Lexicon graecum suppletorium et dialecticum
(tF)t,0j3Xé(pap0<;. Adde Bacchyl. VIII 3 {Movociv ye iojikecpuQiov) et XVLII 5
(Xapitfg). .
iolet (i. e. ïotty) = ïoi in tit. trozenio saec. a. C. V extremi ap. Dit-
tenb.2 792, 5.
«FióxoXxo?. Alcaei fr. 63.
'lóXa? dorice = 'JóAaog Pind. N. III 37, ut Mcvêkag aliaque in Aaog. J- lólaJ- o s Corinth. GD 3133. Etiam apud Pindarum hoe nomen quater orditur a digammate.
£ ƒ óv = i'v. Yid. ■ F cc et ii tor.
lov. Kaib. ep. 547 a, 1: sig Fa aov — slg kqï™ pkaovetoeuv (sic)
oGzta, ut saepe alibi Fa et %qIvu a poetis coniunguntur.
ïovaa = ovact creticum. Del. 132,21. Vid. ilvai.
tóxatta. Vid. ImitartQ.
J=iójcXoxs — H&Ttqw. Alcaei fr. 55. Eodem vocabulo Bacchylides usus
est VIII 72. XVI 37 et fortasse III 71.
io terminatio adiectivorum thessalica (ex tog) pio att. ivog et ou;;.
Vid. Xi&t og, lalniog, %qvGioq. ^
to? terminatio dorica nom. propriorum pro idog-, ut 0éxtog, nayiog etc. Cf. Ahrens II 232 sq. — Item nominum propriorum in rjg pro velut MEvexQUTiog, sed Rhodii servant To'g aut contrahunt in ïFg'. — Item nominum appellativorum in ig apud Iones, Dores,
Aeoles, ut itóhog = nóXecog.
Ibc; fiéXog. K-vtiqlcov BA 1095j ut Honiöri.
lóc aerugo. Dittenb.2 139,18, inscr. chia saec. a. C. IV exeuntis: Srtcog Sh y.a&aQbg iov ïdxai 5 &vÓqi6g — iitl(itXeÏ69cn xohg ccyoQetvopovg, unde merito editor effecit „nobilem aeruginem, quam aequales nostri admirantur, veteribus displicuisse".
ioatéipavo?. Adde Bacchyl. III 2. V 3. XII 122 BI., Cereris, Musarum,
Thetidis epitheton.
(Ftótaxt = epic. t'ónjw. Alcman fr. 13.
IOT passim pro rö sive Z post A et N et dentales occurnt in titulis
boeoticis. Vid. Meister I 232.
Looioö = oioö boeotice. GD 382. ;
Zookog. Adde Herond. I 52 ölg d' èv KoqMco Mv sc.) rovg lovIov
avdtvvxug, qui opponuntur xoïg aysvctoig.
ïooXoc laconice = novlvnovg. EM 111,10. Orion 76,10.
LooXo<pópos. Inscr. metr. Thessalonicae „Memoire d'une mission au
mont Athos", p. 23: èfupï yiwv xvoücov tzq&xov lovlocpogov.
hevoate- jan* *«** Ta^voig. H. Si y«axr,Q sanumret, expheam dum videtur ventris exoneratio, coll. invog ,
Aristophanem in Cocali fr. Cf. Hes. s. v. Invog. Sed fien potest, ut sit depravatum ex aqxvaia similive vocabulo.
inVK- h^Ttig. Zwlol. H. Vocabulum vel propter terminationem suspectum. Latet nescio quod voc. ab litteris mn incipiens.