%" 1065 6824 UB AMSTERDAM   VADERLANDSCHE LIERZANGEN.  Set Rome, ö ftervcling! zy diaagt geen kluisten ir«t. Naar VOLTAIR.E.  VADERLANDSCHE L IERZANGEN, O P D Ë BATAAFSCHE OMWENTELING, IN DEN JAR.E I 7955 DOOR DEN BURGER A. L. B A R B A Z, Te OMSTEL DAM, By PIETER JOHANNES UYLENBROE&. M D C C 'X C V. MET EERSTE JAAR CER BATAAFSCHE YRTHEI».   EERSTE ZANG.   EERSTE ZANG. REI VAN BATAVEN. \^at felle donderfchok,diede aarde in 't rond'doet beven, Verfchrikt ons, in dees ftille nacht? Wat blikfemftraal blinkt onverwacht Door't ncvlig duister heen, en dreigt ons kwynend leven, Ten prooijc aan 's dwinglands raagt? EEN BATAAF. Gy hoort de Franfchc hcldenfcharen, Die, door haar dondrend krygsmetaal, De harten fiddren doen der aartsgeweldcnaren, En, midden door den drang van alle doodsgevaren, ' Zich fpoeden, t'onzer hulp , ter wisfe zegepraal. EEN ANDER. Hoe! zouden wy, na zeven jaren A 4 Van  8 EERSTE ZANG. Van flaverny en ramp en hoon, De vryheid, door den arm der Framche broederfcharen, Herfteld zien op den troon? e e n I g e bataven. Neen, neen! vergeeffche hoop! ons voegt alleen te klagen.' Die Goddelyke fpruit zag zich van hier verjagen; Hare outers zyn ter neer geveld; - Haar priesters Batoos erf ontweken; De aanbidders harer wet bezweken; Haar tempels vuig ontwyd door ftout gekroond geweld, 't Welk, in haar plaats, voor zich den wierook doet ontftcken. En flaaflehen eerbied kweken; Schoon van gemor verzeld! e e n e bataat s c ii e vrouw. Schept moed, verdrukte landgenooten! Dat ydle fchroom voor hoop vcrdwyn': Haast zult gy vryc menfehen zyn; 4, Haast breekt gy de yzren boei, waarin gy zyt gefloten; Gy zult dca dwang van zynen zetc! ftootcn; Dj duisternis verdwynt voor zonnefchyn. een  EERSTE ZANG. 9 EEN BATAAF. Wy zien, in 't bly' verfchiet, der Franfchen krygsbanieren, By 't licht der oorlogsblikfems, zwieren, En reeds ons nadren van alöm. Geen kcurmuzyk, by fcestenvieren, Klinkt zoeter dan dit krygsgebrom! EEN G R Y Z A A R T. Helaas! hoe menig ramp ftuit onze dappre vrinden! Kan hun gefolterd heir des winters roe' weèiTtaan ? EEN JONGER. BATAAF. Zy mogen in deez' ramp den grootlten zegen vinden: De fchrikbre koude zelf vuurt hunne benden aan, Leid ze over veld en ftroom, langs fpicgelcnde paên, Ten fchrik der vuige ilaafschgezinden. EEN ANDER. My dunkt het Gallisch oorlogsvolk Word overal te rug geflagen! Een Britfche beulendrom, gebraakt uit 's afgronds kolk, Zwaait d'opgeheven dolk; Doch, 'k zie hem, op zyn beurt, als kaf voor wind, verjagen. A 5 Wat  10 EERSTE ZANG. Wat moordtafreel verfchrikt myn oog! Ik zie den dood in 't ronde zweven; . Zyn fcherpe zeis doet tallooze offers fneven; Een wolk van zwaveldamp ftygt langzaam naar omhoog: Zy dekt de gruwlen, die natuur tot hoon verftrekken: De legers fmelten ondereen ; 't Gezigt kan thans niets meer ontdekken; En 't oor alleen getuigt van all' deze yslykheên. EENE BATAAFSCHE VROUW. ó Wreede kryg, gefpitst op gruwzaam moorden! Wat maalt uw woede een nareïchildery! Gy vormt de fchoonfte en vruchtbaarfte oorden Tot eene doodfehc woestcny. Die velden, die een zee van golvend goud vertoonden , En hun bebouwers ryk beloonden, Zyn nu Verwoest; Naardien de landman", fchuw voor 't brommen Der krygsklaroen, zync eigendommen Ontvlieden moest. Ach! kon by flechts eene uitkomst hopen! Maar,  E ERSTE ZANG. u Maar,neen!hy word geftuit door 't plonderziek gebroed, En waar zyn zweet eerst heeft gedropen, Stroomt nu zyn bloed! Zyn hut ten prooije aan 't vuur, zyn gade en kroost verflagen, Mishandeld, of beroofd, beangst en nat befchreid; Zyn weerloos vee genacht; zyn erf ten graf bereid, Waar heen de dood zyn' prooi doet dragen... Helaas 1 wat drom van oorlogsplagcn! Wat overmaat van yslykheid! Geheele dorpen, trotfe fteden, Zyn door de vlam des krygs vernield... Verbrak hy flcchts de boei, die ons de dwang dorst fmeden, Wy wierden door gene yslykheden Met fchrik bezield! REI VAN BATAVEN. Ö Eeuwig noodlot, dat uw' ftalen fcepter zwaaide, Eer de aardbol om zyne asfen draaide! ó Gy, die alles hebt bepaald, Wat, in den loop des tyds, deze aard' moet overkomen, Och! dat het fpoedig wierd vernomen Wie  li EERSTE ZANG. Wie 't zyn zal, die hier zegepraalt! TWEE BATAVEN. Stryd, Franfche broederfchaar'! verbreek onze yzren banden! Verjaag de dwingelanden! EEN BATAAF. Herftel der volken recht! EEN ANDER. Keert weer, verdreven Batavieren! Wy vlechten, in 't geheim, reeds eeuwige eerlauwrieren3 Die onze hand weldra op uwen fchedel hecht. EEN ANDER. Ach, broeders ! fmoort uw ftem, eer dat de dwang u hoore, En 't vadcrlandfche hart doorboore, Omdat het deugd en vryheid mint. DE VIER EERSTEN. Neen! dat het monfter ons verdelge-, Dat liever 't aardryk ons verflind', Eer langer onze ziel de vuigfte fmaad verzwelge! EEN JONGELING. Spoed aan, ö heuglyk uur der wraak! Myn  EERSTE ZANG. 13 Myn hart vliegt reeds naar de oorlogsvelden: Ik laat het leven met vermaak, Als ik, op 't fpoor der Franfche helden, Mag fneuvlen voor de fchoonfte zaak, En, daar ik mynen moed zal koelen, Tirannenllaven doe gevoelen Hoe ik in vryheidlicfdc blaak! REI VAN BATAVEN. Stryd, Franfche brocderfchaar'! verbreek onze yzren banden! Verjaag de dwingelanden! Hcrftel der volken recht! REI VAN BATAAFSCHE MAAGDEN. Keert wcêr, verdreven Batavieren! Wy vlechten, in 't geheim, reeds eeuwige eerlauwrieren, Die onze hand weldra op uwen fchcdel hecht. TAVEE BATAVEN, ö Weldoend Opperwezen! Uw gunst heeft ons voordezen Bjvryd van 't Spaanfche juk: Werp weêr ons fchandjuk neder; Zend,  14 EERSTE ZANG. Zend, na dees rouwnacht, weder Een' morgen van geluk! TWEE BATAAFSCHE VROUWEN, Och! mogten we, in het felst van alle krygsgevaren, De wondrcn der Lalains en Kenaus evenaren, Door d'eêlften moed, door 't roemrykst heldenftuk! ALGEMEENE REI. Daar vlieden', daar vlieden de talryke benden Der Haven, gezonden tot Neêrlands verderf! De Gallen doen moedig hun heirfpitfen wenden, En trappen den dwang op zyne yzercn lenden, En brengen de vryheid te rug op ons erf! E E N I G E MAAGDEN. God! wie zal ooit naar waarde u roemen, En danken voor deez' blyden keer? Gy, dien wy Neêrlands redder noemen! Gy fterkt der Franfchen krygsgeweer: Aan u zy de eer! EEN GRYZAART. Myn oog heeft lang genoeg het levenslicht genoten; 'k Wenschtc  EERSTE ZANG. ï5 'k Wcnschte ééns den dag tc zien,die'tvolk zyn rechthcrCgav': Die groote dag is daar; myn boeijen zyn ontflotcn: 'k Daal nu te vreden in het graf! DRIE JONGELINGEN. Wat heil, wat blydfchap zonder gade! Tirannen tuimlen van hunn' troon — Vreest, monfters! vreest onze ongenade, Voor 't leed ons aangedaan, voor langverkropten hoon! Gy praalde gistren noch als vreeslyke aardfche goön, Wier trotsheid onze klagt verfmaaddc: Haast zyt gy magtelooze doón! Ja, monfters! vreest onze ongenade, Die u zal vellen, tot uw loon! REI VAN BATAVEN. Neen, burgers! laat geen bloed uw vryë vuist befmetten; U voegt geen lage wraak in 't heilrykst lotgeval : Beveelt de fnooden aan de wetten, Wier donder hen vermorslen zal! EENIGE MAAGDEN EN JONGELINGEN. Men zing', men juigch'! wy zyn van 't juk ontflagen \ De  16 EERSTE ZANG. De moed der Gallen maakte ons vry! Triomf! triomf! wy zien de vryheid dagen! Daar zinkt de troon der dwinglandy! EENE MOEDER. Onfchatbaar heil, aan my befchoren! Gezegend zy myn huwlyksmin! 'k Wensen nu een talryk huisgezin: Myn dierbaar kroost word vrygeboren, En zuigt den melk der vryheid in! EEN HUISVADER. •>k Zal u, myn vaderland! en liefde en trouw betoonen: 'k Wyde u myn teerbeminde zonen; Opdat hun flerkgefpierde hand Den troon der vryheid grootsch verhcfFe, En eik' verrader moedig treffe, Wiens ongetemde vuist hem ftorten wil in 't zand; En, zo hun arm bezwykt, dan gord ik 't ftaal op zyde, Dan vlieg ik zelf met moed ten ftryde, En offer u myn bloed, ó heilig vaderland! ÏEN19Ï  Ë E R S T E ZANG. 17 EENIGE GRYZAARTS. Ja! zo de nood het elscht, dan zullen we ook ons leven Voor vaderland en vryheid gevert! Wy zullen noch, met ftramme hand j Het krygszwaard fchittren doen, tot haren onderftand j Of op den romp van onze kindren fneven! EENIGE JÖNGÈLtNQEN. Wy zweeren haat en dood aan ieder'dwingeland! REI VAN BATAVEN. Men zing', men juigch'! wy zyn van 't juk öntflagen ! De moed der Gallen maakte ons vry! Men zing', men juigch'! dat flaven ketens dragen: 'c Bataaffche volk doemt flaverny! EEN BATAAF. 'c Zal weer in luister pralen $ Als vryheid alles voed Door haren levensgloed; Want onze vfuchtbre dalen * Verkwikt door hare ftralen ,• * Beloven overvloed. B kkk  18 EERSTE ZANG. EEN ANDER. Dat dus eerlang de velden, Nu noch met ys bedekt, Het welk aan Vrankryks helden Ten voetfpoor heeft verftrekt; Dat dus eerlang de velden, Geftoofd door 't zonnevuur, Den ftommen lof vermelden Van d'Oorfprong der natuur! EEN ANDER. En, als de aanbiddeiyke vrede Het krygszwaard, nat van menfchenblocd , Eens vast doet roesten in dc fcheede, Dan zien wy ons de etend' vergoed ; Dan zal de veldling, als vcordezen, By 't zweetend ploegen , veilig wezen , Daar hy zyn' oogst ni:t langer derft; Terwyl de zeeman, zonder vrcezen, Den kalmen oceaan doorkerft.  EËRSTE ZANG. I? EEN ANDER. Dus zal de handel , t'allen tyde De ziel van dit gemeenebest, Hoe 't valsch Brittanje ons ookbenyde, Zich weêr in Neerland zien gevest ; Daar hy de praal der morgenlanden, Den fchat van 's aardryks verfte ftranden, Zal fleepen naar dit vry gewest. TWEE BATAVEN. Maar wenfehclyker goed, oneindig méér van Waarde, Meer dierbaar dan al 't goud der aarde, Heeft ons de Gauler weêrgebragt: 't Gefehcnk der menfehelyke rechten, Waaraan de Batavier zyn hoogst geluk moet hechten; Een erfdeel voor het jongst geflacht! REI VAN BATAVEN.. Men zing', men juigch'! wy zyn van 't juk ontflagen! De moed der Gallen maakte ons vry! Men zing', men juigch'! laat ons hunn' yver fchragen! Dat ons de vryheid hciiig zy! B a EENIGE  So EERSTE ZANG. EENIGE MAA GD E N. 6 Jonge heldenfchaar', wier zinnen wy bekoren ! Wilt ge u en onze hulde en liefde zien befchoren, Verdedig 't vaderland. Laat dit drieyerwig lint, waarmee we uw hoofd vertieren, yt Ontzaglyk tecken zyn om grootsch te zegevieren: De vryheid en de liefde erinnert u dit pand! EENIGE JONGELINGEN, Wy zweeren haat en dood aan iedcj' dwingeland EEN G R Y z a A R T. Wat blydfchap kan myn hart verrukken! Ik zal een' zoon herzien, die my ontkluisterd heeft; Ik zal hem in myne armen drukken... Zo hy, ó God! noch leeft! Beminde zoon! myn hoop in vroeger jaren! ö.Staf van mynen ouderdom! Keert gy, met Neêrhnds htldenfcharen, In vollen luister , wederom ? 6 Ja.' en zo ge, in plaats van groene lauwerbladen „ Uw kruin met fchand' had overladen,  EERSTE ZANG. ttl Ge ontvlood gewis uw' vaders oog; Maar, gy vereerde 't zwaard, dat ik u gaf in handen, Dat zwaard, den fchrik der dwingelanden, Dat ik, tot hun verderf, weleer de fcheede onttoog. Kom! vlieg in myncn arm; laat niets uw drift weérftreven! 'k Ben grootsch dat ik u 't aanzyn gaf: Verlier den winter van myn leven, En ftrooi uw lauwren op myn graf! EENE MAAGD. Geliefde boezemvrind, die, zeven jaar verdreven, Thans roemryk naar deze oorden keert! ö Gy, wiens liefde my vereert! Gy word my eindlyk dan hergeven! K.EI VAN MANNEN EN VROUWEN. Komt! fpoeden we ons, vol vreug.1, Naar onze dappne magen: Niets moet den dank vertragen Voor hun verheven deugd; Laat ons hen eer bewyzen, En doen we ons juiggefch;.! B 3 Ten  s» EERSTE ZANG, Ten lioogcn hemel ryzen, Tot glori van den Gal! De vryheid, thans beveiligd, Zy hier een boom geheiligd, Die nooit verdorren zal! algemeene rei, Men zing', men juigch'! wy zyn van 't juk ontflagen! De moed der Gallen maakte ons vry! Triomf! triomf! men doe al de aard' gewagen Hoe Neerland ryst uit flaverny! TWEE-  TWEEDE ZANG.   tweede; zang. 5r.~Was nacht; en 's volks benevelde oogen Bemerkten pas de dwinglandy; De Batavier lag neergebogen. Gekromd in 't juk der flaverny; De vryheid, van haar' zegewagen Door 's dwinglands blikfem afgellagen, Verkvvynde3 in zulk een doodfche nacht; De ftaatzucht, op den troon gezeten, Dorst zich een Godlyk recht vermeten, En had 's volks heilig recht verkracht { B 5 Maar,  £6 TWEEDE ZANG. Maar, zeker volk, door fpyt gedreven, Wyl 'c óók tirannig wierd verdrukt, Heeft luid den wraakgalm opgeheven, Teen 'c uit zyn' doodflaap wierd gerukt: Het fchrikte, en voelde 't hart ontbranden; Het fmeet de kluisters van zyn handen, En fiachtte zyn' tirannendrom; Dat volk, gewoon een' koning te eeren, Vertrad den ftaf der opperheeren, En wierp d'alöuden rykstroon óm: Het is de Gauler , uitverkoren Ten voorbeeld voor al de ovrige aard', i Die d'eisch van 't menschJyk recht doet hooren, Dat by bedingt door 't blinkend zwaard. Geen talloos heïr van blinde Haven, Die, op de ftem der heerschzucht, draven, Kon 't kroost der vryheid tegenftaan : De moordlust der geweldenaren Bezweek, aan 't fpits der beulenfcharcn: Want God deed haar in 'c bloed vergaan! Thans  TWEEDE ZANG. 27 Thans heeft het Franfche volk geflrcdcn Tot ónzer dwingelanden val: De zege zelf wees zyne fchreden Den weg langs 't glibbrig yskristal. De duistre rouwnacht is vervlogen; Een ftraal van heil verkwikt onze oogen; Wc ontgaan de klaauwen van den dood; De vryheid, voedfter van ons leven, Is op het puin des troons verheven, Waarop de dwinglandy gebood. Hoe!.. is 't geen droom, wiens valfche luister Het oog van onzen geest verblind? Ik torschte gistren noch ee n kluister, Daar ik my heden vry bevind! Wy vallen 's avonds, met de handen Gekneld in onverbreckbre banden, In de armen van een doodfehc rust; En, by het vrolyk morgendagen, Zien we ons van banden reeds ontflagen, En zyn ons heil fchier onbewust! Neen  28 TWEEDE ZANG. Neen, 't is geen droom: ö neen! wy waken; Wy allen zyn gelyk en vry ! Poogt dit een fnoodc onwaar te maken, Hy becv' voor 's volken razerny! Zo hy dccs rechten wil verdelgen, Dan zal het Hof zyn bloed verzwelgen; Hy zy ten fchrikbeeld aan den dwang; Want, fchoon men uit des afgronds kolken Hem byftand bood, met vuur en dolken, Hem dreigen dood en ondergang! Waar zyn zy nu , de dwingelanden, Wier kopren vuist ons neer dorst fiaan, Zyn zy in 's aardryks ingewanden Misfchien ons grimmig oog ontgaan? Neen, neen! zy leven in hun holen; Zy blyven in de nacht vcrfcholen: Van daar beloeren ze ons geluk; Deze ommekeer in hunne ontwerpen Zal fiechts hun helfche vinding fcherpen, Om ons te Horten in den druk. Maar,  TWEEDE ZANG. V) Maar, 'c is vergeefs dat ze ons belagen : Ons oog dringt door hun momtuig heen; Geweld, noch list, kan ons vertfagen, Als moed en wyshcid vóór ons trcön. Die niets misdeed, heeft niets te vreczen; Zyn goed, zyn bloed zal heilig wezen: VVyzwceren 't, voor d'alzienden God! Maar zy, wier voet ons recht vertrapte, Wier hand ons \ bhed uit de adren tapte, Zy fiddren voor hun gruwzaam lot! Reeds is hun eerloos hoofd gevloden, Die laffe dienaar van den ftaat; De dwaas, die de afgod fchcen dier fnooden^ Doch beimlyk wierd van hen gehaat. Zó zal, met vetten roof beladen, Een reiger fpoedig 't zwerk doorwaden1, Als hy een onweér nadren ziet: De roover van ons grootsch vermogen Is voor den blikfem weggevlogen, Dien Neerland, grimmig, op hem fchiet! Hy  30 TWEEDE ZANG. Hy vlugt, met zyne gezcliinne, Die nooit 's volks wc'.zyn duiden kon ; Hy vlugt, met Neêrlands vyandinne, Naar 't rooverkweekend Albiön. Ondankbaar paar, gevloekt nadezen! Moest zo veel gunst, aan u bewezen, Niet met erkendtnis zyn beloond ? Keer,, zyt gy met geen fchuld beladen, Geef rekenfchap van alle uw daden . Aan 'c volk, het welk gy hebt gehoond ! Maar, neen! gy vreest den waarhcidluistcr: Hy blinkt te fierk voor uw gezigc; Gy kruipt in 't ondoordringbaar duister: Het misoryf fchuwt het zonnelicht. Doch, beef, als Batoos kroost, verbolgen, U , langs de zeeën , zal vervolgen In 't roofnest, waar gy veilig rust; Wanneer de dappre Nederlander Zyn' langgehoonden vryheidftander Zal planten op de Britfche kust! Zo  TWEEDE ZANG. 31 Zo raakt een gramme leeuw aan 't branden, Die, door zyn' dwinger fel gefard, Na 't breken van zyne yzren banden, Den klaauw hem flaat in 't lillend' hart Daar hy, na lange fmaadverduring, In onüitbluschbre moedöntvuring, Al brullend' voor zyn rechten fpreekt, En, 't golvend' hair, uit fpyt, verheffend', En met den ftaart zyn lenden treffend', Zich op zyn' hooner bloedig wreekt. Ja, Neêrlands leeuw, in boei gcflagcn, Wierd alle fmaadheid aangedaan: Het volk moest fiaaf&ch het toeken dragen Van een', die 't volk ten dienst moest ftaan' ó Hoon, die nooit word uitgewreven, Zo lang als 't monfterdier zal leven , Wiens vorstlyk aanzien wierd gevreesd!.. Zult gy gelooven, nageflachten ! Dat ooit een volk, zo waardig te achten, De lkaf zyns dienaars is geweest?... Doch,  22 t W E È D" E ZANG. Doch, laat ons deze fmaad vergeten, In onzen gloriryken ftand ; De harde en Janggefleepte keten Hervormt zich in een* zagten band : Dees band, verfierd met loof en bloemen f Doet ons elkander broeders noemen , En is het fnoer der maatfchappy. Wy moeten niet elkander ftryden, Elkaèr voor vuig geweld bevfydeft, Dan tooncn we ons gelyk en vry. Komt, medeburgers.' vliegt te wapen: De tyd der zegepraal is daarj Toont allen u ten kryg gefchapen, Eer 'c vaderland rake in gevaar. Men volg' de Britfche rooverbende $ Die Neerland dompelde in elendc, Door plondering en brand en moord; Laat ons der Franfchen magt vergrooten 5 Komt, wreken we onze landgenooten : Zó toonen wc ons door deugd gefpeord. Erf  TWEEDE tt A N G. 23 En leggen wy geen wapens neder, Hoe vast de vrede ons ooit verbind'; Opdat dus elk verbondvertreder Een volk van krygsliên vaardig vind': Zo vaak een vorst zyn trouw durft fchenden, En ons wil trappen op de lenden, Dan pleiten wy voor 't heilig recht, Dan fpreken we uit metalen monden, Wier kracht van taal word ondervonden, Wanneer hun ftem het pleit beflecht. ó Volk, zie haast den tyd genaderd, Waarin ge uw grondwet kiezen moet: Blyf, onverdeeld, byëen vergaderd; Dat vryheidliefde uw' yver voed'! Thans hebt ge uw recht in uw vermogen: Zorg dat de dwang, fchoon neêrgebogen, U nooit een ander juk bereid': Uw oog zy ieders hartdoorgronder, Uw ftem weêrgatm' gelyk de donder, * Volk! & ware majesteit! G  34 TWEEDE ZANG. Zie Vrankryk u een voorbeeld geven, Hoe ge eens uw ryk moet zien gevest'; Het wyst u 't fpoor om voort te ftreven , Naar 't heil van dit gemeenebest; Het doet u 't ryk tafreel beöogen Van 's volks beleid en hcldenpogen, Een kunstftuk, zonder wedergaê! Tafreel, dat de eeuwen zal verduren!.. Welaan! laat dit uw' lust ontvuren, En fchets dat grootfche voorbeeld na! Laat ons geen gunst verwareloozen, Die de Almagt ons genieten doet; Opdat wy nooit voor 't nakroost blozen, Om 't misfen van ons dierbaarst goed. ó Gy, weldadig Opperwezen! Uw naam zy eeuwig hoog geprezen , Voor 't heil, dat gy ons heden bied! Doe Neêrlands volk zyn recht verwerven! Geef dat myn oog het licht moog' derven, Eer 't weer den val der vryheid ziet!.. Haar  TWEEDE ZANG. 35 Haar boom blyve eeuwig dan verheven; Dat eens zyn bloei ons vruchtbaar zy; Dat we in zyn lommer heilzaam leven, Na zo veel' jaren flaverny ! Gevloekt zy hy, die weer durft dingen Naar de eer van ons in 't juk te dwingen, En 's volken gouden ftaf verbreekt! Laat ons aan 't waereldrond vertoonen , Zo in ons midden Cezars wonen, Wat Brutusfen ons Neêrland kweekt! C 2 DERDE   DERDE ZANG.   DERDE ZANG. Wat ftem klimt boven de aarde,en dringt tot door de wolken? De juigchftem van verdrukte volken, Verlost van 't juk der dwinglandy, De juigchftem van het kroost dier eedle Batavieren, Die onder Romes heirbanieren Reeds gruwden van de flaverny. Dees ftem vervangt den kreet, door de onfchuld aangeheven, Toen zy voor 't woest geweld moest beven, Dat haar beknelde in yzren band; Dees galm van dankbaarheid verbreid een hemelwonder; Dees juigchgalm dreunt gelyk de donder In 't hart van ieder' dwingeland! C 4 Ver-  40 DERDE ZANG. Verheft der Franfchen eer, verloste landgenooten! Daar ze u het kerkerhol ontfloten; Vlecht hen uw kransfen, maagdenfchaar'! Streeft allen, nevens my, naar vryheids achtbren tempel; Strooit palm en lauwer op den drempel; Ontfteekt den wierook op 't altaar! In dit geheiligd oord was dwinglandy gezeten: Zy had den zetel ómgcfmeten, Waarop de vryheid haar geboön Verkondigd had aan 't volk, dat, diep ter aard' gebogen, Gedwongen door uitheemsch vermogen, Een' fchaduwvorst duldde op den troon. 6 Smaad! 6 razerny! wy waren vrygeboren, En moesten naar een' meester hooren!... Dan, neen! die laf aart heerschte in fchyn: Wy bukten voor een' drom van honderd dwingelanden, En kwynden in vergulde banden, Wier ftriemen ons noch fmartlyk zyn. Her-  DERDE ZANG. 41 Herdenken al te wreed! 6 kommervolle ftonden! De zee had fchier ons erf verflonden; De Heden bukten in het ftof: Zó woed fomtyds een ftorm, en doet, by't gruwzaam brommen, Geheele wouden nederkrommen, Wier trotfe kruin de wolken trof. De felle ftaatsftorm loeide, en deed gantsch Neerland beven; Reeds zag men duizendtallen fneven, Door fnydend Haal, of gonzend lood. Dit felgeteisterd land, dat eertyds vreedzaam bloeide, En wiens vermogen daaglyks groeide, Scheen thans de woonplaats van den dood. Wat weduwen in rouw! wat hulpelooze weezenS Het onheil was in top gerezen; De landzaat vlood van ftad tot ftad; Wat troostelooze fchaar' van droeve huisgezinnen, Wier ramp elks deerenis moest winnen, Arm, naakt, befchreid, en afgemat! C 5 Van  4» DERDE ZANG. Van waar toch al dat wee, die nare krygsëlende, Dat bloedig twisten, zonder ende, Dat fchriklyk woeden, nooit gehoord ? Wie heeft het eerst de vlam van dezen kryg ontftoken ? Wie deed dees helfche fakkel rooken ? Wie, wie bragt al dees gruwlen voort? Het zyn die aardfche goön, door 't lot gedrukt met kronen! Die trotfchen wagglen op hun tronen, En duchten d'ommekeer van 't lot: Ze aanfchouwcn hoe een volk de magtigfte opperheeren In 't ftof der aarde durft verneéren... De troon ftaat dicht by 't ftraf/chavo:'. Een koning, een vorstin, wier heil de waereld roemde, Viel, nu de wraak des volks hen doemde, Voor 't hoog altaar der vryheid neêr; De doodelyke byl, in 't blok omhoog geheven, Deed, vallend', velen eerloos fneven, Trof onderzaat, en opperheer. Zó  DERDE ZANG. 45 Zó wisflen ramp en heil, zó, onmagt en vermogen ; Zó volgt vernedren op verhoogen; Zó derft hy 't all', die 't all' bezat. Het werkrad der fortuin, die, altyd onbcftendig, Nü heilryk maakt, en dan elendig5 Wend eeuwig, als Ixions rad. Dus dong de ftrydbre magt der faamverbondcn vorsten, Wier woede op 't felst is uitgeborsten, Naar d'ondergang der Franfche magt; Men zag aan allen kant hun trotfe heirbanieren, By 't gruwzaam krygsgedonder , zwieren : Al 't menschdom fchcen te veld' gebragt! Maar, vruchtelooze kryg! ója! aan de eene zyde , Gaan vryheid, recht en deugd ten ftryde, Met blyde hoop op 's lands geluk; Terwyl, aan d'andren kant, de dwang en 't onrecht woeden, Zich, nevens boosheid, veldwaart fpoeden,, Verzeld van wanhoop en van druk. Wat  44 DERDE ZANG. Wat had dc dappre Gal in zulk een' ftryd te vreezen? Wie moest hier overwinnaar wezen ? Wien koos de zege vóór te ftaan ? Zy kiest: zy wankelt niet om 't recht haar hulp te bieden: Zy doet de koningsflaven vlieden, En fpoort de vryheidzonen aan. Geen Heil en fpits gebergt', geen breede en fnelle vloeden Beletten hen om voort te fpoeden: Hun moed heeft allen ramp getard; Ja, fchoon de winter zelfs zyn koude roê deed voelen, Hy kon de hitte niet verkoelen, Die eigen is aan 't Franfche hart. Grootmoedig heldenvolk! gy rukte in deze landen, Om ons van onverbreekbre banden, Als ware broeders, grootsch te ontflaan; Ja! gy volbrengt met roem het geen gy had beüotcn: Gy oorloogt tegen waereldgrooten, En bied de volken vrindfehap aan, De  DERDE ZANG. 45 De nacht van 't bygeloof, die de eeuwen heeft verduisterd, En 't zuchtend memchdom, flaafsch gekluisterd, Voor zyne waarde hield verblind, Vlucht,door uw wysheid,voor het morgenlicht der reden, Wier glans beneveld wierd tot heden, Wier heildag tbans zo fchoon begint! Voorzeker is de gunst van *t eeuwig Alvermogen U, waar gy trad, voorüit getogen, En leidde u langs den weg des doods; De werken der natuur, gefchikt om u te weeren, Deed ze yllings tot uw heil verkeeren, Redde ons in 't uur des hoogften noods. En Maas cn Waal en Rhyn verfchrikken op uw nadren: Het kille vocht ftolt in hunne adren; Zy worden in hunn' loop geftuit; Zy torfchen op hunn' rug uw zware krygsmetalen. Doen uwe benden zegepralen, En dienen *S noodlots vast befluit. Tri-  ■ 40 DERDE ZANG. Triomf! gy maakte ons vry: nooit zal, dan met het leven, De dankbaarheid ons hart begeven: Erkendtnis kenmerkt Neêrlands volk; (Wat heeft een fnood gefiacht zulks dikwyls ondervonden!} Zyn mond, door logen niet gefchonden, Strekt nooit zyn hart ten valfchen tolk. Gy zaagt hoe fier een heir verdreven Nederlanders Zich fchaarde by uw zegeftanders, Ter wraak van 's menschdoms heilig recht: Dees drom dorst, nevens u, naar d'yzren eerprys dingen, Door Mavors zynen voedfteriingen, Aan 't eind' des ftrydperks, toegelegd. Ja, Batoos wettig kroost is waardig vry te wezen; 't Blyv' fceeds met u vereend, r.adezen, Door viïndfchap en door ftaatsbelang : Wat dwingeland zal ooit twee faamverbonden volken Bedreigen, met verftompte dolken ? ... Eén oogwenk baart zyn' ondergang! Ba-  DERDE ZANG. ,47 Bataven! gy zyt vry: weest tevens onverwinlyk; De zagte vrede zy beminlyk, Wordt nooit door haar in flaap gekuscht. Gaat tegen Albiön den vryè'n fteven keeren : Gy moet dat trotsch Karthaag' verneêren, Wier nyd ons Rome altoos ontrust. Beloont met vuur en ftaal die valfche bondgenooten: Reeds word ons 't glorifpoor ontfloten Langs 'c vlak der Noorderlyke zee: Men voeg' by Vrankry ks magt, om Englands magt te ontzielen, De op Doggerbank beproefde kielen, En ftryde om 't vol genot der vreê! Bataven' gy zyt vry! blyft eeuwig dit gedenken; Laat geen geweld de rechten krenken, Die u de dierbre vryheid geeft; Zy doet, in 't bly' verfchiet, welks nevlen zyn vervlogen , Den vredetempel ons beöogen, Wiens poorten zy ontgrendeld heeft.; •t Ge-  4* DERDE ZANG. 't Geluk en de overvloed zyn nevens haar gezeten; De vrede houd, met gouden keten, Den kryg gekluisterd aan haar' troon > De handel, lang verjaagd door fchclle moordtrompetten, Keert weer, by 't zagt beftier der wetten; De kunsten pralen, hemelsch fchoon! Zag reeds ons weenend oog die aangename [treken, Waaruit de vrede is weggewekcn, En waar Bellona grimmig woed, Ontflagen van den last van haar verwoede helden! Och! mogten wy de vruchtbre velden Gereinigd zien van menfchenbloed! Dit hoopt hy, die altoos tot eendragt is genegen, En langs geen natbebloede wegen, Door 's naasten val, naar giori zoekt; DitWCBScht hy dag en nacht,die in 't mensehlievendharte Steeds lyd om >s medemenfchen fmarte, Daar hy de dolle moordzucht vloekt, Haast  DERDE ZANG. 49 Haast ziet dees veege ftaat, (gefchokt, fints vyftien jaren, Gelyk een fchip, in 't holst der baren,) Zyn zedenloos beftier hervormd; Daar kunde en deugd het roer der heerfchappy befturen, Zal hy den noodörkaan verduren, Als 't op de zee der waereld ftormt. Dat duizend tegenheën ons voor een' tyd vermoeijen , Dat vry de donderbuijen loeijen, 't Word all' door kalmte in 't eind' verzoet; Eerlang zal 't fchip van ftaat, gefiingerd door de winden, Een zegenryke haven vinden, Nu 't reeds een baak van hoop ontmoet. Spoed aan, ó tyd van heil! verjaag al onze elende, En breng de tweedragt ras ten ende: Zy wroet in 's volken ingewand. 6 Burgers! fmoort haar' kreet, opdat ze uw' grond vermyde; Want zy verftrekt, ten allen tyde, Een' fteun voor ieder' dwingeland. D Maar,  DERDE ZANG. Maar,zo gy blyft vereend ,zult ge uw gezag doen vrcezen. Het volk moet waarlyk koning wezen: In 'c volk berust de hoogfte magt: Velt elk, die haar belaagt, met ftalen vuisten neder. Wee, wee d'onwaarden pligtvertreder, Die 't onvervreemdbaars: recht verkracht: Zo zal de vryheid nooit dit heilig oord begeven; Zo word de heerschzucht weggedreven, En keert te rug naar 's afgroads kolk; Wanneer de felgehate en laffe dwingelanden, Van woede knarsfende op de tanden, Zich ftraffen met hunn' eigen dolk. Dees tempel, lang bedreigd, door de ondeugd vaak ontheiligd, Blyft voor denfehok des tyds beveiligd, Staat op zyn grondvest eeuwig pal; Terwyl zyn hooge kruin, als »t onweêr is verdwenen, Door eene zon van heil befchenen, Eens over 't aardryk fchittren zal. Juigch:,  DERDE ZANG. 51 Juigcht, landgenooten, juigcht.'. .Verloste broederfcharenl Knielt neer voor dees gewyde altaren; Ziet hier de vryheid op haar' troon : Een heilige eerbied maak' de harten opgetogen; Wordt door eene eedle drift bewogen, En zingt, met my, op fleren toon: „ ö Vryheid! dat uw boom in Neêrland welig groeije, „ In alle jaargetydcn bloeijc, „ In 't hart der aarde wortlen fchiet'! „ Wie immer u belaagt moet allen óns verdelgen, „ Of 't blikfemvuur van Batoos telgen „ Zal hóm doen zinken in het Niet!" Da L O F-   LOFZANG.   LOFZANG, TER EERE VAN HET OPPERWEZEN. ó \ olk der vryè' Nederlanden! Spoed aan, veréén uw Hem, met kracht, En eerde aanbiddlyke Oppermagt, Die ons ontfloeg van flaaffche banden! Hef, nevens my, een' lofgalm aan, Uit reine dankbaarheid voor 's Hoogften gunst ontftaan! Hy hoorde't onöphoudlyk fmeeken, De zuchten, door ons hart geloosd, En wilde, uit liefde voor zyn kroost, Den ftaf der dwinglandy verbreken: Men zing' Gods lof, in ftemmend koor: Zo dring' dees luide galm de hemelkringen door! D 4 O Zigt-  56 LOFZANG. ö Zigtbaar, doch onzienlyk Wezen.' Gy, onbefchryf baar Albeftuur, Dat door de wondrcn der natuur, Stilzwygend', heerlykst word geprezen! Vergeef uw fchepflen, als hun mond Zo zwak uw grootheid roemt, en zie op 's harten grond! Gy fchiept ons vry; en uw vermogen Heeft zyn geduchte kracht getoond, Toen gy, door dwinglandy gehoond, Ons zaagt in 't nietig ftof gebogen; Daar ze, ondanks uwe alwyze wet, Den vrygeboren mensen had van zyn waarde ontzet. Slechts door een' wenk, (de fchepping beefde!) Slechts door één' wenk hebt gy den dwang, Bedacht op onzen ondergang, Van fchrik verftomd; het monfter fneefde Neen ! 't wierd fiechts, door uw' arm, gewond; Doch, % wierd door u verjaagd van Batoos vryèh grond. Het  LOFZANG. 57 Het Franfche volk , door u ontheven Van koopren juk en yzren band, Was 't werktuig in uw wyze hand, Dat ons de vryheid heeft hergeven. Gy leidde zyn heldhafte fehreên Door list, geweld, verraad, en duizend doden heen. 6 God van liefde! 6 weldoend Vader! Gy, die ons uitgeteerd gemoed Thans met den geest der vryheid voed! Ontfang 's volks hulde en dank te gader : Uw gunst heeft onze fmart geheeld, Gelyk, na winterftorm, de lente 't aardryk ftreelt. Maar gy, gy, eindeloos rechtvaardig! Had ge ons, als wrekers van het recht, Uw hulp niet eeuwig toegezegd? ö Ja! gy achtte ons byftand waardig: 't Herftel der deugd was onze taak; En moest de God der deugd niet dcelen in haar zaak ? D5 Gy  5* LOFZANG. Gy doet den hoogmoed ftofwaart keeren, En werpt het aardfche godendom Met zyn verheven zetels óm, Maar doet de deugd den tyd braveren : Al Hoopte gy 't verwrikt heelal, Gy fchraagt haar' vasten troon, die nimmer wanklen zal Ja» gy» die haar, door uw bezieling, Een eeuwig leven hebt bereid, Schonkt vryheid ook de onfterflvkheid: Zy tart en dood en tydvernieling. ó Godheid! beiden zyn ze u waard': De vryheid en de deugd zyn uit uw' fchoot gebaard. Doe de eene altoos ons erf bewonen, En vestig de andere in ons hart! Daar de eene fcout de dwangzucht tart, Zal de andre de ondeugd fier onttronen; Zy moeter. in 't Bataafsch gewest Haar heilig tempelkoor onwrikbaar zien gevest'! Gy,  LOFZANG. 59 Gy, die ons hoort, alwetend Wezen, Dewyl gy 't ruim heelal vervult! ö Gy, die onzen lofzang duld, Hoe onvolmaakt ge ook word geprezen! U word, ö Redder! voor altyd, Ten dank van uwe liefde, onze eerdienst toegewyd. Doe twee vereende volken bloeijen; Behoed, verfterk hunn' vrindfchapsband ! En geef dat eendragts forsfe hand Het zaad der tweedragt uit moog' roeijen! Dryf voor des dwalers aangezigt De nacht der blindheid weg, door 't blinkend rejenlicht! Dus moog' de vryheid elk bekoren, Die thans haar gulde wetten haat! Dus worde , in dezen vryën ftaat, Elks hulde en trouw haar toegezworen! Dat haar al 't menschdom eer betoon', En zy verkryge éénmaal den aardbol tot haar' troon 1   By den boekhandelaar Uylenbroek, te Amfteldam, in de Nes, zyn de volgende werken gedrukt en te bekomen: H. Asfchenbergh, poëzy , 410. . . . ƒ j:- grootp. . . a 5 : — N. S. van Winteren L.W, van Meiken, Tooneelpoëzy, ade deel, 4to. . . . a 4 : —. grootp. . . a 6 : —1 1 -——• Geluksbedee- ling, brieven, enz. met pouiti. 4to. . e 6 : —< grootp. . . a 9 •• — La vertu pour guide, Aan de Britten, 4to. . * —- : 4 grootp. • . « — : 6 Lykdichtenop L.W.v. Winter,geb.v. Merken,4to. • « x : —• grootp. . . f 1 : 10 J. F. Helmers, Socrates, in drie zangen, 4to. . .as:—. grootp. . . a 3 : — ■ , op Wattier, 4to. . . • > — =2 J. Lutkeman, Poëzy, 410 . . . . e 3 : —• grootp. . . a s : — B. Huydecoper, Gedichten, 4W. . • • a 4 : 10 grootp. . . a 6 : —. F. van Steenwyk, Gedicht en andere Gcfchrift.4to. . 82:5 grootp. . . a 3 : ij —— Leven van S. Feitama, 4to. met h t pourtr. • . . • a — : 10 grootp. . . e — : ij J. No;nsz, Willem de Eerfte, 4to, met twee pourt. a 5 : —. grootp. . . * 7 : 10 Mengelwerken , 410. . . a 3 : —. grootp. . . * 5 : — F. de Haas, Gedichten, 4to. . . . « 2 : —. grootp. . . a 5 : — Lykzangen op L. Pater, 4to. . . • • — : 10 grootp. . . s — : 16 Lykdichten op B. de Bosch , 4W. met het pourtr. . a 1 : — grootp. . . a r : 10 Jan Lugt, Dirksz , Godsdienst, gr. med 4W. . . a — : ir Jziak Bilderdyk, op Straalman, gr. med. 4to. . . a ~ : e Beaufobre en L'Enfant , Aameek. over 't N. T. 2 deelen, 410. . . . . r 18 : — ■ Het Nieuwe Testam- 410. . a 2 : 10 B. Beliker, Betoverde Vaereld, 410. , . a 5 : j C. Tuinman, over den Cartchismus, 4to . . » 3 :  ?• Panfer, Mathematische Rariteitkamer, 4to. . . ƒ j: j J. de Bucquoy, Zestienjarige Reize naai de Indiën> 4to. met pl. . . . . « i : 16 C K ng, Koophandel van Groot Brittanjc, 2 dee- len, 4:0. . , • . . » 2 : 10 A- Trfing, Cypria, 2 deelen, 4W. . . t 5 : — len ftel Kunstprinten tot 'de Tooneelpoëzy van S.Feiiama, 4to, 17 iiuks, door Buys en Vmkcles. ! 13 : io grootp. . . » 15 : 15 Het po'Jtrr. van S. M. v. d. Wilp, 410. . . ü — : 12 S". S v. Winter, 410. . . s 1 : — L. W. v. Merken, 4-0 . • » I : — ■ Willem Teil, gr 8vo. . • * — : 12 \V iliem de eerfte, 410. . • * — ■ 13 Tosnnes Xomsz, 4:0. • • ' — : 12 ■ , 8ïo. . • « — : 1: Waid Eingly, fo. . • • «1:10 Bern. de Bosch, 410. . . e 1 : — • \\ iilem Imme, gr. 8vo. . . r — : 12 Frcdrik den :den, gr. 8/0. . . ? — : 15 ideine Dichteriyke Handfchritun, 8 fchakeringen, gr Svo. . . . . s 12 : — De vrojke Zangjodinnen, 2 deelen, r:ro, . . 5 1 : 16 gtoo p. . .#2:5 be>tp. . . 5 2 : i5 W. Bildetdijk, De Dood van Edipus, gr. 8»o • . s 1 : — bes:p. . . 5 1 : 10 Edipus , Koning van Atl-.ene , en Brief, gr. 81 o. . . . - e r : 4 BriefoverdenEdipus, er. 8"0.bes:p. . « — : 10 Deukaiion tn Pyriha, gr 3vo. . * — = 13 ■ Vertoogen van Salomon, gr. Svo. . = — : 16 — Elius , in zeven zangen, gt. 8vo. .11:5 Bioernr;ens, gr. 8vo . • 52:4 Mijn Veriusdging, gr- 8ro. . 52: — Bijvosgfel, gr. 8VO 5 — : iS Tyriéus Krijgszangen, gr. 8?o. . « — : 6 Lazarus Opwekking, gr 8vs. . s — : 10 O. C. F.Hoffham.Theorie der Nederd. Pogzy ,gr. 8vo. . » 1 : 16 bestp. . . ; 2 : 14 — Hekelfchriften, gr. 8vo. . . * — : ic Slaapdichten, gr. Svo. . . e —- : 11 bestp. • • » — : 15 Ai Hond'er de Galg op! gr 8vo. . . e — : 18 bestp. . . * 1 : 8 ■ De Bioek, gr. 8vo. . . ? — : * bestp, . . « — : 13 V, .  V. Imme, De Dankbare, gr. 8vo. . • • ƒ i : ie» bestp. *. . 53:5 ———Maitin, gr. 8.0. met d:s fchryv. pourtr. . e 1:16 bestp. . . a 3 : 14 ——— Paul'tne , of de fclioone boetvaardige, gr. 8vo. a 1 : 16 bestp. . . * 2 : 14 P. Le Clerccj, Huwclyksmintafereel.gr. 8vo.metpl. . e 1: 8 bestp. . . a 2 : — J. Fortman, Dichtlier. Mengelingen, enz. gr. 8vo. . * 1 : 5 J. Houtman, Micbiel Adriaansz de Ruiter, gr. 8vo. a — : 12 C. Loots, Schouwburg-Aanlpiaak, gr. 8vo. . . a — ■ 6 Memorie wegens den Schouwburg, gr. 8vo. a — : 4 T. H. Themmen , Fabelen en Vertclfels, 2 deelen, gr. 8vo. a 3 : 12 J.G. Doornik, De Krygskunst, in zes Zangen, gr. 8vo. a 1 : iS De Gelykheid der Mmfchen, gr. 8vo. . 1 : 16 ChristelykeGezangen.ten gebruikederDoopsgez.gr 8vo. a 1 : 10 bestp. . .52:5 metnooten, kli2V0. • . a — : 11 gr. 12VO. . . a — : 14 gr. 410 . — Muzyk van J. A. Remmers, tot de Christelyke Gezangen , breed 4to. . - • • • * 5 : —Vriendenzangen, met vignetten, gr. 8vo. . . a 1 : r5 A. L. Batbaz, De Vrede, Dichtftuk, gr. 8vo. . . a — : 13 1 . Onafhangklykheid, Lierzang, gr. 8vo. 5 — : 4 grootp. . . a — : 6 , \ Vaderlandfche Lierzangen , gr. 8vo. » I : — P. Pypers , Rouwklagt, 5cc. gr Svo. . . a — : 8 ]. C. C. den Beer Poonugael, Lierzang, gr. 8vo. • a — : 1 gromp. . . a — : 6 A. Btusfe, Omwenteling, Lierzang, gr 8vo. . * — : 3 best pap. . • * — : 6 Volkszangen, by het Vryheidsfeest, kl. Svo. . a — : 2 grootp. . .a — : 6 AUiantiezangen, kl 8vo. , . . a — : 3 grootp. . . a — : 6 Het Hoogde Goed, Lecrdigt, in vier zangen, gl 8vo. a I : 5 P. Langendyk, Levensloop der aartsvaderen, gr. 8vo. niet pl. . • • • * I I 5 Lykzangen op Ds. Deiman, gr. 8V0. . . a — : 8 M. L. Griethuizen , geb. Carelius , Kweekfchool, gr. 8vo. . . • . . —- : G P J- Kasieleijn, Losfe vaerzen, gr. 8yo. A. Vereul, Poëtifche brieven, gr. 8vo. . . * ■—: 9 ■ Losfe vaerzen, gr. 8vo. . Redevoering over de Gelykheid der Menfchen, gr, 8/0 a — « 4 met een pl. . . a — : 19 grootp. . . a 1 : 5 de plaat apart. • ■ * — : IJ A.  A. M. Moens, Dichrerlyke Befpiegeiingen, gr. 8/0. f i : in J. F. Helmers, Eefpiegeiing, gr. 8vo. , . s . g • ■ op Wattier, 8vo. . . , t , 3 H. J. Roullaud, La Tempête, gr. 8vo. . . f , : 4 L. W. van Winter, nee van Merken, Germanicus, poëme, isvo. . . . . 2 . bestp. . i * 3 : A. J. Zubü, Bybelfc''e Dichttafereelen, 8vo. . . a — : 10 ■ Losfe vaerzen, 8vo W. Haverkorn, WZ. Hilverbeek, 8vo. . . f _ : g Lykzaug op Pater . . s — : g ■ B.ou.vkag[ van Ada . . « — ■ $ P. J. Uylenbroek, Brief wegens FeJra, kl 8vo. . » : 4 grootp. . . , _ : 8 ■ Losfe vaerzen. Onderw'yzing in den Godsdiensr, gr. Svo. . . a • 15 bestp. . . 5 1 : ; De Kosmopoliet of Waereldbtirger, 2deelen, gr Svo. * 8 : G. Adams, Gronden der Srarrekunde, gr 8 /0 inetpl. . a 2 : 10 bestp . . „ 3 : j J. Hill, Proeve det Natuurlyke Historie, gr 8'o. . s 1 : J. Nomsz, Mohammed , 2 deel. kl. 8.'o. meteen pourtr. » r : 14 grootp . . tf 2 : 10 —— Aanteekeningen op alle zyne Toonceliiuk- ken, kl. 8vo . . . . * 1 : 5 grootp. . . * 2 : —1 Vertelfels, 3 ftukken, kl. 8vo. . . 0 1 : 16 grootp. . . t 3 : — —— Abdallah, kl. 8vo. . . ^ : 6 grootp. . . * 3 : _ Triomf der Teekenkunst, kl. 8-'o. . , . a , • 4 Befcheidea Aanmerkingen, kl 8vo. . .. s : g grootp. . . * — : Ia ■ Verhandeling over Het Weeskind van China, kl. 3vo. . . . . , _ : ^ grootp. . . a — : 8 ——— Losfe vaerzen. J. G. Doornik, Levcnsfchets van Pedro de Vreede. kl. 8vo. . . i — : 4 grootp. . . a ~ : 8 Lykzangen op L. Pater, kl. 8vo. . . . „ : 5 grootp. . . s — : u H. Ogelwight, Junior , aan Wattier, wegens de Nina, 8vo. . . . t _ : 3 P. G. W. Geysbeek, op Martinet, gr. 8vo. . « — 14 Gelykheid, Vryheid, Broedcrfchap, gr. 8vo. . 5 — : 4 En voorts een groot Magazyn der beste en nieuwlte Tooneelitukken.