VERZAMELING BOOT
Bibliotheek Universiteit van Amsterdam
01 2770 6653



HERMANNI ARNTZENII,
I. V. D.
GYMNASU GOVDANI PRORECTORE,
EPISTOLA CRITICA
de qvibvsdam V i nd ar i thebani locis,
a d
VIRVM CLARISSIMVM, IOANNEM RVARDI,
I. V. D. In academia groningana
eloq. ling. gr. et lat. et anti$. gr. professorem ordinarivm.
TRAIECTI ai RHENPM> Apud B. WILD & I. ALTHEER,
MDCGXCIIX.






EPISTOLA CRITICA
A D
V1RVM CLARISSIM VM,
OANNEM RVARD.I.
VIRO CLARISSIMO,
L R V A R D I,
S. D.
HERMANNVS ARNTZENIVS.
[/uadriennium eft, atqueampüus, Vir ClarisQmc! cum, tuis praeceptis formatus, ad iuventutem inScholis erudiendam admoverer, in quo munere iliud, quod ex rerum quotidianarum multiplici & frequenti aélione relinquebatur, otium illis difciplinis tribuendum duxi, quae ab humanitate nomen habent, & quarum guftu Tua me opera ïmbutum efiè glorior, & femper cum fumma grati animi fignificatione gloriabor. Quoties praeteriti temporis memoriam repeto, toties cum fummo voluptatis fer.fu tuam confuetudinem, & doéta illa recordor colloquia, quae quanni.nl mihi profuerint, magis fentio, quam verbis posA a fum



( 4 )
fum fignificare. Tanta enim tuorum in me meritorum eft magnicudo & copia, ut ingratus merito deprehendar, fi, quidquid in hac parte literaria profecero, quo minus Tibi debeam, recufem. Ad Te itaque redeat, fi quis mei ftudii fruclus appellaripoflit, utfcias, Te non in ingratum tanta beneficia contuliflè. Hac itaque de caufla Tibi poti'fimurn hanc Epiftolam infcribere volui, cum utpublicum eflet Tuaebenevolentiae, meique animi grati tefiimonium, tum ut ita mihi quodammodo otii negotiique rationes reddend oriretur occafio palam Tecum communicandi, quae mihi in quibusdam aucloribus, praecipue Pindaro Thebano, focordia librariorum turbata, & in integritatem reftituenda viderentur. -Pindaro Thebano dico, licet falfo illius nomine epitomen illam lliadisHomericaechcmnfëm&tis certo conftet. Multa deeoauctore, & erudita notarunt Barthius Ad verf. Lib. LIX. c. 15. p. 2809. & Academiae Vltraiecünaeinfigneornamentum, CL P. Bondamius, aliique multi: eorum tarnen nemo, quantum quidem novi, illud poema fuo auétori vindicavit, neque, ut opinor, potuit. Illud tarnen miror, a veteri Stat» Scholiafta, Zatatio, eiusdem verfus Iaudari fub Hotneri nomine. In Academiae Vltraie&inae Bibiiotheca publica
Co-



( 5 )
Codex fervatur chartaceus, feculi XIV. vel XV, nitide confcriptus, qui varios continet variorum Poetarum verfas, fed eo ordine, ut, mutatis nonnullis, ex omnibus fere Poetis novum quoddam poema quafi conflatum videatur, addito femper in margine illius nomine , unde hic vel ille verfus eft defumtus. Hos inter Homero tribuitur:
Pone modumtvete-umque ducum turefpicecafus,
qui verfus, mutato tantum principio, ut faperioribus illud connedteret Auéior, noftri poematis conftituit vs. 1047.
— Sortis reminifcere vi&or Humanae, variosque ducum tu refpke cafus.
Vnde non fine veri {pecie mihi videtur pofie conftitui, iam illa aetate hoe poema leéiuni auctore incognito, fed hos verfus Homero efle datos , quia hoe carmen verfionem quafi Homericae Iliados continet. Et fane nil mirum. accidat, fi homo quidam obfeurus, deteriore aetate hoe carmine edendo, vires fuas in arte poëtica periclitatus fit, eique, cum fuo non poflet, praeclari A 3 Poe-



C 6 )
Poetae nomine infcribendo afiquam dignitatem praeftare fit conatus, ut ita plures inveriret, qui legerent. Quicquid autem iliius rei fit, id certum, inter ea poëmata, quae ex pofterioris aevi monumentis ad nos pervenerunt, non ultimo loco habendum efie, & ipfius auctorem in multis, praeter reliquos, Qvidium imprimis, & Firgilium imitandos iibi propofuifie. Imitfdonis Ovidianae exempla plurima dedit Bondam. V. L. II. 4. p. 139. Si de Virgilio dubitandum, compone,quaefo, quae legunturavs.no—133. cum iis, quae in Aeneide reperiuntur, X. vs. 215—259; imo ab Homero, quem inaliis fere fequitur, quamvis in minutis defleélens, Virgilio adhaeret; fic v. c. memorat Achillem, fortiflïmum Troianorum beroem, He&ora ter circa muros traxifie mortuum , quod ex Aen. 1.483. defumfit; idem etiam memorat Euripides in Androm. 108. cum Homerus tantum II. X. vs. 165. fcribat, Hectorem, cum Achillem fugeret, ter Troiae moenia circumivifle, & II. u. vs. 16. ter circum fepulcrum Patrocii traxifie currui alligatum, unde ad l. Eurip. errorem hunc profluxifle putat Barnefius. Tragicis hunc Hectoris traétom circum muros adfcribit Heynius ad Firg. Jixc. XVIII. ad librum V. Pari modo Homerum JN'oster deferit
vs.



( 7 )
vs. 461. de faxo, quo Diomedes utebatur ad repellendum adverfarium;
Saxum ingens, medio quod forte iacehat in agro, Biffèni quodvix iuvenes tellure kvarent, Sufiulit, & magno conaminc mifit in hojlem.
Homerus 11 E. vs. 502. duo tantum operi illi impares fore fcribit;
TvSufof, f^ya è$yov, 0 o« ivo f' «P^5''»» 'o««w/3§o7oi ut' —
Virgilium vero fecutus videtur, ex quo] omnis locus fit adumbratus, Aen. XII. 898.
Saxum antiquum ingens,campo quod forte iacebat Limes agro pofitus, ütem ui difcerneret arvis : Vix illudlecli bis fex cervice fubirent, Qualia nunc hominum producit corpora tellus : lik manu raptum trepida torquebat in hofiem.
Sed neque currentem fe, nee agnofcit euntem, Tollentemve manu, faxumque immane moventem,
A a ex



( 8 )
ex quibus poftremis faxumque moventem forfan non male quis auétori vindicet Cod. cuiusdam ledionem, qui in Iaudatis Pindari verfibus praefert,
Biffeni quod vix iuveties teïlure movebant.
vel meverent, ut reéte revocavit DuJJenus Prodr. p. 37. movere enim in talibus frequens, Ovid. VIL Met. 205.
Vivaque faxa,fiia convulfaque robora terra y Et filvas moveo
Integrum Virgilii verfum in fuos ufus tranftulit vs. 365.
Purpuream vomit Me animam cum fanguine mixtarru
quem totidem fere verbis offendas, Aen.IX.349. imo in Codd. eadem, quae in Pindaro extat, leifton venitur. Notabat autem ad Pindarum, laudato etiam Virgilii loco 9 Anonymus fibi legen dum videri,
Pur-



C 9 )
Purpuream vomit Me animam t <S? cum fan-
guine mixta Vina refert mariens. ——
Quidenim, inquit, fignificet anima cum fanguint mixta, me ignorare fateor. Minus tarnen illa conieélura arridet, cum in Pindaro nihil prae« cedat, quo vina referatur, fecus atque in Virgilio. Conf. vs. 319. Porro anima ex nonnullorum Philofophorum opinione in fanguine conftabat. Arifiot. ï. de Anima c. 2. Ad locum Virgilianum, Secundum eos, inquit Servius, qui animam fanguinem dicunt. Et haec opinio forfan inde nata, quod in fanguine vitam confiltere putabant. Hom. \\. E. vs. 339. dicit Deos ideo efle inmortales, quod fanguine careant;
'Om yolf dim i&ovs' , o'u xmw' d&tTtu oivo», Tovvix' dvaijAom ii<ri, k«i oI&omcSoi yuaMoilati.)
Virgilius animam & fanguinem coniungit, X. Aen. 487.
A 5 &



C io )
Ille rapit calidum fruflra de vulnere telum, Vnde eademque via fanguis] animufqut fequutitur.
& hinc locutiones vilam cum fanguine fundere apud Firg. II. Aen. £32. Pind. vs. 515. animam per oravomere apud Noftrum 412. aliosque. Sanguis pro anima, vel vita efl; apud Horat. I. Od. 24.18.
Quid fi Threicio blandius Orpheo Auditam moderere arboribus fidem, Non vanae redeat fanguis imagini.
Cf. Ovid. Met. II. 610. atque adeo Pindarum per pleonafmum ita fcripfiffe arbitror, quod in Poetis non infrequens. Ipfe aliquando utrumque, & animam vel vitam, & fanguinem memorando, veluti effent diverfa, mortem alicuius defcrihit. Sic. vs. 411.
Hunc ubi fundentem calidum de peclrore flumen, Vtrfantemque oculos, animamque per ora vomentem.
& vs. 515.
- Vi-



( II )
—— Vitara calido cum fanguine fundit.
Praeterea fingulare Ioquendi genus cenfet van Kootenillüdorarigat; exemplum tarnen exFirg. Aen. XII. 697. adfert: eadem locutione ufus eft Corippus de laud. Iuft. min. 1. 228 & II. 364. fcilicet per ora intelligendus eft vuhus five facies, quo fenfu utroque loco a Corippo pofitum, & apud Ovid. initio Met.
Os homini fublime dedit.
id eft vnltum, faciem; quare Pindari verba quod ad fenfum conferri poffunt cum iis, quae in Aeneide leguntur, X. 727.
Lavit improba ieter
Ora cruor:
et in Metam. XIV. 237.
Tertius e nobis Laeftrigonis impia tinxit Ora cruor e fuo
Recle autem obfervat Cl. van Kooien hunc, & praecedentem verfum non cohaerere, quia deeft
co?



( 12 )
copula, cui incommodo, nefcio:, an ita fuccurri queat,
Purpuream vomit Uk animam, dum fanguine mixto
Ora rigat moriens
vel miffo, id eft emijfo. Sed nihil adfirmo. Porro inter imitationis Virgilianae exempla merito referri queat hemiftichium, quod ex eodem defumfit vs. 670.
Telum immane manu quatiens
Conf. Virg. XII. 442. Virgiliana Aen. X. 380.
Obvius huic primum fatis addu&us iniquis. mutato ordine Nofter adhibuit vs. 426.
Obvius huic fatis occurrit duclus iniquis. vs. 430.
Horrida direxit contento fpicula cornu.
pro



C 13 )
pro parte debetur Aen/ VII. 497. & XI. 654;
Afcanius curvo direxit fpicula cortiu. non aliter ex Aen. IX. 757.
Et fi continuo vi&orem ea cura fubijjet, Rumpere clauftra manujociosque immittereportis> Fltimus Uk dies bello gentique fuiffet.
derivavit, quae de Paride exftant vs. 311. nifi Venus virum texiflèt,
Vltimus Uk dies Paridi font
Thetis vs. 82. Iovis auxilium implorat:
Tune genibus regis fparfis affufa capillis Pro nato veni genitrix, en ad tua fupplex Numina, fumme parens —
fimilis fere eft Veneris ad Vukanum oratio apud Firg. VIII. Aen. 382.
Ergo eadem fupplex venio, & fanBum mihi namen Arma rogo genitrix nato, —-
Lo-



( 14 )
Locutió anirnos viresque miniftrat vs. 395. & 175. obvia, Virgiliana eft Aen. IX. 764. - vs. 480.
—— Ittius enfe
Deje&um longe caput a cervice cucurrit
quis non Virgilio deberi videt, qui comparat Aen. IX. 770.
1 Huic uno deie&um cominus ièlu
Cum galea longe iacuit caput.
egregia imitatione Virgilii verfum X. 263.
—- Spes addita fufcitat iras
tranftulit Nofter vs. 507.
Et fpes exacuit languentia militis. arma.
Oratio iila morientis Heétoris inde a vs. 985. adumbrata quoque videtur ex Virg. Aen. XII. 931.
Equidem merui nee deprecor, inquit,
Vtere forte tua, miferi te fi qua parentis
Tan-



C 15 )
Tangere cura poteft, oro (fait <5? tibi talis Anchifes genitor) Dauni miferere fene&ae9 Et me, feu corpus fpoliatun lumine mavis, Redde meis. —
Pluraeiusmodi praetereo. Quanta autera iudicii facukate poüeat, quisquis eft huius carminis auclor, apparet excomparationibus, quales faepe intexuit; ut vs. 500. feq. & alibi, in quibus nee luxurfet nïmiutn, nee nimmm ficco pede transit, quorum alterum ieiunum, alterum ineptum, alterum maciem, alterum tuajorem indicat, ut iudicat Barth. Adv. p. 2771. Ad naturam omnino infantis comparata funt vs. 564. feqq. ubi Aftyanax, Heéïoris filius, vifo patre ga'eato, & armis induto in finu materno perfugium quaerit;
Colloquium petit interea pZdifima coniux He&oris Andromache,parvumque adpetlora natum Aftyana&a tenet, cuius dum maximus heros Ofcula parva petit, fubito per ter ritus in fans Convertit timidos materna ad peclora vultus.
Vifua non carent,& ad exprimendum re ttx^os utique accommodata Chryfeidis illa, quibus,
ra-



C 16 )
rapta Brifeide, Apollinis auxilium, vel mortem fibi implorat,
Quid coluijje iuvat tua Numina, Delphice ,prodeft, Aut caflam vitam muitos duxijji per annos, Si tuus externo iam fpemor ab hofte facerdos: Aut fiquam ut luerem fub acerbo crimine poenam lnfcius admifi, cur o tua dextera ceffat? Pofcefacros arcus, in me tua dirige tela, Auèlor mortis eris certe Deus: ipfe merentem Fige patrem, cur nata luit peccata parentis , Atque hoflis duri patitur miferanda cubile.
ut pro vitiofo ecce merentem non nemo correxit, tefte van Kooten in fua ed. ad h. 1. Pace tarnen illius Viri mihi liceat veritatem illius correctionis in dubium vocare. Non me fugit, verbum merere ab Ovidio in Heroifin, & alibi, faepe etiam ab aliis abfolute poni, & quoque pro merere poenam, peccare, noxium ejje, & fimilibus, fed non video, quomodo Chryfes hoe loco fe ipfe noxium vocare poffit, qui innocentiam fuam tantopere teftatur, & tantum quafi ab eventu crimen aliquod infcio fe commiflum fignificat; fin vero ex eadem ratione fe noxium dicat, revera
eft



( V )
eft WïoAaj/i*, nee pofteriora aliquid anaplius notant, quam praecedentia, quare podus in ccca latere putem id, quod raerebatur, & legam,
aequa merentem Fige putrem.
id eft: Quid iuvat cafte vkiffe, & tuis facris operam dedhTe, fi ea mihi laborum merces deturi, quod ab hoftibqs fpernor; fin vero id crimini Cuidam commiffo tribuendum, me telis tuis interfice, femper mortis meae auctor eris, five me interficias tuis telis, five non, prae rooerore moriar; quare fige patrem, qui id, quod iuftum eft & aequum, meretur, iniquum enitn eft, natam poenas perfoluturam, fi pater erraverit: vei fi hoe non placet, vide, V. C. an legendum:
aequa dolentcin Fige patrem
hoe fenfu: fi poenas commerui, tua tela in me dirige, fige patrem, qui dolet aequitatis non haberi rationem, nam five noxius firn, five minus, cur nata punitur ob delicta patris: MenUm eft in Fofl. tefte vanKootin; nihil quidem defiB nio:



C 18 )
aio. Plura turn elegantiae & eruditionis, tum vero etiam, quae faepe occurrunt, inquinati aevi indicia in Adverfariis fuis notavit Barthius, illa recenfere, vel alia addere nihil attinet; illud tantum moneo, quoniam ad alia me ducit haec obfervatio, Pindarum, in ufurpanda voce amor pro puella amata, ad optimorum Poetarum rationem fe compofuiiTe. Ovidius cecinit Her. XV. *55-
Sappho defertos cantat amores.
Pariter Propertius I. 13. 2.
Galle, quid ahrepto folus amore vaces.
Add. idem II. 7. 23. eodem fenfu vocem pofuit Nofter vs. 63.
Cogitur invitos aeger dimittere amores,
fic etiam vs. 318. & alibi, idem vs. 73. ignes dixit, & flammas vs.90. fic etiam Helena vs. 220.
V'.nifti, mea flamma, Paris fuperatus ab armis Coniugis antiqui-3 vidi9 puduitque videre.
quae



( 19 )
quae ultima Ovidio debentur Met. XIII. 223.
Quid quod & ipfefugis: vidi,puduitque videre, "Zum tu ter ga dar es, inhonefiaque vela param.
Eleganter autem nomina rerum pro ipfis hominibus ponuntur: Sic muiier apud Eurip. Hippol. 406.
a Xenophonte Ephefio p. 4. Abrocomas ob formam egregiam Sm non ineleganter
appellatur; plura de hac re notavit Brunch ad Soph. Ant. 320, & 756. Oed. Tyr. 85. & alibi huius ufus ipfe Cicero meminit III. de Oratore cap. 42. Qjio in genere vit ia & virtutes, pro 1pfis, in quibus illa funt, appellantur." Ad liane itaque normam Paris a noflro rede appellari poffe videtur vs. 234.
Belli eau fa Paris, patriae funefta ruina.
et vs. 252.
Exitium Troiae & funefta ruma
B a ubi



C 20 )
ubi Cod. funeftaque flamma cui merito obtemperavit Cl. van Koot en ; fic eleganter, & duplici - fenfu hanc vocem pofuit Nofier, vs. 336.
Poft haec amplexu per mutua corpora iuncto lx[cwmh\Mmembris Cygneidos, illa foluto Accepit flammas gremio, Troiaeque, fuasque.
notat eo loco flamma Troiae incendium, & amorem Helenae. Pro incumbit hoe loco MS. incu. luit, quod recepit Cl. van Kooten ob fequens accepit, recle, modo accepit au&oris fit manus: Solvere in re venerea proprium efie verbum ex Virg. Georg. IV. 198. & Ovid. Art. Am. III. 793. oftendit Vir. Cl. quid'vero fic gremium folutum ignorare fe fatetur. Anonymo aliquando in mentem venit corrigere,
1 lila foluto
Accenditflammas gremio 9 Troiaeque, fuasque.
Quo fenfu appofita videri pofient, quae de Abrocoma & Anthia p. 5. dedit Xenoph. Ephef. K«i yctQ ihKhntiv dv n, lm 'AfyeMpx; dxowtj' xcci pi^tl tou ffupctlos iyvpvw>i di ia Swdlx, Ivx 'A|3pox.oy.ot{ iSti; a St dvrov iSiSum jrpoj 1^ Stxv, nat



C 21 )
atxvuxofloï tou &«v, & alio loco Anthia male fe habebat o'ao<j , dvMmletpivw rots o<J>9-*auoh ra 'a^jJOJtojwou KdWo; iiff^ov Jtxofiivn- Ad quae loca egregia dedic amichTimus mihi difciplinae tuae alumnus, Do&iff. Haakma Tresling in Adverf. Crit. fpecimine p- 39. ubi recle obfervac, pofteriorem locum imitationem effe Platonicam ex Phaedro p. 347. <h|«pvo? ya? t>jv tou k«acus «wropgoiiv «J'flt t«v ojw^oiTttiy. Oculorum certe in amore frequentiffima mentio eft, per quos amor, tanquam per viam, in vifceraï penetrat. Vid. Valken, ad Hippol. p. 224. atque hinclocutionem permetiri oculis, quod in pugillatus defcriptione eft apud Statium, & de diligenti luftratione apud Ovid. X. Her. 28. & VI. 13. ad amorem egregie tranftulic Sophocles; Vid. Atben. XIK. p. 564. Iocum emendatiorem dedit Valk. ad Hippol, p. 219.
'Epwloj, «?psS7T>iv tiv' ippxTav
'IlTOV fAETfWV OCpS'ÖiAjWDV , ül's-E T2)t7aVOf
n«p« ftfc&^^v letvflos o'g&ouJeM xotvwv.
ad hanc itaque normam Helena flammas gremio B 3 «e-



( 22 )
accendere dici porerac: fed forte minus reéte locus tentatur; mihi faltemvulgare videtur, & multum derogare facultati & elegantiae Poetae, quare potius folMum gremium exponam ex Virg. Aen. VUL 387. quem locum, nefcio, an ob oculos habuerit Nofter:
Dixerat: & niveis hinc atque hinc Diva lacertis Cuuctantem amplexu molli fovet. Ille repente Accepit folitam flammam; notusque medullas Intravit calor, & labefacia per ofija cucutrit,
ubi labefacla fignificat, in quibus" medulla Iique-" facla, fijluta eft, igne nempe amoris : fic Qvicl. in Arr. Amat. II. 683.
Odi concubitus, qui non utrimque refolvunt.
animum amore labefa&um memorat idem Virg. IV. Aen. 395. Simiie eft in fommo, quo fenfu etiam Ovidius folutus pofuic Met. XI. 612. torus eft
Quo cubat ipfe Deus membris languore folutis.
Cf. vs. 548. & VII. 168. Gremium vero hic
po-



( 23 )
pofuit pro finii, qui eft amoris fedes, ut Virg. Aen. VIII. 406.
Placidumque petivit Coniugis infufus gremio per membra foporem.
adeoque haec verba fignifkant: accepit arnorem in finu, ad recipiendarn eam flammam amplexibus parato & aperto: fed facilius veram verbi vim fentire, quam exprimere [verbis.
In navium Ducumque catalogo defcribendo faepe effe erratum probant Ieétionum monftra, quorum tarnen maxima pars a Viris Eruditis profligata eft: haec inter eft vs. 205.
Egregia virtute potens fimul ordine Phineus Ire bis undenis tentabat in arma carinis.
Legendum efie Guneus Ire bis undenis &c. patet ex Homer. Boeot. 255.
roweus i' £» Kucpflu vyt Svta xat eixoin vtj«r.
& iam emaculavit Clar. Bondam Spec. animad. p. 74. quae vero vis tribuenda fit voci ordine, non B 4 per-



C M )
perfpicio: mendofam efie vix in dubium voco, praefërtim cum Codex melion's iectionis offerat vefrigia; in eo enim eft Orrida, unde legendum horrida- fic Ovid. Mee. 116.
Saevior ingenüs & ad horrida prompt tor arma.
Ipfe Nofter vs. 439.
Horrida contento direxit ipicula cormi.
Vülgarë autem eft in Codd. adfpirationem nunc addi, nunc omitti: ex ea obfervatione plura Veterum loca funt emendata: ftnandus inde etiam mihi videtur Ovid. IV. Met. 662.
Clauferat Hippvtades aeterno carcere -ventos: Admonitorque cperum coelo clarijjimus alto Lucifer ortus er at.
Magna in conftituendavera huiusloci Iectione eft Enidicorum BHRrliW; Burniann. pro aeterno coniicit terreno: Heinfius aeterno, Thyrreno, no•clurr.c; qu:ie pefterior non adeo damnanda esfet, nifi cum Burmanno meiius ftatueretur ex
Poe-



C 25 )
Poetae mente tempus diurnum hic defcribi: por. ro, fi locum accuratius paullo confideremus, potius requiri videtur epitheton ventis appofitum, quam carceri; illud autem ex praecedentibus facile elicias. vs. 620.
Inde per immenfum ventis difcordibus a&us Nunc huc, nunc tlluc, exemplo nubis aquofae Fertur, & ex alto feduclas aethere longe Defpe&at terras, totumque fupervolat orbem.
venti itaque ab Aeolo emiffi admodum faevierant, pridie illius diei, qui hic defcribitur; quid ergo vetat, quo minus corrigamus,
Clauferat Hippotades hefternos carcere ventos.
praefertim, cum tefte Burin, in Codice aliquo inveniatur externo: quae leétio quam parum differat ab hcjïernos, nemo non videt; namque ultima litera per fcripturam retrogradam ex fequenti carcere facillime poteft erui. Saepius enim litera prima vocis feqüentis librarium in errorem de■ duxit. Vid. Patris notas ad Sedul. V. 153- Ex hocfontereftituendus^ff2pe&«, qui caput VIII. libelli me morialis ita orditur:
B 5 Mim



( 26 )
Miracula quae in terrh funt. Ab Apollonia Athamantia millia paffus quinque , in monte Nymphaeo, ibi ignis efi^&de terra exit flamma. De Athamania, vicina Aetoliae, ab Apollonia longe remotiori, quam ut haec in Athamania poni poiTent, haec capienda rsdte negat V. Cl. Dukerus, qui ideo fufpicatur, de Taulantiis, vel forfan Amantibus Ampelium egiffe: prius videri poi'fet ob Strabonem VIL p. 502. B. ubi circa Dyrrachium & Apolloniam usque ad Ceraunios montes habitaffe fcribit Bulliones, Taulantios, Parthenos, Phrygas. De Amantibus autem cogitaüe Auétorem mihi habeoperfuafisfimum: Apollonia enim erac urbs fita ad mare Ionium, X. ftadiis a flumine Aoo, five Aea, LX. a mari. Strabo VIL p. 486. B. Prope Apolloniam in agro fuburbano locus eft Nymphaeum dichis, tefte Plutarcho in Sylla. p. 468. & Dione Caf. XLI. p. 174. Cf. Strabo VIL p. 487. A. quem locum, cum egregie faciat ad ea, quae hic ab Ampelio traduntur, abfcribam. 'Bv Si T»f inquit, T«v 'A5roAAwï««?6i» KUhtticti ti Kvu<p#iov' irïJgot S' lsv nvft tivxhSoveofvir' c&vlcv St x^vxt piovtri ^kix^om .x<r<p«A-
TOU, JWJiO^fKjJ us £lMf T«f /3«AGO TIJJ j)C£^«A7<TI«Tof.
lam vero prope Apolloniam & Dyrrachium habitaverunt Bulliones, qui Amantiae, etiam fitae
ad



( 27 )
ad mare Ionium, prope Celydtii fluminis ofth fuere vicini. Vid. Cell. Geogr. Ant. T. I. p. 660. Hinc quoque Caefar Amantiam & Bullidem coniungit B. C. III- n. Apolloniam, Bullidem, & Amantiam Cicero Philipp. XI. 11. M. Brutum retinet etiam nunc C. Antonius, qui tinet Apolloniam, magnam urbem c? gravem, tenet, opinor, Bullidem, tenet Amantiam. Omnem litem dirimit Plinius H. N. IIL 23. qui Amantes Apolloniae accolas facit: manifeftum itaque eft Ampelium dediffe, ab Apollonia ad Amantiam millia paffus quinque: unde librarius male coniungens, quae erant feparanda, & fimul literam priorem vocis mille non repetens, Auctorem depravavit. lllud enim in veterum libris faepe obfervari poterit, multa menda.orta efie ex eo, quod Codices antiquilïimi, literis maiufculis exarati, plurimas voces nulla interpuncl;ione,aut fpatiofeiunclas offerrent, fed conr traeas, quafi eflet una vox, coniunclas exhiberent; unde facillime intelligi poteft indoctum librarium, ex tali codice auclorem defcripturum, omnino coniunxifie, quae feparanda, &feparafiè, quae coniungenda erant, cuiusmodi in legendo exemplum dedit Geil. XIII. cap. 30. Cf. Clericus Art. Crit. Tom. II. p. 8. multa loca hoe reme-
dio



C 28 )
dio farm vit DOrville ad Charitonem Animad. Iü 9- P- 217. feqq. III. 5. p. 304. VII. 3. p. 604. aliisquelocis. Accedit, quod alii deinceps, depravatoiam eo Codice utentes, vitia detexerint, & vel ex ingenio, vel ex veri fpecie, profua eruditione emendarint. Exemplum praebeat idem Ampelius, in quo CapiteXV. p. 28. haec Ieguntur in recenfioneclariffimorumRegum & Ducum Athenienfium: Thefeus Aegei filim, qui Minotaurum interfecit. Demophoontes, eius filius, qui cum Graecis Mum expugnavit. Qm hic Demophoontes cafu redlo appellatur, non alius fuit, quam qui Demophoon reliquis fcriptoribus diétus, isque fuit filius Thefei. Vide Hyginum Fab. 59. aperte itaquelibrarius ex Cod. literis maiufcuJis exarato, ubi legebatur DEMOPOONTESEI FILIVS (adfpiratio enim antiquitus non addebatur), male dedit Demophoontes ei filius, quod deinceps ab alio, qui vitium grammaticum detegebar, mutatum in eius films, cum tarnen fcribere
debuerat, Demophoon Thefei filius. Sic in
eiusdem cap. XVI. Mox a Caeci filio Metello interfe&us legitur, divulfis, quae erant coniungenda, pro mox a Caecilio Metello &c. Zonar as enim in Annal. IX. 28. fin. p. 466. C. U, it i* tji Pw^ Ksuiiloi KanciAtov MÜtKKov ??x%-yov



C 29 )
é<rtiA«rj -— Gravius autem vitium irrepfit ex hocfonteineiusdemcap.XV.ubi in fine : Demetrius P balereus, vir bonus exiftimatus, ideoque ob infignem iustitiam jlatuis CCC. eft bonoratus, quas ei pro libertate pofuerant in facie publica. Quid fibi velit locutio ponere ftatuam in facie publica, equidem ignoro: Perizonius legend urn coniicit in arce. Locum certiffime depravaturn fanare conabor: fcilicet folebant veteres plerumque ftatuas in alicuius honorem fundamento alicui imponere, unde mihi loei corrigendi fufpicio nata. Literis enim maiufculis fi fcribamus FACIEPVBLICA, minima fere mutatione legi poterit, bafi e publico; atque illud dediflê Ampelium mihi habeo perfuafifiirnurn: ita enim bafis apud Ovidium occurrit Pont. III. 2. 51.
Fama refert illic fignum coelefte fuijfe, Quoque minus dubites, flat bafis orba Dea.
adde Ckeronem Verr. IV. 34. ubi de Diana: Flaec, inquit, erat pojita Segeftae in txcelfa bafi. Cf. de N.D.II.49.Tufc. Quaeft.V.23. Senecaepift.?6. p. 300. Suet. Veipaf. cap. 23. de ipfa re vide fosfium Hifi. Graec. I. c. 12. — Pro maiufculis Codd. antiquisfimorum literis deinde, in ma-
ius



( 30 )
ius defcribentium commodum, rninoribus uti inceperunt, &quidem, ut per fcribendi compendium inter minores literas appingerent maiores, negligentia autem Monachorum, dicamne an ignorantia ? effeétum, ut hinc novum libros depravandi genus oriretur: illa enim repetitione omifla, vel vox, vel fyllaba deerat, a praecedente, vel fequente abforpta. Alcipbronis verba funt III. ep. ii. pag. edit Berglerianae 302. 7rou y»f iyu nar dypov iS^em YLuKiolSus >j rsvs7uAA*J«s; oiJes aKOvfotf «AAos -rivet êettpovw ovopctlx,
CüV èlO, Tfl nty$09 d7ri>AilffB'0it [AOl T>jï UMUtlS TflJ
wAïioi*. Pofteriora prioribus efie contraria nemo non videt: quomodo enim plura Deorum nomina fcire poteft, quae ob multitudinem memoria exciderant. Sed facilis eft corrigendi ratio, fi fcriptum ftatuas ymnhfoSai. öiS», indicio, ultimam bis efie defcribendam, quo faéto fenfus erit apertus hoe modo: wou ya? iS^au TwiivxuSas ds c'tix; dxovffü? d\k<t x. t. a. —- Eodem vitii genere mutilatura efie Xtnophonttm Ephsftum fufpicor, quiLib. H. fatanarrans, quaeAnthiae& Abrocomae in Apfyrti, praedonum ducis, domo obvenerant, illam ■ quidem, eius filiae Manto dono datam, hunc vero carcere inclufum fibi retinuifle fcribit: poftea vero Abrocomae integri-
ta-



C 3i )
tatis certior faétus, ipfum rebus fuis praefecif, paullo ante, quam Manto patri indicaret fefe Anthiam vendendam tiadidiffe. t<*v7<* jwaS-wv, inquit p. 35. 0 'A(3^0H0//»IJ OVKill ftiliiy inixfcfU. A#' &ft)V OVV TOV 'A-^VploV , Mt TtOVtll&S TOUJ XüJtft T0V fl'ilCOV l/f
imfylwv t>k 'Av9-/«f ifx$*t. Clam omnibus ad perquirendam Anthiam abit. Verbum if%opoii a Graecis poni folere pro abire, docuerunt Raph. ex Polyb. & afmaw. ad Matth. XVI. 28. & ex Polyb. ad Z»6-. II. 44. Cf. Hom. II. A. vs. 233. Schol. Jriftoph. Rau.óS.Apolkd. 1.9. i6.Aeliatt.lll. i. Hefych. in voce: pro zj/ö e/Jfè, pofuit Sophocl. Philoét. 48. Oed. Col. 302. pari ratione Latino!rum venire. Vid notata ad Hefych. 1. L hoe tarnen loco, ubi fermo eft de fuga clandeftina, o» mnino praeferam compofitum ««p;^**, quod Demofthenis auétoritate per^ <*VoJp«v<x» explicatur; ultima fcilicet vocis 'avSk*? fyllaba praepofitionem abforpfit. — Non diffimili ratione mutilatus eft Prifcianus, auctor Periegefèos, vs. 148» ubi ob affinitatem literarum praecedentium vox eft omisfa,& vs. 150.in quo, fineullo fenfu, vocum male divifarum exemplum eft. Legitur fcilicet:
1— Bimarem fic aequore Pontum Adjpicias, fimilem cornu quo fieBitur anus
Net'



( 3* )
Nervo curvatus diftento; Dextera nervum Asfimilat: retlo trahitur nam linea du&u, .Extra quam boream quod fcandit fola Carambis.
fumfit haec more fuo Prifcianus ex Dionyfio Orbis Defcript. vs. 156.
'Ex tcu ƒ «n xki 7t0\/%v 'Jon êfèxAxirirov iwt& Topva) ht$Q[Miw Trtpiqyio; da^art to|ou 'AAK' km vsvgijy (Dj/*>ji«, Je£»eê jtovtou
Tgx[a[*>is èxTo? ioucr#, jt#< Is j3ope)jV ogoueoi.
undepatet,ipfius mentem eife,PontumEuxinum fimilem efie arcus curvati nervo; dextera Ponti nervum fignificabit, quae linea recta procedit, praeterquam quod promontorium Carambis verfus boream ab ea deflectitur; hoe tarnen ex fcriptura, quae nunc obtinet, minime efficies. Editiones & Codd. lectiones, quas habeo, oiferunt; quod — curvati, unde hos verfus ita effingo:
Adfpicias fimilem, in cornu quum fieclitur, arcus Nervo curvati difiento.
ut fit: adfpicias Pontum fimilem arcus, curvati
ner-



( 33 )
i: nervo diftento, quum fleclitur in cornu, id eft tin curvum, ut extremitates coeant. Litera ulri» i ma nimirum vocis fimilem abforbfit praepofitijonem; & praeterea quum antiquitus fcripium \quom, five quo indu&a lineola, qua omiffa exin-
de vulgata leclio profluxit; ex quo more nonnulI lorum locis depravatis medelam adfert Pater i meus in Obfervationum fpecimine poft Sedulii , editionem, cap. 13. p. 100. Poffet tarnen, omiffa
praepofitione/'«, etiam legi, cornu quum fle&itur, ' ut Ovidius V. Metam. 55. ubi Perfeus adverfaj rium Atyn fleElentem cornua, id eft, arcum ftipite
perculit. Sed praeterea non uno vitio locus
laborat: pro adfimilat fcribendum adfimulat, ut < eft inCod. Suecico, & duabus Editionibus vete| ribus, & ita infraeditur vs. 265. add. Ovidius II.
Metam. 668.
Nee equae fonus Me videiur,
- Sed fimulantis equam.
rem fuo arbitrio decidit Gromvius, qui hancLati; nam, filam vero reiiciendam arbitratur. Vid Bur-
man. ad Claudiamm p. 73. & 666. Porro
! in ultimo laudatorum verfu vitium ineife mihi C per-



( 34 )
perfuadeo; in aliis pro quod legitur quo. „ Neutra" inquit „ Papius leétio mihi fatisfacit, il„ Jam tarnen, quod fenfum aiiquem habeat, fi „ extra quam interpretamurpraeterquam, potius „ expreffi". Ex antiqua fcribendi ratione, nulla fere mutarione,Jocum reftitui pofle reor, legendo:
Extra quam boreamque adfcendit fola Carambis.
fuit enim Poetae mens, quod Carambis lineam reétam egrederetur verfus boream, idque dicit adfcen der e boream, quia veteribus ioca Septentrioni fubiacentia videbantur altiora; de qua re videantur, quae dedit Pater ad Eumemi Paneg. Confiantino dicfum cap. 10. p. 376. — Ceterum Prifcianus pro pm, in Dionyfii vs. 159. ]egifië videtur pomi, cum vertat fola Carambis, & ita in aliis MSS. legi docet editionis, qua utor, margo; utraque leétio fatis rei naturae convenit. Sed ad Pindarum redeo. Librarius ergo, in modo memorato Prifciani loco, pro boreamque adfcendit dedit, boream quod fcandit ,eodem vitio, quo apud Pindarum vs. i3o. pro Grandia ter denis in Cod. legitur, Longaque ter denis, cum deberet
Lon-



( 35 )
Longa quater denis ,qüomodo etiam dedifie video Ci. van Konten: fed turn neceffmo vs. fcq. eidem Cod. obtemperandum pro
At bis vicenas Polypoetes atque Leonteus
fervanti & bis vicenas. Polypoetes enim, & Epiftrophus finguli viginti naves ornarunt: Hom. Iliad. B. 247. & 252. folemne autem eft librariorum in his vocibus permutandis vinum. Vid. Henr. Cannegieterus ad Catonis Dillicha I. 20. quam vis interdum & pro at poni foleat, de quo ufu egit Pater ad Sedul IV. 16. Recte Burman* mis ad Ovid. II. Metam. 127.
Paree puer ftimulis, et fortius atere ioris.
legendum notabat at fortius; idem reftituendum Prifciano Perieg. vs. 45.
Tarde radios nam fufpicil ortus,
Nubibus et crasfn premitur -—
Lege at, Dionyf. enim vs. 34.
.— •RpetStw yup W7T£$ esA« rupSi <$*ê,v«
C 2 vel



C 36 )
vel, ut ex Palwem Cod. ad oram Iibri mei erat notatum, timI* Si «nn^ei, quam leétionem Dionyfio tribuit Pater in MifceJ. p. 242. ab Avieno quoque expreiTam vs. 63.
i?ix ere&a dies illuminat, omneque late Pingue tenebrofa coelum fubtexitur aethra.
Eadem ratione peccatum eft vs. 42. ubi de mari
glaciaJi idem Prifcianus:
Dicitur Me piger, nee non Saturnius idem, Mortuus eft aliis.
Legendum aft ex Cod. Bodleiano, Oxonienft, & duabus antiquis editionibus. Robur praeterea addit Dionyf. vs. 33. 'aaa<w S' *u km vêx^ov tv 4>f}^ie-«v. Achilles apud Ovidium Metam. XII. 125. Cycnum nulla ratione telo laedere poterat, quare virium periculum facit in Menoete, quem imerficit; eodem ergo telo utebatur in Cycnum, fed cum fono repellebatur,
Qua tarnen ictus erat, ftgnatum fanguine Cycnum
Viderat, et fruftra fuerat gavifus Achilles , Vulnus erat nullum,
Prae-



C 37 )
Praeftaretne? Viderat, at frujlra: putaverat fcilicet Cycnum effe vulneratum, fed fruftra erat gavifus, nam vulnus erat nullum.
Singulare certamen Alexandrum inter & Menelaum defcribit Pindarus a vs. 281. quod na geftum tradit, ut Menelaus primo concurfu fit repulfus, fed contra etiam Paridis haftam vitaverit; addit dein vs. 291.
Inque vicem mijjb fixifet peétora telo Praedonis Phrygii, nifi vaftum ferrea corpus TexiJJet lorica viri feptemplice terg 0 . Infequitur iuxta clamor, turn ad verfus uterque Conftitit, & galea galeam terit, <S? pede plantam Coniungit, Jlridet mucro mucrone corufco, Corpus colle&um tegitur fulgentibus armis. Non aliter fortes nitida pro coniuge tauri Bella gerunt ——
Hi verfus a variis funt traclati, partim correéïi, partim non intelleéti, aut quibusdam etiam falfo fufpecii; videamus, an aliquid ftatui pofiit. In priori verfu Cl. van Kooten pro peclora ex Cod. adfumfit corpora, in altero ex eodem pe&us pro vulgato corpus, nee male; licet de priori dubitari pofiit, nam fi lorica, quae pe&us tegebat, ipfum a vulC 3 ne-



( 38 )
nere defenderit, certe alias illud telum fixiiTet peclora, ut Ovid. XII. Metam. 117.
Loricamque fimul fubie&aque peclora rupit.
praeterea in talibus fere temper pe&ora pofuit Nofter. Vide vs. 381. 409. 45Ó. 838. idem ex Homero recle reftituit Vir Cl. Noftro vs. 364. Pindarus porro ante oculos habuifle videtur Ovid. V. Metam. 35.
Teloque ferox inimica remiffo
Pectora rupiffet: nifi poft altaria Phineus Jffèt: & {indignutn) fcelerato prof uit ara.
neque me movet eiusdem vocis repetitio, cum a talibus non optimiPoetaeabftinuerint. Vid.Ovid. A. A. III. 189. ubi eadem vox ter repetita. Conf. de his Schraderus Emend. lib. cap. 6. p. 113. & cap. 8. p. 155. Neque talia ftudiofe vitavit Nofter : vs. 325. legimus
■ Toto mihi merite reiicta
Fugerat ore color, fanguisque reliquerat artus.
quod merito Aucloris negligentiae tribuit van
Koo-



( 39 )
Kooien; pariter vs. 812. trepidi. fugiunt fugientibus, & vs. 556. mitters tentabat tentanti, firailiaque. Conf. de hac orationis negligentiaCl.£rleftas Opufc. Philolog. crit.p. 132. ubi ex Od. T. 204. quinquies idem verbum ab Homero repetitum docet, fed eleganter, quia interior quaedam cura fub hac negligentia latebat, quod pluribus oftendit Schetterus Praecept. ftili bene Lat. P. II. cap. 3. §. 28. non nihil tarnen naturae fimplicitati tribuensmagis, quam arti; aliaque veterum loca, ab Ernefio ad gratam orationis negligentiam relata,ad inanes repetitiones pertineredemonftrans: venia tarnen danda, fifit vocabulum in ea re proprium, vel aliud aptum inveniri nequeat, quod Noftro etiam eatenus tribuendum reor, quatenus ex rei natura aliter fcribere vix potuit. At tarnen ftudio, & multa cum gratia easdem voces repetit Ovidius de Lucretia a Tarquinio follicitata, Faft. II. 80.
Quidfaciatf pugnet? vincetur foemina pugna.
Ciamet? at indextra, qui necet, enfis adeji. Efugiat? pofitis urguentur pectora pa/mis,
Nunc primum externa peclora ta&a manu. Infiat amms hojiis precibus, pretioque, minisque,
Nee prece, nee pretio, nee movet Me rainis.
C 4 Con-



( 40 )
Contra vero ob ingratam vocis eiusdem repetitïonem in Prifciano Perieg. vs. 817.
Floribus & variis miracula praebet odoris, Namque Thyo, myrrbaque viget cum tburis odore Et cafia, nee non & cannae dulcis odore
Viri Cl.Burmann. Anth. Lar.Tom. I. p.38. &Bondam. V. L. p. 330. confentientibus Codd. correxerunt, tburis bonore & cafiae. Modulationis autera exempla, quae in ultimis horum verfuum vocibus fupereft, in optimis etiam Poetis obfervare licet. Vid. quae dedit Sc brader Amm&dv. ad
Mufaeum p. 139. feqq. Deinde quartum
verfum, confentiente CJ. van Kooten, ita conftituit Vir doclus;
Infequitur clamor turn vero ad verfus uterque.
cuius fcripturae veftigia Cod.ita/mfervat, &firmari poteft Virgilio Aen. I. 87. & XII. 756. vix tarnen dubito, Vir Clarisfime! quin Tu mecum ils praelaturus correctionem, ex imitatione Virgiliana a Cl. de.Rooy, Specim. Crit. p. 97. propofitam, qua pro adverfus emendat arre&us ; aperta enim eft Virgilü imitatio Aen. V. 426.
Con*



C 41 )
Conjlitit in digitos extemplo arreclus uterque, Brachiaque ad fuperas intenitus extulit auras, Inmifcentque manus manibus,pugnamque lacejjunt.
Tum vero reliqua fcribenti obverfabantur Ovidi' ana Metam. X. 44.
Eratque
Cumpeie pesiunBus: totoque egope&orepronus Et digitos digitis, & frontem fronte premebam. Non aliter fortes vidi concurrere tauros, Cum pretium pugnae toto nitidiffina faltu Expetitur coniux.
Porro Anonymus, cuius obfervationes manu
exaratas fervo, pro coniungit malebat contundit. Equidem valde dubito: nam licet ita faepe Virgilius, ut Aen. X. 730- & etiam alii fcripferint, fufpicor ex Ovidiana imitatione, & Noftro vs.960. faventibus Codd. in quibus, tefte Cl. van Kooten, legitur convinB. periodum in plantam per colon effeterminandam, &legendum coniunBus Jlridet, &c. ut ad mucro referatur, veluti apud Ovidium, cum pede pes iunBus. — Denique ad lila,
Corpus colle&um tegitur fulgentibus armis
C 5 ita



( 42 )
ita Anonymus; „ malo teritur fulgentibus, vel „ premitur. Etenim doctiif. Heinfius verba „ premere & tegere faepe confundi docet ad „ Ovid. Fait. IV. 656. Similis locus eft Ennii,
„ Pes pede premitur, armis teruntur arma.
„ Et Furius Antias Annal. IV.
„ Preftaturpedepes ,mucro mucrone , vir 0 vir.
Haétenus Anonymus. Acutioribus hunc locum diiudicandum relinquit Cl. va» Kooten, qui „ ut „ verum", inquit, „ fatear, quid haec fibi ve„ lint, non fatis capio; fufpe&um mihi eft ro te„ gitur, quod quomodo huic loco con veniat, non „ video: in vulgatam leétionem omnes libri con„ fpirant." Vtrique Virorum parum perfpecia vitlentur verba, corpus colle&um, quibuscum egregie convenit illud tegitur. Eodem fenfu de Halefo dixit Firgilws X. 412.
Tendit in adverfos, feque in fua colligit arma.
ubi Servius interpretatur: poft fcutum fe clau/it. & XII. Aen. 491. Aeneas fe collegit in arma, id
eft,



C 43 )
eft, interprete eodem Servio; ita fe texit, at nulla ratione feriri poffit: atque adeo hic locus intelligendus non de armis, qnibus pugnabant, fed de illis, quae corpus contra adverfarii impetum, reddebanttutum, quoniam non poflltvulnerari, quibus ad fe defendendum non indigere gloriabatur Cycnus, cum Achilie congreffurus, apud Ovid. Met. XII. 91. inde tegitur fua vi non carec, & verba corpus colleclum tegitur indicant corpus ab omni parte fcuto aliisque tegumentis ita munitum, ut tutuminde reddatur contra tela, & idtus hoftium. Sin vero fermo eft de armis, quibus pugnabant, non negaverim vocempremere ufuPoetico eife tritiffimam, unde Dusfenus quoque vs. 973. pro fcjfus in armis legendum coniiciebat preffus in armis, id eft ad anguftias redaétus; fed reétius ex meo Cod. reftiiuendum puto rebus inar&is, quod ex Leidenfi etiam dediife video van Dorp Obf. p. 131.
Poftquam vidilfet Diomedes copias Graecorum cedere vs. 391.
In medias acies, qua plurimus eminet hof is, Irruit, adverfas profternit caede phalanges, Hucilluc volat enfeïeiox, haftamque corufcat.
la



( 44 )
In hifce pro eminet legendum efie imminet, pro adverfas <S? ver/as fuadent libri MSS. & emacuiarunt van Dorp Obf. pag. 119. & oa» Kooten; robur addit Homerus Iliad. E. vs. 8.
Et fic Nofier vs. 813.
Fugientibus imminet ttte,
Perturbat velox acies, vaftumque per agmen Fertur.
in quibus deelt copula, quae facillime addi posfet, fi prima in velox corriperetur; quare ampledor Cod. lectionem ferox, qui praeterea reflngo, Proturbatque ferox acies: uti Ifcanus de Bello Troi. V. 501.
■ Divumque fuaque
Proturbat virtute virum
Vs. 397. in editis eft:
llle (boum veiuti vifo grege faeva leaena, Quamftimulat iciuna fames, ruit agmina contra,
Et



( 45 )
Et proftrata necat vefano corpora dentè) Sic ruit in medios hojies Calydonius heros.
Dubito, an Latine rede dixeris, ruere agmina contra; faltem nusquam, quod fcio, inveni. Mallem profeéto,furit agmina contra: colorera fortaffis duxit e Virg. IX. Aen. 55i-
Ut fera, quae, denfa venantum fepta corona. Contra tela furit, fefeque baudnefcia morti Iniicit, & faltu fuper venabula fertur ; Baud aliter iuvenis medios moriturus in hojïes Irruit; &, qua tela videt denfisfema, tendit.
Ipfam vero comparationem defumfisfe videtur ex Eiusdem IX. vs. 339.
Inpaflus ceuplena leo per ovilia turbans; isuadet enim vefana fames; manditque, trahitque Molle pecus, mutumque metu: fremit ore cruento ; Nee minor Euryali caedes, incenfus & ipfe Per furit} —
Conf. idem X.Aen. 723. ubi eadem comparatio, fed variata occurrit. Vid. Cerda. Sua haufit Vir* gilius ex Homero, locis ab Heynio laudatis. De
le-



leaena, catulo orbata, verbum fi/rere poCait Ovidius Met. XIII. 547. Similis fere eiusdem eft locus Metam. VI. 583. ubi Progne certior de Terei in Philomelam iniuria,
Et {rnkm potaijjë) fikt : dolor ora represfit, Verbaque quaerenti fatis indignantia linguae Defuerunt: nee fiere vacat, fed fafque nefasque Confufura ruit, paeneque in imagine toia eft.
ubi vellerrfliber offerret confufura furit, ut vs.
595' furiis agitata doloris. Reéte vero
Pindarus vs. 399. ruit. Corf. Virg. X. Aen. 729. idem contra Cod. in vs. 491. videtur fervandum. Male vero editur vs. 679. ruk ühdique turbidus He&or; praefero furit, ut vs. 776. imo fuadet hanc ledtionem Homerus Uiad ©. vs.355.
'Exlaif n^«j«Jjj;, x»i <fy xxxx nOKK» iofyi.
i^m-é de militibus ufurpari nota vit Drakenborch. ad Süium X. 67. Pbnckio tarnen Obf. mifcel. pag. 28. fufpicionera movit Iocutiq furere in arma, apud Lucanum I. 68. pro
— Quid



( 47 )
Otiid in arma fnrentem
Impulerit populum, quid pacemexcusferit orbi.
emendanti, quid in arma ruentem. Eandem tarnen leétionem habet Lucanus II. 439. & VII. 295. ex quibus locis fatis patet, furere in arma fignificare, ardore belli, feu proelii committendi flagrare. In bella, arma furere, enfe furere, & fimplex furere hoe fenfu pasfim occurrit. Vid. Oudendorp. ad Lucan. VII. 295'. Dusfen. Prodr. pag. 26. atque adeo locus a Vonckio tentatus hac fignificatione fatis commode defendi poteft.
In nominibus propriis, tum hominum tum locorum, corrumpendis turbas moviflè librorum defcriptores, inter eruditos conftat; unum alterumve locum inde corruptum tentemus. JNoftri verfus eft 402. & feqq.
In ft at & extinclos morientum calcat acervos, L Dumque furit, fternitque viros, videt ecce Thoantis ' Adverfo ftantes furibundus in agmine natos
Aegeum Idaeumque ftmul, quem cufpidepmeceps
Occupat ante gravL
Pro extinclos in meo libro eft conftru&os, quod egregie firmati>«/c72/eoniec%iramPród.pag. 25.
Ie-



( 48 )
legentis extru&os,quam leclionempropofuit etiam Scbrad^rus Emendationum libro pag. 73, Pro furit Dujfenus, & Anonymus malunt ferit; vide tarnen, an hoe loco fuperius dicta defendant. — Porro pro Thoantis optime Clar. Bondam. Var. Lect. II. 4. & poft eum Anonymus corrigit Dar et is; in Aegeum Pbegei nomen latere viderunt iidem; fed quid praecepsp non capio; totus locus ita erit conftituendus:
Injiat & exftruclos morientum calcat acervo-s. Dumque furit, fternitque viros, videt ecce Daretis Adverfo ftantes furibundus in agmine natos Phegeaque Idaeumque fimul,quem cu/pidePhegeus Occupat ante gravi;
Robur addit Homerus II. E. 9.
'Hv St t<5 ev Tpaiifftri A*^?, tx'Qvaos, dy.v^m
"jpSUff 'H^flClfOIO* SvW Si 0» VMS ^ijyêUJj 'lSoM! t£,
& paullo poft vs. 15.
«tijj'W p« ff^ole^os ;rpoi'£i efcA^co-xiov £^os,
T/Vchi&M S' V7T£p J/*0V ap/s-£J0V ^Au^' flCKWjOJ *£^£0J, fiWiJ' £j3#A' fls'«7flF. —»
Apud



t 49 )
Apud ïfcamim legitur Belli Troi. I. 25.
Nam vati Phrygio mortem certisfimus index Explicuit praefens ocidus. —
Vbi re&e Editor: „ Dareti? cur verö vati 9 „ an quia verfu fcripfit? reclamant, quae Nepo*
tis nomine verfa funt. Affirmare videtur Aeli„ anus Var. Hift. IL 4." Num vero Aeliani auétoritas in hac re tanta fit habenda, ut hunc locum fanum putemus, qui nullo fere negotio re* ftitui poteft, equidem non definio: interim fcribo: Nam Dari Phrygio — in talibus enim duplex forma locum habet, ut Chremes Chremetis, & Qhremis Chremis. Conf. Terent. Andr.II. 2i 8i. & 24. & Aét.III. 1.4. At enim metrum obftat; audio: fed metri in nominibus propriis tenaces adeo non fuerunt pofterioris aevi Poetae: in Pindaro legimus vs. 441.
Et Afcronetim magmimque Alpenora fundit.
ubi, docente Viro Clar. Bondam. Var. Leét. p4 185. ex Bomer0 reftitui debet: & Aftinoum, rnagnumque Bypenora. Prima tarnen in Hypenora corripitur. Vid. Bomer. Iliad. E. vs. 144.
D Si-



C 50 )
Simile quid in vs. 752. obferves, ubi, pro Antiphonem ingenti, ex Homero Iliad. A. vs. 101. reftituendum eft Antiphum ingenti, produéta me- 1 dia in Antiphum, quae tarnen tum ab Homero I loco Iaudato, & vs. 109. tum a Noftro in recen- 1 fione Ducum vs. 193. corripitur. Conf. Bon- ] dam. in Specimine p. 74. & Var. Lect. p. 152. Apud Ampelium in Lib. Memor. cap. XXXI. legitur: & tres validisfimas urbes conftituit, Abar- I ridam, Seleuciam, Laodiceam. Mendum in j priori nomine latere vifum quoque Dukero; fa. 1 cili negotio Ampelii manus eruenda eft ex Strahone XVI. p. 1087. A. Av™^* « int Aet^vij , xxi . ISAiuxux n h n(spe«- Kasi 'Knx^a», KaoSixinxr — XïAsvxau tow Nixseiapo? jtTisy/oj. Add. IJidorus Orig. XV. 1. de Seleuco: ^«0^ Laodiceam & j Seleuciam, ipfe Apamiam, & Edijfam urbes conjlruxit. Ex his igitur Ampelio reftituamus. Apamiam, Seleuciam, Laodiceam. Inter Duces, ad bellum Troianum profectos, ab Homero Iliad. B. vs. 511. Diff. Cretenfi, Pin. daro, aliisque, qui huius belli hiftoriam tradiderunt, memoratur Afcalaphus, filius Martis, a Deiphobo interfeftus. Vid. Homerus Iliad. N. vs. 518. unde Pindarus vs. 781.
Dei-



C 5i )
Deiphobusque ferit Afcalaphum, mergiique fub umbras.
üti ex Cod. reftituo pro vulgato fub undas. Bomer. Iliad. N. 520. locutione eadem ufus eft Nofter vs. 360. Quod fi verurn, qua ratione prifciams in Periegefi vs. 666. fcribere potuit, Achaeos habitafle ad Pontum Euxinum,
Afcalaphi regis vi&ricia ftgna fequenteu
Viétor certe non erït, qui ante victoriam eft interemtus: difficultatem etiam fenfit Papius, qui „ Afcalaphi" inquit „ quidem nomen legimus, „ fed Troia occifi, cui & epitaphiura inter he„ roas Homericos Ariftoteles pofuit; fed hunc j, alium eodem nomine fuiffe neceffe eft, etfi ni„ hil de eo mihiconftet, neque Euftatbius de „ hoe Areiiade rege, quod ftatuat, habet, quo „ magis miror, eum Prifciano tam familiariter, etiam de nomine, innotuiffe." Alium eiusdem nominis fuifle, non induci poffum, ut eredam, cum altum ea de re fit apud omnes filentium; neque etiam Prifcianum Graecorum ducem Afcalaphum cogitaffe opinor: liceat miD 2 hi



C 5* )
hi, Vir Clarisfime! audaciori conieétura tentare., an inepta, quae hodie legitur, ledio posfit emendari. Codd. & Editt. variant. Cod. Suecicus in Actis lenens. & Ed. Veneta, Afcalphi; Langian. & Oxon. Afcolaphi ; Aid. & Ven. Afcalpi; in optimo Cod. S. Galli pro figna legitur regna; & inLeiden/i, cuius variantes habeo, pro fequentes fecuti. Exprimere voluit Dionyf. Defcript. Orbis vs. 683.
Tovy ccfto SxvSoio xxt 'iSxtov Iipotilos TIvoixi vtxrcptircotvlo voloio n xxt (ioptxo
'ETTOfAWilf [AiTX <T)J£iV 'ApJJTJrtJiJ f&XfftML
Quid itaque, fi Prifcianus fcripferit?
A Xanthi ripis viclricia ftgna fecuti.
Scilicet vitium ortum puto ex male intelledto Dionyfii loco: Afcalaphus enim, filius 'Ajfjos, omnino dici poterat 'AfflixSw $oie>te\>s: illud vero in Dionyfio fimpliciter de rege fortisfimo interpreter; Heroes enim in bello Martis dicebantur filii. Alia ad explicandum Dionyfii Apj?netty ^xm\Y[i profert Euftathius. — Porro ftgna



( 53 )
fiqui apud Latinos eft frequens. Vid. Lucanus II. 531. IX. 911. Oudend. ad eumd. II. 5l9' Withof. Spec. Guntb. cap. 4. p. 95-
Ne vero nimiusfim, Vir Clarisfime! in eruendis erroribus, quos librarii toties in nominibus propriis commiferunt, alia proferre liceat: duo
| tarnen Pindari loca, fordide defcripta, reftituere conabor. Librariis enim deberi, quae in vulgatis extant vs. 672. mihi habeo perfuafisfimum, nee,
1 opinor, Tu negabis: legitur
Hinc Phrygias acies vaftis prote&us in armis Teucer agit.
fi Homerum infpiciamus Iliad. 0. vs. 271. patebit Teucrum, fcuto Aiacis munitum, Troianorum acies fuiffe adortum. Aiacis vero nomen apud j Pindarumïmü™ quaeras. Genuinam fine dubio Aucloris manum fervavit Codex,
Hinc Phrygas Aiacis vaftis prote&us in armis,
arma itaque Aiacis defignant eius fcutum, cui tantum tribuebant, ut in proverbium abierit pro tuto munimine. Vid. Spondan. ad Homeri 1. I D 3 de-



C 54 )
defcripfit illud Bomer. Iliad. H. vs. 218. InilgnJ mendo laboiat vs. 372.
Impiger Atrides, cafu commotus amici, Demophoonta petit
Anonymo ingens oriebatur difficultas, quia apud Homerum Iliad. A. vs. 404. fermo eft non da Ati-ida fed de Vlyffe; quare legendum coniiciebat, Aft Itbacus trifii, & pro Demophoonta corrigebat Democoonta. Magis ramen arridet Cl. Bondamii correclio Var. Lect. p. 155. Hinc Laertiades, nifi quod malim ex Noftri, aliarumque Poetarura more, Tum Laertiades. Sed, his miflis, alia feélemur- In vs. 408. pro transfoditque viripetlus, revocanda mihi videtur Codicis leétio, tranfadigitque, tum ob fequens fosfis, tum ut oratio continuetur; praecedit enim baftam, cui melius convenit tranfadigit: dicitur enim transfodere aliquem telo. Vir gil. IX. Aen. 543. Miles vero tranfadigit enfem pe&us adverfarii. Vid. Aen. XII. vs. 508. alter enim accufativus, qui dicitur, pendet a praepofitione, quae verbo ineft, unde Ovid. Metam. V. vs. 70.. fimplex adigere, addita praepofitione, pofint.



( 55 )
fuit. Ergo non obtemperandum Codici vs. 374. pro tempora transfxit, offerend tranfadigit, Libendum tarnen transfigit, quod fuadet praecedens petit, & fequens eripït, pro quo nefcio an legendum deripit, quo verbo in re eadem utitur Ovid. Metam. X. vs. 475- Faft-IL 793-
& Virgil. X. Aen. 475- In vs' dicitur
Pandarus, qui in Troianorum erat exercitu , Tydidem, quem interücere cupiebat, quaefiffe per agmina adverfa, id eft oppofita, atque adeo hoe loco Graecorum: at vero Tydides adeo fefe Troianis immifcuerat, ut dubium eflêt, utrum ad Troianos pertineret, an ad Graecos, ut docent fequentia, & Homerus Iliad. E. 3>
TuchioV i' óm dv yvow, Ttólifom [ttnm,
Praeftat ergo Codicis leclio,
Tydidemque oculis immm&per agmina quaerit.
Pandarus porro vs. 440.
Horrida contento direxit fpicula cornu,
Et fummas humeri dillrinxit acumine partes.
D 4 Di-



t 56 )
Bi ftringere notat/» diverfas partes diftrabere. Vid. Pater mens ad ïneerti Paneg. Conftantino Aug. di&um cap. 12. p. 500. adde Drakenb. ad Sitium hal. XVII. 164. Nofter vero loens requirere mihi videtur deftrinxit. Deftringere gladium notat denudare , quo fenfu fimplex ftringere pofuit vs. 592. & 618. fed etiam laedere, vuU nerare: fic Ovid. Her. X VI. 275.
Non meafunt fumma leviter deftricta fagitta Peclora, defcendit vulnus ad ofja meum.
Ut emendat Burmannus, adfcripto Senecae loco Contr. VII. ut deftricta levi vulnere eft cutis, non credas faclum id manu privigni, credas amatoris. Cycnus apud Ovidium abibat indeftri&us , Met. XII. 92. conf. vs. 101. & Cuper. Obf. IV. 5. atque eo fenfu cum de gladio, aut telo fermo eft, fpmper fcribendum iubet Baker, ad Florum II. 2. 17. pari ratione ftringere pofuit Virgilius Aen. X. 478.
Tandem etiam magno ftrinxit de corpore Turnt,
fcilicet partem, ut exponit Clar. Beynius, cui fa-, ^et focus e Noftro laudatus. Eodem fenfu teri-
tur



C 57 )
tur perftringere. Vid. Heinf. ad Ovid. Met. XII, 273. Conf. Virg. X. Aen. 344. — pro rem le. viter attingere pofuit Cicero pro Rofcio Amer. cap. 32. in animo eft leviter tranfire, ac tantum' modo perftringere unamquamque rem, ut omnes intelligant me non ftudio (id eft cupide, non Ut Lexicographi vulgo de indaftria, data opera) accufare, fed offtcio defendere. Plinius in Paneg. Traiano dióto XXV. 1. dixit breviter pcrftringi, & Iuftin. XLIH. I. 2. breviter initia imperii Romani perftringit , in quibus locis fi quis mallet leviter reponere, me non haberet contradicentem. Du&a enim eft metaphora a vento, mare leviter ftringente. Ovid. Met. IV. 136. Heroid. XI. 75. Conf. Prop. III. 23. ibique Pas. ferat. Brouckh. ad Tibull. IV. I. 42. inde ad alia eft tranflatum, ut perftringere terram aratro, Cicero pro Lege Agrar. II. 25. Vitae curfum cekriter perftringere idem Philip, fee. cap. 19. Tanais fluvius a Prifciano Perieg. vs. 22. Scythiam dicitur perftringere id, eft percurrere, alii libri MSS. offerunt praeftringere. Sed male. De differentia horum verborum vid. notata a Drakcnb. ad Silium. I. 358. & Avus meus /. Arntzen. ad Aur. Viel. p. 28. Ipfe quidem Prifcianus vs. 380. de fluvio,
D 5 Bu-



( 53 )
Bulimeon patiter praeftringens Utara currit.
fed longe alia 'res eft. Dionyfi, quem preiTo fere pede fequitur, vs. 386. pofuit va-ofuffK, quod diverfum longe a Noftro e\>$*i is Sjw^i». 'ïa-ofusiv recte expreffit Prifcianus vs. 7c. per radens, de quo verbi ufu videHeinf.ad Ovid.Ul. Art. Amand. 15. 2. eodem fenfu capiendum videtur illud praeflringens in Prifciani 1. 1. ftringere eo fenfu ufurpat idem vs. 69. aliisque in locis; adde Vir gil. V. Aen. 163.
Occidere, concidere, decidere a librariis in Codd. faepe permutari, praeter alios docet Burman. ad Ovid. Met. VI. 1 c. & Her. IV. 94. Haec obfervatio in Pindaro etiam ufui venit, namque una alteraque vice hac labe contamir,atus legitur. Sic vs. 375.
«— ///e mariens refupinus in armis Occidic, & terram moribundus vertice pulfat.
Reéte quidem Duffenus Prod. p. 14. pro moribundus reftituit moribundo, ex Ovid. V. Met. 84. quomodo etiam vs. 118. Libri XII. Metam. & alibi; retinuit vero occidit, pro quo Anonymus corrigit decidit, laudato Statii loco Theb. VIII. 124. & IX. 755. Et fane ita ponitur verbum;
ta-



C 69 )
tarnen, fi quid video, ab Anonymo erit difientiendum, & in Pindaro legendura concidit. Illud enim in hac parte folemne: ipfe JNofter vs. 370.
Namque i&us in inguine Leucon
Concidit infelix, profiratus vulnere forti.
nifi rectius fcribatur Leucos, vel Leucus. Add, vs. 518. neque aliter Virgil. II. 531. & V. 333. Conf. Ovid. III. Amor. 15. VIII. Met. 401. aïiisque in locis, Nepos in Datame VIII. 3. quibus fretus, inquit, conflixit, adverfariommque multa millia concidit, id eft, occidit. In locis vero laudatis concidere de lapfu in terram videtur capiendum, quo fenfu in Pindaro reftitui vellem vs. 360.
Occidit, Antilochi rigido demerfus in umbras Enfe, Thalyfiades
utihos verfus ex Homero correxitCl. Bondamius; pro occidit tarnen concidit efie legendum fuadent tum fupra laudata, turn vero etiam Homerus Iliad. A. 461.
— Tav cfê exólos óff/ ixüAu^sv*
*Hg»7rê <$% u's «té srugj/of, èv* xgolegsj Cepm
Eo-



C )
Eodem remedio indiget vs. 450.
Tu quoque Tydidaeprofiratus,Pandare, dextra Occidis infelix, accepto vulnere forti.
de quo loco minus dubitabis , Vir Clariffime! fi conferas vs. 370. & in memoriam revoces morera Pindari, quo faepe eosdem verfus, vel integros, vel paullo mutatos, alio loco repetit. Sed praeterea auctor eft Homerus Iliad. E. vs. 291.
in quibus locis occidere vix ftare poteft, cum alia addantur, quibus ipfa mors indicatur. Hoe vero verbo Poeta fignifkare voluit, eos in terram concidifle accepto vulnere.
Metri leges minus obfervatae videri pofiunt vs. 426. ubi ultima in duSus producitur fequente vocali. Id tarnen ob caefuram fieri pofle docent Patris notae ad Sedul. IV. vs. 46. & Clar. Bondam, in Otiis literariis ad Ifalam Campis editis, Part. II. p. 64. imo eruditum appellat Barthius Adverf. p. 2774. atque ea licentia Poetarum ufus eft Ifcanus IV. 170. VI. 143. aliique. Tibullus ultimam in admittit produxit in medio
pen-



C 6t )
pentametri, I. Eleg. 4. 38. Ad horum normarfi fe compofuiiïe videtur Nofter vs. 628.
Aiacemque prior aurato muneral enfe.
Librarius haec defcribens vitium detexit, quod ut corrigeret, in meo Cod. dedit, Ei prior Aia* cent aurato &c. parura cogitans, ultimarn in Jiacem tum efie producendam, & praeterea negligendam ecthlipfin, quae fi negligatur in ob caefuram produci nequit. Vid. Schrader Obf. p. 136. feqq. quam vis itaque in laudato vs. 426. hac ratione vulgata leftio defendi queat, malo tarnen ex Cod. & aperta Virgilii imitatione X. Aen. 380. mutato verborum ordine:
Obvius huic fatis occurrit du&us iniquis.
Vfuvulgari aequora de mart, aequor autem dg terra plana ponitur: contra Pindarus aequor de mart ufurpat vs. 859. & aequora de terra plana eft apud Ciceron. de Divin. L cap. 42. pag. edit. Davief. 110. & Noftrum vs. 476.
Hic alius rapido deie&us in aequora curru Conteritur, pedibusque ftmul cakatur equorum,
DJ-



( 6a )
Diftinctionem itaque non femper fervarunt vete> res; maior eft difficultas in conteritur, quod minime convenit currui: legendum mihi videtur proteritur; proterere enim valet proculcare-, Burman. ad Val. Flaccum VI. 522. Auctor ad Herenn. IV. 53. Caefar B. C. II. ,41. at equitatus ab utroque cornu circumire aciem nofiram, & averfos proterere incipit. Hinc etiam Vir gil. XII. Aen. 329. quem locum JNofter refpexifïè videtur, aut agmina curru Proterit; pofteriora vero Ovidianis conveniunt; Pedibusque virum proculcat equinis — infra legitur vs. 815.
Et nunc hos gladio, nunc Mos proterit arcu.
Cod. fervavit hos curfu — proterit ardens. In priori parte vulgatum retineo; eft enim gloflema indocti ad explicandum proterit: fed quia quis arcu alium proterere nequit, mihi arridet ardens, quod vs. 818. per fervidus explicuit.
DujJeniusVtoü. p. 27. Noftri vs. 48£. putavit legendum:
Ter ga petit gladio, funejlaque proelia mifcet.
antea legebatur ter ga metit; eft tarnen, quo
mi-



( 63 )
minus Viro Doftiff. accedam: etenim ter ga non capio fenfu proprio, fed de toto corpore: locutio autem enfe aUquem metere metaphorice eleganter ponitur pro in proelio aliquem obtruncare. Vid. Virgil. X. Aen. 530. Sihus XIII. 218. Ifcanus Bell. Troian. V. 351- add. IV. 198.
Hunciaculis, hunc enfe metit, tantoque fub hofie Nulliturpe mort:pars, tanquamoccumberecertet, Inflictis gaudet iaculis.
pofteriora paullum contorta videntur: pro certet legendum eertai; pro infliblis Vonck. Obf. Mifc. p. 150. mavult infixis, quod praeftat ob fequens <S? morte fuperbit, atque adeo ablativus abfolutus, qui dicitur, capiendus quaïi caulfam dans; de quo ufu vid. Cannegieterus ad Vlpian. Tit. 25. §. 14. olim coniiciebam immixtis. Vid. VI. 14. add. Pindaros. 385. mens enim Poetaefuit, quod gauderent iaculorum in hoe proelio eife ufum, quo facilius poffent interimi, non quod iam interemti effent.
Ex iis, quae Qudendorpius ad Suet. Cal. 25. Buk. ad Florum II. 2. §. 16. Brouckh. ad Tibull. I. 5. 40. Brakenb. ad Silium XVII. 164. aliique dederunt, fatis conftat Librarios faepe praepofitionibus de, di, dis ,
in



( *4 3
in compofitione confundendis non uni veterum Auctorum loco peffime confuluifie; illud in Pindaro quoque obvium; quare aliquoties eum reftituamus. Pro defecat vs. 349. conie&uram Bart Mi Adverf. p. 2770. legentis diffecat, firmat meus liber. Porro vs. 419. editur
Nee fortia fuflinet arma
Tydidae, contraque tarnen defendere tentaii Ft volucris decerpta [ui cum corpora nati Accipitrem laniare videt
DujfenusVmL p. 21. pro decerpta coniicit difcerpta, neque aliter Barth. Adverf. p. 2770. Huna Iocum ita conliituit Anonymus:
Nee fortia fuftinet arma
Tydidae, corpusque tarnen defendere tentat; Vt volucris deferta fui cum corpora nidi Accipitrem laniare videt. .
An contra redte in corpus mutaverit, valde dubito ex more Pindari, qui hanc phrafin plus femel pofuit. Vid. vs. 77. 148. & 518. & fic alibi. — Porro natus & nidus in MSS. confunduntur, ut docet Schraderus Obf p.70. Certe mültum prae-
ftat



C 65 )
ftat'rtidi, quod fi admittatur, pro corpora malim pignora. Vid. deconfufione horurn verborum, & fignificatione van Kooten ad vs. 87. & infra notanda ad vs. 985. — Praeterea pro decerpta am-
1: pleótor potius decepta, quod ex duobus MSS.
ji ad Anonymi emendationes erat adfcriptum, & multumhabet, quoplaceat: pueri didicimus,
Pijiuladukecanit, volucrem dum decipit auceps,
& fane nil videtur accommodatius, ad ferum accipitrisanimum, pullorumque, nihil mali metuentium, innocentiam indicandam. — Aliud obtinet, quamvis in re fimili, vs. 995.
— Ouem pojjem difcerptum more ferarum , Si fineret natura, mets abfumere malis.
«bi pro difcerptum in Cod. eft direptum ; quid ? fi fcribamus, dereptum, id eft rapttim, docente Cl. Burmanno, & Heinfio ad Ovid. III. Met. 52. & Not. ad La&ant. de Mortib. perfec. p. 62. Conf. Cuperus ad eumdem p. 19. namque diripere eft dilacerare, quae fignificatio ab hoe loco eft aliena, ob fequens abfumere. Sic Nofter vs. ! 9S>3.
E Tt



C 66 )
Te vero triftesque ferae, cunétaeque volucres Diripient, avidosque caries tua vifctra pafcent.
ita expreffit Homericum eiwot xóiet Tratlx JchtovIm, JJiad. X. 354. utrum itaque cunclae volucres ? forfan dedit Auctor cunclumque, ideft totum,plane. — Non diffimili ratione fanandus vs. 281.
Interea toto difcedit ab agmine Troum Pulcher Alexanier.
Coniicit Anonymus defcendit: eft enim, inquit, fatis frequens locutio defcendere in aciem, pugnamy campum, & haec vocabula pro lubitu fibi eife fubftituta patet abunde ex iis, quae dederunt Cort. ad Plin. VI. 20. Burm. ad Nemefian. Ecl. II. 89. Scribendum mihi videtur, procedit. Vid. Nofter vs. 577. 585. & 589. Similis fere eft Ovidii loens IV. Faft. 313. add. Metam. XIV. 46. Livius dixit XXV. 21. a militibus proces* fum eft in aciem. Conf. idem V. 48. ibique Dra* kenb. quid quod fuadeat hanc lectionem Homer. II. r. 340. Prava leétio originem debet vs. 279. ubi rectedifcedit; Cod. male defcendit :,difcedere enim dicitur multitudo, quae in varias partes fcifta abit, quomodo exercitui, qui ex hibernis fefe
mo-



C 6? )
movet, aut bello confe&o domum repetit, tribuitur. Vid. /. Arntzen. ad Aur. Fici. Vir. 11luft. cap. 65. p. 246. Sic Tribuni populum disxedere iubebant. Liv. III. lh ^ fignificatio iNoftro loco optime convenit; convenerant enim utriusque exercitus duces, ut Paris & Menelaus jfingulari proelio decernerent, & exercitus arma ideponeret. Difcedebat itaque multitudo militum, lid eft, fine certo ordine ubique vagabantur; quo ifenfu verbum pofuit Nofter vs. 633. contra vero \procedere milites dicuntur, cum in ftationem, five locum defignatum eant, & quidem, fi cohortes fub fignis eo proficiscantur; ut etiam Confules primo honoiis die ita procedere dicuntur. Vid. Drakenb. ad Liv. V. 48. & ad I Silium VI. 444. quare in LucanoV. Phars. 357.
'Jam certe mihi bella geram: difcedite ca fris, Tradite nojira viris ignavi ftgna, QuiriUs.
mallem precedite. Ita Silius VII. 525. Sed hoe
■ non urgueo. Deccdcre & defcendere confufa
; funt in Pindari vs. 107. ubi pro immenfo defcen, dit Olympo reftituit Burman. emenfo decedit 1 Olympo. Vide eum ad Lotich. p. 232. &.
Conf. ad Ovid. IV. Met. 91. — In Metam. I.
E 2 vs.



C 68 )
vs.^i.eüydifcedite templo;mnsX Ovidius,poft diluvium folos fuperftites, Deucaliona & Pyrrhara, oraculum confulturos templurn adiilfe,&, poltquam illiusgradus tetigerant,procubuifiehumi. Erat itaque illud templurn loco altiori pofitum, ad quod per gradus pateret aditus, quo confilio folebant veteres templa aedificare, ut ita preces eo facilius a Diis poiTent audiri. Almelov. ad Rutil. I. 50. unde Bacchi ófyi» «Vs rwv óftav repetit Servius ad Virg. IV. Aen. 303. qui mos in Oriente quoque frequens fuit, unde in Jibris facris in montibus faepe, & locis editioribus cultum divinum inftitutum legimus. Conf. etiam Herodot. 1.131. cum Cicero», de Legib. II. 10. quod fi verum, male in Ovidio templurn de loco augurio, vel lituo dejignato funt, qui intellexifle videantur; quamvis enim haec fignificatio voci faepe tribuenda fit, obftat tarnen graduum in antecedentibus mentio, quo minus difcedite de ritu facro ex more augurum interpretari pofiimus. Sed ipfe Ovidius hanc explicationem refpuit, cum vs. 398. iisdem fere verbis addit,
Defcendunt,velantque caput,tunicasque refolvunt.
unde fatis patet, in fupra laudato loco legendum
efie



( 69 )
efTe defcenditetemplo, &c. Et idem Statio Theb. II. vs. 344. recte reftituit Vir. Doft. Mifcell. 'Obferv. Vol. I. p. 202. pro decedere Tbebis. i Erant enim Thebae in collibus fitae, quae propria huius verbi vis eft, unde etiam Dii in ter» ram dicuntur defcendere.
Non minori negligentia verfati funt Librarii in ::vocibus Ubrare & vibrare permutandis, cuiusmodi i exempla, praeter alios, dederunt Heinf. & Burman. ad Ovid. Her. III. 125. Vir. Doel. in Obferv. Mifcell. Vol. I. p. 220. Oudendorp. ad Lucatnum III.433.&reliqui, unde faepe dubites,quae jjvera fit Au&oris manus. Statuit Oudendorp. ad \Lucan. 1.1. Ubrare a veteribus dici de gladio ,fecuri, !& fimilibus inftrumentis, quibus cominus res lagitur; vibrare vero de telis, mijfilibus, quibus eminus aliquid petimus, faltem tune, quando inon intendimus in certum, & nobis defignatum thominem, verum quafi in vagum emittimus. Prius probat ex Ovidio Metam. II. 624. Prudent. iPfychom. 137. & hinc in Lucano III. 433. cum \ Grotio mavult Ubrare. Pofterius perfequitur ad ÜV. 40. e Lucano IV. 386. VII. 82. 289. in ' quibus Codd. vibrare iervant, ut in editis legitur; aliis praeterea locis fuam opinionem firmare ; conatur VirClariff. atque hinc in Statio V. Theb.
E 3 56o.



( ?o )
g6o. & SUio X. 236. reftituit vibrare, fed in Sid. Apoll. V. 155. reiinet Ubrare, quia ibi fpicula diriguntur in deftinatum libi fcopura. Aliam differentiam in his verbis ftatuit Marcklandus ad Stat. Silv. V. il. 102. eft enim, inquit, vibrare mitteniis, Ubrare mijjuri; & hanc opinionem feqnitur van Kooten ad Noftri vs. 380. laudatis Virgilii locis, Aen. X. 480. & XI. 606. ubi reftituit librant. Marcklandi opinionem fatis refellunt exempla ab Oudendorpio laudata, ubi Ubrare re vera emittere notat; & certe Ubrare telum fi' gnificare viéttun telumin boflem coniicere; vibrare vtto quaffdre, concutere, unde a veteri Gloflatore per««wexponitur, ut docent Lexicographi. Conf. Virg. IX. Aen. 417. & XI. 556. Ovid. VII. Metam. 787. VIII. 757. HeinJ. ad Virg. IX. 417. Drakenb. ad Silium I. 350. XIII. 165. Bolt. Silv. Critic. p. 87. quae loca etiam faciunt contra Oudendorpium, ex cuius opinione legendum eflët vibrare. At eo fenfu vibrare pofuit Ovid. Her. 111. 125,
Validoque, pi ecor, vibrata lacerto
Tranfeat He&oreum Pelias hafta lotus.
Sed Cod. bonae notae offert Vibrato; & ita pas-
firn



C 7* )
firn optimi Codd. apud quosvis Auftores. Conf.
fiurman.ad Ovid. 1. 1. 6r ad Amorum U. 6.11. i In Pwtüwo vs. 380. pro dextra vibrata Tboantis, : ex Cod. cum Anonymo refcribo librata: & fic 1 in vs. 599. Wackerus Amoenit. Litt. p. 38. recte , dedit ex Leidenft, alternos librant i&us; idem 1 Heinfius reftituit Curtio VI. g. 28. & ita corri-
gendus Ifcanus IV. 399- Re<ae c,'cero de 0ra" : tore II. 80. p. 311. de orationis exordio agens • praecipit, quod debeat efie cohaerens cum omni
corpore, non ut citharoedi prooemium affictum 1 aliquod, nee ut Samnitum, qui vibrant haftas ante !| pugnam, quibus in pugna nihil utuntur, id eft I quajfant, concutiunt. atque hoe fenfu pofuit
Ifcanus I. 309.
Confpirant ad bella viri, fed & arma tumultu Plebs rapit,&vibttns, quos non bene noverat, enfest Ingenue irafci dicit, multumqut minatur, Sed fa&ura parum.
pro quo Vir gil. crifpans pofuit, Aen. I. 317. ab hac autem fignificatione ad alia eft tranflatum; ètferpentis lingua pofuit Ovid. III. Metam. 34. quia, ut explicat Servius ad Vir gil., nullum aniE 4 mal



C 7* )
mal tanta celeritate linguam movet; de memIris corporis Ovid. Her. XI. 77.
Vt mare fit tremulum, tenui cum ftringitur aura, V\ quatitur tepido fraxina vir ga noto ;
Sic mea vibrari pallentia membra videres , Quafius ab impofito corpore leclus erat.
gladium vibrantem, id eft, prae quaffando fulgentem dixit Virg. IX. 769. & vibrantia tela, Ovid. XII. Metam. 74. atque hoe fenfu capio iilud fipicula vibrant, Aen. XI. 606. immerito a Cl. van Kooten mutatum. Proinde differunt haec verba, ut confequens & antecedens, primo vibrant, dein librant; maior itaque vis eft in Ubrare, quam vibrare. Obferv. Mifcell. Vol. I. p. 220. Cum vero Poetae faepe antecedens pro confequente, & contra, por,ere foleant, in his certam conftitui normam haud pofte opinor. In Virgilio tarnen Aen. X. 480. pro in Pallanta diu vibrans iacit, legendum elfe pro librans, vix eft, quod moneam: iacit enim idem eft, quod librat, poftquam diu vibraiTet. Aliud obtinet in Noftri vs. 407. ubi pro vibratumque [oio fietit fer rum, ex Cod., Anonymi etiam fuffragio probatam, le-
di-



c 73 )
étionem xtvoco'vitatumque folo &c. AudiHomsr. Iliad. E. 17.
'Ej^soj, qv$ ê(3«A.' <6«7o»"
Leve vitium, non tarnen negligendum, latere videtur in vs. 504.
Sicferus Atrides adverfos fertur in heft es, /«/«tasque Phrygum perturbat cufpide turmas.
malo omnino: Infeftaque — proturbat; fic infra 680. infefta cufpide terret. — Proturbat vero repofui auétoritate Virgilü X. 801. IX. 440. idem reftitui fupra vs. 813. Conf. CL Bondam.
ad vs. 448. in Var. Le&. p. 160. in vs.
620. pro bello funefto cum Anonymo malo, belli funefti proelia mifcet.
Ofculorum frequens eft in veteribus mentio; ut eflet amicitiae teftimonium. Cicer. I. ad. Diverf. 9. Almel. ad Rutil. L 43. Sanguine iunétos ofculari lex quaedam iubebat Romanorum. Barth. ad Claud. II. in Ruf. p. 1254. amoris ergo filiura ofculabatur Heclor in Noftri vs. 564.
E $ Col-



C 74 )
Colloquiumpetit interea fidiftma coniux HeSoris, Andromache, parvumque ad peclora natum
'Aflyanacla tenet, cuius dum maximus beros Ofcula parva petit ——•
in quibus verfibus vitii fufpicionem movit Anonymo ingrata vocum parva parvum repetitie, quare corrigit, Ofcula pauca. Quamvis autem ex fiipra diélis earumdem vocum repetitio forfan defendi queat, neutrum tarnen a Pindaro relictum opinor, cum amori paterno melius conveniret, multa ofcula petere. Vid. Ovid.ll. Amor. 18. 10. & alibi; quare aliquando coniiciebam ofcula danda, vel, quod magis placet, blanda, quomodo Ovid. Amor. III. 7. 55. unde amor etiam blandus dicitur, I. Trift. III. 49. Verft 611. pro Acrius confurgit in hoftem,
ex Cod. fcribo Acrior, ut vs. 755. Verfu
636. ad optimorum Poetarum normam fe non compofuit huius carminis auétor, qui in talibus potius adieétivo, quam adverbio utuntur, modo metri leges id concedant. Exemplum eft in Virg. Georg. I. 155. ubi terram infeclabere affiduis raftris pofitum, pro affidue- & fic etiam, licet inter optimos minime numerandus, Prifcianus in Pe-
rieg.



( 75 )
rieg. vs. 1024. nifi in Pindaro Librarii error fic habendtis, nam in Cod. étavidi. InPri/ciano editur vulgo vs. 1062.
Afiidueque tenet fiores genus arboris omne.
nbi Papius in Carr. Cod. invenit,^ömw genus: in Oxonienfe legitur, Affiduisque tenet flos ger* men; in Suecico, Affiduique tenet flos germen , in Leidenfi, Affiduus tenet flos germen. Eldickius alicubi legendum propofuit,
Afliduosque tenet fiores genus arboris omne.
me iudice, recle: nam licet libri in flos germen conspirent, tarnen mutandi cauiTam non video: fumta enim funt ex Solino cap. 52. p. 58. G.edit. Salmas. Terras omnes hoe miraculo fola vincit, quod quaecumque in ea arbor nafcitur, nunquam folio caret. Quem fenfum fatis accurate exprimit Eldickii leétio.
Scribendi compendia, quibus in defcribendis Aucloribus ufi fint Librarii, erroribus anfam praebuifle res ipfa loquitur; fic urn antea fcribebatur a, impofita lineola, unde in Conft. I. de Novo
Cod.



Cod. faciendo §. 3. pro, ut fciatis, quanta nos diutuma fuper rerum communi utilitate follici* tet, alibi córrexi rerum commuuium.C011f.de hoe fcribendi ufu Pater in Spec. Obf. c. 13. cum vero olim terminatio urn audiret om, & per id diceretur muitom, fahorn, quom, ultimaque litera per impofitam lineolam indicaretur, nihil fane mirum, hac omifla, terminationem urn toties in 0 abiiile, & contra 0 in um. In Hegefippo de Excidio urbis Hierof. III. cap. 19. legitur: Maxi» mum quoque numerum ad ripam fluminis reperit, impeditum tranfitu. Malo omnino inpedito trans* itu, nempe fluvio altiori tranfitus impediebatur. Contra in Virgilio IX. 733. pro elypeoque micantia fulmina mittet, I. Pierfonus in editionis, qua uti folebat, margine notavit fibi legendum videri, elypeumque. In epiftolall., Sdbinozdfcripta, vs. 27.
Non equidem inficior: multam clamavit uterque, Staret Threiciis cum mihi puppis aquis.
pro multum in libris eft multo, tefte Burmanno, itaque coniicio fcripfilïè Ovidium merito, quod fuadere videntur praecedentia:
Et



( 77 )
Et quod non condant natifua lumina palmae, Fecijfe haec nofiras ar guit usque moras.
Illius enim moris valde tenaces erant veteres, i ut proxime agnatorum manibus lumina condei rentur, quod itaque cum fieri non poffet, merito
clamavit uterque, non muit urn. Prifcianus fcri»
pfit Perieg. vs. 622.
Aft Afiae gremio triplex mare confluit undis.
manifefto errore; quis enim dixerit? confluere gremio. Dediffe videtur, Aft Afiae in gremium: fed folemni hoe defcribentium errore mutilatus. j Forfan inde in Pindari vs. 453. pro, Poftquam 1 utrique diu fieterant, legendum, utrimque, lij eet uterque etiam in plurali numero a veteribus
I faepe poni non ignorem. Ex fimili fcribendi
compendio terminatio is & us non raro confufa. In Hegefippo I. 40. legitur mutata itaque vefte, fupfufis lacrimis &c. pro fuffufus. ut cap. 48. & cap. 8. ubi etiam male fuffufos. Quantas autem i turbas in veteribus egerint Librarii fcriptura com1 pendiaria, patere potelt exiis, quae dedit Vir i Doel. in Obf. Mifcell. Vol. IX. p. 284. & 286'. | Senfu omni caret Hegifipp. IV. cap. 6. pertra-



C 78 )
tracli itaque univerji metu, fed dedit Auctor, perterrefacli itaque &c.
CommüTa pugna, ingenti Troianorum clade, poftridie eius dieiHeclor, vel, ut Homerus Iliad. H. vs. 347. Antenor Helenam cum omni praeda reddere fuadet, memorans, ut inquit Nofter vs. 639. heflemae funera noclis. An itaque node pugnaverant? vix credo: neque illud ex Homero, vel Pindaro colligas, contra per noclem fomno indulfilfe fcribit Pindarus vs. 636. quare vix dubito, quinfcribendum fimera caedis y iubente Cod. Porro cunétis id placere fcribit vs. 642. Homerus vero II. H. vs. 355. notat minime placuiiïè Paridi, quare vs. 368. aliud eius confilium refert: fequitur autem,
Idque placet cunclis. Cum faevo mijjus Atridae Pertulit Idaeus Troum mandata, neque ille Aut animum precibus, nee dicüis porrigit aures.
In priori verfu vitiofe fcribitur cum pro tum; incipit enim ab ea voce nova periodus, & hae voces in Codd. faepe permutantur, unde aliquoties JNoftrum correxit van Kooten. Deinde pro porrigit aures Cod. accommodat. Dediife Auétorern puto commodat, ut Ovid. V. Trilt. 12.
vs.



( 79 )
j vs. 53. — Porro minus recïe fequitur nee, praecei dente aut; eo magis cum in neque negatio hm i lateat, & fequens aut difiunétive fit capiendom. Vide, Vir Clariflime, an ita locus reftkui queat:
Tum faevo mijjus Atridae Pertulit Idaeus Troum mandata, fed ille Baud animum precibus, nee ditlis commodat aures.
— Porro de iniuria, in Graecorum cafiris Idaeo illata, nihil Bonierus, qui tantum Idaeutn ad fuos rediiflè narrat, &, concefra libertate, quemque populum eos, qui in bello ceciderant, cremaffe; quae a Noftro ex eo funt defumta, fed addit vs.- 650.
\ Tune removent fojfas, & valium robore cingunU
'\Homerus dicit Graecos murum aedificaiïè & turres altas, prope illum fofiam fodifle, & palos defixifie, Iliad. H. vs. 440. Vtrum itaque removent foffam ? fcribo: renovant fojfas. — Codij cis fcripturarn vs. 656. confedit pro concedit | probat Homerus Iliad. ©. 51. lv ko^jjji »»•&tfyh. —• Vs. 661. He&or toJs fupereminet
ar-



( 8o )
armis. Veram Auctoris manum fervat Cod. fuperimminet. idem vitium olim erat in vs. 391. fed e Codd. imminet reftituerunt Heinfius, Scbraderus, & van Dorp, de quo van Kooten 1. 1.
Hecïor, qui Graecos ad incitas redegerat, eorum naves incendio deleviflèt, niiï Iuno Agamemnonem monuiüet, Sous i-t^wt 'a%<xh>vs. Ex mandato itaque Iunonis hic ad naves perrexit, & in Vlyffis navi ftetit, » f « jusoWL quae erat in medio, ita ut eius oratio ab utraque poflèt parte audiri. Huius autem orationis is erat effectus, ut prior Diomedes, & poft eum Teucer quosdam Troianorum interficerent: imo ipfius Heétoris obtruncandi confilium ceperit Teucer; fed, errante iaculo, eius aurigam vulnerat, qui in terram de curru decidit. Tum vero Hector Teucrum occupat,
ExcuJ/oque incautum proterit arcu.
Vid. Pindar. vs. 677. fed quomodo incautum proterere potuit? qui, cognita aurigae morte, fratri equorum habenas dedit, &, de curru defiliens, recta in Teucrum pergir, eumque, dum arcum ten debat, lapide vulnerat, ita ut arcus manu eius exciderit, & Aiacis auxilio in vita fervari
de-



( 8i )
debuerit. Vid. Homer. Iliad. ©. vs. 316—331: pro incautum in Cod eft ex toto, fed nihil inde praefidii. Praeftaretne Vir Clariflime ï fi corrigeremus; Percutit arcu; nam proterere valet, con* culcare, ut fupra dixi, quae fignificatio ab hoe loco aliena. Percutere autem de telo, lapide,
aut fimili inftrumento frequenter ponitur.
Ceterum vs. 686. pro jlernit reponendum fier-
nunt; fequitur enim indulgent refolvunt.
Pergic in fèquentibus Pindarus in deicribenda Graecorum clade, quae tanta fuit, ut in caftra fe receperint, quare attoniti Danaum Proceres fua fata gemunt, addit tum vs. 690.
Mox, hofte repulfo,
Legatosmittunt, dextramque hortantur Ac billis , Vt ferat auxilium miferis. ——
Quaedam in his videtur latere difficultas. Etenim unde Graecis, tanto difcrimine attonitis, tam fubito animi acceffere, ut hojlem repellere fint aufi? & praeterea, quae cauffa fuit mittendi legatos, qui opem Achillis implorarent ad hoftem repellendum? fi hoftis iam repulfus fit. Locura tarnen ita capio: Graeci, a Troianis in fugam F a-



C M )
aéti, caftra peturit, Pindar. vs. 683. Homer. Iliad. e. 341—349. hos in caftris Jatentes obfident Troiani, Pindar. vs. 684. Homer. Iliad. 0. vs. 510. Danai infelicem rerum fuccefium lugent, & legationem ad Achillem mittunt, repulfo bofte,non vi, fed öotfte interveniente& tenebris, quibus Troiani repellebantur, id eft, impediebantur, quo minus Graecos in caftris debellarenr. quod Homerus dicit Iliad. laud. vs. 487.
T%w«a firn p' dwoveiv ISv <paos' dvla^ 'A%atOH 'Aa-7raei>i, TgiMffoj, ïxyAvd-t yu| lpf/3êvi»j
Ipfi itaque Graeci hoftem non repulerant, fed, ortis tenebris, ipfi hoftes a pugna ceflare debuerant. Sed quae itaque Jegationis ad Achillem, hofte iam repulfo, decernendae fuit ratio ? haec nimirum, quia trepidi erant rerum fuarum, & Troiani ante caftra excubabant; prima itaque luce acre proelium expectabant, quod etiam fecuuira eft, poftquam hac eadem noéte Ulyflès & Dïomedes, exploratores a Graecis miffi, e Dolone rem Troianam perceperant, &, obtruncatis Rhefo & fociis, in fua caftra falvi erant reverfi. Verbum repettere faepe pro quacumque ratione
aver*



( «3 )
avertere, &paffivum repelli pro impediri, pr.obi* beri ponitur. Sic Virg. II. Aen. 13- fraSi btUo9 fatisque repulfi', & Ovid. III. Amor. II. 9.
Ergo ego fuftinui foribus tam faepe repulfus, Ingenuum dura ponere corpus bumo.
Legati porro Achillem hortantur, pollicentur multa munera, & intactam Bryfeida, cauflam fui doloris, fed Achilles munera fpernit. Nihil itaque hac legatione eft effeaum, quare fuis irrita leiponfa referunt,
Et dapibus curant animos, lenique fopore, Alterius noflis tarde labentibus afiris; Reftabatque fuper tacitae pars altera no&is.
fupra lam' dixi, haec omnia una eademque nodte effe peracta, eadem etiam Dolon explorator eft occifus, quo fado, fecundum Pindarum vs. 740. prima luce ad claffes redeunt Diomedes & Ulysfes. Quomodo ergo dicere potuit alterius no&is ? An pro alteriuspartis no&is? dubito. Homerum exprimere voluit Poeta Iliad. K. 252.
F 2 <llla'



C 84 )
quare Codici obtemperandum arbitror, & legendum :
VIterius tenebrae fardé labentibus ajïris, Reflabatque fuper tacitaepars tertia no&is.
Diümedes itaque & Vlyflès fcrutantur, quid agitent Troiani, &quantas vires parent;
Dumque iter horrendutn loca per montana vagantes
Carpebant, venit ecce Dolon, quem Ttokapubes , Mifer at, ut Danaum folerti pe&ore vires Adlpiceret', fenfusque Ducumplebisquereferret.
Defcribit ergo expeditionem Ulyffis & Diomedis, in qua cafu Dolon occiditur. Ad fenfum itaque quod attinet, fatis recte fe habet. Minime vero verba. Per loca montana intelligere voluit librsrius (non enim ab Auclore profeélum credo) loca montibus impedita, fed parum cogitavir, talia loca Latine dici montuofa, ut Caefar de B. Civ. III.42. Cicero, aliique. Neque montium ab ullo Audtore, quantum novi, in eo tradtu, quo bellum Troianum gerebatur, mentio eft facla. Aliud porro fuadere videtur Codex, qui fervat
tio-



C 85 )
\nociva paventes. Sed, praeterquam quod metrum hoe non admittat, vim nullam habet. Si 'Homerum infpiciamus Iliad. K. vs. 297. difcimus , eos procefiifle veluti leones;
SiX »ux1« f*lA«»V#V,
'A^onv, eimwxs, Six *' hnx, jc*< f*fA<*» *>*•
montium itaque, vel periculorum nulla mentio.
At vero Pindarus exprimere voluit mkIm pthxnav,
opinor, quod exutraque leétione, tnontanaSx.no\c1va, fatis commode elici poteft, fi legamus no-
Burna, quod primum abiit in nocitura, dein in \nocha. NoBurnus autem ponitur pro eo, quod
noBu fit: fic Seneca in Hippol. vs. 312.
Me noéturnas agitare bigas Difcit, & gyro breviore fle&i.
1 noBurna pabula idem in Hipp. vs. 20. Conf. ; Lucanus Phars. III. 499- IV- 73*- & Viri D°ai 1 ad X. 373. Vlyffes ob hanc expeditionem miles ! fio&urnus dicitur a Senec. in Troad. vs. 755. & Diomedes Ithaci comes" noBurnus, ibid. vs. 38. In Pindaro autem fimpliciter loca no&urna exponam loca tenebricoö, ubi propter tenebras difF 3 fici"



C 86 )
ficilis erat eundi ratio: & tale quid cogitafiè videtur, dum fcriberet iter horrendum. Porro, qui fecundum Homerum vèluti leones ibant, non dici poffunt paventes ire; vagari praeterea huius expeditionis indolern videtur indicare; explorator enim, fi iam hic,iam illic, pererrat, facilius propofito fatisfacere poterit, quam fi recta in hoftium caftra fe confert. — In altero verfu pro Troica pubes malo Troia, veftigiis infiftens fummi Bentliii, qui idem adiectivum Horatio refiituit, Od. UI. 3. 32. Conf. Ovid. XII. Metam. 74. ubi vid. Heinf. & ad Heroid. I. 28. —-* Denique in ultimo laudatorum verfuum, pro adfpiceret valde mihi arridet Codicis leétio perfpiceret. Eft enim perfpicere accurate contemplari. Sic Iupiter hominum labores perfpicit, Ovid. Metam. II. 405. add. XV. Metam. 65. per enim praepofitio rei continuationem ad finem usque indicat, quod hic locus pofcere videtur, quoniam exploratoris eft, non videre tantum,fed ita nofcere, ut omnem hoftium conditionem fuis indicare pofiit. — Vlyflès porro Dolonem adyenientem videt, quare vs. 710.
Abdiderunt occultantes fua corpora furtim In den/os fruticcs, ut fpe percuffus inani
Tro-



( )
Troianus iuvenis curfu praecederct illos,
Ne facile opprejjus greffum infua caftra referret.
Homerus fcribit Iliad. K. 349- eos inter cadavm elfe reclinatos. Vnde itaque Nofter fua hauferit ignoro. Sed, hoe retento, fcribere debuerat, ut eft in Cod. Poft denfos - dum fpe &c. nam quo animo id fecerint, addit in fequentibus; Ne facile &c. Pro percujjiis corrigendum videtur perculfus, quae voces faepe in MSS. confundi folent, ut in Noftri vs. 758. confentiente Cod. corrigit Burman. Anth. Tom. I, p. 81. fic Virg.
II. Georg. 476". ingenti perculfus amore.
Troianus ille iuvenis eft Dolon, Eumedei filius, unde in Cod. vitiofe fcribitur, Troius Eumenides. Veram Au&oris manum dedifie videtur fummus Valckenaerius Diatrib. Eurip. pag. xoi. Tros Eumedides. Pergit Pindarus in narranda Dolonis morte, dicitque Diomedem & Vlyifem profiluiffe, poftquam Dolon tranfterat fidens animo, que manuquei fed eundem Dolona vs.,717. timore paventem dicjt, neque ulla eius fortitudinis, fed ignaviae fatis certa profert indicia. Non aliter Homer. Iliad. K. vs. 350. narrat eum prae imprudentia praeteriifle; quare delenda erit diF 4 ftin-



C 83 )
ftinctionis nota poft manuque, & inferenda poft fidens,
Poft ubi tranfterat fidens, animoque manuqut Profiluere viri
atque ita fiducia Dolonis egregie opponitur virtuti, & animo Diomedis & Vlyffis.
Inde a vs. 744. narrat Auctor graviffimam pugnam Troianos inter & Graecos, in qua hi primum ad caftra, dein etiam e caftris ad naves fugere cogebantur. Nam cum in caftra fe receperant Graeci, Hedtor portas perfringit, quo fa. cto vs. 764.
Irrumpwt aditus Pbryges, atque in limine primo Reftantes fternunt Graios, valloque catervas Difturbant, alii fcalas in moenia ponunt.
Eruntfomftis, qui cum Anonymo kgam portant, quam conieéturam defendas ex Virg. XII. Aen. 576. Mihi arridet, quod in hbro MS.reperi,/>ofcunt. Conf. Nofter vs. 40. pofce facros arcus. & vs. Soi.pofcit ftammas. add. Virg. IX. Aen. 524. Conf. Pater Mifcell. cap. 19. p. 239.
Vi-



( 89 )
VicerantGraeci, fed, verfa bellifortuna , fuperiores evadunt Troiani, hoftesque fugant, óc muros & valium
Tranfiliunt, alii foflas volvuntur in ipfas.
Praeftat ex Cod. foffa — ipfa. Siffiili vitio laborat vs. 18. epift. II. Sabino adfcriptae :
Fluxere interea pede tempora lap fa fugacit Praevenitque tuas flebilis hora moras.
Verba funt Demophoontis fratris, qui eum incufabat, quod abfens tamdiu effetmoratus, ut inde fufpicio perfidiae orta fuiflët, quare legendum conieci, tua flebilis h. mora: vel tuis-moris.
Vs. 810. Patroclus movebatur ingenti fuorum clade,
Subitoque armis munitus Achillis
Advolat, & falfa converrit imagine Troas.
In Cod. eft Provocat — confternit. Anonymus corrigit, Provolat — confternit. De celere auxilio, qualis huius loei eft ratio, vulgatum fatis accipi poife videtur, & Noftro faepe ufitatum.
F 5 Vid.



( 9o )
Vid. vs. 410. 797. Conf. Virg. Aen. X. 896. Provolare vero, cum de eo dicatur, qui praeter expeétationem ex aliquo loco profilit, vel inopinanter adeft, eatenus etiam huic loco convenit, quatenus Patroclus arma Achillis induerat, adeoque Troiani in ea erant opinione, quod re vera Achilles, qui hoe usque tempus fociis pugnam reliquerat, provolaret, certe praeter expe&ationem, quia Achilles nullius adhuc certaminis fuerat particeps ob iram, quam deferuiffe credebant. Homer. II. n. vs. 282. Quod autem pro cornertit reponat Anonymus confternit, reiiciendum non videtur; certe convertit ftare nequit: Homeri verba funt Iliad. n. vs. 280, Troiani, cum viderent Patroclum,
II*nv ó^ivöti S'UjMOj, 6X<nj9-£V Si (patAuyyt;,
& paullo poll:
nxTirptv Si txxtos, oV)j Qvyoi durvv ÓAê9-po»'
quae pofteriora vertit Pindarus vs. 811. feq. itaque in prioribus de terrore, non ét fuga cogitandum. Antea coniiciebam conterret.
Heétor congreditur cum Achille fimulato, eumque increpans inquit vs. 824.
lam



( 9i )
lam nofces, ultrix quid Troiae dextera pojftt, Et quantum in btllo poffit fortijfimus He&or.
Quis non legeret, Vir Clariffime! Troia dextera, uti fupra reftitui vs. 706. pro Troica pubes. idem vitium eximendum puto vs. 647. ubi vitiofe legitur, ad caftra reverfus Troiae, pro Troïa, in altero verfu omnino amplector Cod. leclionem, quantum in bello valeat f. H. Eft enim apud Ovid. initio XIII. Metam.
Quantum acie valeo, tantum valet ifteloquendo.
Vincit autem Heclor Patroclum, in quem, ut deprehendit fimulatum effe Achillem,
Irruit, & iuvenem nudato peclore ferro Traicit, & vi&or Vulcania detrahit arma.
Emendatie recle videtur Anonymus: & iuvenis nudali peclora, ob Homerum Iliad. n.vs. 815. — Porro, quamvis fatis proba fit locutio vi&or detrahit arma, Virgilio quoque ufurpata, V. Aen. 26c. potius tarnen Cod. fequor, vi&or Vulcania detulit, vel retulit arma: non enim Homerus dicit Heclorem arma ipfi detraxiflè, fed ea
Apol-



C 92 )
Apollinis opera in humum cecidiiTe, & galeam, Iovis dono, Hedtori fuiffe datam. Bomer. Iiiad. n. vs. 799. & 804.
Patrocli cladem aegerrime fert Achilles, qui eum luget grayiflïme, cuius varios mores cum perfecutus effet Pindarus, addit vs. 853.
Mox ubi depulfi gemitus, lacrimaeque quierunt, Triftis ait, iam iamque meo cruciabere ferro, Non impune mei laetabere caede fodalis, Be&or ait.
Easdem res Nofter non raro iisdem verbis exprimere folet, aliquando etiam integros verfus repetere. Vid. vs. 193. coll. cum 218. 168. & 102. unde forfan vs. 842. pro dum ex Cod. fcribendum fua% ut vs. 983. ubi pro deflent Cod. moerent. Pari modo pro depulfi Cod. offert depufitae, quod, fi mutetur in depofiti, conveniet cum vs. 30. Nefcio tarnen, an haec fatis valida mutandi ratio. Alter verfus in Cod. non reperitur, & commode abeffe poten:, imo plura funt, quae offendunt; correxit quidem fatis eleganti coniedtura Dodtiff. De Rooy Spec. Crit. p. 99. meo obtruncabere ferro. At vero fi rem redle perpendamus, abundat omnino vox triftis
ob



( 93 )
obpraecedentia; deinde ait, quod mox repetitur; denique, fi hic verfus inferatur, vix video, quam vim habeant fequentia;
Magnoque meo, violente, labore
p'etfolves poenas, atque iftis vi&or in armis, In quibus exfultas, fufo moriere cruore.
quae pofteriora idem indicant, quod hoe loco meo cruciabere, vel obtruncabere ferro, quare
mihi a Pindaro profedtum non videtur. lila
autem formula, Non laetabere, in talibus Poetis pariter & foluta oratione fcribentibus trira videtur. Eandem Nofter pofuit vs. 286. Virg. Aen. X. 740. Ovid. Metam. V. 64. Ad eandem normam Apfyrtus apud Xenopb. Ephes. p. s8. vs. 1^ Abrocomam increpat, cum, libidini Mantus fatisfacere negans, falfo tentatae pudicitiae accufatur, *ToApi<w,inquit, ik ftfnólctsws eovs v@jiexr, x«» <?i«<p9-«ipe« 7r«p9ïvov fötlwrecs, oMms «»; »aa' ov7» xuiftifftK. Ad quem locum merito hanc dicendi rationem, quae etfi leniorem prae feferat fpeciem, nihilo minus graviflimas continet minas, elegantiflimam vocat amiciflimus Tresling. in Specim. adverfar. Critic. p. 64. ubi aliorum etiam loca adfert. Sed ad Pindarum redeo.
Vs.



( 94 )
Vs. fequenti manifafto librariorum errore pro poft haec feriptum eft poft hoe. Prius eft in Cod. ex quo vs. 921. pro praetenditque gradum, reponopraetardatque: torrentibus enim impediebatur AchilJes. Eidem obtemperandum vs. 934. pro atque inter muros fervanti intra.
Vs. 932. fermo eft de Aeacida, cuius virtus tanta erat in profligandis hoftibus, ut, nullo periculo territus, magnam eorum copiam, felicisfimo rerum fuccefiu, fuperaverit: namque,
Non Mum vis uïïa tenet, non Jaeva fatigant Pectora, pugnando, vires fucceffus adauget.
Praeftaretne, Vir Clariffime! fi legeremus ,peclora pugnantem,- ut ad praecedens Mum referatur.
Dum Achilles & Héétor decernebant, Iuno apparuit fubito, unde Heclor pertimuit, & circum moenia fugit. Eum vero infequitur Achilles, vs. 944.
In ftmnis veluti cum peclora terruit ira, i^Vrurfus fuper infequitur, fugere Me videtur.
fed quare rurfusP Ample&or Codicis leclionem curfuy quam probat Homerus Iliad. X. vs. 200.
'Ouf



( 95 )
'Out' *Y e t«v Sweiïiti vnoQtvyuv , o'uö' o J/wjcïiv, 'ilf o töv <T« efuvcda jwatptlvfl" 7ro<f»v, óvS' os «a.«^«r
Elegans mihi femper vifa fuit illa Hecloris ad Achillemoratio, cum, ab hoe vi&us, in extremo vitae periculo verfabatur. In ea vs. 988. editur:
Te Priamus, dux ille ducum, quem Graecia folum Pertimuit, fi nee precibus, nee munere viélus, PJec lacrymis miferi, nee clara gen te moveris9 Adfticli mifièrère patris, moveat tua Peleus Peclora pro Priamo, pro noftro pignorePyrrhus. Talia Priamides: contra quem durus Achilles.
fi receptam léctionem in primo verfu tueamur, indicare videtur Pindarus, Graecos praecipue Priamum timuifie; quod de Heétore potius affirmaveris; ipfiüs enim Priami partes in bello Troiano non eae fuerunt, ut Graeci fibi ab eo praefertim timere habuerint necefle: fed difficultatem vitabimus, & hic locus cum reliquis Au•étoribus conveniet, fi Codice adiuti, in quo legitur fola, corrigamus tota, ut ita magnificum Achillis elogium conftituat, hoe fenfu; Tantus eft Priamus fortitudine & confilio, ut omnis Graecia eum timuerit; fed tu tantus, ut idem
il-



( 9* )
ïUe fibi a te potiffimum cavendum cenfuerit.
Deinde pro munere villus arridet, quod eft in Cod. vulnere vibli, ob fequens moveris. Auro quidem Achilles Hecloris cadaver Priamo vendidifle dicitur a Virgilio I. Aen. 488. ubi vid. Heynius, fed Pindarus id iam indicaverat vs.985.
At concede meos miferis genitoribus artusy Quos pater infelix multo mercabitur auro.
ita enim corrigo pro &. — Porro pro pignore Cod. male peQore. Vs. 87. olim legebatur, ulcifcere meum corpus ab Atrida; fed eleganter dedit Anonymus, (kCLvan Kooten, pignus. Saepe enim pignora pro liberis ponuntur. Claud. in Eutrop. I. 1. Tacit. Annal. XII. 2. \, Bernegg. ad Suet. Aug. XXI. Pater ad Incerti Paneg. Maximiano & Conftantino diclum cap. j. p. 311. Neque tantum liberos, verum etiam cognatos, & amicos ita dici pofte, patet ex Tacito Annal. XVI. 26. Timendum, ne in coniugem, in familiam, in cetera pignora faeviat. Plin. Epift. I. 12. enumerat filiam, uxorem, nepotem,
forores, interque tot pignora ver os amicos.
Denique ultimum verfum recte conftituit Anonymus, pro contra quem corrigens contra quae.
Vi-



( 97 )
Victo, & interemtoHeclore, vs. 1006. Danai Jaetantur,plangunt fuafanerzTroes. Opponuntur 1 itaque laetis Graecis moerentes Troiani; fed quid in hac re plangunt funera ? corpora eft in Cod. 1 unde legendum peclora; corpora enim & peclora
in Codd. confunduntur. Vid. Barman, ad Ovid. IV. {Met. o£.& ad Prop. p. 385. Drakenb. ad Silium lXVI. 479. In Noftri etiam ad Codd. collatione id ï faepe occurrit. Eft autem plangere peclora fa-
miliaris Auctorum in luc~tu dicendi formula, I unde ex felici Wackeri Amoenit. litter. p. 33.
Burmanni Anthol. Lat. T. I. p. 164. & Anonymi i corredtione in Pindaro vs. 29. iam legimus, an1 nofaque peclora plangit, pro quo olim edebatur i tempora. Idem etiam tundere peclora dixerunt. ) Lucan. Phars. III. 733. Ovid. Amor. III. 8. 10.
ubi Burman. add. Virg. I. Aen. 481. & Hein) fius ad Claud. Bell. Gild. vs. 135. p. 214, quare j in Noftri vs. 1067. nihil muto, quamvis pro I laniataque peclora tundunt Cod. habeat plangunt.
Operi finem imponit Auctor vs. 1069. CalI liope moderare carinam vatis,
Quem cernis paucis ftringentem litora remis. Iamque tenensportumjnetamquepatentis Homeri.
G
Pro



( 5?8 )
Pro quem legendum efie quam,pet fepatet: Anonymus pro paucis malebat paribus, intelligens per pares remos carmen Heroicum, cuius verfus pares dicuntur ab Ovidio Amor. I. i. i. contra Elegiarum verfus impares Horat. Art. poet. vs. 75. cum vero Auctor feq. verfu Homerum patentem vocat, cuius epitomen fecerat, mtioparvis ftringentem litora remis. Anonymo vero omnino accedo in vs. 1075. pro
Tuque faue curfu vatis iam, Phoebe, pera&o,
reponenti curfu vati. Sed cum Auétore vela contraho. En itaque, Vir Clariflime! mearum quoddam in hoe Audtore corredïionum fpecimen. Fuic , cum de Pindaro, additis Eruditorum notis , edendo cogiraverim.fedconfilium mutavi,exquo cognovi fpem efie, ClariiT. van Kooten inceptum opus aliquando abfoluturum, cuius itaque editionem expeéhmus. Partem illius ufque ad vs. 392. Clarilf. Viri , A. Nodeliii, humanitas in meos ufiis concefllt. Quod fi minoris pretii nonnulla offendas in hoe fpecimine, pro Tua autem eruditione offendes certifiime, cogites, quaefo, in leviflirnis etiam defcribentium vitiis utile efie, & perneceiTarium, ut integri-
tati



( 99 )
tati fuae reddantur veterum Scriptorum monumenta. Neque eü, quod moneam, me, praeter Codicis aucloritatem, cuius varias habeo leétiones, /^'rg/föpotiflïmum, & Ovidiiloós ufum fuiflè, quia prae ceteris hos imitatione expresiifle videbatur Pindarus. Vtrura vero quid contulerim, quo in poiterutn ornatius legatur, Tui iudicii efto, cui, optimo harum rerum arbitro, fi qua non omnino dilplicuerint, erit profeélo , quod mihi gratuler, & impenfe laeter. Ceterum vale, Vir Clariflime! mihique, difciplinae Tuae alumno, favere, ftudiisque meis prodeffc perge. Dabam Goudae Kal. Sextilib. MüCCXCIÏÏ.