Het Parool

EEN Poolse helikopter landde dezer dagen op het dak van het Grand Hotel in Warschau. Hiermee werd een nieuwe dienst geopend: vliegveld-hotel vice versa. Het is de bedoeling volgend voorjaar dagelijks heen en weer te vliegen ten behoeve van de gasten.

(Van onze sociale redactie) AMSTERDAM, zaterdag. — De drie werknemersorganisaties in het grafisch bedrijf roepen hun leden op geen extra overwerk te verrichten, uitgaande boven de' in de collectieve arbeidsovereenkomsten genoemde limieten en te staan op stipte nakoming van de bepalingen omtrent het gewone overwerk. Voorts rekenen de drie bonden, de Algemene Nederlandse Grafische Bond, de Nederlandse Katholieke Grafische Bond en de Nederlandse Christelijke Grafische Bond er onder meer op, dat hun leden geen medewerking zullen verlenen aan nieuwe afwijkende werktijdregelingen, zoals ploegendiensten, indien daarvoor geen dringende noodzaak aanwezig is. Dit blijkt uit een verklaring, ondertekend door de voorzitters van de drie organisaties, die is opgenomen in een extra nummer van Grafia, het orgaan van de by het NW aangesloten ANGB.

In een artikel, getiteld ~Ernstige situatie in het grafische bedrijf", wordt o.m. opgemerkt, dat de werkgevers, die zeggen met een overeenkomst over de werktijd te willen wachten op een uitspraak van de regering, alleen maar willen wachten" en niet bereid zijn, op basis van een of meer veronderstellingen over een arbeidsverkorting met de werknemers to spreken". De werknemersorganisaties hebben in een brief aan de werkgevers op 4 november o.m. meegedeeld, dat zij onder een loyale samenwerking en het daartoe behorende overleg verstaan: „het afwegen van het voor en tegen van zich in de grafische bedrijlsiakken bij contractsonderhandelingen voordoende vraagstukken en het zelfstandig zoeken van positieve oplossingen daarvoor. Zodra deze oplossingen zijn gevonden, kunnen zij aan de mening van de overheid worden getoetst, zoals dit steeds met het resultaat van contractsonderhandelingen het geval is geweest." In deze brief delen de drie vakbonden voorts o.m. mee, dat zij bereid zijn een verlenging van de c.a.o.'s gedurende november in overweging te nemen, waarbij dan rekening moet worden gehouden met een vijftal punten, die erop duiden, dat de werknemersorganisaties ook dan gedurende deze maand van hun leden verlangen, dat zij zullen doen waartoe zij verplicht zijn, maar bepaald niet meer.

Met alle kracht

In het felle artikel in het inderhaast vervaardigde extra nummer van Grafia wordt meegedeeld, dat de leden op een groot aantal plaatselijke vergaderingen de bestu-en opdracht hebben gegeven ~met alle kracht en met aanwending van alle passende middelen naar inwilliging van de gestelde verlangens, met name een arbeidstijdverkorting, te streven." Medegedeeld wordt, dat in een brief van de werkgeversorganisaties aan haar leden is vermeld dat men zich voor geschillen niet meer zal kunnen wenden tot de bedrijfsinstanties, daar deze niet meer functioneren, maar tot de kantonrechter. De werknemers wordt door hun bonden aangeraden zich in voorkomende geschillen tot hun afdelingsbesturen te wenden ter oplossing van het geschil met hun werkgever of voor rechtskundige bijstand via hun bond. Andere punten, die de organisaties van de aangesloten werknemers verwachten zijn, dat zij zullen staan op hun rechten voortvloeiende uit de voor hen nu geldende individuele arbeidsovereenkomst, dat zh' daaruit voortvloeiende verplichtingen zullen nakomen en dat zij er op zullen staan, dat de grafisch-technische vakarbeid slechts door gediplomeerde vakarbeiders en leerlingen met leerovereenkomst wordt verricht.

BONN, zaterdag (AP). — In een brief [ aan de Joodse Centrale Raad ln West- Duitsland heeft bondskanselier Adenauer beloofd dat de Westduitse regering zoveel en zo snel mogelijk de materiële verliezen van de Joodse slachtoffers van de nazi-vervolging zullen vergoeden. Adenauer stuurde deze boodschap ter gelegenheid van het feit dat twintig jaar geleden de grootscheepse Jodenvervolginfen in Duitsland werden ontketend. In e nacht van de negende november 1938 (de zgn. „kristalnacht") ging een golf van anti-semitisme over nazi-Duitsland, waarby tal van Joodse eigendommen en synagoges werden geplunderd en in brand gestoker.. In zijn brief zegt Adenauer dat de regering met droefheid terugdenkt aan de gebeurtenissen van die nacht. „ledereen weet dat het niet mogelijk is het lyden, dat de nationaal-socialisten de Joden hebben aangedaan, ongedaan te maken. Ondanks dit was en blijft het de bijzondere plicht van de bondsregering op zijn minst de materiële verliezen zoveel mogelijk te vergoeden." De bondskanselier zegt dat zijn regering het opbloeien van een Joodse gemeenschap in Duitsland begroet en in de ontplooiing van deze gemeenschap een bewijs ziet voor het welslagen van haar politiek tot het schadeloos stellen van de slachtoffers van het nazi-regime. Voor dat de nazi's aan de macht kwai men, woonden er ongeveer 600.000 Jo!den in Duitsland. Hun aantal wordt nu op 30.000 geschat, van wie er 2500 in Oost-Duitsland wonen. Meer dan de helft van de vooroorlogse Joodse bevolking ; wist Duitsland te ontvluchten. De naar schatting 180.000 die achterbleven, werl den vrywel allen het slachtoffer van de nazi-terreur.

T\E burgemeester van Rotterdam, mr. *-* G. E. van Walsurn heeft gistermiddag in het Bouwcentrum de tentoonstelling „Europoort — een schakel" officieel geopend. De tentoonstelling is door de Nederlandsche Economische Hoogeschool ingericht ter gelegenheid van haar negende lustrum.

(Advertentie)

(Advertentie) fr _*js-V-\»-H'4. .'■ __CT_j._Fa^3g!__s_,h«6lMJ_«__aH__Ei______a_gßß B Aan welke eisen 9 !moet « een goede taalcursus M voldoen? 9 1. Een verantwoorde cursus in een vreemde taal op grammofoonplaten moet zijn ingesproken door mensen, mannen en vrouwen, uit het vreemde land zelf, mensen dus die hun eigen taal spreken. 2. Deze sprekers moeten een beschaafde en onberispelijke uitspmk 3. Zij moeten èf als taalgeleerden èf als openbare spreken in hun eigen land hoog worden aangeslagen. Voldoen zij aan deze eis, dan zal de onderneming, die de cursus brengt, zeker niet verzuimen naam en be- <3_l &J 0& roep van deze sprekers te publiceren. Gebeurt dit niet, dan trekke men ïjivrl hitruit zijn conclusie. 3&>>_j 4. Een goede taalcursus moet door een aantal personen en niet slechts door één of twee zijn ingesproken, want het is voor de studerende van het grootste belang, dat hij zich met allerlei soorten stemmen uit het vreemde land vertrouwd kan maken. ■BB 5. Een goede taalcursus begint heel eenvoudig en de eerste lessen ffljSè worden uiterst langzaam en nadrukkelijk gesproken, zodat de beginner Tj&yt er geen moeite mee heeft. 6. De woordkeus moet verantwoord zijn; wat men nodig heeft is de rSjï_ eenvoudige maar beschaafde omgangstaal van alledag. __S &é_ 7> E"" volgende zin moet verband houden met elke zin die eraan voorssF_ afgaat en elke volgende les moet voortvloeien uit de voorafgaande Ie». |pfi|j Aldus wordt men geleidelijk door het leven van alledag gevoerd. Vs_f.l 8. Alle tekst, die in het tekstboek wordt gegeven, moet ook op de $ÉM platen terug te vinden zijn. Krijgt men een dik boek voorgetoverd, waarvan men al studerende maar een klein gedeelte op de platen aan£_■'__ treft, dan is men bekocht hS?S *£.; _ «j&. 9. Een goede taalcursus dient een ernstige cursus te zijn en niet een, die 2Öi?5 studerende alleen maar tracht te amuseren. &_ij .vS? _*_ )l-:**J JHH Publikatie van de V.8.T.1. Ai^i^^ii^ii_i^______i___f___i

(Advertentie) \^j__ii^ f}>_'%_ _* Jyf X? J NEDERLAND E- ALLSEN — , IN de kousen die lang leven di B^eW<-.^L-_-' Amsterdam Den Haag Rotterdam ƒ *

AAN generaal de Gaulle wordt toege- schreven, dat hij — al of niet in het kader van de Nato — een politiek directorium voor de vrije wereld gevormd zou willen zien, bestaande uit

De publieke reacties op de Gaulle's pretenties zijn niet bijzonder gunstig geweest. In Europa vindt men het in het algemeen buiten verhouding, dat de Franse bondgenoot, wiens militaire bijdrage tot de Nato nogal gering is, voor zichzelf een politieke machtspositie zou opeisen, die voornamelijk op historische herinneringen en Frans-nationale sentimenten gebaseerd kan worden. In de feitelijke verhoudingen op het Europese vasteland is moeilijk enig element te ontwaren, dat een rechtvaardiging zou kunnen leveren voor Franse aanspraken, als enig woordvoerder voor de bondgenoten van het Europese continent op te treden. De Britten, die na de tweede Wereldoorlog hun vroegere leidende positie kwijt bleken te zijn, hebben zich hierover sindsdien getroost met de gedachte, dat zij in het westerse bondgenootschap steeds een zeer speciale positie naast de Verenigde Staten van Amerika behoorden in te nemen. Sinds zij zich in het bezit konden stellen van atoomen waterstofbommen hebben zij het prettige gevoel gekregen die speciale positie wel verworven te hebben. In elk geval worden zij vaker door het State Department in consult genomen dan de andere bondgenoten. Deze gelukzalige toestand zou enigszins aangetast kunnen worden, indien de vroegere Grote Drie in ere hersteld en de Gaulle in de leidende club zou moeten worden opgenomen. Dientengevolge toont men in Londen weinig geestdrift voor de Franse Verlangens. .

DE Amerikanen weten nog minder raad met de zaak. Zij hebben grote sympathie voor het oude Europa en 2h' houden evenzeer van onze restaurants als van onze musea en onze ontelbare overige bezienswaardigheden. Bovendien hebben zij er sinds 1945 meer dan ruimschoots blijk van gegeven, dat zij ons royaal willen helpen, telkens wanneer dat financieel of militair nodig blnkt. Hun wel begrepen eigenbelang heeft hun duidelijk gemaakt, dat zij het ontstaan van een Sowjet-wereld-hegemonie moeilijk zullen kunnen tegengaan zonder nauwe samenwerking met Europa. Voor het overige vinden zij de Europeanen meer curieus dan indrukwekkend. Zij begrijpen er niets van, dat wy gedurende de dertien jaren, die ons thans van het einde van de tweede wereldoorlog scheiden, ondanks de Sowjetdreiging zo weinig opgeschoten zijn met het tot stand brengen van eenheid in Europa, zy vinden Europa schilderachtig en interessant, maar zij kunnen moeilflk in ons volwaardige partners zien. In hun diplomatie passen zij er zorgvuldig voor op ons dit soort van dingen te zeggen, maar ondanks al deze tact is hun oordeel nooit verborgen kunnen biyven. Deze Amerikaanse waardering van Europa concentreert zich tot wanhoop ten aanzien van Frankrijk. Wanneer het Amerikaanse toneel een onpraktische, romantische, onbegrijpelijke scharrelaar op de planken wil brengen, laat het een Fransman van achter de coulissen komen. Dat het nu juist Frankrijk is, dat zich aanmeldt voor een aandeel in de politieke leiding van de wereld, moet de Amerikanen dan ook wel hoogst zonderling lijken. Men zegt dan ook, dat Eisenhower in negatieve zin op de Gaulle's brief van september j.l. geantwoord zou hebben.

DE zaak is hiermede echter nog niet ten einde. Op bijzonder diplomatieke wflze heeft de Franse pers namelijk te verstaan gegeven, dat men de Gaulle's initiatief in Europa geheel verkeerd begrepen heeft. Hij bedoelde allerminst voor Frankrijk een speciale positie te scheppen. Zfln werkelijke bedoeling was verbetering te brengen in de gebreken en tekorten, die in de Nato bestaan, die wel militair, maar onvoldoende politiek functioneert. Amerika heeft de politieke leiding in feite vrijwel geheel in handen; hoogstens wordt Londen af en toe eens in het beraad betrokken, maar het vasteland van Europa staat er meestal buiten, ook wanneer het zaken betreft, die voor Europa ernstige gevolgen kunnen hebben. Hierin zou de Gaulle verandering willen brengen en daartoe diende zijn brief aan Eisenhower en Macmillan.

Indien deze voorstelling van zaken juist is, dan zouden vele der verwijten, die men de Gaulle heeft gemaakt, ongerechtvaardigd zijn. In Europa althans zou men dan veel meer begrip voor zijn initiatief moeten hebben. Voor Londen en Washington zal het echter niet zo veel verschil maken. De Britten willen hun speciale positie niet alleen tegen Frankryk, maar ook tegen Europa handhaven. En de Amerikanen zullen vermoedelijk pas op het hoogste niveau met Europa als gelijke willen omgaan, zodra ons werelddeel door een versneld proces van eenwording en daarmede verbonden grotere machtsvorming bewust een factor te zijn, die men niet verwaarlozen kan en waarmede men rekenen moet. Nationale sentimentaliteit, prestigecomplexen noch een ethisch beroep op een abstract recht tot medespreken kunnen het bestaande tekort aan Europese macht met kans op effect vervangen. PIETER 't HOEN

(Van een onzer verslaggevers» AMSTERDAM, zaterdag — Het Algemeen Handelsblad heeft gisteren in een hoofdartikel en met een verweer van zija Romeinse correspondent A. H. Luydjens gereageerd op de felle aanval die van rooms-katholieke zijde is gedaan op de berichtgeving in dit blad over de rede van mgr. Bacci over de keuze van een nieuwe paus. De Volkskrant noemde deze berichtgeving ~de meest giftige en vernietigende kritiek op paus Pius XII die maar denkbaar is en de schryver Godfried Bomans diende bij de journalistieke tuchtraad een klacht tegen de heer Luydjens in wegens „laster en belediging van het katholieke volksdeel". In het hoofdartikel van het Handelsblad wordt de Volkskrant verweten schromelijk te hebben verzuimd haar beschuldiging (als zou hier sprake zijn geweest van „journalistieke vervalsing") een deugdelgke grondslag en zorgvuldige formulering te geven. D« heer Luydjens verweert zich in een uitvoerig overzicht van de bronnen waaruit hij voor zijn berichtgeving heeft geput: zyn eigen waarnemingen, zegslieden van het Vaticaan en Italiaanse kranten van onbetwiste reputatie.

DEN HAAG, zaterdag (ANP) — De 28-jarige mejuffrouw L. Saint-Pierre van de Canadese ambassade in Den Haag is gistermiddag op de Rijksweg Den Haag Utrecht, dicht bij het verkeersplein Oude Rijn, om het leven gekomen, toen haar auto van de weg raakte en enkele malen over de kop sloeg. Mejuffrouw Saint-Pierre, die sinds juni 1958 in ons land was, had even voor het ongeluk een auto ingehaald, toen haar wagen, -waarschijnlijk door de sterke wind, in de rechterwegberm terechtkwam en over de kop sloeg, waardoor zij naar buiten werd geslingerd.

(Van onze sociale redactie) AMSTERDAM, zaterdag. — Van werkgeverszijde is men o.m. bereid „een nieuwe c.a.o. met de werknemers aanj te gaan met de vastgestelde belofte om | verder over arbeidstijdverkorting te onderhandelen zodra de regering dej mogelijkheid daartoe heeft geopend." i Dit wordt meegedeeld ln het Drukkersweekblad van vandaag, het orgaan vanj de Federatie van Werkgeversorganisatieén in het Boekdrukkersbed rijf, in een artikel, getiteld: „Een vreemde situatie".! Het bestaan van een contractloos tijd- \ perk wordt in het -irtikel een zeer vreemde een ongewenste situatie genoemd, die nadelig is voor de goede! samenwerking tussen werkgevers en werknemersorganisaties. De werknemersorganisaties wensen, zo wordt meegedeeld, dat een concrete afspraak in de c.a.o. zal worden opgenomen, dus precies aangegeven met ingang van welke datum met arbeidstijdverkorting in de grafische industrie zal worden begonnen, en in welke etappes. De werkgevers zijn, aldus het Drukkersweekblad, bereid over arbeidstijdverkorting te praten en een nieuwe c.a.o. aan te gaan met de belofte om verder te onderhandelen, zodra de regering de mogelijkheid hiertoe zal hebben geopend. Indien in een later stadium geen over. eenstemming mogelijk zou zijn, is men van werkgeverszijde bereid zich te onderwerpen aan het oordeel van een onpartijdige instantie. Voor het geval de werknemers niet bereid zijn een nieuwe c.a.o. af te sluiten zonder concrete bepalingen over arbeidstijdverkorting, wil men de oude c.a.o. ongewijzigd verlengen voor bijvoorbeeld zes maanden.

Overgeleverd aan S.D., drie jaar in concentratiekamp gezeten

(Van onze correspondent)

DEN HELDER, zaterdag. — Vijftien jaar nadat hy samen met een vriend door een wachtmeester van de rijkspolitie aan de Duitse S.D. was overgeleverd waardoor hij drie jaar ln een concentratiekamp had gezeten, heeft de Breezandse garagehouder J. de G. wraak genomen door de man die hem destijds arresteerde ln juni j.l. van een ladder te trekken en te schoppen en te slaan. De politierechter te Den Helder veroordeelde hem gisteren wegens mishandeling tot 75 gulden boete.

De officier van justitie mr. J. Vellenga sprak in zyn requisitoir van een moeiiyke taak die de politieman in het algemeen in de oorlog nad te vervullen. De door de wachtmeester gearresteerde Breezanders waren geen illegale werkers, maar door de bezetter gezochte krijgsgevangenen, zei hij. zodat de politieman niet heeft kunnen voorzien dat zy in een concentratiekamp terecht zouden komen. Hy eiste wegens mishandeling een boete van honderd gulden.

De vroegere wachtmeester, de 67-jarige D. Hoexum, die thans met zijn zoon in Den Helder een autorijschool heeft, verklaarde als getuige dat hy de garagehouder in de oorlog inderdaad in Amsterdam aan de S.D. had overgeleverd, nadat hij hem met een andere gevangene per trein naar de hoofdstad had gebracht. Hij zei in opdracht te hebben gehandeld. Als bewijs van zijn vaderlandsliefde liet hy een oorkonde van de B.S. zien. „Ik ben zelfs tot myn pensioen als politieman gehandhaafd", zei hij. De garagehouder vertelde de rechter dat hij, na drie jaar in het concentratiekamp te hebben gezeten, alleen terug was gekomen. ~Mijn vriend en nog twee andere door de wachtmeester uitgeleverde mensen hebben het niet overleefd". Hij was van mening dat de wachtmeester zich indertijd anders heeft gedragen dan hy zich nu voordoet. Toen de twee gevangenen destijds in de trein van het toilet gebruik wilden maken, was de wachtmeester hen achterna gegaan met het pistool in de aanslag. De garagehouder zei tot zyn wraakneming te zijn gekomen, nadat hy met een andere ex-gevangene herinneringen had opgehaald. Tot die dag had hij zich beheerst, maar nu was hy zo driftig geworden, dat hij naar een café was gegaan en zich eerst met drie glazen bier moed hart ingedronken. Al eerder had hij de vroegere wachtmeester met nieuwjaar een kaartje gestuurd met de foto's van de drie in het concentratiekamp omgekomen gearresteerden. „Ook namens hen een gelukkig nieuwjaar", had hy er op geschreven.

(Van onze correspondent) LONDEN, zaterdag. — Bij twee tussentijdse Lagerhuisverkiezingen in veilige conservatieve districten hebben de Tories hun zetels behouden. Maar in Morecambe and Londsdale (Lancashire) daalde hun stemmenpercentage met 5.88 procent terwijl het in Chichester (Zuid-Engeland) met 0,11 procent steeg. De uitslag in Morecambe is voor de conservatieven natuuriyk geen aangenaam nieuws, vooral omdat vergeleken by de algemene verkiezingen, het op Labour uitgebrachte aantal stemmen met 687 omhoog ging, terwijl het totaal aantal stemmen met 5000 daalde. De conservatieven kunnen deze teruggang deels verklaren door de uitzonderlijk grote populariteit van het vorige lid — de blinde Sir lan Fraser, die in de adelstand verheven is — en door de niet onaanzienlijke werkloosheid in Morecambe. Deze laatste overweging is echter maar een schrale troost, want Labour kan redeneren dat dezelfde oorzaken elders dezelfde gevolgen zouden hebben. Het resultaat in Chichester doet de conclusie, die men uit de cijfers van Morecambe kan hebben, echter weer teniet. Slechts 51 procent van de kiezers mam hier de moeite om naar de stembus te gaan (in Morecambe was dit 63 I procent).

Brussel, zaterdag (ANP). — Het ver-1 drag, dat enige maanden geleden werd gesloten tussen de Euratom en de Amerikaanse regering, is hedenmorgen te Brussel plechtig ondertekend. Deze overeenkomst voorziet in een gemeenschappelijk programma voor onderzoek en ontwikkeling op het gebied van de kernenergie, dat de bouw behelst van kernreactoren op industriële schaal. Men hoopt in staat te zijn in 1963 ongeveer één miljoen kw elektriciteit uit atoomenergie te produceren in de zes landen van de Euratom. Men verwacht, dat de voorbereidingen voor de bouw van de eerste kernreactoren in 1959 zullen zyn voltooid.

(Van onze sociale redactie)

AMSTERDAM, zaterdag. — Een woordvoerder van de Nederlandse \ ereniging van Werkgevers ln het Heibedrijf (N.V.W.H.) heeft tegenover het ANP een verklaring gegeven van de cheque, waarvan wij donderdag een foto opnamen. Zoals bekend verklaarde een heler, dat deze cheque hem ongevraagd was gegeven, terwijl hij een week daarna op een zg. ongeldig ontslagbewijs werd ontslagen. Hij kon toen geen uitkering krachtens de werkloosheidswet verkrijgen. De vertegenwoordiger van de heiwerkgevers verklaart nu, dat begin september door Van Parera's Aannemings- en Handelmaatschappij N.V. met de heiwerkersvereniging .„Broederschap." de Amsterdamse afdeling van de Landelijke Federatie van Hei- en Funderingswerkers werd overeengekomen, dat werkgevers en werknemers gezamenlijk zouden trachten bij de Centrale Bedrijfsinstantie een gunstiger tariefregeling te verkrijgen. Uitgangspunt was. dat de heiers zouden gaan werken volgens semi-gemeten tarieven, waarbij de mogelijkheid voor ogen bleef staan om tot hogere oververdienste dan 25 procent te komen. Het verschil tussen het wettelijk toegestane loon en de aan te vragen tariefregeling zou. tot de beslissing daarover was gevallen, als garantie ter beschikking van Broederschap worden gesteld, aldus de werkgever. Ondanks het feit, dat een van de heiploegen in de betreffende week tot een netto weekloon van ongeveer ƒ 108 kwam — de arbeidsprestatie was zeer goed — werd door deze heiers de eis gesteld, dat de daarbij afgegeven cheque van ƒ 160, in het vervolg direct aan hen moest worden uitbetaald als zwart loon. Deze heiers verwierpen bovendien de aan te vragen tariefregeling. De werkgever wees die eis af. Toen, aldus de werkgever, één der heiploegen weer terugviel in een stagnerende actie, heeft de patroon zich genoodzaakt gezien voor deze ploeg ontslag aan te vragen wegens weigering om volgens het tariefreglement te werken.