is toegevoegd aan uw favorieten.

Kleine gedichten voor kinderen.

1787

Permanente URL

Titel

Pagina

Gebruiksvoorwaarden: Geen auteursrecht. Er rusten geen rechten meer op dit object.
Titel: Kleine gedichten voor kinderen.
Auteur: Alphen, Hiëronymus van
Jaar van uitgave: 1787
Drukker/Uitgever: Terveen, Jan van (wed.) Utrecht, 1778-1802; Terveen, Jan Gerard van Utrecht, 1778-1802
Taal: Nederlands
Onderwerp: Dutch language and literature; Poetry; Children's books
Omvang: 122
Herkomst: Den Haag, Koninklijke Bibliotheek
Bron metadata: STCN

Geen zoekvraag opgegeven
- Ga naar paginanummer (totaal 122 pagina's) / 122
Geen auteursrecht. Er rusten geen rechten meer op dit object.
Permanente URL
Titel

Pagina

Gebruiksvoorwaarden

Geen auteursrecht. Er rusten geen rechten meer op dit object.

Titel

Kleine gedichten voor kinderen.

Auteur

Alphen, Hiëronymus van

Jaar van uitgave

1787

Drukker/Uitgever

Terveen, Jan van (wed.) Utrecht, 1778-1802

Terveen, Jan Gerard van Utrecht, 1778-1802

Taal

Nederlands

Onderwerp

Dutch language and literature

Poetry

Children's books

Omvang

122

Herkomst

Den Haag, Koninklijke Bibliotheek

Bron metadata

STCN

DE VERWELKTE ROOS» W aarorn verwelkt de roos zo ras*? Zei Jantjen: och of't anders was! God wierd ook, dunktme, meer geprezen, Zoo 't roosje langer bleef in wezen. Al denktge, datge 't wel doorziet, Mijn lieve Jan ! het is zo niet. De Schepper weet het best van allen, Waarom 't zo fchielijk af moet vallen; En wil ook, darg'e gadeflaat, Hoe ras het aardfche fchoon vergaat. De Schepper , dien 't ons past te vreezen , Wordt door bedillen nooit geprezen. D 3 MII- tf2 G E D I G T E N MIETJE BIJ HET CL AVECIMBAAL. Die liefelijke tonnen Behagen mij alreê; Al heb ik weinig jïaren, Ik zing zo graag eens meê. Wanneer mijn oucifte broêrtjen Öp 't clavecimbaal fpeeit, Dan vraagt hij mij, al fpottend, Of't mij niet ras verveelt? Daa zeg ik, lieve jongen! o Speel tog lang voor mij! Mogt ik het ook maar leeren, Ik deed mijn best als gij. Eergister was ik jarig, En moeder vroeg mij toen, Wat ik van haar begeerde; ik gaf hsar eerst een zoen, Ea VOOR K l N 0 E R E N. 8| En zei? mijn lief mamaatje! Bewijs mij deze gunst, Dat ik mag leeren fpeelen , En zingen naar de kunst. Zij nam mij in haar armen , En zei: in 't rieuwejaar. JNu brande ik van verlangen, Ach kwam de meester maar. * De jeugd fpant zig mat fpeelen En zingen nuttig uit; Eri is tnen moe van 't leeren , Dan geef dit lief geluid Weêr nieuwen lust en kragten; Zo leeft men'blij en zoet; En fcliuwt met vreugd gezelfchap, Dat dikwijls dookn doet. D 4 öfiJB 84 O E ü I G T £ N HET VERSTANDIG ANTWOORD. Gij vraagt mij, waarom ik aan God gehoorzaam ben; 't Is diarom, dat ik Hem als wijs en goed erken. Hij heefc aan ons zijn wet uit liefde alleen gegeven. Op dat wij vergenoegd en vrolijk zouden leven; En al wat ons die wet verbiedt, Is, hoe 't ook fchijnen mag, ten onzen voordeel niet, Wil iemand dan gelukkig wezen, Djü leer gehoorzaam God te yreezen. HET VOOR KINDEREN. 85 HET GEWETEN. N ooit heb ik meer vermaak} dan ali ik mijnen pligt Blijmoedig heb verrigt. Dan Imaakt het eeten best; dan kan ik vrolijk fpringen ; En blijde liedjes zingen; Maar ben ik traag of ftout, dan ben ik niet gerust; Dan heb ik geenen lust In fpijs, in drank, of fpcl; dan wordt mij; dor 't geweten Geduurigiijk verweten, Dat ik een lkgtaart ben, en dat ik nooit een man, Zoo doende, worden kan- D 5 EEN B6 GEDICT2N EEN BRIEF VAN CAREL AAN ZIJN ZUSJE CAATJE. Znsje lief! ik Iaat u weten,. Dat ik, federt üw vertrek, In mijn kamer heb gezeten, Meid lief! met een ftiive nek. 'k Dagt, ik zal u tog eens fchrijv^n, Want het weder is zo puur, Dat ik fteeds in huis moet blijven, En dat fmaakt riet op den duur. 'k Heb met u vrij wat te praten; Dikwijls denk ik, wasze hier! Maar dat denken kan nier baten, Daarom praat ik op 't papier, Schrijven, moet men., 2egt Papaatjej, Even zo, als of men praat; Dstrom zal ik, lieve Caatje, U vertellen, hoe 't mij gaat. 'k Waa VOOR KINDEREN. 'k Was eerst knorrig, dat Clorinde U » an huis en met zig nam; 'k W s wel blij, datze u beminde, Maar wat doetze te Amfterdam, Zei ik — wasze hier gebleven, 'k Had haar graag mijn beste prent Voor een nieuwejaar gegeven; O wij zijn zo faam gewend. Msar wat hielp tog al dat klagen, Caatje zus was heen gegaan: 'k Wende dies, in weinig dag-n, Schoon uit nood daar langfaam aan.. Daarop, door me in 't zweet te loepen,, Heb ik zware kou gevat; 'k Moest dat fpeelen duur bekopen, Ach . wat heb ik pijn gehad: 'k Mogt dsn dit. dan dat niet eeten; 'k Sliep ook fomiijds niet van pijn;. En ik wou geduurig weeten, Of het haast gedaan zou zijn. 'k Had «oen lust in lezen, fchrijven, Ja zelfs in mijn prenten niet; D 6 Em 88 GEDI^GTEN En zo lang in 't bed te blijven Gaf mij telkens veel verdriet. Vader wilde mij vermaken; Moeder lief.deed, watze kon; Maar zij moesten *t fchielijk ftaken, 'k Was 't al moede eer ik begon, 'k Vreesde dat het nooit zou lukken, * En wanneer ik ledig zat,, Kreeg ik bijiter kwade nukken, Wijl ik geen geduld meer had. 'k Zei in 't eind — dat ledig wezen Kan tog nooit voordeelig zijn. 'k Nam een boek; ik ging wat lezen 5. En ik voelde minder pijn. Ook begon ik wat te fchriiven, En wanneer ik prenten zag, Kon ik op mijn kamer blijven, Met vermaak. d;n hee'en dag. Vader zag mij eens beginnen Aan een kleine teekeniug, Moeder lief kwam daar op binnen, Qm te zien hoe 't met mij ging. 'k Was VOOR K I K D t R E N. b$r- *k Was, zij zagen ';, wel te vrede; 'k Was niet knorrig als voorheenj 5k Praatte nu en dan eens m^de; 'k Zei niet kort af ja of neen. Zo verfleet ik gandfche dagen, Scho ujea , * s Als gij dezen brief ontfangt, D 7 DE 9° GEDIGTEN DE ZWALUWEN. EENE VERTELLING. Kees zou voor 'c eerst naar fchoo! tcc gaan, Maar was de floep pas afge reden, Of 'c fcheen . hij was niet wel te vreden; En bieef, het hoofd om hoog, een poos verwonderd ftaan. Hij zag de zwaluwen zo heen en weder zweeven, En zei, dat heet eerst regt op zijn vermaakte leven. Een man die zig op ftraat bevond, En Keesjes meening ras verftond, Trok hem, a\ lachend, wat ter ziiden; En zei: wel weetge niet, dat zij dit moeten doen; Zij vangen vliegjes, om hun jongen mee te voên , Die anders honger moesten lijden. Noemt VOOR KINDEREN. C)l' Noemt gij dit flegts vermaak, neen Keesje! dat is mis, Maar weet gij wat hier uit voor u te leeren U? Zij ku^n&n , door dit lustig zweven, Aan u een voorbeeld geven , Hoe men met vlijt en vreugd zijn werk ver- rigten moet: En dat bet lelijk ftaat, als men 't gedwongen doet. * * * Ik loop naar fchool, zei Kees: die les iszeker goed!. IJS. 9* G £ B I G T E M DE ZON. Als ik de zon zie fchijnen, Die met haar lieve (halen Deze aarde vrolijk koelere; Op dat er kruiden groeien, Om vee en mensen te ipijzen; Die 't licht ons det genieten, Om tog verheugd te werken, En vergenoegd te leven, Dan denk ik, met aanoilding, Hoe groot moer God niet weezen! Die zon heef. hri gefchapen! En dat uit enkel liefde 1 , :' i HET VOOR KINDEREN. E 2 DE ïo4 LIJST DER KLEINE exz. Bladz. DE kleine zangster. avondlied. 69 DE verkeerde vrees. 72 de liefde tot het vaderland, 73 DE vf.gtendè jongens. 74 h!.t onwéöêr,, 75 cla -rijf bij de schilderij van h-re overledene moeder. 77 DE verwelkte roos. 8l mietje bij het Cl avecimbaal. 82 het verstandig antwoord. 84 het gewet N. 85 eln brief van carel aan zijn zt3je gaatje. 85 DE zwaluwecm. eene vertelling. 90 de zon. 02 hlt < ijk.

Onderstaande tekst is niet 100% betrouwbaar

II L E X N E

GE DIC HTEN

VO OE KINDEEEN.

IX V T B. E C II T,

Bij DE WED. VAN TERVEEN JEN ZO ON. 18 X> C C X, X XX TJX.

Permanente URL

Opties voor uitsnede