Nieuwe Apeldoornsche courant

Propaganda campagne in de Ver. Staten (Van onzen luchtvaartmedewerker). Luchtschepen hebben geduren. de de afgeloopen oortogsja» ren zeer belangrijke diensten be. wezen. De Goodyear Aircraf; bouwde voor de Amerikaansche Marine - een aantal halfs rijve luchtschepen, voorzien van twee motoren, welke patrouille- en anti-dulkboo. tochten ondernamen boven de wajeren van den Atlan. tischen en Stillen Oceaan, als. mede boven de eens zoo gevaarlijke Caraiblsche wateren. Reeds geruimen tifld zoek de Goodyear naar enkele promotors, die het aandurven, het luchtschip voor het Trans-oceanische passagiers, vervoer opnieuw e propageeren. Welnu, zij zijn hiermede glansrijk geslaagd en niemand minder dan Capiain Eddie Rickenbacker. Pre. siden L van de Eastern Airlines, verklaarde onlangs onomwonden i dat het luchtschip als zoodanig zeer goed me. de snelle lucht, diensten zou kunnen ooncurreeren. „Ik voel er veel voor, om desnoods morgen te beginnen", zei Rickenbacker, die hiermede veel stof in de luchtvaartwereld deed opwaaien Hel feilt blijft echter bestaan, dat er zeer serieuze plannen bestaan, om opnieuw speciale voor transoceanisch passagiersvervoer ingerichte luchtschepen te bouwen. Hiervoor heef. Goodyear een type ontworpen, dat een tojale lengte heeft van 300 me er. De bouwkosten ztjn op ongeveer vier en twintig millioen Gulden becijferd. De ver. voerscapaciteit bedraagt 288 passa. giers, he geen ongeveer tien keer zoo grooc is. als die der huidige trans-Atlantische vliegtuigen. Ric. kenbacker heef) gezegd, dat he; niet zijn bedoeling is ) om zoj'n luchtschip met passagiers vol te proppen. Wat we juia. missen in heil huidige luchtverkeer op dan langen afstand, is ruimte, waarin de passagiers zich kunnen bewegen, comfort, een geriefelijke cabine, een behoorlijke ee zaal. Dat alles was reeds voor den oorlog verwezenlijkt in de Duiloche Zeppelins, maar de Duitschers slaagden er niet in de noodige voorraden helium van Je Ver. Staten te verkrijgen. Zooals men weet heefi Amerika hierin het monopolie en zoo zijn er dus vele voorwaarden aanwezig, om die luctitschepenplannen door e zetten. De snelheid bedraagt 120 tot 144 km/uur, de vervoersprijzen kunnen uiterst, laag worden gehouden: Goodyear heef- deze berekend voor een luxueus ingericht vliegend mailschip voor 100 passagiers. Voor 12 cent per km. vliegS ge over den Oceaan, bagage en goederen kun. nen worden vervoerd tegen 30 cent per ton/km. Wa. zijn de voordeelen van het luchtschip boven het huidige iuchi... verkeer? Hier volgen enkele pini_ ten, welke de practische Amerikanen in overweging hebben genomen: een volkomen rustige over ochr. Het motorengeronk is nauwelijks hoorbaar. Absolute veiligheid by het gebruik van hellum.gas. StaoUuel . Veiligheid: zes motoren van 1100 pk. elk zorgen voor da aandrijf, krach'- Ingeval van motorpecu kun. nen deze onderweg worden gerepareerd. Zelfs op enkele mo ore.; kan he; luchtschip, zij het met verminderde snelheid zyn toch. vervolgen Het hiervoor benoodigde personeel is onmiddellijk beschikbaar. De ge. demobiliseerde Marine.vliegers zyn vol geestdrift en hopen ,.e mogen meedoen. Maar: he groote puotvik wil er niet aan, aljians momenteel niet.

Men is nog niet verge en, dat. de geschiedenis van he L luchtschip niet b paaid gelukkig is geweest. Hier. egenover süaat echter de schi.terendie staa; van dienst van de vele tijdens den oorlog gebouwde militaire iuchi schepen. Teneinij het pu_ bliek op de vele voordeelen van du goedkoope luchtvervoer te wijzen, is Goodyeaer in verschi'iende groote Amerikaansche bladen een adver. enüe_campagne begonnen Of deze plannen in de naoije toekomst werkelijkheid zullen worden, of Rickenbacker en Goodyeai- er werke'rjk in zullen slagen hun projecten door te ze) en, valt in di; stadium moei. lijk te zeggen. Maar ais symptoom is he L interessan., genoeg, veelzeg, gend zelfs.

De aanvoeren van versche visch, die vooral in IJmuiden van beteekenis zijn, worden voor het grootste gedeelte gevorderd voor export, waarvoor de beste kwaliteiten van nagenoeg alle soorten visch in aanmerking komen. Voor den Nederlandschen vischhandel was het Indertijd -een opluchting, dat men paal en psrk wist te stellen aan het willekeurig markten van de Hollandsche trawlers op Engeland, doch nu er zeer weinig visch voor binnenlandsch gebruik overblijft, acht men in kringen van vischhandelaren den toestand wederom funest. Men vraagt dch in deze kringen met bezorgdheid af, hoe de situatie zich zal ontwikkelen, als straks de geheele Scheveningsche trawlvloot ln zee is en de dan vanzelfsprekend grootere aanvoeren ook voor export zullen worden be siemd.

Naar schatting 10.000 kg. vet, die de parfumeriefabriek Flarimont te Maastricht op toewijzing had ontvangen voor verwerking in reukzalven en geneeskundige zalven, o a. scabieszalf voor de noodgebieden van Noord-Limburg, zijn naar thans ontdekt is, eenvoudig niet voor dit doel bestemd, maar door de fabriek in den zwarten handel, was gebracht. Een groot aantal hotelhouders, slagers, friturehouders en particulieren hebben van dit vet gekocht voor prijzen, varieerend van f 6.50—10.00 per kg. Een hoeveelheid van enkele duizenden kilo's was verkocht naar Rotterdam, waar men het vet in Amsterdam tot zeep liet verwerkenOngeveer de geheele hoeveelheid van het zwart-verkochte vet is achterhaald en in beslag genomen. In Amsterdam werd beslag gelegd op rum 7000 stukken zeep. Tegen de beide directeuren van Florimont, alsmede den man, die het vet van de hand deed, is procesverbaal opgemaakt, waarna ze in vrijheid zijn gesteld. Ook tegen de ruim 30 koopers van het vet is procesverbaal opgemaakt. Eerste contingent dpi. mariniers naar Indonesië. Vrijdagochtend ls te Amsterdam het eerste contingent dtenstplich ige mariniers scheep gegaan aan boord van de „Boissevain". In de loods werden de mariniers toegesproken door overste L. Lange veld, chef staf van he. corps mariniers. Het stafcorps van de Amsterdamsche politie zorgde voor muzikale omlijstang. Vandaag zal de „Boissevain" vertrekken.

HET accoord, dat de president van TieP-Nam, Eo Tsji Minh, in Maart van het vorige jaar met den Franschon Eoogen Commissaris in lndo-China, adm. Thierry d 'Argenlieu, sloot, is eigenlijk nooit van kracht geweest. Bet heeft eenvoudig niet ■ de kans gekregen, zijn waarde te bewijzen. Bepaald was, dat Tiet-Ham zelfstandig zo-u zijn, maar deel zou uitmaken van de Indo-Chineesche federatie en via deze van de F ranselte Unie. Cochin-China, het Zuidelijkste deel van Indo-China, dat door Tiet-Nam werd opgeëisclit, zou bij volksstemming beslissen, of het zich naar dien eisch zo-u. schikken, dan wel eveneens zelfstandig wilde worden. Dat was twistpunt nummer een. Eet tweede was, dat Frankrijk de controle hield over den buitenlandschen handel van Tiet-Nam en in verband daarmee een douanestation in de haven Eaiphong oprichtte, een vergunningsstelsel vnvoerde en alle koopwaar in beslag nam, die zonder licentie werd aangevoerd. Dat werd door Tiet-Nam gevoeld als een poging, om zijn, streven naar rechtsgelijkheid te dwarsboomen. AL die moeilijkheden zouden met een zekeren tact wel te overwinnen zijn geweest. Maar d'Argenlieu beging de psychologische fout in Juni, zonder een volksstemming af U> wachten, Corhin China onafhankelijk te verklaren. Stellig had

daad haar politieke achtergronden. Eo Tsji Minh wordt niet ten onrechte verdacht van linksche sympathieën. Dit dien hoofde moeten de grootgrondbezitters in Cochin-China weinig van hem hebben, zoodat zij d'Argenlieu allen steun verleenden, dien hij noodig had. Bovendien wordt Annam — een van de samenstellende deelen van Tiet-Nam, een zeker imperialisme verweten. Op het Fransche koloniale bewind sou een Tiet-N ameesclie kunnen volgen. De Franschen achtten zich daarom verplicht, een overheersching van het Zuiden door het Noorden te voorkomen. Zou Tiet-Nam met Cochin-China worden uitgebreid, zoo redeneerden ze verder, dan stijgt zijn bevolking van 13 tot 10 millioen en wordt het de allesbeheerschende macht in de Indo-Chineesche federatie, waartegen de beide andere landen, Cambodja en Laos met hun resp. S en 1 millioen inwoners weinig meer hebben in te brengen. AAN den anderen kant: ^ een zelctr egoïsme is den Franschen bij hun zorg voor de „onderdrukte" minderheden

ook niet vreemd geweest. Cochin-China is het beste deel van Indo-China — het levert heel wat rubber, hetgeen inhoudt, dat het Fransche kapitaal daar zoo zijn belangen heeft, die in geen geval in het gedrang mogen komen. Deze laten zich in een kleine, min of meer feodalen, staat beier behartigen dan in 'n grooten, wiens leiding bovendien am redenen van ideologie toch al geneigd is, de faits et gestes van den vreemdeling met Argusoogen gade te slaan en — indien gewenscht — te dwarsboomen. Eet is dus allerminst een wonder, dat de Fransche politiek den indruk wekte, uit te gaan van liet beginsel „Terdeel en heersch" — en met de linkerhand terug te nemen wat de rechter geschonken had. Dat heeft spanningen veroorzaakt, die vo

was er toen nog niet eens. Uiteraard mislukten de besprekingen in Frankrijk, zoodra dit nieuws bekend werd. Wel we-rd later een modusvivendi gesloten, maar de spanning bleef en groeide. 7EGEN Kerstmis is de groote uitbarsting gekomen. y iet-N ameesche nationalisten gingen tot den aanval óver, hun regeering vluchtte uit Hanoi het binnenland in. Het is sindsdien wel duidelijk geworden, dat de botsing van beide zijden grondig was voorbereid — en ook leek het er zeer veel op, dat het conflict tot het bittere eind sou worden uitgevochten. Want minister Moutet leek allerminst van plan, om nog eens met Eo Tsji Minh in onderhandeling te treden. Hij verklaarde althans, dat er een beroep zou worden gedaan op degenen, die het Indo-Chineesclie volk „werkelijk" vertegenwoordigen. Zoo dreigde er een koloniale oorlog. Intusschen schijnt dit gevaar weer bezworen te zijn. Eet Fransche kabinet heeft nog eens vergaderd en een rapport van Moutet aangehoord en tenslotte uiting gegeven aan zijn bereidheid, om in een sfeer van welwillendheid met de semi-autonome regeering van Tiet-Nam te onderhandelen. Wel bevat dit ,^emiautonoom" een beperking van bevoegdheid, die Eo Tsji Minh niet zal aanstaan, maar dat men bereid is, het conflict niet op de spits te drijven, is eH veel gewonnen. Hier i» geen bthoefte aan wapengekletter, maar aan rust.

Het eerste contingent hier te lande opgeleide mariniers, besiaanue uit 20Ó dienstplichtigen, is op de „Boissevain" scheep gegaan naar Indië De jongens begeven zich aan boord. Anefo P.

Om zes uur Vrijdagavond verhieven de leden der Provinciale Staten van Gelderland zich van hun zetels en sloot de commissaris der Koningin de winterzit ing van dit be. stuurscollege. Zeven uur hebben de Statenleden en mat hen de Gedeputeerden volgepraat op dien laa sten zittingsdag. Evenals den dag tevoren waren de algemeene begrootingsdebatten he. hoofdbestanddeel der disputen. Groote meeningsverschillen om. trent deze begrooting kwamen nie aan het licht en zoo was het eigenlijk geen wonder dat tenslo te alle leden zich vereenigden met deze begrooting en haar cijfers, welke aan inkomsten het bedrag van f 17.348.397.02 beloopen en aan uitgaven f 17.146.097.02, zoodat er een ba ig saldo van f 202.300 wordt verwacht. Het voorstel om f 2000 subsidie te geven aan de Volkshoogeschool te Eerbeek ontlokte den heer OOST. LANDER, Apeldoorn (AR) een diepgaande beschouwing over de noodzaak om d3 jeugd ook op te voeden in de rich ing van Godsgeloof. Hij was er niet van overtuigd dat het volkshoogeschoolwerk dit element in de vorming der jonge menschen bracht en vroeg uits el der beslissing tot men zekerheid had op dat punt. De heer MANDERS (PvdA) zag tn het feit da verschillende vooraanstaande mannen uit ons volk zich met het volkshoogeschoolwerk bezig houden een waarborg dat hier nut lg werk wordt gedaiin. Hij noodigde den heer Oostlander uit eens in Eerbeek te komen pra. ten en te onderzoeken. De heer MATSER, Arnhem (KVP) was het eens met den heer Oos lander, dat he - apostolaat van het Christendom ook in Eerb ek een taak heeft maar hij heeft vertrouwen in degenen, die de stichting der school voorbereiden. De heer KONING, Almen (CHU) zag de gevaren, welke de heer Oos lander opnoemde, niet. Na een korte beschouwing van dr. VAN ECK (Ged. St.) deelde de heer Oostlander mee de uitnoodiging

gaarne te aanvaarden en h:,t eens een jaar aan te zien vooraleer hij zijn steun aan de subsidie zal on houden. De Prov. Staten besloten om 10 pet. der netto-kosten per leerling voor het nijverheidsonderwijs, af. koms ig uit andere gemeenten, dan die waar de school gevestigd is, voor rekening der provincie te nemen. De bijdrage voor 1947 in de vervoerskosten van zwakzinnige kinderen om ond rwijs te genieten werd verhoogd tot f 50 per leerling. Besloten werd ieder jaar aan de Arnhemsche werkinrich ing voor zwakzinnigen f 5600 en aan de Wilhelmlnastichting f 1400 uit fce kee. ren. De wijze van subsidieering van landbouw. en tuinbouwcursussen werd herzien in dier voege dat f 0.50 per lesuur zal worden gegeven. De subsidie voor de vereenigingen voor kinderherstellings- en va. cantiekolonies en voor kleu erzorg werd verhoogd tot f 0.60 per ver. pleegdag. Ten behoeve van de PGEM zal een geldleening van f 4.000.000 worden aangegaan. Het voorstel tot halveering der provinciale bijdragen in de kosten voor de verpleging van behoef ige krank- en zwakzinnigen werd pas aanvaard nadat eenige leden daaromtrent hun visie hadden gegeven. Een deel der PvdA_fractie voelde meer voor verhooging der opcenten der grondbelas ing, maar daar daarvoor toch geen meerderheid e krijgen zou zijn lokte men geen stemming uit. Ged. Staten zullen de to stand koming van een brug bij Doesburg zooveel mogelijk b-vorderen. Bij het agendapunt betreffende de subsidieering der Arnh. Orkest, vereen, sprak de heer Sweens. Doe inchem (KVP) de hoop uit, dat nu het Rijk den steun aan die orkest anders wil regelen Ged. S ja,ten hun bes zullen doen deze belangrijke cultureele instelling voor het Oos -en des lands te behouden. De heer IJSSELMÏJIDEN. Arnhem (Ged. S aten) zegde dat toe. In de zomerzuting zal een desbetreffend voorstel aanhangig worden gemaakt.

Men schrijft ons: Voor he. eerst in de historie van dit typisch-Nederlandsche corps zijn eenheden van de Koninklijke Mare. chaiussee, bestaande uit dienstplichtigen. gede.acheerd in Indië. Twee compagnieën sterk, hebben zij hier ♦voet aan wal gezet om hun ge. mengd civiel-militaire taak uit te oefenen. Pootige kerels, die als bijna alle dienstplichtigen hun vele bezwaren tegen de ui .zending hadden Zij heb. ben een spoedopleiding vari vier en een halve maand gihad in de soldatenschool, de politioneele bevoegd, heden en het nfctorrijden; en gelijk het in he k Nedsrlandsehe Leger betaamde. waren zij in de beginne niet zeef gezien bij de troep. Thans is elke compagnie gedeta. cheerd bij een Infanterie-brigade en doe,, te.velde de noodige ervaring op. Bij elke voorpost in het rayon van de Infanterie-brigade ig een de. tachement gelegerd van deze kerels. Kleine detachementen, bestaande uit ongeveer acht man, waarvan de helft bestaat uit marechaussée s en de res„ uit manschappen van de Militaire Politie van het KNIL, elk detachement onder commando van een beproefd onderofficier van het KNIL. In de sleden verrichten zij ver. keerswerk en het Bataviaansche publiek heeft reeds kennis gemaakt met de stramme, correc.e figuren m e t de witte arm-omslagen en io<;dovertrokken, pla-te petten, de witte nestels van het wapen over den linkerschouder. Veel hebben zij nog te leeren, maar zij zyn er met hart en ziel bij. En zij hebben de bes e leermeesters i die een marechaussé e aieh wenschen kan: de kameraden uit het veld. die langdurige practische ervaring hebben en hen in de prac. tijken van allen dag op de hoogte brengen, van alle fijne knepen en ingewikkeldheden van he vak. En dan schuiven zij het vechtpetje achter op het hoofd en krabben zich verbaasd onder de kuif en dan zegt Willie van Oyen ui. Leeuwenboven: ...doar heb ik nouw goei schik in, maor se moeste al die sjlemiele van sjoerneliste in Nederland tegeiiek kepo sjie e, wan t wat hebbe me nouw van dit ales afgoweite? Primitief en misschien war bloed, dorstig uitgedrukt. Miir voor hen die dit nóg niet begrijpen, be teekent dit: — Wij wisten niéts van wat hier gaande is; willens en wetens heeft men ons blind en doof gehouden voor de roepende stem "jrt dit land, dat dringend smeekt om hulp. héél doodgewoon wat icensehelijke hulp voor een Volk, dat gebukt gaat onder een toestand van volko. men rechteloosheid en bandelooze terreur, dat geslagen is door de vreeselijkste ziekten en door honger En dan bergt dezo tuirecha i^see zijn mooie nesteia weg en Je platte pe_, leent vat een maat een panter, pakéan en sroop. de mouwen op. Nóg weet hij niets van de poiitiek. nog begrijpt hij mets van de groo.e ruzie om hem heen. — laar hij schudt do herinitb'.ing aan da ,-taU van de schouders en naast zijn kameraad van het KNIL trek, hij er uit. En zal uit modder- eenzaamheid, uit ontredderde kampongs en "stinkende poliklinieken, ui. kleine passars en een toegestoken hand ann den Indo. nesiër, een nieuwe bladzjde schrijven in het boek der marechaussee. Een bladzijde van naastenliefde, plichtsbesef en een bevrijdend ont. waken.

Wegens het bereiken van den 65jarigen leeftijd heeft de heer O. R. Berger, secretaris der gemeen e Ede, den raad verzocht hem rervol ontslag te verleenen met ingang van 1 April 1947. De heer Berger, aanvaardde in 1911 dit ambt en bekleedde dus 36 jaren achtereen he, secretarisschap.

Walvischtentoonstelling in „Artis" te Amsterdam. In het zoölogisch museum van den Amsierdamschen dierentuin wordt thans een tentoonstelling voorbereid onder leiding van Prof. L. F de Beaufort, Een 4 meter lange en 2 meter hooge schedel van een Zu'delijke walvisch. Het dier moet zeker 25 meter lang geweest zijn. Anefo P,

Zijt gij degene die komen zou, of verwachten, wij een ander. Lukas 7 : 19. Dat is de vraag van een teleur, gestelde. Johannes de Dooper, wegbereider van Jezus, twijfelt. Hij heeft zijn volk niet gespaard en zijn woorden waren striemend en fel geweest, hij heeft de heilige huisjes van vrome zelfgenoegzaamheid, meedoogenloos omvergeworpen: Christus komt! Bekeert u, want de groote dag der verlossing is aangebroken. De dag van oordeel en van verlossing. Wat heeft Johannes er mede bedoeld? Nu zit hij in de gevangenis en hij overdenkt dit alles. Zijn discipelen vertellen hem van Jezus' optreden, van zijn teekenen, zijn wonderbaarlijke genezingen en van het getuigenis dier menschen: een groot, profeet is onder ons opgestaan. Johannes hoort dit alles — en dan komt de twijfel. Heeft hij zch den gang van zaken niet anders voorgesteld? Wat heeft hij eigenlijk verwacht? Zijn vraag aan Jezus is eigenlijk dezelfde als die, welke de discipelen later stellen: zult gij in dezen tijd het Koninkrijk oprichten? Uit zijn vraag spreekt een zelfde mentaliteit als waar. van Petrus later blijk geeft: Heer, dat zal u geenszins geschieden. Een mentaliteit, welke Judas tot een verrader zou maken. Teleurgestelde nationalisten. Ze volgden Jezus, met prijs geven van alles, want zij zagen in Hem een kampioen voor hun idealen. Dat is alles zoo menschelijk. Johannes heeft gehoopt, hij heeft het Godsrijk op aarde al zien aanlichten, En inplaats daarvan — het lijkt immers niet op het ontketenen van een machige volksbeweging. Er gebeurt eigenlijk niets en Johannes zit in de gevangenis op zijn dood te wachten! Zijt gij werkelijk, wat ik van u verwacht heb? En dan Jezus antwoord. Vertel Johannes, wat gij gezien hebt. Is dat nog niet voldoende? De menschen van dit geslacht zijn als de kinderen, die op de markt zitten en elkaar toeroepen: wij hebben u op de fluit gespeeld en gij hebt niet gedanst. Dat is eigenlijk de kern. Wij zijn niet zooveel beter, dan Johannes. Menschen, boordevol met goede bedoelingen -en torenhooge plannen en verwachtingen. Christus komt in ons leven en wij stellen ons er wonderveel van voor. Nu zullen de plannen worden verwezenlijkt, wij zullen kerk en wereld hervormen. Christus zal op aarde het Godsrijk, waarvan wij droomen, bevestigen en zijn vijanden — onze vijanden — verpletteren. In plaats daarvan: Christus bij de tollenaren en zondaren. Geen geweldige daden, maar enkel erbarmen. Denkt gij nu werkelijk, Heer, dat ge zóó iets zult bereiken? Wij hebben de noodige ervaring en wij weten precies wat er van terecht zal komen. Wij hebben ons program van actie gereed. Christus kan het zoo maar overnemen. Zijn wij niet als Johannes? Gevangen in onze programs? Jezus antwoord op de vraag van Johannes is het antwoord op onze vraag: Zijt gij wel degene naar, wien wij u houden? Christus antwoord: gij gijt als de kinderen die elkaar op de markt toeroepen: waarom hebt ge niet naar mijn pijpen gedanst! Dat is vernietigend, onbarmhartig. Het antwoord kan de twijfel alleen maar verhoogen. Maar Christus doet meer. Er komt een zondares tot Hem, een vrouw, voor wie niemand een goed woord over heeft. Tot haar strekt Christus zijn reddende hand uit: uw geloof heeft u behoudenDat is het antwoord aan Johannes. Dat is Zijn antwoord aan ons zelf Het is het antwoord der onpeilbare genade-