ailleurs 1 exalaifon de fouffre qui entoure toujours les Esprits empeche Arlequin de 1'approcher, il s'en lasfe ausfi bientót. Arlequin lui commande defaire oter |a table & le cadavre du Magicien, le Genie frappe du pied Sf la table s'enfonce ainfi que le cadavre, mais a la place ou ce dernier eft disparu, une flamme annoncant le fejour qu'il va habiter, fort de terre. Arlequin ordonne enfuite au Genie de faire transporter a fa première place le palais & tout ce qu'il connent, le Genie disparait & Arlequin va rendre compte i Ja Princesfe de ce qu'il vient d'executer.



C 69 )
zullen Vezen. Hy zegt hasj, dat hy nu voor een
ogenblik alleen moet zyn , want dat zy anjers fchrikken zou van 't geen gebeuren m .est; de Princes vertrekt gevolgd van hare ïlavinne.i, zy bezweert hem toch fpoedig weder by haar te komen, 't welkhy haar belooft.
DERTIENDE TONEEL.
Arlequin alleen zynde trekt de tafel tot achter op't toneel, hy, beziet] het lykvan den Tovenaar, geeft liet nog enige (lagen met zyn zabel en rok het enige reizen om, om te zien, of hy wel dood is, daar van verZekert , neemt hy de Lamp , en wryft dezelve, terftond verfchynt de Geest; Arlequin is zo blyde van hem weder te zien , dat hy zich niet bedwingen kan, hy wil den Geest omhelzen, doch deze aan geen fpotterny gewend, is 'er niet mede gediend ,ook belet de damp .der zwavel die de Geesten gemeenlyk omrinet dat Arlequin zo digt by hem kan komen , die zich daar op ook zeer fpoedig verwydert. Arlequin gebiedt hem de tafel gil het lyk van den Tovenaar weg te doen voeren, de Geest ftampt, de tafel verzinkt en 't ligchaain van den Tovenaar kisgelyks, dan uit de plaats daar delaatften in gezonken is komt een grote vlam, ten betogen, waar hy naar toe k gedaan. Arlequin beveelt den Geest het Paleis met al wat 'er in is, zo zacht mogelyk weder over te voeren, ter plaatze daar het te voren ftond , de Geest verzinkt, en Arlequin gaat naar de Princes, om haar verflag te doen van 't geen hy verricht heeft,
PEER



C 7° )
SCÈNE QU 4 T O R S IE M E.
Le Theatre reprefente le bois et le palais du Sultan tt droile.
Le Sultan et fes deux Vifirs fortent du palais, il par- it alïligé & regarde avec triflesfe la place ou <?tait le palais d'Arlequin; les Vifirs cherchent ft le cjnfiler & ésfayent d'en diftraire fon sttention; fon Esclave favorite s'approche & fait ft fon tour fon posfible pour disfiper fa douleur, il ;fe tourne avec bonté vers elle, & s'avance avec elle & fes Vifirs fur Favant fcene.
A peine ont ils tourné le dos que le palais d'Ar. lequin fe retrouve ft fa place, un leger fremisfement y fait porter les yeux au Sultan, il voit le palais, ét fa Fille et Arlequin qui en fortent, il pousfe un cri de joye et tombe presqu' evanoui dans les bras de fes Vifirs; la Princesfe et Arlequin font ft fes pieds, il les erabrasfe & fe voit au comblej du bon. beur, tout respire la joye et le contentement.
Pierrot fait cclater le fienet ilferejouit d'avoir retrouvé fon bien faiteur. La Pautomiiae fe terraine par un Ballet genêral.
FIN.



C n )
VEERTIENDE TONEEL.
Het toneel verbeeld het Bosch ter rechte zyde het Paleis van den Sultan.
De Sultan treed met zyn twee Viziers uit zyn Paleis, hy is zeer treurig, en ziet met droefheid naar de plaats daar Arlequins Paleis geftaan heeft, de Viziers zoeken hem te troosten en trachten zyn aandacht hiervan te trekken, zyn beminde Slavin nadert hem en doet al wat in haar vermogen is, om hem zyn droefheid te verzachten, hy keert zich met goedheid naar haar toe, en komt met haar en de Viziers tot vooraan op 't toneel.
Naauwelyks hebben zy de rug gekeerd, of'tPaleis van Arlequin bevind zich weder op zyn vorige plaats, een kleine dreuning doet den Sultan het hoofd omdraaijen, hy ziet het Paleis, hy ziet zyn Dochtermet Arlequin uit het zelve komen, hy geeft een gil van vreugde en valt byna fiaauw in de armen van zyne Viziers, de Princes en Arlequin liggen voor hem op de knien , hy omhelst ze beiden, en is in de uitterfte vervoering, alles ademt vreugde en vergenoegen.
Pierrot is byzonder te vreden en hy verheugt zich dat hy zyn weldoender weder gevonden heeft. De Pantomime eiudigt met een groot generaal Ballet.
EINDE,