Qp Jefaïa's toon doet Micbfs ftem zich hooren. Hij dreigt aan Jacob's huis zijns Gods geduchten tooren; Belooft aan Betblebem de komst van ifrePs Heer. De Kerk werpt need'rigzich aan zijne voeten neêr. DE PROPHEET NAHUM. „ Wilt gij, o Nimvê! uw trotschheid niet betoomen," Roept Nahum, „ Gods gericht zult gij niet weêr ontkomen." B A DE 44 % DE PROPHEET H A B A K U K. "^u tekent Habakuk de krijgsmacht der Cbaldetn; Dan hoort "men voor Gods volk zijn' vuurige gebeên. ®®®©©®@®®©®©®®®©®®©©©@ DE PROPHEET ZEPHANJ A. 2^pbanja doet met kracht zijn' boet- en dreigtaal hoor en, En fpelt de zaligheid, den Heid'nen eens befchooren. DE *F 45 % DE PROPHEET H A G G A ï J-Toor Haggdi hoe hij den bouw das Tempels drijft, En, boven 't eerfte huis, zijn' heerlijkheid befchrij ft. DE PROPHEET ZACHARIAS. Jn veel gezichten, diep van zin, fpelt Zacbarias Het lot van Volken, en het heil van Vorst Mesfiat. B 5 DE *p 46 %. M A L E A C H I. Tn Maleachi fpreekt de laatfte Godsgezant Bij Juda's ftam , nu wc ér herfteld in 't heilig Land. Hij ziet de Heilzon aan de kim der Kerk' reeds naad'ren, Van ouds af toegezegd, aan IsreVs vroo- sie Vaad'ren. DE PROPHEET DE
Ons hier vervulling zien van 't oud Orakel-plan.
Het Euangeli laat alöm de heil-maar
hooren:
Gods Zoon in 't fterflijk vleesch, voor
zondig vleesch geboren, Emanuël verfchijnt teii juist beitemden
tijd.
In armoe leeft Hij, en Hij fterft na bangen ftrijd.
Die levensloop is door 't Propheetisch
woord berekend; Geboorte, lijden, dood, met wonder-
da3n getekend.
B 7 OVER-
W 50 %f OVEREENSTEMMING
DER VIER
EU ANGELÏEN.
Aan Zacharias, grijs, maar nog van zaad beroofd,
Wordt , bij 't altaar , een Zoon, door
Gabriël beloofd. , De Priester kan van zijne twijf'ing niet
bekomen:
Ten blijk van zekerheid iMiem de fpraak benomen.
De zwang're Elizabeth toont dat Gods woord niet faalt,
Als de Engel andermaal op de aarde nederdaalt.
Een viaagd uit Tïazurttb mag dit bezoek
ontvangen: „ Mark," fpreekt hij, „ haast zult gij
een' Zoon erlangen. „ P.Tchaduwd door Gods Geest, wagt u
dit wonder lot; „ Des wordt dit heilig Kind genaamd de
Zoon van God."
^ ' De
De grijze Elizabeth mag haare Nicht ontmoeten v
En voelt haar vrucht, verheugd, zijn' Heer,
al fpringend, groeien. „ Van waar," roept /.ij, verrukt, „komt
mij die zeldzame eer, „ Bezocht te worden door de Moeder
van mijn' Heer!" De dankbaarheid doet ftraks heur beider
toonen rijzen: Men hoort in maatgezang Gods wond're
liefde prijzen. Elizabeth verkrijgt een Zoon op haaren
tijd:
De raaagfchap is verheugd: die Spruit
wordt God gewijd. De Vader fchrijft den naam die de Engel
hadt gegeeven. Zijn tong wordt los; Gods lof door hem
in zang verheven. Maria, die haar Nicht drie maanden lang
bezocht,
Keert weêr: haar Zwangerheid baart Jofeph agterdocht.
Met heimlijk haar te ontvliên , wil hij alle opfpraak weeren,
Een En^el fpoort hem aan, haar, als zijn' Huisvrouw', te eeren.
Nu wordt, door Gods beftuur, 't Propheetisch woord volbragt:
B 8 Een
52 %
Een Maagd, uit Judas ftam, van David's nagedacht,
Moet, daar een ieder wordt, op 's Keizers last, befchreeven,
Van Nazaretb, naar 't kleine Betblem zich begeeven.
Hier ziet Mesfias 't licht, de Schepper van *
't Heel-al: Zijn wieg is eene krib, zijn Hof een
beestenftal: Hier moet Hij hulde van de Herder-
fchaar ontvangen, Gewekt door Eng'len-taal, verrukt door
Hemel-zangen. Ten agtften dag wordt Hij befneden, naar
't gebod:
En Simeön voorfpelt, al zegenend, zijn lot.
Uit vergelegen oost verfchijnen achtbre Wijzen, 1
Om aan den nieuwen Vorst hunn' hulde te bewijzen.
Jlerodes is ontroerd met gansch Jerufilem, • >
Nu Cbristus 't licht aanfchouwt," naar t woord, te Betblebem.
Hij laat de Wijzen, als verfpieders, derwaards trekken.
De Ster doet hen de plaats, waar Je fis is, ontdekken. ' Ze
53 %f
Ze aanbidden 't Godlijk Kind, zo dra
hun oog 't aanfchouwt, En brengen wierook tot gefchenk, met
mirrhe en goud Een droom vermaant hen, langs een an-
d'ren weg, te keeren , En Jofeph in Egypte een fchuilplaats te
begeeren.
lierodes, om 't gedrag der Wijzen , gansch verwoed,
Doet Betbleins teder Kroost verfmooren
in zijn bloed De dood des Dwingelands doet Jofeph's
vreez' bedaaren. In 't ftille Nazareth leeft Jefns twaalef
jaaren.
Toen zag men Hem op 't Feest, daar
Hij de Leeraars hoort In 't wijde Tempelruim, en ieders hart
bekoort.
„ Mijn Moeder," zegt Hij, „ zoekt ge
mij? bedenk u nader: „ Moet ik niet bezig zijn in 't werk van
mijnen Vader ? " Hij blijft gansch onbekend tot in zijn der-
tiust' jaar.
Door God gehuldigd, treedt Hij nu in 't openbaar.
Men hoort des Doopers (tem in woest» plaatfen leeren,
B 9 Den
*T 54 % Den Jood vermaanen zich van zonden te bekeeren.
Mesfias" zegt hij, komt: haast ziet
gij 't heilrijk uur, „ Dat hij tl doopen zal met Geest en ook
met vuur." De Heiland zelf verfchijnt, daar Zr/c/op
mogt hoopen, Hij wil, joünnes zal ook Hem met water
doopen.
Nu fpreekt een Hemeltrem : „ Dit 's mijn
geliefde Zoon!" Hij kiest, op 's Geestes drift, zich een
woestijn >ter woon. Vergeefsch tracht hier de . Hel zijne on-
fchuld te belaagen. Den honger ftaat Hij dóór, een reeks
van veertig dagen. Jot'ïiuies, om zijn ernst, bukt voor He-
rodes zwaard. Maar nu wordt Jeflts, door zijn' won-
d'ren, meer vermaard. Hij roept, Hij die uit niet het waereld-
ruim kon ftichten, Geringe Visfchers, om zijn rijkstroon op
te richten.
Hij doet zijn heilleer van eenvoudigen verdaan,
En zit gemeenzaam, ook met Tollenaaren, aan.
Zoo
*F 55 %
Zoo tracht Hij zondaars van hunn' dwaalweg te bekeeren.
Zijn teek'nen doen hem als Gezant van God verëeren.
De bruilofts-disch mag 't eerst daar meê besunftigd zijn.
Te Cana fpreekt Hij, en het water wordt 'er wijn.
In woorden toont Hij fteeds voor deugd
en God te ftrijden: ln wond'ren geeft Hij blijk van werkzaam
medelijden. ' De Zielen-artz zorgt ook voor 'tLighaam,
in den nood, Geneest de Kranken, en fchept leven
uit den dood. Ziet blinden, ftommen, met de kreup'len,
lammen, dooven, Bezeet'nen zelfs, zijn' liefde en Go'dlij-
ke Almagt looven! Het brood gedijt; de 'zee is vlak; de
wind is ftil; De visch geraakt in 't net, op Jefus
hoogen wil. Gij, Ndins Jong'ling met Jairus Dochter, t'zamen, En Lazarus\oxat uit! gij moogt den dood
befchaamen! 't Orakel is vervuld: Mesfias draagt ons
juk,
Neem:
*P $6 %
Neemt onze krankheên weg/bevrijd ons van den druk.
De trotfche Jood wil naar zijn liefde-ftem niet hooren;
Maar fluit, naar 't oude Schrift, verhard, en oog en ooren.
„ Is deze niet de Zoon des Timmermans ?" dus lpreekt
De mond, terwijl het hart het ftugst vooróórdeel kweekt,
„ Zijn maagfehap is bekend: uit laag gemeen geboren.
„ is hij de Cbrimis niet, ons Volk tot heil befchoren
„ Indien hij wonderdarln vertoont aan ons gezicht.
„ 't Is door Bt'èlzebuï, dat hij die heeft verricht."
Dien laster wil Gods Zoon door wijze
taal verdrijven: ,, 't Verdeelde Koningrijk kan niet be-
ftendig blijven. „ Zou dan de Duivel zelf zijn eigen magt
weêrftaan ? , „ Wie van u lieden tijgt de kleinfte vlek
mij aan?
„ Gewaande Godsdienst-plicht ftelt nimmer Hem te vreden,
., Die 't hart als bron aanfehouwt van booze en vuile zeden.
„ Wet
*r 57 %
„ Wet en Propheeten hangt geheel aan dit Gebod :
„ Bemin uw Even-mensch, en, boven alles, God."
Zijn wijze Lesfen, en doelmaatige verhaaien ,
Doen fteeds dit hoogst Bevel, met Kerker glansfen ftraalen.
Het Euangeli fpoort den mensch tot heiligheid ,
En voert, langs de enge baan, hem op
naar de Eeuwigheid. Die Jefus is de weg, de waarheid en het
leven i
Aan die in Hem gelooft, is Hij van God
gegeeven.
„ Komt herwaards," roept Hij, „ die vermoeid zijt en bela$n;
„ Ik geef uw' zielen rust; zoo wordt uw wensch voldaan."
Hij wil d'Apostel-fchaar drie jaaren lang geleiden,
Maar tevens hun gemoed voor bangen
druk bereiden. Joannes, Petrus en Jacobus zijn met Hem Daar Hij verheerlijkt wordt, door eene
Hemel-ftem. Hij fpelt ziin' jone'ren 't leed dat eer' lang Hem zou naakcn;
Ver-
Vermaant hun droevig hart voor ergernis te waaken.
F.er pog zijne uure komt breekt Hij met hen het brood,
En deelt den wijn hen rond, ten teken van zijn dood
In dezen laatften nacht, verklaart zich Jefus nader:
,, Een van uw twaaleftal wordt heden mijn verrader."
En ftraks tot Petrus , die zich boven 't
ftruik'len acht: „ Gij lochent driemaal mij, nog dezen
eisen nacht." De ftraf des menschdoms wordt nu door
den Borg gedraagen. Getbzemané moet van zijn' zielen-ftrijd ge-
waagen.
Hier klaagde Hij: „ mijn ziel is angftig tot den dood ! "
Terwijl het bloedig zweet uit al zijne aad'ren vloot.
De Apostel-fchaar, vermoeid, kan, tot zijn' troost, niet waaken.
„ Staat op," dus fpreekt Hij, „ ziet den vijand reeds genaaken."
Het moord gefpan verfchijnt, gewapend en verlicht;
Een Judas-kusch bevlekt zijn heilig aangezicht.
Zij
*P 59 % Zij zoeken Jefus; dan op zijne ftem:
fjo wonder!) „ Ik ben 't," valt gansch de bende, sis
weerloos door'den donder. Hij teugelt Petrus drift, zoo liefderijk als
bedaard,
En heelt aan Malcbus't oor, getroffen door her zwaard.
Zie Mem, verlaaten van zijn' Jong'ren, grijpen , binden!
De orakel-rol moet nu in Hem vervulling vinden.
Voor Cajaphas geleid, wordt Hij daar
valsch beticht. Hij zwijgt: 't onfchuldigLam ftaatfpraak-
Joos voor 't gericht; Maar zegt Hij, ,, 'k ben Gods Zoon!" het
rot, van deugd verbasterd, Roept als uit éénen mond: „ Nu heeft
hij God gelasterd." Men geeft Hem flag op flag ; geblind,
beklad met fpoeg, Wordt (pottend Hem gevraagd, „wie was
het die u floeg?" Hier lochent Petrus Hem, door menfchen-
vrees bevangen: De Haan kraait, Petrus weent; en Judas
gaar zich hangen. Nu (leept men Jefus voor Pilatus richter. ftoel,
Die
60 %
Die Dem onfchuldig keurt: zoo mischt
de lood zijn doel. Ook zendt lierodes, die geen fmet aan
Hem kan vinden, Hem aan Pilatus weer: die beiden worden vrinden. Op 't ftrengst gegeesfeld, en door 't woest
Soldaaten-rot Gekroond met doornen, wordt Hij thans
van elk befpot. De Richter tracht zich als zijn voor-
fpraak.teNdoen hporen. De moorder Sarrabas wordt boven Hem
'verkooren. Pilatus zwicht; de vrees des Keizers knakt
zijn' moed. Hij wascht zijn' handen van 't onfchuldig
menfchen-bloed. Dit doet de kreet ontftaan, in fteè van
't woên te mind'ren: „ Zijn bloed kome over ons , en over
onze kind'ren!" Daar torscht Hij nu zijn kruis en Hijgt op
Goigotba.
Maar Simon fchraagt dien last, en volgt
zijn' Heiland na., Een fchaar van Vrouwen wekt zijn innig
mededogen. Nu wordt Hij naakt gekruist voor aller
menfchen oogen.
Hij
6t %
Hij bidt voor zijne Beuls, in hun wreed-
aartig woên: „ Vergeef 't hen , Vader ! zij verftaaa
niet wat zij doen." Het woedend Volk houdt aan op zijne
macht te fmaalen: „ Zijt gij de Zoon van God? kom dan . van 't kruis afdaalen 1" Een moord'naar, nevens Hem gekruisd,
befchimpt zijne eer; Maar de and're fluit dien hoon, noemt
need'rig Hem zijn' Heer, En hoort zich ftraks met deeze blijde taal
begroeten: „ Op heden zult ge mij in 't Paradijs ontmoeten."
,„ Mijn God verlaat Ge mij!" zoo luidt zijn jammerklacht.
Men biedt Hem edik aan: Hij roept, „ Het is volbras t'."
De zon mag 't lieflijk licht van 't moordtooneel verbergen,
De laster wordt niet moê Hem onbefchaamd te tergen.
De heifge Jefus, nu bemoedigd, onbedeesd,
Roept: „ Vader! in uw' hand beveel ik
mijnen Geest!" Hij fterft: het aardrijk beeft: men ziet
het voorhang fcheuren,
De
De rotfen fplijten, en de lijken 't hoofd opbeuren.
Terwijl een onverlaat Hem in de zijde
fteekt,
Zorgt God dat niemand Hem , naar 't woord, de beend'ren breekt.
De Raadsheer Jofefa gaat het lijk Pilatus vraagen.
Met Nicodemus Iaat hij 't ftraks ten grave draagen.
Een nieuw graf in de rots bewaart zijn
koude lefiri, Beveiligd door de wacht, bedekt met
eenen ftcen. De derde dag, daar zij verfchijnt aan de
ooster-kimmen , 2\tx. Jefus in triumph uit zijne Graf-plaats*
klimmen.
Vriendinnen zoeken 't lijk : een Engel
fpreekt haar, aan : „ Wat zoekt gij Jefus hier? Hij is reeds
opgeftaan!" De Vrouwen gaan die maar' de Apost'len
ftraks berichten. Deez' waanen , moedeloos , dat zij 't
verhaal verdichten; Daar Petrus ijlings met Joiinnes grafwaard
fpoedr.
't Is ledig: dit verwekt geloof in hun gemoed.
Bij
*3P ^3 %?
Bij 't graf blijft Magdaleen om haaren Heiland weenen. Haar is Hij 't eerst, daarna de Vrouwenrei , verfcheenen. De Wacht wordt omgekogt, en ftrooit
het valsch gerucht: „ Discip'len zijn des nachts met Jefus lijk
ontvlucht." Op weg , fchoon onbekend, met twee
van zijne Vrinden, Vraagt Hij: „ wat reden toch doet me u
zoo droevig vinden? " „ Hoe," fpreekt C/co^w , die in Hem een
Leeraar ziet, „ Zijt gij een Vreemd'ling? weet gij deze
dingen niet! „ Wij hoopten dat door Hem, wiens magt
ons is gebleeken, „ 't Vernedert Israël, het hoofd weêr op
zou fteeken. „ Dan, ach! Hij ftierf, en 't is nu reeds
de derde dag. „ Men zegt wel dat Hij leeft ; maar
niemand die Hem zag." BeftrafTend vraagt Hij nu: „ Moest niet
de Christus fterven, ,, En zoo de heerlijkheid bij zijnen God
beërven ? " Nu te Emmaus ingetreên, breekt Hij voor
ken het broud.
Ze
Ze erkennen hem , terwijl Hij hun gezicht ontvloodt.
De Heiland komt zich aan de Apost'len openbaaren.
Op 't zien der wonden, laat ook Thomas twijf'ling vaaren.
Hij zegent hen voor't laatst op den Olijfbergs-top;
En, daar zij 't allen zien, vaart Hij ten
Hemel op. Dus eindigt Hij @p aard zijn zoo ver-
dienstlijk leven, 't Voornaamfte alleen, is ons, tot nut
der Kerk befchreeven.
DE HANDELINGEN
DER
APOSTELEN.
T\c Apostel-fchaar vereend, voltallig door het lot,
Volhardt nu in 't gebed, en wagt het heil van God.
Op Pinxt'ren daalt de Geest, die, door
een vuurig teken, Hen onderfcheidt, en doet in vreemde
taaien fpreeketi.
De
sjfp 65 *%
De menigte is ontzet, op 't hooren va?t die reên.
Men vraagt elkander: „ zijn niet dezs
uit Galileen?" Daar vuige fpotters voor geen fchamp'ren
laster fchroomen, Rijst Petrus om hunn' fchimp en moedwil te betoomen. Hij ftaaft door 't Godlijk woord: „ Mes-
fias, lang verwagt, „ Is Jefus, dien gij hebt aan 't kruishout
omgebragt. „ Ik weet gij hebt het in onweetenheid
bedreeven: „ Bekeert u en gelooft, zo is uw' fchuld
vergeeven." Een kreup'le wordt door hem, en door
Joan, herfteld. De Joodfche Raad doet ftraks hen grijpen
met geweld. Vergeefsch verbiedt zij hen, in Jefus naam
te leeren.
,, Men moet," is hunne taal, ,, God, meer dan menfchen, eeren."
Men ziet de Kerk reeds tot vijfduizend aangegroeid,
Daar ze in geloof en liefde en eensgezindheid bloeit.
Tracht Ananias met Sapbira God te liegen,
Hij
*P 66 %
Hij ftraft, naar Petrus woord, 'tgeveinsd
en ftout bedriegen. De vrees voor God vervult een ieder die
dit hoort.
De Apost'len fchraagen fteeds, door won-
d'ren , 't godlijk woord. Zij moeten, andermaal, in bange ketens
zuchten.
Maar de Engel doet hen, 's nachts, hun
naar verblijf ontvluchten. De Raad laat hen in 't eind met gees'ling
heenen gaan. 't Verblijdt hen deze fmaad voor Jefus
door te ftaan. Zij doen, in 't openbaar, het woord der
waarheid hooren. Een zevental wordt tot der armen dienst
verkooren. Diaken Stephanus weêrftaat der Jooden
waan.
• Nu wordt hij valsch beticht: men valt hem woedend aan.
Vol geest beftraft hij hen: men ziet het oproer fmeulen:
Hij fterft den marteldood en bidt voor zijne beulen.
Samaria aanfchouwt Philippus wonderkracht.
Daar Simon deze gaav' vcrgeefsch te koopen tracht.
Can-
Caniacè's Kamerling, Cde Koningin der Mooren,)
Mag uit Philippus mond, met vrucht, de heilleer hooren.
Een Saulus woede en dreige alöm vervolging, moord;
Op weg roept Jefus hem: hij predikt zelf het woord.
Der Jooden bitt're haat ftaat hem op t ergst te duchten.
Men doet hem in een' mand', des nachts, de Stad ontvluchten.
Daar Petrus Tabitba aan de armoê wederfchenkt,
toont God dat Hij, in gunst, ook aan
den Heiden, denkt. Comtlius mag 't eerst den Christen-doop
ontvangen , En Petrus op zijn doen, van allen, lof
erlangen.
fn Antiochiën wordt ook Gods Naam geroemd.
't Gelovig Volk wordt daar als Cbrist nen
't eerst benoemd. Herodes wreedheid doet door 't zwaard
Jacobus fneeven. i Het zelfde vonnis ligt voor Paulus ook
gefchreeven. Een Engel Gods verlost hem uit den
ijzren band;
En
In 't vuil gewormt verteert Herodes ingewand.
TePapbos ziet men hem Elimd's weêrftand lïrafFen;
Te Iconiën den gang een' kreuplen man
verfchafFcn. Afgodifche eer wordt daar door Paultts
afgeweerd; Waarna hij, 't doodsgevaar ontfnapt,
naar Derben keert. Hij doet, met Si/as, tePbiüppis, Pytbon
zwijgen.
Men fluit hen in den ftok: hier mag de dood hen dreigen;
Maar de aarde beeft, en 's nachts ontfluit zich 't donk're kluis.
De Stokbewaarder wordt gedoopt met heel zijn huis.
Apostel Paulus leert te Atbenen de geleerden.
Hij predikt daar den God dien ze, onbekend , vereerden.
Corinthe ontvangt zijn'leer: de Jood trekt bem voor 't recht;
Doch wordt door Gallio, gansch koel, den eiseh ontzegt.
Te Ephefen ziet men hem de grootfte kracht verrichten.
Der Zilver-fmeden kunst, doet fchiereen oproer flichten.
Ia
69 %.
In Troa's leerend', valt Euticbes plotsling dood:
Hij wekt hem op, en fpelt zich zelfs den
bangften nood. De Ephcfifcbe Ouderling kan naauwlijks
van bem fcheiden: Zij bidden 't zamen , en men gaat hem
icheep geleiden. In 't Joodfche land gekeerd , gewaar-
fchuwd van zijn lot, Reist bij kloekmoedig in den dienst van
zijnen Gód. Jcrufalem ziet hem, in 't oproer fchier
bezwijken. Straks doet hem Lifias naar Cefareci wijken.
Hier grijpt zijn waarheids-taal een Felix
in 't gemoed. Bij" Festut dingt de Jood arglistig naar zijn
bloed.
Hij wil, voor 's Keizers ftoel, zijne on-
fchuld gaan betoogen. Agrippa wordt, door zijne reên, bijna,
bewogen.
Door fchipbreuk wordt hij op MeUtes ftrand gebragt.
Da'ar geeft hij menig blijk van wonderdoende macht.
Gevangen, laat hij z^ch gerust naar Komt n voeren.
Geen
7° %
Geen marteldood kan zelfs zijn* vasten geest beroeren.
DE Z END-B RIE VEN
VAN
P A U L U S.
AAN DE ROMEINEN.
TJier fchrijft de Kruis-gezant aan Romen':
Christen-fchaar , De hoofd-fom van de leer die hij erkent als waar.
Geen Jood kan op gedacht of wet zich
oit beroemen. ,, Rechtvaardiglijk kon God geheel de
waereld doemen, j, De wet veroordeelt, en is voor ver-
fchooning doof; „ De Zondaar wordt alleen rechtvaardig
door 't Geloof.
„ 't Ge-
*p 71 %
„ 't Geloof komt in den ftrijd van Vleesch;
en Geest te ftade : „ 't Is niet des menfchen werk; maar
gave Gods, Genade."
EERSTE BRIEF
AAN DE
CORINTHEREN.
T"\e Apostel klaagt dat , bij Corintbe's Kerk-gemeent',
De liefde, in ootmoed, niet de Christ'nen hadt verëent;
Daar trotschbeid vaak door twist de harten doet verkouden.
„ Ue Waereld- wijsheid wordt bij God voor dwaas gehouden.
„ Gods rijk beftaat niet flechts in woorden , maar in kracht.
„ Onreinheid, afgods-dienst zij fteeds geweerd , veracht.
„ Beproef u als ge zult aan 's Heeren disch verfchijnen.
„ Tracht naar de beste gave, en twist zal haast verdwijnen.
„ Wat
72 %
„ Wat kennis of geloof men ook bezitten moog',
Hij die de liefde mischt is niets in Pan* lus oog.
,, Is Jefus opgedaan , die hier, als 't
graan, moest derven: „ Eens zal dit derdijke ook de onfterf-
lijkheid verwerven."
1^*» ffyy '^ïg^' vjg* *=^* f^p* TWEEDE BRIEF
AAN DE
CORINTHEREN.
Vie hier hoe Paulus met de valfclie Apost'len drijdt.
„ 't Geloqf geeft goeden moed, hem die verdrukking lijdt.
„ Begeeft ons 't aardfche huis; God wilde een beter bouwen.
„ Wij wand'len door geloof, en. nog niet door aanfchouwen.
,, Ook hij hadt, langen tijd, in lijden doorgebragt;
,. Dan God was zijnen roem, in zwakheid zijne kracht."
AAfl
*F 73 %
aan de
GALATEREN.
]T)e Apostel leert hier aan de Christ'nen
van Galaten, Dat Jefus zalig maakt, de Wet hen niets
kan baaten; Bewijst hoe Godlijk zijne roeping zij
geweest ;
Vermaant hen rijk te zijn in vruchten van den Geest.
aan de
E P H E S E R E N.
J^adt Paulus 't woord met vrucht gepredikt in Ephefen, Hij doet die Christ'nen hier hunn' groote dankftof leezen.
C Zij,
*P 74 %
Zij, Heid'nen naar het vleesch, die leefden zonder hoop,
Zijn nu geroepen tot één' Heêr, geloove en doop.
Het voegt hen dan in liefde en heiligheid te leeven.
„' De Wapenrusting Gods doet naar de zege ftreeven."
AAN DE
PHILIPPENSEN.
TJit Romers kerker zendt de Apostel!
dezen brief Den Pbilippenjen toe,'hem zoo uitnee-.j
mend lief. . . ' ■ m
Het heerlijk deugdenbeeld van Jefus doetl
hij «rekken, Om hen 'tot eenigheid en ootmoed op tel
wekken. 1
En is volmaaktheid voor een beter ftaatj
bewaard i . ,1
„ Te loopen naar het wit, is zahgheidl op aard."
AAM
*F 75
v^v v^v v^v *5Jp *»gv «^v.
AAN DE
COLOSSENSEN.
T~)e Apostel wil met ernst de heil'gen
van Colosfen, Van ijd'le wijsheids praal en fchaduw-
wet verlosfen. „ Zijn wij , door 't waar geloof, met
Christus opgewekt, „ Geen waereld boeije ons hart, dat zich
ten Hemel ftrekt."
v^v •^v *=^v
EERSTE BRIEF
AAN DE
THESSALONICENSEN.
Y^Tas Thesfalonica door Pauïus onderwezen ;
|bd, die den wasdom gaf, wordt hier door hem geprezen.
Ci .. Ge-
, Getroost, hoe zeer verdrukt, houdt," " zegt hij, ,, goede wacht, | „ Daar 's Ikcren dag eens komt, gelijk |
een dief bij nacht." „ Zoo laat dan ook uw' liefde, en ijver
niet verkoelen. ,, Toetst alles, kiest alleen wat fiichting
kan bedoelen."
TWEEDE BRIEF
AA N D E
THESSALONICENSEN.
Tn dezen tweeden brief roemt hij de lijdzaamheid ,
Die, in verdrukking, 't heil van Gods
gericht verbeidt. „ Maar, eer die ftond verfchijnt," dit
moest hij hen verklaaren, „ Zou zich de Mensch der 'zonde, en de
afval openbaaren."
EER-
*P 77 %■
EERSTE BRIEF
AAN
TIMOTHEÜS.
r£imotheüs., die thans de Eplefer Kerk beftuurt,
Wordt hier door PauJus tot volharding
aangevuurd. En eiken levens-ftand tot zijn' bijzond're
pligten,
Om zoo de Kerk van God, door woord
en daad, te ftichten. ,, De wortel alles kwaads is heete dorst
naar geld:
j, Godzaligheid is fteeds met groot gewin verzeld."
C 3 TWEE-
T W EED E BRIEF
AAN
T I M O T H E Ü S.
Ctondt Paulps nu welhaast de martelkroon te ontvangen.
Hij toont zicli welgemoed, bezield met fterk verlangen.
Hij itrcedt den goeden ftrijd, en eindigt zoo zijn' loop.
Schoon overal vervolgd, op Jefus ftaat zijn' hoop.
Was voor den Rechterftoel hem niemand bijgebleeven ,
Hij wekt zijn' Leerling fteeds der waarheid aantekleeven.
AAI*
*F 79 %
AAN
T I T U S.
Tyas Titus met de zorg voor Cretefs
Kerk belast, 's Apostels onderwijs is juist voor hem gepast.
AAN
PHILEMON.
Qnefimus, al hadt hij ook zijn' heer beitelen ,
Wordt hier, door Paulus, aan Philemoti's hart bevolen.
C 4 AAN
•jsS O-