IIIIIIIIIIIIIIEIIIIIIIIIIIIIIIIIIEIIIIIIII
01 1765 4350 UB AMSTERDAM
LxXJSS
/






A A H
G O B
VOOR Z^fitij
HERSTELLING
VAN EENS
GEVAARLYKE' KRANKHEIÖj ,
VA S
£K CA HEL PHILIP SANBER«
Ts R O TT E R D A Mi BypHANNES HOFHOUT en ZOON $ ï7p&



Indien Uw Woorfly p God! niet was. myn Troost geweest, was ik al lange vergaan in myne Ellende.
Psalm CXIX vs. 92.



My.
God! ik was het Graf naby, Stond aan den tand-van 't fterven:
Nu, dacht ik, zal ik toch wel haast Het Hemelsch Erfdeel erven.
Jk was dit aardfche Leeven mcê,
Myne oogen floot ik gaarne toe, Ik wenschte een beter Leeven,
® ®
Maar ach! 'k dacht ook aan Vrouw en Kroest,
Die my dan overleefden, Die blcot gefield aan Haat en Wraak,
Reeds voor hun Noodlot beefden; Ik overpeinsde mynen Sraat, En vond, dat met noch zeer veel kwaad
't Geweeten was bezoedeld.
© ©
'k Liet my door al te groote Drift
Wel eens tot iets verleiden, Dat 'k in bedaarder oogenblik
Zorgvuldig zou vermeiden. Myn Doen was niet zo als 't behoord' Alen hoorde my zo menig Woord
Dat niet betaamde, ontglippen.
® ©
Ik zoude een Leer aar zyn van 'c Volk, Maar ook ten Foorheeld ftrekken;
't Vo!k aan myn toezicht toevertrouwd, Moest ik tot Deugd opwekken;
Toe Deugd, 't bewys van 't echt Geloof,
En was vaak voor die Leïfen doof, Die ik anderen moest gteven,
'k Eer-



¥k Eerbiedigde myne Overheid,
En onze La'nds Plscaaten; Maar dit kon .my, reeds lang gedoemd
Van Menfchen, weinig banten. A' 't Goede dat ik aan my vond, Kon my in dezen donk'ren ftond
Met tegen 't Oordeel dekken.
© Q
?k Had voor den-Godsdienst diep ontzag
Voibragt getrouw myn' Plichren Door 't L^ereu; maar kon myn Be dryf
Ook een' Gemeente ftichren: Jk, die zo vask myn' Plicht vergar, Ik, die zo vaak het rechte Pad
Per Vroomheid htb verlasten?
® @
Wierd jtsfur eene Geesfelroê
Om Isrels Kwaad te loonen, En ftrafre God door den Chaldcetra?
Juda's ontaarte Zoonen: My trof in dezen gangen Tyd, P« fel ORtftoke Woede en Nyd
Vaq zogenaamde Bloeders.
D^h °k ben gedwee, ~ God kendt myn Ha«5
'k Zal cimmerareer my wreeken; \k moet, dit eischfmyn Amt ven my
Veraacnlykheid aankwekken. En daarom, vry vm Haat en Wraak ®svee!e i% God myn5 goide JSa«k, ©|e lil &flt*fef weien,.
%7fit



sk Zie my van 't P,-«ftf yf/«; ontzeg,
Hoe? zullen veele weeten, En zo heb ik reeds Jaar en Dag
Van 't Brood beroofd, gefleeten. (*) Doch God, die ze;fs de Raayen fpyst, En dien myn Hart ootmoedig pryst,
Heeft vóór my zorg gedragen.
Heb dank, myn Vader en myo God!
Üac Ge U aan my ontdekte, En my, toen 'k krank ter ned'erlag
Tot Betering opwekte. Ik riep U aan In myne Nood, Gy hebt geen Lust aan 's Zondaars Dood;
Gy liet me op 't nieuw herleeven.
God! help Gy zelf my myn Befluit
Na ook getrouw volbrengen, Verleen my Uw' Genade en Geest,
Wildt 't Leuven my verlengen• Op dat myn Wandel ChristlyK zy, Niets in de Waëreld my veileij
Tot toen veriodde Zonden.
© ©
Zorg verder, Vader! zorg voor my,
Zorg Vader! voor de myne, Op dat eens aüe angstvalligheid
Vin ftonden aan venvvyne. Wy zyn ook Uwer Handen Werk, Uw Alvermogen kendt geen perk:
Hoe, zoudt Ge ons dan niet helpen?
Ik
(*) Het zyn den 84 Augustus reeds ifiMjanden. dat ffc
door centge Udtn van fe„ Kcrktraad, die mj170" tot Uttèv tü,Kr mede hadden bc.ocpen, ónder vvor*endle dat myn Beio :p toen onwettig zoude zyn gc*e,st wilkeuri*
fsfaam ben aigüzet. M



Ik wierd, toen 'k krank was, wél verzorgd,
Verkwikt door myne. Vrienden; Vergeld Gy 't Hen, — ik kan 't niet doen,
Zo als Zy 't wel verdienden; Den Artz, wieng Kunde, en Zorg en Vlyt,
My, naast U, heeft van 't Graf bevryd, —
Ook dezen wiidt Gy 't loonen.
O ©
Inzonderheid beveele ik U
Myn duurbaare Ecbtginoote; Dat Haare Trouw voor U en my,
Hier Haaren roem vergroote. By Dag en Nacht ftondt Zy my by , Geftadig was Ze aan myne zy :
God.' gun Haar 't beste Leeven, ® ©
Myn Kroost was bykans Vaderloos,
Heer! 't zy U aanbevolen; Leidt Gy het op het Pad der Deugd,
Niets breng' het ooit aan 't dooien; Verzorg het naar Uw' wyzen Raad Het zal dan, — hoe het my ook gaat, -~
Ahoos gelukkig wezen.
© ©
Noch eene Beê, myn lieve God!
'k Beveel U myn' Gemeente: Zal ik Haar Leeuar niet meer zyn,
Zy weydt myn kil gebeente ïn 't fomber Graf, een' Liefde-Traan, En namaals boven Zon en Maan,
Zyn wy toch weer verëenigd.
Het



Het Hoogduitsch GEZANG, ï'Vtr nur dm lieben Goit laesfl iv alten, enz.
dat my zo dikwils in myne Verdrukking bemoedigde, op 't nieuw vertaald.
C3p zynen God altoos vertrouwen,
'Berusten in Zyn wys Befluur, Is Plicht, die niemand kan berouwen:
Hy helpt voor zeker op den duur;
Want wie op zynen God vertrouwd,1
.Heeft waarlyk op geen -Zand gebouwd.
Wat baat ons net angstvallig Zorgen?
Wat nut ons 't jarnmerend Geklag? Wat vrrxhr het, dat wy Avond, Morgen,
En altyd zuchten, Wee en Ach?
't Vermeerderd fiegts onze Angst en Nood,
En geeft ons niet één flukjen Brood.
®
Men zy met zyncn God te vreden,
Men blyve altoos bedaard en flil: Hy helpt hierna, zo riet r.eds heden,
Naar 't lirookt n.et Zynen Vader Wil;
Want wat ons treft, 'i zy Ztkt3 of Pest,
Of Amtigemis, 't is tot ons best.
God



God kendt de waare Vreugdeftonden, Hy weet wel wat ons nuttig is,
Heeft Hy ons flegts getrouw bevonden , Zyu Hut heefc mst ons dee*enis: Hy komt ter men 'ei va:;k aan denktj Omfluit Zyu' Hand die alles fchenkt*
m
Denk niet, als Menfchen u verdoemen, Dat God u daarom ook vetlaat,
En dat gy hera Gods Kind kundt noemen Die hier op enkel Roozen gaat. Verbeidt den Tyd die volgen zal: Wie hoog ftaac doet een' diepen val.
jgj
Het zyn voor God flegts Klynigheden, Hem, die veracht in Armoê klaagd
Met Eer en Aanzien te bekleedenT Terwyl den Ryken de Armoë plaa^d. God is 't, wiens Goedheid ons beoogd, Die rasch vernederd en verhoogd.
m
Wees welgemoed, betree Gods Wegen, Volbreng altoos uw' Plicht getrouw,
Verwacht van Mem den besten Zegen, Dan kweld u nimmer naberouw : Want wie zyn Hoop in al 't Verdries Op God fteldt, dien verlaat Hy niét.