445 J ^ 329   ROUWKLAGT EN GRAFSCHRIFTEN TER NAGEDAGTENIS VAN ZYNE DOOR LUGTIGSTE HOOGHEID DEN HEERE WILLEM GEORGE F RED ERIK, Prins van Orange en Nassauw &c. &c &c. g e w e e z e n Generaal Veldtuigmeester, Chef dei' Armee in Italien, in dienst vun Zyne Keyzerlyke Koninglyke Majesteit, Ridder van de Maria Theresefi en zwarten Adelaar Orde, voorheen Grootmeester der Artillery en Generaal der. Cavallery by der. Staat der verëeriigdë Nederlanden &c &c. &c Geboren binnen s'Grarenhage den £f van Sprokkelmaand i774> en Overleeden te Padua den 6. van Louwmaand 1799» in den Ouderdom van 24 Jaaren, 10 Maanden en 22 Dagen.  jVIyo Medefterveling! hoe 't in de Waereld gaa, In voor- of tegenspoed, ons lot is onbestendig; De nacht volgt op den dag, — de dood wenkt vroeg en fpau, En de onvervulde hoop Iaat ons geheel elendig. Hoe fchoon de morgenzon haar bloozend licht verspreid', Ras dekt de Wolkgordyn de koesterende ftraalen; Zo iets bestendig zy , het is verganglykheid; Natuur erkent haar recht, en doet den tol betaalen, Dichtstukken van het Haagsch Genootschap, Kunst Liefde /paart geeu Vtyt, ide der! ide jluk.  ^j^arem, o wreede Dood! moest gy een roos verslinden* Uw onucerstaanbre magt kon zig dan onderwinden, Te Jlorten in het graf, den fietsten Oorlogsheld! Hem , die in t veld van Mars zig waardiglyk betoonde, Die roem en eer verwierf , zyn vyand nimmer hoonde, Die vuur noch Jlaal ontzag! Helaas! hy is gevdd; Hu , die in 't grootst gevaar , behield het dierbaar leeven Toen kloekheid en beleid hem heerbaan op deed ffreeven, Toen hy voor 't Vaderland aangordede het zwaard; Toen hy voor Batoos kroost, en onder zyn banieren, Vergoot zyn edel bloed, en plukte, d'eerlauwrieren, Zyn fchedel toegewyd, zyn heldenyver waard.  Zyn heilige ctsch moet dan na zo veel onwcérulaagen, Aan 't Vaderland ontzegd, in prilste zyner dagen Reeds rusten — veel te vroeg — in rt oude Padua! Daar hoort men eerbiedvol voor hem den treurtoon brommen,. En, wyl zyn krygsbeleid deed held op held verstommen, Staart Mavors Zoon bedroefd , zyn lyktrophecn na. 't Is alles, alles rouw , waar d'oogen zig bepaalen. Hy kan in 'r oorlogsveld nu niet meer zegepraalen. Zyn deugd, zyn naam, zyn roem, die op Cypresfen gloort Blyv heilig, onbevlekt, blyv' eeuwen in gedagten! Den groot en FREDERIK in hem vergoed te wagten, Deez1 hoop is jammerlyk , met hem in 'f graf gesmoord. De onvriend van zyn huis moet zelfs nu hartlyk treuren. Een ieder, die hem kon , gevoelt zyn hart verscheuren. De nyd, hoe grimmig ook , bloost in dit oogenblikj De laster Jlaat verstomd, de haat houdt op te woeden. Dan ach! wie kan 'f verlies van onzen Held vergoeden.3 Van hem, wiens grootheid blonk tot aan den laat sten snik. Wat baat het ach en wee, en 't wringen onzer handen? Wie durft in zynen dood d'Alwysheid aan te randen? Helaas! hy is geveld; hy heeft zyn taak volbragt. Als Prins heeft hy zeer veel, ja, al te veel geleeden', Als Held heeft hy met roem voor 'f nageslagt gestreeden, En 't bed van eer heeft vaak op zynen dood gewagt.  Zyn Stamhuys zucht en treurt in 'droefheid neergebogen. Een bittre traanenvloed , uit fmart en 'mededogen Om zynen vroegen dood , vloeit uit der Vrienden oog. Dat Stamhuys derft in hem, éen zyner waardste panden» Waarvoor het liefde vuur zal onuitbluschbaar branden; En h wagt zyn troost in 'f leed vertrouwlyk van om hoog. Hoe vaak heeft 'f ouderen hart om zyn behoud gebeden, Het broeder hart geklopt, het suster kart geleeden? De laatste af scheids groet bleef hun, helaas! ontztid. Hy zag zyn bedspond' niet van Vriend of maag" omringen; Natuur bleef onvoldaan , en liet zig niet bedwingen, Toen FREDRIKS groote Ziel vlood naar de Eeuwigheid. Vaar daarin eeuwig wel, gy Zoon van Batoos Zoonen! Myn lier slaat agting vol voor U deez' droefheids toonen; Gun , dat ik deeze lier , voor U met floers omstrik. En wordt1 met meerder roem uw droeven dood bezongen, Vergeef myn liefde blyk; myn hart fpreekt ongedwongen. Vaar wel in 'r Engelen Choor, myn dierbre FREDERJK!  Aan 'T VADERLAND, ter voorgemelde geleegenheid. T (•>/ Reur Neerlands Volk! ja treur; uw F R E D R I K is gevailen:' Zyn fiere heldenmoed verdeedigde Uw' wallen, In 't fiorten van zyn bloed, op 'f fchriklyk oorlogsveld! Een felle Staats orkaan verbood' deez' kloeken Held Op 'f erf van zyn gehoor? met d'eer en roem te fierven, Dien hy by Ooflenryk zo glansryk korf verwerven. Zyn onvertzaagde moed , bekend aan 'f Vaderland-, Eischt, dat Uien fzyner eer een heldendenkmaal plant', Daar hy op 'f Vad'ren fpoor de grootste offerhanden, Zyn leeven , goed en bloed , ja alles dorst verpanden Tot heil van 'f brave Volk, van Eatoos nageslagt, Hoe ook dé afgunft grynst , en d eclste dacn belacht. Hy had geen ander doel dan haardsteed' en altaaren, Te redden uit een Zee , van duizende gevaaren. Ja 'f grootste Krygsbevel, dat hem de Keizer gaf, Met teekenen van eer , en de Commando fiaf, Getuigt, dat 'r oude bloed , in hem niet was verbasterd, Schoon door den aterling ook fchandelyk belasterd.  Wen hy zyn noem, zyn eer, zyn deugd , zyn ■grootheid frenkP» (AL 'r welk geheiligd bluft hy al ivat eerlyk dtnkt,) — •' Het dankerkennend hart zal voor hem eeuwig gloeiën, Zyn naam , zyn glorie naam , is nimmer uit te roeien. Zyn groote Ziel vergaf, vol minzaam edel vuur, Al 'r aangedaane leed, in 't albeslischend uur, ^ Zyn laatste beê en zucht voor zyn geliefdste panden^ Was meê voor 'f heil van 't Folk der veege Nederlanden. Thans flaamrend bidt hy nog in V Elpenbeen gebouw- .tauisdL Qccll red mijn aderfan d'. naar V aCondè trouw!  GRAFSCHRIFTEN. 5 ! cil Ut/ier rust in Padua de dappere FREDERIK, Aan Eer en Plicht getrouw , in 't veld van Mars een fchrik;. Een Vorst uit Naffauws Stam , aan wien U niet tnogt. gelukken, Door een te vroegen Dood mier Lauweren te plukken; Tot wiens gedagtenis en eeuw'ge glorie naam Een Eerzuil dient gesticht, terwijl de vlugge Faam Bazuint. — O Oostenryk.' — Vereer zyn-heldedaaden; Hy was« Hy zij, Hy blyv" by U met roem belaaden. %Jvitr rust een Neertands Vorst, die in de Staats rumoeren, Met moed en kloek beleid manhaftig 't zwaard dorst voeren, Eerst voor zyn Vaderland, daïïrüa voor Oostenryk, Dat ieder, die hem t kon., -zyn asche -niet ontwyk"1 Dan zeegenend' in 't hart , by 't glansryk roem vermelden Van FREDRIKS oorlogsdadn , het puik van Mavors Helden.