Bredasche courant

Veranderingen in advertentiën gelieve

men steeds den dag voor de uitgave in te zenden, daar anders niet voor de uitvoering der verandering kan worden ingestaan.

DE COöP. CENTR. NUTSCREDIETBANK,

Wilhelminastraat 4, Breda, verleent c red iet aan den MIDDENSTAND. Kantoor dagelijks van 10 tot 12 uur.

De moord op den Engelschman Benton heeft den toestand in Mexico hoogst ingewikkeld gemaakt. Door deze misdaad zijn Engeland en de Vereenigde Staten gemengd in de onlusten, welke nu reeds meer dan drie jaren duren. De hoofdpersonen in Mexico zijn Villa en Carranza aan de zijde der opstandelingen en Huerta aan den kant der regeering. Om de ware toedracht van den moord te weten te komen, moet een buitenlandsche mogendheid zich dus wenden tot een dezer mannen. En nu wil het geval, dat Engeland aan de regeering te Washington het verzoek richt, een nauwkeurig onderzoek te doen instellen. De regeering wendt zich tot Carranza, doch deze weigert iedere inlichting, omdat Benton geen Amerikaan, doch een Engelschman was. Wat kan de regeering te Washington thans doen 1 Inlichtingen verzoeken aan Huerta gaat niet, omdat Huerta steeds is tegengewerkt en bovendien niet officieel erkend is. En evenmin kan Amerika zich wenden tot Villa. Er blijkt dus, dat een optreden van de Vereenigde Staten als mandataris van Europa geheel mislukt is. Voor de politiek van de Vereenigde Staten is dit een zeer gevoelige nederlaag. Want de Amerikaansche diplomaten zien hun streven, het alleenrecht te verkrijgen om zich met de Mexicaansche aangelegenheden te bemoeien, niet bekroond. Evenwel, op het oogenblik, dat de regeering zich allen iuvloed in Mexicaansche regeeringsaangelegenheden ziet ontnomen, komt «en onverwachte iiaeiiiwrle van Huerta, die gelegenheid biedt zich met de huidige Mexicaansche regeering te verzoenen. De memorie toch luidt ah volgt: »De Mexicaansche consuls in de grenssteden bevestigen, dat Villa den heer Benton heeft vermoord. Uit hun rapporten blijkt, dat de heer Benton zich naar Ciudad Juarez begaf, om een onderhoud te hebben met Villa, ten einde de confiscatie van zijn landgoed te voorkomen en een einde te maken aan den overlast, die hij van de volgelingen van Villa ondervond. Zij melden dat andere vreemdelingen eveneens door denzelfden rebel zijn vermoord. »De Mexicaansche regeering heeft al het mogelijke gedaan en zal voortgaan dit te doen, om de revolutie te onderdrukken en gewelddaden

onder het mom van een politieke beweging begaan, te voorkomen. De regeering echter wordt ten zeerste hierbij tegengewerkt omdat de rebellen van buiten geldelijken steun eu wapens ontvangen. Het besluit (van de regeering der Vereenigde Staten) waarbij de uitvoer van wapenen en andere hulp wordi toegestaan steunt de rebellen en belemmert het werk van de wettige regeering. • Deze regeering, zonder zich in te laten met het recht der Vereenigde Staten om de tegenover Mexico juist geachte politiek te volgen, acht den tijd gekomen de aandacht der Vereenigde Staten te vestigen op de gebieden, waarin de rebellen thans meester zijn en waar e.k regeeringstelsel ontbreekt, anarchie heerscht en internationale verplichtingen met voeten worden getreden, terwijl de wettige regeering alle mogelijke waarborgen biedt aan inlanders en vreemdelingen. Aan het eind van dit vertoog wordt de hoop uitgesproken, dat de regeering te Washington zal willen medewerken den opstand tegen te gaan en verzocht, dat de uitvoer van wapenen weder zal worden verboden. Zal Amerika thans bereid zijn

een andere pulitieii. te volgen ? Volgens den correspondent van de Times geenszins. Op het Witte Huis wordt zelfs ontkend, dat een ve;zoek van dien aard door de regeering van Huerta is gedaan. En al zou zulk een verzoek worden gedaan, dan zal het, ondanks de critiek, welke geoefend is op de maatregel van Wilson om de bewapening djr rebellen te bevorderen, worden geweigerd. Voorloogig zal de Amerikaansche politiek tegenover Huerta niet worden gewijzigd. Dit beteekent, dat de toestand nog ongun stiger zal worden. De rebellen zijn ruim voorzien van wapenen en vormen benden, welke in staat zijn met succes op te treden tegen de tegeerings troepen. Maar hierbij komt nog. dat de vreemdelingen niet worden beschermd door de opstandelingen. Verscheidene Amerikanen zijn in de gevangenis te Juarez opgesloten. Eenigen zelfs gedood. En, dank zij den aanvoer van wapenen uit de Vereenigde Staten, blijft deze toestand bestendigd. Het is niet onwaarschijnlijk, dat de Ameri kaansche regeering aanstuurt op een interventie om door groot machtsvertoon haar weinigen invloed geducht te versterken. Doch dit is een maatregel, welke Engeland niet gaarne zou zien. Het is dan ook wel mogelijk, dat de interventie, waarvan sprake geweest is, afstuit op tegenstand Van de Engelsche regeering. Maar of, als het komt tot een gewapend tusschen beide treden, Amerika dan zal winnen blijft een open vraag. Diaz, de vroegere president van Mexico, heeft gezegd, dat in geval van vreemde inmenging alle partijtwisten zouden worden vergeten en dat een vereend en sterk Mexico, zich zou verzetten tegen een inmenging. En zal het leger der Vereenigde Staten kunnen overwinnen in het ontoegankelijke Mexico, wanneer het staat tegenover een geheel volk?

Dezer dagen schoot te Parijs een getrouwde

vrouw haar man dood op het oogenblik, dat hij een woning wilde binnen gaan. Aan den rechter van instructie bekende zij van particuliere detectives vernomen te hebben, dat haar man verkeerde wegen bewandelde. Naar aanleiding van dit en menig ander dergelijk voorval, vestig! de Parijsche correspondent van de »Etoile Belge«, de aandacht op het verderfelijke instituut dier particuliere ^detective agentschappen, welke ook te Parijs bloeien. En zij werken niet in het verborgen — integendeel. GroQte annonces verkondigen hun werkzaamheid ; zij zenden prospectussen thuis. Voor betrekkelijk weinig geld bieden zij aan te volgen en te bespionueeren wien ge maar wilt. Ook leveren zij materiaal voor echtscheidings-processen. Wij behoeven hier niet uitvoerig de hoogst immoreele verrichtingen van zulke agentschappen op te sommen — wij zouden kunnen copieeren wat onlangs onze Berlijnsche correspondent schreef naar aanleiding van het proces-Hamm. Zeer terecht dringt de Belgische journalist aan op een krachtig ingrijpen door de officieele politie. Niet, dat dit afdoende zou zijn, want zij zouden toch vroeg of laat weer worden opgericht. Maar dan was er tenminste voor eenigen tijd schoonschip gemaakt en paal en perk gesteld aan al het onheil, dat zij stichten,

DUllSCHLAND. regie IV. Aiiikn. De maandenlange onderhandelingen tusschen het Koloniaal bestuur en het Comité voor het bevorderen van een nieuwe regeling der diamantregie in Zuid-West-Afrika zijn afgeloopen. Het aandeel aan de regie-maatschappij zal zoo worden verdeeld, dat de fiscus in bet Zuid-West-Afrikaansche prót'ectiegebied en het comité ieder de helft der diamanten zal krijgen. De beliHiideling der wol

overwogen of zij wel geschikt zijn hun ambt langer te bekleeden. . Opdat ook de onderofficieren niet onkundig blijven van de gevolgen van zulk een handelwijze, moet hun worden medegedeeld, dat het ministerie van oorlog krachtig zal optreden in geval van misbruik van hunne bevoegdheid, bij chicanes enz. BA LKAN SCHIEREILAND. E«-»i door de hoofdstad. «Aan den voet van een voorgebergte liggen aan zee een paar buizen, waarvan men van de haven uit er slechts een twintig kan zien : dat is Durazzo, de nieuwe hoofdrad van Albanië, niet meer dan een groot dorp". Zoo schildert de op het oogenblik in Albanië verblijf houdende medewerker van de «Gaulois", Le Marchand, zijn eersten indruk van de nieuwe residentie van den prins von Wied. Eén straat met winkels, één plein, dat eigenlijk reeds buiten de stad ligt, een paar veispreide huizen, dat is alles. Vroeger leefden hier 6000 menschen, nu zijn het er ongeveer 8000 wanneer men de vluchtelingen uit Servië meerekent. Een eigenlijke haven is er niet, slechts zandbanken en een paar overblijfselen van een oude pier. In de nabijheid liggen een paar zeilschepen voor anker, die met den aanvang der lente weer zullen vertrekken. Een stoomboot uit Triëst brengt juist meubels aan voor het

koninklijk slot. Albaniërs, in bun bonte kleederdracht, brengen de kisten aan land en Daar het «slot". Aan de andere zijde van het strand liggen twee huizen. Het grootste daarvan, waarbij een uitgestrekte tuin behoort, is de toekomstige woning van den vorst. Men is er druk aan het werk ; architecten en opzichters geven er linn bevelen Een electrische motor, in een kleine loods opgesteld, verlicht het bouwterrein, want er wordt dag en nacht gewerkt. En nog komt men slechts langzaam vooruit: want de Albanische arbeiders zijn lui Een heeft een uur noodig om wat cement te mengen, een ander brengt een handvol puin op een kar weg. .. Wanneer het zoo voortgaat, dan zal de vorst, wanneer hij in zijn nieuwe residentie landt, nog zelf het werk kunnen leiden. Maar wat men ook verandert en verbetert, het aanzien van het huis blijft leelijk. Het heeft twee verdiepingen eu ziet met negen vensters op zee uit. Aan drie vensters op de eerste verdieping en aan één op de tweede zijn ijzeren balkonnetjes bevestigd. Verder ziet men eeu klein uitbouwsel met drie vensters en één balkon. Hoe langer men zich in Durazzo bevindt, hoe meer men zich afvraagt, waar toch de gezanten, ambtenaren en alles wat bet hof met zich meebrengt, een onderdak zal moeten vinden. Groote huizen bestaan er niet. Maar de huiseigenaars lachen. De huurprijzen zijn reeds verdubbeld en verviervoudigd; voor huisjes met vier of vijf kamers wordt reeds 5000 a 6000 francs huur geë'scht. De speculatie is ijverig aan het werk, zoo ijverig zelfs, dat men reeds maatregelen daartegen heeft moeten nemen. Oostenrijk heeft een huis gehuurd, dat er nog al fatsoenlijk uitziet, voor 14,000 fiancs, en daarbij ko nen de groote onkosten voor de inrichting ook nog voor rekening van den huurder. De gedelegeerden denken er over, in Pirana, dat 40 K. M. van Durrazzo verwijderd is, te gaan wonen. De afstand zou geen bezwaar zijn. Die kan men in een automobiel, wanneer slechts

de weg goed was, in korten tijd afleggen. Hiervoor wordt dan ook door Ëssad Pasja gezorgd. Ongeveer 400 arbeiders zijn aan het werk om den weg te verbeteren, maar dit gaat ook op Albaneesche manier. Alleen de slechtste plaatsen worden wat bijgewerkt en de oude houten bruggen worden door nieuwe vervangen.

Albmitë In een officieel communipué wordt verklaard, dat er groote opgewondenheid heerscht in de districten Delvino en Argyrocastra en dat de regeering den autoriteiten heeft geraden de revolutionnaire regeering niet te erkennen en niet toe te staan dit de thans in functie zijnde autoriteiten worden afgezet. Deze moeten hun post niet verlaten, bloedvergieten voorkomen, en geen dwangmaatregelen nemen tegen Zografos, wiens arrestatie waarschijnlijk ten gevolge zou hebben, dat er personen worden gekozen, die den tegenstand tot het uiterste zouden drijven. De bevelen van Zografos mogen echter niet worden opgevolgd. Er zijn bevelen gegeven tot verhindering van de emigratie der bewoners. Er is een orpoer uitgebroken te Santi Quaranta, waar de autonomie werd geproclameerd De Grieksche autoriteiten weten niet meer wat te doen. De Grieksche regeering deelt mede, dat zij niet bij machte is den opstand te dempen. Er is ook een oproer uitgebroken te Del vino.

BnluHriJe en Turkije. De Bulgaarsche regeering, die de diplomatieke betrekking gaarne hersteld zou zien. heeft de goedkeuring van Griekenland gevraagd op benoeming van Passare tot gezant van Bulgarije te Athene. Naoum, eerste drogmar (tolk) van de Grieksche legatie te Konstantinopel, is benoemd tot gezant te Sofia. PORTUGAL. Meen volkomen ru-t. Blijkbaar heeft de Portugeesche regeering zich toch wel wat al te optimistisch uitgelaten, toen zij de vorige week door middel van hare gezantschappen liet bekend maken, dat van veikeersstoornissen in Portugal geen sprake meer is en dat er volkomen rust heerscht. Volgens berichten n.1. uit Portugal te Madrid ontvangen, acht men een nieuwen monarctiistischen aanslag hoogstwaarschijnlijk. Op verschillende plaatsen zijn wapens, bestemd voor de monarchisten in beslag genomen en te Figueira een aanzienlijke hoeveelheid ammunitie. Er mag echter met grond worden aangenomen, dat er ook zendingen aan de aandacht der regeering zijn ontsnapt en zoodoende toch hun bestemming hebben bereikt. Dat de regeering niet gerust is, blijkt wel uit het feit, dat zij een aantal monarchisten, die na de revolutie de wijk hadden genomen naar Spanje, maar de afkondiging der amnestie hun vaderland weder hadden opgezocht, opnieuw uit Portugal heeft verbannen. De staking duurt nog steeds voort. Spoorweg en telegraafverbindingen tusschen Spanje en Portugal zijn herhaaldelijk verstoord en om het verkeer althans eenigszins gaande te houden, worden de lijnen door militairen bewaakt en gaat met iederen trein een gewapend escorte mede. Ook zijn in verschillende plaatsen meer of minder ernstige ongeregeldheden voorgevallen.

TURKIJE. Naid paija overleden. De voorzitter Tan den Turkschen Senaat, Said-pasja, bijgenaamd Koetsjoek (de kleine) is na maandenlange ziekte overleden. Hij was in zijn lange politieke loopbaan achtmaal grootvizier geweest, en heeft in de geheele ontwikkelingsgeschiedenis van Turkije een rol gespeeld. Men wacht, als gevolg van den dood van Said-pasja, een geheele wijziging in het ministerie, daar waarschijnlijk de tegenwoordige groot-vizier, prins Saïd Halim het presidium van den Senaat zal aanvaarden.- In dat geval zal allicht de president van den staatsraad, Halil-pasja, tct groot-vizier worden benoemd, en komt de gezant te Rome, Nabipasja, in aanmerking voor de leiding van het departement van buitenlandsche zaken.

RUSLAND. , - De nieawe hoera. De gemelde pogingen om een beteren toestand in de regeering te doen ontstaan, door de homogeniteit te bevorderen, en de verstandhouding tusschen regeering en Doema te verbeteren, wordt slechts door de rechterzijde en de nationalistische pers met gehuichelde voldoening en valsche geestdrift begroet. Het wantrouwen van het grootste deel van de Russische intellectueelen is te krachtig, om veel te verwachten van een regeeringsbeleid, dat reeds te vaak de hoop op verbetering heeft teleurgesteld, zelfs als werkelyke goede voornemens bestonden. De Petersburger Zeitung geeft aan dat wantrouwen uiting in het volgende artikel: «Met alle achting voor de langdurige ervaring en de politieke inzichten van Goremykin moet bij den ernstigen waarnemer toch bange twijfel ontstaan, over de Vraag of hetgeen aan zoovelen mislukt is de taak wezen kan van een 74-jarigen grijsaard. Zeker is de hooge waardeering, die voor het zoo belangrijke regeeringsbeginsel is uitgesproken, van beteekenis, en niet minder het feit, dat de nieuwe minister-president, als oud-minister van binnenlandsche zaken een sterken invloed kan oefenen op den minister Maklakof. Maar de invoering van de als noodzakelijk erkende homogeniteit in het kabinet en van de samenwerking van het kabinet met de beide huizen, beteekent zulk een belangrijke wijziging, zooveel zelfverloochening en toegevendheid van de verschillende departementshoofden, dat wij onmogelijk kunnen instemmen met den vreugdekreet van d« Nowoje Wremja, die zich aanstelt alsof dat alles al bereikt ware. • Tusschen de erkenning van een goed beginsel en de uitvoering ligt zooveel, ligt het belangrijkste : de daad. Wij kunnen voorloopig slechts wenschen, dat de goede beginselen, die thans worden uitgesproken, ook werkelijke daden zullen worden." De liberale bladen willen in het voorgevallene volstrekt geen verandering van den koers zien. Het zijn slechts pogingen, maar zonder resultaat. Omdat de eerlijke wil ontbreekt 1

CHINA. De bende» van den Willen Wolt. De benden van den Witten Wolf worden door de regeeringstroepen vervolgd en geduchte verliezen zyn hun toegebracht. Uit PekiBg wordt geseind, dat volgens officieele telegrammen in de laatste gevechten met de volgelingen van den Witten Wolf 4000 van dezen zouden zijn gedood — zooals dat in China gebruikelijk is, zal dit cijfer wel wat overdreven zijn. Immers onlangs werd gemeld dat de Witte Wolf nog slechts over een paar duizend man beschikte. Vermelding verdient het, dat de regeeringstroepen bij de vervolging van de bandietenbenden gebruik maken van aeroplanes. China maakt groote vorderingen op den weg der beschaving.

»Ja, konden zij maar meegaan 1" »Gij gaat ze zeker nog eens goedendag-zeggen ▼óór uw vertrek?" nQewis, ik boop er een week te gaan doorbrengen, a s wij gepakt zijn, en daarna weer thuis om Vader gezelschap te houden, in welken tijd Moeder gaat." »Gij lult zeker ook een paar dagen ten onzent komen, vermoed ik P Ik bespeur eenter door mijn gebabbel u op te honden. Geef mij wat te doen of laat ik u helpen of als gij mij weg wilt hebb«n, -spet gij nachten tot ik een weinig afgekoeld ben". »Neen, neen", zeide Mevrouw Brown, »ik wil niet laten werken ; u ii van morgen reeds genDf> g bez g geweest. Zit maar stil, rust wat uit en vertel ons wat; wij zullen wel doorgaan met ons weik, want wij willen Vader niet laten wachD , al » hij zijn aandeel in het werk af heeft." »Ga gerust nw gang. ik weet wel wat pakken 18 Ik heb (5<5|c mijn tijd gehad. Geef mij dat naaiWe tk m aar eens aan Hettie 1" en haren hoed a ze tende, liegon zij naarstig te naaien. »Wat e 8'j toch veel omhanden 1" riep zij na eene poos uit, »bet doet mij denken aan den oorlogsU , als ik u zoo aan 't pakken zie voor den «trekt, met het eeaige verschil, dat u het nu niet

in zulk een overhaasting behoeft te doen als wij toendertijde '. ,Gelukkig niet", hernam Mevrouw Brown; »gelnkkig behoeven wij om zulke treurige reien niet te pakken". »Gij moogt wel dankbaar zijn! Wat was het toen een tijd ! Het pakken zelf was al erg genoeg, en dan dat weghaasten, met achterlating van de helft van het goed; doch toen wij goed en wel in het «laagert kwamen eu met een onderhall dozijn families in een kleine keet werden gepakt niet meer dan driemaal deze knmer g'Oot, met enze hees-ten, schapen en bokken rondom ons, en de hitte, droogte en koorts en voortdurende vrees en onophoudelijke twisten — want ieder was erg kort aangebonden — toen be^on eerst onze ellende 1 ik zal het nimmer vergeten. Heb ik u wel eens verteld van dien angst, welken wij hadden over een zak mielies? De «mieliezakangst" noemden wij bem. O, mijn Hemel I' zeide zg met den haar eigen luiden, eigenaardigen lach, ngijliedea die naar Oost-Londen gingt, hadt wel niets van onze angsten, maar ook niets van onze kluchten; hoewel het eerst naderhand kluchten werden. Het gebeurde op een Zater.lag-avoud. Iedereen was naar bed gegaan, met uitzondering van een half dozijn mannen, die het dorp als nachtwachten afliepen. Ik deelde mijn kamertje met de oude Mevrouw Simpson — gij weet wut een woelige oude ziel zij altijd geweest is — ; nu dan, om elf uur zoowat werd zij wakker en kreeg het in haar hoofd te gelooven, dat iemand de mielies stal' welke zij in een buiterihut geborgen had. Ik vertelde haar dat zij droomde, doch zij wilde niet naar mij luisteren ; zij wilde met alle geweld zien wie bij de plek was. Zij kreeg haar pistool en laadde het — jawel, ze was bij de pinken — bet was een verroep ding, daarom gipg ik op een afstand staan uit vrees, dat het uit elkaar ton barsten ia hare handen en haar of

mij zou dooden. Gelukkig ging alles goed en stapte zij n*tar builen Ik wilde haar niet alléén laten gaan ; dus iep ik haar achterna." Hier legde Mevrouw Fraser zich behagelijk achterover tegen de leuning van den stoel en gaf zich o»er aan een langge ekten lach, waaraan zij ziob schijnbaar te goed deed. »Ik kan waarlijk niet nalaten te lachen, als ik aan dien nacht denk," veikl&arde aij gemoedelijk alsof er iemand aan twijlelde. tVerbeeld u : twee stumpers als wij iu het holst van den nacht op weg, om den dief te vangen ; zij met een verroest pistool, ik met een licht gewapend 1 Eerst gingen wij naar de kombuis, maar daar was nie»and behalve de Hottentot-meid Mejii, van Mevrouw Frencb, die op de grond tliep, dat wil zeggen de meid. Mevrouw Simpson gaf haar een duw met den voet, om haar wakker te krijgen, en vroeg iiaar waarom zij niet wakker geworden was, toen de dieven inbraken. Daarop richtte zij zich naar het venster, om eerBt eens naar buiten te kijken vddr zij zich daar waagde; maar net, dat zij naar buiten ziet, kijkt een zwart gezicht met rollende oogen, naar binnen. Dat gezicht behoorde aan een Fingo bediende van oude Tante Muller. Zij was in den nacht onwel geworden en had den jongen om medicijnen gezonden; doch Mevrouw Simpson dacht dat niemand anders dan Sandilli en al tijn Gaikas waren gekomen En wat deed zij ? — Zij schoot vlak door het venster op den kerel. Hij gaf een schellen kreet van schrik en holde over een hek en door een schipenkraal weg. Maar daar hadt je de poppen aan 't dansen I Iedereen >prong op, iedereen schreeuwde ; enkelen luidden de kerkklok, die het afgesproken teeken zou geven bij geval van een a>nvai Niemand wist wat er te doen was en iedereen dacht dat de Kaffers ons op het lijf zaten. Als er een vroeg nat ia er gaande f riep een ander de Kaf ars zijn

gekomen ; voort, voort, haatt je naar de kerk I En of ze naar de kerk liepen ; allen door elkander; met pak en zak en alles, wat zij maar het eerst in handen badden kunnen krijgen I Ook wij waren geheel de kluts kwijt, toen Mevrouw Simpson en ik de klok hoorden luiden en al dat geraas vernamen, want wij begrepen natuurlijk niet dut het pistoolschot van de oude dame al dien boeha had veroorzaakt en allen had gewekt. In m>nder dan geen tijd waren wij gekleed en op weg, zij naar de kerk, ik om man en kinderen op te zoeken. Vdór ik aan den winkel van Watt kwam, waar zij sliepen, ontmoette ik mijn echtgenoot en George French, die naar mij zoobten. Nog heerschte er geruimen tijd een groote opschudding, doch toen er geen Kaffer» te voorschijn kwamen, vroeg men elkander af wie bet alarmteeken gegeven had, wie de klok was gaan luiden, wie het schot afgevuurd had en honderden andere vragen Toen kwam de heele zaak uit en of er gelachen werd 1 Natuurlijk kreeg die arme, oude Mevrouw Simpson het er van langs. Mennoimde baar voortaan: »Moeder Simpson Angst', dooh dit maakte haar zoo kwaad, dat men dien bijnaam veranderde in: .De angst voor den Mieliezuk Nog maanden daarna konden de jongens haar niet ontmoeten zonder te vragen of zij niet iels van de Kaffers had gezien. Het was inderdaad een prachtige grap, alhoewel er weinig grappigs in geweest zou zijn, als de Kaff. rs weitelijk gekomen waren, want er waren geeu twintig man in het plekje en geen enkele vrouw, behalve Mevrouw French, Mevrouw Simpson en mijn persoontje, die een sehot konden lossen." »Mijn herinneringen aan den oarlog waren noual aangenaam", merkte Hetlie op. jManon, Cüarlotte en ik plachten des morgens naar school te gaan en den ge^eelen achtermiddag op het strand te spelen of de rivier op te roeien met Oom Jan.*'

»Ja, jelui, kinderen, hadt er de aangename lijde van, zooals bet gewoonlijk gaat met alles. Ik voor mij was blijde, toen alles voorbij was en ik naar huis kon gaan. Wel, wel, wel, praten en werken gaat to.h slecht; ik heb bijna niels uit gevoerd en het is tijd om naar huis te gaan 1 Mijn man aal zich afvragen wat er van mij geworden is. Hé, daar is Frater in eigen persoon I" voegde zij er met nadruk bit, ,zeker om mij te halen. Wat zou hij daarmee bedoelen f" »l)es te beter voor u, Mevrouw Fraser," merkte Hettie aan; bdu beboeft u zelve de paarden niet te meunen". # Nu ja, dat is tenminste een troost. Wel, Kerel, ben je me komen zoikenf ' vroeg zij, toen een krachtig gebouwd man, in eene min of meer morsige witte jas en met een gedeukten strooien hoed op, in de deur verscheen. Goeden dag, mevrouw Brown 1 Hoe vaart u, Juffrouw Hettie? Neen. vrouw, ik ben niet gekomen om uw te torken, doch ik zon met u g n, als zij bun boeken verkoopen V\ at toch gaat er boven lennf' (Wordt vervolgd.)