PANDOLFUS en ZERBINA,
ZANGSPEL.






PANDOLFUS
e n
ZERBINA,
o f
t>E MEID MEESTERES,
ZANGSPEL.
naar het fransche
LA S E RVA NT E MAITRESSE
gevolgd door.
BART HO LOM EUS R U L 0 F F S.
Te AMSTELDAM, by J. HELDERS en A. MARS, iu de Nes. W%.






T O JE WY X J2T Q.
^Niet U, die met vooroordeel
't Welluidend zangfpel haat, Offchoon 't in orde en vinding
Gelyk met fpellen ftaat, Die kiefche aanfchouwers roemen;
Waarin men 't kwaad en 'tgocd *t Verdiende loon ziet krygen;
De deugd voor fchand behoed: Niet U, wier harte en ooren
Gevormd voor 't naar gehuil Van dwaalende avondwolvcn,
't Celuid van raaf of uil,
* 3 Nooit



Nooit vatbaar worden kunnen
Voor klank die zoet verkwikt. Waarom ge als Midas oordeel
Ook (leeds uw oordeel wikt 5 Dewelke een boschgod Helde
By een' Latonaas zoon: Niet U, word myne buide
Of arbeid aangeboön; Maar U, die teergevoelig
Blaakt voor al 't geen de ziel. Of door vernuft, of klanken,
Verrukte, en wél beviel; Wien 't zangfpel kan vermaaken ,
Dewyl 't vereiscliten heeft Waardoor 't aan 't hart door de ooren
Verlustigingen geeft: U, die in 't oordeel bondig
Het reedlykst vonnis velt, En nimmer onbezonnen
't Slecht boven 't betre ftelt, En wat de uitheemfchen wrochten
Altyd hethoogfte roemt,
En



En onze inboorelingen
Te log voor kunsten noemts U, die by nederlandren,
Ook zulken eert en acht, Wier nyvre kunstbetrachting
Met recht ook loffpraak wacht: t> Echte kunstbefchermers
Van zang en poëzyi U wy' 'k dit lettervruchtje.
Zet, zet het luister by. Gy kunt dit my niet weigren,
Al is de aanbieding kleen. By U hier in te flaagen,
Voldoet myn' wensch alleen, 't Zr.1 door uw kunstbefcherming,
Waarmeé 'k my hou voldaan ,. Ten fpyt van die 't wil laaken
Onwrikbaar veilig ftaan. Zo 't Hechts een kleen gedeelte
Des lofs deelachtig zy, Dien ge altyd my betoondet,
Zo menig jaargety',
Wan*



Wanneer'k uw' finaak behaagde,
Door myne arbeidzaamheid, Om 't zangfpel op te voeren,
Zie'k me op het hoogst gevleid. *t Loon dat ik wensch te erlangen
Is enkel dat ge uw gunst Den fchouwburg wilt betoonen
Ter vording van zyn kunst. Dit zal ten fpoor my dienen
Om vlytig voort te gaan Uw' lust en fmaak te ftreelen.
Dit maakt myn hart voldaan.
B. R U L O F F S.



AAN DEN
L E E Z E R.
J?T(7 öo/V de kunstlievende nakomelingfchap onder verplichting ligt, de verdiensten dier voorzaat en, dewelken door de beoefening van kunsten en vetenfc happen uitgemunt hebben, in achting te bewaaren, liggen zekerlik allen die eenige liefde voor, en kimde van mufiek hebben, en zo verre gevorderd zyn in het vereischt beoordeelen vandeeze fchoone kunst, en zo veel gevoel bezitten, dat het aandoenelyke en het geestige in mufiekftukken derzelver harten kunnen ranken, onder de volftrekfte verplichting de mufikaaït voortbrengzelen van den alom beroemden PER.GOLESE, die zo zeer de traanen uit de oogen der aanhoor deren van deszelfs kerkelyke zang/lukken kan doen vheijen als derzelver geest door zyne Intermedes* op te wekken, in allen gevalle te bewierooken.
' Klems ceimqut zangwetten.



Van die dagen myner jeugd af'aan, dat ikvatbaar wierd yoor die verdichten in het zamenftellen van muftekftukken dewelke gegrond zyn op eene mare harmonie * en onbeJwongene modulatie** alleengefekikt om harten te roeren, bewonderde ik ten uitterften de muftekftukken van den waar^k groeten pergolese, in zyne Stabat mater, wanneer ik dit onvergelykelyk tweeftemmig zangftuk ,voor ruim yyfe» dertig jaaren , do or juf r. ferari en den heer perolini, tree uitmuntende italiaanfche voorwerpen, op eene onverbeterbaare wyze hoorde uitvoeren.
Zeer zelden denk ik hieraan, en hoor in dezen tjd k, het zingen van het zo even gemelde zangftuk'i mant loftuitingen, of betreur zynen fchielyken dood, waardoor ,,, huiten de mogelykheid zyn geraakt om een aantal fchoone mufiekaaJe voortbrengzelen, die wy , zonder twyfel, gidsen hy meerder jaaren bereikt hadde, zouden erlangd hebben, te bezitten.
Het vozende, wegens 't mOn\ leven en werken, dat ik trgens hel aangetekend gevonden, za!U,lcezer! vertrou» ik, niet onaangenaam zyn hier ter nedergefteld te zten.
pergolese, een der beroemdfte mufiekanten die \yLekerkelyke,entwectooncelmaati^^
. Haat ie» regel te /amen ge/lelde klanken,
» Resel^gc mrtang van den eenen toon fa den anderen.



),zyn S'tabat mater en Salve Regina,«të laatstgenoemden! „La Serva Padrona , & II Maeftro di Mufica. Fan deze „Vier word de Stabat mater r<wr het uitmuntendst gehouden. ■
,, perg oleseft ierfin den jaare 1733,20gemelaIwordt „kort nadat hy zyne Stabat mater hadafgemaakt, in den „ouderdom van byna twee en twintig jaaren. Veelen ge„looven dat hy door zyne bcnyderen vergeeven is; anderen „ zeggen dat hy door eeii1 aanval van -pleuris is geftorven."
Daar ik dan altyd's mans treffende verdiensten hoog heb gefehat, zal het niemant bevreemden dat ik eenige weinige fnipperuuren heb ten koste gelegd aan een ftukje dat , niet tegenftaande het flechts uit twee fp reeken de perfoonen beftaat, en byna by alle liefhebberen van tooneelmaatige thufiek bekendis , echter nog word,tot op deezen tyd, op verfcheiden ttooneelen met het grootfte genoegen gezien.
Ik heb hetzelve den naam van PANDOLFUS EN
ZERBINA,OF DE WEID MEE STÈRES ^gegeeven,
om niet te verwarren met een klucht/pel onder den naam ^an de Meid Juffrouw, in den jaare 1685, door den dichter pieter de la croix in het licht gegeeven.
Alhoewel ik pergolese hoogfchat, heb ik dit ftukje niet naar gevolgd gelyk het in het italiaansch, doch gelyk het in het fransch vertoond word, als thans op de tneeste publieke tooneelen gebruikelyk.
Het onderfcheid tusfchen het oorfprongelyke en het fransehe beftaat hierin: vooreerst, dat by de italiaanen niets ge** 2 /pro-



fpreken word dan Recitativo (zingend) daar "er hy defratu
fchen flechts eenige Recitativen gebezigd worden en voor het overige alles word ge/preken; ten tweeden, dat 'er Ariaas bygevoegd zyn die , niettegenftaande dezelve niet by de wyze van mufiekcomponeeren van pergolese haaien , echter altyd veel genoegen geeven, hyaldicn ze wel worden uit gevoerd.
Het zyn die, dcxelke Zerbina, by het begin des tweeden iedryfs , zingt, beginnende het eerste: Lieve meisjes, het tweede: ó Zoete hoop ! ook is de Duo waarmede dit zang* fpelfluit niet dezelfde dewelken pergolese in het ItaliaanJche voegde.
Toen ik dit ftukje overzettede, gefchiedde zulks met oog merk om het, door goede vrinden van my, in eene kamer te doen vertoonen, vermits ik , eene diergelyke vertooning in het fransch dikwils bygewoond hebbende, zulks niet onvermaakelyk vond. Dan daar dit tot nog toe geen plaats heeft kunnen hebben, verzocht my de heer lam botte, die wist dat ik het had overgezet, hetzelve, by gelegenheid van een der benefit en, dewelken onze tooneellisten ,jaarlyks, van JFelcdele Heeren Gecommitteerden tot de zaaken van den Schouwburg worden tocgeftaan, met onze eerste en ui!muntende zangeresfe jufrouw ernstina louisa a x d e r e g g , te moogen op ons toov.eel uitvoeren , waartoe ik niet ongenegen was, en het welke ik reeds voorleden jaar aan eenigen myner kunstvrinden beloofde. Het ftukje reeds ter drukpersfe gegcevcn hebbende, wierd, behalvcu dit voorwerk , afgedrukt, doch daar de nafpellen toen
reeds



reedt fcheenen bepaald te zyn, konde ik aan v,;yn oogmerk met voldoen en liet het tot deezentyd onuitgegeeven blyven .
Hoe eenvouwig dit zangfpel ook zyn mooge, vertrouw ik evenwel, dat hetzelve , om der mufickftukken willen ,''daar ik geen reden hebbe te twyffelen of dezelven zullen met de vereischte juistheid uitgevoerd worden) niet onbehaagclyk. zyn ,eu dus mei veele diergelyken gelykftaan en ftrekkcn om de fchaarsckheid, die wy aan nafpellcn hebben, aangenaam te vergoeden; daar wy indedaad byna buiten ftaat zyn nafpellcn te vertoonen , dan die van de voorige en van den beginne deezer eeuwe , die, toen duldbaar zynde, door het verfchil van zeden, taal en uitdrukkingen, thans niet te bezigen zyn , daar ze door platte dubbelzinnigheden , kiefche Vrouwen doen bloezen.
Ik zal fechts iets aanhaalen van een dier na f pellen, namentlyk de Ontdekte Schyndeugd, dewelke de Ileeren fchryvers van den Tooneel-Spectator de vrindelykheid hebben een meester/luk van lingelbach te noemen.
Zie hier het geen men 'er reeds voor dertig jaaren van zeide: „ De Ontdekte Schyndeugd van d. lin-
gels ach. Hy heeft dit fpel meerendeels getrokken „uit zekere oude klucht van j. n o 2 e m a n, Lichte „Klaartje genaamd.
„Het geheugd my voor eenigen tyd zeker vaersje op „hetzelve fpel geleezen te hebben. Ik oordeele dat het „hier niet ongevoegclyk te pas zal komen.
** ? De



De klucht van lichte Klaar, vart ouds veracht, verbannefl»
Verrimpeld en verrot als een verkankerd lid,
Eenftraat, een fpeelhuishoer word door twee dappre mannen
Twee Schouwburgsheeren weer op nieuws gekleed in 't wit,
En valschlyk opgepronkt met fchyndeugd zonder reden, Verftand of oordeel,'t volk gedischt voor verfchefpys.
Wathooptdefchouwburgnietal goeds op deze wysï Slechte opgewarmde kost vol vuile onhebbelykheden.
Mén moge het ook plóoijen hoe men wille, en zeggen dat het kwaad in dit fittk ontdekt en geftraft word, hel tweede bedryf bh ft echtereen bordeel, en het geënt 'er gezegd word kan toch niet best door den beugel.
Wy vinden diergelyke aanflootelykheden in onze zangfpellen nergens, en danken de goede befiiering van onzen fchouwburg dat zy geënt ongcrymde uitdrukkingen in /pellen, die zy thans aanneemt, duld.
Wy durven de kieschte aanfeh.ouweren nodigen op de zedelykheid van zang/pellen, als Lucile, Silvaan, de Drie Landbouwers, Fclix, de Twee jonge Savojards, tride Korte Dwaling, daar de overigen, fchoon minder zedig ten allen tyde een onbefproken vermaakk tinnen verfchafen, al rekende men de mitfiek als een toegift.
Ut



Hy die eenige weinige «ogenblikken gelieve te koste te leggen, om over het verdienstelyke dat het zangfpel heeft iets bondigs te leezen, doorbladere de voorrede voor de ze mi re en azor, van tnynen kunstvrind p. pypers, voor den eersten druk van dat zeer behaaglyk zangfpel in den jaare 1783 uitgekomen , gevoegd.
Gy dan, waarde leezers en zangfpelbeminnaars! die het met my eens zyt het vermaakelyke dat het zangfpel medebrengt goed te keuren, en door uw handgeklap de verdiensten van onze zangeresfen en zangeren, die het zo verre gebragt hebben dat ze met andere natiën, de zangkunst betrefende, in het ftrydperk kunnen treeden , bemoedigt! vereert ook dit ftukje met die goedkeuring waarmede gy alle de voorigen vereerd hebt, dan zult gy my niet minder verplichten, dan gy de vlyt inzer waardige operisten zult doen vermeerderen.



vertooners.
PANDOLFUS, een oud man» •ZERBINAj dienstmaagd *|
/van Pandoifus.
Ikt tooneel verbeeld eene kamer ten huize van Pandoifus,



PANDOLFUS EN ZERBINA,
O F
DE MEID MEESTERES;
Z A N O S P E L.
EERSTE BEDRYF.
EERSTE T0 0 NE E L.
PANDOLFUS, alleen, zittende by eene kleine tafel.
ARIA.
Sl'aê zien genaaken
Hetwelk men wacht; Geen rust te fmaaken
Den gantfclien nacht; Geen doel te raaken,
Wat men betracht':
Zyn drie zaaken, Die wanlioopend maaten.
'tSchyutdatmen , waarelyk ,metmyn bevelen lagcht. 'k Heb, naarmyn chocolaad,drie uuren reeds, gewacht,
En zonder dat ik die zie brengen.
Ii die behandling tegehengen?
A Myu



2 PANDOLFUS EN ZERIil NA, Myn meid vind zeker goed Dat ik nog wachten moet; En ik kan toch den tyd niet langer rekken; Men wacht me; ik moet vertrekken:
En zes ik zulks aan haar, dan antwoord zy: ,, Wel nu ! wat raakt uw uitgaan my?" *kBen al te goed omtrent haar nukken, 'k Moetmyn gezag doen zien,'tkan langer zo niet gaan. Zerbina!.. Hoor je niet? Zerbina! wel, zal 't lukken ? Die feelsl ik fchreeuw myn keel aan (lukken. Zerbina!,. Morgen. Zy komt nog niet haastig aan. Pandolfus zich omkeerende ziet Scapjn, die zonder fpreeken op het toonecl is gekomen , hebbende zich achter Pandolfns ftoel geplaatst , zonder de minfle beweeging te maaken. Maar zeg, wat doe jy daar gelyk een paal te (laan? He? wel? wat ? Druiloor! heb jy thans uw (praak verlooMoet ik eerst lustig eens jou de ooren Cren? Braaf wryven, eer jefpreekt? Ga naar Zerbina heen. Voort, repje; al brak je ook in het loopen hals en been; En vraag haar, waarom zy toch hier nietis gekomen? Z°g haar dat zy zich reppe, of dat ze wel mag fcliroomen. Hy drukt hem, tegen zynen rug aan , ter kamer uit.
li E-



ZANGSPEL. 3 RE C I T A T I V O.
Ik zie nu klaar dat vrindlykheid Ons dikwils ongemak bereid. Ik zag haar als een kil d: /e k< n aan my behaagen.
'k Ging haar, voor my, haar vrinden vraagen. Wen ftond haar aan my af. Ik deed het Kind Gel}k myne eigen dochter ecren: Waar tot myn febaê was ik verblind. 'kZag, door myn goedheid, al myn hoop in rooK veikceren. Ze is zo vol flrecken, zo vol grillen,
Dat ik zelfs vrees, dat, door den tyd, Zy my de wet zal geeven willen,
En hier gebieden tot myn fpyt. Keen, nieis kan thans myn gramfchap ftillcn.
TWEEDE T O O N E E L.
PANDOLFUS, ZERBINA, SCAPYNi
Zerbina, op het tooneel verfckjntnde, heeft met Scapjn verfchil.
ZERBINA.
ARIA.
Wel nu, houd gy eens op ? Hoe zal liet zyn ? Hoort gy 't dan niet? 'k heb nog geen tyd, Scapynl Scheid uit me aan *; hoofd te maaier. PANDOLFUS. Zeer goed.
A fi
ZER-



4 PANDOLFUS EN ZERBINA,
ZERBINA. Hoe dikwils moet Ik d:t voor u herhaalen ? Zo uW meester ui: moet gaan Wat gaat my dat toch aan? PANDOLFUS. Uittermaaten! ZERBINA. Scheid uit, Scapyn! ik zeg, voor *t laatst, laat af:
Scheid uit, ot wacht van my uw üraf: 't Verveelt my meer met u te praaien. Wyt u de fchuld, Zo 'k, door ongeduld, Uw aangezicht ftraks doe gevoelen Hoe ik myn' moed aan u weet af te koelen. Scheid uit, Scapyn! enz. My dunkt, gy telt my niet :'k moet komen tot de daad. Zy wil Scapyn een' klap geeveit, doch word door Pandolfus wederhouden, PANDOLFUS.
Wat wilt gy doen, Zerbine?
ZERBINA.
U toonen, Hoe ik een' lompert weet te loonen, Die zynen pligt te buiten gaat.
PANDOLFUS.
Hoe, onbefcfiaamde! durftgy fier'tontzag verbreeken, En, in myn byzyn zelfs, zo onbehouden fpreeken!
ZER-



ZANGSPEL. 5
ZERBINA.
Naar ik bemerken kan, zond gy Wel hebben willen, wyl'k maar meid ben, dat men my, Den gantfchen dag, niet deed dan plaagen , En myn geduld tergde, en daarby ^raa,,en? Nog Mout verachtte , cu Üc zull« goedsmoeds zou ver^ Neen , neen, mynbeer; elk in het zyn': Gy in het uwe, en Ik in 't myn'. 'k Verfta en ik begeer, dat allen, die hier woonen, Wy achten zullen, en aan my dien eerbied toonen, Dien elk my toonen zou , Zo 'k hier gebood als meesteresfe of als mevrouw.
PANDOLFUS. Cdenj
Zeer goed. Zoud gy, mevrouw , my dan wel willen mei» Wat u, mevrouw, zo driftig maakt?
ZERBINA.
'tls, dat die fchurk...
PANDOLFUS.
Zacht, zacht: uw grarafchap dientgeflaakt. Ga dus niet voort; Scapvn verdient geenfchelden. Ik gaf 'er hem bevelen toe. Des raad ik u te zwygen.
ZERBINA.
Hoef
Met zyn verbruide en malle grillen En zyn waanwysheid my te hindren, te bedillen!) Maar 'kzweer, dat ik 't aan hem betaalen zal.
A 3 PAN-



6 PANDOLFUS EN ZERBINA,
PANDOLFUS.
II; zeg u andermaal dat ik het hem beval.
ZERBINA.
En, zo 'k u bidden mag, zoud gy me zeggen willen Ooi welke reèn gy 't hem gebood?
PANDOLFUS.
■ Om welke reen ? Wanr blyft myn chocolade? ik meen...
Z E R E 1 N A.
Mark u nietmoeijelyk , mynheer 1 her mogt u fchaaden..
Hoor, of gy 't gantfche huis met raazen thans vervult, Gy krygt geen chocolade; ik vind het niet geraaden.
PANDOLFUS.
'kZal dan...
ZERBINA.
U troosten moeten door het oefnen van geduld. PANDOLFUS, tegen Scapyn. Het kopje chocolaad , dat ik daar heb genomen, Scapyn, kunt gy, van harte, vry My wenfchen, dat het my Wel moog' bekomen! Scapyn lagcht. ZERBINA.
Waar lagcht die fchurk om?
PANDOLFUS.
Hy heeft waarelyk gelyk, En tot liet lagchcn dubble reden,
Ver-



ZANGSPEL. ? Vermits liy ziet dat myn toegevendheden Zo verregaande zyn, dat ik my a!s een' zot Laat van eene onbefchaamde omleiden en regeeren. Maar 't zal in "t kor: verkeeren. 'tWordtyd, en't gaat te verre: ikbengeuoegbefpot.
ARIA. 't [s zonder einde een nieuw vei fcliil.
*t Is in 't gemeen Steeds, zus , of zo ; of ja, of neen; En nooit is zy gerust of Uil.
Tegen Scapyn. Wat denkt ge 'er van, Scapyn? Voegt my geduld? neen, 't heeft geen fchyn.
*t Is zonder einde enz.
Tegen Zerbina. De dag genaakt dat ge uwe fchuld Met vrees en fchrik betreuren zult. Gy zult u zelf nog door den tyd Verwenfchen, daar gy fchuldig zyt. Wat antwoord gy ? Bedrieg ik my? Spreek! zeg. is 't niet waar? Ja, liet is klaar, •tls zonder einde enz.
ZERBINA.
'k Zie eindlyk dat te veel toegeevendheid kan fchaaden En voor myn weldoen zie 'kmy laaken en verfmaaden. PANDOLFUS, tegen Scapyn. Wat denk je 'er van? welaan 1 beklaag dat arme lam.
Z ER-



8 PANDOLFUS EN ZERBINA,
zerbina.
Zie daar het loon voor all' de moeite en zorg die 'k naml De dankêrkentnis, die 'k erlang, zyn fchampre reden, Scheldwoorden, onverdraaglykheden.
PANDOLFUS.
Wat handel ik u hVcht!
zerbina.
Daarby
Tergt gy me nog door fpotterny. PAndOlfus, fc'wrtfender wyze. Ik heb groot ongelyk, ik wil zulks niet verbergen. zerbina. Gy moest, in plaats van my te tergen Berouw gevoelen over 't leed, 'tGeen gy door uw behandeling mydeed.
pandolfus.
Ik ben 't volkomen met u eens.
zerbina.
Ga met gekfcheeren En fpotternyen dus maar voort. Het (laat u pryslyk, op myn woord! Men zal 'er waarlyk u om eeren 1
pandolfus.
Zy heeft, haars oordeels, nog gelyk; ik heb misdaan. En 't was,naarheurbegrip, voor myhetbest gezwegen. Scapyn, loop, haal myn' rotting en myn' degen; 'k Denk nog eens uit te gaan.
Set-



ZANGSPEL. <j
Scapyn gaat naar binnen om den degen en de rotting te haaien , en komt met dezelven weder op het tooneel.
zerbina.
't Is ongemeen, dat wil ik wel bekennen. Dees daad ontbrak hier nog, naar'tfcheen. Wat ongehoorde grilligheéu Op dit uur uit te gaan? wat mensch kan zich gewennen
Aan deze fratzen? en dan zou Men nog wel zeggen dat myn harsfens zyn aan 't dwaalen.
pandolfus. (trouw!
Maar , voor den drommel! zeg me fpoedig eens, juf» Waar ge u al meê bemoeit en wat ge in 't hoofd durft 'k Wil uitgaan. (haaien?
zerbina.
Gy zult niet: daarmede is't afgedaan. Indien gy u verftout myn' wil te wederftaan, Sluit ik terftond de deur.
pandolfus.
Waar wil dit eindlyk heenen? Droom ik?of fcheelt het my in 't hoofd? Of is zy van 't verfland beroofd ? Is wel haar weêrgade ooit of ooit op aard'verfcheenen? zerbina. Ja, fchreeuw, en raas, en bulder vry; Het kan my waarlyk weinig fcheelen.
't Zal indedaad u eer dan my, Indien gy dus volhard, verveelen. Ik doe daarom myn' zin altoos.
b pan-



IO PANDOLFUS EN ZERBINA,
PANDOLFUS.
'k Beken , Scapyn , ik (H als Hom en roereloos. Wie zou die ftoutlmd ooit verwachten, 't Verbystert waarlyk myn gedachten... Ik, die den mond haar fnoeren wil, Ik word., maar zwygen wy nog (Hl. ZERBINA, hem op eene fpotac'itige wyze onder de oogen ziende. ARIA. Hy wil my indedaad vertfaagen. Pandolfus maakt cer,e beweging, die ongeduld te kennen geeft. Hoe! zou hy 't waarlyk durven waagen ? G ed, goed! hy zal voorwaar nietflaagen.
'k Wil, zonder tejenflreeveii, Dat elk voor mynen wil zal beeven. Hier tracht Pandolfus geduurig te fpreeken , doch word door Zerbina weder houden. Zwyg ftil; zwyg (lil. Het is Zerbinaas wil. Ik raad u thans te wvgeit, Zo gy geen ftraf wilt krygen. 'k Wil, zonder tegenftreeven, Dat elk voor my zal beeven. Zwyg ftil; zwyg (lil. Het is Zerbinaas wil. Gehoorzaam ; het is u ge ra én. Ik wil hier zyn voldaan.
Te-



ZANGSPEL. II
Tegen Pandolfus. Mynheef hoort, hoe ik't gaarne had. 'k Vertrouw dat hy het vat. 'k'üoe, dunkt me, u Iiooren, Wat voor u dient verkoren. ])!t lot was u befchnren Sints tien jaar tyds omtrent, Dat gy me hebt gekend.
Hy wil my indedaad enz.
PANDOLFUS.
Scapyn! dewyl mevrouw het thans niet wil geheugen Dat ik van huis zrl gaan , En ik haar' wil niet durf weêrftaan, Dient gein der yl dit tuig weer op zyn plaats te brengen.
ZERBINA.
Dit's ook de makkelykfte weg. Tegen Scapyn, die eenigszins weigerachtig fchjnt den degen en de rotting te bergen. Wat doet u aarfelen? wil alles fpoedig bergen.
Ik denk , gy hoort wel wat ik zeg. Wat wil die houding, dit verlegen overleg, En dat bedeesd gelaat? moet ik u'tnogmaals vergen* PANDOLFUS) tegen Scapyn. Ja, ja, verwonder u vry over myn gedrag; Wil uw verachting my ten allerklaarfte toonen.
Zie daar, hier is myn wang, kom , geef me vry een' (lag; Ik ben bereid om voor die moeite u zelfs te toonen-.
B 2 zer■



ia PANDOLFUS EN ZERBINA,
ZERBINA.
Wat zotte taal voert u van 't fpoor! Hoe! mymert gy ?
PANDOLFUS.
Wil my het hoofd niet langerbreeken. Zwyg, onbefchaamde! ik wil u niet meer hooren fpreeken 'k Wil my van haar ontdaan. Het moet'er nu meê door.
Scapyn , zoek my terftond een vrouw te krygen ; Al waar' zeaffchuwlyk als het flimftc monfterdier, Of als een meerkat, 'k zal ze ontvangen: breng haar hier De fchrikvoor't huwlyk doet zyneinfpraak in my zwygen 'k Zoek daar du al myn toevlucht in, Daar 't my verlosfen zal van deze duivelin!
ZERBINA.
Zo wil mynheer zich dan in 't huwelyk begeeven? Ik keur uw opzet wonder goed. En, verr' vau u hierin te wederllreeven, Behaagt het my. Ik vind dat gy u fpoeden moet.
PANDOLFUS.
Mejuffrouw vind zulks?
ZERBINA.
Ja! niets beters ooit verzonnen.
FANDOLF US.
Wel nuj ik za!, doordien uw wyze raad Thans myn goedkeuring heeft gewonnen, My d; araan houden met de daad. ZERBINA.
'kHoop evenwel...
pan-



ZANGSPEL; 13
PANDOLFUS»
ó Ja, ik denk myn woord te houên, En zal voorzeker op den dag van morgen trouwen.
ZERBINA.
Ik tvvyfel niet in 't minlte of gy Kiest zeker tot uwe egaê my? PANDOLFUS, zeer toornig. Wat onbefchofdheid!.. Word alle achting dus vergeeten? Hoe! u?..
ZERBINA ; koelzinnig. Ja, my.
PANDOLFUS.
U? fchaamtelooze!
ZERBINA.
6 Ja.
PANDOLFUS. (dergaé! 'k Weet niet wat my weêrhoud! Waar was haar weVoor wienzietgy myaan? zulks wenschteikweltewee-
ZERBINA. ^tel1*
Voor 't voorwerp van myne achtingen myn min; Voor hem, wien ik myn harte wensch te geeven. Gy moogt vry ,hoe ge ook wilt, my hieri 1 wederftreeven, Geen andere dan my neemt ge ooit tot echtvrindin.
$ 3 DUO.



14 PANDOLFUS EN ZERBINA, DUO.
Z E R BI N A.
Ik tan 't merken, uit uwe oogen, Aan nw houding, uit uw poogen. *tVeinzen komt 'er niet ie itaê. Zeg vry, neen, ik, tk zeg, ja!
PANDOLFUS. Keen, myn waaide! gy moogt gisfen, l_we inbeelding zal u inisfen : Uw gezicht fpeelt u een part. Gy leest avrechts in myn hart, ZERBINA» Om «rat reen Zegt gy neen ? Ik ben bevallig, Zacht, en lieltallig; Vol goede zeden. Eischt gy vrolykhcid daarby, Of bocnery, En vvat behaagt door aardgheden, Gemanierdheid, fchoone leden? *t Heerscht a l' in my. PANDOLFUS, ter zyde. 'I; Zwiclu byna voor haar vermogen. Zy houd my ais opgetogen.
ZERBINA, ter zyde. Tc Lees zyn zwakheid uit zyne oocen. Overluid. Gy moet my minnen. PANDOLFU S. Laat my met vreSn.
Z ER-



ZANGSPEL. 15
Z E R B T NA. Laat u verwinnen.
PA N D O I. F U S. Gy droomt nanr'k meen. ZHRB1N A. Vruchtloos zoekt gy te overwinnen. Ja, gy moet de myne zyn. ZERBINA. PANDOLFUS, ij Zich*
'k Bemin u. zelve;). 'k Bezin u. Wat voel: myn harte
Een fmarc!
Schenk my uw hart; ik fchenk u Ik kan niet nu er; ach! welkeen 'tmyn'. pyn!
ZEI! BI NA. 't fs te ontdekken , Ja; uit al e uw trekken. PANDOLFU S. N:en , myn waarde! gy bedriegt u zeer. ZERBINA. Veins maar niet, goede heer!
'k Zie het klaar, Openbaar; En, hoe flellig gy 't ook zegt, Uwe taal is niet oprecht.
PANDOLFUS. Wel ter degen. ZERBINA. Zeg wat gy Laakt in my? Ik ben lieftallig. Ik ben bevallig; Ja, zeer bevallig!
PAN-



16 PANDOLFUS EN ZERBINA,
pandolfus, ter zjde. Zou ze my toe min beweegen?
ZERBINA, ter zjde. Hy ftaat reeds verlegen.
Ovei luid. •k Heb manieren, Die my Geren. Zie my vry aan Hoe fraai zy (taan. pandolfus, ter zyde, de hand op zyn hart leggende. 'kBcn bedeesd, En bevreesd; En voel my bet harte liaan;
'l Gaat: Tik, tik, Elk oogenblik. zerbina. Laat u verwinnen, pandol f u s. Neen, zeg ik, neen ! zerbina. Gy moet my minnen.. fandolfus. Laat my met vreón. zerbina. pandolfus. Geef me uw hart; ik geef u 't Nooit zult gy de myne zyn. tuyn' i
zerbina. Zult ge uw min my fchenkenï
pandolfus. Dat moet gy nooit dtnkeu.
Z Er-



ZANGSPEL, 1?
ZERBINA. PANDOLFUS.
Ia, ia geef me uwe hand. 'k Schyn beroofd van myn ver» J ftand.
p AN D 0 L FU s , ter zyde. 'klien verward, En geen meester van myn hart. ZERBINA, ftaatig. Ik ben lieftallig, Schoon en bevallig ; Ja, zeer bevallig! PANDOLFUS, in vervoering, 'tHarteflaan Vangt we2r aan. ZE R BINA. 'kHeb manieren, Die my fleren. PANDOLFUS, ter zyde. MtBen verlegen. ZERBINA. 'KHeb zyn hart gekregen. ZERBINA. PANDOLFUS. 'k Overwin: daar is myn hand: Laat me in vrede; houd uw hand: Ik geef ze u ten onderpand, 'k Wil ze niet ten onderpand. ZERBINA. Voor u wil ik leeven.
PANDOLFUS. 'k Zal me aan u nooit geeven. ZERBINA. PANDOLFUS. Ja, 'k min u : gy zult de myn', Neen. ö Smarte! 6 pyn! Ik de uwe zyn. Wat wil dit zyn!
Einde van het eerfle Bedryf.
C T W E£-



l8 PANDOLFUS EN ZERBINA,
TWEEDE BEDRYF.
EERSTE T 0 0 N E E L.
zerbina, alken,
ARIA.
Lieve meisjes! wilt gy paaren, Op myn jaaren, Het een' ouden man , Die u wel of niet behaagen kan?
Neemt myn* raad Dan te baat; Bezigt all' wit ik u zeg Met overleg. Hoort boe 'k my draag, Opdat ik (laag*. 'tKan aan my geenszins verveelen Dan te dreigen, dan te ftreelen.
Neemt myn' raad Wel te baat: Dan eens dreigen, dan eens ftreelen, Moet aan u geenszins verveelen : Dit's een vaste toeverlaat: 'kHou my fier, en wederltreef, Tot ik my overgeef.
TWEEDE T O O N E E L. zerbina) scapyn, in officiersgewaad.
zerbina.
J^ile zo, Scapyn, gy zyc gelyk 't behoort gekleed. Men zal Pandolfus dus gemakklyk kunnen doeken,
E»



ZANGSPEL. 19 En hem, meer dan hy denken durft, verkloeken. Scapyn, 'tls nu uw zaak, Maak u nu flraks gereed, Om all' wat noodig is fiks in uw hoofd te haaien; Opdat 'er aan myn' toeleg niets moog' faalen, Om onzen goeden ouden heer Naar wensch in mynen ftrik te vangen. Zo 't wel gelukt, zult gy voorzeker zien hoezeer Ik my genegen toon goed loon te doen erlangen Voor diensten, die men aan my doet. Maar eer men u hier onverhoeds ontmoet', Moet gy 11, voor een wyl, fchuil houden, zonder fchrooAls ik u noodig heb zal ik u weêr doen komen. (nlenZy doet Scapyn in een kamertje treeden. En daarna volgt de ritournelle van den volgenden zang,
ARIA.
b Zoete hoop, die elk doet leeven! Wil mvne ziel toch kalmte geeven. Streel myne wenfchen en verlangen. Laat geene onzekerheid my prangen.
DERDE T O O N E E L. zerbina; pandolfus, gekleed om uit te gaan, zerbina, ter zyde. Ik veinz': ginds koint Pandolfus aan. pandolfus, aan het einde des tooneek. 'k Zie daar mevrouw, 't Zal noodig weezen , Dat ikmyn'pligt haartoone om geen verwyttevreezen.
C 2 ^



20 PANDOLFUS EN ZERBINA,
Tegen Zerbina , met eer.egemaakte houding van hoogachting. Daar ik nu wel zou wenfehen uit te gaan, Kom ik mevrouw met eerbied vraagen, Of zulks aan haar ook zou mishaagen?
zerbina.
Ik bid, mynheer! ei, laaten wy Een einde maaken aan gelagch en fpotterny.
De tyd daartoe is, in myn oog, verloopen. Ik wil u langer niet mishaagen; 'k heb berouw.
pandolfus.
'tVVord tyd, ik zou zulks eindelykeens hoopen. zerbina. Gy brengt dan alles in gereedheid tot uw trouw?
pandolfus.
Ta! ik bepeins 'c in myn gedachten. Maar 't is met u niet; dit moet gy geenszins verwachten.
zerbina.
Ik ken my zelf te wel dan dat ik met die hoop My immer vleijen zoude; en, om u te overreeden
Dat ik geen fpotterny voor waarheid u verkoop, 'k Denk binnen kort ook zelve in't huwelyk te treeden.
pandolfus.
Hoe! gy, Zerbina?
zerbina
Ja, en 't is reeds zo verre aan, Dat myne keuz' reeds is gedaan.
pandolfus.
ó JPat geloof ik wel. Waarzoud gy toch naar wachten?
Wan-



ZANGSPEL. 21
Wanneer mevrouw zich (lichts laat zien , Is iedereen gereed zyn hand haar aan te biên. De mannen vliegen op haar wenken en gedachten.
ZERBINA.
Ho! ho! 't gebeurde wel eens meer Dat iemant onverwacht iets kreeg, waarnaar hy jaaren Vergeefs gezocht had.
PANDOLFUS.
Maar, met wien zult gy dan paaren? Wat is het voor een man?
ZER.ni NA.
Hy's kapitein, mynheer.
PAfvDOLFUS. ££ea
Die post geeft meerder eer dan voordeel. Mag men weeHoe uw aanflaande word geheeten?
ZERBINA.
Om zyn kloekmoedigheid en roemryke oorlogsdaêti Word hy genoemd: ICaptein Orkaan. PANDOLFU S. Naar ik bemerken kan, zal hy niet makklyk weezen.
ZERBINA.
Gansch niet; hy doet van elk zich vreezen.
PANDOLF US.
'k Schroom waarelyk voor 't lot dat gy te wachten zyt.
ZERBINA.
Wel nu , dat zyn alleen myn zaaken. Wanneer 't zo verre is zal ik zien hoe ik't zal maaken. Het fpreek woord zegt ons. „ Niet elendig voor den tyd."
C 3 PAN-



ai PANDOLFUS EN ZERBINA, ïANDOLH'S, fthynir.de eev.ig deel in haar te neemen.
Ik denk, dr.t gy ligt zult bezeilen,
Dat my het wezentlyk zou treffen Zo ge ongelukkig wierd: daar 'k als myn eigen kind
U, altyd, heb behandeld en bemind. Dit weet ge.
zerbina, op eene aar.doenelyke wyze.
Ach, waarde heer! dooi dankbaarheid gedreven Voor all' devrindlykheid, die ge altyd voor my had, Min ik u mede en wenschte ik dat ik iets bezat Om u een blyk van myne erkentenis te geeven.
RECITATIFO.
Leef altyd vergenoegd, en zie uw heil vergroot 1 Het lot maake u een'blyden eclitgeroot Van haar, die te eenger tyd de hcinel u zal fchenken; En wil in gunst toch aan Zerbina denken, Die aan u denken zal zelfs tot aan baaren dood.
ARIA.
Wil Zerbina toch niet haaten;
Ban haar nimmer uit uw hart. Van uw gunst, helaas! verbaten, Treft haar de zwaarfte fmart. Ban haar nimmer uit uw hart. Pattdolfus word eenigszins bewogen. Ter zyde.
Ik word gewaar hoe reeds myn list kan baaten. Het begint te gaan. Ik zie hem alreeds aangedaan.
Te-



ZANGSPEL. &l
Tegen Pa*.dolfus, met tederhaid. v Wil Zerbina dus niet drukken Van haar uit uw hart te rukken ; lis. Ach 1 wat fniart zou haar dit zyn
Pandol/us word ft erker aangedaan. Ter zyde. Ik verteder hem. Hy is in de klem. Hy toont reeds deernis met myn pyn.
Tegen Pandolfus. Heb ik me ooit onhcuscli gedraagen ? Kon 'k u mishaagen , En daaglyks phaagen ? Cy ziet mynu gantsch verflaagen: Genadt is *t, die 'k verwacht. Pandol/us vat tederlyk de hand van Zerbina, Ter zyde. Maar!... hy neemt myn hand! Eied geen tegenfland 1 Hy's in myn magt. pandolfus, ter zyde. Wat fmart gevoel ik! 'tis of't my aan 't harte gaat, Daar zy me thans verlaat. zerbina, ter zyde. Hy poogt vergeefs zich hard te houên. Ik win het fpel, dat is gewis.
pandolfus.
Myn kind, gy moogt 'er op vertrouwen, Dat gy fteeds blyven zult in myn gedachtenis. zerbina, ter zyde. Nu nog een kans gewaagd tervvyl hy is bewogen.
T*



S4 PANDOLFUS EN ZERBINA,
Tegen Pandolfus. Zoude ik nog ééne gunst uw goedheid vergeumoogen?
PANDOLFUS,
Welk eene? zeg.
ZERBINA.
Dat myn aanftaande u hier kom' zien?
PANDOLFUS.
*Ja! waarom toch niet? 't Zal my tot eer verftrekken.
ZERBINA.
Ik ga hem haaien, en zal hem uw gunst ontdekken. Zy vertrekt.
VIERDE T O O NE E L, PANDOLFUS, alleen. RE C IT A T I VO.
■
Wie mag liet zyn, die haar ten huwlyk vraagt? Sints hy hier kwam, fchynt zy geheel verflaagen. Zy kreeg berouw dat zy me dorst tnishaagen. 'kMoet, (zo hy is, gelyk ze *er van gewaagt, Zeer ruw en onvertfaagd 0 Haar flerk beklaagcn. AI te ongelukkig meisje!.. Indien ik... waarom niet?.. Hoe! die my diende?., maar., is dit niet meer gefchied? 'tStryd immers niet met myn genoegen? Neen, 't kan niet zyn. Dees daad zou my niet voegen. Ik laat haar liever gaan. Ja, 't moet gefchieden... Maar... 'k nam haar aan ; 'kBefloot, haar, als myn kind, myn' byftandaan te bieden, 'k Weet wie ev is.« 'k zou haar doen vlieden ?..
Hoe!



ZANGSPEL. Z5
Hoe! ben ik dwaas ?.. my nog beraén ? Neen, nimmer zal ik zulks bedryven: Maar deernis zegt my: 7.y moet blyven. Ach ! wat zal ik my onderwinden ? Moet dan haar lot my thans verbinden?.. 'kWeet, indedaad, nieis uit te vinden.
ARIA.
Zie ik geen einde dan aan 't geen myn hart ontfle Jt 'k Gevoel een zeker iets 't geen my inwendig kwelt. Hoe! griefde My liefde? Of noopt vrindfchap my? Of medely' ? 'kWaan, dunkt my, aan myne ooren Deze ftem te hooren: „ Pandolfus houd u vry.". Een zeker iets valt me aan , Ik weet niet waar van daan, Dat ik niet kan weêrftaan.
't Is of my 't all' verveelt, 'k Weet nergens rust te vinden. Wat ik tracht* te onderwinden, Niets is 'er, dat my ftreelt. Zie ik geen einde, enz.
FT F D E en LAATSTE TOONEEL
PANDOLFUS, zerbina; SCAPYN, gekleed als een officier. ZERBINA, tegen Pandolfus. H ier is de kapitein: zal hy maar binnen treen?
D pan-



£<5 PANDOLFUS EN ZERBINA,
PANDOLFUS, eenigszins verft oord. Zo hy 't verkiezen zal: hy kome , of ga wc ér heen. ZERBINA, legen Scapyn, die aan de deur is gebkeven. RTynheer, wik gy maar binnen komen? Scapyn treed met een heldhaftige houding binnen.
PANDOLFUS.
Hy's toegetakeld op eene aartige manier. Zyn houding is brutaal en zou ons wel doen fchrooroen. Scapyn groet Pandolfus met eene onvertfaagde houding. PANDOLFUS, hem weder groetende.
Mynheer verfchyut dan hier Om haar ten huwélyk te vraagen? Op alles wat Pandolfus vraagt antwoord Scapyn door tekenen met zyn hoofd. Kan zy wat aan uw oog behaagen? Is zy de keuze, die gy doet, ten vollen waard'? Tegen Zerbina. Maar zeg me, is hy gewoon door tekenen te fpreeken?
ZEREINA.
Het is my dus gebleeken. Hy's op dat nuk wat wonderlyk van aart: Uit vrees dat hy fomwyl te veel zou praaten, Spreekt hy geheel niet.
Scapyn geeft eenig teken.
Maar, hy fchynt te wenken., is't.,? Scapyn knikt met zyn hoofd. ó Ja, 't raakt my, ik heb me niet vergist. Vergeef my dat ik u een wyl alleen moet laaten. Zy /preekt met Scapyn.
PAN-



ZANGSPEL. 2.7
PANDOLFUS, ter zyde. Die kaerel fraaakt my in 't geheel maar niet. Zou 't mooglyk zyn dat ik zou lyden kunnen Dat zy haar hand aan zulk een' uilskop bied? Kan ik't onnoozli fchaapwel zulk een nootlot gunnen? ZEPv!5lNA, tegen Pandolfus. Kunt gy wel raaden wat hy vraagt? PANDOLFUS, ongeduldig. Wat vraagt hy? ZERBINA, eene bedeesde houding aanneemende.
Of het heden u behaagt, Als of'k uw dochter waar', myn huwlyksgoed te geeven?
PAN DOLFUS.
Hoe! word gy zot ? wie heeft zyn levenl Zeg aan dien vent: „ Loop naar de maan!" ZERBINA, zich houdende als of ze vreesde. *k Bid u.mynheer, fpreek zacht; want, zo hy mogt verWat gy my zegt, 't waar' met u omgekomen : Cfla'n Hy's, als de droes, zo boos!
PANDOLFUS.
'k Heb hem hier niet te fchroomen.
ZERBINA.
Mynheer, weet gy wel wat ge zegt ? Wat durft ge u thans vermeeten! Gy deed, ten opzicht' van uzelven, waarlyk Hecht (Al waart gy, achter't flot, in uw vertrek gezeten,) Dat gy dus roekeloos en ftout u hooren liet.
D 2 'k Vrees



28 PANDOLFUS EN ZERBINA,
'k Vrees indedaad datgy door 'tgeen gy hebt gefproken Zyn woede en gramfchap hebt ontdoken. Zie eens, hoe bars hy uit zyt;e oogen ziet!
PANDOLFUS. Oeeren, Gy hebt gelyk; "k ben hier alleen, 'k Vrees... W ie zou't Zohy eens goedvond om my lustig af te fmeeren? Hy roept.
Scapyn!..
Zo dra Scapyn zyn' naam hoort noemen , wil hy naar Pandolfus toe loopen; doch word hierin door Zerbina wederhouden. Hoort hy my niet! het fchynt van neen. Waar mag die lompe vlegel fieeken ? Scapyn!
zerbina.
Hy is niet fhuis, rrynheer. Maar laat ons fpreeken Van 't geen thans óns betreft. De tydsomftandigheén Veieifchen zulks. Blyf hieromtrent niet in gebleken.
Ik bic , neem dit in acht. 'kVind dat de kapitein reeds duurs begint te kyken
Wyl hy zo lang naar antwoord wacht. Maak hem niet boos: 't is 'tbest zyn toornigheid te ontwy
pandolfus. Cken'
Maar, zeg me, naamt ge, omtrent uw keuze, een vast zerbina. (befluit? Zó vast niet, of ik zou't nog wel vernndren kunnen.
pandolfus.
Wel, zo 'er middel is dat gy uw opzet duit,
Weet



ZANGSPEL. 0.9 Weet ik een' man voor 11, dien 'k liever u zou gunnen.
ZERBINA.
Ja, maar ik vrees...
PANDOLFUS.
Wat toch?
ZERBINA.
Daarhy nietmakklyk zwicht Zou'khemtotafttand ook niet makkelyk beleezen Voor d'eerfteu die flechts kwam. Het moest al iemant wezen ,
Die't waardig waar', dat hy den voet zich zaggeligt. PANDOLFUS, eenigszim beflititeloos. Maar... Zo... ik 't was, die u ten huwelyk kwam vraagen?
ZERBINA.
Hoe! gy, mynheer!..
PANDOLFUS, met drift.
ója, myn welbehaagen! Vergeefs is 't dat ik my, door veinzen, langer plaag, 'k Vind my verplicht dat ik thans dees bekentnis waag'. '1: Bemin u; 'k bid u aan ,• 'k wil, zonder u, nietleeven.
Aanvaard myn hart en trouw: ik bied u alles aan, Myn goedren, en al 't geen my mooglyk is te geeven. Jaag dien ftruikrover, dien breteur, hier flechts van daan...
Dat hem de duivel haale, en hals en been doe breeken, Is hy dit buis maar eerst ontweeken.
ZERBINA.
Welaan, mynheer, 'k geef tot dithuwelyk myn (tem, D 3 Daar



30 PANDOLFUS EN ZERBINA,
Darr is myn band; ik zeg 't u , zonder vlei jen,
Hoe driftig by me ook mooge vrijen, Gy, gy verdient de voorkeur boven hem.
PANDOL F ü S.
Laat ons voorzichtig zyn en over hem niet praaten, Vóórdat hy eerst ons heeft verlaaten. ZERBINA. ó Hy zal ons geen nadeel doen, mynheer. Ik ftel hem ligt te vreên; laat uw befchroomdheid vaaren, Tegen Scapyn. Scapyn, 'kbehoef uw' dienst niet meer. Trek uw kapteinspak uir. Wil vry u openbaaren. Scapyn , zich aan Pandolfus doende kennen, lagcht, dat het fc hatet t.
PANDOLFUS.
Hoe, fchurk! zyt gy \?
Z E R B I N A.
Wel ii u?
'k Hoop dat ge u niet beklaagt dat ik me aan u Door zyneu byfland doe verbinden?
PANDOLFUS.
Gansch niet, wyl ik, daardoor alleen, My meester zie van uw genegenheén, Waarin ik aü' myn vreugd kan vinden.
ZERBINA.
'kBen ook ten uiterfle in myn' fchik met deze trouw, 'k Word van een dienstmaagd een mevrouw.
D U O.



ZANGSPEL. 31 DUO.
ZERBINA. Zult gy me altyd beminnen Met een oprecht gemoed? PANDOLFUS. 6 Ja, met harte en zinnen.
Niets dooft myn' liefdegloed. ZERBINA. Maar, mint ge my gelyk 't behoort?
PANDOLFUS. 6 Ja, ik geef aan n myn woord.
ZERBINA. Cy meen: al 't geen gy hebt gezegd?
PANDOLFUS. Ik zweer *t, oprecht! ZERBINA. En houd ge uw woord ?
PANDOLF US. Zo als 't behoort.
ZERBINA. Gy wilt me uw harte geeven?
PANDOLFUS. Gewis, voor al myn leeven.
ZERBINA.
't My geeven ?
PANDOLFUS. 't U geeven. C Altyd TE SA AMEN. ^B1}ft u myn min geWyd.
ZERBINA. Zult gy me a ryd beminnen? PANDOLFUS. Altyd. ZERBINA. Met ongeveinsde zinnen?
PAN«



3» PANDOLFUS EN ZERBINA.
PANDOLFUS. Ait\d.
ZERBINA. En meent ge 'c geen gy zegt Oprecht? PANDOLFUS. Ik zweet met harte en zin Dat ik u min. ZE R 15 1 NA. Meent gy 't geen gy daar zegt ? P ANDO L FUS. Ik zweer't, oprecht! ZERBINA. Bemint ge my gelyk uw gaê ?
PANDOLFUS. 6 Ja. ZERBINA. Die min blyft my gewyd? PANDOLFUS. Altyd. ZERBINA.
Ja?
PANDOLFUS.
Ja-
ZERBINA. Altyd ? PANDOLFUS.
Altyd.
{6 Heil. waardoor wy leevenl Wil nimmer ons begeeven! ZERBINA. Verzei ons!
PANDOLFUS. Verzei ons! C Altyd. TÉ SAAMEN. £ jj b]yft Ilee(Js myn hart gewvd,
EINDE.