Ï095 F 70  MAATSCH. DER NEDERL. LETTERK. TE LEIDEN. Catal. bl. Geschenk van Tooneelstukken , 1841.  DE MELOMANIE.   D E MELOMANIE, 0 f DE DRIFT TOT ZANG EN DANS, ZANGSPEL. GEVOLGD NAAR HET FRANSCHE. Te AMS/TELDAM, By J/ HELDERS en A. MARS, in de Nes. 1786. Met Privilegie. De prys is 6 Stuivers.   De Gecommitteerden tot de zaaken van den Schouwburg hebben , volgens Ottrooi door Haar Ed. Groot Mog. de Heeren Staaten van Holland en Westvriesland , den Sden November, 1772. aan hen verleend, het recht van deze Privilegie, alleen voor den tegenwoordigen Druk van de MELOMANIE, Zangfpel, vergund aan J. helders en a. mars. j4mfteldam, den 18 May, 1786". Geene Exemplaaren zullen voor echt erkend worden,dan die door één' der Heeren Gecommitteerden onderteekend zyn.  VERTOONERS. GERONTES, vader van Elize. ELIZEi SAINT REAL, minnaar van Elize. CHRISANTÏS, vader van Saint Reah LIZETTE, kamenier van Elize. KRISPYN, knecht van Saint Real. EEN NOTARIS. liet tooneel verbeeldt een kamer in het huis van, Gerontes y waarin men verfchciden muziek-inflrmnentcn , benevens ecnige lesfenaars met muziekwerken ziet.  D E MELOMANIE, ZANGSPEL. EERSTE T 0 0 N E E L. GERONTES, gevolgd don ELIZE, LIZETTE. GERONTES, dansfende en zingende. ARIA. Vivat liet dansten! vivat de zang! Men zing cn fpring zyn leven lang! 'k Heb geen liatt door angst beflredén, Geen zwaar hoofd noch ftramme leên; Ik ben altyd vlug ter been En wel te vreden. Lizette komt op het tooncel met een' brief in haar hand, dien zj aan Elize tracht te geeven: binnen komende doet zy Ctroutes na, terwyl hy voortgaat met zingen. Vivat liet dansfen ! enz. In 't rekenen bedreven, Zegt men altyd: hoe veel resto? Maar al3 de maat wordt aangegeeven, Roept men vrolyk : forte! presto ! Dat 'ê rean myr leven. A 4 GE*.  8 De MELOMANIE, GERONTES en L1Z E T T E. Vivat liet clansfen ! vivat de zang! Wen zing en fpring zyn leven hing! l IZETTE. Ja zelfs al is men'. dood jnoet men 't nog niet vergccten. GERONTES, op Elize wyxende. RECITATIVO. Zy is als ftom, zy dénkt om kruis noch om G mol. Om fa, ut, noch om gé, ré, fol. , Waar is haar Hem ? L IZE T T li. ■ -Misfcbien verfhtcn. Voor my, myn lust groeit aan; 'k weet reeds van Tertzen ]k doe den gantfchen dag niets dan my cxercecren, (Quint; En ben zo verre in 't cadencecren, Dat zekerlyk myn ftem het haast van de uwe wint. TRIO. . GERONTES. Cy moogt my niet wedorllrecvcn, ]k heb my 7cl\eu thans beraên: Met Saint Uc:l zult gy liict leeven, Naar uwe trouw m er hy niu ftan. 'k Zal u een' ander' geeven, Fuanmini Akdt zich aan. E LI ZE. LI ZE TT F. Fuganttni Shoe dit te uuga.ii;! l'üsaiuii:i! 't zal ïo i e gaan. t 1.1-  ZANGSPEL. 9 LI-ZETTE. Gy hebt haar zelf behiofd voor dezen Aan Saint Real dien ze in haar hart bezint; En gy wilt haar nu belcezen Dat ze aan een' ander' zich verbind'! GERONTES. Het moet zo.wezen; Fugantini krygt myn kind. Zy mag ïnyne ongunst vreczen Zo ze iemand anders mint. ELIZE. GERONTES. LI-ZETTE. Ach ! welk een band I Acli! welk een band ! Foei! 'c is een fcbartei Helaas! myn rafto rooft De grootfle Zanger Dat ge aan dien Zanger my't verftand ! krygt haarband. haar verpand. GERONTES. Zyne flem ftreelt reeds myne coren, Hy zingt zo hc-melsch en zo fclioon. LI ZETTE. Gy kunt elders hem gaan hooren; Wy geeven hier niet om zyn' toon. LI ZET TE. GERONTES. Al is zyn ftcm ook r.og zofchoon , Hy fpant van ieder een' de krom, Zyn zingen zal ons niet bekooren. Hy zal gewis uw hart bjltoortn. G E R O N T E S. Nooit was er hier voor dezen ZO'i'n kunstnaar als myn vrind. Acht wat plaats moet Romen wezen, Daar men zulke zangers Vinnn LIZETTE. Dit Frrjantirii door zyn kweelcn A 3 uw  io De MELOMANI E, Uwe üorcn Irreële, Uw' fmaak voldoe; Maar nooit Hem ik dit huwlyk toe: Wik gy haar Saint Real omfteelen? GERONTES. Durft gy 't ontzag verbrccken? LIZETTE. 't Is ongehoord, liet is bedroe. ELIZE, tegen Lizeite. B.dwing u toch in 't fprceken. LIZ E T T E. 't Is al te ftraf, dat zeg ik nog. ELIZE. GERONTES. In plaats van 't kwaad te keeren , Ik zal welhaast u lceren Zult gy myn leed vermcercn, Dat zy myn' wil moet eeren: Én gy verhaast myn firaf. Haar lot hangt van my af. LIZETTE. 'k Zal op myn beurt u leeren Dat men niet wéér kan keeren, Als men zyn woord eens gaf. GERONTES. Zult gy dan niets meer fchroomen ï ELIZE, tegen Li zette. Wil toch u drift betoomen. LIZETTE. By 't leven van uw vrouw Verfpraakt gy reeds haar trouw: Gy hebt haar zc!f beloofd voor dezen Aan Saint Real dien ze in haar hart bezint; En gy wilt haar nu belcezen Dat.ze aan een'.ander' zich verbind'! CE-  ZANGSPEL. n GERONTES. Neen; nimmermeer, dat wil ik zweeren, Denk ik dat huwlyk toe te flaan: Een' die niet zingt, geen maat kan liaan , Die zelfs niet weet te folfiëeren, Neem ik nooit tot myn' fchoonzoon aan. De zang, het componeeren, Die fmaak zo ongemeen Dien men moet te Romen leeren, Zyn groote kundiglieen, Die men voor alles moet waardeeren. ELIZE. LIZETTE. Dezangjhet componeeren, De zang enz. Die finaak zo ongemeen Dien men moet te Romen leeren, Zyn de oorzaak thans alleen Zyn louter zottigheón, Dat ik myn lot dus zie verkeeren. Die wy voor ons hier niet begecren- GERONTES. REC1TATIVO. Dezen dag komt hy aan, Ily zal zich haast aan my vertoonen: 'k Ga van Chrifantcs my ontdaan, En zeg dat hy my moet verfchoonen. Zyn zoon weet van geen zang, dies is het met hem uit. Dan kom ik weêr, op dat ik 't huwlyk fluit' Waar aan 't geluk hangt van myn dagen. He'en wordt zy de bruid; , Niets meet dit thans vertraagen. T IV E E.  D e M E L O M A N l E, T IV E E D E T O O N E E L. elize, lizette. li ze t t é. Gewis heeft zyn verftand hem nu geheel begeeven; Maar zien wy eerst wat ons dit fchrift vertelt. Zy leest: ,, Van Cremona." „ Ik vertrek van hier, en zal mogelyk eerder dan „ myn brief in myn vaderland zyu." Heel goed! „ Het is meer „ dan drie maanden geleden, fchoone Elize, „ dat ik niets van u vernomen heb:" Wy hebben op het minst toch driemaal daags gefchreven. „ myne lief- „ de verzekert my echter dat gy my niet hebt „ vergeeten , en zekerlyk zullen uwe brieven „ onderfchept zyn." Hoe! onderfchept! wat fchürk die zulke dingen doet! „ Hoe groot is myne begeer„ te om u te zien ! ten einde de belooning van „ myne genegenheid te ontvangen, en aan te „ dringen op de vervulling van uwe beloften, „ van clie uwer moeder, en van de toeftemming „ die my vfw vader in alle zyne brieven, die „ ik fteeds bewaar, geg'eeven heeft. De hekken zyn hier wel verhangen. „ Men  ZANGSPEL. 13 n Men komt „ my zeggen dat de paarden gereed (taan. Vaar „ wel! orn by u te zyn zoude de (helheid der „ winden naauwlyks voldoen aan het ongeduld „ van uwen getrouwen SAINT REAL.'' ELIZE. Helaaslhoe voelt myn ziel zich thans door droefheid prangen ! ARIA. Waar voert my derampfpoedheenen! Waar is 't heil aan my beloofd ! Helaas ! het is verdwenen ! Myn gelukzon heeft gefchenen'; Doch het licht is uitgedoofd. Neen;nooit zal ik myn woord vefbreeken: Men moog'dreigen !men moog'fmeeken! 'k Blyf altyd Saint Real getrouw. Ik hoor nog myn moeder fpreeken, Die by haar dood my fchikte tot zyn vrouw. Haar liefde i; my zo vaak gebleken, Dat ik haar' wil als heilig hou. 'LIZETTE. Ik bid u, zyt thans wel te vreden En hou maar goeden moed! gy hebt wel dubble reden Om vergenoegd te zyn: welhaast hebt ge alles hier; Een' minnaar,.een' Krispyn, een flimme kamenier Die  H De MELOMANIE, Die zeer wel weet hoe zy 't moet met uw'vader plooijen, En daar by nog de min, die altyd veel vermaak In wat gehaspel fchept, zo dat men ligt een fpaak In 't wiel fteekt en 't geheel ontwerp om verr'kan gooijen. ARIA. Hou goeden moed I Zing en fpring weêrals voor dezen! Alles fchikt zich goed, Onze .hoop is weêr verrezen ; Laten wy dan vrolyk wezen ! *Zy zyn reeds naby, Uw fmart wordt haast genezen ; Wees vergenoegd en bly! Wy hebben niets te vreezen. - Wie altyd zit te klaagen Verzwaart zyn ongeluk : Hy Oyt in kommer,angst en druk Zyn beste levensdagen. Geloof ray toch! wie altyd zit te klaigen Verzwaart zyn ongeluk. Hou goeden enz. Doe gelyk ik en wees verblyd! \ oor dezen waart ge als wy en vond fleeds fmaak in't zingen. ELIZE. Myn vader kost dien fmaak in my zo wel bedwingen Dat  ZANGSPEL. iS Dat ik den zang verwensen. LIZETTE, op een fpottenden tem. En is 't voor langen tyd? ELIZE. Gy maakt my hoopcloos! LIZETTE, Elize ziende heen gaan. Ga om u op te fluiten En peins zo lang gy wilt! laat niets uw droefheid ftuiten! Vermeerder zelfs uw ongeluk Door hersfenfehimmen en befproei dien brief met traanen! Ik zal intusfehen zien of ik een' weg kan baanen Om u tc redden uit den druk. DERDE T O O N E E L. LIZETTE, alleen. Doch om met vrucht iets te onderwinden Zou 't echter nodig zyn dat ik Kfispyri hier had: Hy is niet gek en weet altyd iets uit te vinden. Maar, naar het geen ik las, komt hy haast in de ftadDies is er geen gevaar. Hoe meent gy 't hier tc Jmaaken, Myn heer Gerontes ? wy, die iints zes jaar en meer Ons aan twee kinderen van Mars in deugd en eer Verbonden, zouden wy om u dit werk thans ftaaken ? En zou dus onze min door u gedwarsboomd zyn? Ja wei; gy zult dat eens aanfehouwen Zo ras als zy hier zyn: dan moogt gy vry betrouwen Dat  i<5 De M ELOMANIE, Dat gy wat zien zult. Maar bedriegt my ook de fchyn ? Hy is 't! wis heeft de min zich mee in 't werk gcftokei^ VIERDE T O O N E E L. lizette, krispvn, met een' (Irik op den hoed en een' zabel. KRISPYN. Hier ben ik cindelyk, ik heb om u alleen Wel twintig paarden dood gereên, Ook zyn myn leden half gebroken. lizette. RECITATIVO. Zit ik daar Krispyn ? Zou hy het zjn ? krispyn. Als ik my wel bezie , moet ik het zeker wezen. li zet te. Wa fchocée (iaat! Wat fier gelaat! krispy n. 'k Geloof het wel, 'k ben nu heel anders dan voor dezen. lizette. Myne pogen llaaren Op dezen fuik, dien zabel dei Iluzaaren. k Pv i s-  ZANGSPEL. 17 KRlsi'yn, den zabel gedeeltelyk uittrekkende. Hy is wel fcherp. lizette. Het hart kan dat niet wederfiaan. k ri s p y n. Wis niet: want waar ik ben gegaan, Zo ftond ik overal de meisjes wonder aan. lizette. Ongetrouwe! verrader! .*k Verfchetir u ftraks, komt gy my nader. k r is p y n. Voorzichtig wat, word niet zo kwaad! 'k Heb daar geen reden toe gegeeven: Ik zweer 't; en als een braaf foldaat Ben ik altyd de liefde en de eer getrouw gebleven. lizette. Nu ben ik weêr gerust gefteld, En ik geloof een' dapper' held. kr isp yn. Nu; laat dat zingen! fpreek! kan ik u nog behaagen ? lizette. Kunt gy 't vraagen, Myn waarde vriend? a «kis*  13 De MELOMANIE, KRISPYN. Ei lieve; zeg my eens waar toe die zotheid dient. LIZETTE. Gy alken beheerscht myn zinnen. KRISPYN. Maar zyt gy van 't verftand beroofd ? Zeg enkel: ik zal u fteeds minnen. L I-ZE TT E. 'lc Zal u fteeds minnen. KRISPYN. Al weer? LIZETTE. '1; Zal u fteeds minnen* KRISPYN. Kom,kom!'t fehort u in't hoofd. LIZETTE. Zie ik daar Krispynf KRISPYN. Iioc! gaat gy weer op nieuws beginnen?, LIZF. T TE. Zou hy het zyn? KRISPYN. Vaarwel '■ #1 " . v  ZANGSPEL. 19 I, IZETTE. Nu kom 'dan hier. KRISPYN. Zie zo, dat laat zich hooren. LIZETTE. Merkt gy niet dat men hier zyn zinnen heeft verloren ? KRISPYN. Wel;'Wie op u gelykt, heeft zekerlyk de vyf Niet by elkacr. LIZETTE. Het heeft nog wel iets meer om 't lyf; Myn heer Gerontes... KRISPYN. Wel ? LIZETTE. ' Kan thans volftrekt niet fpreeken. KRISPYN. Dit, wed ik, kind lief, is toch geen van uw gebreken. LIZETTE. Jou dcugenict! KRISPYN. Daar gy my ftraks zo hebt geplaagd, Moogt ge ook dit zeggen wel vergeeven. LIZETTE. Wel aan; wyl gy 't zo vriendlyk vraagt: Daar is mvn hand ! Nu hoor wat hier al is bedreven. B 2 Ter-  20 De MELOMANIE, Terwyl de tweedragt u fteeds ievrig bezig hieldt, En in Italiè'n vol moed deedt oorelogen, Was elk hier door den geest der harmonie bezield, Die hieldt ons allen opgetoogen. Ja; 't zoet der melody heeft ons zo fterk bekoord, Dat wie niet fpeelen kan noch zingen, Geen fraat moet maaken om by ons in huis te dringen; En dit 's iets daar men thans vry algemeen van hoort. krispyn. Ei! ei! lizette. Het is byna twee jaaren nu geleden, Dat in Gerontes 't eerst die fmaak zyn wortels fchoot En de overhand fteeds nam; waar door hy dan belloot, Dat hy zyn dochter niet in 't huwlyk zou doen treeden, Dan met een' zanger, violist, Tamboer, trompetter of basfist; En Fiigantini zal ons, vrees ik, vry wat decren. krispyn. Wie ? Fugantini ? lizette. Ja; die heeft van hem het woord, 't Is iemaird van de kunst, een wonder in zyn foort; En 7,0 wy thans dien fiag niet weeten af te keeren.... krispyn. Te duivel, 't loopt hier groot gevaar! _ Ik  ZANGSPEL. 21 Ik ga voort naar myn' heer, hy was zo ftraks reeds klaar; Indien ik langer bleef zo kon hy mooglyk koomen, En dat verbruidde wis de zaak: Een die verliefd is kan zyn drift niet wel betoomen. Maar Fugantini, zeg, wat is dat voor een fnaak ? LIZETTE. Zo waar, ik weet het niet; en naar ik heb vernomen, Kent hem Gerontes niet veel meer dan ik. KRISPYN. Niet? LIZETTE. Neen. KRISPYN. Men kon in dat geval... L IZETTE. Maar hy is, zo ik meen, Thans naar hem toe om hem te gaan verwellekomen. KRISPYN. Dat 's erg; 'k had anders inderdaad Alreeds iets in myn hoofd; maar 'k zal er myn gedachten Nog eens op fcherpen. L I Z E T T Ev Nu; vooral dan niet te wachten. KRISPYN. Vaarwel, myn tweede ziei! ■ B 3 {Men  22 De M E L O M A Ni E, (.Men hoort Gerontes achter het tooneel zingen.') lizette.. ö Hemel! 't is te laat! Daar is Gerontes! krispy n. Hoe! die zanger? lizette Dien wy hooren. krispy n. Wat nu gedaan? lizette. Bedenk! krispyn. Ach ! alles is verloren ! V T F D E TOONEEL. gerontes, lizette, krispyn. lizette. K om, kom ' de' harsfens by eikanderen ! braveer 't Gevaar! nu ras haal fiecbts eeq' toon uit! preludeer! Daar ge uit Italiè'n *■> k r i s p y n. Hm! hm! ik ben verkouèn. i. i Z E t ï E. Hy heeft u reeds gezien, ik maak de baan dan klaar: Ook  ZANGSPEL. 23 Ook fpeelde ge eertyds goed op de viool. - KRISPYN. Ja; maar Daar van heb ik niets meer onthouên. LIZETTE. £ch! wat geluk 1 wat vreugd! wat gunstig oogenblik! Myn héér, een zanger vol bekwaamheid— (Stil tegen Krhpyn, die daar ep den Jlrik van zyn" hoed neemt er. tn zyn zak Jieekt.) Weg uw ftrik! REC1TATIVO. GERONTES. S'il! ftoor my piet! iaat my myn periode fluiten. KRISPYN, ter zyde. Zyn periode! LIZETTE. 'k Had gewis groot ongelyk Zo ik u in uw werk wou fluiten. GERONTES. W.it zyn thans myn gedachten ryk! LIZETTE. Maar deze heer— KRISPYN. Vergeef!... B 4 LI-  24 De MELOMANIE, lizette. Heeft uwen fmaak vernomen, En is daarom alleen, als zynde zeer bekwaam, Heel uit het hartje van Italiè'n gekomen. KRISPYN. Om zelf te zien 't geen ik gehoord heb door de faam. GERONTES. Mag ik uw' naam dan weeten? KRISPYN. 'k Ben Allégto geheetcn. Stil tegen Lizette. Is 't goed zo? LIZETTE. Ja. GERONTES. Allegro? KRISPYN. Is myn naam. ARIA. Dezen naam ben ik wel waardig, t En in alles even vaardig; Verheven, ftreelend, aardig. Arpa, Mandolino, Ghitarra, Flauto, Corno et Clarino. Timbalo: blon ! Violino. En 't kanon: Patapon 1 De  ZANGSPEL. 25 , De Guitar en de Trompetten, Bas, Serpent, Viool cn Trom, Het Kanon met zyn gebrom, Mandoline en Clarinetten Weet ik met elkaêr te zetten, En 't geluid fpreidt zich alom. GERONTES. Hoe! het kanon ? KRISPYN. 6 Ja; men heeft de kunst gevonden Om alles Wat men wil te brengen in 't accoord: De bomben, den rr^ortier, het ftormen op de poort, Het voet- en paardevolk, het fchreeuwen der gewonden, 'k Wil zeggen hunne ftem; dat alles maakt te faam' Een ongemeen geweld, een vreemd en duivelsch leven. Vervolgens hoort men ook zeer fchoon en aangenaam Het melden der triomf: wie winnaars zyn gebleven Verheffen hunne zege, en door den zoeten toon Van ruischpyp, doedelzak en obligaate lieren, Verneemt men hoe de min, tot loon Van hunnen heldenmoed, met Iauwren hen komt lieren. CERONTES. Myn heer, uw kunde is ongemeen! KRISPYN. Och! myne kunde is niets, gy pryst my zonder reên ; Maar kunt gy niet dan zingend fpreeken ? My dunkt wy moesten nu een poos dat Iaaten fteeken. B 5 ge-  26 D f. MELOMANIE, GERONTES. ' A R I A. Zonder zang is 't al!' verloren, alleen maakt ons verheugd : Hy km den ouderdom bel.oorcn, Fn hy is voor de jeugd De vader van de vreugd; l.'it de min wordt hy gebooren. VVic zync. liefde wil veiklaaren , Vindt vaak eui.meisje dooi voor al zyn pyu en fniart; M-iar als hy weet zyn ftcni tc paaien . Met het zoet gduid der fnnaren , I.aat zy haar lieilieid vaaren En fehenkt hem haar hart. Een lieid zingt wat hy heeft bedreven , Wie veilicl'd is, zyne min: Zo wordt de dapperheid verheven, Zo ftreelt teder zynen zin. Ja, de z'aïg is de vreugd van "t leven. Men zingt meteen glaasje daar hy, En na den zeng zo wordt er eens gedronken; D; goede wyn doet ftraks het hart ontvonken; Men zingt nog «ens, er wordt nog eens geklonken, En iedèi kusclil zyn liefje aan zync zy*. kris-  ZANGSPEL. 27 KRISPYN. 'k Begryp uw mecnirig... zy is niet te wederleggen... Wat de muziek betreft... zo zult gy zeker zeggen... Dat die... of dat de zang... byna aan ieder woord... Een zekren nadruk geeft... en dat men duidlyk hoort... Iets dat als doordringt... zulks is meer dan censgeb'ekenï.. Men zal ook daarom in Italiè'n fteeds fpreeken... Van opera bouffon en van groote opera. Gy moet myn' meester daar na vraagen. GERONTES. Uw' meester? KRIS P Y N. In de kunst wel te verdaan : 't behaagen Dat ge in hem fcheppen zult, zal 'ongemeen zyn; ja Hy is een Fenix in den zang, een Virtuolo, Het is een man in amorofo. GERONTES. Wie is hy ? KRISPYN. 'k Bid u, zeg my eens, eer ik hem noem, Of Eugantini door zyn ftem u kan bekooren. GERONTES. Ik ken hem niet; maar hoop dat ik hem ras zal hooren. Is hy zeer krachtig ? KRISPYN. Of hy 't is ? hy is de bloem Van  28 De MELOMANIE, Van all' wat zanger heet. gerontes. Zo kent gy hem ? krispyn. Wy allen Zyn aan elkaêr bekend. gerontes. Is hy periodist ? krispyn, Lizette met verlegenheid aanziende. Hy is all' wat gy wilt. Hoe zal hy u bevallen! Gy zoud verwonderd zyn indien gy alles wist. Gy hebt maar over hem te fchryven Naar Napels, Romen, naar Cremona, naar Milaan. gerontes Hoe Wensch ik, na al 't geen gy my thans doet verftaan, Dat hy haast komen mooge. krispyn, ter zyde. Ik dat hy weg moog' blyven. gerontes. Maar noem dien grooten man eer gy nu verder gaat. k'k. is p y n. Myn' meester? gerontes. KRIS-  ZANGSPEL. 29 KRISPYN. Hoe meer ik uw verlangst kan rekken, Hoe meer ik uals ik zyn' naam u zal ontdekken, Verheugen zal; gewis houdt uwe vreugd geen maat. GERONTES. Goed! KRISPYN. En gy zult verwonderd wezen. GERONTES. Aeh J zeg dan wie hy is! KRISPYN. Wel nu, myn heer, die man Die alles overtreft, die man zo uitgelezen In fmaak en vinding, daar geen mensen by haaien kan, Die groote componist wiens geest u zal verrukken, Voor wien thans alle zangers bukken, Myn kunstvriend, myn Apol, myn meester, ja myn all'x Van wien ik altyd met vervoering fpreeken zal Is niemand anders dan Signore Fugantini. GERONTES. Kon 't mooglyk zyn! ó vreugd! hoe aangenaam, myn heer, Ben ik door u verrast! Is hy reeds by Ouvrini, By onzen vriend geweest? KRISPYN. Nog niet, dewyl hy meer Verlangt om u te zien.  3o De M E L O M A N IE, • GERONTES. i Hoe heeft hy dan vernomen ?.. KRISPYN. Alleen door uwen naam, men (preekt van u zo veel. G E I O N-T E S. Ik ben dan reeds bekend ? KRISPYN. Bekend ? door ieder deel Der waereld klinkt uw lof: ook is hy hier gekomen Om zekre Elize, die hy weet dat gy als vrouw > Hem toegedacht hebt. GERONTES. Ja; nog heden zal de trouw Voltrokken wordèfi en 't contract is reeds gefchreven. KRISPYN. Wat hcilryk oogenblik! wat heuglyk trouwverbond ! Maar ik moet gaan en ben alreeds tc lang gebleven; Ik kwam flechts om te zien hoe 't hier gefchapen ftondt. CEUÜNTES. Hoe zo? KRISPYN. Op dat hem niets tot hindernis moog' (trekken, Ben ik fteeds waakzaam en bedien hem met myn raad ? Dies zendt hy my voor af om alles eerst te ontdekken, 'Te wecten van het geen de kunst raakt, gy verstaat Wat ik wil zeereu; maar ik zal voor alle dingen Nu  ZANGSPEL. 31 Nu zorgen dat hy koom'; my dunkt de tyd is daar Dat en Elizo en hy eens moesten faamen zingen. g e r o n t K s. Ach ! ga toch ras en haal hem maar! ZESDE T O O N E .£ L. saint real, gerontes, lizette, k rispyn. krispyn, ter z'ydï. ó R amp! daar is hy! Stil tegen Lizette. Tracht voor 't minst hem tc onderrichten. saint real. Myn heer Gerontes !.. krispyn, tegen Saint Real. Ja , hy is 't: ik heb zo dra Ik kwam, la, la, la, la! g e r o n t e s, ter zyde tegen Krispyn. Hoe! is myn ' heer ?... saint real. De pligtcn Die my... krispyn. 'k Heb, zeg ik u, 't hem reeds gezegd, Ia, la ■ G E-  32 De MELOMANIE, gerontes, tegen Krispyn. Hy fpreekt goed Nederduitsch. krispyn. Dat 's hem als aangeboorerj En 't is thans het gebruik, wy doen dat altemaal: Zo dikwyls het ons lust verandren wy van taal, En zonder dat men aan onze uitfpraak iets kan hooren Van onzen landaart. Nu, myn heer de kunstenaar, Heer Fugantini, kom! gy zyt toch altyd klaar; Vergast onze ooren eens! waartoe zo ingetogen ? Eene enkele aria, een inval! 'k Zag u nooit Zo ffil. gerontes, tegen Krispyn. Zyn kunde ziet men duidlyk uit zyne oogen. krispyn. Maar zyn gedachten zyn fomwylen wat verftrooid. gerontes. De myne dan, de myne! is dat de kunst niet eigen ? saint real, tegen Lizette. Wat zottigheid is dit ? l izette. Gy zult het ftraks verftaan. saint real, tegen Gerontes. Zo myne liefde... krispyn. Tot den zang: waar men moog' gaan, Men  2 A N G S P E L. 33 Men vindt thans dat de zang kan alle harten neigen. Is het niet waar ? la, la, la, la! LIZETTE. La, la, Ia, Ia! KRISPYN, Jlil tegen Lizette. Ga om Elize voor te komen. Tegen Saint Real. Wel nu, myn heer, wat zegt ge ? als ik u gade (la, Bemerk ik dat de vreugd u heeft de fpraak benomen, 't Is zekerlyk ook iets dat u verheugen moet: Alreeds bekend te zyn eer men u ziet verfchynen ; Wat is dat aangenaam! zie wat uw naam al doet! Uw roem doet allen roem verdwynen. 'k Heb 't u altyd gezegd, in 't gantsche waereldrond Kunt ge, eer men u zelfs ziet, elk tot verwondring dwingen. SAINT REAL. Maar... maar,.. KRISPYN. Maar wil toch met ons zingen. SAINT REAL. Ik zingen! KRISPYN, Jlil tegen Saint Real. Of vertrek terftond. Overluid. Laat zich op zulk een AVyze een virtuofo fmeeken? C S A I N T-  34 De MELOMANIE, SAINT REAL. Ik virtuöfo? KRISPYN. 'k Weet gy zult dat tegensprcckcn: Want uwe zedigheid is zeker ongemeen. Ier zyde tegen Gernutes. Bekwaam en zedig, vindt men dat wel veel by een ? GERONTES. Ik fta geheel verrukt! Tegen Saint Real. Myn heer'. Heer Fugantini! laat in 't einde u overreeden! KRISPYN, (lil tegen Saint Real. Nu zing, of geen Elize meer. SAINT REAL, ter zyde. Hoe wordt myn hart door angst beftreden! . ZEVENDE T O O N E E L. ELIZE met LIZETTE, SAINT REAL, GERONTES, KRISPYN. SAINT REAL. R O M A N C E. 'k Mag u eindlyk dan genaaken, Voorwerp van myn' minnegloed! Éeuwiglyk voor u te bla'afcen It myn heil, myn eenigst goed. Door  ZANGSPEL. 35 Door ii te derven Zou 'k moeten derven; Maar een ftraal van uw gezicht Kan liet leven Aan my geeven, Als het koestrend zonnelicht. Niets onthoudt aan ons 't vermogen Om te fpreeken met elkaèr; Door een lonk flechts v.m uwe oogen Word ik (taks myn lot gewaar. Ily wien de liefde Zo teder griefde, Zoekt uw hart in Uw gelaat: Laat uw trekken Hem ontdekken, Dat gy hem niet weelcrftaat. Q^U I N T E T T O. ELIZE. Welk een licht kómt my beftraalcn! Hoe ftreelenrde is voor my die toon! Alleen de liefde zuigt zo fchoon Om het geluk ons af te maaien. GERONTES. Myn dochter zingt ! myn waarde zoon! ilï kan myn vreugde niet bepaalen. C 3 SAINT  36 De M E L OM A N I E, SAINT REAL. LIZETTE en KRISPYN. De liefde doet my zegepralen. Dat zingen zal hy wel betaalen. GERONTES. Ach! Lizeite! ach! myn heer! ik weet niet wat ik doe! LIZ E T T E en KRISPYN, tegen Gerontes. Hoe maakt zyn zang haat wel te moe! GERONTES. ELIZE. Doclrer.my zo waardig, Zonder weerzin zyt Zonder weerzin ben ik gy vaardig vaardig Om mynwenfehen toe Om uw wenfehen toe te flaan. te (taan. S AI NT REAL. LJZETT E en KRISPYN. Ik ben voldaan! Ik ben voldaan! 't Zal nu wel gaan! En kan myn vreugde De liefde doet my ze- Dat zingen \ 1 hy wel met bcpnaien. 1 gepraalen. bctaalen^-j Tegen EHzs. Voldoe aan all' wat ik verlang! Laat my in myne hoop niet laaien! ELIZE. Ik voeg myn flem by uwen zang, Uw bvzyn doet my adem haaien. Welk een licht, enz. GE R 01NTES, ik hen my zelf niet meer! myn heer! myn lieve kind! Gy die thans meer dan ooit myn hart aan u verbind, Ach! dat ik ti omhelzc! KRIS-  ZANGSPEL. 37 KRISPYN. Er is nog niets bedreven ; Maar als hy haar een keer twee drie heeft les gegeeven, Zult gy eens zien of zy ook vordert in de kunst, GERONTES. Ach! hoe erken ik ooit die gunst? KRISPYN. Zorg daar niet voor. Tegen Saint Real. Signor, zyt gy niet wel te vreden ? Zeg ongevleid, of niet mejuffrouw veel belooft. SAINT REAL. Voorzeker; en myn heer zal in het kort met reden Voldaan zyn over haar, of ik verbeur myn hoofd. GERONTES Myn dochter, fpreek! word ik niet in myn hoop bedrogen? Uw Saint Real — LIZETTE. 'k Wed dat zy dien- vergeetcn zal. KRISPYN. Allegro ziet dat aan haare oogen. Stil tegen Saint Real. Allegro is myn naam, onthou dat toch voorall'. GERONTES. Elize gy Zegt niet*". C 3 K R I S-  •j8 De MELOMANIE, krispyn. De fchaamte doet haar zwygen. lizette. Zulk een bekentenis gaat zo genfaklyk niet. saint real. Een woord; mejuffrouw! laat my dat van u verkrygen. elize. Wat wilt gy dat ik u zal zeggen ? daar gy zier Dat ik haast niet van myne ontroering kan bedaaren. 't Is my onmogelyk... gerontes. Wil u vryuit verklaaren; Ik fia zulks toe. elize. Wel aan ; het zy u dan genoeg, Dat ik myn' vader fteeds in alles wil behaagen En zonder tegenzin naar zynen wensen my voeg. saint real. Ik verg niets meer; 't is all' wat ik van u kan vraagen. gerontes. En ik; wyl gy u thans volmaakt met my vereent. KRISPYN. Ach ! welk een dochter! hoe betracht zy haare pligten ! lizette. De opvoeding kan zeer veel verrichten: Ik heb van tyd tot tyd de hand daar aan geleend. KRIS-"  ZANGSPEL. 39 KRISPYN, Jlil tegen Gerontes. Terwyl haar geest nu fchynt zo wel geichikt te wezen, Zou men 't contract... GERONTES. Heel goed bedacht! 'k Schryf myn' notaris voort dat ik hem hiér verwacht. tegen Elize. Stemt gy 't? ELIZE. Gy hebt van my geen'tegenlland te vreezen. GERONTES. Heb ik niet wel voorzien dat ge om myn keur verblyd Zoud zyn? nu neem vast les. . ELIZE. Zo lang gy wilt. KRISPYN. De tyd Zal, ik verzeket 't u, wel worden waargenomen. LIZETTE. 'tGaat vast dat gy in 't kort haar uwer waardig vind. SAINT REAL, tenvyl Gerontes heengaat. Elize! ELIZE. Lieve, waarde Wind! GERONTES, te rug komende. »k Ben ftraks weerom indien Chrisantes hier mogt komen. C 4 ZE-  4P De MELOMANIE, ZEVENDE T O O N E E L. saint real, elize, lizette, 'krispyn. saint real, zyn' vader hoorende noemen. Myn vader! krispyn. Stil! lizette. Geef nu een oogenblik gehoor, elize. VYy zyn ten uitersten verlegen. lizette. Gy moet wcetcn Dat ge een' meêminnaar hebt. kr i s p yn. Dat door De razerny der zang Gerontes is bezeten. lizette. Dat hy dien minnaar by geluk niet heeft gezien. krispyn. En gy zyn plaats bekleed. lizette. Men ziet zulks meer gelchiên. 'ft' " ' j^i'.fji.j^V r kr, ' . f ■■ T .', SAINT  zangspel: 4% SAINT REAL. Welk een bcdriegcry! KRISPYN. Ik moet my waarlyk fchaamen. ELIZE. Het is te vreezen — KRISPYN. In dit tydftip moeten wy Ons hoofd niet broeken met het geen alreeds voorby Of nog toekomende is; wy moeten flechts beraamen Wat op het oogenblik dient by de hand gevat. Dies moeten wy nu maar bedriegen, Ons haasten, tecknen, trouwen, liegen, Een ftorm verwachten, en beveelen voorts all' wat Er ook van komt, den tyd, die 't leed wel zal verzagten. SAINT REAL. 'k Heb nog myn' vader niet gezien. KRISPYN. In dit geval 1 | Ben ik gerust dat hy 't niet kwalyk neemen zal. SAINT REAL. Maar zo hy komt... KRISPYN. Wy zullen trachten Hem mede 'in ons geheim te brengen. C 5 elt-  42 De MELOMANIE, elize. Maarmisfchien... KRISPYN. Geen zwarigheden meer' in zulke omflandigheden Is 't nodig dat men zich bedien' Van alles wat men kan. saint rf.j l. Ik ben nochtans met reden Beducht dat ik myn rol niet wel zal fpeèlen. krispyn. 't Meest Is reeds gedaan; zyt niet bevreesd: Gy toch verftaat muziek. saint real. Maar niet genoeg. rrispyn. 't Voltooijen Van 't werk is gantsch niet zwaar: veel rede zonder zin, Een mcesterlykc toon in alles, tusfehen in Een woord in i, een woord in o, wat vreemde plooijen In uw gezicht, fomtyds voor all' Niet wys, geduurig in gedachten; Zo zal men uw bekwaamheid achten, En gy zult hooren dat men bravo roepen zal. LA AT-  ZANGSPEL. 43 LAATSTE T O O N E E L. GERONTES, EEN NOTARIS, ELIZE, SAINT REAL, LIZETTE, vervolgens C HRISANTES FINALE. GERONTES. Niets moet thans uw vreugd beletten; Dat u deez' dag de trouw verbind'! ELIZE, SAINT REAL, KRISPYN. Dat < °11S >Jeez' dag de trouw verbind'! GERONTES, tegen den Notaris. Daar is myn dochter en mvn vrind. ELIZE. Ik ben zyn dochter. SAINT REAL. Ik zyn vrind. DE NOTARIS. Is dat uw dochter en uw Vrind ? Dat hen deez' dag de trouw verbind'! Het contract is gelleld naar den ftyi en tle wetten: Zie daar! .wilt uwe naamen zetten. GERONTES, ELIZE, KRISPYN. SAINT REAL. Wetaan ; jk zal myn' naam ftraks Wel aan ; wilt uwe, na. m:n zet. zetten. ccn* CHRI-.  44 De MELOMANIE, CHRISANTES. Zie my hier ook! GERONTES. Hoe hu, zyt gy 't ? CHRISANTES. Ik kom om u te fpreekei. SAINT REAL. ELIZE, LIZETTE, KRISPYN. Myn Vader! hoe nu dit ontweken! Myn vriend""1 Elize! ach! ik vreeszyn verwyt! Lizette j ^erwyt! ™ gerontes, tegen Chrisantes. Myn vriend, gy moet u niet yerftooren; Daar is myn dochter en myn vrind, Die ik tc iharnen thans vcibind; Hy alleen kan haar bckooren, Wy! ze uw' zoon niet meer bezint. CHRISANTES, tegen Krispytt. Zyt gy 'r dien 'k zie? KRISPYN. Gy vind u niet bedrogen. CHRISANTES. Zie 'k hem daar ooi; ? KRISPYN. Ja, hy Haat voor uwe oogen j Signor Fugantini. CHRIS an te S. Signor Fugantini! AL.  ZANGSPEL. 4? allen te SA amen. FtfgantMi. gerontes. 'k Heb tot myn' fchoonzoon hem verkoren En hy wordt van haar bemind. Zo te zingen! ach! myn vrind, Gy moet een oogenbKk hem hooren. Tegen Saint Real. Zyn misnoegen toont hy klaar 5 Ei, zing eens wat dat hy bedaar'. saint real. Wil tot myn heil ook uwe ftem thans geeven! .Sta toe dat ons de tiouw verbind' ! gerontes. Wel nu? f chrisantes. Ik wil zyn' wensch in 't minst niet tegcnflreeven: Daar is uw dochter en uw vrind, Dat hen deez' dag de trouw verbind'! de notaris. Het contract is gcfteld naar den ftyl en de wetten: Zie daar; wilt uwe naamen zetten. te SA AM en. {ik zal myn naam ilraksT >zetten. I wilt uwe naamen J gerontes, tegen Chrisantes. Hoe tekent ge ook? UERÏ,  4<ï De MELOMANIE, CHRISANTES. ó Ja ; gewis, GEROMI E S. Maar waarom i CHRISANTES. Kunt gy dat vrnagen? Ik ftem in die verbintenis. GERONTES. Maar tekent ge ock ? CHRISANTES. 6 Ji; gewis. GERONTES. Maar zeg tens Waartoe 't nodig is. CHRISANTES. Kunt gy dat vraagen? Ik ben zyn vadtr; 't is myn zoon. GERONTES. Zyn zoon ! SAINT REAL. Ik ben all' wat u kan bchaagen. GERONTES. Hoe ! (lelt men my hier dus ten toon! 'k Zweer dat ik dit niet zal verdraagen. allen TE sa AMEN, tegen Gerontes. \r rons^ vergecf het< >en wil niet klaagen. Ö Ihen J Gï.  ZANGSPEL. 4-7 GERONTES. Neen; dénkt niet dat ik u \erfchoon'; Stelt men my, enz. CHRISANTES. Denk-dat gy zelf hem hebt ve koren, Dat hy wordt van haar bemind. Zo te zingen ! ach ! myn vrind, Gy moet een óogenblik hem hooren. Tegen Saint Real. Zyn misnoegen toont hy klaar; Ei, zing eens wat dat hy bedaar'. SAINT REAL. Vergeeft geen gy ons zaagt verrichten! Ik val voor uwe voeun nier: Schenk aan 01 s uw vrien' fC'.ap wéér! Zo zult gy eeuwig ons veri He, en. GERONTES. Welk eere Hem ! ik moet wel zwichten ; Zulk zingen hoorde ik nimmermeer. LIZETTE. Vivat het dansfen ! vivat de zang! Men zing en fpring zyn leven lang ! GERONTE S. Ja; iaaten we alle funrt verjaagen; 't Grootst'geluk is ons naby. 'k Sta toe dat ge in uw' wensch moogt flaagen; Mint voortaan elkander vry. Zo zingen wy. AL»  4? De MELOMANIE, allen te sa am en. Zo zingen wy. gerontes. Zo fpringea wy. allen te saamen. Zo fpringen wy Heele dage». Niets moet ooit dien lust vertraagen t Zo leeft men hier vernoegd en bly. Dat ven' van te klaagen, Elk zing en fpring en vrolyk zy! EINDE. VERBETERINGEN. Bladz. i4 Rtg. ,, Stnat. gÈnezCB Lces. geneczen> " 21 " Doc SPhX * Doe zo als ik 29 ~*~ 15 —1 Koi> . Kan ■ 32 2 aangebooren aangeboren.