— Nou maar, dan moet 'k u eerlek zegge, dat 'k daar bij meneer Ekelvoort niks van gemerkt heb, heusch niet, meneer ! meneer Ekelvoort is goed gezond geweest al die dagen, wel liep-i 'n beetje.... 'n beetje, net of-i z'n voet verstuikt had, za'k maar zegge, erg voorzichtig.
— Wat gaat u me nu vertelle ? ! heeft meneer dan heelemaal niet te bed gelege ?
— Te bed gelege, meneer ? wel nee!.... laat 's kijke .... Woensdag.... nee Dinsdag, Dinsdagmorrege, toen is meneer feitelek voor 't laast uitgeweest en toen heeft-i 's middags op bed gelege, ja, maar ziet u, geklééd.
— Is meneer Dinsdag uit geweest ? och m'n goeie mensch, dat kan niet, weet u dat wel zeker ?
— Sekuur, meneer, zoo sekuur as dat ik hier voor u sta, want ik zeg nog tege me man: hé wat zou meneer Ekelvoort eindelek mankeere, toen-i op bed ging legge, en diezelfde morrege, ja juist, 's morreges an 't ontbijt, toen zeid-i tege me, dat-i niet naar kantoor ging en weer gauw thuis zou k%mme en.... en Woensdag daarop, toen is de dokter hier geweest.
— De dokter ?
— Ja meneer.... dokter.... kom, hoe heet-i ook weer .... dokter.. .. dokter Mast, juustement, dokter Mast, 'k heb zellef de brief voor meneer naar de post gebracht, daarvandaan dat 'k 't weet, begrijpt u wel ?
— Maar wat mankeert meneer dan eigelek ?