De tijd : dagblad voor Nederland

'ADVERTENTIE Nübijde Boerenleenbank een rente van ' - Voor deposito's met een iUHHV vaste termijn van 24 maanden. Minimale inleg per deposito W .r*' ÉSS^^^UB^^^^K^KUMMÊ^ÊKUB^^BË J^gfmSSwBBuSS&SS^^HSBS^^fHSBS^Sw whSB JÊÊÊ/Êr \ 1100 vestigingen "• >v " \ • mni; ,;V * * II l lil 111 U ti<) ;jdi\lC«'J i:>« i\ *ui!»rt^?v>v)->' . . r.)vi , . i2i ■ \-, i »

Van onze parlementaire correspondent DEN HAAG.' 1 juli — De KVPfractieleden hebben gemiddeld zes functies naast hun Kamerlidmaatschap maar het.zijn doorgaans weinig tijdrovende taken. Dit blijkt uit een overzicht van alle 217 nevenfuncties, dat de fractie gisteren heeft gepubliceerd.

Het aantal taken, dat de 39 I<\'Pers naar eigen opgave, naast htm Kamerlidmaatschap hebben, varieert van geen (Vnu der Ploeg) tot veertien (Kleisterlee). Maar dc:e cijfers zeggen weinig over de tijd die ieder aan nietparlementaire activiteiten besteedt: de ene verplichting is tijdrovender dan de andere.

Do meeste nevenfuncties zijn eenvoudige bestuurslidmaatschappen: bij het onderwijs, instellingen van sociale zorg, beroepsorganisaties. Ze zorgen ervoor dat enkele KVP-ers aan een aanzienlijk'aantal bijbaantjes komen. Naast. Kleisterlee met zijn veertien, is er één met tien (De Bekker), vijf met negen en vier met acht stuks.

Dertien KVP-ers hebben commissariaten, doorgaans kleine. Vier afgevaardigden zijn commissaris van meer dan één bedrijf. Fractieleider Schmel-7.er (vijf) en Kamervoorzitter Van Thiel (vier) zijn koplopers. Mr. Van Thiel is het hij Delta-verzekering, Rijn-Schelde, Algemene Bank Nederland en de Centrale Suiker Maatschappij. Drs. Schmelzer heeft acht nevenfuncties en enkele, niet genoemde, tijdelijke adviseursschappen. Hij is commissaris van : Reclamebureau De la Mar in Amsterdam. Tonncma in Sneek, Aannemersbedrijf Heijmans in Rosmalen, Dupaco-papier in Nijmegen en Verolme op Curacao. De fractieleider is adviserend lid van het bestuui van Verolme en adviseur van de Van Landschot-banken. Voor de hogeschool in Tilburg is hij lid van de raad van toezicht.

Twee fractieleden zijn burgemeester: Kolfschoten (Lcidschendam) en Van Beek (Reusel). Drie wethouder: Van Buel (Oss), Dirx (Beek) en Westerterp (Nieuw-Ginniken). Negen zitten in Provinciale Staten en vijf in een gemeenteraad.

Do lijst van veertien van Kleisteilee geeft een redelijk beeld van het soort functies dat de KVP-ers buiten de Kamer hebben. Hij is lid van de Raad voor de Jeugdvorming en de staatscommissie voor defensie en adviseur van de KVP-jongeren. Hij zit in het bestuur van de landelijke Stichting Levensscholen. is adjunct-secretaris van de KVP en curator van de Leidsche Onderwijs Instellingen. Hij is bestuurslid van de St. Radboudsiichting. Nationale Raad Welzijn Militairen. Stichting Volk en Verdediging, Stichting Buitenlandse Studenten, KVPkring Rotterdam, St. Franciseus Gasthuis in Rotterdam, het katholiek Nijverheidsonderwijs en het Katholiek Middelbaar Onderwijs in dezelfde stad.

De KVP vermeldt niet welk honorarium de fractieleden uit hun nevenfunctie krijsen. Belangrijker dan dit geld is de tijd, die de afgevaardigden aan niet-parlemenlair werk besteden meent de fractie.

VAN THIEL

SCHMELZER

Van onze parlementaire correspondent DEN HAAG, 1 juli — De KVP vraagt meer financiële bijstand voor verwanten bij het overlijden van een werknemer. Ticee Kamerleden van deze partij, de heren Boot en Van Schaik, willen dat alle werkgevers verplicht worden nog gedurende twee maanden na het overlijden van een werknemer aan diens weduwe en wezen het inkomen uit te keren. De Kamerleden doen dit in een 'initiatief-wetsontwerp, dat :ii maandag aan de Kamer hebben voorgelegd.

Eenzelfde voortzetting van de uil kering vragen de KVP-ers voor het ziekengeld, de arbeidsongeschiktheidsen de •werkloosheidsuitkering. Ze willen dal de nieuwe regeling 1 januari 1970 ingaat.

De twee afgevaardigden vonden het uit de tijd. dat de „overlijdensuitkering" geheel . aan collectieve of individuele arbeidscontracten is.- overgelaten. Nu zijn er werkgevers, die haar geven en andere, die dat niet doen. Met het voorstel ontstaat een minimum-unificatie van de uitkeringen, zo zegt het ; tweetal.

Aan hun plan hebben de afgevaardigden een lijst van cao's toegevoegd, mot de overlijdensuitkering erbij. Daaruit bli.jkt dat van de 1.65 miljoen contractanten in bedrijfstakken met; meer dan 5000 werknemers er 650.000 een overlijdensuitkering genieten zoals de KVP-ers voorstellen. Voor de kleinere bedrijfstakken zijn de cijfers ongunstiger.

Boot en Van Schaik merken op dat \ooraL de voorzieningen i'ap de Nederlandse \*>stigingen van buitenlandse ondernemingen tekortschieten. n

LAGOS, 1 juli (Reuter) — De voedselhulp aan Biafra is in een ernstige crisis gekomen. Nigeria heeft gisteren het Internationale Rode Kruis verboden de burgerlijke hulpverlening aan Biafra te coördineren. De instellingen, die de hulp verlenen, mogen vanuit Lagos overdag op Biafra gaan 1-liegen, maar de Nigerianen willen alles zélf organiseren.

De president van hel Internationale Rode Kruis in Genifve, Jacques Kreymond, zei dat zijn organisatie het Nigerirtanse besluit niet wil aanvaarden. Hij vroeg de steun van de wereldopinie om de hulpverlening te kunnen voortzetten.

Het Rode Kruis en de gezamenlijke hulpactie van de kerken („Joint Church Aid") voeden drie miljoen mensen in Riafra. Het Rode Kruis zorgt bovendien voor 1.3 miljoen mensen op federaal grondgebied.

De vraag is nu wat er gaat gebeuren met de 25.000 ton voorraden van bet Rode Kruis, die voor het grootste deel liggen opgeslagen in Lagos. De Nigerianen willen de organisatie geheel van het Rode Kruis en ...Joint Church Aid-' overnemen.

Een woordvoerder van „Joint Church Aid" heeft verklaard, dat de vluchten op Biafra vanaf het eiland Sao Tomé zullen worden voortgezet. Zowel vrijdag als zaterdagnacht liet JCA drie vliegtuigen met medicijnen en eiwitrijk voedsel landen op de airstrip van Uli.

De JCA, waarin katholieke en protestantse organisaties samenwerken, heeft tol dusver 27.000 ton hulpgoedeten naar Biafra gezonden. Het Rode Kruis zorgde voor 21.000 ton. Dit alles totdat een vliegtuig van het Rode Kruis werd neergeschoten en de hulpverlening grotendeels tot stilstand kwam.

Biafra wil geen goederen aannemen, die in federaal gebied zijn geweest, en het wil geen dagvluchten toestaan als niet tevens 's nachts wordt gevlogen, De 'federale regering wil geen nachtvluchten omdat zij vreest dat dan wapens worden vervoerd. - '

HET PRINCIPE van afstomping — wat ver weg gebeurt, deert ons niet — maakt het mogelijk, dat doodgewone mensen de meest gruwelijke dingen doen. In de laatste achttien maanden zijn in Biafra meer dan een miljoen mensen overleden door honger of door ziekten, die verband houden met honger.'Tijdens deze gehele periode heeft de Britse regering, met verholen instemming van de oppositie, de aanvallende strijdkrachten gesteund door de verkoop van grote hoeveelheden wapens. De pogingen die de regering. inmiddels deed om een staakt - het - vuren tot stand te brengen, zijn mislukt. De wapenleveranties gaan door.

Sinds 5 juni, toen een reddingsvliegtuig van het Rode Kruis werd neergeschoten door een Mig van de federale Nigeriaanse luchtmacht, is de voedselsituatie in Biafra zelfs nog slechter geworden. De voedselluehtbrug is sinds 11 juni praktisch tot stilstand gekomen. Volgens recente berichten is de huidige aanvoer niet veel meer dan ééntiende van de aanvoer in mei. Joint Church Ajd. de reddingsactie van de gezamenlijke kerken, runt nog steeds een nooddienst voor ziekenhuizen en klinieken, maar voor de vluchtelingenkampen en voedselcentia van Biafra is hulp van buiten niet langer beschikbaar.

—- — • • —' " w ■+. «M» *» . . . tem. ju «*b* Wrt *r JK *9 . T." «iöT * ,*W < ;*. .;'* .%-$ >r...dt! verschrikkelijke verantwoordelijkheid waarin wij allen delen..."

Omdat de hongersnood nu al zolang duurt, zijn de voedselvoorraden reeds lange tijd uitgeput. Hftzelfd* geldt voor het uithoudingsvermogen van het Biafraanse volk. Dit volk, dat reeds half is uitgehongerd, wordt thans door een volledige uithongering bedreigd. De gevolgen van het beëindigen van de luchtbtug zullen waarschijnlijk bijna onmiddellijk te merken zijn. Het dodencijfer is al '.loog genoeg, maar zal vermoedelijk snel gaan stijgen. Vele oude mensen zijn reeds gestorven; onder de moeders en kinderen kan het aantal toekomstige slachtoffers zeer aanzienlijk zijn.

DF. MOF.IUJKHKID is dit alles te laten doordringen tot het bewustzijn van het Britse publiek. Misschien kan men beginnen door niet te denken aan de massa, die in gevaar verkeert — een bevolking dié in grootte vergelijkbaar is met het aantal Joden in Europa,in 1940 — maar aan de individuele vèrantvvooj'delijkheid voor ' individuele mensenlevens. De Britse politiek geeft nog steeds volledige steun aan een regering, die de uithongering gebruikt als een bewust en weloverwogen wapen tegen grote aantallen mensen, die deze regering zegt te beschouwen als behorend tot het eigen volk. Als individuele mensen, die handelen tegenover andere individuele mensen, delen wij in de verantwoordelijkheid van onze regering.

Alle bewijsmateriaal toont nu aan dat uithongering als oorlogshandeling de daadwerkelijke politiek is van Lagos. In het verleden hebben zegslieden van de Britse regering uiteengezet — niet erg aannemelijk — dat de Nigeriaanse regering maar al te verlangend was het volk van Biafra te voeden, maar dat de schuld lag bij de leiders van Biafra, die er de voorkeur aan gaven hun eigen volk uit te hongeren. Generaal Oejoekwoe draagt zeker een deel van de verantwoordelijkheid, maar de visie van de Britse regering is niettemin niet erg overtuigend. Thans hebben Nigeriaanse woordvoerders zélf' openlijk toegegeven, dat de uithongering geen ongeluk is, maar een noodzakelijke en wettige methode om oorlog te voeren.

Verleden week verklaarde brigadegeneraal Hassan Katsine, de chef-staf van het federale leger, nadat hij een bezoek had gebracht aan de oorlogsgebieden: „Persoonlijk zou ik iemand met wie ik vecht geen eten geven"; dat geldt dan uiteraard ook voor vrouwen en kinderen. De machtige politicus Chief Awovvolo, die een van de belangrijkste leden is van de Federale Uitvoerende Raad in Nigeria, had daags tevoren gezegd, dat de uithongering wettig is. Hij zei dat hij tegenstander was van het zenden van hulpvoorraden per schip naar het afgescheiden gebied,

GENERAAL GOWON, het staatshoofd van Nigeria, heeft deze verklaringen tot nu toe niet afgekeurd. Derhalve weten wij precies wat .de Nigerianen van plan zijn. Wij weten dat reeds één tot anderhalf miljoen mensen dood zijn. Wij weten dat een van de reddingsviiegtuigen is neergeschoten. Wij weten dat in een vroeger stadium in het wilde weg burgers en ziekenhuizen in Riafra zi,;n gebombardeerd. Keer op keer is daarover bericht. Tenslotte weten wij dat de Nigerianen erin zijn geslaagd, gesteund door Russische militaire deskundigen, een eind te maken aan de nachtvluchten naar Biafraanse airstrips.

Als men deze bewijsstukken samenvoegt, staat het absoluut vast dat de redering vart Nigeria, liever dan akkoord te gaan met de afscheiding van Biafra, thans bereid is blokkade en uithongering toe te passen, ook al zou dat nóg een miljoen doden kosten. Dit komt neer op een politiek van genocide.

Toch moeten wij thans afstand nemen van de grote woorden en de grote abstracte beschouwingen. Wie van ons kan het verdrasen een kind te zien sterven van de honger? Welk lid van het kabinet zou het kunnen aanzien, als op een deken tussen de ligstoelen in zijn eigen tui'.t een uitgehongerd kind zou liggen? Welke minister zou zich dan rustig aansluiten bij degenen die zich bezighouden met het martelen van dat kind?

Alleen het vermogen van de menselijke geest zichzelf te pantseren tegen grote cijfers en abstracte termen, maakt het mogelijk dat men dóórgaat met deze politiek. Mannen die in de persoonlijke omgang gevoelig en vriendelijk zijn, mannen die niet één kind opzettelijk schade zouden willen doen — deze mannen achten het verdraaglijk steun te verlenen aan een politiek die leidt tot de uithongering van miljoenen mensen. Een deel van de verklaring moet men zoeken in het feit dat het om miljoenen gaat.

ENKELE DAGEN geleden deed het Britse dagblad The Times (waarmee DE TIJD samenwerkt) een zeer felle aanval op het beleid van de regering- Wilson ten aanzien van de burgeroorlog in Nigeria. Het is, zoals een correspondent van het Franse persbureau AFP schreef, een aanklacht zonder weerga in de Britse pers sinds het begin van die corlog. Officiële en politieke kringen in Londen (lees: de regering) zijn er ernstig door in verlegenheid gebracht. Officiële woordvoerders bestempelden het gebruik van de woorden „misdaad" en „genocide" als overdreven.

Het hoofdartikel in The Times, die hiermee zijn oude erenaam „The Thunderer" (de donderaar) eer aandoet, heeft geleid tot vele reacties. De Britse publieke opinie wordt steeds gevoeliger voor het feit, dat de Nigerianen hun oorlog tegen Biafra grotendeels voeren met Britse wapens.

The Sunday Times schreef enkele... weken geleden dat kwashiokor (gebrek aan eiwit), de ziekte waaraan de meeste Biafraanse kinderen sterven, in Biafra bekend staat als ~het Harold Wilson-syndroom". Deze benaming wordt officieel gebruikt op de doodscertificaten in Biafra.

De belangrijkste passages uit het hoofdartikel van The Times drukken wij hierbij af.

VANAF HET BEGIN heeft de Britse regering" het argument gebruikt, dat de Britse invloed moest worden aangewend om de strijdende partijen in déze oorlog tot matiging te brengen en dat wij onze wapenleveranties niet mochten afkappen, omdat zulks een eind zou kunnen maken aan onze invloed. Men heeft ook argumenten aangevoerd over de wenselijkheid dat de eenheid van Nigeria behouden blijft, over de noodzaak de Russische invloed buiten de deur te houden (dat is in ieder geval niet gelukt) en over de omvang van onze oliebelangen.

Het argument dat wij onze invloed moeten behouden is nu wel volledig in diskrediet geraakt. De andere argumenten zijn eenvoudig ontoelaatbaar. Massale honger brengt alleen maar nationale eenheid door middel van de dood. Het is doodgewoon moreel verkeerd medeplichtig te zijn aan de slachtpartij van een miljoen mensen om oliebelangen te beschermen. ledereen die het verkeerde daarvan niet inziet is in moreel opzicht een imbeciel.

Het voorwendsel is niettemin dat wij onze invloed hebben bewaard, maar waarvoor dient die invloed dan? Indien wij thans, of op een vroeger tijdstip, een staakt-heNvuren tot stand hadden kunnen brengen, of een behoorlijke voedselhulp, dan zou men kunnen zeggen dai de Britse regering, in ruil voor de aanvaarding van een gruwelijke verantwoordelijkheid, een goede tegenprestatie heeft geleverd. Maar het enige wat men kan zeggen is dat de stationering van waarnemers misschien de kans op massale slachtpartijen buiten het Biafraanse gebied heeft beperkt. De Britse politiek is niet in staat geweest, en is ook niet ontworperi, om de dood van een natie te voorkomen, een natie en de individuele mensen, waaruil die natie bestaat.

■ ER IS NOG steeds een mogelijkheid om te helpen. Indien men alleen maar deze zaak kon zien, zoal:? zij is~. de grootste tragedie, of misdaad, waarvoor Brittannië in deze eeuw medeverantwoordelijk is, de ergste sinds de lerse hongersnood. Wij dienen nu al onze diplomatieke macht, al onze nog resterende invloed, alle inspanningen van de regering in/te zetten om ervoor te zorgen, dat er daadwerkelijk voedsel naar Biafra wordt gestuurd, onmiddellijk en zonder acht te slaan 'op de kosten.

Deze politiek is nog steeds mogelijk. Misschien zal men stuiten op verzet van de federale regering. Misschien zal Biafra achterdochtig zijn. en de Biafranert hebben geen reden het gedrag en het beleid van de Britse regering met iets anders dan hel meest complete wantrouwen tegemoet te treden. Er is nog steeds de mogelijkheid een hulpcorridor te openen door de rivier de Cross. Deze corridor zou, zelfs nu nog, het leven van tienduizenden mensen kunnen redden.

Indien zij wordt gesteld voor de keus tussen een volledige breuk met Brittannië en de opening van die corridor, zal de federale regering van Nigeria waarschijnlijk het laatste kiezen. Alleen een handelwijze, waarbij alle macht en alle mogelijkheden van de regering worden ingeschakeld, en wel onmiddelijk, kan beginnen ons te ontlasten van de verschrikkelijke verantwoordelijkheid waarin wij allen delen.

ADVERTENTIE SffC gram (4 stuks) visfilets, beboterde vuurvaste schaal 'JÊ m ansjovisboter, 4 afgestreken leggen. Op elke filet lepel JÊ& jjpS eetlepels Parmezaanse kaas, Parmezaanse kaas. Rondom 4^MM WÊÊ 8 reepjes kaas, 2 tomaten, boter gehalveerde tomaten; op elke of margarine. tomaat een kruisje van kaas- B ja||| De visfilets bestrijken met reepjes. In niet te hete oven de §1 ansjovisboter en in een schotel zachtjes gaar stoven. li Vraag recepten bij uw vishandelaar of bij hel Produktschap k. MÊ °°' Vis en VlsProc'u^tnn> Wassenaarseweg 20, Den Haao