Kleine verschrikkingen

of 'r niets zw&ars bij de hand was, zw&ars om op t deksel te zetten .. •

Vaal, hevig bezweet, duwde-die de deur van den winkel open, vloekte dat Truus 'm voor niks had gehaald. Zij en Jannie waren buiten gaan staan, te bang

om in den donkren winkel te blijven.

„Nou blijf je d'r kf met je pooten," snauwde-die:

„Allemaal larie ... Z'is dood ... Da s je gewéten . da-je d'r geslagen heit!... Da's je straf!... Nou

blijf-ie d'r af!"

„O! o! ... En d'r oogen?..

„Die binne toe, met je gezwets!"

„As Suus nie terugkomt ga ik d'r nie in! —,

klaaghuilde Jannie! ...

En juffrouw Klos, stond zoo wanhopig-angstig te

kijken naar den knop van de deur, dat Engel, opgelucht,

bijna goedluimsch, haast vanzelf zei: „As je bang

bin, sluit dan de boel... en kom in de stal... as je

maar külm bin ..."

Ze gingen met 'm mee, 't licht oplatend, en achter de toonbank in den stal bij 't waterteiltje bleef juffrouw Klos glimlacherig soezen over de menschen...