den kleinen Hubert knielend aan Hertog en Bisschop liet aanbieden. Armand kon niet bewogen worden om deel te nemen aan de plechtigheid.
Daarop werden de wapenknechten geroepen, die intusschen, om de eer van het huis op te houden, ruim van voedsel en wijn voorzien waren, en met de noodige statie en plechtigheid bestegen de hooge bezoekers hun paarden en reden weg.
De hofmeester deed hen, met een kind aan iedere hand, uitgeleide tot de poort en stond blootshoofds, tot zij uit het gezicht verdwenen waren. Daarop wendde hij zich droevig af en mompelde: „de Bisschop sprak er goed over. Het is de duif in het valkennest en de valk in het duivenhok."
Hoofdstuk II.
Twee stroomen hereenigen zich.
Nooit voorzeker heerschte in eene middeleeuwsche stad zulk een overspannen drukte en levendigheid, nooit zag men zulk een menschenmassa, zulk eene vermenging van drukte en vermaken, zulk een menigte voorname personen uit alle landstreken en natiën, als het groote algemeen Concilie te Constanz bijeen bracht. In naam begonnen die vergaderingen in den herfst van 1414; maar tot in het begin van het volgende jaar kwamen nog steeds door vorsten en prelaten, geleerden, doktoren en edele ridders aan, die ieder hun gevolg mede
Alcock, Deborah, "Verbrijzeld en toch overwinnaar : -". Vincent Loosjes, 1904. Geraadpleegd op Delpher op 19-04-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSFUBA02:000012702:00005