Limburgsch dagblad

AANRIJDING.

Na een bescheiden maal en een reusachtig dessert kropen we in de tent. Meneer pastoor maakte die avond een slechte beurt bij de dor-

A DEN DOOLAARD

per auto door { Joegoslavië j

pelingen: de tent regende bijna door. Maar met de dageraad verdreef de zon de regensluiers, en weldra, op een gloeiende weg, die het binnenland indraaide, zegende ik de monteur, die de motor met extra koeling had verzorgd. De weg klom steil door vuistdik grint, waarin de vrachtauto's een enkel spoor hadden uitgereden. In zon geval biedt de voorzichtigheid bij elke onoverzichtelijke bocht te toeteren, speciaal wanneer de weg amper drie en een halve meter breed is. Maar wie houdt dat vol, wanneer je eens per uur een tegenligger hebt?

Onze tweede tegenligger was 'n jeep met aanhanger, die in razende vaart rond een rotshoek heen omlaag schoot. Botsingen verlopen in Joego-Slavië altijd op goedgehumeurde manier: men neemt de wederzijdse schade op en biedt dan over en weer sigaretten aan. Een sergeant uit een kazerne die we pas voorbijgereden waren, kwam ons achterop met een tros druiven voor de schrik, terwijl hij nuj als troost voor mijn gehavend spatbord een foto toonde van een Citroen die terzelfder plaatse een week geleden finaal in de poeier gereden was.

Ik hielp de jeepchauffeur zijn gebroken veerblad verwijderen. Hij assisteerde bij het richten van mijn stuur, dat een vervaarlijke speling vertoonde. Desondanks bereikten wij, alcoholvrij maar toch lichtelijk, zwabberend, zonder verdere ongelukken de schone stad Dubrovnik. Het beschnijven van de wonderen van Dubrovnik laat ik aan mijn vrouw over, die van daar per boot naar huis terugkeerde, na er eerst vier dagen rondgezworven te hebben. Zij kon slechts een week uitblijven. En dus toog ik eenzaam naar het land der zwarte bergen. Waarover een volgende maal.