TEGENGIFT,
TEGEN Dl
RYMELARY
VAN
HENDRIK BIMAN,
ZYNDE ELK COUPLET (ZO VEEL MOGELYK) GEVOLGT, EN IN HET WARE DAG LIGT ÜESTELT,
DOOR.
EEN BEMINNAAR VAN DÉ
V R Y H E I D
IN
's VOLKS BELANGEN. De Prys is Twee ftuivers.



KOWÏNKUiKE ^ BIBLIOTHEEK



TEGENGIFT,
TEGEN DE
RYMELARY
VAN
Hendrik Biman.
Ey dat gy dog niet lange toeft, Gy weet alleen wat ons behoeft 9
in deze donkere dagen, Uw klagen wy ons hanen wee, Daar w' ons, fchoon uitterlyk in vree" a.
Van binnen zien belagen.
Maak, maak ons allen dog opregt-,. Op 't fpoor van David uwen kliegt*
Ten fpyte der vyanden, Zyt- gy ons tot een toeverlaat„ 0 God die nimmer varen laats.
De werkc» uwer- haixleö».
A anbidlyk God en Opperheer, Zie van den hogen Hemel neêr,
Waak! waak ! voor 's Lands belangen, Neem hare frybehi fluxs ter hand, Agh fehenk ons uwen onderftand;
Voldoe aan 's Volks verlangen.



4 TEGENGIFT, tegen
't Behaagd' U gunftig, Opperheer! Op Neêrlands zugt, en haar tot eer,
De Vrybeid haar te fchenken , Gedoog dan noit dat onverlaat, Of Aterling, vervult met haat,
Dat dierbaar pand zoud krenken,
Spaar grote Hemel Majeftheid, Bekleed met glans en heerlykheid,
Spaar onze Vrybeids Helden, Gelyk wel eer den darren Itoet, Die vlieden deen het Spaans gebroed,
En ons in Vrybeid ftclden.
Die op uw trouw en magt gerust, Met eenen yver noit geblust,
Volvurig voor ons ftreeden, Dat elke dap're Vryhdds Zoon, Den roem ontvang, voorfmaad en hoon,
Dat ze in hun ipoor fteeds treeden.
Zie op hen neer in liefde min, Geev lyfle Willem noit zyn zin,
V\n ons niet meer te hind'ren,_ Op dat geen groter ramp nog kruis, Bcjegene zyn vorst'lyk huis,
Zyn Gemaiin en Kin d'ren.
Dat



de RYMELARY. 5
Dat hy niet fchuldig daale in 't grav, Dit fmeeken wy ootmoedig af;
Maar wil hem dog bekeeren, Doe. doe hem vlugten tot uw troon, Vergeeving zoeken by uw Zoon,
Dien groten Heer der Heeren.
Of zoud 't oproerige gefpuis, • Nog langer Neerland als een kruis ,
Door haare kreet verveelen, Neen, weer van ons die f<jhamp'ren ipot, Schenk op ons beé een zaal'ger lot,
Trek hen door menfchen zeelen.
Wat 's dit! hier fchiet my in den zin,. Hoe God uit lout're menfchen mm,
Zyn Zoon deed nederdaalen, Hoe elk vervult met dankbaarheid, Volvaardig was, door vreugd geleid;.
Dien Heilvorst in te haaien.
Is 't wonder daar die Vorst verfchynt, Daar fchrik en fchroom en ramp verdwynt,
Dat elk zig bly laat hooren? Dat duizend monden door t geluid, Tot roem van Jesfes dierVre Spruit,
Den Hemel zelfs doorboren.
ó Ja!



6 TEGENGIFT, tegen
ó Ja! die Vorst zo regt geaart, Is eenigiyk die hulde waart,
Zyn komst fchenkt heil en leven, Hy is dat lang beloofde Lam, Die 's waerelds fchulden op zig nam,
Die haar doed troonwaards ftreven.
Dit bleek, toen door het Gods beftuur, Verfcheenen was dat zalig uur,
Waer op men hem zag fneven, Zag fneven aan 't gevloekte bout, Waer 't volk hem vorderde zo ffout,
Door dolle drift gedreven.
't Zy verre Van ons dat we een mensch, Hoe zeer gegeven na den wensch
Van veele Nederlanders, Gelyken zouden by dien Vorst, Die graag zyn's volks lasten torst,
En wars is van iets anders.
Maar wat is Willems fnood bedryf, Strekt hy het volk tot geryf,
Befchermt hy haare regcen? Maakt hy zig heure liefde waard? Toont hy zig niet veel eer ontaart,
Te fvvemen na de fiegten ?
0 Wil-



de RYMELARY. f
ö Willem, Willem die wel eer, Gegeven op des volks begeer,
De lust waart haarér ogen, Stel u Vorst Jefus dog fteeds voor, Geev aan verleiding geen gehoor,
Hoe word gy zo bedrogen!
Door uw beleven wy een tyd, Van angst van kommer en van ftryd
Door uw zien we ons belagen, Geluk voor Neerlands burgery, Die graag van Slaaffche ketens vry,
's Lands Magten kunnen klagen.
Verlaat uw ftelzel eenmaal Prins, Gdoov dat niemand dan van zins
Is, uw geheel te weeren, Netn, elke brave Vryheids Zoont Keert zig voor u dan tot den troon,
En fineekt den Heer der Heeren.
Dat hy de ogen vol genaa', Goedgunflig op u nederflaa,
Door zyne geest u fterke, En tot behoud van 's volks belang, Te lang getergt ja veel te lang,
Kragtdadig u bewerke.
Zo



8 TEGENGIFT enz.
Zo krygt gy 's volks liefde weer, Zo hoort men vrolyk keer op keer,
Den naam van Willem noemen, Zo moet het laate nageflagt, Wen gy u zelfs niet maakt veragt,
Uw daaden eeuwig roemen.
Door een beminnaar van Vrybeid en 's Volks belangen.
Te HOORN, BïJAN van OPHEM, Boekverkooper,
MDCCLXXXVl.