Na onder meer de uitspanningen „Het herboren Aapje" en „Daddy's Hobby" te hebben gepasseerd, arriveren we in Hasselt, in net Provinciaal Museum, alwaar tot 15 maart een wonderbaarlijke wereld wordt gepresenteerd: The Archives-Art Information Centre Peter van Beveren. Peter van Beveren (28) is een Amsterdamse beeldend kunstenaar die letterlijk alles verzamelt wat er te vinden is op het gebied van de moderne beeldende kunst. Hij verzoekt galerieën, musea en kunstenaars over de hele wereld hem informatie te zenden. Wat aanvankelijk startte als een bescheiden bibliotheek is uitgegroeid tot een zeer uitgebreid — met openbaar — informatiecentrum waarin gegevens zijn opgeslagen van zon twaalfduizend kunstenaars. Voor Van Beveren persoonlijk bestaat er geen enkel verschil tussen het maken van beeldend werk to de vorm van tekeningen of schilderijen en het schrijven van dossierkaarten of brieven naar kunstenaars. Met veel van die kunstenaars onderhoudt hij regelmatig contact.
In Hasselt is een keuze uit het archief van Van Beveren te zien: een servetje met een tekst neergeschreven (met de bekende rode viltstift;) door het vermaarde Engelse duo Gilbert & George, een aan Van Beveren geadresseerd pakje van Christo, punkfoto's van Bettie Ringma, affiches van André Tot (lm glad if this can hang here't, foto's van Christian Boltanski en voorts werk van Hans Eijkelboom, Daniel Buren, Pieter; Engels, Ben Vautier, Wim Gijzen, Arnulf Rainer en Richard Hamilton. De meeste van hen behoren tot de dertig kunstenaars die hebben gereageerd op het verzoek van Van Beveren een bijdrage — in de vorm van originele tekeningen, objecten of foto's — te leveren voor een boek. Van het boek 'The Archives' zijn 500 genummerde exemplaren vervaardigd (elk met evenveel origineel werk) en is te koop bij het museum voor 1500 Belgische franken (ongeveer 100 gulden). Naast het werk van andere kunstenaars is er in Hasselt ook een zaaltje ingericht met werk van Peter van Beveren zelf: zon zevenhonderd beschilderde, beplakte of op een andere manier bewerkte ansichtkaarten met absurde en speelse teksten die hij to de loop van de tijd aan een aantal mensen stuurde. Met adressen als: De nieuwe romantiek, I'Art de Triomphe, afzenders als: The Art Information Centre en het Museum voor denkbeelden, geheugen en geweten der conceptuele kunst en teksten als: 'Only art can break your heart. Only kitsch can make you rich' Alleen kunst kan je raken. Alleen kitsch kan je rijk maken) De expositie to Hasselt staat wat betreft strakke en overzichtelijke inrichting in schril contrast met het archief van Peter van Beveren op een zolderetage aan de Amsterdamse Herengracht, waar je je als buitenstaander in zou verliezen. Het is ook met voor vreemden bedoeld. Alleen Peter van Beveren zelf moet er de weg to kunnen vinden. Van Beveren: „In Hasselt wilden zeer per se een museale tentoonstelling van maken om te laten zien dat je met zoiets écht een museale expositie kunt maken."
„Het probleem met het archief is dat het materiaal bevat dat eigenlijk toegankelijk zou moeten zijn, maar ik zou er absoluut geen officieel instituut van willen maken. Anderen hebben daar heel sterk over gedacht. In 1975 was het bijna een echt instituut geworden. Er waren besprekingen met de provinciale bibliotheek in Middelburg en de provincie en CRM stelden geld beschikbaar. Ik heb het afgeketst vanwege het feit dat de verbouwing van het pand nog drie jaar zou duren. Ik kon met langer wachten, wilde weg tot Zeeland." Hij omschrijft zichzelf als „maniakaal bezig", „een druk baasje" en ziet het archief als een uit de hand gelopen hobby. „Af en toe voel ik het als een soort dwang: dat móet ik hebben. Je pretendeert ook voor jezelf een bepaalde compleetheid na te streven. Ik ben natuurlijk zo bezitterig als de pest. Ik kan me heel moeilijk beperken tot bepaalde dingen." De basis voor dat alles is Van Beverens „continue verbazing over waar mensen ooit mee bezig zijn geweest." Het gaat om „voortdurend geïnteresseerd rondkijken". Toen Peter van Beveren een aantal jaren geleden tot New Vork vertrok na een verblijf van een paar weken, kreeg hij van de mensen bij wie hij had gelogeerd een stempel cadeau. De stempel droeg de tekst: „I like everything". Van Beveren zelf: „Dat heeft met mijn karakter te maken, dat ik alles leuk vind."
Hij groeide op in Zeeland. „Ik ben overal vrij jong ingerold. In Zeeland, to dat soort besloten, beperkte situaties word je sneller voor dorpsgek aangezien. Ik dacht dat ik artiest was en heb met moeite de middelbare school afgemaakt. Ik was aan het tekenen en die tekeningen vielen op. Het waren vrij realistische tekeningen, naweeën van de pop-art." Van Beveren tekeningen werden steeds leger, de tekst werd steeds De Amsterdamse beeldend kunstenaar Peter van Beveren heeft een immens archief van alles wat er op het gebied van de moderne beeldende kunst wordt uitgegeven. In navolging van de Bel-
belangrijker. „Op een gegeven moment kwamen er andere technieken bij zoals stempels. Door die belangstelling kwam ik in '71 to aanraking met de Amerikaanse mail-art beweging. Ik begon met iets te sturen en daar kwamen weer reacties op." „Daarnaast had ik een kastje met kunstboeken die mij informatie verschaften en dat ik mijn Art Information Centra noemde. Toen zag ik Marcel Broodthaers en dacht: dit is de man die het goed gedaan heeft en die het naar buiten heeft gebracht." Peter van Beveren realiseert zich heel goed dat Broodthaers (1924-1976) van grote invloed op hem geweest is.
Hij vindt dat ook niet bezwaarlijk. Broodthaers imaginaire „Musée des Aigles" to zijn woning in Brussel vormt de basis van Van Beverens „Archives". In dat museum toonde Broodthaers onder meer kratten waarin ooit kostbagische kunstenaar Marcel Broodthaers ontstond op die manier een „imaginair museum" dat even omgezet is in werkelijkheid: in het Provinciaal Museum in Hasselt wordt tot 15
re kunststukken waren vervoerd en ansichtkaarten met afbeeldingen van schilderijen. Hij exposeerde kunst naast kitsch, gebruikte teksten en oefende op die manier kritiek uit op kunst als symbool van bezit.
Van Beveren: „Ik schreef hem een brief als directeur van het Art Information Centre en hij schreef me er een terug als directeur van het Musée des Aigles. Hij heeft me gesterkt in het zeggen Van: dit is mijn kunstwerk."
Veel tijd besteedt Van Beveren aan het bijhouden van zijn archief. Daarnaast doceert hij in „kunstbeschouwing" aan de academie in Enschede en in Amsterdam. „Ik ben echt een schoolmeester. lemand die zegt: lees dit even, neem dat in je op. Uit een waanzinnig enthousiasme." Zijn eigen werk is, vindt hij, met echt ontwikkeld door de andere bezigheden en bestaat voornamelijk maart een selectie uit Van Beverens archief tentoongesteld. Daar is ook een bijzonder boek te koop: „The Archives", waarvoor dertig gerenommeerde kunstenaars (Christo, Joseph
uit de kaarten, zo nu en dan onderbroken door andere uitingen zoals I'Art de Triomphe in 1976. Van Beveren: „Ik was in die tijd bezig met dingen als afwezigheid en vond to een woordenboek de zin ,Les absents ont toujours tort' (,de afwezigen hebben altijd ongelijk'). Ik maakte in een marmeren steen die tekst en stelde verschillende buitenlandse musea voor om de schilderijen die het meest publiek trokken, weg te halen en daarvoor in de plaats de steen met de tekst neer te zetten. Pontus Hulten, directeur van het moderne kunstmuseum in Parijs nodige me uit om te komen. Daar heb ik het project uitgevoerd: Piccabia's .Chapeau de paille' werd tijdelijk van de muur gehaald. De marmeren plaat bevindt zich nu in de vaste collectie van het Centre Pompidou". „Ik hou van misverstanden, die kunnen met genoeg bestaan. Die
Beuys, Arnulf B op verzoek van Vl veren vaak otf werk leverden. J dien wordt in B werk van de Amst* mer zelf getoond.
_ijn heel gezond." HIJ VM vendien dat humor eefl'M geschikte rol in de °\R kunst speelt. Mede d-afM nu niet gerekend word*B mail-art kunstenaars. • J ik af en toe teruggaaij niveau van de kleuterkl** relativering in mijn veJ bracht. Ik doe mets and«p het gevoel." .. De ansichtkaarten series. Hij gebruikt & J vreemde kaarten gen verandert: iets aan $ of juist weghaalt. De.J vindt hij overal. tend veel teksten informatieblad van de *$ $ ambassade. Laatst kop in: ce onder het oppervlak »~j Misschien ga ik zoiets als een Instituut voor baarlijke Romance." Cathérine van n
Peter van Beveren gespiegeld in een deel van zijn archietexpositie: 'Ik hou van misverstanden' foto w"0 Ij