De gouden poort

Als muizen zijn we in de val geloopen.

De deur is achter ons gesloten!

De diefstal van dit vuur is onze doem!

Want nu 't vuur zich heeft verbrand,

Wat kunnen we nu nog dan 't hoofd terneder leggen

In duisteren hoek en sterven maar als domme dieren

Stilte.

Hier jongen... raap die stukken op...

Laat Pier ze nogmaals samensmelten,

Ik wil nog één keer trachten.

De jongen raapt de stukken op en gaat de smidse binnen. Men hoort het razen van den blaasbalg.

Een

Gezel,

in de smidse zingt:

„Wie wilt hooren een historie Al van eenen jongen smid,

Die verbrand heeft zijn memorie Daaglijks bij het vuur verhit,

Kloppende, kloppende met zijnen hamer, Kloppende, kloppende met geweld Op zijn ambeld."

Hobbe.

Opgebrand is alles, alles. De lamp die is er;

De olie is op! En alles is verbrand! Overdekt

Is onze weg met duisternis; een zwarten cirkel

Heeft God om ons heen geslagen. In een val

Zijn wij geloopen; 't spek dat hebben we gevreten,

Maar nu is 't op; voor immer blijft de val ons nu gesloten.

Pha!