Provinciale Drentsche en Asser courant

Indien U iets weivcht te koopen of te verkoopen, te huren of te verhuren, voor slechts 25 cent heeft U een kleine advertentie in dit blad, waarmee U alle kans van slagen heeft.

Vrijdag, den 30 Mei 1930. Veroordeeld wegens: Bedriegelijke bankbreuk: Jan T. te NieuwWeerdinge, tot 2 maanden gev. Mishandeling: Johannes Hermanus W. en Hendrik M., beiden te Coevorden, ieder tot 1 maand en betaling van f 4.50 aan H. Smeenge. Meineeed: Cornelis K. te Dwingeloo, tot 4 maanden gev. Overtreding motor- en rijwielwet: Teunis van S. te Hilversum, tot f 50 subs. 50 d. hecht, en 6 maand ontzegging rijbewijs (met gedeeltelijke bevestiging en vernietiging vonnis Kanton Meppol.) Teunis van S. te Hilversum tot f 30 subs. 30 d. hecht, (bevestiging vonnis Kanton Meppel). Kantongerecht te Emmen. Zitting van 22 Mei 1930. Veroordeeld : Wegens overtr. der Invaliditeitswet: K. L. te Emmer-Compascuum, 16 x f0.50 s 16 x 1 dag. Wegens overtr. der Veiligheidswet: J. de G. te Valthermond, 2 x f3 s 2 x 3 dg., P. W. te Valthermond, 2xf4s2x4 dg., W. v. d. H. te Valthermond, f 6 s 6 dg. Wegens overtr. der Ongevallenwet K. L. te Emmer-Compascuum, f4 s 4 dg. Wegens rijden over eens anders grond: K. M. te 't Haantje fl s 1 dag. Wegens als bestuurder van een motorrijtuig bij kruising van een weg voor het verkeer van rechts den doorgang niet vrijlaten : H. R. te Magele (den Ham) f 15 s 15dg. Wegens als bestuurder van een motorrijtuig, waarmede over een weg wordt gereden, het rijtuig niet doen stilhouden wanneer de veiligheid van het verkeer zulks vordert: W. J. v. K. te Ter-Apel f12 s 12 dg. met toewijzing civiele vordering tot een bedrag van f 12.Wegens straatschenderij E. J. H. te Odoorn f4 s 4 dg. en A. J. H. aldaar f2 s 2 dg. Wegens in staat van dronkenschap op een rijwiel gezeten daarmede over een weg rijden : G. H. H. te Ter -Apelkanaal, J. H. te Emmer-Erfscheidenveen en W. J. P. te Ter-Apel ieder f8 s 8 dg. Wegens met een motorrijtuig over een weg rijden op zoodanige wijze dat de veiligheid van het verkeer in gevaar wordt gebracht: G. H. te Schoonoord f25 s 25 dg.

Wegens overtr. Verord. winkelsluiting Emmen: A. N. te Nw.-Dordrecht fl s ldg. Wegens gevaar voor heidebrand doea ontstaan: W. K. te Kibbel veen f12 sl2dg. Wegens overtr. der Spoorwegwet S. C. de V. te Veendam f 15 s 15 dg. Wegens veeweiderijS. de L. te Odoornerveld f2 s 2 dg.' Wegens verkeerd uitwijken H. v. W. ta de Loo en J. Z. te Valthermond ieder ï'i s 1 week Tuchtschool. Wegens rijden met een motorrijtuig zonder te zijn voorzien van rijbewijs: B. B. te Roswinkel f10 s 1 week Tuchtschool. Wegens rijden met een rijwiel zonder licht: G. H. S. te Nw.-Schoonebeek en H. B. te Emmerschans ieder f3 s 3 dg. Wegens overtr. der Leerplichtwet S. Z, te Holsloot en G. H. T. te Nw.-Schoonebeekerveld ieder f5 s5dg., P. de J. te EmmerErfscheidenveen en J. K. te Barger-Oosterveen ieder f2 s 2dg; J. B. te Oud-Schoonebeek, O. O. te E.-Erfscheidenveen, F. S. te Nw.-Amsterdam en H. D. te Kleindijk ieder fl s 1 dg; M. M. te E.-Compascuum en T. H. C. M. te B.-Oosterveen ieder f 0,50 s 1 dg. Vrijgesproken: P. J. te Stadskanaal gedagvaard wegens overtr. der Spoorwegwet en R. L. te Veenoord gedagvaard wegens overtr. der Jachtwet.

vijf en twintig duizend 25000 welgestelde Drentsche gezinnen bereikt U met een advertentie In de Prov. Drentsche en Asser Courant 45000 duizend gezinnen MEI DE mmmmi drentsche ma (Prov. Dr. en Asser Corrant, Meppeler Nieuwsblad, De Zuid-Ooster, Coevorder Nieuwsblad.) in Drenthe en Noordelijk Overijsel. Advertentieprijs in ds vier bladen slechts 25 ct. p. repel Bij contract aanmerkelijk lager Een publiciteit Nergens in heel ons land intensiever. Nergens in heel ons land goedkooper. Advertenties worden aangenomer door : Bureau Prov. Dr. en Asser Courant, Assen. Bureau Meppeler Nieuwsblad, Meppel. Bureau De Zuid-Ooster, Emmen. Bureau Coevorder Nieuwsblad, Coevorden.

Zoolang de rijksdaalders met de beeltenis va n onze Koningen Willem 11 en Willem 111 „Qtr in omloop zijn — zoolang zal iedere Nederlander, die zulk een geldstuk een oogeublik nauwkeurig beschouwt, er nog aan herinnerd worden, dat er eens een stevige band bestaan heeft tusschen het Koninkrijk der Nederlanden en den door-Duitschland, Belgie en Frankrijk begrensden staat, welks regeerend lioofd over enkele dagen een bezoek op Het Loo bij onze Koningin gaat brengen. Immers : onze zilveren munten uit dien tijd yermelden achter den naam des Konings, welks beeltenis zij dragen, als tweeden titel : O, H. v. L. — waarmede gezegd wilde zijn, dat de Koning van Nedertand toeti tevens Groothertog van Luxemburg was. Deze twee waardigheden, in één persoon vereenigd, duidde en duidt men aan met den naam „personeele unie" ; staatsrechtelijk en formeel is het feit, dat beide kronen door één vorst of vorstin gedragen worden, de eenige band, die de rijken in zulk een geval samenbindt. Praktisch baalt de drager dier kronen intusschen den band wel eens wat nauwer aan. Wat mag de reden zijn, dat, nu Nederland nog door een Vorstin uit het Huis OranjeNassau geregeerd wordt, de Luxemburgsche groothertogelijke kroon gedragen wordt door een afstammelinge van den tak NassauWeiburg ? Toen Koning Willem 111 den 23en November 1890 stierf, beteekende dit het einde van den jongsten tak van het huis Nassau en daarmede nam de personeele unie tusschen Nederland en Luxemburg een einde. Wilhelmina, prinses van Oranje-Nassau, volgde haar vader op als Koningin van Nederland — in Luxemburg echter ging de kroon over aan het hoofd van den oudsten tak van net Nassausche Huis. Volgens artikel III van de Luxemburgsche grondwet én volgens de bepalingen van de Huiswet van Nassau, werd hertog Adolf van Nassau uitgeroepen tot groothertog van Luxemburg. Deze Huiswet was een overeenkomst, In 1783 tusschen de vier toen bestaande takken van het Nassausche Huis getroffen, waardoor zij elkander wederkeerig hun bezittingen en de onderscheidene verkregen aanwinsten daarvan, waarborgden, in geval een der takken zou uitsterven. De bepaling betreffende Luxemburg waren door het Weener Congres en door twee conventies tusschen de Nassausche agnaten (naaste bloedverwanten van vaders zijde) bekrachtigd. De gezondheidstoestand van Koning Willem III was oorzaak, dat hertog Adolf van Nassau reeds sinds den llen April 1889 als naastverwante agnaat tot het regentschap van het groothertogdom geroepen was: een voorbode van den naderenden overgang der kroon, die daardoor welhaast onopgemerkt geschiedde. Den 23 Juli 1891 deed groothertog Adolf 1 zijn plechtige entree in de hoofdstad des lands. Merkwaardig zijn de woorden, welhaast vèrprofetisch te noemen, die de stamvader van het tegenwoordig regeerende huis reeds bij de aanvaarding van zijn regentschap (in 1889) uitte in antwoord op de toespraak van den Luxemburgscheu Kamerpresident: „Van dezen dag af ben ik, gelijk gij, Luxemburger tot op den grond mijns harten. Het is mijn ernstige wensch met u te werken voor het geluk en den geestelijken vooruitgang van ons gemeenschappelijke vad.-land even als voor de bevestiging van zijn zelfstandigheid en onafhankelijkheid tegenover de andere Europeesche mogendheden !" Dat woord hebben zijn kinderen en kindskinderen gehouden gelijk het betaamt — tot zelfs in den gruwelijken wereldoorlog, waaronder het kleine, neutrale, doch door Duitsche overmacht bezette Luxemburg, zwaar leed. Adolf I was gehuwd met prinses Adelheid van Anholtz-Dessau; zij hadden twee kinderen: prins WiUera. de latere Groothertog Willem IV en prinses Hilda, die de gemalin werd van den «rfprins, later Groothertog van Baden. Toen hij de regeering aanvaardde was Adolf I al 73 jaar en na een tiental jaren (den 4den April 1902) werd hem het juk te zwaar ; toen vertrouwde hij de regeeringszorgen toe aan zijn vermoedelijken opvolger, die den titel van Luitenant-plaatsvervanger kreeg. Drie jaren later stierf de eerwaarde vorst, op 88-jarigen leeftijd te Hohenburg in Beieren. * Zijn zoon Willem IV, de vader der tegenwoordige Groothertogin, regeerde voorspoedig van 1905—1912. Toen overleed hij, na een langdurige en ernstige ziekte (den 25 Februari 1912) op het „Luxemburgsche Loo", het slot fc: Colmar-Berg. Willem IV was 21 Juni 1893 gehuwd met prinses Maria-Anna van BraganZa-Löwenstein, een dochter van koning Dom Miguel 1 van Portugal. Zij kregen zes kinderen: t.w: de prinsessen Maria Adelheid (14 Juni 1894, f 24 Jan. 1924), Charlotte (23 Jan. 1896); Hilda (15 Febr.) 1897); Antoinette (7 Oct. 1899) Elisabeth (7 Maart 1901) en Sophie (14 Febr. 1902). Het meerendeel hunner werd, naar Luxemburgsch-vorstelijke traditie, geboren op het zoo schilderachtig gelegen landelijke kasteel-Berg, waar men, van den trein uit, de rood-vvit-blauwe driekleur ziet waaien, als de groothertogelijke familie er vertoeft. Reeds tijdens de ziekte van Willem IV heeft diens gemalin, groothertogin Maria-Anna, het regentschap gevoerd en dat bleef zoo, tot de oudste dochter, Maria Adelheid, vier dagen "adat zij meerderjarig was geworden, den troon besteeg (18 Juni 1912). Dit Wa s mogelijk geworden door een Wijziging van de Huiswet vit» Nassau, Welke haar vader nog tijdens zijn leven had Weten te bewerkstelligen, zoodat de troonsopvolging voortaan ook in de vrouwelijke linie •Hogelijk werd. , T ot na het uitbreken van den wereldoorlog .flioegen de zwakke schouders van deze

schoone jonge Vorstin de Kroon van het Groothertogdom, maar in de gruwelen van dien krijg heeft zij, hoewel moedig en toegewijd, niet steeds den weg weten te vinden, welken zij, bij nader inzicht, misschien beter had kunnen gaan ; het is hier echter thans de plaats niet, daarop verder in te gaan. Genoeg zij, dat binnenlandsche woelingen en buitenlandsche lasten groothertogin Maria-Adelheid bewogen, — den 9en Januari 1919 — ten behoeve van haar oudste zuster, prinses Charlotte*. afstand van den tiroon te doen ; zij verliet haar Vaderland, dat haar den 18en Juni 1912 met jubelkreten inhaalde als de eerste op Luxemburgschen bodem geboren draagster der kroon, en stierf in den vreemde. Het heeft, na den wereldoorlog, wel enkele malen gespannen om Luxemburg's onafhankelijkheid, maar een eensgezinde patriottische demonstratie in de hoofdstad op den 27 April 1919, was het begin van beterschap in vooruitzichten en de groote in Parijs zetelende mogendheden verklaarden zich bereid, den uitslag af te wachten van een den 28en September 1919 te houden volksstemming, waardoor over den regeeringsvorm en de economische oriënteering van het land beslist zou worden. Alle meerderjarige mannen en vrouwen des Groothertogdoms namen aan deze volkstelling deel. De kiezerslijst bevatte 125.775 namen ; er werden uitgebracht 90.984 stemmen. De uitslag was : I. Politiek referendum : 85.871 geldige stemmen. Groothertogin Charlotte 66.811; Republiek 16i,885; een andere Groothertogin 1.286; een andere dynastie 889; ongeldig 5.113 . II. Economisch referendum : Aansluiting bij Frankrijk 60.133 stemmeen ; idem bij België 22.242 ; ongeldig 8.609. De uitslag daarvan was, gelijk de goede Luxemburgers dat niet anders verwacht'ten : ongeveer 80 pet. van de uitgebrachte stemmen was voor de regeerende Groothertogin Charlotte, en een groote meerderheid verklaarde zich tevens voor een economisch verbond met Frankrijk. Dit laatste is weliswaar niet doorgegaan, maar het is hier ditmaal onnoodig, na te gaan, waarom dat mislukte. Genoeg zij, dat de overgroote meerderheid der tot stemmen gerechtigde Luxemburgers te kennen gaf, dat zij gelegeerd wenschten te blijven worden door Groothertogin Charlotte. Van dien dag af, aldus prof. Herchen, kon zij met recht zeggen, dat zij „de wettige souverein van Luxemburg was, niet alleen door erfopvolging, maar ook krachtens den vrijelijk uitgesproken volkswil." Den 6en Nov*. 1919 trad Groothertogin Charlotte in het huwelijk met haar neef pins Felix van Bourbon en Parma ; deze echtvereeniging werd gezegend met een zestal kinderen, allen op het Luxemburgsche stamslot-Berg geboren; de oudste, kroonprins Jean, den 5en Jan. 1921. Het is moeilijk of misschien wel ondoenlijk, te overwegen of iets beter is, zooals het i s, of zooals het had kunnen wezen. Toch lijkt het wel veilig te zeggen, dat het goed is, dat de personeele Unie tusschen Luxemburg en Nederland niet meer bestaat. Dat er overigens een waarlijk goede en recht hartelijke verstandhouding tusschen het land van Koningin Wilhelmina en dat van Groothertogin Charlotte bestaat, is bekend. En het aanstaande vorstelijke bezoek is daarvan nog een zeer gewaardeerd bewijs te meer. Omtrent dit bezoek wordt nog gemeld, dat Prinses Juliana de Groothertogin zal verwelkomen te Arnhem ; dat te Maastricht de personen, die H. M. heeft toegevoegd aan haar gasten, zieh ter beschikking zullen stellen van de Groothertogin en den Prins ; dat van dat station af, de gasten per Koninklijken trein zullen reizen naar Apeldoorn ; dat de Commissarissen der Koningin van Limburg en Gelderland, de burgemeesters en de bevelhebbers in de Iüe en He militaire afdeeüngen, respectievelijk te Maastricht en Arnhem, de Groothertogin en den Prins aan de stations zullen begroeten. Verder, dat de aankomst aan het station Apeldoorn is vastgesteld op 2 Juni om 17 u. 13 min., alwaar Hare Majesteit en Prins Hendrik de vorstelijke gasten zullen opwachten en ontvangen. Op het perron zal worden opgesteld een eere-compagnie met regimentsvaandel en regimentscommandant van het 8ste regiment Infanterie en het muziekkorps van het 1ste regiment infanterie. Er wordt naar het Paleis gereden in rijtuigen a la Deaumont bespannen. Het eerste Koninklijke rijtuig zal worden geescorteerd door den adjudant en den ordonnansofficier van dienst van de Koningin. Des namiddags zal een galadiner worden gehouden in de groote eetzaal. Een extra-trein zal de verdere gasten, onder wie de hoofden van missiën en enkele Nederlandsche regeeringsautoriteiten, naar het Paleis Het Loo en, na het diner, wederom naai - de residentie brengen. Het diner zal worden opgeluisterd door de muziek van de Koninklijke Militaire Kapel. Op 3 Juni zullen de Luxemburgsche gasten, vergezeld door de Koningin, den Prins en de Prinses per automobiel naar Soestdijk gaan om een bezoek te brengen aan de Koningin-Moeder. Aldaar zal het noenmaal gebruikt worden. Des avonds zal te Apeldoorn een vuurwerk ter eere van het bezoek worden afgestoken. Op 4 Juni zullen de Groothertogin en de Prins van Luxemburg, na het noenmaal, Het Loo verlaten en van het station Apeldoorn, via Arnhem en Maastricht naar hun land terugreizen per extra Koninklijken trein. Bij den rit van Het Loo naar bet station Apeldoorn en het vertrek vandaar, zal overeenkomstig hetzelfde ceremonieel als bij de aankomst op 2 Juni worden gehandeld. Op het perron van het station Apeldoorn zullen aanwezig zijn een eere -compagnie met regimentsvaandel

en regimentscommandant van het 19de regiment infanterie, benevens het muziekkorps van het 1ste regiment infanterie.

In de Woensdag gehouden zitting van het Olympisch congres was het voornaamste punt van bespreking het voorstel van de commissie voor het amateurisme. Hierop neerkomende, dat als amateur voor de Olympische spelen slechts die athleten zijn te beschouwen, die volgens de statuten en reglementen van de internationale federaties waartoe zij behooren. eveneens amateurs zijn mits de amateursbepalingen van die federaties voldoen aan de bepalingen van het congres te Praag. Derhalve zijn uitgesloten volgens dit voorstel die athleten die als beroepsspelers fungeeren in hun eigen of in een andere tak van sport, of als zoodanig hebben gefungeerd, alsmede die athleten, welke vergoeding voor loonverlies ontvangen. Over dit voorstel werd zeer breedvoerig gediscussieerd. Het duurde langen tijd, voordat tot stemming werd overgegaan bi] welke stemming het voorstel werd aangenomen met 90 tegen 20 stemmen. Als aanvulling op dit besluit kwam een voorstel van België aan de orde, inhoudend dat verlof met behoud van salaris voor Olympische sportlieden niet als vergoeding van loonderving is te beschouwen, mits de werkgevers het loon niet terugbetaald krijgen van den betrefl'enden sportbond of federatie. Ook over dit voorstel werd uitvoerig van gedachten gewisseld, waarna besloten werd er den volgenden morgen over te stemmen. (N. R. Crt.) BILJARTEN. Om het wereldkampioenschap. De uitslagen van Dinsdag en Woensdag van dit tournooi, dat te Antwerpen wordt gehouden, luiden: Pnt. Br. H.S. Gem. Corty (Fr.) 400 22 73 18.18 Van Vliet (N.) ... 375 22 75 17.04 Meyer 400 24 65 16.66 Foerster 194 23 74 8.43 Van Belle (B.) ... 400 13 136 30.77 Agassiz (Zw.) ... 129 12 36 10.75 Dedoncker ...... 400 29 86 13.79 Dommering ... 281 19 48 9.69 Foerster 400 19 37 21.05 Van Vliet 389 19 131 20.52 Corty 400 20 26 20.—Meijer 224 20 37 11.20 Soussa 400 12 111 33.33 Agassiz 119 12 29 9.91 Dommering ... 400 16 72 25.— Gabriëls 263 16 151 16.26 Van Vliet 400 29 58 13.79 Luypaerts 319 29 81 l?-* 4 Moons ■.. 400 '8 139 50.— Meijer 157 7 102 22.42 Soussa 400 13 131 30.76 Dommering ... 143 12 40 11-91 Baltus 400 19 72 21.05 Foerster 279 18 120 15.50 Soussa 400 12 108 33.33 De Doncker ... 187 12 80 15.58 Luypaerts 400 12 9o 33.33 Meijer 350 12 100 29.33 BOKSEN. HOE CARPENTIER ZIJN EERSTE GELD VERMENDE. Men weet het, schrijft „Sport in Beeld", zoowel de bokser Georges Carpentier als diens vroegere manager, Francois Descamps. beiden zijn „des messieurs arrivés". Rijk ! Descamps is industrieel. Woont in een luxueuse villa aan de oevers van de Aube. Georges stopte zijn brandkast vol door middel van bokshandsehoenen, filmspel en vaudeville-gedoe. Maar eens, eens was er een andere tijd. Ei- bestaat een gevleugeld woord van Descamps : „Carpentier is een deel, en een groot deel van mijn leven, want wij hebben samen honger gehad". De kleine Georges verdiende zijn allereerste duitjes als loopjongen van een notaris. Toen kwam hij als discipel bij Descamps, die te Lens een soort van sportschool exploiteerde. Een nietig ding. Met heel weinig leerlingen. Descamps leefde op zijn Boheemsch. Was er vandaag geen geld voor eten. dan was er misschien morgen Iets om wat brood en wijn te koopen. De boks- en gymnastiekschool floreerde, zooals gezegd, niet. Maar Descamps was een sluw manneke. Hij had een typische physionomie. Zoo'n tikje Aziatisch, Mongoolsch. Daarom- babbelden de menschen misschien allerhande mysterieuse dingen over hem. Hij was er juist de man voor om van die kletspraat te profiteeren. Sport? Prachtig. De meester en zijn leerling trokken des Zondags van dorp tot dorp en gaven echte sport-voorstellingen. Maai- daar had de brave burger niet genoeg' aan. Deze brave burger houdt nu eenmaal van geheimzinnigheid. De oudere was een deugdelijk goochelaar. Dies goochelde hij. En dan — gedachten lezen was altijd een vak, waar je kopeken mee verzamelde. Hij biologeerde en magnetiseerde Georges, het knaapje viel in tweeën (alles zoogenaamd), Georges vertelde wonderbaarlijke zaakjes van de inwoners van het dorp en aldus vloeiden de duiten toe. In zijn boek „Ma vie de Boxeur" (Mijn leven als bokser) drukt Carpentier nog een affiche af, dat in die dagen dienst deed. Het begint met „Grande Representation". Natuurlijk van den beroemden professeur Descamps en van diens fameusen pupil Georges Carpentier. Het programma luidde aldus : 1. Sensationeele acrobatische oefeningen door Georges. 2. Goocheltoeren door den professeur. 3. Fransch en Engelsch boksen door beiden. 4. (en dit was de clou) Hypnotisme en gedachten lezen door den extraordinairen magiër Francois Descamps en zijn opmerkelijk medium Georges Carpentier. Et voilé,. Nu, na jaren, komt Carpentier er onomwonden voor uit, dat alles groote humbug was. Primo hadden de beiden teekens afgesproken, waarop Georges reageerde. Dan deed de intonatie van de «tem liaar werk. Maar wat moest de jongen

in hemelsnaam vertellen? Ook daarvoor bestond een recept. Het tooneel waarop zü optraden (niet meer dan een groote vloermat) was altijd in een dorpsherbergje gelegen. Wat was er nu gemakkelijker, dan voor den aanvang den kastelein een dronk aan te bieden, nog een, desnoods een derde, een vierde en hem uit te hooren over de toestanden in het plaatsje ? De waard kletste. De sluwe Francois luisterde scherp en vertelde daarna alles aan zijn „medium" over. En om de voorstelling terdege te doen slagen, daarvoor was Descamps voldoende acteur. Hij leidde Georges voor de toeschouwers en plaatste hem behoedzaam op een stoel. Dan keek hij hem lang en scherp aan, drukte plotseling met grootsch gebaar de oogleden van den knaap dicht. Descamps' armen beschreven de meest idiote bogen door de lucht en eindelijk „mafte" Georges. Hij hing als een zoutzak op zijn zetel en speelde — het dient gezegd — zijn rol eveneens meesterlijk. Dan stelde de pseudofakir zijn vragen met stentorstem. Georges antwoordde prevelend en vertelde al de dingen die Descamps hem van tevoren had verteld. De truc slaagde meestal schitterend. En wanneer de sluwe Frangois daarna met zijn hoed rondging, rinkinkten de stuiverstukken in het hoofddeksel. Men had weer voor morgen te eten. Inmiddels heeft Descamps den lust om geld te verdienen ook wel eens in zijn „poulain" geslagen. Eiken dag moest Georges in zijn sportschool komen en danig oefenen. Op zekeren dag vertikte hij het eenvoudig. Hij had geen zin. Hij bamboucheerde met zijn makkertjes door het dorp en kwam des avonds heel laat thuis. Den volgenden morgen was er onweer aan de lucht. Hij moest, commandeerde de leeraar, dadelijk zijn bokshandsehoenen aandoen. Dan kwam het verwijt dat hif er gisteren niet geweest was, dat hij een luilak was, die met zijn vrienden lanterfantte. En direct daarop weerklonk het bevel : boksen. En Descamps kon boksen. Hij de oudere, de sterkere, sloeg juist dien dag fel en driftig. Hij wilde dien aap van een jongen eens een flinke afstraffing geven. De slagen kogelden op het lichaam van Georges. Maar die kastijding irriteerde het volbloedig haantje. En op zeker oogenblik plaatste hij uit alle kracht een rechtsche, vlak op de kaak van den meester. Wat gebeurde er ! Die zakte als een zeepbel in elkaar, plofte op den grond en bleei bewusteloos liggen. Georges' eerste knock out. Toen Georges zijn vaderlijken vriend daar zoo zag liggen, barstte hü in tranen uit. Dit bedaarde eerst, toen de groote kerel zich weer verhief en lachte. Hij zei, dat Georges zich volkomen gerehabiliteerd had, dat hem zijn wangedrag was vergeven, want hij had gebokst als een kerel en er zou een kampioen uit hem groeien. Dat is dan ook gebeurd. Een kampioen, die tonnen gouds verdiende. En de manager met hem. Descamps, zoo beëindigd „Sport in Beeld" het artikel, is industrieel en woont in zijn villa, Carpentier is „gros bonnet".

Hei Wiegekind •Moeders, geneest de gesmette deelen met Purol en houdt het huidje altijd droog met

BURGERLIJKE STAND COEVORDEN. Burgerlijke stand van 23 t.e.m. 28 Mei 1930. Geboren : Jantj'e, d. v. B. Grave en D. van der Weide ; Henderika, d. v. F. Meijerink en T. Bloeming, Overleden : Aleida ten Brink, gehuwd met A. Kropveld, 67 jaar. DE WIJK. Burgerl. stand van 22 t/m. 28 Mei 1930, Geboren : Geene. Ondertrouwd: Fredrik Bosman, 56 J., en. Lurr.migje Broekhuizen, 41 j. Gehuwd : Hendrik Kruidhof en Albertj» Keizer. Overleden : Geene. OOSTERHESSELEN. Burgerl. stand van 22—29 Mei. Geboren : Hendrikus, z. v. H. Boelen en A. Staal; Jan, z. v. H. Kuipers en J. Bloemen; Grietje, d. v. H. Kuipers en J. Bloemen; Geert, z. v. G. Wieten en G. Rozema ; Feuna Johanna, d. v. E. Klaassen en H. Katerberg. Ondertrouwd : Jan Holwerda en Aaltje Boa, Getrouwd : Geene. Overleden : Jantje Mol, d. v. A. Mol en O. Annen, 1 jaar. HAVELTE. Burgerlijke stand van 22—28 Mei 1930. Ondertrouwd : Geene. Getrouwd: Roelof Liezen en Geesje Timmerman ; Hendrik Spikman en Marg je Reinders. Geboren : Hendrikje, d. v. W. Oosterveld ea B. de Wolde ; Jantje, d. v. T. Rijkeboer en G, de Jonge. RUINEN. Burgerl. stand van 22 i 'm. 28 Mei 1930. Geboren : Jantina, d. v. H. Klunder en van H. Wimmenhove. Gehuwd en ondertrouwd : Geene. Overleden : Geene.