De Volkskrant

In dit verband zullen zeker de zogenaamde gredetacheerden aan de orde komen. Afgestudeerde academici en dan vooral de mensen van de exacte vakken kunnen hun hele diensttijd vaak doorbrengen aan hun oude hogeschool en daar onderzoek verrichten, dat meestal als „geheim" geklassificeerd staat. Zij worden daartoe uitgenodigd via een vaststaande formule: Het heeft curatoren behaagd, u gedurende uw diensttijd gastvrijheid te verlenen voor het doen van onderzoek . . .

De resultaten van dit onderzoek worden via de hoogleraar aan de krijgsmacht doorgegeven. Zo werken op het ogenblik bij prof. Boogaardt, hoofd afdeling werktuigbouw en reactortechniek aan de Eindhovense TH. twee marinemensen aan een onderzoek naar de mogelijkheden tot bescherming tegen warmte en straling. Prof. Boogaaidt-is beheerder van de kernreactor. Zo werken ook enkele Jtedetacheei'den aan de Delftse TH

Ook bij RVO/TNO is detachering mogelijk. Dit instituut heeft vijf laboratoria, het fysisch laboratorium in Den Haag, het medisch-biologisch, het chemisch en het technologisch laboratorium, alle drie in Rijswijk en hel Instituut voor Zintuigfysiologie in Soesterberg.

Van de 662 medewerkers van deze laboratoria waren in 1968 53 dienstplichtige academici. Medewerking aan deze laboratoria is niet mogelijk zonder de verplichting, zich principieel bereid te verklaren aan militaire opdrachten te werken en zich te onderwerpen aan ecu veüigheidsscree

Een medeweker van de werkgroep-Leiden: ..ledereen probeert in dienst bij RVO /TNO te komen. Je krijgt er een goed sala.is en je hoeft niet. op je buik door de modder te kruipen. Verder heb je een rustige kantoorbaan, half negen beginnen. vijl' uur naar huis."

Het is voor deze mensen onmogelijk, kritiek op hun onderzoek te uiten. Zij zijn ook bang. dat ze, als zij inlichtingen aan derden geven, al naar hun onderdeel (dat wil zeggen naar de modder 1 worden

("ADVERTENTIE! PO1 _J" "Er is nu Cassis van SiSi" "Cassis van wie?" "Cassis van SiSi!"

Een interessant punt in de discussie over wetenschappelijk onderzoek voor militaire doeleinden is de inzet van de onderzoekers. In hoever nemen zij bewust de verantwoordelijkheid op zich voor de ontwikkeling van middelen, waarmee de generaals ooit hun voordeel kunnen doen? In hoever zijn zij bereid, zich voor te stellen, wat er met bepaalde wapens kan worden bereikt?

Een klein voorbeeld vormt hier een passende illustratie. Prof. ir. IJ. Boxma, directeur van het Fysisch Laboratorium RVO/TNO, vertelde enige tijd terug aan studenten uit Leiden, bezig te zijn geweest met een onderzoek naar het vernietigende effect van een bepaalde mijn. Zolang het onderzoek zich op abstracte basis afspeelde (berekeningen, explosie, scherfwerking. enzovoorts) had niemand van zijn medewerkers bezwaar. Toen hij echter op een dag foto's van door die mijn uiteengereten mensen had opgehangen bedankten enkele medewerkers voor het onderzoek. Tot verbazing van prof. Boxma. Hij had later ook nog een standje gekregen van een van de

door Martin Ruyter

militairen uit het RVO/TNO-bestuur. Het ophangen van de foto's was dom geweest. Het ging tenslotte alleen maar om de resultaten van het onderzoek. Wat er mee gebeurde was een zaak van de militairen.

In de Verenigde Staten en Engeland is de laatste jaren onder wetenschapsmensen een groeiende oppositie tegen geheime defensie-onderzoeken waar te nemen. Ook in Nederland is er verzet ontstaan, vooral na het anti-NATO-congres. De gegevens over de betrekkingen tussen de wetenschappelijke wereld en defensie, die in de Congresmap werden opgegeven. zijn de laatste weken aangevuld met nieuwe gegevens, verzameld door een aantal werkgroepen in de universiteitssteden en de steden waarin technische hogescholen zijn gevestigd. Die gegevens worden opgenomen in een rapport, dat volgende maand op het tweede congres van de jonge Bond voor Wetenschappelijke Medewerkers op de agenda verschijnt. (Die bond zou graag zien, dat alle afgestudeerden in Nederland zich zouden afvragen, wat hogere machten misschien mei. de resultaten van hun wetenschappelijk werk doen).

Maar ook de leiding van de vijf RVO/TNO-laboratoria is wel eens zwijgzaam over de onderzoeken. Zo heeft het fysisch laboratorium in 1968 maar tien publikaties verzorgd (het medisch-biologisch laboratorium 62). Dit kan natuurlijk toevallig zijn, maar men geeft toe, dat niet alle resultaten worden gepubliceerd. Het percentage geheime vondsten is niet bekend.

De relaties tussen wetenschap en defensie lopen in Nederland over het algemeen via de hoogleraren. Een groot aantal van hen ontvangt voor hun onderzoeken NATO-beurzen. De eerder genoemde werkgroepen gaan een aantal van die onderzoeken op een lijst zetten. Uit de beschikbare gegevens wordt niet duidelijk, of sprake is van onderzoeken, die later voor wapenontwikkeling kunnen worden gebruikt. Een enkele keer is wel duidelijk, dat het rechtstreeks om militaire onderzoeken gaat. Zo is er aan de Eindhovense TH een onderzoek aan een vuurleidingsapparaat gehouden. In Groningen is een NATO-onderzoek gehouden naar de chemische bescherming van dieren, die continu worden blootgesteld aan lage doseringen geïoniseerde straling.

NATO-contacten lopen ook wel over personen. Hoogleraren nemen deel aan AGARD-conferenties, zoals bijvoorbeeld de Eindhovenaar prof Rieck in 1963. De AGARD is de Advisory Group for Aerospace Research and Deuelopment van de NATO. De AGARD, zo staat in Nato Eocts ond Figures. organiseert conferenties, symposia en studiebijeenkomsten waarvan de onderwerpen voor burgerlijke en militaire wetenschapsmensen van belang zijn.

Het aardige is. dat minister Veringa op zijn wetenschapsbegroting voor dit jaar ook een post van veertigduizend gulden (2 x ƒ20.000) voor AGARD heeft laten zetten.

We hebben al een uitspraak uit een RVO/TNO-jaarverslag, dat over de relaties met universiteiten en hogescholen sprak, aangehaald. Wat zijn dat voor relaties? In publikaties van de werkgroepen worden er een aantal genoemd. In de anti-NATO-map wordt gesproken over de hoogleraren, die in dienst zijn of zijn geweest van RVO/TNO („RVO is een van de produktiefste hoogleraren-leveranciers") Het RVO/TNO jaarverslag 1964 stelt onomwonden: „Verwacht mag worden dat degenen, die van de defensie-research naar universiteit of hogeschool overgaan, nooit geheel hun afkomst zullen verloochenen".

De verwevenheid van hoogleraren met RVO/TNO blijkt ook uit een aantal dubbelfuncties. Een paar namen (uit de tientallen V. Prof dr ir J. L. van Soest — buitengewoon hoogleraar Delft — is adviseur voor fysische research RVO/TNO. Prof dr Joh. Blok — hoogleraar radiobiofysica aan de Vrije Universiteit, Amsterdam — is adviseur van het medisch-biologisch laboratorium RVO/TNO. Prof dr E. M. Cohen — buitengewoon hoogleraar farmacologie Leiden — is vice-directeur medisch-biologisch laboratorium. Prof. di- E. 'Havenga — organische scheikunde Leiden — is adviseur van het chemisch laboratorium RVO/TNO. Prof. dr J. P. van de Geer

vpcrimentele psychologie en psychologisch statistiek in Leiden — is

adviseur Instituut voor Zintuigfysiologie RVO/TNO. Prof dr ir A. Rörsch — buitengewoon hoogleraar moleculaire genetica in Leiden — is medewerker van het medisch-biologisch laboratorium. Deze hoogleraar heeft een aantal onderzoeken voor RVO/TNO verricht en daarover ook voor rekening van RVO/TNO gepubliceerd.

Wonderlijk is. dat drie van zijn medewerkers, drs W. F. Stevens, ir C. A van Sluis en drs S. O. Warnaar, geboekt staan als wetenschappelijke medewerkers aan de Leidse universiteit, maar dat hun publikaties als uitgaven van RVO/TNO verschijnen.

T")J£ Algemene Studenten Vereniging -*-' Amsterdam (ASVA), bekend om haar activistische houding, is een verwerpelijk kapitalistische actie begonnen om het aanmerkelijk geslonken ledenbestand wat op te vijzelen. Studenten, die zich dit studiejaar niet meer als ASVA-lid lieten inschrijven, krijgen een rood bedrukt foldertje in de bus met daarbij het lokaas van de consumentenmaatschappij: de acceptgirokaart. Dit alles om de club, die twee jaar geleden nog 84 procent van de Amsterdamse studenten onder haatsupporters telde (nu 51 percent), aan meer klandizie te helpen

Dat de ASVA met deze folder ten offer is gevallen aan de inkapseling in de neo-kapitalistische consumentenmaatschappij, blijkt wel uit het feit, dat geld als het voornaamste struikelblok wordt gezien. Op de aanvangsvraag U bent tijdens de inschrijving nog geen ASVA-lid geworden, waarom niet? laat de ASVA als belangrijkste reacties volgen: ü was platzak. want uw beurs was weer te laat of uw ouders hadden nog niet betaald en V vindt het ASVA-lidmaatschap te duur. Dat zal dam wel, maar is het allemaal de schuld van het kapitaal? U bent het met de politiek van de ASVA niet eens. opperi de folder verder. Dat is heel goed mogelijk. Vorig jaar heeft de ASVA veel kritiek gehad op de steun aan de Maagdenhuïs-be-eir'mg. Maar door die acties is een stroomversnelling ontstaan in het herstructureringsvraagstuk. Voor het eerst sinds jaren bestaat er voor de studenten uitlicht op een reëel medebeslissingsrecht binnen de universiteit. Hierdoor kunnen ze invloed uitoefenen op de beslissingen, die over henzelf worden genomen. De oude verhoudingen u-orden afgebroken, de democratisering zet door.

Optimistische klanken, die meer doen denkeu aan het vertrouwde reclamejargon dan aan de harde activistentaal. Het is ASVA's voorzitter Johan Middendorp, die deze week heeffl aangekondigd sabotage-technieken te omwikkelen om de „schaamteloze" bestuursorganisatie van minister Veringa te ondermijnen. In de folder klinkt daar heel zachtjes iets van door: Meer dan ooit is het nu noodzakelijk de verkregen winst te consolideren. Daarvoor is een krachtige studentenorganisatie nodig.

U wist niet wat ASVA was is ook een mogelijkheid. De folder: Nu weet u het wel. Bovendien heeft u de lamste maanden kunnen zien, wat we doen.

PEN foto waarop dikke rookwolken J-Juit de pijpen van de Hoogovenfabrieken de lucht boven IJmuiden verduisteren is door Rotterdams burgemeester Thomassen tijdens een hearing in Hoek van Holland een falsificatie genoemd.

Tegen deze beschuldiging hebben de Actiegroep Schone Lucht Randstad- Zuid en de fotograaf, de Zaandammer Dolf Kruger. protest aangetekend. De actiegroep wil iets ondernemen „om duidelijk te maken dat er niets met de toto is gebeurd".

De hearing waarop Rotterdamse burgemeester sprak handelde over een eventuele vestiging van een Hoogoven-bedrijf in Hoek van Holland. De actiegroep had de bewuste foto twee weken geleden laten maken als bewijs dat Hoogovens niet „een van de mooiste industrieën" is — zoals burgemeester Thomassen /.ei.

Fotograaf Dolf Kruger zei woensdag op de beschuldiging: „Dit is beslist geen trucfoto, het is een doodgewone afdruk van een doodgewoon negatief. Die wolken zijn ook met mensenogen te zien en zijn soms nog veel erger dan op de foto".

De inwoners van Hoek van Holland, die de hearing bijwoonden, waren bang dat door de vestiging van Hoogovens Hoek van Holland het karakter van badplaats zal verliezen.

Een groep kampeerders demonstreerde in stofjas en met gasmaskers op. De badmode voor 1980.

TTèï is dezer dagen vijf jaar geleden -1--1 dat een expositie van de Gorcumse kunstenaar Wil Ferwerda in Gorcuros, stadsschouwburg niet doorging omdat ene ridder van Rappard de werken minder geschikt achtte voor het grote publiek. Deze gebeurtenis heeft Van Rappard, Ferwerda en Gorcum nationale faam opgeleverd. In dat voorjaar van 1965 deed de heer Van Rappard twee brochures het licht zien: Nota betreffende de verantwoordelijkheid van de plaatselijke overheid tegenover de kunst en Grenzen van overheidsbemoeiingen bij kunst en cultuur. In een daarvan blijkt de achtergrond van het hele handelen en denken van deze magistraat uit de volgende alinea:

„De school waar ik uit stam, en dat is in wezen de school van allen die in het voorgaande en het bestaande nooit het geheel van Gods plan in deze wereld zullen kunnen ontkennen, laat staan vernietigen zoals de kunstenaar Appel pleegt voor te staan, gaat nog altijd uit van de gedachte dat kunst erop gericht moet zijn om de goede smaak van de mens te veredelen, die mens tot schoonheidsbesef op te voeren en door training van diens oog en oor een middel tot wat de Duitser noemt Selbstverwirklichung te zijn". Maai' Ferwerda maakte „getoermenfceerde reprodulcties" en „psychotische extrementen", als u begrijpt wat de ridder bedoelde, en dat kon niet in De Doelen in Gorcum, aldus het stichtingsbestuur van de schouwburg, met Van Rappard aan het hoofd.

Nu, vijf jaar later, zal er in Gorcum toch een expositie van diezelfde werken komen. Ferwerda is inmiddels uitgeweken naar Dordrecht, maar Gorcum heeft hem niet vergeten. Waming, Ferwerda is back in town leest men momenteel op tal van affiches in de stad. De onlangs opgerichte galerij Kjerck heeft hem bereid gevonden zijm destijds zo omstreden schilderijen nog eenmaal binnen de Gorcumse wallen te brengen.

GALERIE-HOUDER Dries van Zon heeft eerst geprobeerd via de gemeente Gorcum werk van Ferwerda in leen te krijgen. Het gemeentelijk archiefgebouw herbergt stapels echte Ferwarda's, verworven via de contraprestatie-regeling. Dit weid zonder motivering geweigerd. Wethouder Ferwerda's, verworven via de contrabeien sinds enkele maanden opvolger van PvdA-man De Ronde, maakte Van Zon duidelijk, dat dit om de een of andere ambtelijke reden niet kon. „Maar vroeger bij De Ronde konden we het altijd zo weghalen", weet Van Zon. „We hoefden alleen een ontvangstbewijs te tekenen. En de contra-prestatie-regeling zegt toch ook dat het werk altijd voor exposities beschikbaar moet blijven. Maar ze willen gewoon geen expositie van Ferwerda hier"'. De werken die nu in Kjerck komen te hangen, zijn gedeeltelijk van de gemeente Dordrecht en verder van Ferwerda zelf.

Wethouder Fennema opende onlangs een tentoonstelling van Gorcumse kunstenaars. Misschien is zijn huidige onwil een gevolg van het feit dat er toen door zijn toespraak werd heengepraat. Daarna werden alle opgehangen werken bedekt met vellen papier vol revolutionaire kreten. „Nu hébben we jullie op een expositie getrakteerd*', sprak de heer Fennema toen verwijtend, „en dan gaan jullie zoiets uithalen".

De organisatie achter deze betoging is de groep Infiltratie 70 van Gorcumse kunstenaars. Een protest tegen het feit dat een Rotterdamse kunstenaar duizenden guldens mocht verdienen aan een versiering van de naar Van Rappard genoemde sporthal, was de eerste daad van deze infiltranten.

TIJENRY Charrière, de schrijver van ■"- de opzienbare roman Papillon en zijn uitgever Robert Laf font hebben laten weten niet te zullen buigen voor een opkomende vloed van anti-publikaties. (Een combinatie van literaire kwaliteiten en een indrukwekkende publiciteistcampagne hebben Papillon binnen anderhalf jaar een alleen maar bijbels te noemen oplage van een miljoen exemplaren bezorgd).

Een van de anti-publikaties — „De vier waarheden van Papilion" — is in afwachting van een rechterlijke uitspraak voorlopig in beslag genomen. De schrijver, George Menage, toont hierin op grond van politie-dokumenten aan, dat Papillon (de bijnaam van Charrière in de Parijse onderwereld van de jaren twintig en tijdens zijn staftijd op het Duivelseiland en belendende strafpercelen) vóór zijn veroordeling tot levenslang wegen'; moord, een door de politie betaalde verklikker was.

In een tweede anti-boek wordt het levensverhaal van Papillon vergeleken met het archiefmateriaal uit de Frans0 Bagno's in het Caribische gebied. De sterke anekdoten en grootste staaltjes van zelfopoffering in het boek blijken óf niet helemaal waar te zijn. óf te behoren tot de overgeleverde legendes, óf door anderen te zijn gepleegd.

Aan de waarde van Papillon als spannend avonturenboek voor oudere adolescenten doen de anti-boeken weinig af, maar ze zijn wel vervelend voor Charrière zelf. wiens Tati-hoedje niet meer weg te denken ia Parijse premières en wiens achl' gebruik van een wat verouderd aandoend ..slang" zo ademloos beluisterd wordt in een aantal si nog hardnekkig Tont Paris wordl noen;

Mvappersacademie l ' * ROTTERDAM 138129 |

gen&lling met hetgeen in rfschikn-de andif' landen \Seval, heeft het Kl O/TM) "" to vermeden research' bij universiteiten te ongezien dit in strijd r'omeT.met het n Nederland Warde beginsel dat de uni"teiten bü hm onderzoek F fxn strngenU eisen van ge- mofn worden ge- Wen". sehree" r 1 minister van 'erwijs, twee jaar en in zijn ►elichting op de van Gderwijs en Wegappen. JO/tno is ( combinatie Rijks

Watdoen ze net resdtaat van onder- Zoek9

toegepast JVfliurtuetenschoppei i ' >s de vraag, f deze verklaring w?e minister ojhet ogenblik nog i baar is, zo ze ; 1967 al houdbaar i Uit wat hiera volgt zal echter ?»■ dat het uirst moeilijk is, bel 1 voor reclstreekse researchechten van RO/TNO aan Nederig hogescholei te vinden. Het zal r wel duidelk worden, dat aan ' instituten oderzoeken ten bert van defene worden verricht ."at een aaial hoogleraren en !?!*happelijke medewerkers, die betrokkei zijn, nauwe relaties '"WO/TNO oderhouden. i het jaarveuag van RVO/TNO I 1967 staat te lezen: „De con-1° met de :ederlandse universi? en Tecnische Hogescholen k? o« k in st verslagjaar geva- II en iitgeb;id."

Is er iets tegen de research voor militaire doeleinden?

De voorstanders vinden, dat wie het principe van de zelfverdediging accepteert, ook wapens tégen de wapens van een mogelijke vijand moet ontwikkelen.

Een goede uitgangsstelling. Maar, zo schrijven de samenstellers van de congresmap van het anti-NATO-congres (november 1969 in Amsterdam): „Van verschillende zijden is er op gewezen, dat bij chemische en biologische militaire research de bestudering van de verdediging leidt tot bestudering van de aanval. Bijna al het fundamenteel onderzoek waarvan wij weten, dat het bij RVO geschiedt, kan gebruikt worden voor de ontwikkeling van aanvalswapens (gifgas, zenuwgas. oogstverdelgers, ziekteverwekkers)". Goed, de aanval is de beste verdediging.

Aad Brinkman en Jan van Amelsvoort, leden van de werkgroep, die in Eindhoven naar relaties tussen de technische hogeschool en defensie hebben gezocht.

We gaan nog even door: prof dr G. J. Sizoo — eme itus hoogleraar aan de Vrije Universiteit — is voorzitter RVO/TNO. Prof. jhr ir J. L. W. C. von Weiier — buitengewoon hoogleraar radio in Delft — bestuurslid RVO/TNO. P:. V Bouman, — hoogleraar fysiologie en medische fysica in Utrech! enlang directeur te zijn liet Instituut voor Zintuigfysiologie, nu adviseur van deze instcK!

Tot slot de eind vorig j i den prof dr J. A. Cohen, hoogleraar fysiologische scheikunde, toegepa: mologie en radio-biologie in Leiden en directeur van het medisch-biologi-ch laboratorium RVO/TNO. Hij was een typisch voorbeeld van de auto;■: hoogleraar, die van geen kritiek op zijn wetenschap en zijn opvatting wilde horen.

Op 21 april vorig jaar sprak hij op een symposium over atomaire, biologische en chemische oorlogvoering van de Leidse filosofische faculteit en

haalde daar een verhaal over Ca' ne Lonsdale aan, die in de Tweerit reldoorlog wetenschapsmensen in Engeland probeerde over te halen, niet voor de oorlogsindustrie te werken. Conclusie van prof Cohen: „Zij werkte dus voor Hitler". Een conclusie, die in de zaal nogal wat opschudding verwekte. Een aardig thema om uit te werken op het aanstaande congres van de Bond voor Wetenschappelijke Arbeiders.

is vaak niet leuk. De C°ol'naamst,l oorzaak is, dat de llvan zaken,leestal onduidelijk is wordt als L'Merliggendeoartij. Brieven wor- of heemaal niet beantfei' men vraagt naar niet ter zake fe.e gegevens zols godsdienst, befe.J'an de ouders evovoort, de soüirl.'hoet voor eej> soort rechtbank L?eerdere vrageistellers tegelijk Deze list is met eigen gemakkelik langer te mail ?ie ervaringen zl in vele geval- L et optreden va» een psycholoog L-eh- Deze heeft e kunst van het LJ*en tot wetenscfap verheven, zot He oorzaak niet ny is het gezicht t Qe baas niet of het feit kJe grootvader beroepsalcoholist de strucuur van je per- die je ingeschikt maakt \ . ebaan. tól,bekend, dat ieel wat van die C'ogische hocupocus flauwekul V V toch blijft it gewoon door£' er de a ertentiepagma s na: met dehand geschreven s? te richten an psychologtsch- Een ökele hooglei V* ert> maar vai het regelen van zaken fcj de wet is geen ' j[* daarom aards dat de PTT het I ?6tlnelijk in eer andere richting » In een idvertentie voor voor dit staatsbedrijf !)>j,*ij: Bij deze slectie-taak zoekt lbo,, "aar andere fin de traditione*dir len van benaèring waarbij de „onderiuorjen" is ooti de se- Onzi gedachten gaan Se cc" samenspl, waarin beide \ Lfs oelij/ce veroitn-oordelijklie- \ef>ben. Wij zoken met name ï,£r jongere'of o'.dere psycholofr le evenals wij bewaren hebben (,,

ALS de bezoekers van de teac --* Sekssamen het vri i met elkaar eens kunnen leeft Rotterdam nog vóór het eind van de week een "stichtin. vordering van Contact en Gelegenheid, die een trefcentrum zal gaan exploii. De teach-in-organisatorcn NVSH. Algemene Rotterdamse Studenten Veren: erlandse ' eniging van Homofielen COC, Rotterdamse Studenten Werkgroep Homosexualiteit, homofielen jongerencentrum „Apollo", Man-Vrouw-Maatschappij, „Seksie" en Scholieren Aktie Centrum. Zij schrijven in de d mentatie onder de kop Gelegenheid, dat wie niet over eigen woonruimte beschikt en seksueel contact wil. weinig andere mogelijkffeden Ipeeft dan

REDACTIE: henk huurdeman BIJDRAGEN: han van gessel bob groen (parijs) frans herrewijn wim phylipsen.

het park, de auto, een duur hotel of in het gunstigste geval een divan bij welwillende kennissen. En dat vinden de Sekssamen-organisatoren een vervelende situatie.

Er moeten nog wel een paar hindernisjes genomen worden voor Rotterdam beschikt over zijn tref centrum: „*n plaats waar mensen elkaar kannen ontmoeten en tegen- geringe vergoeding gerieflijk met elkaar kunnen slapen". Om te beginnen zal artikel 49 uit de Algemene Politie Verordening moeten worden geschrapt dat het gelegenheid geven en de daaraan verbonden „ontuchtige handelingen" verbiedt.

„Wees nou eerlijk.' het is toch eigenlijk gewoon modern club- en buurthuiswerk maar dan met iets meer", zegt gewestelijk NVSH-admimstrateur J. C. Montagne. „Vroeger hadden wij hier de CoolsingeL Daar flaneerden we als jongens en meisjes en maakten we contact. In een agrarisch dorp had je de Brink. Maar alf je tegenwoordig in de grote stad contact zoekt kom je toch in de commercie terecht? Er zullen natuurlijk spelregels moeten komen en bepaalde dingen moeten worden ondervangen. Maar voor sociaal-denkende mensen is dit een gewone zaak.'*

In het gebouw zouden dus naast een café/bar ook slaapkamers moeten komen en alle soorten voorbehoedmiddelen verkrijgbaar moeten zijn. Er zal een namenregister komen, maar dan uitsluitend toegankelijk voor de Gemeentelijke Geneeskundige en Gezondheidsdienst, voor het geval er geslachtsziekten zouden worden geconstateerd.

..Mijne heren, ter gelegenheid van het éénjarig bestaan van ons hotel ontvangen wij op donderdag 26 februar: om 11.30 uur de voltallige bezetting van de Nederlandse „Hair"-prodi Deze uitnodiging is bedoeld als een geste van een jong bedrijf jegens de jonge mensen van nu. (...) Het verjaarsanenu is geheel aangepast aan deze bijzondere gelegenheid en vermeldt o.a. specialiteiten waarvan de presentatie is onrtleend aan „Hair"'-thema's".

Brief van Esso Motor Hotel Amsterdam.