Herdenkt dit eens, met my, het leid alleen maar tot Ken meerdering van vreugd, en mindering van smerte.
Weest dan ten hoogst'verblijd, gy, die zyn welstand soclite, En danke God nu, dat hy hem uit deez' groote nood Gebragt heeft, en va.i al zyn zwaarigheid verloste,
Ver boven 't aards gewoel, voor eeuwig in zyn schoot.
N. N.
Overleden tot Utrecht, den li February, 1G95.
ROU-DICHT.
Over de schielijke en onverwachte Dood van den Eerwaarden Godzaligen en Welgeleerden Heer,
JACOBUS KOELMAN.
In sijn leven getrouw Leeraer, J. C. in sijn gemeynte te Sluys
Vlaenderen.
Gerust in den Heere den 6 Febr. 1695. tot Utrecht.
O Dag! o droeven dagh!
Veel vroome doet gy klagen, Door soo eengrooten slagh, Die sy hier moeten dragen.
Haer Leeraer door de dood ls t'leven ingegaen
Dees dierbaeren kleynood, Heeft God nu wech gedaen.
Wat is dit scheyden teer Van sulcken waerden Broeder, Ja, Wat seg ick noch meer Soo trouwen zielen hoeder ,
Een Man van grooten naam! Niet minder in der daet,
Van Godt gemaeckt bequaem,
Krull, Aijelt Folkert, "Jacobus Koelman : eene kerkhistorische studie : -". Campen, 1901. Geraadpleegd op Delpher op 08-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSFUBA02:000011528:00010