1157
B 8



IISl,
o>>Ja



DISPUTATIO JURIDICA,
d e
servitute in coloniis americanis tollend a.
q u a m,
DIVINO FAVENTE NUMINE,
praeside
HENRICO CONSTANTINO CRAS,
J. U. D. el in itlustri dmftelaedamenslum Athenaeo, yuris Naturalis, et Gentium, it Civilis, cum Romani, turn Hodierni Professore,
ad publicam disceptationem proponit
CAROLUS ABRAHAMCJS de CHAUFEPIE
AMSTELAEDAMO-BATAVUS.
Die Lunae, quae erit 4 Februarii. in ma]ore uithenaei Auditorio, hord undecimb,
AM S TELAEDAM1, atud PETRUM den HENGST. m a c c x c 1 x.






VIRO MAXIME VENERANDO, SAMUELI de CH AUFEPIÉ,
PATRI OPTIMO, OMNI AMORE, PIETATE ET OBSEQUIO COLEND O.
VIRO PLURIMUM REVERENDO, GEORGIO SAMUELI de CHAUFEPlÉ,
FR AT KI DILECTISSIMO, NEC NON
VIRO CLARISSIMO, HENRICO CONSTANTINO CRAS,
OPTIME DE SE SUISQUE STUDIIS MERITO
HASCE STUDIORUM PRIMITIAS, AEQUE AC SE IPSUM, EA, QUA PAR EST, VENERATIONE.
d. d. d. AUCTOR.






DISPUTATIO JURIDICA,
D E
SER VITTJTE IN COLONIIS AMERICANI3 TOLLENDA.
PROOEMIU M.
A ntequam Athenaeum Illnstre relinqncrem, ac> studiis meis Acadcraicis finem imponerem, progressüum meorum, qualescumque sint, in Juris discipline, specimen, etsi tenuisfimnm, edere decreveram; attamen materiae ad Dissertationem conscribendam aptae invenicr.dae difficillimum mihi fuit opus. Pleraquc enim ajrgumenta vel saepius tta&ata sunt, vel minoris momenti mihi visasunt, quam ut de iis accuratius inquiratur. Hac igitur difficultate retardatus tandem quaestionem mihi traóhndam proposui, de qua etsi saepe cogitarint ac multa consenpserint docli viri,quaedam tarnen adhuc dicenda superesse mihi videban; tur propter maximum reï momentum: nimirum,
A SER-



i PROOEMIUM,
servitutem in coloniis america"
nis tollere, utrum revera prodesset, quinamque veri modi essent adhibendi, ne ejus sublatio noceret, id mdagare velim. Miscrorum eriïm Afrorum hominum , in servitutem redactorum infelicem immeritamque conditioncm, licet quidam jam mirigare coeperint, minuendi adhuc et tollendi officium atque justitiam demo nstrare, quantum possim, non planc inutilc opus mihi visum est.
Huic proposito jam initio anni 1798. operam. navare coeperam, cum paulo post honoratissimus , unicusque meus in Juris arte Praeceptor V. Cl. h. c. cras, mihi eommilitonibusque meis iniquissimo modo adimcbatur, suoque muncre dejiciebatur. Spe igitur Dissertationis ejus praesidio defendendae decidens, labore vix incepto destiti, quem, etsi postea feliciter acciderit, ut lllustri Athenaeo vir cximius restitucretur , statim repetere non potui , variis rebus distractus.
Latius de servitute agere principio quidem mihi proposueram, et quaedam dc servitute apud Romanos olim freqaentata corumque de hac re laris iegibus disserere; attamen, nc nimis extenda-
tur



PROGEMIUM.
3
Êur scripüo, ad servitutcm in coloniis Americanis usurpatam, scriptionem adstringere satius mihi visum est, postquam quacdam de servitute latiori sensu sumpta praemis.issem. Nostrae igitur disputationis hunc constituimus ordincm; ut
1°. Inquirercm, utrum servitus in genere Juri Naturae repugnet, ita ut quaedam de servitutis praecipuis caussis et fmibus adjungerem.
II0. Cum modo positis caussis finibusque conferrem servitutcm in Americanis coloniis frequ'entatam, istius atrocitatem demonstrarem, tolle'ndaeque necessitatem probarem.
III0. Veros modos servitutis tollendae breviter explorarem, et quasdam objeéliones contra supra positam doctrinam refellere conarer.
Hoe mcorum profeétuum specimen, quamvis exile, aequo animo accipe, benevole leélor! ne. que vitia permulta, quae in eo insunt, inertiae, sed potius juvenili aetati et exiguo rerum usui meo imputa. Quidquid sit, sive aliquid bene disputaverim, maximum mihi eri: gaudium; sive contra eventus non conatui respondent,hoe mihi erit solatium, primum reclum fuisse propositum, simiA 2 lia-



4
PROOEMIUM.
liaque vitia jüveni exiguas vires suas prima vice experiri cupienti ac facile labenti, indtilgentcr condonari solere. Deinde non desinam summa contentione in id incumbere, ut cujus disciplinae prima modo initia posui, eam amplificem in dies atque confirmem.
DIS.



DISPUTATIO JURIDICA. 5
SECTIO PRIMA.
' SERVITUS IN GENERE, AN, ET QUA' TENUS JURI NATURAE CONVEN I AT.
De aequali et inaeqtiali hominum conditiofie.
De natura humana si studiosc cogitetnns,' statim hoe deprchendimus , homines inter se acquales esse, id est, ea jura officiaque, qnae ex coramuni omnium hominum naturri. oriantur, ad omncs perinde pertinerc; at uti aequales, ita et certo sensu inaequales inter se esse eosdem homines non minus facile probatu viaetur (a). Etenim in hoe universo magnam ubique dissimiiitudinem ac , varietatcm rerum crea-
ta-
(ji) Vid. exoptatissimi Praesidis, Clar. viri a c. cras, eximia Dissertatio de aequalitate hominum, cui anno 1792. rei Teylerianae moderatores pracmium adjudicarunt. Farte l. cap. 4. 5.
A 3



6
DISPUTATIO
tarum cernimus in animalibus, in plantis, in floribus, eet. Si vero in humanum genus oculos conjiciamus , aeque fiacc res erit conürmata. Quam magna enim diversitas conditionum statuumque inter homines sit, quis non videt? Ut plura omittam, attendnmus tantum ad conjunótiones consanguinitatum affimtatumque: ad varias necessitudines, variaque jura inde orta parentum ac libero rum, fratrum et sororum, reliqua (<?): ad diversam hominum industriam, robur corporis, aetatem denique. Nonnc haec omnia quamdam inaequalitatem a natimi ips;i constitutam arguunt? aut hae conjunclioncs va'riae, ingeniorumque diversitates, ac cetera dissimilia, num omnia a legibus paclionibusque civilibus pendent?
§ 2.
De Imperia.
Eadem ferme, quae aequalitatis, est libertatis ratio, quippe quae ab illa, tamquam a matre filia, nascitur. Liberi homines sensu morali dicuntur ii , qui alii aliis non parent, sed
suo
O) Vkl cicero Parachxo III. cap. 2.



JURIDICA. 7
süo arbiu-atu vivunt; jllara vero lihertatem eer. tis finibus circumscriptam, atque ideo quoddam imperium ab una parte, obscqiuum vero ab altera, a natura" ipsa constitutum esse patct, si speétemus cum societatem in genere, tum societatem paternam in specie. Sim iniperio, réfte dixit cicero, (a) nee domum nllam, nee civitatem, nee gentem, nee hominum universum genus start, nee rerum natuYam omnem, nee ipsum mundum posse. Quod ad societatem paternam attinet, natura ipsa parentibus officium imposuit alendi cdueandlque prolcm i, ut hoe officio recle fungantur pater, requiritur quaedam potcstas, quoddam jus liberas acliones liberorum regendi, quod ipsum est imperium : cui juri respondet officium imperio parendi ; quod obsequiuin dicitur. Hocce igitur imperium et obsequium a natura rerum ultro exsistit, nisi cum puffrndorfio (Z) statuerc velimus, consensum praesumptum liberorum hic intervenire, quae
ta-
(_a) De Legibus Ub, 111. cap. i. vid grotius ds Jure belli et pacis Ub. 11. cap. 5- §• *7 et
O) De Jure Nat. et Gent hm, lib. VI. cap. z.
§ 4. Vid. BARBEYRACIUS, ud li. I.
A 4



8
DISPUT ATIO
tarnen sententia longe mihi a veritate videtur aberrare.
Praeterea ex aliis quoque caussis imperium orhï potest; ex öiinore industria enim ac diligentia non tantum , sed etiam ex quibusdam calamitatibus, qnas nemo mortalium caveat, uti simt sterilitates agrorum, tempestates, fluminum impetus, ac similia, maxima saepe egestas et penuria cxoritur eorum, quae ad vitam degendam requiruntur. Itaque ut sibi in hac calamitace prospiciant homines, ad eos, qui benigniore fortuna usi simt, se convertunt, et operas suas certis conditionibus addicunt; ex qua conventione oritar servitus (a), de qua inprifnis hac scriptaoae exquioere quacdam constituimus.
§ 3-
Servitutis definitio.
Eruditorum , qui de servitute scripserunt, valde diversae sunt opiniones. Quidam, inter quos grotius et puffendorfius, mode-
O) Vid. CL h. c. cras, fupra laud. Diss. de acqual. pag. 47. feqq*.



JURIDICA. 9
dcratam ac temperatam pmbarunt; alii, uti
rossavius Ct MONTESQÜIVIUS , SCrVl-
tntem omnem putarunt injustam: attamen magis videntor rei vitia vituperasse, quara sensu generaUori intellectam omnem sustulisse; eorum enim argument* tantum valent contra immanem unam, Juriquc Naturae repugnatitem servitutem; (ö) si vero servitutis notionem generatim intuemur, videtur defmienda servitus, quod sit Status, quG quis altcri sive pro alimentis , sive pro mcrcede, sive pro utroque operas praestare debet. Grotii (#) autem, aliommque, qui servitutem ad perpetuas operas adstringunt, non videtur ratio probanda, cum in ea nihil deprehendatur, quo minus possit esse temporaria: quid enim quemquam impediat suas operas ad tempus tantum addiccre. Quod autem justimanus (O servitutem defitiivit tamquam Constitutionem Juris Gcntium, qua quis do-
mi-
00 Ratio qua ad oppugnandam servitutem utitur montesqüivios, Esprtt des loix, Ub. XV. cap. 2. omnino inanis videtur , turn quod non omnes formas fpectat, turn quod ratiocinationis fundamentum, nempe, omnia,'quae a domino acceperif servus, domino restituenda' esse, ex legibus quidem naturae falsum est.
00 Lib. IL cap. 5. § 27- No 2.
co In § 2. Instit. de jur'e personarum. A 5



IO
DISPUTATIO
minio alicno cc-ntra naturam fubjicitur : id nostram definitionem nullo modo infirmat, nam hic per naturam intelligendus est primaevus hominum status. Practerea etsi de Jure Naturae hic csset sermo, apud Remanos servi erant mancipia dovnini nexu, inter res habtbantur, quae dominio subjiccrentur ; atque ita dominis erat jus statuendi de iis pro lubitu, quod re vera Juri Naturae contrarium est; attamen fateor servitutis appel'ationem insolentium hominum superbia, nefarioquc dominationis usu rmtx fere odiosam esse («) , atque in viyis numerandam.
§ 4-
Servitutis quae dam divisiones tractantur.
Scrvituti late sumptae, quo sensu eam nunc accipimus, complurcs formac subjcctae simt. Ea
au-
O) Ex horhintim vkiis ióviöiarj bujus appcllationis natam esse patct cx vocis etymologia; oritur enim a servi~ re, qüod notat operas praestare in genere; neque con"trariüni probatur cx co, quod justinianus, in § 3. Jns/it. de jure persóri. a servando ejus originem ducat; nam alki.sione potius qüarrh veia ctym< logïa utitur, uti recte tradit vinnius. ad princ. jt/staut. de testament is.



J U R I D I C A. ii
autem forma, quae maxime Juri Naturae conveniat, est servorum pactitiorum, id est, eorum , qui operas domino ex pacto libero addixerunt; hi dividi possunt in perpetuos ac temporarios (a): temporarii iterum vel pro alimentis vel pro mercede vel pro utroque operas praéstant, qui temporarii, mercenarii, sive fa* ïfiüïi fere dicuntur.
Deinde dividituv servitus in voluntariam ac necessariam. Exemplum necessariae servitutis est in debitore , qui solverc nequit, et operis suis crcditori satisfaccre debet. Hic autem attcndendum est, voluntariam quoque servitutem aliqnid necessitatis haberc; quis enim alii suas operas nisi summa neccssitate coactus addicet? Postea simt, qui dividant in realem, quae ad fiindum ipsum pertinet, et personalem, qua ad operas domesticas servi magis sunt adstricti. Si autem simul sit personalis et realis, quamGailice vocat montesquivius (b) Jlotk , maxime dura est, neque Juri Naturae conveniens.
§5-
Ca~) Attamcn magis temporaria, quam perpetua Juri Naturae convenire videtur; atqac ita cuiqae (eivo apud liübraeos siiigulis septem aaais libertatem reeuperare licebat Vid. exodi cap XXL comm.i. 3.
(ZO Esprit des loix, lib, XF. cap. 10. Lacedaemonii
J!o-



12 DISPUT AT I O
§5-
De fo's, qui ex servis et ancillis nati sunty quid sit statuendum.
ÏVIagna quoque est controversia de natis ex servis et ancillis quid secundum Jus Naturae sit statuendum. Ui vernae dicti apud Romanos matris sequebantur conditionem , ac matris dommis serviebant , quod Juri Naturae conveniens judicarunt heineccius (ij puf-
fendorfius (_C) b ar.eeye.acius, GrO.
tius (d). vero distinguit, utrum patre si: na. tus libero, an servo. Quorum tarnen omnium ratio . videtur repudianda; nam cum nemo proprie servus, aiienaeque subjectus potestati nas-
ca-
Ilotas in seditionc victos scrvituti dürissimae subjeceram: unde nomen lloiiae hujusmodi servituti adaptarit MOntesquivtos. De historicis servitutis causfis vid. robertson , Hist. Caroli V. Introd. Ub. II. pag. 70, feqq.
(_a) Vid. g 4. Instit. de jure person. Apud Romanos Regula erat Partus sequitur ventrem, id est, matrem.
(ZO Eltm. J. Nat. et Gentium. Ub. II. f. 81.
Cc) Op. Maj. Ub. VI. cap. 3 § 9. <fe Offic. Ub. II. cap. 4. 5. 6.
Cd) Lib. U. cap. 5. § 29.



J U R I D 1 C A. 13
catur (a), imo contra omnes homines nascendo sint aequales, ex statu servili parentum non sequitur, liberos ejus status necessario participes esse, nisi aha quaedam ratio accedat. Quod si herus ex servis et ancillis natos ipse alat et educet, sumtusque in eam rem impendat, cum carmichaöle (£) statuimus ad hos sumtus compensandos teneri vernas operis praestandis, si aliter nequeant; postquam autem debïtis operis praestitis obligationi erga altores satisfecerint, ab heri potestate liberi immunesque sunt: quod idem locum habet, si quis alius velit ab initio liberos alere, vel pro iis debitum exsolvere. Propter cujus sententiae aequitatem quoque repudiandae videntur buddei (c) aliorumque opiniones statuentium ad gratumanimum altoribus tantum obstrictos esse vernas. PjOfecto Juri Naturae maxime convenit, eum, qui sumtus in alterius impendat utilitatem, ab hoe indemnitatcm consequi. (7/)
§ 6,
Qa) Absurdum enim videbatur homines in fructü esfe , cum omnes fructus rerum natura gratia hominis comparaverit. § 37. Instit. de rerum divis.
O) Ad. Puffend, de Offic. d U nota i.
CO Philos. pract. cap. 4. fect. 12. § 5. cap. 5. fect. 16. $ 12.
(d) L. XIV. D. de condict. indeb.



i4
D I S P U T A T I O
§ 6.
Fines semittith ex Jure Naturae dcscrilnmtur.
Uti omne imperium ccrtis finibus est circumscriptam, sic maxime servitus, qua omnia hcro in servum liceant, Jure Naturae nulla est. Hero jus est honcstas operas servorum exigendi, eorumque actiones regcndi,quae cum ad operas, tum ad communia societatis domesticac negotia pertinent, et contumaces malcvolosque objurgationibus ac modica castigatione coercendi : sed neque in reliquas actiones, ncque in opinioncs de divinis aut aliis quibuscumque rebus, neque denique in ea, quae sive ex donatione, sive alia qualibet ex caussa praeter operas debitas sibi acquirat servus, quod servi peculium appcllatur, ullum jus hero tribuimus ; in iis enim omnibus liber suique juris est servus. Jus vitae et necis igitur, quod pristinae leges Romanae heiïs in servos concedebant, plane naturae repugnat. Praeterea heri servis alimenta omniaque vitae necessaria pracstent, nihil ab iis ultra vires postulent, et comrmmibus erga servos humanitatis officiis fungantnr, quae erga omnes homines colenda sunt. Si vero pacto sit constituta servitus, ejus pacti religio servanda, et quae speciatim conventa sunt, praestauda.
SEC-



J U R I D I C A. 15 SECTIO SECUNDA,
AN SIT SERVITUS, QUA LIS IN COLONIIS AMERICANIS USU FRE Q U ENTA T U R , TOLLEND A.
§ 7-
De modo acquirendi servos in coloniis.
Cum nobis sit propositum, latius de ea agere servitute, quae in coloniis Americanis usurpatur: primum quaedam nunc universe de ea praemittamus, ac praesertim quidem de modis, quibus in iis mundi plagis vulgo servi acquiruntur. Hic modus est mercatura et negotiatio hominum Afrorum ; hi cmuntur , venduntur, permutantur pro armis instrumentisque bellicis, aliisque varii generis rebus , quas tradentibus praebent Europaei. Ut miseris hominibns potiantur, perpetua fere bella principes Africae saepius vel inanibus vel nullis plane de caussis contra vicinos gerunt, urbes pagosque ineendunt , devastant, et innocentes homines, qui has aerumnas calamitatesque elFugere conantur, sibi comparant, ut postca Europaeis vendant. Alius modus servos parandi est quaedam venatio hominum, tamquam ferarum, quam in A-
fri-



i6 DISPUTATIO
fricae regionibns exercent Europaei, inprimis Angli, qua incautos imprudentesque capiuat
§8.
Injustitia ncgotiationis servprtim prohatur.
Sufficeret ad injustitiam servitutis in coloniis demonstrandam sola cogitatio modorum, quibus servi comparentur. At injustitia illa atque ïmmanitas magis apparebit, si illos modos conferamus cum justis caussis servitutis, de quibus brevitcr praecedenti sectione egimus, pravumque morem animadvertamus Afros per maria et longinquas regiones transvehendi, atque horridum in modum excruciandi per diuturnum iter ad justam enim caussam requiritur, vel voluntas utriusque contrahcntis, vel saltem jus cogendi : atqui hic nulla est voluntas eorum , qui
ope-
(a) Quantus sit numerus Afrorum singülis annis in servitutem redactorum, videri potest in Letters on the slave trade &c. t claiikson, cujtis excerpta quaedam inveniuntur in Esprit de.s journaux. Mars. 1793.
(£>) Miseros Afros sociis suis alligant, ita ut gravissimos dolores malaque perferant, Sani cum aegrotis et saepe per aliquod tempori-, spatium mortui cum vivis ligati remaiient; unde quamplurimi •in'itincre pcreunt.



JURIDICA. . tf
operas praestare coguntur, neque ullum jus illas bperas sibi asserendi ab altera parte Quid magis ab omnijustitia, honestate, decoro, Christianae religionis mansuetudine abhorret, quam homines a nobis non nisi colore diversos j qui nullam nobis injuriam fecerant, ferarum instar, in alienam potestatem redigi, atque ita vincula arótissima sanguinis ac naturae perverti* liberos a parentibus, conjuges ab uxoribus divelli, urbes, regiones ferro ignique devastari , atque ita eos, qui raptari non possunti fami, miseriae, omnis generis calamitatibus tradi^ liane unicam ob caussam , quod se contra injustos agressores tueri velint? Si cum hobbesio (£) ftatueremus , ante pacla inita naturam unicuique jus dedisse in omnia, &, in quoscum-* que liberet, dominandi potestatem, haec quoque turpis negotiatio foret comprobanda; sed natura non jus constituit fortioribus in debiliores, ut hos, tamquam praedam , occuparent, & iis , aeque ac rebus venalibus lucrum facerent.
Gum
(a) Lepide probat m o n t e s q u i v i ü s Ub. XV. cap. 5." Afrorum servitutis injustitiam, argumenta pro ea affer» te, ac justas caussas enumerare fe simulans.
Qf) De Cive cap. 1. § 10. quam falsam doctrinam cgregie refellit cumberland, de legibus naturae. cap, 1. % 27.
B



i8 DISPUTATIO
Cum furtum rerum jam per se sit injustum, quid de furto hominum dicendum ? nam ei eripere eximiam facultatem libertatis, qui nullam adimendi caussam praebuit, revera est plagium turpissimum.
Amplius ejus servitutis injustitia <S? atro~ citas probatur.
Atrocitas hujus servitutis non minus patet cogitanti nefariam herorum dominationem, pravumque eorum morem, quo auótoritatem in saevitiam convertunt. Non hic observantur illae regulae, non illi fines, quos §. 6. descripsimus; non hic ad operas & communia societatis domcsticac negotia adstricium est imperium, sed coecam obedientiam arbitrio suo carentis animi requirunt a miseris servis; quicquid jubeant domini, faciendum; quicquid vetent, omittendum; quicquid mincntur, exstimescendum est; si aliquid facinus, quamvis exigui sit momenti,patrarint, non modica castigatione in eos utuutur, sed crudelissime & immaniter eos cruciant ac dilacerant; non humauitatis officia erga eos colunt, sed uti M rebus inanimatis pro lubitu statuunt, atque ultra vires ab • iis labores exigunt. Inprr.
mis



J U R I D I C A. 19
mis iirdiscipline servitutis, ut ita dicam, id est, cum in gravissimis laboribus praestandis servi exerceantur, cernitur haec crudelitas, quae disciplina adeo dura est, ut plurimi pereant, aut miserrimum in modum torqneantur, ac perpetu» vestigia veteris atrocitatis- circumferant (0).
§. 10.
Oiiamphirimis damnis ohnoxiam esse eti'occm servitutem.
Attamen nobis forte objiciet aliquis , omnia haec dicla nullius vel exigui pretii esse, si cogitentur plurima commoda, quae ista servitus pariat:sed non eo minus noxiaacdamnosa Americana servitus, quam injusta est, sive servos intuemur, sive heros. Etenim ne certissimum naturae principium, nihil quod injustum sit , vere utile esse posse, afferam, compluribus id argumentis probari potest. Profeclo a parte servorum nemo hujus damna in dubium vocabit: non ■ tantum enim quod ad corpus , sed & quod
ad
' O) Vide de immanitate istius servitutis th clark50 n. Essai sur l'esclavage & sur le trafic de Vespece himaine-, principalement des Africains P. II. & 111, B 2



aó DISPUTATIO
ad animum attinet, infelicissirai sunt illi ha* mines, non reéle eorum mores reguntur, non ad virtutem, quibus oportet, rationibus incitantur, non honestatem diligere docentur ac magni facere, sed terrore , qui iis perpetuo incutitur,; dominos timere coguntur; quae etsi a multis levia putentur, nequaquam flocci sunt facienda, cum servi utique homines roaneant. Quod si speélemus heros , valde item. periculosa est illa servitus; nam si semper intersit boni recloris, a civibus, quosregere debet, diligi, potius quam metui , quanto magis hoe ad societatem arétiorem pertinet At vero omnes fere leges contra
servos, neque ullae propemodum pro iis sunt latae, nullumque commodum sperare possunt; itaque apta effugiendi oblata occasione statim domimun deserunt, qui perpetuis hosübus circumdatus est, quorum contra insidias semper quasi propugnaculis opus est. Neque hoe Afris vitio vertendum est, quibus injuste captis, e patrio solo in longe dissitas regiones translatis, diu oppressis & continuis injuriis lacessitis contra injustos dominos jure defensionis uti, seque quacum-
que
00 Hic etiam apparet Verkas diéïi cicero nis de Offic. lib. 11 cap. 7. Nullam vim imperii fantam esse, quae prements metu possit esse diutuma»



J U R I D I C A. ar
que ratione in libertatem vindicare omnino IjeétB Historia quoque non pauca hujus rei exempla habet. Etenim seditiones Spartanae, bella servilia Romanorum, quae bellis Punicis cruentiora fuisse ïradit florus (a) , totidem sunt argumenta calamitatum , quas civitatibus quoque servitutis afferat immanitas. Deinde quae fuerint seditiones, turbae servorum, ineendia, ruïnae, & omnis generis mala in coloniis Americanis ex servitutis turpitudine nata , quis ignorat ? Praeterea herorum animos plerumqne corrumpit servitus, ac crudelitati, ferocitati atque inhumanitati contra caeteros quoque homines, assuefacit.
Si vero generalius rem consideremus, & imïverse ad humanum genus animum advertamus, quanrplurimorum atrox illa servitus damnorum fons videbitur. Nihil certe saluti generis humani (b~) magis contrarium est, quam bella,quae,ut parentur servi, perpetno fere geruntur, tot millia hominum necantur, tot regiones devastantur
ac
O) Rerum Romanarum Ub. III. cap. 19.
O) Quantum bumani generis saluti repugnet ïsta servïtus, patet ex incredibili numero Afrorum, quoque anno ad labores praestandos coaótorum , quem numerum 27,000 bominum refert esse th. clarkson in fupra laud. Essai sur Pesclav. Parte III, B 3



t| DISPUTATIO
atque incultae remanent, innumerabilis hominum multitudo patriae sedibusque suis eripitur, ut ia longinquas regiones transferantur, ibique perpau» corum commoditatibus inserviant.
§. ii.
Necessitas atrocis servitutis tollcndat demonstratur.
Quod huc usque diximus , ,satis abundeque probat, neque in humani generis decus , neque in ejus utilitatem inventara introduclamqne fuisse eam servitutem, quam in hac Sedtione tractavimus, sed contra, sive modum acquirendi, sive servorum disciplinam nefariumque auétoritatis dominorum abusum intuemur, injustam eam atque irnmanem esse: quae quidem iniquitas saepius commovit doclos viros, ut de ea tollenda cogitarent: quod perquam feliciter humano geneii in Europa accidit (#) ; ac hoe tempore item in co-
lo-
O) Reëie otto ad Puffend, de qff. lib. 11. cap. 4 §. 6. Merito autem religionis Christianae dementia inhumanam illam servitutem inter Chris'tianos, eodem pretio redemtos, & ad eandeni hereditatem vocatos, sustulit: vere enim ilia er at contra naturalem hominum aequalitatem & fines natura lis pudoris, rationis ac honestatis , omnesque officii metas fis mis excedebat. Vid, <& titius ad eundem locum.



J U II I D I C A. &3
loniis eam tollere coeperunt Dani (a) ,qnamquam plerisque in coloniis hic pravus mos adhuc retentus est. Necessitatem autem tollendas servitutis, quis ejus immanitatem , injustitiam & a rannas perspiciens non mecum agnoscet? Quis non me, cum vota faciet, ut tandem aliquando misenhomines nullam injuriam aliis inferentes, tuti in possessionibus sedibusque suis relinquantur, ac nefaria turpisque ilia hominum mercatura prohibeaturubique! Omnium enim interest, has injurias, furta, plagia tandem cessare & tantis vitiis jusotiam,incolumitatem,benevolentiam succedere. Actus vero , quo servi liberi declarantur , dicitur manumissio, qua e manu sive e potestate dominorum dimittantur servi (b).
§. is.
Ouaedam difficultates adversiis modo traditam do&rinam indicantur.
Nonnulli tarnen tollendae servituti adversantur
propos Galli quoque tollendam servitutem decreverunt. In Pensylvania Afrorum hominum introduótio prohibita fuit servitusque senshn sensimque tollitur. Londini etiam est constituta societas in hunc finem, ut veri modi servitutis penitus tollendae reperiantur.
O) Chartae manumissionis quaedam habentur apud eobertson Hist. Qar. V. Introd. vol. 11. pas-
B 4



«4 DISPUT ATIO
propter iucoramoda, inde necessario 'oriunda..Equidem fatoor, quam probavimus clementiam difficultatibus non omnino carere: si enim omnes servi, qui in coloniis reperiuntur, simul dimitterentur, quomodo sibi viétum & amiclum pararent manumissi ? quomodo proli prospicerent parentes ? cui ita nudae ac inermi fame peteundum ess.et; quomodo eorum quisque sibi tecta aliaque vitae praesidia tam brevi temporis spaüo acquireret? quomodo senibus caveretur?, quibus omnibus providere res ardua foret; neque enim possent his omnibus ex aerario publico subministrari auxilia, neque statim in patriam redire, Afri, cum per diuturnum iter multi miseria interirent. Praeterea etsi hujus reï facultatem concederemus, quid de cultura agrorum , quid de perceptione fructuum fieret?
§• m
Aliae quaedam difficultates perpenduntar."
Neque minor difficultas exsistit, si hominum indolem investigemus. Etsi maxima benevolentia & amor erga alios iis ingenerata sit, ejusque vestigia ubique fere cernantur, non raro tarnen has virtutes contraria vitia opprimunt: non raro eos,
qui



J U Pv I D I G A. sSf
qui rib aliis'graves acceperunt injurias, ac male liabiti sunt, videmus ad vindiftam pronos esse,1 cujus explendae occasione data nullis adversariis parcuntj quin Afri eo animo, quo ceteri homines sint, ac forsan magis quam ceteri, huic vitio dedki, ex natura temperamenti ac fervore affectuum, nemo dnbitabit,qui'in mentemrevocetclades ac ruïnas,quas saepe in seditionibus acturbis isti orbis partiattulerunt servi: cujusreïexemplum in promtu est in seditione Afrorum anno 1763. in colonia diéti Berbice, quae universe incredibi. lia mala ac ruïnas peperit. Quocirca, si omnes simul e servitute dimitterentur , verosimile est, non minores fore vastatiories cum propter servorum multitudinem, tum propter omnium rerum penuriam. Praetera si consideremus , quid sit libertas, majoris erit momenti haec difScultas: ctenim libertas quemdam usum, quamdam disciplinam, requirit , quam disciplinam qui non norunt,ii libcrtate abutuntur atque eximiam hanc facultatem in immoderatam turpemque licentiam ac libidinem convertunt («); at servos nutui domini parere solitos, arbitrioque suo carentes, libcrtate statim bene usuros esse, vix credendum est.
SEC»
(a~) 11 en est de la liberté comme de ces alimens solsdes & succulens, ou de ces rins genereux propres B 5 '



z6 DISPU TA TICSECTIO TERTIA.
QUI NA M VERI SINT MODI ATROCEM SERVITUTEM IN COLONIIS AMERICANIS TOLLEND I.
§• 14-
Non repenle, sed sensim esse tollendam servitutem.
^^uas disceptavimus difficultates, eas gravissimas esse, non negamus, nee tarnen aut nostrani doctrinam §. n. traditam infirmant, aut atrocem servitutem in coloniis conservandam esse arguunt. Earum enim vis ac pondus nihil aliud efficit, quam quod repentina & plena servorum in coloniis manumissio maxime perniciosa foret, tam coloniarum incolis ac fundorum dominis, quam etiam Europaeis; neque dimissis ipsis revera pro. desset imprudenter donata libertas ; sed nee turpitudo mercaturae hominum, nee atrocitas atque immanitas istius servitutis sic minueretur. Ad
hunc
éi nourrir & a forti fier les temperaments robustes., qui en ont Phabituele, mats qui accablent, ruinent & enivrent les foibles & delicats , qui «'y sont point faits. Rousseau Discours sur Vorig.derineg.pag.7*



JURIDICA. 0
ïiunc igitur optimum finem sine periculo consequcndum radices injustitiae evellantur, turpis acquisitio ac negotiatio Afrorum , quae servituti alimcnta praebet,statim prohibeatur; tempus vero servituti penitus tollendae ita praefiniatur (ci), ut singulis aimis definitus numerus servorum manumittatur: attamen legibus ferendis ac poenis statuendis cavendum est, ne, qui libertatem recuperarint, dominorum ulciscantur culpas aut in» jurias.
§• 15.
Do&rina modo tradita firmatur & ulterius extenditur.
Ne domini interim , donec servitus penitus sit sublata, potestate sua in servos amplius abutantur, legum ac judiciorum contra injustos dominos severitate atrocitas servitutis esset mitiganda, & fines ac regulae, quales §. 6. descripsimus f adhibendae. Humaniter igitur ac Juri Naturae convenienter eorum aéHones regendae ; non ultra vires, labores exigendi; ex iis, quaepraeter operas sibi ex aliis caussis juste acquirant, pecu-
lium
Ca) Sic Dani ad servitutem penitus tollendam 10 armos
concesseru.nt.



a| DISPUTATIO
lium consütuendum, ut inde post manumissionem sibi vitae praesidia parare possint. Praeterea & alia commoda ex pedetentim sublata servitute orientur: cum enim servi minus opprimantur, etiam magis magisque disciplinam , ut ita dicam, libertatis cognoscent, minusque libertate, e servitute dimissi abutentur. Heris quoque tempore ad servitutem tollendam concesso , agriculturae ac frucluum perceptioni prospiciendi facultas data est jnam operas eorum, qui manumissi sunt,aliorumve possunt vel pro mercede,vel, quibuscum. que velint, honestis conditionibus conducere, libero pa&o de ea condudione inter eos inito; sed nullum jus manumissos ad operas locandas obstringendi heris concedimus. Quamquam haec quaedam esset servitus Juri Naturae illa quidem conveniens, at hac tarnen appellatione, dudum propter insolentium hominum nefariam dominationem in invidiam vocata, potius abstinendum esse putamus.
Qiiaedam obje&iones refutantur.
Labore, quem mihi imposueram, hic jam desistere possem, nisi quaedam objecliones non exigui momenti contra modo traditam doélrinam
sci-



JURÏDICA. 29'
scilicet necessitatem tollendae mercaturae ac servitutis Afrorum hominum superessent tollendae. Nimirum objiciunt nonnulli incommoda quaedam, quales sunt maximi labores in excolendis fundis ac percipiendis variis generibus fructuum, quos praeter Afros nemo facile sustineat. Sed primum, etsi difficillimos ac fere non perferendos istos labores concederemus , non ii propterea injustitiam in virtutem commutant, neque innocentissimos homines atrociter habendi jus tribuunt. Si Afri sibi vellent Europaeos parare, ut sibi gravissimos labores praestarent, an aequo animo hoe ferrent Europaei? Deinde illamdifficuitatem negamus tanti momenti esse, Eosdem sane, quos Afri, labores ferre possent Europaei, postquam semel iis assueti essent; praeterea bene habiti Afri, et uti liberos homines decet, minus acgre hos labores ferrent ; omnino cultura vini ac tritici perdifficilis habita nonne a liberis hominibus exercetur? At objiciunt Afrorum pigritiam, quapropter dure sint habendi, ac minis et verberibus coërcendi; sed illa ipsa pigritia maxime exinde oritur, quod ex gravissimis laboribus nullum sibi lucrum sperare possint: quod si iisconcederetur,certeplures operas etminori cum taedio praestarent.
§ 17-



3°
DISPUTATIO
Commoda ex sublata servitute oriunda: disputationis conclusio.
At, quae ex sublata atroci servitute multamagnaque commoda exsisterent, quis non videt? Uti bonus civitatis rector a civibus , ita heros a famulis suis diligetur ; non amplius perpetui» cautionibus ac propugnaculis opus erit; sed tutam et incolumem in domestica societate vitam deget. A liberis hominibus colentur agri, percipientur fructus (» : qui ipsi in reliqua viti, quae nee ad operas praestandas, nee ad societa* tis domesticae negotia pertin et, felices erunt: inde melior cultura, major fructuum abundantia eveniet, inde coloniae magis magisque vigebunt, ac salus humani generis amplificabitur.
Eorum igitur, quae de hac re pro virium nostrarum tenuitate disputavimus, haec sit finis et couclusio :
Pro-
(a) 11 tfy a peut etre pas de climat sur la terre, ou Pon ne put engager au travail des hommes libres, Parceque les loix etoient mal fait es, on a trouvé des hommes paresseux; parceque ces hommes etoient paresseux, on les a mis dans Vesclavage. Montesquieu, Efprit des loix livre. XV. chap. 5.



JURIDICA. 31
Prohibendam turpera negotiationem ac mercaturam Afrorum hominum ; tollendam immanem servitutem,in coloniis Americanisusurpatam,"non quidem repente nee omnium simul servorum, sed sensim; interim legum judiciorumque seve» ritate atrocitatem servitutis mitigandam esse.
TANTUM.
TH E-



T M M £ M Sa
£
^fiurea est Regala, omniumque legislatorum imitafltae digna, quam tradit cicero lib. I. de legibus. cap. 6. Constituendi vero juris ab illa* summa lege capiendum exordium , quae seculis omnibus ante nata est, quam scripta lex ulla, aut quam omnino civitas constituta.
IL
Quanto cujusqus, qui virtuti obtemperat,major ex obsequio sensus voluptatis conscientiaeque comprobatio, tanto ipsa virtus nobilior excelkntiorque est.
m.
Maximopere progressui scientiarum ac bene scri* lendi artis prodest erudita Critica, quae iis, quibus oportet, laudem ac culpam tribuens, recte scribendi viam monstrat, et ermibus vitiisque scriptores prohibet.
IV.



THESES. IV.
Jttamen in Critica ,uti in omnibus rebus, <wmma curd vitetur acris Satira ac derisio; nam re£te de la bruylre. Caracieres et moeurs de ce siècle pag. 328. 9. La moquerie est de toutes les injures celle qui se pardonne le moins; elle est le langage du mépris, et 1'une des manieres, dont il «e fait le mieux entendre; elle attaque 1'homme dans son dernier retranchement, qui est 1'opinion, quil a de soi mêmc; elle veut le rendre ridicule a ses propres yeux, & ainsi elle le convainc de la plus mauvaise disposition, oü 1'on puisse être pour lui 6c le rend irreconciliable.
V.
Fere illustris auttor contra maciiiavellum cap. 3. Non, il n'est point dans la nature de nötre être qu'un scelerat soit heureux; mm reSte paulo ante: II ne pourra point etouffer ce temoignage interieur de sa conscienee, qui depose contre lui: supplice reel : supplice insupportablc, qu'il porte toujours dans le fonds de son coeur.
C VI.



THESES. VI.
Quamquam praeclarus auctor est montesquivius, ac summd laude dignus , inprimis quod servitutis oppugnavit lurpitudinem; at com. plures ejus errores diligenter notavit peritissimus Anonymus in notis, cum alias, turn ad verba lib. XV. de Vesprit des loix , ch. 2. s'il n'est pas permis de se tuer, paree qu'on se derobe a sa patrie, il n'est pas plus permis de se vendre &c. quae verba profecto magnam hdbent fallaciam.
VII.
Rctlissima etiam est ejusdem anonymi animadversio ad monteso. lib. XXVI. cap. 15. ubi falso statidt. C'est un paralogïsme de dire, que le bien particulier doit ceder au bien public.
VIII.
Vere cicero Tuscul. Qiiaest. lib. I. cap. 2; Honos alit artes, omnesque incenduntur ad studia gloria: jacentque ea femper, quae apud quosque improbantur.
v IX.



THESES. IX.
Quod nonnulli aliquando palam profiteri ausi sunt, non secundum a£la et probata, sed secun~ dum cujusque judicis conscientiam, ac persuasionem opinionemque judicandum esse , id non tantum ab omni ratione, veritaie^ justitid, et aequitate abhorret, sed etiam innocentiae omue praesidium perfugiumque eripit, ac penitus tolkt omnem ciyium libertatem ac pervertit.
In contraiïibus, omnibusque in lüibus de eo, quod debeatur vel non debeatur , communi judici subjettam civitatem esse ac civitatum parere rtttores cportet: quod jus hominum civiumque dudum praeclare vindicavit iiermanüs noordkerk, apud Amflelaedamenses quondam caussarum patronus celeberrimus, cum in Judicum AmJlelaedamensium litteris, ad Proceres Hollandiae datis die 24 Novembris 17 $6. § 185. turn in re» latione qnadam ad eosdem Proceres anno 1769, §. 103. seqq.
C 2 XI.



T II ESES. XL
Itcique jure faStum est , ut Carolus V., etsi potentissimus princeps, et in Bdgio fummd rerum potitus, in liie quadcm cum Itylandis de vettigali frumentario, hand fecus atque privatus civis, caussam suam disceptaverit apud se\iatum Mcchliniensem, ab eoque summo tribunali condemnatus sit. Vidd. Privil. Amstel. vol. I. pag. 92.
XII.
Verissime jam ante bis mille annorum docuit isocrates, opp. pag. 143. duplicem acqualitatem esse, quarum altera omnibus omnia pariter ïribuat, altera cuique ea tantum assignet, quibus dignus sit; ac priorem quidem noxiam, po'-teriorem veram justamque judicavit. Neque enim ratio probat pessisnos quosque pari honore ac laude cum honestissimis quibusque ornari.
XIII.
Non licet inter populos seseinvicempropter diversum Reipublicae gubernandae modum vel div'ersam Dei colendi tationem opprimere. ltaque color, quo
ai



THESES.
ad Mexicanos debellandos sedibusque suis expellendos usifunt Hispani. plans j"uit injuslus. XIV.
Rette laudat montesquivius lib.. XX. cap. i6. Ugem Reipublicae Gsnevensis, quae magistratu arcet liberos eorum , qui creditoribus suis non satisfccerint, nisi ipsi debita exsolvant. Oud qiridem lege tantum adstringendi videntur ü, qui. etsi possint, nolint tarnen debitum solvere.
XV.
Periculum et commodum rei venditae , licet nondum traditae, simulac perfecta est emptio ven* ditio, et res arbitrio emptoris est relitta. pertinet ad emptorem.
XVI.
Oui pccuniam credidit in novum aedificium exstruendum vel emendum. et navim reficiendants vel armandam, non habet tacitum pignus.
XVII.
Cautio fructuaria, neque tota, neque pro parte. remitti potest a testatore.
C 3 XVIII.



THESES. XVIII.
Ouicumque tutelae , depojiti, mandati, pro socio, suo nomine damnatus est, ob dolum vei oh culpam latam, quae dolo non vacat, is fit infamis; qui vero ob culpam latam, quae non nisi lata culpa est, non aeque.
XIX.
Attio rerum amotarum contra heredes amoventis non datur in solidum, sed in quantum ad eos pervenit.
XX.
Non potest Jure Hollandico venditor vendere aedes, nisi lege locaiionis salvd, propter paroemiam vulgatam: Huur gaat vuor koop.
XXI.
'Jure Hollandico emphyteusis inscio domino di. refto alieuata non amittitur: at huk salvus est retrattus intra annum, ex quo rescivit alienationem.