VOORNAAMSTE POINTE^ VAN DEN 1LMANAC EU ■ Voor het Jaar 1795. » s 'T zelve is naar de Juliaanfche Tyd- rekening . . 6508 Sedert de eerfle OJimpiade. . 2569 r Sedert de ftichting van Rome. 2548 Naar het tydperk vsn Nabenasfar. 2542 n Naar de Turkfche tydrekening. 1175 J' Jet Gulden - getal Quatertempers. is voor dit Jaar 10 1,25,27 en 28 Febr. De Epafta. 9 2,27,29 en 30 May. H Zonnecirkel. 12 3,16, iSenipSept. >e Zondagsletter D.'4,16,18 en 19 Dcc. 1 * BEWEEGELYKE FEESTDAGEN. * eptuagefima 1 Febr. tpinxter. 24 Man *chdag. 18 dito. H. Driev. 31 dito. ï 'aas/enen. s April H. Sacr. 4ïuny. I' iiu"d,aS- » May. 1 Zondag van de« , lemeiv. 14 dito, | Advent 29 Novemfr,  ECLIPSEN VAN HET JAAR 1795. In dit Jaar zullen zig vier Eclipfen op Het Aardrijk vertoonen, als twee aan de Zon en twee aan de Maan, waar van een geheel aan de Maan* en de andere ten deele bij ons zal gezien worden. De cerfte zal zijn aau de Zon den 20 Januari j , en zal zig vertonen in de Straat de Vries, liggende op 46* grad. Noorderbreedte, en 151 grad. 10 min. van ons ten Oosten. De tweede zal zijn aan de Maan den 3 Februarij, 't begin bij ons te zien 's Avonds ten 11 uuren, 'c midden s® min. na middern. en zal over de Zuidzijde verduifteren. De derde zal zijn aan de Zon den 16 Julij, en zal zig vertonen aan de Gaap de Goede Hoop, 't begin aldaar te zien 's morg. ten 7 uuren 20 min. De vierde of laatfte zai zijn aan de Maan, zullende maar ten deele hier kunnen gezien worden op den 31 Julij, *t begin 's Avonds ten 7 uuren a6 min. buiten ons gezigt. JAN-  JANÜARY XXXI. Louwmaand, ï | Dond. Nieuwi Jaar 2. Vrydag, O uinkerk j. SjSaiurd. Doesburg j. AZtndag. Eindhoven j. 5'Maand. Thelefphor. J,S|ngsd' ^Koning, g^Volte 7jWoensd.|Kasfelj. fgpMaau 8iDond. S. Omar i. , , 9'Vrydag. !Middelb. b. deit 10 Saturd. JParys j. 5' smorg«ns 11 Zondag. \0pentyd. te° l? UUren i.m,.uI £PPL. "ïïïsï' 13 Dingsd.. Juletta. OTn • 14 Woensd. S. Potitiaan. ^ Quar»« 15 Dond. Paulus. Maandag den 16 Vrydag. Brugge j. 12 » 's nagts 17 Saturd. S.Anthonias. ten 12 "uren 18 Zondag. H. Naam ?. 45 minuten. io.Maand. Marius 20 Dingsd. Weftzane b. (^Nieuwe 21 Woensd. S, dgniet. lp Maan 22(Dond. j& Vincent. Dingsdag den 231 Vrydag. Oorfchot j. 20, 's nagts te» 24: Saturd. Antwerp. p. 12 uuren 2& as [Zondag. S. Paul. bek. minuten. 2ö;Maand. Kortryk j. lËfoEerfte 27 Dingsd. Tilburg j. JP'Quartier ,-s 28 Woensd. Herenthals j. Woensd. den 29 Dond. Emmerik j. 28 ,'s morgen* 30 Vrydag. Geersb. p. ten. 2 , uuren 31 Saturd. Luik;. so-minuten,.  FEBRUARY XXVL-. Sprokkelmaand, I Zendag. Septuagefma % Maand. MatiaLigtm, 3 Dingsd. Geldorp p. 4 Woensd Arnem. j. Volle 5 Dond, S.Agatba. tg/Maan, 6 Vrydag. S. JJorotbea, Woensdag den 7 Saturd. Nioort j. 4, 's morgeus 8 Zondag, Sexagefima. ten s uuren 6 9 Maand. S, Apohnitt. minuten. 10 Dingsd. Bremen j. 11 Woensd. Roermond j. /^Laatfte ia Dond. Eulalia. xö^Quartier , 13 Vrydag. Gregorius. Woensdag den 14 Saturd. Valentyn. li, 's avonds 15 Zondag. Qftinqaeg. ten 7 uuren. Ié Maand, Juliana. 17 Dingsd. Vafïtn>Avond 18 Woensd. Asdag 19 Dond. S.Jionifacius. iijEkNieuwe ao Vrydag. Bommel p. V8^/Maan, ai Saturd. Pipinus. Dond. den 19, 2.1 Zondag. Qpadrag. 's Namiddags 33 Maand. Utrecht p. ten 1 uur 14 24 Dingsd. S. Matbys. minuten. 35 Woensd. Quatertemp» a6 Dond. Neftor. -^.Eerfte 27 Vrydag. Quattnewtp. J/Quartier , 38 Saturd. Quatenwp. Dond. den 26, 11 's Namiddags j ten 1 uur,  MAART XXXI. Lentemaand. 1 Zondag. Remeny, 2 Maand. Haarlem p. 3 Dingsd. Heusdenp. 4 Woensd. Deventer j. 5 Dond. Grave p* £f£\Volle 6 Vrydag. Coleta. |~/ Maan, 7 Saturd. S. Tèem. Dond. den 5, 8 Zondag. Oculi. 's Namiddags 9 Maand. Kuylenb. p> ten 5 uuren ao 10 Dingsd. Amft. lo. minuien. . li Woensd. Amft. lo. 12 Dond. S. Greg. ^ Laatfte 13 Vrydag-. Schiedam p, f||,Quartier , 14 Saturd. Rommelsw.j Vrydag den 13, 15 Zondag. Letare. 's Middags ten 16 Maand. Araersf. p. 12 uuren 16 37 Dingsd. S. Geert. minuten. 18 Woensd. Amft. Mir. 19 Dond. S. Jof. 20 Vrydag. Joachitn. j^Nieuwe 21 Saturd. S.BeuediStus. \§pMaan, 22 Zondag, Judica. Vrydag den20, 231 Maand. Ling. j. 's Avonds ten 24 Dingsd. Montf. p. n uuren. 25 Woensd. Maria Boodf. 26} Dond. Loenen p. 'ISfc.Eerfte fl7 Vrydag. Vianen p. .JPQuartier , «8 Saturd. Bos b. Vrydag den27, 29\Zendag. Palm • Zond. 's Avonds ten 3o Maand. Utregt p. ï2 uuren 57 SUDingsd, IGorcum p. minuten*  APRIL XXX. Grasmaand. 1 Woensd. Voüenh p 2 Dond. Witte Boni. 3 Vrydag. GoeieVrydag. 4 Saturd. Hildebertus. 5 Zondag. Paasfeben. Volle JPQiiartier, 28 Dingsd. Montf. p. Zondag deti2o\ 29 Woensd. Lar. b. 's Morgens ten $&lDond, Delft p. I2 uuren.  MAY XXXI. Bloeimaand, I Vrydag. Pbil. enjac.\ a Saturd. Huift j. 3 Zondag. \ Vind. 4 Maand. Bodegr. p, ^\Volle 5 Dingsd. Bodegr. b. tM/Maan 6 Woensd. S. Jan. Maandag den 7 Dond. Goer. j. 4, 's Morgens S Vrydag. Micbiel. ten 3 uuren. 9 Saturd. Arnhem b. 3 o Zondag. VoX' 11 Maand, f D*g. i^Laatfte 32 Dingsd. Hage p. ttLouartier ï 33 Woensd. Maftrigtp. d » 14 Dond. Ihm. Cbrifti. „ >s *N " js Vrydag. £imweg. p- ^ 16 Saturd. Ubaldus. Ay m;m3f " 17 Zondag. Exaudi. 47 ffiiaUten' 18 Maand. Utregt p. ^Nieuwe 39 Dingsd. Prudentiana. SS»ÏÏaan 20 Woensd. Gorcum p. S^f?" 21 Dond. Groning.5. d? 22 Vrydag. Marcianus. \b' s Wamid' £3 Saturd. Vaftendag. \ ÖafcS ten . * 24 Z»*fc*. Pinxmhg. UUren 41 nun. 25 Maand. 2 Pinxterd. rfpro.. 26 Dingsd. Duyvel. p, J^o'rrier 27 Woensd. Quatertemp. «JT V " j ' 25 Dond. fcnit lo/ Maa?da* *? 29 Vrydag. fi,,,*,»,. ^ ' ' f "it. 30 Saturd. Qjuumtmp. teü 2 UU  JUNY XXX. Zomermaand. I Maand. Groning. p, o Dingsd. Groning. p. Volle 3 Woensd. Delft p. t~iMaan. 4 Dond. //. Sacrem, Dingsd. den 2, 5 Vydag. Enkh. j. 's Namiddags 6 Saturd. Waalwyk p. ten s uuren 7 Zondag Kuylenb. j. 58 minuten. 8 Maand. Medardus. 9'Dingsd. Wiilemft. b. 10 Woensd Hariingen k. /S^I.aatfte 11 Dond. 5. £am. Quartier , j2. Vrydag. S. Oduh Woensdag den 13 Saturd. '\S. Antbon. 10, 's Morg, 14 Zondag. Delft k. ten 8 uuren 15 Maand. jMedenb, p. 14 minuten. 26 Dingsd. |Ptutersli. p. Nieuwe 27 Woensd. Schagcn p. l||pMaan, 18 Dond. Hariingen j, Dingsd. den 16 19 Vrydag. Milverfomp. 's Avonds ten 20 Saturd. Bos j. ti. uuren 9 «4 Zondag. Boskoop k. minuten. 22( Maand. Middeib. j. 5.3 j Dingsd. Vaftendag. 24 Woensd S. Jan JBapt. "pwEerfte 25 Dond. Beufekomp. .JpQuartier , 2,6, Vrydag. . Joan.enPaul. Woensdag den 27 Saturd, Vaftendag. 24,'s Morgens 2$ Zondag. Haarlem k. ten 3 uuren 15 E9 Maand. SPetr.enPaul minuten. 30 Dingsd. 1$. Paulus,  JULY XXXI. Hooimaand. 1 Woensd.'Breda p. 2 Dond. Maria Vift. Volle 3 Vrydag. Giefen p. ^/Maan, 4 Saturd. Mart. Dond. den 2. 5 Zondag. S. Ben. 's Morgens ten 6 Maand. Gorcum p. 8 uuren. 7 Dingsd. Purmer. p. 8 Woensd. ütregt lo. ft o Dond. Edam lo. ffi n" "ïL ,o Vrydag. Deventer k. ter' H Saturd! Edamk. P0B£ ~ 7 j tan r i s Namiddags 12 Zondag. Vhsfingen k. 6 IS Maand. Utregt k. "f* "uren 10 14 Dingsd. Swyndr. p. min«ten- 15 Woensd. Apostel-feb. (jOkNieuwe ló Dond. Reynildis. l@fMaan, 17 Vrydag. Edam p. Dond. den i<5, 18 saturd. Symphorofa. 'sMorgens ten 19 Zondag, llondsd beg 8 uuren 27 20 Maand. S. Margriet, minuten. 21 Dingsd. Groning. p, ^SKEerfte 22 Woensd. 5, Maria. >JPQuartier , 23 Dond. Deventer j. Dond. den 23, 24 Vrydag, Vaftendag. 's Avonds ten 25 Saturd. S. Jacob. 6 uuren 40 26\ Zendag, S. Anna. minuten. 27 Maand. Wyk k. 6f4\Volle 28 Dingsd. Voorfch. p. t-pMaan, 29 Woensd. Martha. Vrydag densr, Zo Dond. lïeemft. bid, 's Avonds ten 31 Vrydag. [S, Agniet, - |8 uuren 52miu,  AUGUSTUS XXXI. Oogstmaand, 1 Saturd. \S. Pieter. 2 Zondag. Port. 3 Maand. S.Stevensvind 4 Dingsd. S.Dowinicus. 5 Woensd. Mar. ter fn. 6 Dond. Tranf. Cbr. 7 Vrydag. Wyk p. ^Laatfte 8 Saturd. Paftendag. ^ Quartier 9 Zondag. Bos k. Vrydag den 7 10 Maand. S. Lautens. 's Avonds ten 11 Dingsd, Groning. p. 11 uuren 56 ia Woensd. Waalw p. minuten. 33 Dond. Hypolitus. 14 Vrydag. Vafiendag. ' ANieuwe 35 Saturd. Maria Hem. IpMaan, 3 6 Zendag. 's Grav. k. Vrydag den 14, 37 Maand. Hartjesdag. 'sAvondstenö 38 Dingsd. Hondsd.einde. uuren. 3 9 Woensd. Ludowicus. 20 Dond. S. Bernatd, 21 Vrydag. Privatus. 22 j Saturd. Vafiendag. ^Eerfte s.$\ZoHdag. Oudewat. k. sjfyQuartier , 24;Maand. S harhit. Saturd. den 22, 25 j Dingsd. 5. Lui. 'sMorg. ten 10 26'Woensd Lccr.cn p. juuren. 27 Dond. Rbttcrd* lo. Volle 28 Vrydag. S. Ang. ^/Masn, 2# Saturd. S. Jan entb. Zund. den 30, 3o Zondag. Muyden k- 's Morg. ten 6 Si Maand. Muyden p. uuren 12 min.  SEPTEMBER XXX. Herfstmaand. 1 Dingsd. 15. Gillis. 2 Woensd Blokzyl k. 3 Dond. Blokzyl b. 4 Vrydag. Schoon? p. 5 Saturd. Bartyn. é Zondag. Abcou k. ig^Laatlte 7 Maand. Nimmeg. k. v&Quartier , «Dingsd Maria Geb. Zondag den 6, 9 Woensd. Workum j. 's Morgens ten jo Dond. Tertolen j. 7 uuren. 11 Vrydag-. Rofendaal j. 12 Saturd. Terve^n j. iSiZondag. Aidev. k. ' igTOfcNieuwe 14 Maand, f Ferbeffing, S^Maan, 15 Dingsd. Amft. lo. Zond, den 13, 16 Woensd. Quatertemp. 's Merg. ten 7 17'Dond. Lambert. uuren 2 min. 18 Vryd3g. Quatertemp. 19 Sarurd. Quatertemp. 20 Zondag. Amft. k. "5$kEerfte 21 Maand. S. Mattbys. >J^Quartier , 22 Dingsd, Leeuw, p. Maand den 21, 23 Woensd, Linus. 'sMorg. ten 1 24 Dond. Terfchell, b. uur 50 minut. 25 Vrydag, Brakel p. 2Ó Saturd. Thiel p. Volle 27 Zendag. Buren p. ^j^Maan, 28 Maand. Gorcum p. Maand, den 28, 29 Dingsd. 8. Mitbiel. 's Namidd.ten 30} Woensd,] S, Riertnim. 4 uuren 2 min.  OCTOBER XXXL Wynmaand. f Dond. ÏS. Bava. 2 Vrydag. Wyk b. 3 Saturd Leydenontfet, 4 Zondag. H. Fran. 5 Maand. Gorcum j. ^Laatfte f g^ngsd. Weesp b. g Quartier 7 Woensd. Weesp p. Maand, den s ! 8 Dond. Alk.ontf. \ Namïdd. ten 9 Vrydag. Edam p. 4 uuren i5min. ïo Saturd. S. Piéior. 11 Zondag Ooflzaan k. 12 Maand. Deventer b. ^apk Nieuwe *3jDingsd. Purmer. b. bI|pMaan, 14 Woensd. Purmer. p. Maand.den 12, 15 Dond. Deventer b. 'sMorg.ten 10 161 Vrydag. Doesburg b. uuren. 27|Saturd. Boere Sat, IS^Zondag. S. Lucas, 39{Maand. Amft. b. *o Dingsd. Haarl. b. '^Eerfte 21 Woensd. S. ür. «JsFQuartier , 2a!Dond. Haarlem b. Woensdag den 23jVrydag Schiedam b. 21, 's Morgens 24 Saturd. Alkmaar b. ten 5 uuren 20 25 Zóndag. Akerfloot b. minuten. 36 iVkand. Amft. b. »7 Dingsd. \ Vaftendag. ^ Volle 28 Woensd. S.Sim.enJud. tjg/Maan, 29 Dond. Wyk b. Woensdag den 50 Vrydag, Gorcum b. 28 ,'s Morg.ten $£ Saturd. y&fl$ndag% t uur 20 min.  NOVEMBER XXX. Slagtraaand, 1 Zondag, j Allerheiligen 2 Maand. {Allerzielen. 3 Dingsd. Breda b. 4 Woensd. Dokkura j. ^Laarfte 5 Dond Gouda b. '^Quartier 6 Vrydag. Bos p Woensdag den 7 Saturd. S.milebrord. 4, 's Morg. ten 8 Zondag. iGrol j, 3uureni6min. 9 Maand. ,Arnhem b. 30 Dingsd. Schoorl. b. 11('Woensd. S. Maarten. I/jfIN Nieuwe 12 Dond. Alkmaar p. 'lipMaan l5JZZdT föu Woensdag den 14 Saturd. Albnelius. n^Namïd- *S Zondag, garend, k. dags ten 4 uu- ló Maand. Gorcum p. ren 20 min ut. 37 Dingsd. Gorcum b. 18.Woensd. Huyfen p. ^Eerfte 19 Dond. S. EUfabetb. JfOuartier- 20 Vrydag. Bos b. ^nTZn 9°l 21 saturd. Marta pref. >s Avcmds ten 6 ÏÏm I' uuren. 23 Maand. Hoorn b. 24 Dingsd. Schoorl. b. 25 Woensd. S. Catè. 26 Dond Lis b. Volle 27 j Vrydag. Hoogft. b. ^/Maan, 28 Sarurd. Vaftendag. Dond. den 26, 39 Zondag. iAdv bejlet. 'sNamidd. ten 30 Maand. S. Andries. 12 uur 1 min*  DECEMBER XXXI. WintermaaadV ij Dingsd. S, Eloy. 2 Woensd. Bos j. 3/Dond. S.Francitcus, ^Laatfte 4 Vrydag. S, Barbara. ^Quartier , 5 Saturd. Sabbas. Dond. den 3, 6 Zendag, 1 Advent. 's Morgens ten 7 Maand. S. Ambroftut» 8 uuren 16 min 8 Dingsd. Maria Ontf. 9 Woensd. Lions j. 10 Dond. Melchiades. 11 Vrydag. Rodenb. j. ,0^.Nieuwe 12 Saturd. Joachimsd.j. '-^I-Maan, ,13" Zendag, 3 Advent, Vrydag den II, 14 Maand. Rysfel j. 'sMorg tenit 15 Dingsd. Tongelv. j. uuren 12 min. 16 Woensd Quatertemp, 17 Dond. Bergen j. iS Vrydag. Quatertemp. 19 Saturd. Quatertemp, ^SjikEerfte 20 Zondag. 4, Advent. ^JPQuartier , 21 Maand. S. Thomat, Saturd. den 19^ 22 Dingsd. Halle bev. 's Morg. ten 6 23 Woensd. Yverde vuil. uuren 2 min. 24 Dond. Vaftendag, 25 Vrydag. Kersdag. Volle 26 Saturd. 2 Kersdag, ^/Maan , 27 Zondag. S.JanEvang, Vrydag den 2$t 28 Maand. Onnof, Kind, 's Avonds ten 29 Dingsd. Thom. Cant. iï uuren 9 So Woensd. Savinns. minuten, $t Dond. S. Silvefter.  HET LUIDEN ' D EK. POORTKLOK VAN OE STAD AMSTERDAM. */ Verlangen* Den 22 Jannary, 's morgens ten half 7 s avonds ten half 5 uuren. Den 8, February, 's morg. ten 6, 's avonds ten 5 uur. Den 24 dito *s morg. en 's avonds ten half 6 uuren. Den 14 Maart's morg. ten 5, s avonds ten 6 uuren. Den i8 dito s morg. ten 5, 's avonds ten half 7 uuren. Den 10 April '» morgens ten aait 5 s avonds ten 7 uuren. Den 22. dito s morg. ten half 5, 's avonds ten half S uuren. Den 7 Mai 's morg. ten 4. s avonds ten 8 uuren. Van den 7 Mai tot den 8 Augustus blyven de Poorten openlraan tot 's avonds ten half 10 «uren, geJyk oek de Stads Herbergen.  V Verkorten, Den 8 Augustus 's morgens ten Fialf 5, 's avonds ten half 8 uuren. Den 25 dito 's morg- ten 5, 's avonds ten 7 uuren. Den 8 September 's morgens ten half 6, 's avonds ten half 7 uuren. Den Si dito 's morgens als boven, 's avonds ten 6 uuren. Den 3 Oftober 's morg. ten 6, 's avonds ten half 6 uuren. Den ai dito 's morgens ten half 7-. 'savonds ten 5 uuren. Den 6 November 's morg ten 7, 's avonds ten half 5 uuren. De maand December Myft als boven.    DE HERFST. De Natuur biedt in alle jaargetijden bevallige tooneelen aan , zo wel dezulken die zij als met eigene hauden opricht, als die » waartoe zij den mensch aanleiding geeft, ter vervullinge van zijne behoeften: flechts eene vlugtige befchouwing van het nevensftaande kunsttafreeltjen, één van die tooneelen (den wijnbouw,) verbeeldende* verftrékt daar van ten bewijze — hoe bevallig is het geheel! —- hoe aangenaam de ftoffeering, tfoOr de naarftigheid der meïsjens en knaapen, welken zig/met den gezegde» bouw onledig houden!/ De landelijke eenvoudigheid, . Op 't minnelijk geuaXyerfpreid,, Verrukt het oog ea ftröelt de harten j, Op 't bezig land hesrscht. geao verdriet*  Cs) De zucht naar rijkdom woont 'er niet Men kent 'er Hechts de liefdefmarten , En die zijn rog van korten duur, Want op den fchoot van vrouw Natuur Kan niemand ongevoelig weezea; Zij zelve ftort begeerten in, De meisjens zwichten voor de min Kb laaten zig aldra beleezen. De wijnbouw, zeker, leverteen derfchoonfte tooneelen van het bezige landleven op; de vrolijkheid en het onderling genoegca dat daarmede gepaard gaat , verftrekt als tea voorteken van de vrolijkheid en het genoegen die de wijn in de gezelfchaplijke bijeenkomfteu doet geboren worden ; jammer, ten hoogden te bejammeren, is het, dat het misbruik dien edelen en veelvermogenden drank tot een haatelijk vergif maakt» Zeker dichter zegt te recht: Spaarzaam lekkren wijn genomen, Dan verdient hij lof en eer; Maar hij doet het ergfte fchroomèn, Drinkt men driakendejdtijd meer»  C 3 > Da», het verachtelijk misbruik ftoore oa». fliet in de kittelende befchcuwing van het gezegde nevensflaande bevallige tafreeltjen«-» met welk eeise tevredene gelatenheid kromt antoinette, haar ftukswijze inzameling tot aan den bovenrand van de kuip opgetorst hebbende, haaren rug, op dat ruchaar vao de vracht ontlaste 1 — men twijfele niet san zijne dankbaarheid, voor haaren ijver; naauwlijks zal hij het laatfte trosjen uit haare korf genomen hebbes, of hij zal nog wat meer overrijken , en drukken een kuschjen op haar bevalligen mond: niet zeiuea doet de aandoening van zulk-een dankbaaren ku^ch» de wijngaardeniers als bezwijken , zo dat zij, zonder oogmerk, nederzijgende tot op den zwoegenden boezem van hunne helpfters, en ia dien toeftand door cupido , die zig meest op de boezems der lieve ineisjens onthoudt , getroffen worden ; want, zo ergens, in den wijngaard is hec fchalke minnewicht gaarne -~ jaques heeft zulks in vollen kracht ondervonden ; zijne Êere suson, die ook met haare vracht ter A 2  C 4 5 km'p gitig, opgewacht hebbendé , biedt Kij haar eene fchaal van zijne eerfteling aan,, op hoop dat die verrasiing haar zal treffen, en tot wederliefde beweegenj den ronden hoed' daar neêr gefmseten hebbende , is hij voor haare voeten geknield, en bidt haar, tevens zijn hart aantenemen —— mathurine die haar vergezelt, weidt ten breedften uit over de waarde der eerftelingen, en taQues bemerktwei rasch dat hij niet onverhoord terug zal' gaan : En hoe zou ook een eerfteling, een meisjen niet bekooren! Vooral wanneer het wijnoogst is!' dan moet zij wel "erhooren: Een eerfteling heeft veel waardij , die kan zij niet weêrftreeven, 2ïj wil wel voor een eerfteling, eea eerjïdi'ngjen geeven, * * • *    II. DE KLOEKMOEDIGE REDDING, TV- J-Naijver oyer voprfpoed, Die bartstogt,,jso gevaarlijk» Heeft hoctmjt doen befluitea, • Zijn buurjaans ruime woning, De woning van istienne, Door 't vuur te doen verteeren ; Naauw doeg de vlam naar buiten, Of hoctaut werd gegrepen; Hij had zig zeiv' verraden, D: or de angst die hem verfcheurde, Door 't knaagen zijns gewetens —• De jongde van de wachten Ziet midden is de vlammen, Van hoven in een vei.fter, De dochter van estieknje , De aanminnige lucille; Hij richt terftond een ladder, Ea klimt tot ia de vlamme, A3  ( s ) Tot aan het aklig veniter; Luciixb ftort zig, gillend, Wanhóopend in zijne armen; Hij vat met ijzren handen , Hij fchijnt voor \ vuur onkwetsbaar, Eu brengt zijn buit beneden ■ ■ Wat zou zijn lot wél weezen , Voor zulk een ftoute redding? JE>e fbhat die hij gered heeft, TrVordt wis geheel de zijne ——» Een ander vuur, meer hevig, Is midden in de vlammen, Gewis in 't hart gedrongen, Der tedere xucii/le — Hoe zal zij hem beminnen, 1 Den redder van haar leven, Den onvenfaagden redder! Zij is uit tracht der redding Zijn eigendom geworden, Zij wil 't oo'r gaarne weezeu —- Het vuur vn hasre Hefde Zal zéker eeuwig duren»    III. DE EED. Dikwijls is de eenzaamheid de liefde ongemeen gunftig! ia 't vast vertrouwen daarop , had lucj de vrolijke en dartele luc, zijne bevallige themiretoteenewandeling, naar den kant van zeker bosch uitgenodigd; zij beminde hem wel, maar echter behield zij altoos eenen geest van fbrheid; zij waf niet zo zwak voor hem als hij 't wel gaarue gezien zoude hebben; want hoe meer eene mitmaaris zwak voor haaren minnaar js, hoe meer zij hem bevalt, hoe ftandvastiger hij haar zal beminnen. Zo dra luc de grenzen van het gewoel der menfchen met zijne bevallige themire overgeftapt was,plukte hij een aartigbloemtjea, eo gebruikte de vrijpostigheid van het met een beevende hand tusfchen haar kei»*, jen te planten; teveos zingende: Dat dit bloemtjen 't keursjen ciere^ Van mijn zielsvriendin themire 1 Ach dat het op d'eigen ftond A4  C 3 ) Hi«r ook zijne grafplaats vond'! Mogte ik 't aanftonds zien verflenfen» Door tiiemire's liefdensgloed, Die zijj^in haar' boezem voedt, 'K had geen ander heil te wenfchen. Themire glimplachte; floeg haare oogen op het gefchenk, ea zeide op een fpotteuden toon : leef lang Hef bloemt jeu ! luc verdubbelde al zijne Vunrige uuboezémin* gen; plukte tusfehen beide een teder kusch* jen; roemde de bevalligheden van de Natuur, vergeleek 'er die van zijne themire bij, en gaf de vogelen ten voorbedde van *t gehoorzamen aan de liefde t is 'er wel eea «enige vogel, lieve themire! zeide hij, die niet zijne beminde heefc, en met' die beminde een eigen vreedzaam nestjen bewoont , de begeerten van zijn brandend hart voldoet, en weldra een gezin verkrijgt, dat het voornaamfte voorwerp van zijne zorgen ;s,j „ Ja maar, mijn goede luc l „ de vogels beminnen Hechts voor een kor„ ten tijd «en zelfd voorwerp ; zij bemm„ neu. volgends eea inftinct* en kunnen.niet  C 9 ) ■s, ongetrouw worden." — Ik zweer u, M bevallige themire ! dat beminnen, u te 5; beminnen > mijn inftinct, en wel mijn on„ verdoofbaar inftinct is." —— 3, Gij zijt „ een jongeling. dat is, getrouwlijk over» ,, gezet, een onfiandvastige." „ Ik ben ,, een vriend der liefde, en kan niet nalaten ,, te beminnen." — „ Of mij» of een „ ander; gelijk de vogels beminnen." —— ,, / ltoos , mijne themire ! gelijk een luc bemint." ■ Dus koutende kwamen zijlaan een rots, waarop luc den voorigen dag had gegraveerd; Ik zweer themire te zullen bezitten of ft erven dit toonde hij zijne reeds vertederde miunaaresfe; zij bloosde en otitroerde in verrukking ^liep zij naar de rots; trok een fpeld uit haare vlechten ; traste een ftreep door-haar' naam, enfehreef die van haar' minnaar daar boven —— luc las, vloog om haar' hals, kuschte haar vuuriger dan ooit, en de historie zegt, dat de gelieven zamen nog een quartier uurs het bosch dieper indwaalden, A5  IV. DE GOEDE VADER. 9j Vader! ach! yerfchoow mijn' broeder> « die bier zuchtend ligt geknield ; ., Hij belijdt zijn groote misdaad, 33 door oprecht berouw bezield; » Zie marton, ze is tog een meisjen, 3» dat gij altoos eruftig pre est, „ Schoon zij voor mijn losfen broeder, ' 33 zwakj te zwak zelfs is geweest; s, Vader! hoor» gij kunt befeffen 33 wat de zaak is die 'k bepleit» „ Nu de jonge lieden hoopen >, op uw goedertierenheid! ,» Mogen ze in uw vriendfchap deelen, dan verlaten zij de ilad...., Tot dos verre was ernst met deaanfpraak «an, of liever voorfpraak bij zijn' vader ge» vorderd 3 -op het treffend tconeeltjen , dat Wij u, waarde leezerj op bet nevensgaande    ( II ) kunstplaatjen afgebeeld hebben; gij kunt ligt begrijpen, wat'er tusfchen den jongen losbol en de bevallige marton , de dienstmaagd van zijnen vader was voorgevallen» dan, wat was de reden dat de braave nicander. het pleidooi vaa zijn' zoon afbrak ? ——— hoor wat hij zeide: „ Ernst ! ik kan zeer wel befeffen, „ welk een voorval gij bepleit; »» Ja gij kunt voorzeker hoopen op mijn goedertierenheid: Gij mogt megelijk wel lijden dat uw broeder aftrokk', maar „ Hij zal blijven, en ik wenschte 3t dat ook ernst dus fchuldig waat'! ai Braave mannen minnen vrouwen, ,, had mijn knaap een' moord gedaan i»« s, Maar hij gaf een mensch het leven., ♦ „ 'k zeg u 't ftaat mij zeer wel aan; 9, En marton's geboorte of rijkdom is een hersfenfchim mijn kind! 3ï Wij zijn één, bij onzen vader, „ die gelijklijk ons bemint."  V. 'T HUWELIJKS CONTRACT. Ceorce, een jonge en zeer bevallige 'knaap, bad federt eenigen tijd de bekoorelijke Tlosette , zo hevig bemind, dat zij de indrukfelen zijner liefde niet langer konde verbergen ; waarop de gelieven onderling beOoïen hadden, b'j hunne ouders om het huwelijk aan te houden : dusart, de vader van ROsette , op onderricht van zijne vrouw, wel weetende wa: 'er gaande was, beOoot 'er gereedlijk toe, maar anton, george's vader, ook de lucht da.rvan getreden hebbende, begeenie die gelegenheid waar te neemen , t m groote goederen , raar evenredigheid van hunnen ftand , (zij waren wijn* gaardeniers») voor zijnen zoo ; te bedingen , doch hoor hoe hem zulks mislukte. De beide vaders waren tot het fluiten vaa 't huwelijks cortracl zamer gekomen, i,i 't bijzijn va» GEORGE , en van de beminnelijke B.QSETTE met haare moeder, die haare    C *3 2 dbchter niet zeer lastig viel — het volgende tooneel werd'iu deeze bijeenkomst gcfpeeld* d u s a r t. Na buurman anton! 't fchijnt- tog dal onze kinderen volftrekt begeeren zamea in deu ec'it te leeven, Des is de vraag wat gij uw' zoon ten huwelijk meê zult geeven? ant on. Wat zal ik geeven» buurman} ik beding voor mijn' zoon van uwan kant een goed gedeelte van uwe goederen vooruit, Of' ik verzeker u, dat zijn huwelijk met rosette door anton wordt gefluit, d u s a r t. Wel, wel! dat zouverfchrikkelijkweezen5 de jonge lieden beminnen elkander oprecht, ia zo verre ik 'c heb kunnen befefFen. Kom buurman, laat ons zien of wij de k.QQP. zamen niet kunnen treffen. anton. Als gij rosetTë tweeduizend livrss meê' geeft 3 zie daar dan mijn hand.,,  C 14 ï Ik zal george vijfhonderd geeveu, doek niet in contanten, maar in land, d u s a r t}. Vijfhonderd tegen twee duizend,,,, anton. Ik zeg u dat het anders niet zal gefchieden, Ik laat mij niet bepraate'n; en george kan mij ook niet dwingen , als ik 't hem mogt verbieden. Wij zijn niet van ééne kerk. p u s a r t. Dat doet 'er thans weinig toe, buurman; de jongelieden waren reeds voor drie maanden van één kerk. anton. Ha! ha ! ik verfta u; is het zo gelegen met het werk? Nu dan, voor u nog duizend livres meer , 0f rosette zal in de fchande blijven; Kom, drie duizend livres, en ik vijftig» dan ga ik aanftonds aan 't fchrijven, george. Dat 's dwingen, vader. Deuk om jocaste.  c is y anton. Wie vraagt u naar jocaste ? george. wil maar zeggen, dat gij IS: Zo gij mij dwingt, op nw benrt geftraft zult worden van mij. Ik vlieg naar den rechter, en verklaar, dat gij, als getrouwd man, bij jocaste... anton. « ingegevenD" heeft de duivel Kombi.crman, laat ocsmaar tekenen; hoe veel wilt gij rosette ten huwelijk geeven? dusart. £o veel als anton geeft, a nton, Vier duizend livres i« baargeld, mits dat george nietfpreeken mag. Al kwamen 'er ook door den tijd nog zes Jocastes voor den dag.  VI, DE WA ARE MOEDER» -TxoriNe, eene deugdzaame en reeds hoog bejaarde weduwe, had eene dochter, mari Hoe onbepaalde liefde Voor 'c vaderland, de fpieren Van eene vrouw kan fterken; 'T is ons ontzegd te ftrijden, De mannen moeten vechten, Nicander! ga dan vechten, Dat uwe donderklooten, Het vaderland bevrijden Van een baldadig vijand, Die onze rust en welvaart, Zo roekloos aan dorst vallen: 'S lands zaak is hoogst rechtvaardig, Des zal het Opperwezen Uw vlotelingen zegenen; Ja, braave vaderlander! Ja gij zult lauwren plukken; De deugd moet triumpheeren Vaarwel dan vriend mijns harten, O haten toch de traanen, Van onze lieve dochter, U geen bekommring baren, Ik zal die traanen droogen; Zo lang gij van mij af zijt, Zal is mij bezig houden, 3  C 25 5 . Met haar te doen befeffen t Hoe loflijk 't voor een' man is. Voor 'c vaderland te ftrijden , Een vijaad fhout te ftraffen, Die 's lands geluk en welvaart Zo roekloos aan dorst vallen: Ja, 'k zal haar traanen droogen Door een tafreel dier helden, Die voor 's lands vrijheid ftreeden En nog in zegen leeven > Schoon voor eeu' eeuw geftorven —■ Vertrek dan onbekommerd Nog éénen kusch, mcander 1 « 'K verwacht u in mijne armen, Vercferd met edle lauwers —— Vaarwel... mijn hart... zwijg liefde, Het vaderland is heilig «■ Ké;i kusch nog —- ga nicAnder! •*» 'K. gevoel dat gij mij waard' zijt, *  .X. BE V L ;u G T. fïoor & iemand? ■■■ ■■ neen, ft is alles Hl ——- vaarwel, wreede vader! -— God | lijve met u , en geeve dat ik mij den ftap I ^ietbeklaage, waartoe uwe onzinnige ftaatucht mij dwingt —— dat beklag zoude uw eweten doe'i wroegen —— is 't mija fchuld iat mijn hart vatb >ar is voor de liefde? " ,eefc niet God zelf edoard, die bekoorlijkheden, die taientet'j die deugden gegeven, ■/elke zo cnwederftandiijk op miin hart g-ej ''/erkt hebben , dat ik van hem afgefcheiden , iet kan leven? of bad ik die zaligheid •oor mijn hart moeten verbannen? had ik ;jods zicbtbasren wil tegenfland moeten bie'len, alleer om dat gij, o mijn vader! wreed Ijenoeg waart van mijn ongeluk te willen >    C 27 ) uit ftaatzuchtige oogmerken ? is dit de pligt van een kind, dan ware het beter niet geboren te zijn vader! wat kan mij voor mijn verder leeven gelukkig raaaken, geld of deugd? liefde of afkeer? ——- dat uw oordeel ontwaake, en gij zult mij rechtvaardigen. Is bijhard niet een zoon van God, offchoon niet niet ruime goederen bedeeld? — ! is hij om zijne braafheid hem niet een waar- j dige ïoon ? ——-• o! hoe befef ik dit! ——• op dien grond werp ik mij in zijne armen. Vaarwel dan , wreede vader! ~— ik ga gelukkig worden —— de fchrik en het berouw die u bij uw ontwaaken zulless treffen , zullen geweldig weezeu —— ik gevoel'eri al het gewigt van —— ik weet vader! ach.' ondanks uwe tirannij moet ik mij van n j affcheuren — Natuur I hoe fterk zijn uwe ] bandenl — maar die der liefde zija n0g j fterker —» vaarwel vader J  XI. THEMIRE. |Hoor eens waarde , Hev? broeder! zo gij fredeb ik ontmoet, 'eg hem dan dat hij themire i door zijn afaijn lijden doet; T zijp nn bijaa twintig uuren dat ik bem niet heb gezien, Jlfraag hem, of hij dan voor eeuwig, zij l themire wil ontvlien? —• jTwintig uuren, twintig eeuwen naar de reekning van de min; moe benijd ik uw charlotte, mijn bevallige vriendin, ij Jw getrouwe minnaaresft I > die gij weêr omhelzen gaat; êZij mag roemen op het voorwerp daar haar teder hare voor fiaat; Zij mag roemen, ik moet zuchtenl FREDRIK mint, maar ach! zo koel,    C 29 5 Ea zj;i liefde is echter de oorzaak, van het geen 'k voor hem gevoel 1 Zeg hem dau, ja zeg mijn fb.edr.ik! dat hj wreed is, dat hij mij Weg doet kwijnen in verdrietea» dat hij minnen moet als gij: Zeg hem . ♦.. mrar ik kan niet zeggeu al wat g'j hem zeggen moet} Oogen kunten 't flechts vertellen» doch uwe oogen zijn niet goed; Geenen dan mijue eigene oogea , kunnen mijne tolken zijn , Zag daa flechts dat hij zo aan (londs bij zijn minnaares verfcarija'"; Haast u, geef u paard de-fpooren, vlieg, gelijk de ligte wind, Vlieg ! vaarwel! neen wacht — hoor broeds: zeg alleenl jk aaa mija' vrind, Dat mijn vader kern moet fpr.ïeken, maar dan haast h;j mcog-lijit niet Ga dan — neea — ga - neen — 'k heb pligtea1 O die pligtea zijn verdrit-cl  XII. DE [AMERICA A Ni | j VVaarom, semiïle! dus uw' hartvriend aan |J|> te maar n, ■pot om>~ m aan de rcoode Emo^m .f hen uit htfn grouwelne3t, I ï Met hui- :hepen in dit zalige gewe3t? ? (HuQ Coès" • 2egg*« zij i een zucht om ons tf n, J'ili O te leiden eu beteren; !! | daar dar Godsdienst hun geweldcaarij gebi' Veracht , , eeu' God van wrsedheid dien i t» j pok fpreckt de logen door bun monden, IT is 't goud, SEMiRE» 't goud dat bij ons wordt gevonden,    C H L O Ë, Ik zou de frischheid zingen 4 Der zoete lemewindjens, Die Flora miolijk kusfchen; Maar 'i? zag de fchoe- e ciitoS» Toen kon 'k niet anders zingea Dan van de dartle lie de ; En federt wijde ik chloS, Mijn tedrc minnezaojjen ; Wa t federt /. ng 'k niet andera Daa vaa de ü«rtle liefde.  BE ROOS EN HET CAPELLETJEN. Een Valei. Onftandvastigheid in neigingen en verbinddenijfen, is in onze dagen iet, waaraan men geene de minfte gedachten van pligtfchending hecht; eeden van getrouwheid en ftaadvastigheid zji ijdele woorden, die enkel galanterie of ligïzinnigheid ten grondfiage hebben: de zucht, om te behangen, is zo algemeen aan beide defexen, dat men zig naauwlijbs meer bekommert of de voorwerpen, welken men wil behaagen, onze achting en liefde wel waardig zijn : daar deeze begeerte flechts vlugtige oogenblikken duurt, acht men het naauwlijks der moeite waardig elkanders charaüter gadeteflaan; en offchoon men hetzelve ook voor eenige cogeablikkea opmer]gH«mi 2g?.deGoege ; ef-  C S9 > , fchoon men eetiige wézenlijke verdienden ïïi sikander opmerkte, maakt zulks geeue geloegzaame indruk op de harren om ze belendig te doen zijn; onftaudvastigheid doet ven weldra weder een nieuw voorwerp verkiezen ; een voorwerp dat dikwijls minder luisterrijk , minder bekoorelijk , minder rleiTgdzarmis, minder wezenlijke verdienden .ïeeft, en aan het welke de nieuwheid alleen glans bijzet : zo verloopen de aangenaams; jsaren der jeugd, die jaaren waarin het hart, gefchikt voor tedere indrukfelen , bij eene keuze, gegrond op waare verdienden, door beftendigheid alken zijn geluk kan vinden. Gevoelige zielen i edele jeugd ! gij die voor fijnere aandoeningen vatbaar zijt ; gij die uwen grootden wellust vindt, in het voorwerp dat gij bemint gelukkig te doen we>.zei>; gij die uwe hoofde gelukzaligheid dek in dat voorwerp alken te' behaageu ; o! uw .fijn gevoel, dat een bron van zuiveren wellust i» zig hefluh, maakt uwe dagen bitter; vergiftigt uw gelteelé leven, zo gij het ongeluk hebt een onftaudvastige te beC 4  C 40 ) minnen; en die u vrrlaar, om zig voor weinige vlugtige oogenbhktei» aa eene a-.de» te verb-nden, en des even als de eapel ,van bloem ( p bloem dartel - gevoelige zi len| laat u derhalven «iet misleiden waakt oves uw bare ! wétkt vo ral over uw hart alg «erkeitidrukfeten van gevoel het bezielen! gceftuaa- detze eerfle indrukte va niet over, «onder alvorens te toetten, of het hart da! gi; bemint het uwe waardig is; of het niel varbaar is voor wispeltuurigheid ; of men. u btmi-u om ' at gi; eenige fchoonbeid bezit, dan of me,, at< erder aeht liaat op uwe wezenlijke v- rdier ften. De v >igende tebel fchetst de veranderlijkheid en Uitzinnigheid na r het leven af, In zekeren teboonen ho: pronkten verfcheidene bloemm, van verfchiHer.de jeeuren en Verwan ; on;er óeezs allen glansde de roos, die koningin der bloemen met haare frisfche blos, boven alle anderen uit: een fchoon kapelb ijen. met 'duikende wieuen, waardig de lieveling van het roos en 'ezijn, bwain hetzelve reeds bij de opüomeade zoa vme»  C 4* > Lere-n, dat bij bet vuuriglijk beminde fde roos zuchtte, en zij werden het onderling ééns „ Ik zal voor u alleen lee- L ven," zegt de capel. — « ii; zal L niemand dan u beurden » antwoordde (de roos: zij zwoeren vervolgends elkander Inooit te zullen verhaten De capel , züne wenfchen voldaan ziende, verliet de roos om zijne benodigdheden te vervullen; hij keert t .ec voor tegen den middag terug: „ Hoe:" zeide de roos, 4, de liefde die zo vunrig, zo oprecht, zo levendig was, is reeas verkoeld! eene „ eeuw is verlopen, ('twareneenis;euuren,) L zonder dat gij mij de minfte oplettend,, heid be:oond hebt! ik heb u in deezen L hof van bloem tot bloem zien dartele», lg? en heur beurtelings eene liefde zien be« , , wijzen, die mij alleen toekomt —— \, ondankbaare! ik heb u zelfs het viooltjen L zien kusfcheai het viooltjen; dat onder L de bloemen zo gering en onaanzienlijk Li*! dat men t aauwlijks duldt! hoe weinig i M fchooaheid het oo 4 bezjtte, heeft het C 5  C 42 ) ss echter uwe oogen bekoord! gij hebt 3» den fmaaklooren tulp geliefkoosd; de „ bleekkleurige jonqullle J de tuberoos hebt s, gij verfcheidene maaien verzekering vaa <», uwe liefde gegeven ,m dan, trouw- », toozej zijt gij niet verzekerd van uwe „ verraderij <" De ligtzinnige capel antwoordde haar op denzelfden toon — „ Het ftaat u fchoon," zeide hij, „ gij 5ooze pronkfter met uwe „ fijne^ rainneftreeken, mij over mijne ligt- „ zinnigheid te beoordeelen 1 - jfc doe » flechts als gij ; ik heb ook uwe onfta«d- ,* vastige mMnnaarijen befpied i met „ wek een vermaak Za? ikU) gUinplagchen, „ de, dti flreelenden adem van den ver- liefden Zchir omi,Qi,„ , ■■ omheke:i ! en dit zou ik » nuog vergeevenl _ &aar> hier mede met voldaan, zag ik u de vuurige omhel- s, zingen der hor.ingbei genieten » na „ de bei kwam ooi de hommel...,, gij „ wilt aan elk behaagen , ja tot aan de „ muggen zelfs; gij weigert geene aange„ bodeue hulde; alle minnaars zijn welkom,"  C 43 ) Waar is die guldene eeuw> toen de Nal tuur het menschdom toelachte ? de eeuw wier afbeeldfel ons nog bekoort I ■* 't ; zijn echter niet flechts de helderfte dagen 5 i de geruster nachten, waarin de Natuur I fchooner fcheen, die ik betreur! ik beween het ook niet dat Flora toen meerder bloemen , en Pomona meerdere vruchten gaf % neen! ik beween andere geroegens, andere reine wellusten! 't is de goede trouw, de' eenvoudige orfchuld, welke toenmaals de banen bewoonde ; hierin beftond het guldene «lier eeuw: de gefprekken waren toen geene ftrikken, die men in 't verborgene fpande ; gedachten ea woorden waren nog niet in tweedragc met elkander.  afbeeldzel van sophia, Men fchets' de jooge en fchoone Anrora men fc:,etfe al haar kekoor ijkheèn, Schoon men met Flora** tooi haar tooie, wat fchoon men met iet fcoooi s v ereen' Wat itoin penceel men „0k mooS' vieren,' hoe ver men ook in kun« moog' ma\ Wat oogen men ook ftrak doe ftaaxen wat geest men ook verftumd <les fchoon of lelijk; De blinde keurt de kleuren, De rioove keurt de klanken; Men twist zi-lfs over de oogen Der lieve tedre metsjens; Die roerat met drift de bruinen, Dees roemt de hemelsblaauwen, Een ander weêr de zwarten , Men twist ook over 't fchoone Der hairen van de meisjens; Deez roerat de zw.rte hairen, Die prist met drift de bruinen» Die zingt de geele lokken;  C 4*5 > Voor mij ik keur het noodloos » Te twisten over oogen , Te twisten over hairen;. Dit 's zeker dac de hairen En de oogen van het meisjen Dat mij bekoort, het fchoonst zijn ; Want de oogen van dat meisjen Belonken mij vol liefde; Haar hairen > hoe gekleurd ook, Zijn ftrikkcn van Cupido, Waarin ik ben gevangen, Waarin ik biijf gevangen , En die mijn liefde voeden - , Wat zou toch fchooner weezen, Pan 'c geen men waarlijk lief heeft?  HET BESLUIT, ■ Beminnen is het zoetst der aard', Wij zijn gefchapea om te minnen, Waarom» zo ons Natuur 't verbiedt9 Moet men die drift dan overwinnen? Zo o:-s de liefde ondanks ons zelv', Jeftormt, we ondanks ons zelv' beminnen 5 ' Waarom, zo men dus krachtloos is, iVloet men die drift dan overwinnen ? ] De wet is zekerlijk te ftreng, Die ons gebiedt om niet te minnen; Waarom, zo ons Natuur 't beveelt* Moet men de min dan overwinnen? Vermogende, onbedwingbre min! Gij overheert en hart en zinnen; Wat men ook van mij vordren moog% % wil u niet trachten te overwinnen.  •X SCHOONSTE BLOEMTJE. moest onlangs 't fchoosfte bloemtje kiezen, 'Er was een Anjer en een Roos, Een Aster en een Boterbloem! ien ,\ En raad wat bloemtjen ik verkoos? De Roos denkt gii? - het Anieliertjen? <«• Zo denkt gii, maar 't is zonder grond! Ik koos 't eenvou fig Boterbloemtien, Wijl 't op themire's boezem ftoad. BEDEN-  BEDENKING OVER DE DEUGD, Zou de deugd wel zo iet weezen, dat de mensch verkrijgen kan ? -— K hoor zo fomtijds wel eens zeggen: s, o! 't is ree Ut een deugdzaam man! L Hij is maatig> hij is nuchtren, hij is eerbaar en getrouw; L Altijd ijvrig aan zijn' arbeid-: „ nooit van huis, als met zijn vrouw; I Andre vrouwen ziet hij naauwlüks ; „ o! hij is zo deeglijk goedl" — Maar ik weet niet of dat deeglijk hier wel iet ter zaake doet J —— ■Is hij deugdzaam uit verkiezing, of alleen' om dat hij 't is ? —— 'T grondige antwoord op deez vraagen, kan beflisfen naar ik gis iw D  C oo } Prijst men ook den trotfchen ceder om dat hij ten wolke ftijgt ? Immers kan 't geen ceder weezen, als zijn kruin naar de aarde nijgt? Eiken geeven altijd eikels, maar zij kunnen anders niet;' Geeft de rozelaar ook druiven? groeit de Hemelbloem op 't riet? En zo is 'c naar mijn gedachten ■ ook gelegen mee de deugd; 'T .is gee;i vrucht van eigen arbeid „ r:och van leiding in de jeugd; Neen het is iet eigenaartigs , dat men niet verkrijgen kan; Bit 's een ceder, dat >g een ^^j^ en het derde een deugdzaam man Fob houdt van een lekkren maaltijd, en hij eet zig gaarne zwaar; O dan kan hij 't leven voelen, even of 'c iet fèoüijks waar'; Maar de goede jan is maatig, want zijn maag is minder groot ; Aan de helft van 's andrea maaltijd, at de goede ful zig dood ;  I C si 5 lo3 houdt van een vollen beker ^ en een roes is zijn vermaak; fan is 't uurwerk opgewonden , dan verlevendigt zija' fmaak; Jij is teder, vlug van oordeel, eu ontwapent het verdriet; an intusfchen hoort men geeuwen, als hij flechts de glaasjecs ziet; T eerfte teugjen breugt den fukkel op den oever van het graf; Die vermoorde hem gewislijk, die hem twee te drinken gaf. looi kan bij den druif niet groejen» is een vijand van den wijn; Maar zou om dat tegenlijden, alle kool lofwaardig zijn? Dan mag ook de ceder roemen, dat hij naar de wolken ftijgt; Ja maar 't is zijn eigen keus niet, dat hij niet naar. de aarde nijgt! »T is de kool niet die het bijzijn van den edlen wijnftok haat j Neen het is iet eigeraartigs, dat zig niet verklaaren laati D 2  C 52 ) Is vrind jan het tegenlijdend, van den wijn; dan is 't gevv:Sj Dat zijn nuchterheid niet anders dari iet eigenaartigs is: Op dien voet is hij ook eerbaar, fchiet voorbeeldeloos getrouw; Want zijn har: is niet te treffen door de fcho&tjheid van een vrouw ; Hij beftaat uit logge veeslen; en is niet verliefd van aart; Hij is niet om 't zoet genieten > maar om 't lui gemak gepaard; Hij begeerde een dienaaresfe; nu, een eenige voldoet; Daarom ziet hij naar geen andren; daarom is die jan zo goed; Is hij om zijn grove veeslen, „ achtenswaardig! & beken," Zegt mijn fob , „ dat ik om fijner, „ dan ge ene achting waardig ben: „ Maar zijn deugd is geen verkiezing; ,, ook mijne ondeugd is het niet" — •T is zo, 't zijn flechts eigenfchappen als men op den keper ziet;  ( 53 } a ik fcem des in 't gevoelen, lioe men »t ook veracht', verbann', jat de deugd flechts aangeboren niet verkregen weezen kan. PUNTDICHTJEN. f De tijd brengt waarheid voord, de waar-t heid zwarte nijd; )e nijd dan bijgevolg , ii 't kindskind vaa den tijd, D3  FREDRIK EN CHARLOTTE, Een tooneel vol aandoening, bevattende eene waare geschiedenis. ïkleiding. T u * oen frederik , bedroefd» om de armoé die hem drukte, n Op meêlij' had gehoopt, en deeze hoop mislukte, „ Toen hij gebedeld had om raad en oJ derftand, » Kwam hij terug , als met dea donder fa zijn hand; „ Hij hoort zijn bedvriendin de Godheid ijvrig fmeeken, „ Vliegt woedend op haar af, en vangt dus aan te fpreeken:"  ■ Z A M E N S P R A A K, FREDR.IK. lloe ! neg al weenende en gebegsn op uw kniên? Lijs op elendelinge ! ik mag u zo niet zien! —— i3roog uwen traanenvloed; want waarom zou zij (hoornen 3aar de ontneêdoogendlieid elks hart heefc ingenomen ? Elks hart, charloïte! is thans een barre woestenij, Een fchuilplaats voor bedrog, voor list ea fchelmerij; Doe zo als aadren doen, wilt gij gelukkig weezen ~~Kom, waarom aarfeit gij ? 'er is geen firaf te vreezen —— De voorfpoed is voor hem die 't meeste kwaad verricht Wasr beefc gij voor? CHARLOTTE. Helaas! voor uw ontfMd gezicht» EU  . C 56 3 Mijn Keve frederik ! gij moort mij met uwe cogen ; Bezweek uw deugdzaam hart,,,, f RED RIK. De deugd heeft geen vermogen.,♦ . Waar is ons kind? CIIARL O TTE. Zij fiaapt. FREDKIK. Vcor eeuwig? — o! 't is wèl; 'T was ook onmogelijk dat zulk een zwak geitel, Den honger kon weêrftaan, CtiARLOTTE Beminde vriend mijns harten! Gij zijt verflonden door een overmaat van , fmarten. Marianne fiaapt,,... F RED RIK. Zij fiaapt' — laat ons barmhartig zijn J Kom moeder! kom! 'k verlos uw kindjea van haar pijn,, ♦ ♦  C 57 3 CHAR. LOTTE» Wat wilt gij deen? F RE DE. IK. Haar met mijn dorre vuist zo treffen, s« CH ARL OTTE. O God! — wat zegt gij? — ach! — FREDRIK. Maar kunt gij niet befeffen... • CHARLOTT E. Ei zwijg; ik bid u zwijg '.vergram de Godheid niet! FREDRIK. De Godheid ! die ons niet dan bittre teugen biedt.... CHARLOTT E. Vergeet zijn wijsheid FREDRIK. Och! —- de wanhoop doet mij dooien, Omhels me —— en iaat uw lot der Godheid aanbevoléa *—— Ik zie geen uitkomst meer; kom, eet ons laatfte brood,  { 58 ) En maak n dan gereed tot d'allarwteedfteu dood : Op meelij', zielsvriendin! kan de armoe niet meer hoopen, De wreedheid zet alleen ons nog eene uitkomst open —— Hoor, hoor chulotte j wat men mij heeft voorgefteld, Wat men beloonen wil nec\ns met een weinig geld . Ik kan, wat eishjkheid! het denkbeeld doet mij beeven! Mij eenen dollen hond, om loon , ten prooje geeven, Op dat zijn taud mijn huid , o gruwel I open reit', fa zijn befmettlijk gif z;g door mfjn b]oe(J verfpreid' , Om mij , w"t fterveling zou zulk een lot verkiezen ! Om mij bij al mi n ramp 't veribnd te doen verliezen ; Dan, wel vergiftigd zijnde , ea raazend, gantsch verwoed,  C s9 ) Met kgordeu vast gefnoerd*, dan zou liet | fnoodst gebroed, Een zekere artzenij , nu onlangs uitgevonden , Ter toetfe brengen , en mijn doodelijke j wonden Genezen, of, ciurlotte! uw man, gantsch onberaên» Ja dol en brullende naar eene eeuwigheid doen gaan. (*) Men zegt, bet ftrekt tot nut; maar 't is de J zaak verbloemen, Want elk moet fiddren die het aanbod flechts hoort noemen —— Zie daar wat ik kan doen , en gij char- lotte , gij ... . De fckiamte boeit mijn tong. CHARLOTTE» Spreek frederik! fpreek Vrij t (*) Dit is voor (enige jaaren in Londoaj verfcheldene arme lieden voorgejlagcn. t  C ■ 60 ) f r e"d r i k. IHet fiood geboeft verga! — cbarlottb ik zal 't u zeggen — Zo gij uw fchaamte, uwe eer eü kleedren af wilt leggen , U bij het helderst licht gantsch naakt vertoonena da»n pankuqt gij eenig geld verkrijgen. om uw' man pn dochter; voor't geknaag des honger* te bevrijden; En mooglijk dan nog niet voor gij hebt moeten lijden, jfcatwel een kunftige , maar tevens fieode hand, p in een houding fchikk' , bekwaam om geile brand Te ftooken ; dat een oog juist meetend, langzaam tuure, En wellust drinkende u befchouw', hoelang 't ook duure, Op dat het ftomme doek , pntvonkende vertell'a  C öi ) De minfte sanlokiijkheid vaa 't vrouwelijk geitel; Cp dat de dunne verw de brandende oogen irreële, En in . het geile hart nog fterker lusten teele' — Nu lieve zielsvriendin! c h a rl o t te. Nu fredrik.! fredrik. Vloekt gij niet, Op 'c mensehdom , waarvan gij zo veels grouwlen ziet? ciiarlotte. Bewar.ren we onze deugd , al moeten wij dan lijden; God leeft ; en hij alleen kan ons van ramp bevrijden ; Kom fredrik! wees bedaard; eet van ons overfchot , En rust een wijl —- ik bid, vertrouw met mij op God ! *.*  POLIDOOR Hoe zal 'k, zegt polidoor , me ia mijn geval gedwagen ? De min doormengt met fmart mijn beste levensdagen ; • ^In mijne omftandigheên kan ,ik baar niet vol¬ doen , En zo 'k die anders fclük, kan *k ligtKJk vermoên, • Wat Jk verwerven zal &2 haat van al mijn vrinden 5 Waar zal 'k in deezen ftaat een gunfiige uitkomst vinden ? ! Ik wijk niet van mijn' pligt in 'c volgen van ; f*S de min; Mij dunkt de zuivre deugd fehept daar behaagen in; 'K. heb door een zucht voor vreê mij duiu_ zendmaal bedwongen,  C «3 > ' ^ Ban, wat ik doe of laat, ik zie mij fteeda beiprougau, Van haat en laster, door de (baatzucht voord- gebragt...♦ Maar dooien wij niet meer in deezen duis- tren nacht» *T verhoeren van de min kan znivre deugd niet krenken 5 En *t zal mij 't zoet voldoen der eigenliefde fchenken, Als tot een ba'fem voor de redenlöosfteu 'T is billijk dat de fchaal naar deez' kant overüaat.  DE GEBOORTE VAN SOPIIIA. Toen vrouw Natuur haar groot vermogen, En al haar kindreu had betracht, Sprak zij, 'k heb alles overwogen, Maar 'k heli geen proeffi.uk voordgebragt; Des zal ik mii een' eerzuil fmeeden, Beftendig ook voor de eeuwigheid; Ik vorme een maagd die in haar leden, Het merk draagt van mijn majefteit: Nu zag men 't fchoon ijvoir zig voegen, Bij 't edel git en christalijn, Het harde albast begon te zwoegen, Want dit, dit zoa de boezem zijn; liet frisch coraal ging aau het vloejen, De roos fmolt in de lelijbloem, En teelde een zielsverrukkend gloeien, Dus fchiep Natuur haar grootften roem; Dit fchepfel zo vol wonderheden, Was mijn sophia, mijn vriendin, Ees heb ik meer dan dubble reden j Dat ik haar vuuriglijk bemin» DE  DE GELUKKIGE ELISE. z o eigenzinnig als de liefde is in het aanvaarden van de hulde die men haar aanbiedt; ja, zo tijrannisch als zij dikwijls is in het martelen van zulken die haar op de oprechtte wijze dienen , en onder haare baniere geheel hnn leven weafchen door te brengen i zo vermogend is zij ook om ge* lukkige dagen te verfchaffen, aan edeldenkende harten die zig geheel aan haaren indeed en werking hebben overgegeven , ten geen ander aardsch geluk begeeren te fmaaken , dan het geen zij geeven kan ; de bevallige elise verftrekt daarvan ten Bnwederfpreekelijken bewijze. Opgevoed door eene liefhebbende en tetderhartige moeder, die maar twee jaaren met den besten man de zee des huwelijks had feevaaren, en in weêrwil tan haar gevoelig >bwt, en van de fchoonfte gelegenheden om E  C 66 > andermaal een voordeelig huwelijk aan te gaati, tot geen tweeden echt had willen be/ fluiter?. om dat zij de jonge blise , die zij als een dierbaar pand van haare onverdoofbaare liefde voor haaren overledenen man, met eene voorbeeldtlooze tederheid beminde, riet in gevaar wilde breigen, van door een tweeden vader met minder toegenegen* heid behandeld tc vror en, dan haar ieder hart zou- e kunnen goedvinden. Door zulke eere liefhebbende moeder opgevoed , waren de talenten, waarmede de Natuur haar bedeeld had , zadaqig aans'e* kweeut, en was haar hart zodanig gevormd, haar verftar:ri zoda-.ig geeeffend* dat zij met recht het faeminneli;kfte meisjen des werelds genoemd mogt worden. Nu tot de jaaren van huwbaarheid gekomen zijnde, befefte haar moeder weldra dat aij riet onvatbaar voor de liefde zoude wee» zen, derhalven nam zij alle mogelijke gelegenheid waar, om exise een denkbeeld van een goed huwelijk te doen bekomen, waarvan hst gevolg was datdepeffliaHeüjk£d©sh»  ( «7 > ei' vast beiloot, haare hand niet te> verkoo,en, maar ze alleenlijk te geeven, als eea lijk, of tot een pand dat zij geheel baar art gefchonken had , en oprecbtlijk belinde. . i Naast het huis van elisb woonde een oud erlijiJ man, die zijn beftaan vond' in het erhuuren van zijne kamers , in één vaa reiken een jonge ing woonde, die comptoir-ediende bij een' koopman van middenmaa* tgen ftand was; erastus ,dii was de^aana an den knaap,) won derhalven fcha?rs zo «el als hem voor zijn zuinig en weigefchikt ïven dat hij leide behoetue;hij had geene ande* je uitfpanning dan de inuzijk , mede een lie■elingsoefening vaa elise ; voords was hij tan een aangenaamen ommegang, en had eea iilerbevalligst, een zeer levendig voorkoJien. * De vriendlijkheid waarmede hij de bekoo» lelijke elise, als hij haar, bij zijn uitgaaa |n t'huis komen, zag, groette, had haar eea |ur.flig denkbeeld van hem doen opvatten-, ea m denkbeeld werd niet weinig gevoed i»o©ï £ 2  C *8 ) zijnen kiefchen fmaak waarmede zij hem , (zijn kamer zag op de tuin van elise uit ,) menigmaal hoorde fpeelen. Des zomers, na afgelopene bezigheden, was erastus gewoon, met zijne huisgenooten op de floep een avondluchtjen te fcheppen , dat elise met haare moeder ook dikwijls deed , het geen gelegenheid gaf dat de jonge lieden verfcheidene keeren met elkander in gefprek geraakten, waarbij elise, niet zonder gevoel, waarnam, dat erastus geen voldaan hart in zijnen boezem omdroeg, niet alleen, maar ook bemerkte zij welhaast, dat de bevallige jongeling haar beminde , en zij kon noch voor zig, noch voor haare moeder ontveinzen, dat zij hem mede niet onverfchillig aanzag: „elise!" zeide de beminnelijke moeder » „ erastus is een vreemdeling; God geeve „ dat hij zo braaf is als hij zig voordoet; „ ik zwijg van den ftand waarin wij hem „ geplaatst zien ; ik heb pelds genoeg en zal » »lles met vermaak afftaan, zo ik u gelukn kig mag zien j maar zonder braaf man  C 69 ) L'knnt gij in het huwelijk niet gelukkig weeli, zen"— Van tijd tot tijd werkte de liefde Kerker op de harten van elise en erastus, jsn bij de eerstgemelde werd dezelve doof liet beminnelijk gedrag van haare moeder iiog gevoed : eindelijk verklaarde ïrastui wig, maar beevende en zuchtende, zijne bevallige aa'Jfpraak befluitende, met te zegfeen, dat hij zeer wel wist wat hij waagde«. bn dat hij de fchoon e xlise nimmer toe brouw konde krijgen, maar dat hij zijn kwijlaend hart den troost niet had willen ontzegben , van ten minfien door eene vriendin bezegend, pp ts houden met fiaan; welke beel betekenende woordea, zo ongewoon in pen mond van een' minnaar die zijne eerfte liefdesverklaring doet, elise allerleie gis* |ii.ngeu deed maakea. | Na verloop van eenige vertrouwelijke za« Imeufpreekingen, begeerde elisb dat eras» «rus haare moeder fprake ; doch hij bad Ihaar zulks van hem niet te vorderen, vermits pet hem onmogelijk was; dat hij de fchoone Ielise ook niet tot verdere flappen zonde E3  dringen, ten hoogften voldaan zijnde, dat hij in haar eene vriendin gevonden had, die zijne oprechte liefde met wederliefde wilde vergelden ——- kond? zulk een gedrag bij ïlise wel anders dan de afzicbteüjkfre oogmerken aan den kant van erastus doenver- onderftellen? . z'j onderhield hem ook over haare vermoedens, en op zulke eene betoverende wijze, dat zijne liefde 'er niet Weinig voedzel door bekwam. —— ,, Eemin„ nelijk meisjen!" zeide hij, „ ik zweer u „ bij den Almagcigea , dat gij volkomen „ veilig bij mij zijt; de deugd is mijn hoog,, fle goed, en deeze zal mijn hart in den „ ftrengfien dwang houden; ik ben des verzekerd : »t is als ik gezegd heb , bemin-, „ nelijke elise ! dat hart is voldaan met eene ,, vriendin gevonden te hebben 5 een vrouw, ,» een vrouw als elise, kan ik nimmer be„ kómen —— hoor aanbiddelijk meisjen! ,, wie en van waar ik ben, weet gij; enj God weet dat ik u de waarheid üezegd heb; dat ik hier ben om eenig beftaan te s, vinden, is ook waar; maar dat ik mijn  C 71 ) ,, geboorteplaats heb moeten verlasten, zulks i, heb ik voor u verzwegen, evenwel zal de , rede?t daarvan mij niet verachtelijk in uwe ,, oogen maaken, offchoon zij mij belette , u ter vrouw te vraagen 1 over onze ■, onderdrukkende regenten fpreeaende , :, heen het vuur der vrijheid , het welk ; 3 0'->uitblusch''aar in mijn bart brandt , om : , dat mijn hart wel geplaatst is, mij tot zo 1 „ verre in drift ontftoken, dat ik die bnr3 gertiraonen met deczen hunnen waarea :naam heb genoemd; dit is hun door een* i , verrader aangebragt ; Ik ben gegrepen; „ heb de waarheid hulde gedaan; mijn taal ,, heeft hen doen ridderen, en zij hebben •> 'er mij voor gepijnigd; zij hebben mij „ tot blindwordei:s toe lang gevangen geis houden en daarna op een openbaar moord* „ tooneel ftrwg'ijb. gegeesfeld en voor ,, eeuwig 't verblijf in mijn vaderftad ontzegd " —— Erastus zweeg, en elise zat als verftomd ; na haaren minnaar eeoige «ogenblikken ftaarende aangezien te hebben, wierp zij zig cm zijnen hals; kuschteybcnt E 4  C 72 ) vuriglijk, en riep uit: ,, Edel jongeling 1 „ thans is het niet alleen de liefde die mij zal doen befluiten uwe vrouw te worden ; », 't is ook de zucht voor de vrijheid, de „ gevoelens van waare eer; onverwinnelijke begeerte om burgertirannen door befchay, ming te ftraffen: deeze eigenfchappen van „ mijn hart zijn gevolgen van mijae opvoesj ding; zij zijn ook de eigecfchsppen van het ïi hart mijner lieve moeder;alleenlijk geeve «, God, dat de zuivere waarheid door uwen mond gefproken hebbe ; daar van zal zij 3> volftrekt zeker willen weezen, want zij „ heeft mij lief; is alles zo gelijk gij zegt, a, en zijt gij die gij vertoont te zijn , r, wees dan verzekerd van mij» hand en van uw geluk; ik ken mijne moeder, zij zou s, 'er eene eer in ftellen, da: ik u, ftreede 3, het niet tegen de welvoeglijkheid, met ■„ ontbloten rug ten huwelijksaltaar geleidde , „ op dat de geheeie wereld mogte zien 5, hoe zij de itriemeuu, dooreen bloeddie,» naar van bnrgerbenlen, toegebragt, dorst j, vereeren,"  C 73 ) \- Wen befeffe wat erastus op bet hoarea ran deeze taal gevoelde; de traanen bors tea Ljae oogen uit, en hij bleef fpraakloos met sijn hoofd op den fchouder van elise liggen : het lieve meisjen vreesde voor fterkcre 'ooneelen van tederheid, des noodzaakte 5jj erastus te vertrekken, en beloofde laem nog den zelfden dag haare moeder ea jhartvriendin van alles verflag te doen; ge:iijk ook gefchiedde, en de edele, de waarlijk braave moeder zeide met een diepe :zucht: „ Elise ! God geeve dat alles is j„ gelijk uw vriend zegt; ik beloof u geld i„ noch moeite aan het onderzoek daarvan \ L te zullen fpaaren» en ben ik gelukkig ge„, noeg dat alles bewaarheid wordt, dan zal : ,„ ik de burgeibeulen, die zig, om hunne ,„ hoogheid ftsande te houden, geene martelingen hunner evenmenfche», ja van het „, braaffte gedeelte hunner evenmenfchen , ,,, van de liefhebbers der Godlijke vrijheid; ,„ die zig zelfs geeae moorden fpaaren , voor ,,, de geheeie wereld te befchaamen , door „, u met erastus te verbinden.' en hem ia E s  n *t bezit van alle mijne goederen te ftel* Ons heftek veroorlooft ons niet teverhialea wat nier al door dc braave moeder gedaan werd om van alles verzekerd te weezen, geBoog is het ook voor onzen leezer re weeten , dat er astos wa< die hi; zig vertoond had te Weezen, én 'dor.ondergaan had, dat hij-gezegd bad ondergaan te hebben; dat hij ook na verloop van eeuigen tijdinetn,ISEi„»t hnwelMk trad,tot onftervelijifen roem voor moeder n dochter. öe eerstgemelde zooderde eene aanzienlijke fom af om op de fchitterendfte wijs het huwelijk te doen bekend inaaken , in de ftad waaruit erastus gebannen was, zig vleiende met het befef van de openbaare fchande, die zij daar door zijne beulen -andeed.; ook bezorgde zij dat het huwelijk met allen mogelijken luister voltrokken werd, in het naaste huis aan't grondgebied van waar erastus was gebannen; daar mede haare verontwaardiging nog niet voldaan hebbende , dwong zij, voor eene groote fom bov;;n de waarde, dat zelfde huis van den eigenaar deszelvta af»  C 75 ) hn liet 'er een klein paleis voor elise ea Jerasuus van bouwen, waarvoor zij iugoudeIme letteren deed lcbrijven: E E R E - II U I S, V o o R YBdandooze vrijheidsmin, zuivere deugd, en oprechte liefde, In dit huis fleet zij haare overige dagen, in lt vreedzaam bijzijn van haare beminnelijke kiuderen , die een onvoorbeeldig huwelijk beleefden; een huwelijk waarvan de vaderlandfche en vrijheidlievende dichters in 't openbaar zongen , daartoe aangemoedigd door het edele gedrag van de beste moeder.  K L A G T. TT J-J-et minvermaak duurt flechts een poos, Doch 'c minverdriet is eindeloos, 'K heb alles voor tucii, verlaaten, Dan ach I wat kan dat offer baaten! Zij lacht en zegt: ,%Wees vrij mijnvriad, 'K heb reeds voorlang een aér bemind 1" Eerst was 't: ,,Zo lang deez'vlietzal ftroomen, „ Worde u mijn liefde niet «ncvomen; „ Ik min mijn' hartvriend eindeloos Dan ach! het duurde flechts een poos J Nog ftroomt de vliet, maar wat kan 't baaten , Lucix heeft me evenwel verlasten; Zij lacht en zegt: „Wees vrij mijn vrind, „ 'K heb reeds voorlang een aér bemind,"  U1TK00DIGING AAN SOPHIA, fAltijd lieve halsvriendinne! die met mij den zomer fleet, »Op het land, den fchoot der vrede, • daar men van geen kwelling weet; |De aangenaame zomerdagen, zijn vervlogen, al te fnel, fEchter kan 't mij niet doen zuchten, bij sophie is 't altijd wel —— |Kom , bevallige vriendinne! volg mij naar de drokke ftad, |Want de vrede zal ons volgen, daar men lang geen vrede had; j 'K weet, sophia! de oorlogsmaaren treffen daar met wreed gekwel, ^iMaar zij zullen ons niet treffen, bij sophie is 't altijd wel ■ 1 Hoe de hagel ook moog klettren, fchoon de fheeuw de wegen dekk*, | Schoon ce felfte koude de armoê tot een felle plaag verftrekk',  C rs ) Geea van al zal mij ontrusten, als sophiami; verzeil'; Hoe de winter ook moog' nijpen, bij sophie is 't altijd wel «——• Duit het oorlog nn seen danskunst, geen muzijk die 't hart vermaakt, Duit het ook niet die tooneelen, daar de fteêman fteeds naar haakt, Is 't gezellig winterleven nu als dood; als 'k u verzei, Ben ik voor 't verdriet onkwetsbaar, bij soph:e is 'c altijd wel Op den boezem van sophia baad ik in de zoetfte vreugd, Baad ik in den reinften wellust, door 't herdenken van haar deugd; Kom soph a ! kom naar ftad toé, al vonde elk daar ook een hel, Mij zal zij een hemd weezen, bij sofHiE is 't altijd wel»  'ALGEMEENS SCHETS VAN DEN MENSCH. ~ïi' is een zwak fchepfel, 't geen bij zijne eboorte noch itracbu noch kenr-is, noch eiging heelt; hij kan zig ztlf niet naar cie orst zijner moeder brengen; alle dieren die ezoogd worden kunnen zulks echter doen; e meiisch versrijgt eenige denkbeelden , ven gelijk hij wat krachts bekomt , naar/ laate zijne werktuigen zi? begjpnen te ontwachtelen —— die kracht neemt in hem, >e, en, tct haar uiterile hoogte gekomea: ijnde, neemt zij dagelijks weder af —— et vermogen van denkbeelden te ontvangen, leemt mede toe, en komt tot zijnen hoogten top; vervolgends verdwijnt het weder toor eene ongevoelige afneeming. Wat werktuigelijk vermogen is het dat por eene geftadige toeneeming de krachten <  C 80 ) ïa kern doen aanwasten , tot op eene ze»ere bepaalde hoogte? «— ik weet bet niet ., ec die -bun leven doorgebragt hebben met 'ei naar te zoeken, weeten 't ook niet. Welk is dat andere vermogen, dat in de hersfenen vau den measch beeldenisfen formeert? 1 - zij die men 'er voor betaalt hebben 'er te vergeefsch naar gezocht, wij zijn allen in dezelfde onweetendheid , omtrent de eerfie beginfelen , waarin wij ten tijde onzer geboorte geweest zijn. '"[F verfiand is wenfchelijk, wanneer 't zi^ ploojen kan, Maar ach! kan het dat niet, Dan baart het flechts verdriet. Treft niemand meer elend dan een' terftan dig man. 'T VERSTAND. BEDE  BEDE AAN DE ZON. 3nverdo»fbaar zuiver* alles koesterend en oedend licht! gij die in geheel de Natuur iets fcbooner befchijnt dan mijne bekoorejke minnaaresfe, ik bid ui altoos zegenette zon ! laat uwe aangenaamfte ftraalen voor at bevallig voorwerp mijner brandende iefde weezen zij is u gelijk in het inafgebroken uitdeelen van weldadigheden ; egen dan, o zon! zegen daa in haar di» llengd , welke zo groot eene overeenkomst met uwe deugd heeft ! dat mijne choone 9 door uwen heilzaamen invloed F I  C & ) altijd gezond en gelukkig zij; of moet ieder inetschlijk wezen een zekere maate van fmart ondervinden; geef dan, alles zegende zon J geef dan dat de beminde van mijn ziel geene andere fmart gevoele dan over het afzijn van haaren vrind! HET VERMOGEND KIND; Wel is de liefde een kindje , Maar 't is van groot vermogen; Gij moogt 'er wel meê fpeelen, Maar kwets mets van zijn fpeelgoedl Hij fpeelt met menfehenharcen , Met harten die gevoelen ; En die zig durft vermoeten, Door jalouzij of heerschzucht, Dat mooje goed te kwetfen , Die beev' voor het vermogen, Van 't veelvermogend kindjen , Het wreekt zig onbarmhartig.  SQLIJMAN EN ALMENA, of» DE GOEDE VORST» Fragment, nit het fransch vertaald» Us beide deugdzaame gelieven, wier naa« nen het opfchrift van de weinig volgende .egels nitmaaken, waren dóór een voor hen icodlottigen oorlog tusfchen twee Aziati'che Vorsten , in hunne vlugt, waartoe zij ioor de tirannij van ftaatzuchtige bloedvervanten gedrongen waren, in handen gevallen[es wreedaartigen gouverneurs van zeker ort, de vijandlijke partij toebehoorende » «agraküs gevoelde weldra eene brandende Irift uaar de bevallige almina , die hij laarom niet opfloot, gelijk hij den gevoeli[en solij^ïan , haaren zo getrouwen al» F 2  C 84 ) rarpzaligen minnaar, deed . alïibna, van de vrijheid die zij genoot, gebruik mallende, was in den tuin van haaren tiran, door wiens liefdensverklaaringen zij tot geene toegeevendheid bewogen konde worden , verfche lucht gaan fcheppen, en haare ilagten in eenzaamheid voor den troon van God, welken zij diende, uitftorten —— de gevangenis van haaren minnaar was qabjj de pkats alwaar zij zig bevond, daarom was die plaats haar heilig, zij zettede 'er zig cp cee bank neder, en afgemat door droefheid, beviog haar eene fluimering , en zij fliep zuchtende in , onbewust dat haar tijran haar op de hielen gevolgd was , en haar vafl »abij Hond te begluuren : in haare eerfte fluimering droomde zij waarfchijnlijk dat haar minnaar door nagrakus ftond ontzield te worden ; want zij flrekte haare armen uit, en riep met eene treffende ftem; „ Wreedaart.' wreedaart.' druk uwen dolk „ niet in het hart van mijn solijman 1 ilo „ fmeek u, laat hem leven.' o laat hem le^ „ ven!" plptslicgs vielen haare armen:  C BS ) ittiachtzaam neder, en zij fliep weder in; J»p die gezicht fchoot nagrakus toe, nam lle zwoegende flaapfter in zijne armen» en [vilde haar geweld aandoen ; zij ontwaakte , jjlin gaf een eifelijke gil; deeze drong door lot in de gevangenis van solijman , wiens ijracht, op 'c hooren van dat geluid, boven liatuurlijk werd; de woede en fchrik fpande |;ijne fpieren, drong zijne vuisten donderende aan, eo deed de deur van zijne kerker l'oor dezelven openfpringen — als een losfreborstenvloedftorctehij op nagrakus toe, |:n fclireeuv/de uit: „ Vervloekte! trek uwe 1, 'fchuldige handen van dit heilige voor1» werp mijner liefde af, en verdedig uw le* IL ven!" ten gelijke tijde ontrukte hij den |:ijran zijnen dolk, en wilde dien in deszelfs ïltiart drukken ; doch de lafhartige , na 'gillend zijne wachten geroepen te hebben,' :wierp zig voor de voeten van solijman, ,en bad om lijfsgenade ; maar deeze, de Ilijfwachten ziende naderen, drukte hem het Haal in 't eereloos harte, zo dat hij dood lederviel, F3  ( SS ) Men begrijpt ligtlijk wat bet lot van de» \ woedenden solijman was; terwijl zijne < almena door de aandoeningen die zulk een verfcliriklijk tooneel in haar hart veroorzaakte , in zwijm gevallen was , werd hij gegrépen , en in een donkere kerker aan ketenen geklonken» E e Koning ontving weldra kundfchap van j het gebeurde, en gaarne zoude hij den*i niooEd,e»aar vergiffenis gefchonken hebben, want nagrakus was zijn vijand 5 maari tevens een gnnfleling van den Mogol zijnde , had hij zig van dien gehaaten gouverneur niet durven ontdoen. Onder alle de n«gelatene vronwen van nagrakus werd ook almena , volgends het gebruik der Oosterlingen in dergelijke ge-: legenheden, den koning aangeboden ; de droefheid des harten die op haar gelaat té lezen flond , had haare fchoonheid een zekere bevalligheid bijgezet die de oogen des konings tot zig trok; almena zag zulks met de vreeslijkfte ontroering; ook wacbfte det Koring geen oogenblik met te vërklaarea, ,  ( §7 ) dat hij almena voor zig verkoos, op-het 1 hoorea vaa welke voorkeur die ongelukkige ^ fchoone een vloed van traanen Hortte; doch zij moest -haar verdriet fmooren intus- fchea werd solijman naar de wettea ter dood veroordeeld. Door één zijner wachtea vaa het lot van almena onderricht, verzocht hij als «ene laatfte gucst den vorst, wiens braaf charakter hij kende , nog eens te mogen fpreeken; dit werd hem toegeflaan; hij kwam, wierp zig voor 's vorsten voeten , en droeg hem den geheelen toedragt der zaake, zo wel als de historie van zijne rampzalige liefde , op de treffeudfte wijze voor, aUeerdi biddende , zijne almena nog éénmaal vóór zijnen dood te mogen omhelzen Het deugdzaame hart van den vorst was gevoelig getroffen door het verhaat der rampen van solijman; de bedreven moord was in zijne oogen zeer verfchoonelijk, dan, de wettea fpraken> en voor deezen moesten de «ndoeningen zijns baneH*zwijgen -—— hij zag solijman aaa eb zuchtte ~-~ hij her^n^de.  C B3 ) zig de fchoonheid van almena, en beflöoe weder tot den dood van den ongelukkigen ; doch nu gereed zijnde om de wet aan hem te iaaten voldoen , verhefte de menschlijkheid weder haare ftem , en deeze triumpheerde eindelijk ock volkomen —— de wachten hebbende doen vertrekken , befte hij soLijMlN op, en zeide: ,, Jongeling! „ uwe liefden stampen zijn groot; ik btfef ,, wat 'er in uw hart moet omgaan, en te„ vens hoe diep gij in de liefde van de 3t fchoene almena deelt; die liefde benijde ■v, ik u, jongeïing; maar eer de minnenijd ,, veld bij mij wint, zal ik grootmoedig zijn, en mijn ziel voor den gevaarlijkflen 3, toeftand behoeden; ik ben op den troon geplaatst, en niets kan mij beletten de „ begeerten van mijn hart te voldoen; maar ik zelf zal die paaien ftellen —- ik bes, min almena , haar te bezitten zoude s, mijn hoogst geluk weezen; maar zo ik », haar bemin moet ik haar niet ongelukkig fl, maaken, dit befef ik allerlevendigst; zoude ik bovendien gelukkig kunnen weczen,  C 8ó > i ,, zo het voorwerp van mijne liefde in de 3> diepfte droefheid gedompeld bleeve , en s, zig alle «ogenblikken over mij beklaagde, „ als die het leven van haaren boezemvriend had kunnen behouden, en haar waarlijk „ gelukkig had kunnen maaken? —— So* li/man ! ik wil den rechter doen zwij}, gen voor de ftemme der menschheid; ik ,, kan u ftraffen maar ik kan u ook behou- den — rijk mij uw hand; voel hoe bn» „ rustig dit hart flaat —— solijman! ik „ doe het geweld aan, maar ik ben verze„ kerd dat de deugd mij die kwelling dui,, zendvoudig zal verzoeten —— ontvlugt ,, mij, naar de naaste ftad; ik zal alle n?.„ zoek verhinderen ; ik zal almena u doen li toekomen, denk eens aan mij ais gij de zaligheid van haar bijzijn geniet." --—— Solijman, op het hooren van deeze taal, als van den donder getroffen * wierp zig fpraakloos voor de voeten van deu vorst; doch deeze richtte hem met een'-zekerjgeweld op, op een ernftigen toon zeggende: „ doe mijn oogmerk niet mislukken." —— F 5  C 9o 3 Solijman moest terftond vlugten; almena werd hem nagezonden; met haar verwijderde hij zig op een verren afftand» en bragt het overige zijns levens op de aangenaamfte wijze door, Voïsten! — Christen Vorsten! leert van deezen oosterling menfchen zijn — bedwingt de hartstogten die u beheerfchen, en niet zelden uw volk ongelukkig maaken. RAAD, e eeu meisjen wil behaageo, Geev' haar, wat ze ook zegg',*gelijk; Die het tegendeel durft waagen, Ondermijnt gewis zijn ri,k.  AAN ELISE, Wat verfchillen niet, elise! de oorlog of de lieve vreê: Als de wreede fabels Aagten, of verroesten in de fcheê ; Als bezoldigde oorlogslieden, met een fchandelijken moed, Moord- en pionder-zieke handen doopen in het broederbloed; O dan hoort men van geen liefde, van geen dans of minnekout, Van geen kusfchen, daar verfcbrikking alle lust gevangen houdt; Hoe verkieslijk voor den oorlog, is het ftrijden, mijn vriendin! Daar men haakt naar nieuwe neêriaag, op het oorlogsveld der min! Voor den krijg met blanke zwaarden, fchrikt het hart als voor den dood  C 92 3 Daar de zoete krijg»der liefde, de aardfche zaligheid vergroot; 'T fpel des eenea is een vuurgloed, op een' grond van bloed doorweekt, Daar de krijg der min in 't harte een behaaglijk vuur ontfteekt. Lieve elise! o! wanneer, wanneer woedt niet meer de wreedfte pest, Gij ontvïngt, bevallig meisjen! dra mijn oorlogs manifest; IVTaar des nachts is 't vreê, vriendinne! de oorlog flaapt in 't nachtlijk uur, Laaten we in dat uur dan ftrijden, liefdenskrijg is kort van duur. DE LIEFDE. Wat ook tirannen dwingen mogen, De liefde duldt geen boei noch jok ; Bevelen kan zij niet gedogen, Wel, dat men haar door vriendfchapiloik%  THEMIRE. Bevallge Jandvriendinnen! Wik gij eea heerlijk voorbeeld, Vaa Godsdienst en van liefde» Van allerleie deugden? En fchoon gelijk Aurora, Komt, ziet dan mijn themire., Maar kent ook mijn thbmirb — Haar net gevormde leden, Haar boezem zo verruklijk, Zijn allen liefdensftrikken » En houden mij gevangen, Op de allerzoetfte wijze — In baar bevallige oogen Blaakt fteeds het vnur der liefde , En tempert dat des levens, Waar door een rèdre kwijning Onrfhat, die mij verrukt houdt, Themire is geen dier fchoone, I3ie op een verren afftand Haar lisfdensgloed ontveinzen,  ( ) Die fier zijn uit vertoouing —* Neen, op mijn borst gelegen, Noemt zij mij vriend haars harten, Zegt zij 'k bemin u teder , Zweert zij bij 't Opperwezen, Dat zij mij waarlijk lief heeft ; En de eeden van themire Zijn nimmer onbezonnen , Ze is waarelijk Godsdienftig, De Godsdienst is haar heilig; Is haar een fchat op Aarde; God, zegt zij, is mijn vader, Mijn vader en befchermer; Hij kent themire's harte, Hij maakt het zelf gevoelig Voor ongeveinsde liefde, Hij kan,mij des niet doemen, Om ongeveinsde liefde —— Zij fielt zig in zijn handen, In alle omftandigheden, Want, waarde landvriendinnen! Tbemtre kent ook rampen, Ja zelfs die tegenfpoedeu, Die zeldaaam meisjens treffen;  C 95 ) Geloof mij, ia haar wiegjes W as zij reeds ongelukkig , En nimmer mogt zij deelen, In voorfpoed of in vreugde, Alleen kent zij die vreugde, Die deugd en liefde geevent Ook zelfs vergroot de liefde Door wreede omfiandigheden, Haar altijdduurend lijden—» En echter is themire Volfbrekt benijdenswaardig: Ja waarlijk , landvrieadinsen! Zij is benijdenswaardig; •Wilt gij een heerlijk voorbeeld Van Godsdienst en van liefde, Van allerleie deugden? Komt, ziet dan mijn themire; Maar kent haar oqk vriendinnen 3  AANSPRAAK VAN DEN PRESIDENT DER. FRANSCHE NATIONALE CONVENTIE AAN DEN GEZANT VAN DE VEREENIGDE STAATEN VAN AMERICA. Een ideaal. "Wat heil voor 't Franfchc volk, Waarop het fteeds zal roemen, Gezant van 'c jongst gtmeenebestJ Dat het uw larsd moog zuster noemen, Van hun bevrijd gewest! Met een getroffen haft ontvangen vrije Franken, U vrije  C 99 ) iMet osweêrilaanbre kracht ten eenemaal vesf- flaan"; Geheel het menschdom worde eens van dees pest beveiligd: In naam des Franfchen volks, omhels ik, vrij en blij, Geheel America in u, God hcort mij fpree- ken, Ontvang den broederknsch, en dat diekusch het teken Van onze oprechtlieid'zij. Gr  DE VREE S. Weg altijd blode vrees, de Godheid wil mij leiden. Hij Huurt mijn dobbrend fchip; hij zal de klippen meiden; Mogte ik niet blijde zijn op deezen oceaan, Tot alles vroli'k is, 'k hadd' liever nooit beftaan: Een onweêr bruifche en loeie op de onge- ftuime vloeden, ïk zie met waktren moed de, holle golven woeden; Het albeftnurend roer is in eens wijzen hand • En Hij» Hij leidt mij goed, en bretgt mij aan het land»  EENE WA-ARHEIO* I3es merfchen noodlot is, waar wij verwarring vonden, Een wonder weefzel van gevolgen en van gronden; ■Slechts éétie omftandigheid, nasuw merkbaar voor 't verfland, Werkt voord als ongemerkt, leidt mooglijk aan de hand Een heil, dat blijde roezen kroonen, Of ligt verderflijkheltl vaa vaders tot de zooaen: , Eea fchitterend ontwerp , geborea vaa 't verfland, Wordt door eea' dwaas gefloord» ligt ia des wijzen hand, Gj  C 102 ) Vaak zijn de dingen kleen die de eere als onderdrukken, Den grootften heldengeest verdienden roem ontrukken, ST is. all' aan onzen kant een onvennijdlijk lot, Haar wijze fchikkicg is 't bij God,  AAN DE DEUGD, O deugd! wanneer gij u, voor opgehelderde oogen, In al uw fchoon vertoont, wie mint niet uw vermogen 5 Uw rein, uw hemels licht, dat zelfs fioor fchaduw breekt, Is Godlijk in zijn glans, en fchoon gij zwijgt, bet fpreekt: De boosheid zelve moet,in wonder fchoone trekken, U, in des wijzen oog, hoe zeer ze ufchuwei ontdekken; De vader der Nacuure, als »t ware, is zelf verblijd, Ziet minzaam op een hart, dat u is toegewijd; Het eêl gemoed, na gij 't zo teêr> zo mialijs griefde, C4  C 104 > Vindt «iet dan orde in u, en in uw wetten liefde; Gemeene zielen zijn een chaös Hechts, maar fpi, Gelijk Gods englen zelfs, zijt licht en harmonij: Niets dan tot orde Hemt uw reinjeftemde wille, Slecht3 buiten u is 't ftorm; in u is 't zacht en fhïle; Dc gaiitfche hemel zij vol bange duisternis, Uw licht is oubewolkt, ea uwe vreugd gewis,  VOOR SOMMIGE NEDERLANDERS» Waarheen , verdoolde Batavier! Waarheen toch recht gij thans uw gasgsn. Hoe huppelt gij niet zulk getier Op vleiende fiereenenzangcn? \ Wordt Bachusfeest r.og, als voorheen* Gevierd door dolle priesterinaen? Tracht gij dien flap der wijnpapinnen, Als braave gangen ratetreên ? Praalt nu op 't hoofd van Batavieren, 'De wijnrank fchoouer dan lauwriei'en? Heeft thand» bij ti de weidfcbe pracht» »T gebied der deftigheid veroverd? Heeft de overdaad ten top gebragt, »T verfland, dat dierbaar goed, betoverd? G5 I  C icö ) Hoe fier treedt norfche hoogmoed thaasi Met zijn gevolg, langs markt en ftraaten? Hoe woedt vernedring boven maatenl Bedrog verzuimt niet éénen kans» Om blanke deugd op 't hart te treden.» Bedorven tijd! bedorven zeden, Verfiindende eigenbaat! uw beeld Vergood ia onze Nederlanden , Wordt fteeds met Choorgezang geflrccld» Men brandt u geurige offeranden, Men biedt aan de onrechtvaardigheid ... Help God! help God! wat zien mijne oogen J »T gebouw des Staats wordt fel bewogen, En fchijnt tot zijnen val bereid l Help <5od» van Neêrland, omgekomen, Wordt ftraks niet dan de naam vernemen»  |aan ;gevangene medeburger^, Wijs: O mijn ziel leg uw verwachting, J, JtJraave vrienden van de vrijheid, thans een prooi van dwingland!]. Schoon men u in Kerkers fluite, uwe zielen blijven vrij; 'iJit 's een zoetheid in uw fmarten , dit 's een fchat die veilig is, 'Dit 's een licht dat u vervrolijkt in de diepfte duisternis, 2. fVrije zielen en niet fchuldig, lagchen met het hevigst woên, iVan de heerschzucht, ijzren boejens, iunnen haar geea hinder dosaï ta  C i°s > Zij verkeeren in den hemel met den eeuwig wijzen God ; Stellen in zijn alvermogen, Leur belaagers en heur lot, 3» Die de vrijheid dorst befchermen, . is niet fchuldig, maar is braaf; God fchonk ons de zaalge vrijheid, heeft een afaeer voor den flaaf; Die des lijdt om dat befchermen, is behaaglijk voor zijn oog, Schoon zijn wijsheid ook bet woeden van de dwingland;) g-doag', 4. Braave vrienden van de vrijheid, than* een prooi der dwingland)'. Schoon men u in ketens fluite, uwe zielen blijven vrij; Ja gij zijt voor God behaaglijk> om dat gij voor vrijheid flreedj Deeze waarheid fchittert glansrijk in het duister van uw leed»  5* jat geen zwakheid vaa het harte, u beftorme en overheer', fait niet voor de vrijheidsbeulen , valt eer door het fchandzwaard neêrr Slijfc flandvastig hun befchaamen, door een onverwrikbren moed, Overtuigt hun 5 braave vrienden 1 dat de vrijheid wondren doet, 6. gal de Godheid hun ve-rfiedren, en als fnood verachten doen, pan moet eerst hun trotfche heerschzucht5 op de vrijheidsvrienden woên; Hoogst gelukkig die dit middel in de hand der Godheid is, bit 's een licht dat u vervrolijkt, ia de diepfte duisternis»  De w ij n. VVijs : Vrolijke mirtjens*. I. "Wat onze srtfen mogen preeken tegen het gebruik van wijn, 'T zal bij mij gewis niet baaten, sk houd hun dranken voor fenijn». 2. Doet de wufte min mij lijden, 'k drink een frisfche dubble pintf; Wie zou met een roes nog vreezen, voor 't vermogen van een kind? 3. Zie ik in mijn beurs den bodem, Wijn maakt mij terftond weêr rijk;;