Provinciale Drentsche en Asser courant

Br zjjn by evenementen altijd enkele personen die verschrikkelijk veel werk verzetten, doch die nimmer op de voorgrond treden. Het zijn de stille, zeer veel arbeid verzettende werker», mensen' op wie nimmer tevergeefs een beroep wordt gedaan, die op elk moment van de dag— en van de nacht voor iedereen klaar staan, die altyd en voor alles een oplossing weten. Het zijn de werkers achter de schermen en zij zijn het die we nu eens "" voren willen halen om ze in bet vwfle licht der pobHciteit te plaatsen.

Drie-eenheid Heeft men er bijv. wel eens over nagedacht hoe het mogelijk is geweest dat de DOEN zo'n prachtig geheel is ge worden? De aanleg, de plaatsing van de tenten, de indeling van de bloemperken, de verlichting, het zijn onderwerpen die tezamen er voor hebben gezorgd dat het geheel zo feëriek en fantastisch is geworden. Drie mannen hebben er aan gewerkt, ruL dé aTchitect J. H. van Houten te Assen, c!e verlichtingsexpert J. Akkerman uit Groningen en de tuinarchitect Holleioa uit Frederiksoord. Men hoort ze niet, men ziet ze weinig» maar ze zijn e- als er iets bijzonders is, doch toen men eenmaal goed „ingeschoten" was, zijn ernstige hapering-en volkomen achterwege gebleven. Het zijn mannetjesputters en ze verdienen het even In het volle licht te worden geplaatst. ' Brandjes Er is nóg zo'n man, die we even naar voren willen halen, n.1. de brandmeester-generaal H. de Vries in wie we het gehele brandweercorps willen eren. Wist men dat er reeds twee brandjes zijn geblust? Eén in tent één en é§n achter tent tien, waarin o.m. het Indisch Instituut is ondergebracht. Een speciaal in laatstgenoemde tent aangebrachte snelblusser bewees uitstekende diensten, en zodoende konden de brandjes direct worden geblust Gesteld echter eens, dat het tentdoek vlam gevat had? We mogen, er niet aan denken. Brandmeester-generaal de Vries en verder brandweerpersoneel, dat uw werk op de DOEN gewaardeerd is en wordt, staat als een paal boven water. E.H.B.O. Onvermoeibaar zijn ook de EHHO'ers Gelukkig hebben zij nog niet veel te doen gehad, maar als ze ergens werden opgeroepen dan zijn ze er, al is het ook

midden in de nacht. Een dezer nachten werd een bezoeker van de tentoonstelling juist bij het verlaten van het expositie-terrein onwel en zakte ineen. Hulp was direct aanwezig. De bemiddeling van het tentoonstellingscomité werd ingeroepen en de patiënt werd voor rekening van de DOEN naar Xïeuweroord gebracht. Dat dóen we even, zij. hst DOEN-bestuur. Politie . We hebben ons dezer dagen afgevraagd, hoe groot het politiecorps hier ter plaatse toch wel is. Ons werk heeft gedurende de afgelopen week meegebracht dat we vrijwel dag en nacht op het tentoonstellingsterrein of door de straten van Assen zwierven, doch steeds zijn we politiemensen tegen gekomen. Altijd waren ze aanwezig en steeds waren ze er om strubbelingen te voorkomen, let wel: te voorkomen. Daaruit blijkt, dat de politie een juiste opvatting van haar taak heeft gehad gedurende deze toch wel zeer drukke dagen. En dan die verkeerspolitie. Altijd en overal waren ze er met hun smetteloos witte petten en de keurige witte koppels' met schouderriem. Een nieuwigheid die weliswaar niet nieuw is, maar die toch wel zeer in de smaak is gevallen en die de manschappen van deze groep er werkelijk „groot-steeds" deed uitzien. De politiemannen hebben niet veel rust genoten, doch zij hebben van hun vele werk toch alle eer. De barometer Hij viel weinig op, maar hg heeft toch wel heel hard gewerkt. Hij was nog al aan stemmingen onderhevig, want als des morgens de regen het terrein weer een fris aanzien gaf en de bloemen weer fleurig deed zijn, dan was het gezicht van deze functionaris lang, zeer lang zelfs. Hij was dan niet te genieten en lag met iedereen overhoop. Als dan de regen ophield -en de bezoekers van de DOEN voor de kassa's stonden voor het kopen van hun entreebewijs, dan begon er langzamerhand verandering te komen in de uitdrukking van zijn gezicht. Hij werd opgewekt en naarmate de rijen van entreebewijzen kopende bezoekers langer werden, werd zijn gezicht korter en veranderde het aanvankelijk norse gezicht via glimlachend in breed-uit lachend. Dit gezicht was de barometer van het tentoonstelfingsbezoek gedurende de afgelopen dagen, bet was het gezicht van de algemene penningmeester, de heer P. H. Themmen. Als het dan later en later op de avond werd, versomberde- het gezicht weer, het werd de barometer van de ontvangsten, én het middernachtelijk uur was als regel reeds enige uren gepasseerd, voordat de brede lach weer te voorschijn kwam. De ontvangsten vielen dan mee. Het is maar goed dat deze bankdirecteur het omgaan met' geld gewoon is, anders was het op nachtmerries uitgedraaid Rustig en ka!m ■ Hij moest zijn tijd verdelen want hij was niet alleen betrokken bij de DOEN hif moest ook nog zijn uiterste best doên om zoveel mogelijk mensen naar onze provincie te trekken. Op dat gebied heeft hij zrjn sporen volledig verdiend. en hij. moest trachten deze ook te'verdienen door het op zijn schouders némen en goed uitvoeren van een belangrijk gedeelte van de DOEN-organisatie. We bedoelen de algemeen secretaris, de heer J. Bakker. Gelukkig werd hij op eminente wijze bijgestaan door een groep medewerkers die altijd voor „de baas" klaar stonden, de V.V.V.-meisjes in hun keurige blauwe uniformen. Deze meisjes hebben recht op een vermelding. De vraag ia nu, heeft de heer Bakker wederom sporen verdiend, nü met het organiseren van de DOEN? WÉ zeggen volmondig: Ja! We horen het wel als iemand het hiermede niet eens is. Kop van Jut Met het bekende kermisspel, de „Kop van Jut" is het wonderlijk gesteld. Men slaat er als-maar-door op en hoe harder men slaat, hoe harder het ding knalt, des te mooier is de decoratie

die men voor deze „meppen" ontvangt. Ook de DOEN kent zijn „kop van Jat'-. Het is de heer B. Kfaassens want die heeft heel wat te verduren gehad. De slagen kwamen soms hard aan, maar de DQEN-directeur richtte „de kop" steeds weer op. Soms kreeg de „mepper" een decoratie ia de vorm van „gelijk" als de „Kap van Jut" wist dat er een foutje was gemaakt ip. deze grote organisatie, soms hield hg „da kop" er tegen als hij wist dat de mam met de hamer onrechtvaardig was De man had bijwijlen geen tijd zijn bril schoon te maken en hg moet aelf erkent hebban dat hij één grove fout heeft' gemaakt, n.1. het niet zorgen voor een kapperssalon op de DOEN. Deze fout zij hem vergeven en het moge voor hêm een geruststelling zijn, te weten, dat hij zich de volgende week weer eike dag kan scheren. Kaartjesverlcoper Tenslotte iemand die wel regelmatig in het licht der publiciteit staat, doch niet in de functie die hij dezer dagen uren aaneen heeft bekleed, n.1. die van kaartjes-verkoper. Het was n.1. de laatste dagen erg druk in het algemeen secretariaat

in verband met de. verkoop entreebewijzen -veer het -landspel Zwedera -varr Rutrren. Men" kwam bijwijlen handen te kort, en toen heeft de man die de teugels van het soms hevig steigerende „DOEN"-paartje stevig ia handen had, en heeft n.L de voorzitter van het Algemeen Comité, mï J. Bothenius Lobman, achter het loketje plaats genomen om de vele aanbidders: van de schone Zwedera van Btuatn vaa plaatsbewijzen te voorzien. Wse het kleine niet eert, is het grote niet weerd. Ais de zaak op een gegeven moment dreigt vast te lopen, moet er worden-ingegrepen. Mr J. Bothenius Lohman heeft getoond zulks te verstaan. . ... We hebben hier en daar. een greep gedaan en we weten dat er nog vele, zeer vele merkers niet genoemd zijn. Ook zij mogen zich van de waardering van velen verzekerd weten. Er is gewérkt, met plezier en soms ook omdat het niet anders kon, maar men heeft geweten dat men werkte in het belang van onze provincie. Al deze stille werkers kunnen rekenen op de dank en waardering van Drenthe.

AVERDIJK, New-York-Rotterdam 2-9 te Antwerpen. INDRAPOERA, Rotterdam-Java, pass. 2-9 Perim. JAVA, Amsterdam-Java 1-9 van Colombo. JOH. VAN OLDENBARNETVELT, Java-Amsterdam, pass. 1-9 Algiers. KOTA BAROE, Java-Rotterdam pass. 1-9 Kaap St Vincent. KLIPFONTEIN, Kaapstad-Amsterdam, pass. 1-9 Finisterre. LEMSTERKERK, Calcutta-Rotterdam 2-9 te Antwerpen. SOMMELSDIJK, 30-8 van Pladjoe naar Soerabaya. STUYVJSSANT, Barbados-Amsterdam, 1-9 te Antwerpen. TABIAN, Java-Amsterdam, 1-9 van Suez. Vi ATERMAN, Batavia-Rotterdam pass. 1-9 19 uur Malta. WELTEVREDEN, New York-Java 3-9 te Belawan verwacht. VEENDAM, 1-9 van New-York naar Havanna, 17 uur. WILLEM RUYS, Rotterdam—Batavia, 2-9 te Southampton.

DOOR MARY BURCHELL 32 „Het komt waarschijnlijk omdat het me werkelijk interesseert of de mensen zich amuseren of niet'', sprak Norma ernstig. „Ik zou het niet kunnen verdragen als iemand na afloop wegging en zich ongelukkig had gevoeld of gepasseerd of sich had verveeld". „Je bent een lief kind, dat zal het zijn", verklaarde Richard en bracht het recept voor maatschappelijk succes tot nog eenvoudiger waarden terug. „Ik wed dat jij overal plezier van zou kunnen maken, Norma. Ik bedoel — als gastvrouw van grote partijen en zo". „Ik geloof niet, dat me dat erg zou liggen", sprak Norma eenvoudig en wendde zich tot een van de andere gasten. In zeker opzicht was ze er blij om dat ze telkens werd afgeleid dóór haar plichten en gesprekken met anderen. Ze merkte zelfs dat ze vermeed meer naar haar voogd te kijken dan strikt noodzakelijk was. Had hij beseft dat zq bèta vlak

voor dé komst van de. gasten de handschoen had toegeworpen? En zo ja, zou hy dan de uitdaging aanvaarden? ■ Zelfs'hij'moest toch even van zijn stuk gebracht zijn door het bewijs dat zé meer wist dan zijn bedoeling was geweest. Of vond hij de hele kwestie té onbelangrijk om zich het hoofd over te breken? Maar het was niet onbelangrijk. Het tastte de grondslagen aan van hun' onderlinge v verstandhouding. Dat zou hij toch wel inzien? Terwijl Norma praatte en lachte en luisterde, slaagde ze erin van tijd tot tijd de stroom van haar eigen gedachten te volgen. Gesteld dat hij verder niets zei, kon ze het dan hierbij laten? Ze vond van niet. Als hij niets voör haar had betekend, zou het vrij. kemakkelijk zijn geweest oppêrvlakkig-vriéndeiijk tegen elkaar tè zijn, terwijl ze. in hetzelfde huis woonden, maar ieder zijn min of meer spijtige gedachten koesterde. Maar het was afschuwelijk om als door een glazen wand te zijn gescheiden van iemand van wiemen hield. Misschien komt er een kans wanneer iedereen Weg is, dacht Norma. Ik: zal heel rustig blijven. Ik zal geen scène maken of hem verwijten doen of zoiets. Ik zal hem heel koeltjes duidelijk maken dat ik weet hoe

hij Paul heeft afgescheept, terwijl hij mij ervan onkundig liet en dat ik het vrij gemeen van hem vind dat hij dat zo heeft gedaan. Ze beefde bij het idee dat ze het woord „gemeen" tegen haar voogd zou gebruiken en kwam tenslotte tot de conclusie, dat er een beter woord te vinden móest zijn, waar ze later wel op zou komen. Maar zelfs toen de gasten begonnen te vertre;kken, scheen Norma haar kans voor een gesprek onder vier ogen nog niet te zullen krijgen. Richard was haar voor en ze hoorde hem vrij zenuwachtig tegen haar voogd zeggen: „Mag ik even blijven voor een kort praatje? Ik wou je graag even spreken". „Maar natuurlijk, ga je gang", hoorde ze haar voogd beleefd antwoorden. Daarop wendde hij zich tot haar en voegde er bij: „Wij zullen jou niet langer ophouden. Welterusten, kindlief". „Welterusten", sprak Norma en met een glimlach en een knikje voor Richard ging ze weg. Terwijl ze de. trap opliep kwam ze met een schok tot de ontdekking dat ze expres had vermeden haar voogd een nachtzoen te geven, met de aanwezigheid van Richard als «excuus. Weliswaar was hét geen wet van Meden en Perzen om haar voogd een kus te geven voordat ze naar bed ging,

waarschijnlijk had hij zelf het verzuim niet eens gemerkt. Wat haar pijnlijk trof was de ontdekking dat ze met opzet een excuus had gezocht om het te vermijden. „Het helpt niets", dacht Norma verdrietig. „Ik kan niet gewoon te - gen hem doen als deze kwestie met Paul niet tot klaarheid is gebracht". In haar eigen kamer gekomen trok ze de brocaat japon uit en gleed m een kardinaalrode peignor. Als al haar kleren deed ze haar warme levendige kleur nog beter tot zijn recht komen en terwijl ze de ritssluiting dichttrok genoot ze van de aanraking van de ragfijne wol en de geweldig wijde klokkende rok, die van het smalle middel tot op.de grond golfde. Ze, had haar oorbellen afgedaan en maakte haar achterover gekamde krullen los, zodat ze over haar verdrietig, gezichtje vielen. Daarop ging ze op een stoel naast de haard zitten en overdacht alles nog eens rustig wat er sinds haar ontmoeting met Paul die middag was voorgevallen. Een ogenblik overwoog ze de mogelijkheid dat ze bezig was een mogelijk snelle geprikkelde reactie van haar voogd geweldig te overdrijvén. Maar ze wist maar al te ?oed dat hij nooit in een opwelling handelde. Alles, bijna alles wat hij deed geschiedde weloverwogen en met - een-bepaald doel ; voor ogen.

Zelfs juffrouw Parry wist dat. Wel, men behoefde niet „zelfs" juffrouw Parry te zeggen. Die wist waarschijn lijk meer dan een ander, daar ze immers gedurende zijn hele leven op Bishopstone was geweest. En het was blijkbaar haar overtuiging dat hij tenslotte altijd bereikte wat hij in zijn hoofd had. ..Ik vraag me af wat hem er in het begin toe heeft gebracht me hier te laten komen", dacht Norma en ze begaf zich hiermee plotseling op een glibberig pad. Het was niet zuiver goedheid des harten of medelijden met het arme weesje of zoiets. Daaivoor kende ze hem nu te goed. En het was ook niet omdat „men" zou vinden dat hij zuh mijn lot moest aantrekken. Het heeft hem nooit een cent kunnen schelen wat de mensen dachten. En toch had hij besl i'.en haar bij zich te nemen en haar succes te verzekeren. Dat hij van haar was gaan houden en haar daarom bij zich wenste te houden, was een denkbeeld waaraan Norma nog steeds koppig vasthield. Dat verklaarde zijn vriendelijkheid en welwillendheid nadat hij haar in zijn huis had opgenomen. Maar wat had hem er toe bewogen het aanvankelijk besluit te nemen? Norma zuchtte en liet haar vingers door haar korte donkere haaf

woelen. Dat was het ergste van een opkomende argwaan: je begon overal verborgen redenen, heimelijke motieven achter te zoeken. Waarom zou zé er niet van uitgaan dat hij half tegen zijn zin had gemeend, dat hij de zorg voor de pupil van zijn zuster op zich moest nemen en daarna het karweitje prettiger had gevonden dan hij had verwacht? Hij had zich natuurlijk schandelijk gedragen ten opzichte van Paul, maar dat kon desnoods met een oprecht, hoewel eigenzinnig, vooroordeel zijn begonnen. Wanneer hij, om welke reden dan ook, van oordeel was, dat Paul geen geschikte omgang voor haar vormde, dan vond hij waarschijnlijk ook dat hij zo weinig mogelijk last van het verbreken van die relatie moest hebben. Er was al herrie genoeg over die vriendschap geweest! Norma vroeg zich met een plotseling opkomende tederheid af of haar voogd evenals zijzelf, de verkoeling tussen hen bij die gelegenheid zo had verafschuwd, dat hij een herhaling vreesde en had besloten dat tot elke prijs te vermijden. Maar na enig nadenken kwam Norma met tegenzin tot de conclusie dat er weinig dingen waren die haar voogd vreesde. v (Wordt vervolgd)

Dat Drenthe is de provincie van het beroemde fokvee, waardoor zQn faam tot ver over de landsgrenzen werd verspreid, mag van algemene bekendheid worden geacht. Echter, ook het paard staat in het teken van de algemene belangstelling, dat heeft de dag van het Warmbloed-paard bewezen en wanneer dat eventueel nog niet genoeg mocht zijn, dan is zulks gisteren nog eens weer onderstreept, want er hadden zich zo'n achttienduizend toeschouwers op ons zo mooi gelegen Sportpark verzameld, om getuige te zijn van- het grote Nationale Concours-Hippique dat hier werd gehouden. Het Comité dat voor dit onderdeel van de DOEN-week had gezorgd, heeft kosten noch moeite gespaard om een zo attractief mogelijk programma te brengen en men is daarin volkomen geslaagd. Het beste van het beste paardenmateriaal dat ons land weet op te brengen, was naar Drenthe's hoofdstad gekomen en het duizendkoppige publiek heeft intens van dit schone concours genoten.

Opluisteringsnummer Een groot deel van het succes van deze middag is te danken aan het schitterende nummer „ter opluistering" n-L het voorrijden door de héér P J. van Delden te Amsterdam vari een achtspan zwarte ruins voor de mailcoach alsmede het in de baan brengen van een vierspan vosbles ruins door de heer D. E. Mellerna te Finsterwolde. Schitterend van aankleding waren zowel het acht- als het vierspan, prachtig en soepel werden de vele wendingen over het Miï-: rein gemaakt, vol bewondering was men voor de rust en het gemak waarmede het geheel door de rijders werd beheerst. Daverend was dan ook het applaus waarmede deze nummers werden beloond zodat deze • „stunt" dan ook als volkomen geslaagd kan worden aangemerkt. Prachtig paardenmateriaal Alle bekende stallen waren met hun materiaal naar Assen gekomen om in edele wedijver de strijd om de hoogste eer aan te binden. Schone gangen vielen er te bewonderen, prachtig waren de lijnen van de mooie paarden. Hevig is het oranjelint in de verschillende rubrieken betwist, doch tenslotte kwam de jury tot de volgende indeling: Enkelspannen tuigpaarden, limiet f 300.—: 1. Julyna eig. Stal Spijkervet, Steenwrjk, 2. Excellent, eig. L. J Berghuis, 3. Johan eig. D. E. Mellerna, Finsterwolde. ' Enkelspannen tuigpaarden, limiet f 1000.—: 1. Julyna eig. Stal Spijkervet, 2. Zilverster eig. D. E. Mellema, 3. Ot van Lienden eig. dezelfde. Enkelspannen hackney's: 1. Sit Gladdy eig. J. H. van Heek, Enschede, 2. Queeny eig. R. K. Velstra, Marum. Enkelspannen tuigpaarden, open klasse: 1. Wallstreet eig G. A. van Engelen, IJsselmuiden, 2. Majesteit eig. D. E. Mellema, 3. Gelrus eig. E. Hemmes, Groningen. Enkelspannen hackney's kleine maat: 1. José eig. R. K. Velstra, 2. Wenslet Dale Recruit eig. J. H. van Heek,- 3. Winston Cadet eig. E. Schwabedissen Groningen. Tweespannen open klasse: 1. Emeral en Friso eig. H. Martens, Valthermond, 2. Majesteit en Zilverster eig. D. E. Mellema, 3. Julyna en Jecilia eig. Stal Spijkervet. Tweespannen hackney's: 1. Queeny en José eig. R. K. Veltstra. Langspannen tuigpaarden: 1. Majesteit en Jan van Goldshoorn eig. D. E. Mellema, 2. Gelrus en Ebert eig. E. Hemmes, Groningen, 3. Zadomus eig. Berghuis, Leegkerk en Friso eig. H Martens Valthermond. Hackney's tandems: 1. José en Queenie eig. R. K. Veltstra.

Veelzijdigheidsnummer Drentse fokmerriën (keuring aan de hand en onder de. zadel): 1-. Aafierj eig. L. Hadders, Benneveld, 2. Aaafientje eig. R. Smit, Zwiggelte, 3. Dwergbloem eig, H. Oortwijn, Valthe. Idem (keuring voor concouxswagens) 1. Ekla eig. A. Sanders, Exloo, 2. Aafien. "eig. L. Hadders, Benneveld, 3. Danmaria eig. Wed. Klifmans, PikvelcL Springconcours landelijke ruiters De uitslagen van het handicap - springconcours voor leden van Drentse Landelijke Rijverenigingen luidt: L G. Lommers met Puck UI, De Wjj.k, .2. Dr. P. van Loo met Sneeuwwitje,. Rolde, 3. B. Leistra met Tonko, Hoogeveen, 4. R. O: Karssens met Daddy Gieten. De uitslag van de keuring voor Drentse landbouwrijpaarden luidt: 1. B.- Keyzer met Optimist, Nijeveen, 2. J. Sprik metLoesje,: Valthermond, 3. H. van der Schans niet Frieda, Roden, 4.-H-. Beuling -met Joost, Nieuw-BuinetC '. " -j - ' - Het springconcours M. A. vcor amateurs had het volgende resultaat: 1.. Maaike eig. V. van der Heuvel, Gelörop (Kampioen van Nederland), 2. Goldfree eig. T. Verbree, Holten, 3. Blackey eig. J. W. Klein, Dordrecht, 4. Katja eig. Dr. P. Bollen, Uden, 5. Claret eig. Stal Scheerea, Vught

Op veelvuldig verzoek zal de Groninger Wandel Commissie voor de eerste keer sedert zijn oprichting in 1936, op Zondag 9 October een Lange-afstands-wandeltocht organiseren over een afstand van 60 km. De voorbereidingen hebben bereids een aanvang genomen.

doo. U a VAN EXT EK

151, Ja, Pepi is wel erg geschrokken van tiet avontuur, dat Pim nu weer beleefd heeft. ,.Luister eens Pim, ik geloof niet dat het goed is dat JU zo op je eigen houtje allerlei dingen doet. Het is beter dat je wat dichter in nujn buurt blijft voortaan. Ik ben hier tenslotte toch verantwoordelijk voor Jet* .poe, ik weet anders heus wel, wat ik doe", roept Pim uit- „Ja, dat merk ik", antwoordt Pepi. „maar toch ben je heel onvoorzichtig geweest. Je had wei opgegeten kunnen worden. En dan was je nooit meer thuisgekomen". Ja, dat

ziet Pim nu ook wel in. Maar Pepi beeft toch ook nog een prijzend w»dje voor hem over. «Toe vind ik het heel flink van Je, dat je die rechtoo in «in bek stak. Dat heeft je het leven gered. Hoe wist je dat zo?" Pim voelt zich al weer de held van ae dag en wil eerst antwoorden: „Ach ja, ik weet nog wel zo het één en ander", maar d»n ziet hy plotseling het gezicht van Moeder Woeffie voor zich. „Pim, nooit jokken alsjeblieft!" Het is ajsof hii Moeders stem hoort en slikt maar gauw ziin woorden in.

Tranen van oprechte teleurstelling welden op in de ogen van hit moedertje, dat gisteravond op onze D.O.HN.-stand te horen kreeg, dat telefonische verbinding met de plaat» waar haar zoon in Indonesië gelfi' gerd is, niet meer mogelijk was voor het einde der tentoonstelling. Ziet, daarin komt wel precies tot uitdrukking wat het voor de mensen wil zeggen wanneer zij en kei e minuten met een geliefde, die daarginds in het verre Indonesië zijn moeilijke plicht vervult, kunnen spreken. Maar ook het onverhulde enthousiasme van hen, die gelukkiger waren dan dit moedertje, spreekt duidelijke taal. Voor die drie kostelijke minuten reist men veelal uren. Spanning staat er te lezen op de gezichten wanneer het tijdstip van de oproep uit Indonesië nadert. Spanning is er ook om de vraag, of de stem duidelijk zal doorkomen. Wat dit laatste betreft, ook gisteren kwamen vrijwel alle gesprekken uitstekend door. Eén familie trof het minder goed. De stem, die in Surabaja sprak, was moeilijk te verstaan. Maar omgekeerd scheen het veel vlotter te gaan. De overige families waren echter zeer enthousiast over de kwaliteit van de ontvangst. Het heeft de vreugde over dit „samenzijn" op de D.O.ILN. in niet geringe mate vergroof De t'amuie Mulder uit Hijken, die Donderdag na twee-en-een-half uur wachten onverrichter zake weer huiswaarts moest keren omdat de verbinding met Surabaja te slecht was, opende nu gistermorgen de rij der „Indië-sprekers". Het contact met hun zoon, de soldaat Lukas Mulder, was nu vlug gemaakt en de stem kwam uitstekend door. Dat drie minuten soms heel lang kunnen duren, dat ondervinden enkelen, die zich van te voren niet op het gesprek hebben voorbereid. Anderen zijn er echter, die zonder enkele punten vooraf te hebben genoteerd, vrijmoedig de drie minuten „vol" praten. Zo bii voorbeeld het echtpaar Spreen uit Holthe, dat ondermeer zijn zoon te Batavia dringend adviseerde maar zo spoedig mogelijk weer terug te komen omdat de plaatselijke voetbalclub een enigszins bleekzuchtig bestaan leed en er best een lid bij kon gebruiken. Een allergenoeglijkste „boom" zetten ook vader en moeder Hatzmann en kinderen uit Smilde op met hun dochter, resp. zuster, de verpleegster G. Hatzmann te Bandung Ook zij hadden er geen moeite mee de drie minuten vol te kragen. En vandaag worden dan de laatste gesprekken gevoerd met Indonesië en dan is deze gratis koek weer op. „Lekker is maar een vinger lang", luidt een bekend gezegde. Wij beamen het van harte, omdat wij gaarne meer gegadigden hadden laten proeven. Laat ons daar echter niet van reppen, want anders zou Tante Pos ons er nog van betichten ondankbaar te zijn. En dat zijn wij zeker niet. Integendeel: had zij zo af en toe niet eens een oogje toegeknepen, het aantal teleurgestelden zou nog groer zyn geweest.

off&ée sc4ee& i*ësm&(r<6wc/ (AdvJ

„Oog" en „Oor" We zwierven gisteravond over het Sportpark en kwamen bij Zwedera achter de coulissen terecht. Men heeft er zo geen weet van, maar daar gebeurt heel wat. Nog nimmer heeft bijv. iemand „het oog" gezien, maar het is er. Er zit een gat in de grote burcht en daar doorheen spiedt „het oog", dat alle rollen van hets tuk op zijn duimpje kent. „Het oog" is n.1. de man die de microphoons bedient. Acht schakelaars heeft hij tot zijn beschikking, die alle een naam hebben n.1. Poort, Tafel, Bosje, Hoge Boom, Deur, Boom, Toren en Put. Staat er nu iemand bij de Put te praten, dan wordt de daar staande microphoon vliegensvlug in werking gesteld, terwijl de ande reit rijn uitgeschakeld. Plotseling movt dan echter de Hoge Boom ingeschakeld worden want ook daar wordt gesproken of gezongen .. me,n merkt het, „het oog" heeft het druk en dat het geluid doorkomt ia aan hem te danken. Dat het gelubd evenwel op de juiste sterkte doorkomt, daarvoor zorgt „het oor". In zijn hutje achter de burcht han\rt een luidspreker die het gesproken woord weergeeft en „het oor" draait dan zolang aan de knopjes-volum'e-regelaars, dat het geluid aangenaam voor de oren van de duizenden toeschouwers is. De heer Lampfc en zijn staf zorgen dat dit onderdeel tot in de perfectie is verzorgd. Routine hebben zij gekregen en de voorstellingen hebben daardoott aan waarde gewonnen. Twee 7wedera's We vermoeden dat we een geheim verklappen, maar we wagen het er op en riskeren dus een standje. Er zijn twee Zweciara's, beiden even lieftallig. De ene spreekt, de ander rijdt paard. De sprekende Zwedera kan n.1. niet paard rijden, hetgeen overigens niet impliceert dat de rij derfde niet spreken kan. Zij behoeft echter niet te spreken en het geheel is wel zo geregeld dat de paard rijdende Zwedera achter de coulissen is verdwenen als de sprekende op komt. Niemand van de tienduizenden bezoekers heeft dit kleine bedrogje gemerkt en ook vanavond zal niemand het merken. Het is echter wel leuk het te weten. Daarom vermelden we het, doch we verklappen het geheimpje ook, omdat men dan eens aan de weet komt, met hoeveel moeilijkheden de leiders von het geheel in het verleden te kampen hebben gehad. 47.000 watt per uur Dat was die eerste voorstelling wat met Zwedera. Er was geen licht genoeg en even dreigde het een fiasco te worden. De licht expert dacht er evenwel anders over. Enorme schijnwerpers werden uit Groningen gehaald waar ze dienst deden om de oude grijze Martini ■ in floodlight te zetten, er werd mno time een lichtbrug gebouwd.. .. en nu is er een verlichting van meer dan 150.000 kaars, waarvoor 47.000 watt per uur wordt verbruikt. Een huiskamer lamp van 100 watt zou hiervan 470 uren kunnen branden. Zeven en veertig schijnwerpers zetten de oude burcht in een zee van licht, en «;r zijn vier mannen nodig om deze schijnwerpers steeds in de juiste stand te plaatsen. Er is zelfs een schijnwerper bij, die het licht ongeveer 4000 m. wegwerpt. Cijlers Wist U: dat Radio Lampe in totaal 154 luidsprekers op het tentoonstellingsterrein heeft aangebracht. dat de heer Lampe met zijn wagentje reeds 520 km. heeft afgelegd op de terreinen van de DOEN om materiaal en mensen te vervoeren, om hier te kijken en om daar te kijken, om uit de stad materiaal aan te slepen en om besprekingen te voeren met andere medewerkers enz. enz. dat op de DOEN niet minder dan 14000 lampjes branden, waarbij de verlichting van de tenten en het restaurant buiten beschouwing is gelaten, dat ongeveer 35 km. kabel werd gebruikt om al deze lampjes te kunnen laten gloeien, waardoor dat feërieke geheel werd verkregen, dat nu reeds drie grote ruiten van het restaurant zodanig in de verdrukking kwamen door de grote toeloop, dat zij aan gruzelementen zijn gevallen.

Generale Synode der Gereformeerde Kerken In de ritting van de generale synode rier Gereformeerde Kerken va n giste-en heeft ouderling J. N. Kuik.uil As* verslag uitgebracht over het rapnat van deputaten voor de zending onder de Joden. De opmerkingen werden behalve door de rapporteur ook beantwoord door dr J. Hoek uit Den Haag West als voorzitter van deputaten voor de zending onder de Joden De synode keurde de aangeboden conclusies goed. Aan deze conclusies ontlenen wij, dat opnieuw vtlf deputaten zullen worden benoemd, dat de synode machtigingen verleende tot het zitting nemen in de interkerkelijke contactcommissie Israël. Voorts werden de nieuw te benoemen deputaten gemachtigd met de hervormde raad voor kerk en Israël besprekingen te voeren met de „Jewish Mission Committee of the Church of Scotland" om zo mogelijk te komen tot het uitzenden van een gereformeerd predikant eventueel een onderwijskracht of medische hulp, voor de zending in Palestina en daarover overleg te plegen met de „Free Church of Scotland". Ds D. Scheele uit Assen bracht verslag uit over het rapport van deputaten voor de geestelilke verzorging va n politieke delinquenten. Uit de behandeling van deze zaak gaf de voorzitter van deze deputaten ds P. de Jong uit Zwolle epkele injichtingen over de gang van zakên. De omstandigheden hebben ertoe geleid dat deze deputaten zich ook belasten met de geestelijke verzorging van de criminele gevangenen. Geneesheer-directeur alias oplichter De recherche arresteerde de 35-jarige gehuwde machine-bankwerker j. M. wonende aan de Laan van Meerdervoort te Den Haag, die in een sigarenwinkel kennis maakte met een juffrouw en zich aan haar voorstelde als dokter. De kennismaking werd voortgezet en zij vertelde hem o.m. dat zij verpleegster was geweest, waarop de „dokter"' haar vroeg of zij geen zin had met hem naar Melbourne te gaan. Hier had de juffrouw wel oren naar, zij wilde wel eens veranderen. Na enige dagen kwam M. met een aantal Engelse formulieren, welke moesten worden ingevuld, waarna hij wel voor het nodige zou zorgdragen. Enige dagen later kwam hij ongewonden aan en vertelde, dat hij zijn actetas met papieren, pas en f 6000 in de trein had laten liggen en nu f 178 nodig had om lenzen te betalen, welk hij had gekocht, omdat hij de volgende dag een hersenoperatie in Tilburg moest verrichten. Het geld werd aan hem gegeven en korte tijd daarna ^erd nog een kleine som aan hem er hand gesteld voor andere dingen, ?oin nodig had. In totaal werd i m verstrekt. Daar de „dokter" zeiad 111 ^psterdam te logeren maar het v r !? n 'et wilde noemen, soms een = t te geheimzinnig deed en niet r " et station gebracht wilde wor_ '..prndat „het afscheid nemen zo froi V00r ^ em was "> kreeg de juf chtJI ar f. waan en ging naar de refrpst-oij ' ^ aar had men spoedig vast■wac u - W ' e «geneesheer-directeur sehivv Werd gearresteerd en ter baEesteld mg Van °® c ' er van justitie groote beer weer vertrokken. Beer" J ro€ P ent ransportschip „Groote vier met f ister middag om kwart over IndonpJa pen van Amsterdam naar v/erd bii^ Vert rokken. De Inscheping H J j ïfr Woond door generaal-majoor c ommaiiaa'n? ÜrSt Britt ' de voormall ^ e sie thano u n de 7-December divilitaire gew ^ elhebber van het 4e migedeelte van de gistedienstplichVit 611 troe P® n besta an uit Koninklmi ! manschappen van de eontinpnif Land macht, voorts kleine «niers en ,1°, Mar ^eschepelingen, s en leden van het V.H.K. maVA N MEGCHELEN VOOR DE Raad van cassatie. 7^. Cassatie behandelt Pieter Jan! ?f :tob ,f r , de zaak tegen bezetting ^!! ch ! len ' Wjdens de A.Np 1 "#;- hoofdredacteur van het M van cf raadsman is mr. dr. J. A. zonri ^ 1J Ult Den Haag Het Biigerechtshof had van lerTon srr™" 01 had van Megcheij« ^SSiJiSt' raort ~ u •»'

Ernstige verkeersbotsing in Apeldoorn Gisterochtend circa 10.15 uur is op de Soerenseweg te Apeldoorn een motorrijwiel, dat de oprijlaan van de voormalige jeugdherberg af was gekomen, door een vrachtauto, bestuurd door de heer S. te Amsterdam, aangereden. De motorrijder en de duopassagiers, de gebrs. D. uit Den Haag werden zeer zwaar gewond. Een hunner overleed kort daarna, de ander is in zorgwekkende toestand in het Julianaziekenhuis te Apeldoorn opgenomen. STOFFELIJK OVERSCHOT OORLOGSSLACHTOFFERS TE AMBARAWA EN BANJUBIRU WORDEN OPGEGRAVEN. Het hoofd van de Legergravendienst verzoekt te willen bekend maken, dat het stoffelijke overschot van de thans te Ambarawa en Banjubiru (MiddenJava) begraven oorlogsslachtoffers zul len worden opgegraven en op het ereveld Kali Banteng te Semarang plechtig zullen worden bijgezet, tenzij de nabestaanden om een bepaalde reden aan een ander ereveld de voorkeur geven. Aanvragen voor andere erevelden kunnen per toelichtend schrijven worden ingediend op hét hoofdkantoor van de Legergravendienst, Riouwstraat 167 Bandung, tot 1 October a.s. Aanvragen, die na die datum worden ontvangen, kunnen niet meer in behandeling worden genomen. — Prinses Wilhelmina heeft gisteren een bezoek gebracht aan de tentoonstelling van Arnhemse beeldhouwkunst „Sonsbeek 194P." Gramofoon kan U een roman vertellen Een oorlogsblinde heeft een „superfonograaf" uitgevonden. Dank zij een tot dusver onbekend graveerprocedé is het mogelijk op een enkele ebonieten plaat van handelsformaat een roman van 300 bladzijden vast te leggen. De uitvinder, Maurice Bocquet, een ingenieur die in de oorlog 1914-1918 het gezichtsvermogen verloor, heeft op zijn aanwijzingen een draaibord met uiterst geringe snelheid (ö draaiingen per minuut in plaats van 70) doen vervaardigen en -een graveersysteem uitgedacht, waarbij 11 groeven op 1 millimeter breedte worden gegrifd, tegenover drie bij de gewone platen. De uitzending van een Bocquetplaat kan 8 tot 10 uur duren. Men kan de uitzending naar willekeur doen ophouden. Ook een „maagzoeking" is zonder bevel onwettig Als de politie niet tot een huiszoeking over mag gaan zonder een wettelijk huizoekingsbevel, dan is het nog minder geoorloofd een dergelijke maatregel toe te passen op de maag van een persoon. Dit was de mening van een rechter in Californië, die geweigerd heeft een man te veroordelen, die was aangehouden wegens ongeoorloofd bezit van verdovende middelen. De beklaagde was in het bezit bevonden van twee buisjes heroine, doch de politie had deze eerst ontdekt nadat hij naar een ziekenhuis was overgebracht, waar hij op een bed werd vastgebonden en zijn maag werd leeggepompt. De rechter heeft deze handelswijze onwettig verklaard en de beklaagde buiten vervolging gesteld. Het wordt nu menens op Sicilië De Italiaanse politie is gisteren begonnen met het nemen van maatregelen tegen hen, die de bandietenleider Salvatore Giuliapo gunstig gezind zijn. Het doel hiervan is een einde te maken aan de werkzaamheden der „vijfde kolonne" van deze aartsmisdadiger, waar door hij inlichtingen (b.v. over tegen hem gerichte politiemaatregelen) verkrijgt. Een onbekend aantal personen is in arrest gesteld. Voorts heeft de politie twee Journalisten gelast het gebied te verlaten, dat onder Giuliano's „operatieterrein" wordt gerekend.

Amerikaanse dokwerkers dreigen met staking Aan 65.000 dokwerkers, werkzaamin Oost-Amerikaanse havens, is medegedeeld dat hun lonen met dertien dollarcents per uur zullen worden verlaagd. De voorzitter van hun vakvereniging, Joseph Ryan, heeft thans medegedeeld dat de dokwerkers bü handhaving der aangezegde loonsverlaging op 30 September a.s. in sta-,. king zullen gaan.