D E VISSCHERS, ZANGSPEL. NAAR HET FRANSCHE GEVOLGD DOOR BARTHOLOMEUS R U L O F F S. Te AMSTERDAM, dj J. HELDERS en A. MAR S. ift>J. Met Privilegie.   T OJEWT X Gr AAN DEN MOQG.E DELEN EERWAARDEN H E E R E , ANXHONY KOINELIS VAN H E M E R. T, P .10 0 5 7  PROOST EN ARCIIIDIACON DER KERKE EN PROOSTDTE. FAN SINT P I ET E R, T E UTRECHT. Schoon ge Erato op \ hoogst beminta Kaliopi (leeds blyft verheffen; Terppchori behaaglyk vind , En Melpomeen uw ziel kan treffen; De eerste, omdat ze uwen aandacht vleiï Door 't fireelend mingezang te leeren; De tweede, omdat verhevenheid En zeggenskracht haar doet waardeeren; De  De derde, om dat zy gulle vreugd Verwekt door zangen haarer reijen ; De laatfte , omdat zy heldendeugd, Hoogdraavend, ten tooneelwil leién: Zo zult ge Euterpt niet verfmaên ; Euterpe, die, door lieflyk zingen, 't Gehoor aanhoudend heeft voldaan ' Der nyvre Apolloos lievelingen: Zy hoort meè tot het waard' getal, Der vlekkelooze Parnasmangden, Wier kunstverdiensten, in "t heelal, Zo veele kunstentempels fchraagden: Ze is myn vrindin; gy zyt myn vrind: Dus dient gy haar wel te beminnen. AU* de andren, die gy flreelend vind, Zyn immers ook myn hanvrindinnen. Daarom kunt ge, ó van hemert! iiët ** Voor  Voor zulk eene onverfchillig weèren s Die thans op 't hoog tooneel zich ziet Van elk, die zangkunst mint, gepreezen,. Met reên wacht zy van u die gunst, Die 't negental uw fnipp_»rüuren, Tot roem van wetenfchap en kunst, Onafgebroken Iaat beftuuren. Daar ze u iii 't Ietterfpoor ziet gaan,. En yverig in kunstbetrachting, Bied zy dit Iettervruchtje u aan, Genoopt door vrindfchap en door achting, Hoor, hoor haar zoete melody, Gefchikt om harte en oor te flreelen. Uw kunstmin zet haar luister by, En doet haar aangenaamer fpeelen. Hierom zal ze, op den Helicon, In fchauw van kraakende eerlaurieren,  De Gecommitteerden tot de zaaken van den Schouwburg hebben , volgens Odtroy , door Hunne Ed. GrootMogv de Heeren Staaten van Hollanden Westvrieslandrden eerden November 1787, aan hen verleend, het recht van deze Privilegie, alleen voor den tegenwoordigeu druk van D E VISSCHERS, Zangff el, vergund aan j. helders ea a. mus. Amjleldam, den 15 Oüober 1792. GeeneExemplaaren zullen voor echt erkend worden, dan die door één' der Heeren Gecommitteerden onder wekend zyn.  VERTOONER& JACQues, een vhfcher. SlllONE, vrouw van Jacqties. IV Z et te, dochter van Jacques en Simone. ÏEUnard, gewaande visfcher, minnaar van Suzette. DE schout, verliefd op Smette. AMBROsiüSj fchoonbroeder van Jacques. Het tooneel verbeeld een ftrand. In het verfchiet zies men eenige rotzen , en , war naderby, eenige netten, in zee hangende. Ter wederzyden van het tooseel zyn boomen en visfchers wooningen. D E  D E VISSCHERS, ZANGSPEL. EERSTE TOONEEL. JACQUES, hebbende een tabahp-jp in den mond. ARIA. IBernard ftaat my geheel wel aan: Hy komt myn dochter vraagen. Het is niet zot van hem gedaan, Want ze is om te behaagen. 'k Denk dat hy v'yig voort zal gaan, Haar tot zyn vrou v te maaken: Dat mag wel zyn; Hy heeft go3 wyn, En liy 's een fnaak der fnaaken. Bernard Itaat my enz. Wat zal 't,des avonds , aan myn zinnen, Wanneer ik t'huis kom . vreugd doen winnen, Als ik myn kind. en, met hun tweên, Zie kusfehen , flreelen , wel te vreên. Dit brengt myn jeugd nry weêr te binnen, bernard ftaat my enz. A Naar  ft DE VISSCHERS, Naar'k merk is hem Suzette ook grtusch riet ongenegen IkzaFer met myn vrouw eens over fpreeken gaan, Opdat dees beuslaarv niet lang blyve achterwegen; Maar, dat's zo best als 't kanl daar komt ze zelf reedi aan. TWEEDE T O O N E E U JACQUES, SIM ONE, SIM O N E. , Jacques; 'k zocht naar jou : ik moet j' iets ken» baar maaken. JACQUES. 'k Was reeds gereed om j' ook te zoeken. SI M O NB . Wel, dat'sgoed. 'k Heb jou te fpreeken over zaaken. JACQUES. 't Zyn juist ook zaaken daar ik jou van fpreeken moet. DUO.  ZANGSPEL. 3 DUO. S I ÏU ONE. Smev.z is aclitien jaarenoud. Een ine.sje, als 't komt tot deze jaaren, Haart, eiken dag dien zy aanlchouwt, licn nieuw verlangen om te pai.ren. JACQUES. Jy flaat den fpyker op den kop. Ik dacht 'er hv my^elv' al op. Laat ons haar fluks een' biuigom Cchenken. SIMONE JACQUEi. Ik heb Vrreeds op loopenden- Ikheb "er reeds op loopen de» ken. ken' SI M O N E. Dien ik bedoel heeft braaf vergaerd. JACQUES. Dien 'k weet is hups van aart. SIMONE. Zy word een dame als ze aan hem paart. JACQUES. Hy's, dunkt me, een, die haar evenaart. SIMONE. Zyn geldki.it is wat waard'. JACQUES. Zyn wyn is de eelfte op aard'. SIMONE. JACQUES. Ja, ja, ik zal 't wel weeten. Ja, ja, ik zat 't wel weeten. JACQUES. *k Wil, binnen 't jaar, ^rootvader lieeten. SIMONE. *k Zou daar niet saerne borg voor Maan. A a JAC  4 DE VISSCIIERS, JACQUES. Waarom? zeg? Hy dient niet verfmeeten, En ons Suzetje is ook wat aan. SIMONE. 'k Zou daar niet gaeme borg voor ft&an. JACQUES. Wel, op haar jaaren. zou ik achten, Is "t nooit met kindrenkrygen mis. SIMONE. Geloof me, wil zulks niet verwachten. Zo oud als hy, is 't zelden wis. SIMONE. JACQUES. . 'k Wed dat we 'er vruchtloos Ik durf 'er een douzyntje wacfi-" eentje wachten, ten, Wyl hy reeds zestig j»aren is. Wyl hy geen dertig jaaren is. JACQUES Hoe! is Bernard, reeds zestig jaaren?... SIMONE. V/at praatje, Jacques? onze fchout Niet meer dan dertig jaaren oud? JACQUES. Wiefpreekt jou van den fchout? S I M O N E. En jy, wil my verklaaren, Wat dat je cour lien.ard vcrftaat? JACQUES. Wel, *k wil hem onze dochter geeven. SIMONE. Schaam jy jou niet? Ik wed dat jy 't wel laat. Met  ZANGSPEL. s Met onzen fchoutzal ze in het huwlyk leeven. JACQUES. 'k ZegmetBernard. Ik laat me niet weêrltreeven, SIMONE. Noch ik... JACQUES. 'kDenk immers da. Suzett' myn dochter is. SIMONE. Dat zy de myne is, Jaacq , dat weet ik voor gewl«, JACQUES- Laat ons dees woordenwisling ftaaken. Ik zeg nog eei s dat zy hem hebben moet. SIMONE. Hem hebben moet ? Dat zal een kostlyk huwlyk maaken. JaC QUE s. En waarom is dit huwelyk niet goed? SIMONE. Een meisje als ons Suzetje , aan wie, van de eerste jaaren, De dame van 't kasteel geen geld heeft willen fpaaren , En ook geen moeite ontzag, Om ze eene opvoeding te doeti geeven, Gelyk een baronnes van 't allereerlte (lag, Daar zy tiet Hechts haar als heur petekind deed leeven,. Maar handelde juist of 'thaare eigen dochter waar'... JACQUES. Dat weet ik immers ailegaér. A 3 Si-  6 DE VISSCHERS, SIMONE. En welke, toen ze kwam te fterven, Haar 's jaars een rente deed verwerven , Van vyftig kroonen ; zou ik die Maar zo aan een' landlooper fchenken ? JACQUES. Bernard! hoe ? SIMONE. Zckerlyk. Wat moet men'er van denken? Hy zworf drie maanden hier door'cdop.Weer iemant wie Hyis, of waar van d-ian hy is gekomen? JACQ UES. Ik ken hem voor een'allerbest' gezel, Die myn Suzetje mint; daar mede is 't immers wel. Wat valt'er dan nog meer te fchroomen? SIM ONE. Hoor, Jacques, men verbergt zich niet, ten zy 'Er't eene of't andre fchuilt. JACQUES. Datfchyncwelzo, maarhy... ARIA.  ZANGSPEL. 1 ARIA. SIMONE. Is 't mooglyk ! kan jy niet bezinnen Dat we ons vereeren door den fchout? En da1: we elks achting zullen winnen, Wanneer Suzette met liem trouwt? Elkeen zal, by het minst verfchil, A^s hy *t proces graag winnen wil, By ons om voorfpraak komen fineelfen. 'k Hoor, dunkt me, een ieder tot my fpreeken: „ Ocb, juffrouw, hoor ons aan; laat u heleezen; ,, Doe by uw' zoon toch een goed woord 'k Ben, zonder uwe hulp , vol vreezen, ,, Dat ik geheel niet word gehoord. Waarop ik voort dan zeggen zal: 'k Zal fpreeken over jou geval. Is *t mooglyk! kan jy enz. JACQUES. Ik merk we} dat my eeu veel grootfeher leeven Befchooren is , als zy naar jou begeerte trouwt,», SIMONE. En de prefenten , die men ons geftaég zal geeven , Om onze voorfpraak, 'aacq, by onzen zoon, den fchout.. j a c Q DES. 'k Begryp het wel, en *t laat zich hooren; Dat is voorzeker al wat waard'; Maar,wyfjelief, jou uitverkooren Is waarlyk al te hoog bejaard. S i-  3 DE VISSCHERS, SIMONE. ó Wat zegt dat, Suzette is uys en weet te leeven. JACQUES. Ja , maar 'k vrees toch dat hy haar niet behaagen zal. SIMONE. Wel, wierden de ouders eens zo mal, Van aan die vrees gehoor te geeven, Dan gingen 'er, myn Jacques, op myn woord, De helft niet van de huwelyken voort. JACQUES. Maar, vrouw, waartoe zo haastig voort te vaaren? Daar is nog tyd. Wy wachten flus Hier onzen broêr Ambrofms: Laat ons 't befhiit toch zo lang fpaaren, Tot we eersi hem fpreeken , dan is't immers tyds genoeg» SIMONE. En waarom toch is 't nou te vroeg? Wat doet dat tot de zaak al komt hy heden? ^en Wy kunnen , dunkt me, ons kind in 't huwlyk wel befteeBehalven dat meu zyn goedkeuring nodig heeft. DERDE T O O N E E L. JACQUES, SIMONE, SUZETTE. S UZE T TE. Och! vaderlief! Bernard!... JAC*  ZANGSPEL. 9 JACQUES. * Wat is 't? je beeft i SUZE TTE. Hy was zowaar byna verdronken. S I M O N E. 'tWil wat zeggen. SUZETTE. Tervvyl hy klauterde op da kleine rots, waarby Die gladde keifleen ligt op zy', Om daar zyn vi&chtuig in te legden, Glipte oogenbhkkelyk zyn voet uit: hy moest mee, En valt van boven neèr it» z^;. Gelukkig was ik daar en zng het. Aangedreeven Door vrees en fchrik liep ik al watik loop.-n tno-jt. 'kHeb fluks myn'hengelllok hen in Je hand gegeeven. 't Was hoog tyd, waarlyk, datikbem die hulp toebrogt. Maar of hy trok , hy had my z£lt haast meegenomen. S I M ONE. 't Was zeer voorziebtrr van je. JACQUES. En toen , h je liep 't voorts af? SUZETTE. Daar'k hem in 't houden niets toegaf. Redde ik hem eindlyk, ea hy is 'e:- afgekomen JACQUES. Daar ben ik bly om. B su-  10DE VISSCHERS, SUZETTE. Met dat all', Vrees ik dathy 'er ziek van worden zal. JACQUES. Die arme jonge! SUZETTE. Ach ! had je eens moogen zien en hooren Met welk een te^re erkentenis, Met wateetrdankbaar harthy me yllings kwam te vooren, Zo dra hy bygekomen is. SIMONE. Genoeg reeds van die praat; jy hebt gewis Voor zaaken die van meei belang zyn , nu te zorgen; Manheer de fchout trouwt jou, op morgen. SUZETTE. Op morgen ?.., SIMONE, met eenige drift. Zei er yk op morgen. Wees te vreên. Ily doet jou de eer aan met j" in 't huivelyk te treên; En daarby vind hy 't ganfchelyk guraaden , Dat jy geen enkel woord meer van jou malöorfpreekt. JA C Q U E S. Zacht, wyfjelief, het za! jou fchaaden: Spreek zonder dat je jou in woede dus omfteekt. SIMONE. 'k Ben boos om dat Bernard haar 70 weet te bekooren Door zyn fchoon praaten , dat ze alsraazend naar hem is; Ik zeg je, alsraazend, Jaacq: JAC-  ZANGSPEL. n JACQUES. Suzetf, wat moetik hooreu? SUZE TTE. Och, vader, kan je dat gelooven? SIMONE. ü . 't [s wis, Dat ik 'er denk een fchotje voor te fteeken. Ik zal... Je zult het zien. Je zult het zien. JACQUES. IVTraf, vrouw, Waarom geknord? Wil toch bezadigd fpreeken. 'k Denk dat men veel meer vordren zou, Indien je haar door zachtheid tracht te winnen. Want ons Suzetje k zacht van aart en weet haar'pltgt. simone. Met zachtheid, zeg je ? Wel.'k zal Jan daarmeê beginnen. Maar dat ze al 't geen ik wil verricht', Of 'k zal... Tesen Smette. , (tooneu. Jy , neemj' in acht nit in 'c minst geen hoofd te 'kMaak alles midlerwyl vast in gereedheid, om Ten onzent klaar te zyn voor uwen bruidegom. II 2 FIER,  n D £ VISSCHERS, VIERDE T O O N E E L. JACQUES, SUZETTE. SUZETTE. o Smart ! JACQUES Myn kind , nier valt niet veel zich te verfchoonen. Jou moeder heeft gelyk : v\ ant door dit huwlyk krygt Ons gantfch gefkcht fstfoen... Kaar hoe! jefchreiten (zwygt?.. D U 0. | SUZETTE. Wilt gy n.y dus bezuaaien, Er ftemtnen in myn ongc'ul; ? ?o ik met den Ichout moet paaren, Ken ik geen eirde aan all' myn' druk. JACQUES. Ei, wil toch eens recht bezeffen, Hy doet ons genacht verheffen; Ily is d' eeiste op *t dorp en Ichout. SUZETTE. Ja, maar Hecht van aart en oud. JACQUES. Hy *s niet jorg, maar denk de jaaren Gaan vereer d met I et verftand. Zy zyn het die ons wel doen paaren. Op morgen geeft gy hem uw hand. 8 li-  ZANGSPEL. i% SUZETTE. JACQUES. Wi'tgymydus bezwaaren, Ik wil uniet bezwaaren. En ftetnmen in myn ongeluk» Ik zoek geenszins uw ongeluk. Zo ik met den fchoutmoet paaren Met onzen fcliout te paaren, Ken ik geeneiude aan all' myu' Daart aanuin*t minst geen druk. <3iuk. SUZETTE. Wat ben ik waarlyk te beklaagen! JACQUES. Ja, 'k zie wel dat liernard jou in de zinnen maalt, En 't huwlyk met den fchoutdusaan jou doet raishaagen. Ik heb me in 't eerst geheel tot uwe keur bepaald ; Maar federt dat my kwam ter ooren, Dat hy Hechts een hndlooper is. SUZETTE. Hoe! een landlooper? JACQUES. Ta, gewis. Jy kunt het by den fchout gaan hooren; Hy heeft het aan jou moeder zelf verteld. SUZETTE. Dar fnoode creatuur. Alwéér een nieuwe logen. Heeft hy van eenig mensch wel ooit iets goeds gemeld? JACQUES. Hy 's evenwel gezien by liên van groot vermogen. SUZETTE. Ach! lieve vader! merk jy niet Dat hém de jalouzy die Jodentaal doet uiten? D 3 JAC"  14 D E VISSCIIERS, JACQUES. Hoe dat ? SUZETTE. Hy'sbnng,zo je eens Bernard zyn braafheid ziet, Dat jy misfchien dan nog wel kost befluiten My te doen trouwen metBernard, in plaats van hem. JAC Q UE s. Zy raakt my 't hart. S UZ E T TE. Ik bid u, vader, Verhoor my-toch, bedenk jou nader, Geef aan den fchout toch nooit uw item. En laat uw kind geenszins 't belang ten offer ftrekken. JACQUES, ter zyde. Die vleistcr zal me nog tot meêly wekken. SUZE TTE. Myn lieve vader! doe myn* zin, (wen. En geef me uw woord dat ik niet met den fchout zal trou- JACQUES. Maar hoe jou moeder dan 'c gègeeven woord gehouên? s UZE T T E. Trek maar uw woord weêr in. JACQUES. Myn" woord intrekken ? Dat laat zig gemakklyk zeggen. Maar... Ook moet jy bedenken , lieve meid, Dm zich de fchout niet ligr iets in den wen laat leggen, Eu zonder dat hy zich door ftraf de wraak bereid. su-  ZANGSPEL. 15 S UZE T TE. Wat knn hy ons toch doen als wy hem wederftre^ven? JACQPES. Wat doen? Geen goed, maar wel veel kw*ad. SUZE TTË. Gei'f my de fchuld maar. 'k Bid dat gy 't myoverlaar. 'kDien immers,als ik trouw,myn ftem tot d'echt tegeeven? ARIA. JACQUES. Uw moeder word dus vast te onvreden, Niets zal haar woên dan tegenftaan. Jy weet ze luistert naai geen reden. Al is 't dwars tegen alles aan, Haar wil moet zyn voldaan. De hoop jou een mevrouw te maaken, Kan, hetmlyk, haar het harte ranken ■, En, waarlyk, *t is geen Hecht onthaal, Als elk zegje en zyne achting toone: „ De dochter van Jaaeq en Simone „ Heeft onzen Ichouc tot haat* gemaal.', SU ZETTE. Houd gy niet van Hen ard? JACQUES. Voorzeker, ja. SUZETTE. En gy mint me immers ook? JACQUES. ó, Zonder wedergaé. Maar uwe moeder te verlïooren doet my vreezen. su-  ióDE VISSCHERS, suzette. Maar, lieve vader, ben jy dan, Tehuis, geen meesteren geen man? jacques. Ja zeker... Vast. Wie zou het anders weezen?... Indien men weeten kon wie die Bernard toch was?... suzette. ó Vader! hy is zo bekoor'yk, waard' te minnen! 'k Heb hem ook lief met hart en zinnen. Wat komt'er, tot de trouw, toch meer te pas? jacques. Maar, lieve kind, in deeze fireeken (daan? Kf nt niemanthem. Wie is 't?... Waar komt hy toch vau Warneer men voorheeft hem hieroveraan te fpreeken, Praat hy in't wilde en fchroomt een'mensch te woord te suzette. (.ü*uu ó, 'k Zal 't welhaast te weeten krygen; Ik zal hem vraagen wie hy is; En voor my beeft hy geen geheimenis; Hy zal 't my zeker niet verzwygen. jacques. Donk jy zulks? Wel, in dit geval, Beloof ik jou dat ik de zaak wel fchikken zal. suzette. Myn lieve vader! jacques. Wil aietfehroomen.' Laat  ZANGSPEL. 17 Laat my begaan, 'k zal'tall'nog wel te boven komen. suzette. Ga jy van hier? jacques. Ja , 'k dien te gaan, Ginds,by den kollekteur, om hem te doen verdaan, Dat hy zich deerlyk heeft misrekend, En iets voormy heeft opgetekend, Het geen ik niet betaalen moet. Maar 'k ben hier wéér met allen fpoed, Vermits ik hier ter plaats myn'zwager deuk te aanfchou- (wen. suzette. Komt oom Ambrofius ftraks hier? jacques. Voorzeker, ja. Ikwachthem. Middlerwyl zal jy het oog wathouén Op onze netten; nu ik ga. suzette. (trachten Goed, vaderlief! heel goed. Maar'k bid wil toch wel 'tGeenjy me hebt beloofd te houden in gedachten. VT F D E T O O N E E L. ARIA. suzette, alken. Voed ik nog hoop, of moet ik vreezen? Och! ik bezwyk van fmart. Helaas! wat zal 'k beklaaglyk weezen! Wat droefheid voor myn hart! O w,n-  18DE VISSCHERS, Wanneer de fchout niet «f wil laaten En my eeni dwingt, wat raad? Kan, myn Bernard ! myn vaderi gunst u baatenl... *t Is ydte toeverlaat. Voor moeders wil moet vader zwichten: 7y ziet naar rang en goed, En zal *t naar heuren zin verrichten. Wat fmart en felle tegenfpoed 1 Voed ik nog hoop enz. Maar 'k zie de fchout komt ginder aan. Ik zal, opdat hy my niet zie, ter zyde gaan. ZESDE T O O N E E L. de schout; suzette, in,t verfchiet. ARIA DE schout. 'k Word door myn lieve uitgeleezen Nieuwe jeugd in mv gewaar. Ach! zy zal myn wond geneezen: t* Avond maakt men *t huwlyk k'aar. Maar Bernard doet m; nog fchroomen: Hy ftaat my maar paslyk aan : Ky 's by haar niet in te toornen: 't Schynt voor wind met hem te gaan. Ach! wat fmart Voor myn hart! Zo hy listig heeft bekomen 't Jawoord, dan is 't afgedaan. Maar  ZANGSPEL. 19 Maar alles wel bedacht en eens ter deeg bezonnen „.. Zou ik dan niet, als fchout en eerste rechter, hem, Alseen'landlooper , als een'fchooijer, bannen konnen? Maar hoe, op die manier, de zaak het best begonnen? Hy dient eerst aangeklaagd ; dat geeft den handel klem. Wel nu, 'k zal zorgen dat men over hem zal klaagen. 'k Ga alles fchikken met myn' prokureur fiskaal. Hy wil vertrekken , doch word Suzette, die zich verborgen had, gewaar. (gen. Maar'k zie daar al myn' troost,myn' fchat,myn welbehaa- Ik fpreek haar aan. SUZETTE. Ter zyde. Hy zag me. Ik wacht een zoet verhaal. ARIA. DE SCHOUT. Vergcefsch verbieden my de jaaren Dat ik voor *t bof der liefde kompareer. Daar zal myn liart zich openbaaren, Als ik 't request u nedrig prefenteer. 'k Kom echter u notiliceeren, Dat ik daar niet ben gefomineerd, Geëxploiteerd, Geïnfinueerd; Geen Aéte kan me executëeren. Uw oog heeft hier ge-ufurpcerd Myn teder hart, dat gy deed arresteeren, Waarover gy nu disponeert, 'k Zal u voor Hymen doen citeeren. C 2 Men  ao D E VISSCHE RS, Men zal u wis daar condemneeren Tot reftitutie jegens ïny ; En wilt gy dar niet accepteeren, Dan inoet ge uw hart my ofTereeren: Kies een van tweén, het Maat u vry. Hoe ! andwoord gy niets ? SUZE TTEi lk verfta van all' die prullen En wonderlyke wyz' van fpreeken niet één woord. de schout. Zy is niet wonderlyk, myn fchar, die my bekoortl 'k Bemin u, en op morgen zullen Wy faamen treeden in den echt. Uw moeder heeft aan my zulks toegezegd. suze t t e. Gy zegt myn moeder heeft aan u haar woord gegeeven. INlaar 't woord van vader en van my Hebt gy 'er dat, heer fchout, ook by? de schout. rvelu 'kVrees niet dat een van beide in't minstmy zal weérftree- suzette. Naardat my voorkomt, beeld ge u nietheel weinig in. de schout. Denkt gy wel eens aan welk een groot gewin Gy , door dit huwlyk, zult geraasen? Ik ben zeev ryk waarby 'k hier de eerste plaats bekleed. Ik zal een derde van myn goed vooruit u maaken. ARIA.  ZANGSPEL. ai ARIA. SUZETTE.' Al 't fchynvermogen, He: geen de rvkdom bied, Schenkt, in myne oogen, Het waai genoegen niet. De heilvcrwachung Beftaac gelieel alleen In lieldc en achting, Gepaard met tederbeên. Mei welk een zoet verlangen Zweeft hier *t gevogelte dooréén! Hoe lieflyk zyn hun zangen! Zy flreelen zich, zyn wel te vreên. Zy weeten van geen goud vergaaen, Bv u zo treflvk hoog gefchat; Zicli onderling te faam te paaren, Is all' wat hun geluk bevat. Al \ fehynverraogeti enz. DE SCHOUT. Maar, eendenboutjelief! al is men ryk, men weet Daarom ook wel van liefde en tederheden. ]e zult van my zo worden aangebeden, Ik zal je zo getrouw bezinnen,en daarb.y Steeds vrolyk maaken door mvn minnekoiery, Ik zal je, aanhoudend , zo harttreffend caresfeeren... Haar naderende. Hy hoest. SUZETTE, hem tegenhoudende. Ik bid je, ei hou gemak, Mx'nheer , het mogt u deeren. Gy zult ziek worden, denk dat vry. C3 DUO.  42 D E VISSCHERS, DUO. DE SCHOUT, 'k Kan myn min niet meer weêrhouêti. Hy hoest. SUZE T TE. Cy zyt waarlyk zwaar verkouên. DE SCHOUT. Ha het trouwen zal 't wel gaan. Hy hoest. SUZETTE. Uwe hoest ftaat my niet aan. SUZETTE. DE SCHOUT. 'kBen met vrees voor u belaên; 'kZie dan roynen wensch voldaan; Uwe hoest flaat my niet aan; Na het trouwen zal't wel gaan. kBen, met vrees voor ti belaên. 'kZie dan mynen wensch voldaan. SUZETTE. Neen,fchoonbroér,"k word,deez'dag,fchoonvader van den AMBROS i u s. Hoe! van den fchout ? jacques. Ja wel. ambrosius. Nou , nou. Iklaatinenekken , Zo 't niet jou wyf is die dit zaakje heeft gebrouwd. jacques. ója, dat's waar: want ik had, quafi, voorgenomen Myn kind te doen in 't huwlyk treén Metiemnnt anders; maar, gelyk rnyn vrouw, me: réén Gezegd heeft,en waardoor 'k meer ben tot licht gekomen, Dat, wanneer we aan den fchout Suzette huwen doen, Ons veelmeer achting is befchooren en fatzoen En ieder, daaglyks, ons prefenten zal vereeren. ambrosius. En jy ftemt daarïn toe , ó dwaas! Is 't niet genoeg di t je u laat van een wyf beheeren ? Neem jy e?n' meester nog om jou heel te regeeren? jacques. Een' ir.eester?'t heeft geen nood. Ikbenenblyfde baas. ambrosius. Ja, zo als 't blykt. jacques, Bernard ziende, zegt tegen Ar.'.brofius. Kom hier wat heenen. eer-  ZANGSPEL. 35 BERNAR D, van den zeekant komende. Dag, vader Jacques. 'k Heb gedachten van mooi wéér. Jacquet veinst hem niet te hooren. BERNARD, vervolgende. Ik wensch jou goeden dag,vrindJacques,uogeen' keer. JACQUES. 'k Groet j' ook. ' AMBROSIUS. Watfmyt je hem dat antwoord voor de fcheeneiï! Kan jy niet wat beleefder fpreeken? Zich om keer en de en Bernard herkennende. Jia! Heb jy dan hier naar toe jou weg verkooren? BERNARD, belemmerd. Zacht. (ren. Dag, vrind Ambrofius. 'k Bid, zwyg! doe toch niets hooJACQUES, met een crnflige houding. (zoc-raj Hoor, vrind Bernard, men is voor 't minst zo heusch, Rlen luiden met malkaêr van zaaken vind aan 't fpreeken, Van zich 'er zo niet in te fteekeu. AMBROSIUS, den toon van Jacques naarbootzende. Dat is ook zo. Gy hebt groot ongelyk, Lubyn. JACQUES, met een ige verwondering. Wat?... BERNARD. Zwyg toch. AMBROSIUS, fterkerfpreekende. Voor den droes'waarom hier meer gezweegen? E 2 Her-  3<*DE VISSCHERS, Herneem uw' naam ; keer weêr. Waartoe bevreesd te bernard. (zynt 'k Durf niet. Gy weet hoe 'tis gelegen. ambrosius. /■ . i , • (niet. Kom, kom, tis alles weêr gefchikt,fchroom jy maar jac que s. Ho el ken je hem ? ambrosius. Wel zeker! is dat vraasen? Het is Lubyn, den neef van Thomas, dien gy ziets jacques. Van Thomas, onzen vrind? ambrosius. Hy 's reeds naar 'c graf gedraagen, De goede man, en hy liet geene kindren na. Lubyn is erfgenaam van al zyn goed gebleeveu. Wy droegen d'ak!;er op zyu'naam reeds over. jacques. Jn? Hy is dezelfde aan wien 'k myn dochter wilde geeven, ambrosius. Wel nou, dat 's goed. Kom, geef ze dan. bernard. Watben je, Ambrofius, een hups, een bestigmani jacques, eenigzifis belemmerd, tegen Ambrofius. Ja, maar dat zal niet gaan; ik zei jou om wat reden. am-  Z A N G S x- a ±, ói AMBROSIUS. Kom , zwyg. Ik weet niet watje prnat. Zie daar een' jongling,die zich heden, Geheel en al gevestigd ziet in ftaat; Die reeds een' akker heeft om eerlyk van te leeven. En dus niets nodig heeft dan eene goede vrouw... Suzette is lief— bereikt dejaaren tot de trouw, Gy kunt niet beter dan haar aan Lubyn te geeven. En zo jou wyf het tegendeel begeert, Die brengen wy tot réén in fpyt van all' haar kuuren. En zo dan eindelyk de fchout wat redeneert, Dien zullen we yllings naar den duivel heenen ftuuren. JACQUES, nici laaiende «vernaaien. Welaan! ik ben te vreên , daar is myn hand, Lubyn. 'kGeef jou myn woord en zal het houén. Geen fterveling als jy zal met Suzeite trouwen. BERNARD. Wat groot geluk I Suzett', gyzultdemyne zyn!... JACQUES. Ga,zoekheurop om 't nieuws haar zelf bekend te maaken. Daardoor zal mooglyk wéér haar hart tot rust geraaken. Toen zy me daadlvk hier , op deze plaats, verliet. Verkoos zy de eenzaamheid enftilte, in haar verdriet. BERNARD. Verkiest gy 't?  53 D E VISSCHERS, Ambrofius de handen drukkende. Ach ! myn vrind Ambrofius!.. AMBROSIUS. Ga heenen. BERNARD. Ik vlieg. Hy ontmoet in zyn hopen Simone, en . zegt, glimlagchende. Juffrouw Simone, 'k Zegu nog niet vaarwel. TIENDE T O O N E E L. JACQUES, AMBROSIUS, SIMONE. JAC QUES. Kom, wyfjelief, wil nou eensj'ooreninyverleenen. SIMONE. Wel, wat voor nieuws heb iy te ontdekken ? kom, vertel. JACQUES. Wil voor het minste eerst vrind Ambrofius begroeten. SIMONE. Joudienaares, Ambrofius. Kou, fpreek. JACQUES. Hoor, vrouw, ik wou jou zeggen , dat... SIMONE. Hier flus Zal de notaris komen moeten. JAC-  ZANGSPEL. 39 JACQUES. J« SIMONE. Om te zeggen dat op morgen zonder fout Suzettes buwelykscontnct gereed moet leggen. JACQUES. J*. SIMONE. Omdat zy dan in den echt treed met den fchout. JACQUES, opeen' moedigen toon. Keen. SIMONE. Neen ?... JACQUES, eenigzins met vrees. Neen. SIMONE. Wat of dit wil zeggen? AMBROSIUS, op een onbeleefde wyze. 't Wil zeggen neen , en dat gy niets begrypt van 't fuik. simone. (jTraateu. Schooiibroeder,'khèb met jou, dunkt mc,immers niets te AMBROSIUS. Ik wel, en zeg dat jy 't jou man moet overlaaten. Hy heeft gelyk. Benard maakt jou Suzett's geluk. SIMONE, zeer driftig. Foei, foei! een deugeniet,landlooper,dien geen menfchen Hier kennen, en geen voet breed land in eigendom Be-  aoDE VISSCHERS, Bezit, zulk eenen durft men voor zyn'fchoonzoon wea Die zou'tgeluk van ons Suzetje uitmaaken?Om,0"cneu? Dat mynfchoonbroeder dit legt in het hoofd te maaien; Omdat myn domkop van een' man, die niet verftaat Waar 't meeste voordeel is te haaien, Het eens met hem is, zou een vrouw, hier indedaad, Een vrouw als ik, gefchikt om alles uit te richten, Dit dulden? neen ! ik zweer dat ik geenszins zal zwichten. De fchout zal trouwen met Suzette, 't ga hoe 't ga! Ik heb 't begonnen, en 't volvoeren volgt weldra. ambrosius, tegen Jacques. ^vgn? Hoe, ftajealsftom, en durf jy haargeen andwoordgee- jac quks. Zo waar ik leef, ze onnutst me methaarluid getier. 1 Kom andwoord jy voor my. Jou durft ze niet weêrftree. Jy zult meer winnen. (ven, ambrosius. Hoor, Simone, kom eens hier. Indien jy moogelyk mogt gisten, Dat al dit fchreeuwen hier de zaak™ zal beflisfchen, Dan zal ik fchreeuwen dat men jou niet hooren kan. En of jy 't zoekt met raazen door te dryven Ut zeg jou voor de vuist, Lubyn is toch de man, En zal de man ook voor jou dochter blyven. simone, nog ft erker dan te vooren. Ik fpreek jou van Bernard, wat weet ik van Lubyn ? am-  ZANGSPEL. 41 AMBROSU'S, op den voorigen toon. Ik fpreek jou van Lubyn , die, zynde hier gekomen, Den naam Bernard heeft aangenomen. Daar was eene oorzaak dat het zo heeft moeten zyn. Hy's geen landiooper, maar kwam zich hier heen begeeOm reden. (ven , JACQUES, trachtende nadruk aan Ambrofiui woorden te geeyen. Ja, zo is't. AMBROSIUS. En hy kan ryklyk leeveii Ter plaatze alwaar hy woont; want hy bezit veel land Behalven d'akker, dien vrind Thomas, byzyn fterven, Geheel alleen aan hem deed erven; En de overdragt heeft reeds beftand. JACQUES. Voorzeker. AMBROSIUS. Dus moet hy voorfchoonzoon zyn verluoren. Hy dient Suzetje, en niet de fchout die, naar ik meen, Jou kwellen zou waar hy maar kon. JACQUES. Dat laat zich hooren. AMBROSIUS. Een vrouw als jy, zou vast veel beter doen Zich Hechts te moeijen met het fpinnen , Als zo ondraaglyk, dol van zinnen, F De  4S D E VISSCHERS, De tvveedragt in het huis te voên. SIMONE, ten uit erjl en boot. Gy komt u beide fraai thans tegen my verheffen; Elk neemt zyn beurt. Maar wacht; een poos geduld: Daar komt de fchout aan : nou zal men terflond bezeffen , Of gy nu beide ook nog die baasjes blyven zult, En wie 't zal winnen? ELFDE T O O N E E L. de schout, ambrosius, jacques, simone. de schout. ^^el, juffrouw Simoi:e ,is 'theden Reeds alles zo 'c behoord ? uw man Voegt hy zich ëindlyk naar de reden? simone. (ik kan, Kom, kom, heer fchout, fpreek jydees mannen eens •, Ik kan niet meer ;'k ben af: 'k blyf in myn woorden fteede schout, ^-ken' Laat my begaan;ik zal ze eens fpreeken. Tegen Jacquet. Nadat ik alles wel met ernst heb overdacht En uicgepluist, doorwieken en doorweegen, Arngaande 't voordeel dat 'er voor u is gelegen, En de eer, dat ik naar d'echt met uwe dochter tracht, Dunkt my, dat gy me had behooren voor te komen In  ZANGSPEL. 43 In het bcfluit door my genomen, Om me in te wikkelen met luiden, ugeJyk. 'kVind, meester Jacques, dus ten uiterst my beledigd Dat gy uw dwaaling ftout verdedigd In uwe dochter my' te weigeren. jacques, bedeesd. Zie, kyk, £gent>i Heerïchout, ondanks alle eer die gy... moet ik jou zegAMBROSIUS, tegen Jacques. Toe, lustig. JACQUES. Dat Suzett' te jong is.., ambrosius, Jacques aanflootende. 0,u in d'echt SMet u te treón. jacques. En toen gy ons kwaamtvoor te leggen Dat gy haar voor uw vrouw... ambrosius, onvervaard. Was zy reeds toegezegd Aan iemant anders. jacques. Dus, valt u ligt op te maaken.., ambrosius, op denzelfden toon. Dat gy te laat kwaamt. jacques. Hier komtnou nogby'c verfchil.. ^2 am«  4A DE VISSCHERS, ambrosius, den voorigen toon bezigende. Dat u Suzett' niet hebben wil. simone, zeer ongeduldig. Nu zie je klaar, heer fchout, hoe't hier is met de zaaken. de schout. Ik zie het wel,'t is ern kom plot; maar denk toch vry Dat ik my niet gemakklyk laat bedriegen. Straks was men 'talles eens met my, En i;u het tegendeel. Gy zult me in flar.pniet wiegen. Juffrouw Simone ïs't, om my voor denzotte houên , Thans met vrind Jacques deins. simone. Hoe kunt ge dat vertrouwen? Het is myn fchuld niet, 'itbid bedaar. DE SCHOUT. Zwyg. 'k Zie 't immers zonneklaar. O U A T U O R. de schout, tegen Simone. Gy durft uw woord verbreeken, 't Is wel gedaan, zeer wel gedaan. Ik prys ten hoogden uw beftaan My dunkt elk heeft zich hier beracn, Maar 'k zal u nader fpreeken. Gy zult haast westen met de daad Dat, voor myn aangedaanen fniaad, Myn wraak in t einde ook zeker gaat. SI'  ZANGSPEL. 45 SIMONE. JACQUES CT1 DE SCHOUT. AM li II O SI US. Wees niet op my Maak u zo niet ver- Ja. ja,'k zal toonen verfloord. floord. op myn woord Myn man verbrak Gy word toch niet Pat my de wraak-b«zyn woord. gehoord. kourt. DE SCHOUT, alleen. Van vreugde als aangedreeven, Door hoop op haar bezit gevleid, Had ik reeds alles toebereid , Ter viering van de plechtigheid. Wat heb ik geld gegeeven 2 'kWil 't geld weêrotn, daar hou 'kme by, Of'k procedeer, geloof dat vry. SIMONE. JACQUES en DE SCHOUT. AMBROSIUS. Procedeer! Procedeer! Ja, 'k wil myn geld weerum, 01 k proUw geld krygt jjy met Uw geld krygt gy niet cedeer, we.r. weêr. Men kent u reeds te Men kent u reeds te zeer. zeer. Uw draaijen geld niet Uwdraaijen geld niet meer. meer. DE SCHOUT, op ecne Jchynkoelzinnige wyze. Geen meer geweld, houd op met raazen en met twisten. Ik ben bezadigd van gemoed. De zaak vereischt niet dat myn bloed raake aan het gisten. Ben ik verdoken van het geen ik wenschte; goed, 'k Zal, daar ik my niet ziemetd'echt uws kinds vereeren, 't Genoegen hebben u voor't minst te ruïneereti. JACQUES Ons ruïneeren, lieve vrouw F 3 AM-  4r5 D E VISSCHERS, ambrosius» 'k Geef dat, heer fchout in zesfen, jou. simone. (ons fpreeken. Myn waarde fchoonbroér, 'k fineek,' ei, wil tog voor Hy wil ons ruïneeren, och ! TWAALFDE en LAATSTE TOONEEL. de schout, ambrosius, jacques, simone; bernard," suzette, Op het t00~ Keel komende. bernard. Ja, myn Suzette4ief, ik bid geloof me toch, Het is, wien dat ik ben, uw' vader reeds gebleeken: Hy wil zelfs.,. jacques, tegen Bernard en Suzette. Gaat toch hier van daan. Wy zullen jou wel, als het tyd is, hier doen komen. simone. - Neen blyft, myn kinders,treed vry nader, wilt niet gaan. Want gy behoeft niet meer te fchroomen. Tegen den Schouten Bernard. Hoort toe eens. Nog niet lang geit "n , Kende ik u waarlyk geen van tweên, En de uiterlyke fchyn heeft my dien tjd bedroogen. Doch, nu 'ku nader ken, Heeft men een keus gedaan waarmeê 'k te vreden ben. ója,  ZANGSPEL. 47 * Ja, heer fchout, al had gy het vermogen, Oiis honderd maaien, in de plaats van éénereis, Te ruïneeren, 'kfchik de zaaken naar den eisch, En geef myn dochter hem dien zy heeft uitgeleezen; Zy geeft de. hand van Suzette aan Bernard. ' Zelfs daar gy'tziet, op dat gy moogt getuigen weezen. ambrosius. Gy hebt gelyk Simone. jacques. En ik, ik ftem 'er in. BERNARD, Simone omhelzende. Ik dank'u: gy fchenkt me all' , wat ik op aard'bemin. C H O O R. SUZETTE. SIMONE. BERNARD, te¬ gen Suzette. Aan zyne oudres tebc- «kWil, myn kind! u Uwe hand, myn welbaagen, thans opdiaagen behagen, Geef> het hart te Hem, wiens liefde Heeft my 't bcilvredenheid. uwzinnen vleit. rykst lot bereid. Zou my clan de ichout Tracht elkaör (leeds Liefde bied ons blyde vertfaagen, te behaagen. dagen. ])e oude srvn vol Vrees den fchout Vreezen wy niet, onbefcheid? niet, lchoon hy Ichoon hy pleit, 'k ï.asch met zyn Pl(-ir- oplopendheid. Tegen den Schout. Tegen den Sciont. Aan zyne oudren enz. '\{ L3gCh met uwe 'k Lagch met uwe 'kLagchmetd'ouden oplopendheid. oplopendheid, grynzyn lagen, 'k Wil, myn kind! enz. Uwe hand enz. 'k Trouw hem,die myn wenfehen vleit. Aan zyne oudren enz. DE  43 D E VISSCHERS. DE SCHOUT AMBROSIUS. JACQUES , tegen Ambro ftus. Vleit u vry naar Vreestzynlisten noch Gy deed me in myn wensch te flaagen, zyn laagen. wenfche nllaagen, Maar vreest myi e Denkt om liefde en En bragt hier te oplopendheid- tederheid. \ redenheid. Tegen den Schout. Tegen den Schout. Gy zult u, in 't kort Schouti w;i wyslyku Vreuade. vreugde, in beklaagen, gedraagen, onze dagen. Dat ge een' fchout £n t001] 2een op]o. Kom > heeJ. fc hou t zo hebt misleid. pendhèid. waartoe gepleit? Vleit«vry.«««. Elk zal fpotten,zo je Llyf, ftraks word pleit. de disch bereid. Tegen de overigen. Tegen Ambrofius. Vreest zyn enz. Gy deed me enz. Tegen den Schout^ 'k Lagch om uwe oplopendheid. Gydccd me tnz. EINDE.