De tijd : dagblad voor Nederland

Advertentie n i JMUVSPUPBJCCV g° fifil 1392.50

(Van onze speciale verslaggevers) STRAATSBURG, Woensdagavond. Men kan niet bepaald zeggen, dat Straatsburg in bet teken van de Tour staat, ofschoon het de eerste maai is, dat aan deze stad de «er te beurt is («vallen uitgangspunt van het grote avontuur te worden. Een eer, waarnaar vele andere Franse steden elk jaar tevergeefs dingen. Maar de Straatstirprs iün bezadigde, kalme Heden, en bet is zeer wel mogelijk, dat achter hun lelUkmoedig uiterlijk toch nog weer wat fierheid schuil gaat over de uitverkielinf van een stad tot vertrekplaats van de Tour. Overigens is de pcrmanence een kilometer of vier bulten het centrum gelegen, vlak bU de jaarmarkt, waar de kermis van St. Jan wordt gevierd, een evenement, dat ook nogal wat energie van de Straatsburgers vereist.

Omstreeks 16.32 uur zal de K.R.0., via H.Jversum I, Vrijdagmiddag een directe reportage geven van de aankomst van de eerste etappe van de Tour de France. Des avonds volgt over dezelfde zender een nabeschouwing.

«teT/ov,JV*a°tr7ans vindt het een gerustmotMi t°? ac'l'c" dat °°k het reserve«>Ka.al ,n °oede "taat «• hce/t w sr onmiddellijk over ontfermd.

Met opgewekte gezichten en vol gvede moed is gisteren de Nederlandse ploeg vertrokken naar. Straatsburg, yVanult Roosendaal vertrokken alle niet-Limburgse renners, welke laatsten zich in Luxemburg bij Pellenaars en de zeven ploeggenoten aansloten.

ln Montgeron is de t>y/ticste verjaardag van de Tour de France gevierd met een reconstructie van de eerste etappe van de eerste Ronde van Frankrijk. Maurice Carin, rechts, die de Tour van 1903 hee/t gewonnen, ziet kennelijk met vreugde toe hoe het verleden nog eenmaal tot werkelijkheid wordt geroepen.

Gistermiddag, toen de stad door een bijkans tropische hitte werd geteisterd, arriveerden de eerste wagens van JEquipe" met materiaal, onder leiding van de secretaris-generaal van de Tour, Jean Garnault, de man, die in de laatste «eken met drie uur slaèp per etmaal jenoegen moest nemen. Vanmorgen, 1 toen tropische stortbuien zich over de stad ontlastten, waren de verschillende afdelingen al in de enorme hallen geïnstalleerd en werd begonnen met de uitreiking van de paperassen. Ook verschenen al tal van renners, Fransen, Franse regionalen, Zwitsers enzovoort om hun truien en ander materiaal in ontvangst te nemen. En in dit centrum van tourbedrijvigheid vertelt men elkaar de laatste nieuwtjes, die op de wedstrijd betrekking hebben. Op het ogenblik dat wij dit schrijven staat de samenstelling van alle ploegen nog niet definitief vast. Maar wel is het zeker dat Louison Bobet, wiens moreel en gezondheid de laatste tijd te wensen overlieten, zijn plaats in de Franse ploeg zal innemen. Met goedvinden van zijn dokter zal Bobet dus meerijden. Tot grote voldoening van enkele honderdduizenden Franse enthousiasten. die overigens geen al te hoge verwachtingen van hun ploeg koesteren. Wat dat betreft verschillen zij weinig van de Belgen, die hun ploeg zonder groot vertrouwen zien vertrekken en van de Italianen, die er vrijwel unaniem van overtuigd zijn dat hun team ook sterker had kunnen zijn. als Coppi maar niet zo koppig was geweest.

Wat Nederland aangaat zijn de verwachtingen In Frankrijk hoog gespannen. Eén van de deskundigen van

„I'Equipe", Baker d'lsy, die al enige dagen lang de verschillende teams stuk voor stuk onder de loupe neemt en de mogelijkheden probeert te peilen, schreef onlangs onomwonden, dat naar zijn mening deze Tour, de Tour van de Nederlanders zou worden. Hij bedoelde hier niet mede dat een Nederlander de wedstrijd zou winnen, maar wel dat de ploeg een totaalprestatie, zou leveren, welke die van verleden jaar, een topjaar, in de Khaduw zou stellen.

En dat deze mening ook gedeeld wordt door andere kopstukken, werd ons duidelijk, toen «y Jean Garnault de hanrl drukten. ZUn eerste woorden waren: „Nou, jullie hebben dit jaar een prima ploeg op de been gebracht, niet?"....

wij meenden om allerlei redenen, dat hier bescheidenheid het meest op zijn plaats zou zijn en wij antwoorden: „Nou, dat gaat nogal, monsieur Garnault, wij vinden die ploeg inderdaad zo slecht nog niet". Maar dat was deze heetgebakerde Fransman niet naar de zin. „Kom, laat mij er nu niet Inlopen"., zei hij, „en wees niet al te bescheiden". WU moesten denken aan Woutje Wagtmans, die Maandag J.1., toen iemand veronderstelde dat Koblet dit jaar wel zou winnen, met echte, als goedgespeelde verontwaardiging uitriep: „Wat Koblet?.... en wij dan?...."

In een hoek van de enorme zaal was de Fransman Roger Duduyer, die als chauffeur van Pellenaars zal fungeren, bezig de finishing touch te geven aan zijn jeep. Hij heeft de Tour al ettelijke malen gereden. HU kent Pellenaars — „streng, maar dat moet ook" — en hij is er van overtuigd, dat hij en zijn jeep zowel als de ploeg, het er goed af zullen brengen. Pellenaars krijgt dit jaar ook een liaison wagentje, dat voor de materiaal voorziening zijn plaats in de colonne zal innemen als Pellenaars het om de een of andere reden noodzakelijk acht ver naar voren te gaan of zich ver •e laten afzakken. Ongetwijfeld zullen ni.l en de renners daar veel genoegen aan beleven.

Het groepje renners wandelde naar hotel „Metropole". op enkele minuten van het station gelegen, waar de kamers werden aangewezen en de maaltijd reeds wachtte. „Maar goed ook", bromde van rir!tC.1?on' die demonstratief zijn jasje dichtknoopte om te laten zien dat er nog best wat bij kon. „Let eens op" zei Kees bellenaars, „want van Breencn wint de eerste etappe". De reis van Nederland naar Straatsburg was prettig verlopen. De Limburcers waren over Luik naar Luxemburg gereisd en van louter tevredenheid, dat een lastige kies hem geen pijn meer bezorgde, was Jan Nolten, die volgens Coppi, de ernstigste concurrent van Koblet in de Tour zal blijken te zijn, aan een stuk door aan de praat geweest. De stille, in zichzelf gekeerde Limburger, die men vroeger de woorden uit de mond moest trekken, is sterk veranderd. Wim van Est, die Zondag j.l. tijdens een criterium te Namen lelijk op het hoofd was gevallen en toen nog even bewusteloos is geweest, heeft vrijwel geen last meer van zijn valpartij. Alleen des avonds, wanneer hij moe is. krijgt hij wat lichte pijn in het hoofd. Op dat ogenblik hadden van Breenen en van Est meer aandacht voor hun fietsen, welke zij uit eigen land haddrn meegenomen.

Toen de tien renners van de Nederlandse ploeg en hun begeleiders met de Bazel-expresse Woensdagavond te Straatsburg aankwamen, bleken zij nog

onkundig te zijn van het overlijden van Joris van den Bergh. Er heerste even volkomen stilte in het kleine groepje. De meesten van hen hadden immers v. d. Bergh gekend. En vooral Jefke Janssen, die in 1947 als enige Nederlander de Tour had uitgereden en met Joris van den Bergh als leider te Parijs was aangekomen, bleek het treurige nieuws moeilijk te kunnen verwerken. Er werd besloten om een krans te zenden, tezamen met de in Straatsburg vertoevende Nederlandse Journalisten, een eenvoudig gebaar van dankbaarheid en piëteit voor de man, die in vroegere jaren zoveel pionierswerk had verricht. Pionierswerk, waarvan zij, de jongeren, nu de vruchten konden plukken.

Italië: Astrua, Bartali, Baroni, Corrieri, Drei, Grosso, Isotti, Magni, Minardi, Rosello. Zwitserland: Koblet. Diggelman, Croci-Torti, Huber, Metzger, Russenberger, Chevalley, Schellenberg, Pianezzi, Schaer.

Frankrijk: Dotto, Bobet, Lauredi, Rolland. Deledda, le Guilly, Remy, Teisseire, Cauthier, Geminiani.

Nederland: van Est, Nolten, Stevens, Janssen, van Breenen, Suykerbuyk, Roks, Adri Voorting, Gerrit Voorting, Wagtmans.

Spanje: Garcia, Gelabert, Gil. Ituart, Lorondo. Massip, Perez, Serra, Trubat, Vidal-Porcar.

Luxemburg: Diederich, Kirchen, Gillen. Gaul, Hein. Goldschmidt, Erzner, Kemp, Schmidt, Dierckens.

België: Close, Couvreur. de Hertog, Impanis, van der Stockt. Adriaansens, de Bruyne, Desmet, van Genechten, van Geneugden.

Zuid-West: Bares. Bastianelll, Colette, Darrigade, Desbats, Dupont, Paret, Prouzet, Sabbaddinl, Vivier; reserves: Guittard en Agut.

Noord-Oost Centraal: Anzile, Bauvin, Buchaille, Dacquay, Forestter, Hassenforder, Labertonniere, Meunier, Quennehen, Walkowiak; reserves: Petrey en Munch. West: Audaire, Chupln, Esnault, Guerinel, Mahe, Mallejac, Marree, Morvan, Pontet, Jean Robic; reserves: Buitel en Houelbec. Zuid-Oost: Baffert, Kebaili, Lucien Lazarldes, Matteoli, Mirando, Molineris, Privat, Vitetta, Rotta, Zelasco: reserves: Blanchl en Charles. II de France: Bober, Caput, Diot, Gueguen, Quentln, Redolfi, Renaud, Rouer, Telotte, Tonello; reserves: Baldassarl en Ctrle. .'

(Van onze correspondent)

In ongeveer vijf jaren tijds heeft de Marshallhulp tegen de zeven millioen Buldert• geïnvesteerd in de bouw van hotels in Nederland. Wegens zijn attractieve omgeving heeft Ajrnhem met 1 millioen gulden daarvan percentsgewijs het meest geprofiteerd, zo zei gistermiddag dr. B. L. Groeneveld Meyer in een toespraak bij de opening van Hotel Bosch te Arnhem.

Dit is het vierde hotel in de Gelderss hoofdstad, waarvan de verbouw of herbouw mogelijk is gemaakt uit de tegenwaarderekening van de Marshallhulp Het hotelpotje is nu bijna leeg, zo zeide dr. Groeneveld Meyer, maar over enige jaren zal er wel weer geld beschikbaar zijn uit de aflossingen. Vele met Maishallhulp gebouwde of herbouwde hotels lopen uitstekend. Als het toerisme zich echter blijft ontwikkelen in het huidige tempo, zal er weldra een tekort zijn aan moderne hotelruimte. De exploitatie van deze Marshallhotels is en blijft particulier en men moet ze dus niet beschouwen als een soort rege— ringshotels, zo zei dr. Groeneveld Meyer.

Bij de opening van Hotel Bosch, waarvan de capaciteit thans is uitgebreid tot 40 bedden, waren tevens aanwezig mr. Keith Bottcrud. information officer van de MSA, drs. A. de Groot als vertegenwoordiger van de directie van de Herstelbank, burgemeester Matser en wethouder J. Bronkhorst. namens het Arnhems gemeentebestuur.

De rechtbank te Middelburg heeft do voormalige gemeente-ontvanger te Hulst, C. A. B. M. V., veroordeeld tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van een jaar cn drie maanden. V. werd destijds door de politie aan de tand gevoeld naar aanleiding van een geval van verduistering ten nadele van de gemeente Hulst. Na een uitgebreid onderzoek is V. thans schuldig verklaard aan het ten eigen bate aanwenden van f 11.000 uit de gemeentekas. De eis tegen V. luidde twee jaar onvoorwaardelijk met aftrek.

Op het te Rome gehouden Kapittel van de Orde der Paters Camillianen werd met algemene stemmen tot generaal der Orde herkozen pater Carolus Mansfeld. Pater Mansfeld is Amerikaan en bekleedde reeds zes jaren de functie van Algemeen Overste. Tot provinciaal van de Nederlandse Provincie van de Orde is benoemd pater Godefrldus Schreur, die tevens benoemd werd tot overste van het klooster te Roermond.

De commandant Maritieme middelen te Amsterdam, de kapitein ter zee J. F. van Duim, is met ingang van 1 September benoemd tot hoofd van bet Bureau inlichtingen der marinestaf.

Op de vijfde en laatste dag van het internationaal concours hippique te Spa is een internationaal springconcours gehouden, waaraan 21 ruiters deelnamen. Drie combinaties kwamen met 0 fouten rond. Het waren de Belg majoor Van Derton met „Roland", mej. Heyman (Belg.) met „Ecuson" en onze landgenoot Hendrickx met „Patrick".

Na barrage werd majoor Van Derton met „Roland" winnaar, aangezien hij het parcour wederom foutloos aflegde. Mej. Heyman, die met „Ecuson" vier fouten had gemaakt, bezette de tweede plaats en onze landgenoot Hendrickx met „Patrick" werd derde met 8 fouten.

De rechtbank te Middelburg heeft de los-werl:man A. V., te Grijpskerke, conform de eis veroordeeld tot een gevangenisstraf van vier jaar met aftrek van voorarrest en ter beschikking stelintt van de regering. V.. die thans in het Huis van Bewaring te Middelburg verblijft, heeft 2 October 1952 te Wolphaartsdijk getracht zijn echtgenote, die daar als huishoudster werkt, van het leven te beroven.

V. heeft reeds verscheidene malen veroordelingen gehad. Mede daarom en met het oog op een psychiatrisch rapport, zal V. ter beschikking van de regering worden gesteld.

Zaterdag 4 Juli worden door Beerschot te Antwerpen internationale atletiekwedstrijden georganiseerd, waaraan verschillende Nederlandse athleten deelnemen. Op de 80 meter horden start Fanny Blankers—Koen (Sagitta); Puck Brouwer (Celebes) komt op de 100 en 200 meter uit. Voorts zal bij de dames een ploeg van Sagitta op de 4 x 100 m estafc-tte in de baan verschijnen. Ans Panhorst—Niessink (Sagitta) heeft voor het discuswerpen ingeschreven. De Haagse Trekvogels zullen vijf man afvaardigen. Verwey en Veltman lopen de 800 en Blankenstein de 1500 m. Van der Burg behoort bij de deelnemers voor de 400 meter en op de 3000 meter zal Slijkhuis het o.m. tegen Theys en Hanwijck opnemen.

Met ingang van 1 Juli heeft de secretaris van de sportcommissie van de Kon. Ned. Wielren Unie, de heer J. J. van Eek, wegens zakelijke omstandigheden, zijn functie als zodanig moeten neerleggen. Ook heeft de heer Van Eek zich niet beschikbaar gesteld als chef d'équipe voor de wereldkampioenschappen wielrennen, welke volgende maand in Zwitserland worden gehouden.

Wimbledon 1953 zal in de geschiedenis blijven voortleven als het tournooi van Kurt Nielsen. Wat niemand verwachtte en wat zelfs de grootste tennisexpert niet als zUn prognose zou hebben durven uitspreken, heeft deze 22- jarige student aan de technische hogeschool van Kopenhagen gepresteerd. Als ongeplaatste speler bereikte h(j de finale van het herenenkelspel.

Achttienduizend begeesterde toeschouwers brachten de hinden op elkaar, toen Nielsen Woensdagmiddag, In straight sets overwinnaar van Jaroslav Drobny, in de halve finales van het Centre Court stapte. De brillante zege, die Vic Seixas enkele uren eerder in de andere halve eindstrijd op Mervyn Roie had bevochten, tras men op dat ogenblik totaal vergeten.

De mensen die de ganse nacht (zware regens trotserend) buiten de poorten van Wimbledon op kampbedden, grondzeilen en in slaapzakken hadden doorgebracht om toch vooral van een plaatsje voor de halve finales verzekerd te zijn, zullen beslist geen spijt van al hun moeite hebben gehad. Want in een dramatische partij zagen zij „kampioensdoder" Nielsen, na zijn reeds zo verrassende overwinningen op achtereenvolgens Mulloy en Ken Rosewall, datgene doen, wat voor onmogelijk werd gehouden. In straight sets Jaroslav Drobny, de vroegere ballenjongen uit Praag, die in 1938 als knaap van 16 jaar voor de eerste maal op Wimbledon was uitgekomen en die voor de tiende maal een gooi naar de titel deed, uitschakelen. Duidelijk kwam daarbij echter vast te staan, dat de tegenwoordige Egyptenaar de afgelopen dagen (men denke slechts aan de marathon-partij van 93 games tegen Patty in de 3e ronde) physiek een enorme klap te incasseren had gekregen. En naderhand verklaarde Drobny dan ook, dat hij drie uur voor de wedstrijd naar een Londens ziekenhuis was gegaan om zijn rechterbeen, waarin hij een spier nad verrekt, te laten injecteren. Nielsen, de eerste ongeplaatste speler die zich in de eindstrijd heeft geplaatst sinds Wilmer Allison in 1930 door Bill Tilden in de finale werd geslagen, verloor zijn service slechts éénmaal, n.l. in de derde game van de eerste set. Daarentegen was Drobny's service, eens als de sterkste in de wereld beschouwd, bepaald zwak en Nielsen scoorde heel wat punten met returns op de service van zijn tegenstander. Bovendien was het oplopen naar het net van Drobny zeer traag. Ontbrak het hem aan controle over zijn slagen en kreeg hij geen enkele kans het tempo van de wedstrijd te bepalen. Victor Seixas had tegen Mervyn Rose de volle vijf sets nodig om de eindstrijd te halen. Niettemin was de wijze, waarop hl) zich in de finale speelde, voortreffelijk. In een prachtige demonstratie van aanvallend tennis, die bijna drie uur duurde, sloeg hij een Rose, die bijna een dozijn doublé faults maakte, meestal op critieke ogenblikken. Toen Seixas de eerste set met 6—4 had binnengehaald en in de tweede een 4—l voorsprong nam, leek het er veel op, dat hij snel op de zege zou afstevenen. Toen kwam Rose er echter in, wist tot 4—4 terug te komen en na een uiterst spannend netduel met 12—10 te winnen. En ook de volgende set ging naar de Australiër: 11—9. Maar in de negende game van de vierde set viel de beslissing. Op 4—4 miste Rose een lob, maakte daarop twee dubbele fouten, waarna hij mentaal ineenstortte. Seixas werd met 6—4, 6—3 in de laatste twee sets een verdiende winnaar.

In de vierde ronde van het gemengd dubbelspel zorgden Pat Ward (G.-B.) en George Worthington (Nieuw Zeeland) voor de verrassing Maureen Connolly en Mervyn Rose met 5—7, 6—i, 6—4 te kloppen en zich aldus bij de laatste acht te voegen.

Joris van den Bergh is gisteren zeer plotseling ra een hartaanval overleden. Te tragischer is het heengaan van de nestor der sportjournalisten daar op dezelfde dag de Nederlandse ploeg voor de Tour de France Is vertrokken. Want. dat een Van Est eens de gele trui heeft mogen dragen, dat Jan Nolten het vorig jaar de revelatie van de Tour is geworden. dat gistermorgen — even voor de noodlottige hartaanval — voor hei eerst in de geschiedenis van de wielersport een Nederlandse ploeg de reis naar de startplaats ondernam als een volkomen gelijkwaardige landenploeg, ij in feite te danken aan het initiatief en de vasthoudendheid van een Nederlandse journalist: Joris van den Bergh. Hij heeft voor de tweede wereldoorlog het oor van Henri Desgrange, de vader van de Tour, en na 1945 van diens opvolger. Jacques Goddet, gehad, die bpjden op zijn adviezen afgingen en zich door hem lieten voorlichten, over de verhoudingen in de Nederlandse wieler■wereld en over de capaciteiten van de Nederlandse renners. Joris van den Bergh heeft, in weerwil van zijn toen al

gevorderde leeflüd, enige malen de zware taak van ploegleider en verslaggever op bewonderenswaardige wijze weten te combineren. Hij heeft daarbij zowel grote satisfacties als bittere teleurstellingen gekend. Voor hem ls het een oorzaak voor blijvende voldoening geweest dat een lid van één van zij n ploegen. Jan Lambrichs, tot nu toe de beste prestatie van alle Nederlanders it> de Tour op zijn naam heeft staan. Hij werd achtste in het eindklassement van 1939. Met hoeveel pret kon hü vertellen van de verrassende zege van Middelkamp, die nog nooit een berg had gezien, in de zware Alpenetappe van 193Ö en in de niet minder zware Pyreneeëneteppe van 1938, toen hij een paar van de beste klimspecialisten uit verschillende landen te slim bleek, van de prestaties van Schulte en van de beide va'n Schendels....

Enkele jaren geleden trok van den Bergh zich terug als vertrouwensman van de organisatoren van de Tour ln Nederland. Hij achtte het om allerlei redenen gewenst, dat een jongere dl* taak zou overnemen. Hij wenste ook niet rr.eer hetzij als ploegleider hetzij als verslaggever de Tour te volgen. Hij besefte dat ook in die functies jongeren aan het woord moesten komen.

Joris v. d. Bergh zette, nu dus ruim 51 jaar geleden, de eerste schreden op het moeilijke pad der journalistiek, toen hij een artikeltje opzond aan de redactie van het toenmalige wielerblad ~De Fiets". Hij was hiertoe gekomen door het succes van zijn voetbalverslagen en aardige stukjes in het gehectografeerde clubblaadje van het Haagse voetbalclubje Concordia. Later keerde Joris van don Bergh zich een tijdlang van de sportjournalistiek af om zich meer op de kunst en de letterkunde te werpen. In de „Nieuwe Courant", later in het „Vaderland", schreef hij een serie schetsen onder de titel: „Van bekende personen en typen". Uit die tijd dateren ook zijn levensliedjes, waarvan o.a. Pisuisse en van Riemsdijk er enige op hun repertoire hebben gehad. De felle bestrijding, welke zijn artikel „Voetbal en volksaard", destijds in de „Sportkroniek" geplaatst, ondervond, bracht hem tot de studie over de psychologie van de sport, waarvan het resultaat is neergelegd in zijn boek „Te midden der kampioenen". Weer later schreef hij zijn eveneens veel besproken artikel „Mentaltraining in concentratie". Dit werd de essence voor zijn tweede boek „Mysterieuze krachten in de sport", waarin Karei Lotsy een belangrijk slothoofdstuk schreef.

Thans is Joris van den Bergh, wiens belangstelling zich over een veel wijder terrein uitstrekte, dan dat van het wielrennen, van ons heengegaan. Deze scherpzinnige en eerlijke mens, en uitmuntende, veelzijdige journalist en nestor, op wie de Nederlandse sportjournalisten trots waren, laat een lege plek achter in ons sportleven. Maar iets van zijn geest zal blijven voortleven in het werk van de velen, die rechtstreeks of indirect van zijn voorbeeld hebben geleerd.

De uitslagen luiden: Herenenkelspel, halve eindstrijden: Seixas (V.S.) sl Rose (Austr.) 6-4 10— 12 9 11 6—4 6—3; Nielsen (Den.) sl. Drobny (Eg.) 6—4 6—3 6—2. Herendubbelspel, kwart eindstrijden: Brichant en Washer (Belg.) sl. Skonecki (Polen) en Stockenberg (Zweden) 6—2 G—l 6—2. Damesdubbelspel, derde ronde: mej. H. Fletcher en mevr. J. Rinkel—Querticr lór. Br.) sl. mej, J. de Riba (Spanje) en mevr. V. Alvensleben—Rigollet (Zwits.) &—2 6—o. Vierde ronde, kwart finales; Shirley Fry en Doris Hart (V.S.) sl. D. Kilian en L. van der Westhuisen (Z. Afr.) 6^-2 6—2; Maureen Connolly en Julie Sampson (V.S.) sl. mej. R. Bullcid en mej. P. Ward (G.8.) 6—2 6—3. Gemengd dubbelspel, derde ronde: mevr. D. Knode (V.S.) en Hartwig (Austr.) sl. mej. J. Petchell (G.8.) en Ager (V.S.) 6—4 6—l; mevr. V. Alvensleben (Zwits.) en Skonecki (Polen) winnen van mevr. N. Adamson en Destremau (Fr.) woor w.0.; mevr. Z. Kormoczi en Asboth (Hong.) sl. mej. R. Bentley (G.8.) en Mezzi (Belg.) 6—2 7—5.

Vierde ronde: mevr. J. Rinkel en Paish (Gr. Br.) sl. mej. J. de Riba en Ferrer (Spanje) 6—2 6—3; mevrouw. Z. Kormoczi en Asboth (Hong.) sl. mej. L. van der Westhuizen en Kupferberger (Z-Afr.) 6—3 6—2; Shirley Fry (V.S.) en Morea (Arg.) sl. mevr. D. Knode (V.S.) en Hartwig (Austr.) 5—7 6—3 6—4; Doris Hart en Seixas (V.S.) sl. mevr. E. Broz en Huber (Oost.) 6—3 6—4; mevr. V. Alvensleben (ZwitserL) en Skonecki (Polen) sl. mevr. W. Brewer (Bermuda) en Tsai (Hong-Kong> 2—6 6—4 6—4; Pat Ward (G.8.) en Worthington (Nw. Zeel.) sl. Maureen Connolly (V.S.) en Rose (Austr.) 5—7 6-4 6—4.

De begrafenis van Joris van den Bergh zal op Zaterdag 4 Juli op Nieuw Eik en Duinen te Den Haag plaats vinden om 11.45 uur. Het vertrek van de rouwkamer in de van Diemenstraat, eveneens te Den Haag, is bepaald op 11.30 uur.

(Van onze correspondent) Op 1 Juli 1893 begon wijlen de heer F. P. Bos op een terrein aan de Wilhelminalaan in Alphen a. d. Rijn met de fabricatie van gekleurde ccmenttegeis en andere betonmaterialen en weinigen die daarvan getuige waren zullen hebben durven vermoedden, welk een enorme omvang dit bedrijf in de loop der jaren zou gaan krijgen.

Het heugelijke feit werd gistermorgen In een speciale bijeenkomst van de directeuren, de heren J. A. Bos en diens zoon F. P. Bos, met het gehele personeel en de dames van de beide fabrieken te Alphen en Koudekerk feestelijk herdacht