Limburgsch dagblad

AKEN, 23 Juni (Eigen corr.) — Na de „aanslagen" op 't standbeeld van Keizer Karel hebben Akense studenten opnieuw van zich doen spreken. Omstreeks half twee 's nachts trokken enkele jongemannen, die zich op verdachte wijze ophielden bij de Karlsbrunnen op de Markt, de aandacht van surveillerende politieagenten. Vermoedelijk hadden zij juist een bad in de bron genomen, want toen zij de politiemannen ontdekten, sloegen twee hunner in een onderbroekje op de vlucht. Na een opwindende achtervolging slaagde de politie erin een der nachtelijke baders — die een rijwiel met zich meevoerde, waarop diverse kledingstukken lagen — te grijpen. Het was een student van de technische hogeschool. De kledingstukken behoorden aan de andere vluchteling, ook een student, die op dat ogenblik nog door het nachtelijk duister spurtte met een minimum aan kleding om het lijf. Twee uren later werd ook hij gegrepen. De politie kon tevens de identiteit vaststellen van een tweetal andere studenten, die bij deze nachtelijke escapade betrokken waren.

SCHIMMERT, 23 Juni (Eigen corr.) Op de hoek van de Nieuwstraat in de buurtschap Klein- Haasdal reed de heer H. uit Schimmert, die op een bromfiets zat, tegen een bus van de L.T.M. op. Het slachtoffer liep een hersenschudding op. De bromfiets werd zwaar beschadigd.

GULPEN, 23 Juni (eig. corr.) — Van 14 tot 20 Augustus zullen een twaalftal K.V.P. Jongeren uit Limburg de gasten zijn van de C.D.U.-jongeren-organisatie in het Rijnland. Op 15 Augustus zal de heer Dolmans, kringsecretaris van 'de K.V.P., op 'n contactbijeenkomst te Bonn een spreekbeurt houden.

TOEN DE BAKKERSKNECHT K. uit Chevremont een machinale s'.agroomklopper hanteerde, bleef een ring aan een van de vingers aan de klopper haken. Hij werd ernstig gewond. Waarschijnlijk echter hoeft de vinger niet te worden afgezet. — De 20-jarige kersenplukker J. S. uit Banholt viel van een ladder. Hij liep inwendige kneuzingen op. — De slagersknecht I. uit Vaals reed door de sterk hellende Berttraat; Hij maakte met zijn fiets een schuiver en viel. De man liep een schouderfractuur en ernstige verwondingen aan een arm op.

Een Deense diepzee-expeditie, in October 1950 vertrokken, is na een reis van 100.000

Voor 't eerst van hun leven brengen de drie jonge prinsesjes van Denemarken, ivlargarethe, Benedikte en Arme, die resp. twaalf, acht en vijf jaar oud zijn, met hun moeder, koningin Ingrxd een bezoek aan Engeland. De prinsesjes zullen ook een „tea-party" meemaken bij de kinderen van koningin Elisabeth 11, de kleine prins Charles en prinses Arme.

L|J_T kleine kinderen kan men vrolüke verrassingen beleven. Ook op de schoolbanken. Naar de opvatting van grote mensen kunnen zy in hun uitlatingen verbluffend origineel zijn. Zy zeggen echter slechts ongedwongen wat zy denken — zonder omwegen, eenvoudig en spontaan, zoals een kind nog is. Ge moet die snaken in de eerste en tweede klas van een lagere school eens horen! Daarover verhaalde onlangs eer onderwyzer uit een Mijnstreekgemeente. Hy had de belevenissen zelf meegemaakt of ze waren in zyn naaste omgeving gebeurd

Dc juffrouw van dc eerste klas had prachtig verteld over het aards paradijs en dc tragedie van dc zondeval. Doodstil en met open mond luisterden dc kleinen toe. Het algemeen oordeel was, dat Eva zeer onverstandig had gehandeld, door omwille van een doodgewone appel het voor ons allemaal zó te verknoeien. Dc jonge Renéke worstelde echter nog met e^n probleem. Aarzelend stak hij een vingertje op. Toen volgde dc vraag: „Juffrouw, mochten Adam en Eva ook niet dc afgevallen appels opeten ? Als ze blevt n liggen, had niemand er iets aan. De dieren uit de paradijstuin aten _e dan op!" • _ • T\E kapelaan, die origineel en levendig kathechismus geeft. had zich een half uur lang ingrspannen, om de jeugd op de schoolbanken

iuidelijk te maken, dat de mens uit lichaam èn ziel bestaat „Allemaal goed begrepen?" En de hoofdjes knikten vlijtig:

„ja! De kapelaan nam prompt de proef op de som. Hij vroeg aan Anneke in de voorste bank: „Vertel jij me dan eens — waaruit bestaat de mens?" Het lichaam leverde voor de peuter geen moeilijkheden op. Maar de naam van het tweede „ik" van de mens — de ziel — wist ze niet meer. De kapelaan trachtte haar op de goede weg te helpen. Het kind bleef het antwoord schuldig. Ten einde raad wees Zijn Eerwaarde naar Anneke en in

Limburgsen Journaal

de richting van de hartstreek. „Wat heb je daar dan?", vroeg hij haar. Het meisje werd vuurrood. Z\j stak eer mollig knuistje onder haar Jumper-je en haalde een dot gekleurd garen en twee haakpennen <>. voorschijn. Dood verlegen overhandigde ze het de kapelaan, die na van de eerste verbazing bekomen te zijn,

de grootste moeite had niet in lachen uit te barsten. Tot de dag van vandaag is Anneke echter er vast van overtuigd,

dat de kapelaan als 't ware röntgenogen heeft en dwars door haar heen kan zien. Dezelfde kapelaan had het een andere-keer over „zondig zweren". Hij vertelde breedvoerig, waarom het lichtvaardig afleggen van een eed onder het gebruik van Gods heilige naam zonde kan zijn. Aan het slot van de les priemde de vinger van Wullemke waarschuwend omhoog. Trots vertelde de knaap: „Meneer kapelaan, ik heb eens een „zondige zweer" op een hand gehad. Het deed erge pijn. De dokter heeft er een zalfje op gesmeerd Daarna heb ik nooit meer een „zondige zweer" gekregen. • * • r>E H. Drievuldigheid is voor Kinderen een zeer moeilijk begrip. Ben der kleinen sprak in volle ernst over de H. Driegulzigheid. Een ander kind hield vast aan de hedendaagse bewapening en vertelde, dat Kam Abel met een pistool had dood geschoten. Na een les over de hemel deelde Joks mede. dat hij er niets voor voelde later tot de gelukzaligen te horen. Hij had geen zin, om steeds met gevouwen handjes doodstil naar O. L. Heer op zijn troon te kijken. De kapelaan noemde de pastoor de herder van de parochie. Dat vond Sefke vreemd. Hij had nog nooit de herdershond van meneer pastoor gezien. Joe Stalin en zijn kornuiten zijn de oorzaak van veel ellende. Maar dat, zoals een der kinderen beweerde, de Jozef uit het Oude Testament door zijn broers „aan de Russen" verkocht werd, is beslist niet waar! . JOURNALIST

SLMPELVELD, 23 Juni (Eigen corr.). — Vrydag j.l. werd te Simpelveld voor het eerst na ruim 25 jaren wederom een weekmarkt gehouden. Zowel van de zyde der markt kooplieden ais van dle der kopers bestond voor deze eerste markt grote belangstelling, zodat het oude Marktplein al vroeg in de morgen een levendige aanblik bood. Op de markt werden niet alleen groenten en fruit verhandeld, doch ook vis, boter, kaas, manufacturen, bloemen en zelfs biggen. De vele duizenden kopers, niet alleen uit Simpelveld, doch ook uit de omliggende gemeenten hebben de „koopjes" gaarne benut. De manufacturenkoopman zowel als de groentenen fruitkoopman hebben goede zaken gemaakt. Ook in de andere brancnei, vooral de biggenhandei, heerste een levendige bedrijvigheid. Deze eerste markt heeft bewezen, dat een weekmarkt te Simpelveld levensvatbaarheid heeft en ook voor de omliggende gemeenten in een behoefce voorziet. De markt werd bezocht door het volledig college van burgemeester en wethouders, de gemeentesecretaris, alsmede vertegenwoordigers der plaatselijke geestelijkheid.

ÜBACH over WORMS, 23 Jtand (Eigen corr.). — In een spoedvergadering besloot de gemeenteraad van Übach over Worms Maandagmorgen met de gemeente Kerkrade een geldlening aan te gaan, groot 1.250.000 gulden, voor de bouwvan 105 woningen. Het raadsbesluit van 18 Juni j.1., tot het aangaan van een obligatielening voor eenzelfde bedrag voor hetzelfde doel, werd ingetrokken.

SITTARD, 23 Juni (Eig. corr.) Vrydag, Zaterdag en Zondag werden traditiegetrouw In de School voor Maatschappelijk Werk oudleerllngendagen gehouden. Deze reunie was ook dit jaar weer byzonder druk bezocht. De presidente van de vereniging van oud-leerlüigen, mej. mr. Hommes uit Maastricht, sprak een openingswoord. De bijeenkomst van Zaterdagmiddag werd ook bygewoond door burgemeester Coenders van Sittard en echtgenote.

Mej. W. Hillen, directrice van de School voor Maatschappelijk Werk, die onder auspiciën van de Uno een studiereis van zes maanden naar Amerika had gemaakt, hield een voordracht over „Enige aspecten van het sociale werk in de Verenigde Staten". Voor ons is het sociale werk, dat in. Amerika geschiedt, min of meer eenznjdig. Dit komt ook doordat het Amerikaanse volk nog jong is. Wij trachten onze kinderen de wijsheid door te geven, welke vorige geslachten verzameld hebben. De Amerikanen wekken de indruk, aldus de ini'eidster, dat zij de kinderen leren zichzelf te helpen. Dit geeft een andere instelling. De Amerikanen zijn niet gewend filosofisch te denken. Zy veranderen daardoor veel gemakkelijker hun methoden van werken en zgn buigzamer. Daarbij komt, dat zij allereerst de enkeling zien en niet de groepen. Zij hebben door hun historie bewezen, waartoe de enkeling in staat is en daardoor de overtuiging gekregen, dat de enkeling alles vermag en aïles bereiken kan. Bij ons wordt waarschijnlijk te weinig op de enkeling — op het individu — gelet. Het aantrekkelijke van het Amerikaanse „case work" is, dat het zich zo sterk op het individu rioht. De mensen, die hulp nodig hebben, geeft men niet ali'een goede raad, maar men tracht hen ook — zo nodig — een andere denkwijze bjj te brengen en het gevoelsleven te beïnvloeden. Het „case work" kan in ons Europees systeem worden ingeschoven, met behoud van wat we reeds hebben en aangepast aan het bestaande. Het wil door Individuele behandeling en het zoeken naar de zielkundige moeilijkhedA de mensen, die hulp nodig hebben, zo ver brengen, dat ze hun eigen moeilijkheden zelf kunnen oplossen, zonder dat ze practisch merken dat ze toch van buiten af in deze richting geleid zijn.

Hij had niet het recht om haar vragen te stellen, ofschoon ze brandden op zijn lippen. Geertrui wist het, maar ze was niet in staat om hem enige uitleg te geven. — Haast je, Mathias, fluisterde ze, vlak achter hem staande, morgen zie ik je weer. Ik zal in je eigen kamer wachten tot ie er bent. Ze had gedacht dat het afscheid van alle bekende en lieve dingen haar pijn zou doen, maar toen ze stil de 'trap afging, verwonderde ze zich over de lichte vreugde die in naar gloeide. Bij iedere trede lager was het of het verdriet om Anna en om Sebastiaan kleiner werd en heel ver af, iets van lang geleden ,waaraan ze alleen nog met een vage weemoed zou kunnen denken. Het dienstmeisje zeide dat haar zuster al sliep. — Zeg dan aan mijn zwager dat ik naar der Vere gegaan ben, zei ze, het meisje toeknikkend en een smalle gouden ring van haar vinger schuivend. — Neem dit! Je hebt me vele goede diensten bewezen. , — Ge komt niet meer terug, mejuffer? — Het meisje bekeek de ring, waarin een matblauwe steen glansde. — Nee, ik kom niet meer terug, maar daarover behoef je met niemand te spreken. — Met de xap van haar tabbert hoog opgetrokken, zocht ze door de avondlij ke straten haar weg naar het schamele huis waar het bed van Mathias stond. Tante Lijsbeth en oom Anthony waren niet verrast over haar plotselinge komst. Geertrui begreep dat ze haar 54

verwacht hadden en veel wisten van wat er tussen haar en Anna stond. Ze vroegen geen bijzondere uitleg over de omstandigheden, die haar tot de overhaaste komst naar der Vere hadden gebracht en Geertrui vertelde zo min mogelijk. Ze kreeg een ruim vertrek aan de voorkant van het huis, met uitzicht over de zee. Na weinige dagen bracht een vrachtkar haar eigen meubels en kleren en met hetgeen tante Lijsbeth haar gaf, kreeg ze 'n weelderig ingericht vertrek, waar ze kon vertoeven zoveel ze wilde. Alleen m^st ze zich stipt houden aan de uren van de maaltijden ,want oom Anthony duldde niet dat ze een minuut te laat kwam. Hij was in vele dingen zeer streng en week nooit van een gestelde regel af. Geer. trui bemerkte dat tante Lijsbeth zich niet altijd gewillig onder die drang boog, maar ze was wel zo aan de traditie gebonden en voelde zich als schepenvrouw tot zoveel verplicht, waarvan gewone vrouwen ontheven waren, dat ze nooit met 'n tegenstrevend woord of gebaar haar eigen mening te kennen gaf. Zo voornaam en strak al? schepen de Braauw zelve, was zijn huis. De sfeer die er heerste, de wijze waarop de meubels geschikt waren en zelfs de wijn. en bierkroezen in de wandrekken schenen iets mee te hebben gekregen van de koele afgemetenheid. Geertrui wende er niet aan. Na de eerste weken begon ze het als een druk te voelen Alleen in de aanwezigheid van tante Lijsbeth die haar gulle lach en spontane vrolijkheid niet verloren had, ondanks haar jarenlang samenwonen met Anthony de Braauw, voelde Geertrui zich verlost van een beklemdheid, die zij vooral sterk onderging als de schepen thuis was en in zijn studeervertrek zat. Dat was door zware gordijnen van het woonvertrek gescheiden. Er stond een brede schrijftafel beladen met papieren en geschriften, in zilver gevatte inktkokers en allerlei soort veders en pennen. Aan de ene zijde was een kas gebouwd die vol boeken stond, dikke leren folianten en perkamenten banden, enkelen in fluweel gebonden met vergulde versieringen. Geertrui, die sinds ze 'ezen kon een onverzadigbare honger had naar steeds meer weten, liet al spoedig bemerken dat ze nieuwsgierig was naar hetgeen daarin stond, maar tante Lijsbeth zeide dat vrouwen geen verstand van rechtspreken en ingewikkelde schoongestelde pleidooien behoefden te hebben. Soms wanneer ze alleen zat in het grote schepenhuis, dwaalden haar gedachten terug naar Arnemuiden. Op de ochtend van haar vertrek had ze, op aandringen van Mathias, haar zuster nog gesproken Anna had zwijgend geluisterd, toen Geertrui haar vertelde dat ze naar der Vere ging wonen. Anna had uit zich zelve een hand ten afscheid gegeven en gezegd dat ze bericht zou zenden als het kind geboren was. Sebastiaan was nergens te zien geweest. Dikwijls, in de eerste dagen van haar verblijf bij tante Lijsbeth, hoopte Geertrui dat het een bericht voor haar zou zijn als de klopper aanging, maar toen er nooit iets kwam en de weken verliepen, begon ze er over te denken om naar Arnemuiden te gaan en te vernemen of alles daar goed was. Dat zelfs Mathias niets van zich liet horen, bevreemdde haar. Eén keer ging ze tot bij de Arnemuidse poort, maar om de lange eenzame weg te lopen trok haar weinig aan, ze keerde terug en raakte verdwaald in de vreemde nauwe Veei-se stegen. Tot ze eindelijk aan de haven kwam. vlak bij het huis waar Arnt van Bergt woonde. De luiken waren gesloten op het midden van de dag en er groeide onkruid tegen de stoeprand, alsof er sinds lange tijd geen mensen gelopen hadden.

Vrijdagavond had pater dr. J. Eyckeler S.M.M. verteld over Mikal en Batsjeba in het leven van Koning David. In de huishoudelijke vergadering, welke Zaterdagavond aan de feestvergadering vooraf ging, i'egde mej. mr. Hommes wegens drukke werkzaamheden het voorzitterschap van de oud-leerlingenvereniging neer. terwijl mevi\ M. Jonkergouw-van der Hoff bedankte als secretaresse. Tot secretaresse werd gekozen mej. Witkamp. Zondagmorgen droeg pater Molenaar M.S.C. in de kapel van de Zusters Passionistinnen van de H. Gemma een Mis op. Hrj hield ook de predicatie. Prof. drs. V. J. H. Hernens, uit Rolduc, hield daarna een lezing over „Inleiding tot het existentialisme". Zaterdagmorgen had me.;. M. Baers, presidente van de Union Catholique Internationale de Service Sociai' uit Brussel een belangwekkende inleldlne gehouden over „Het actueel belang van het maatschappelijk dienstbetoon in de moderne wereld".

NUTH, 23 Juni (eig. red.) — Met de torpedojager ..Jan van Galen", die een jaar in de Koreaanse wateren heeft geopereerd, zijn Zaterdag een groot aantal Limburgers uit Heerlen, Hoensbroek, Maastricht, Sittard. Brunssum en Nuth teruggekeerd. Een hunner Leo Benen, 'n blonde knaap uit Nuth. troffen wij Maandagmorgen thuis, genieterd van een verlof van 37 dagen. Hij is seiner by de Marine, waarvoor hij zich 4 jaar geleden opgaf. Na een jaar opleiding te Amsterdam deed hij geruime tijd dienst, totdat hij op de „Jan van Galen", werd geplaatst, die verleden jaar 16 Maart naar Korea vertrok om de torpedojager , Evertsen" af te lossen. Deze reis is uitgegroeid tot een tocht om de wereld. Want toen de „Jan van Galen" op 29 Januari weer werd afgelost door de ..Piet Hein", moest het oorlogsschip nog naar Zuid-Amerika voor vlagvertoon.

De reis naar Korea ging via de Middellandse Zee, Suez-kanaal en Indische Oceaan naar Hongkong, waar de „Evertsen" al met ongeduld lag te wachten. Van Hongkong werd de reis langs Formosa voortgezet naar Sasebo, een Amerikaanse marine-basis op Japan, van waaruit de „Van Galen" onder geallieerd commando zou opereren. De taak van deze met vele Limbur. gei.- bemande Nederlandse torpedobootjager bestond In het escorteren van vliegkampschepen, het bombarderen van Noordelijke stellingen en verbindingswegen op de kust, post halen en allerlei andere karweitjes. Na een actie van enige weken volgden er 2 of 3 dagen rust om fit te zijn voor een volgende actie. „Wij hebben geluk gehad", meent Leo Benen, „de Noord-Koreanen schoten wel eens terug, maar de „Jan van Galen" hebben zij steeds gemijt". Tot zeegevechten iq het ook nooit gekomen. De Noord-Koreaanse vloot lag ergens in een Chinese haven, waar hij niet uit durfde komen. Aan land in Korea te Leo Benen slechts eenmaal geweest. Om er iets te halen.

Toen de „Van Galen" door de „Piet Hein" was afgelost, volgde er een interessante tocht. Vla de Middellandse Zee voer de boot terug naar Europa, om van daar uit over te steken naar Zuid-Amerika voor vlagvertoon in de havens van Rio de Janeiro (Brazilië), Buenos Aires (Argentinië) en La Guaira (Venezuela). Uit de verhalen van Leo Benen bleek, dat de Nederlandse vlag nog steeds op alle wereldzeeën wappert. „We hebben geen haven aangedaan — en dat waren er onderweg veel — of er lagen Nederlandse koopvaardy-schepen", zeide hij. „Ik ben ook in geen enkele haven geweest of ik kwam er wel Nederlanders tegen, men-en die veelal uitstekende posities hadden verworven. Deze mensen en ook buitenlanders, die weten wat ze aan de Nederlanders hebben, boden de Nederlandse jantjes vaak goede posities aan. Als we daarop waren ingegaan, zou de „Van Galen" volkomen onbemand in Nederland zijn teruggekeerd". Een belangwekkende ontmoeting was die met een Nederlander, die In 1912 van een Nederlands schip was gedeserteerd. De man was hoofdmachinist geworden bij de Argentijnse spoorwegen en genoot nu van een flink pensioen. Ook de Nederlandse marinemensen staan in het buitenland goed aangeschreven. Als znn verlof voorbij is, gaat Leo Benen terug naar de „Jan van Galen", die op 2 September vertrekt voor een nieuwe reis. Waarheen en hoe lang is voorlopig nog onbekend Weer zal dan een jongen uit Nuth. tezamen met vele andere Limburgers, de Nederlandse naam hoog houden overal in de wereld. Weer zullen zij de enge begrenzing van het vaderland ontvluchten en een brede horizon tegemoet varen.

(Advertentie)

(Ad-werrentie) De Lucifer: Op wie stem ffi? D>E ROXY: tk ben voor alle partyen.

SOMEREN, 23 Juni — De culturele dagen te Someren bij Eindhoven zijn Zondag officieel geopend door de burgemeester, de heer J. H. Boerenkamp. Zondagmiddag ging in het openluchttheater de première van het spel van Jan Naaijkens „Tijl Uilenspiegel", waaraan ongeveer honderd inwoners van de vier kerkdorpen van Someren meewerken. Des avonds zong de „Mastreechter Staar" geestelijke werken, negro spirituals en internationale volksliederen. Tenslotte werd er gedanst in de openlucht. Op 24, 26, 28 en 29 Juni worden de culturele dagen voortgezet.

SCHIMMERT, 23 Juni (Eig. corr.) De timmerman H.S. viel van het dak van een woning in de Kruisstraat. Hij kwam op het hoofd terecht en werd bewusteloos opgenomen. Zijn toestand is thans redelijk wel.

Deze week zullen de mooiste meisjes uit dertig landen te Long Beach in Californië elkaar de titel van „Miss universe" betwisten.

Aan deze schoonheidswedstryd — waarvan de kosten aen millioen dollar zullen bedragen — «vordt deelgenomen door vertegenwoordigsters van Azië, Afxlka, Australië, Europa en N. en Z. Amerika. De meisjes moesten minstens achttien jaar oud zijn; de gemiddelde leeftijd i« twintig jaar. De oudste deelneemster, miss België, is 25 jaar. Er zijn 19 brunettes, 9 blonden en twee rode of althans kastanje-bruine onder, n.l miss Venezuela en mi«s Frankrijk. Miss India is de enige getrouwde onder deze „uitgelezen schare" en moedor van een vijfjarig dochtertje. Een „miss Holland" schittert deze keer in de letterlijke zin van het woord door haar afwezigheid. De winnares bij deze mensenkeuring annex expositie krijgt een filmcontract van zeven jaar bij de Unlversal international en o.a. een auto ter waarde van 30.000 dollar. De nummers 2, 3 en 4 krijgen kortere contracten bij dezelfde genoemde studio.

Woensdag a.s. draait in Seinpost te Scheveningen de première van „Het is maar.... 'n postzegel", een documentaire film, vervaardigd ter gelegenheid van het eeuwfeest van de Nederlandse postzegel x Bü haar installatie als burgemeester van de Nederlandse miniatuurstad Madurodam op 2 Juli a.s. in Den Haag zal prinses Beatrix ook 'n zilveren ambtsketen ontvangen, die voor dit doel speciaal is vervaardigd. Aan de hoofdschakel van deze keten hangt het geëmailleerde wapen van de Curacaose familie Maduro, die het stamkapitaal voor het stadje heeft geschonken x De totale schade welke de K.R.0.-studio heefi opgelopen bij de brand van 21 Mei j.l. beloopt ca f. 160.000. Me; October zal alles weer zijn gerestaureerd, x Burgemeester d'Ailly van Amsterdam is uitgenodigd deze zomer naar Tokio te komen.

DE BOUW van een nieuw telefoongebouw te Roermond is gegund aan het aannemersbedrijf firma gebrs. Janssen te Venray. —

Op de mijn Sophia Jacoba te Hiiekelhoven bij Aken verongelukte ondergronds een 29-jarige mijnwerker. Hij stief kort nadat hdj in het ziekenhuis was opgenomen. —

Een vierjarig kind viel uit de cabine van de bestelauto van een zekere W. uit Weert. De kleine liep een armbreuk en een lichte hersenschudding op. — De technisch opzichter P. van der Sanden te Weert is heden. Dinsdag, veertig jaar in dienst van de rijkswaterstaat.

VENLO, 23 Juni (eig. corr.) — Op hartelijke wyze heeft kolonel Th. Stoltz, inspecteur der .Nationale Reserve .die op 30 Juni a.s. de militaire dienst gaat verlaten in verband met het bereiken van de pensioengerechtigde leeftyd. afscheid genomen van het personeel van het district Limburg en de tot het district behorende vrywilligefs. Dit afscheid vond plaats in de officierscantine waar de voltallige staf van het district en een deputatie van de vrijwilligers aanwezig waren. Majoor H. Schouten, commandant van het district sprak de scheidende kolonel toe. Hij bood een ets van het stadhuis van Venlo, de stad waar de hartader van het district klopt, aan. Met enkele woorden heeft kolonel Stoltz dank gebracht voor het hartelijke afscheid en een beroep gedaan op allen, om zijn opvolger, kolonel W. van Hinte met hetzelfde vertrouwen tegemoet te treden.

SCHINNEN, 23 Juni (eig. corr.) — De uitslag der gehouden aanbesteding voor de bouw van 10 woningwetwoningen aan de Altaarstraat is als volgt: Wetsels, Puth f. 99.900; Blezer, Geleen f. 110.470; Quiks, Sittard f. 109.960; Porteners, Sittard f. 109.200; Beugels te Oirsbeek f. 112.343; Verhooren. Doenrade f. 109550; Postuma, te Treebeek f. 103.484; Vrouwenraets, Meerssen f. 99.400; gebr. v. 't Hooft. Hoensbroek f. 99.490; Feltker, Waubach f. 119.600; Diederen, Puth f. 123.400; Scheren, Kerkrade f. 140.000; Dohmen. Neerbeek f. 117.667; Keulers Munstergeleen f. 108.125: Damen. Amstenrade f. 103.900. De gunning volgt later.