De Volkskrant

'EX in '_.eo var,et_ televisieprogramma 8n de "rde\NOS onlangs de Jfit sprake , kwam of er in Ne- H,^as van voetbalver',l[f?o*°>méiiiwlltkere-ndbean't" Hfrs dat i,;+ °P basis van een W,98"- dat.de meeste 4£?*_ £ al °P de televisie ' ter- °f d£ van objectiviteit t'<> na de ge,kr kan „de_ afgelopen dagen R aar4e*?rden gehandhaafd, .Wtl|!'^arnmaraag voor nóg een 'i*t_d?> P°si«e van de rijd. ?*. «e tijdens een voetet moBtProgramma OP het ntrekkftr-, verzorgen, steeds aan ?r worden diepte" aSdeS gescool'd' rTe onderzoeken heb- Rd_ at on ; Engeland meende JC,gavoftd £?v_nden te hebben. T& de BBC °P een flen eli_en de wedstrijd I telèJvnisi;a» ,het geloof in P C ?emak_^kters dat sP°rt fat 51 de tl? I;,kste onderwerlik düs ie te verslaan K> VergiaSD.ook maar zoveel Kd_ vjndt wBen m°et worden". f co," dat de t„Verder wat al te i«ti h F -Zlch niet onget%t C W tusse" de Sli§vSchroefd h feu televisie zo £*Ue* wori iai het hele ki'- met ?Si6n?^k *S 0p beide netten. ** v^tschannlL van beide Kr moed heeft Ka w»rdt 3 dat sP°rt —en oeste televisiepro-

gramma oplevert in twijfel te trekken. „Televisie is een nog te jong medium voor zon algemene veronderstelling over wat wel of niet geschikt of in trek is. Er zijn nog veel te weinig experimenten met het medium gedaan om zon conclusie te rechtvaardigen." En tot slot zegt de Times: „Het voorval van woensdagavond maakt wel duidelijk, dat het bestaan van twee televisiemaatschappijen op zich nog niet die concurrentiestrijd doet ontstaan, waaruit voor de kijker een duidelijke keuzemogelijkheid voortkomt." Als de voortekenen niet bedriegen, wordt de sport ook in Nederland een van de voornaamste terreinen waarop de omroepen hun concurrentiestrijd gaan uitvechten. De ruime aandacht die door de afzonderlijke omroepen aan sport wordt besteed en vooral aan rechtstreekse verslagen van sportgebeurtenissen, wijst duidelijk in die richting.

Hoewel de rode haan niet meer fungeert in het radioprogramma van de VARA, wordt het dier nog wel eens opgevoerd voor intern gebruik. Bovenstaande illustratie komt voor in de brochure over het zomerprogramma van de VARA en wel in de rubriek gevarieerde programma's televisie. Er bestaat een sterk vermoeden dat hierbij niet zo zeer aan variaties is gedacht dan wel aan de politieke ruzie b« de Hilversumse PvdA-afdeling, waarbij de VARA, tot woede van een deel van het personeel, nogal betrokken raakte. In dat geval staan de hanen voor VARA-voorzitter Broeksz en VARA-perschef André van der Louw.

TN Dusseldorp blijkt een groepje -*- mensen, dat ziel} Das Syndikat noemt, te hebben besloten, de verbreiding van hun denkbeelden ook eens op Nederland te richten. Das Syndikat (Gruppe Tiefbau-'Gruppe Kunst) bestaat uit de volgende personen: Krüll, Weber, Sytwalla, Moht, Alice, Domnisch, Rogalski en Tillmanns. Zij hebben het Leidseplein op bevrijdingsdag tot „kontaktzone" verklaard. Wat was daarvan de consequentie? Het Leidseplein moest geactiveerd worden en daarvoor zijn de volgende maatregelen genomen: Een trottoirtegel is vervangen door een marmeren Syndikats-tegel met .het opschrift KONTAKTZONE-LEIDSEPLEIN 5.5.70 — Das Syndikat. Verder heeft het syndicaat vier potplanten, te weten Vlijtige Liesjes, ten geschenke gegeven aan Oranje Vrijstaat (Oranje Frijstaat). Op'het plein werden (in het Duits gestelde) pamfletten uitgedeeld, die ter plaatse werden vertaald. Tenslotte werden „genietbare" tuinkabouters van tien centimeter hoogte uitgedeeld met het opschrift Samenleving informatie door eetcontact. Allemaal niet mis. Het informatiebulletin bevatte overigens een wat moeilijk te begrijpen tekst* We citeren een stukje: „Op 5 mei '70 vormt u boven de profetische Syndikatskern uit de poreuze kontaktzone Leidseplein: Want het fascisme is dood leve het fascisme is dood en de stralingsoedemen en de rassenleukemie en de hersenbeet en de huurwoeker, wee hem die het ene huis bij het andere trekt Jesaia vijf/acht en de ene akker bij de andere brengt totdat er geen ruimte meer is totdat ze alleen het land bezitten. Waarlijk het is ijdel bedrog met heuvels en met alle bergen Jeremia drie/drieëntwintig en de Auschwitzchemie en de alledaagse voortdurend komende uitwerpselen en de smartelijke uitbraking en de koopmansgezichtspunten en de napalmvreting ... enzovoorts. Over die koopmansgezichtspunten nog even het volgende. Het syndicaat deelde op het Leidseplein ook kleine roze blaadjes uit, waarop foto's stonden van de contactzones Duitsland (politie tijdens rellen bezig), Amerika (zwarte panter), Vietnam (Amerikaanse militairen met gasmaskers bij een liggende Vietnamees) en Egypte (een tank in de woestijn en een lijk).

En op elk van die blaadjes staat vermeld : Koopmansgezichtspunten.

L °EGSTGEEST, 9 mei |dat^er jaar oude D' 66, )st t°rt na ziJn sPectacu* "iaoU genoe§ stemmen in r«it wist te slepen om [stp els in de Tweede Kale veroveren, lijkt in het % 7Zu' Terwiil de par- T%wtoelegt °P de ver" , «mg van een dik poliben tSramma' verlangen Twelee rUg naar het elan N Stan+ \l in o * voor een wissel:' Wti»,!gst9'eest d* 42-jarige Jhrelfitter Harcs _>an Lampagne. f** ove^*1?11 d* democraten in 1 Vorig/ . van hun Hr datmaaad besloten zij in T a&n geaichit van __• B&na ,aS iets mloest worden r *r, Lookeren Campag_?* van !len tot de aoht onderte£> °nkëh_» snoen Parafllet, waar' 6(1 W_r3Ben. onomwonden onder eiida gebracht w?eo' komen, vliegen en art; 2* 11 langzamer van V 1 rfi wen enthousiast, verfc^Ww*"*l van de bejaarfL^-S- 20 sbon"A er in ove" E' ni«t m» paSinig tot routewdjft de ar** en niet minder", zo a*t verontrusten.

Onbehagen

Ir oubej,. T bleek in Böitterdam n~van Sf mevrouw Paula Wen_e m&*averen, die met over- derheid aange- M? '.PrLTf6-? «wraafld om een I u? laL; waar_le<& te 7-en ™euw aP»èa be" __M6lu'd „irï een 6ven aanspre__■! ere IW -r et *ameuze „appèl I? de zLei??ader, die ongerust I *tlge devaluatie van en; teleurgesteld over ! StatpV, Van stemmenwinst iL*' , rtei«2iingen van 18 'li °P epm -daag de oren: zij fe- ei- „?" nieuwe klaroenstoot. (iiBepraat ar.ut, dat in Haarlem , ofiitw«^a Wol"den over een Ji an Loat maar voor htn**l m'JTen Campagne hoeft BeToo*' „• een beetje verloren n'ei, dat wij de Neder-

landlse kiezers om kunnen turnen .— om maar een kreet van de hoofdkabouiter te gebruiken — met weer nieuwe stokken. D '66 veriscihaft ziicih in ieder geval geen nieuw elan, door nu weer met het een of andere tekstje te komen. Words, wordis, wordis. We hebben de eerste trap van de raket gehad — en de tweede, ibrget it... Jeugdsen-imewt is erg fijn, hoor, maar je hebt er geen bliksem aan." D' 66 staat «oor een wissel. Welk spoor moet naar zijn mening gekozen worden?

Meerderheid

„Wij hebben in het begin al gekozen: D' 66 wil een politieke partij zijn, die streeft naar een parlementaire meerderheid, hetzij alleen, hetzij met andere. Dat betekent onder meer dat we moeten zorgen voor goede metttcden van besluitvorming.''

Over het chaotische congres in Rotterdam..

„Ik ben de laatste dag niet meer gegaan, omdat ik me al zo aan het pandemonium van zaterdag geërgerd had. Uit de persverslagen heb ik begrepen dat het een geweldige bende was. Ik

door- Kees Bastianen

heb ook al op andere congressen, waar het ook zon bende was, gezegd: Nou ja, hoe kun je nou nog tot juiste besluitvorming komen? Ik vind eigenlijk dat je als partijbestuur de moed moet hebben om, als zon congres uit de hand loopt, te zeggen: mensen, laten we het congres maar schorsen, we gaan over drie, vier weken verder ..."

Volgens Van Lookeren Campagne moet het Haarlemse congres er in de eeste plaats voor zorgen dart; er orde op zaken wordt gesteld. Het partij-secretariaat moet eindelijk eens behoorlijk op poten worden gezet, zegt. hij. De stikte personele scheidling tussen fractie en hoofdbestuur zou eens onder de loep genomen moeten worden. Waarom zouden de voorzitter en de andere partijbestuurders eigenlijk niet in de Karaer mogen zitten?

Volgens hem moet D' 66 ook beginnen met een systeem van afdelingsvertegenwoordigingen op congressen, net als andere politieke partijen. Bij D' 66 mag nu iedereen komen en, wat erger blijkt te zijn, ook meepraten.

Geblaat

„Als je een partij wil maken, die, hetzij alleen, hetzij met andere, op het behalen van een meerderheid uit is, dan moet je middelen inzetten die de kiezers aanspreken, en niet dat geblaat."

Heimwee naar het, elan van toen, afkeer van het programmatisch werk van nu. Ligt de oorzaak van het onbehagen met in de keuze een politieke partij te willen worden, in plaats van een vernieuwingsbeweging te willen zijn?

„Inderdaad — maar dat was een goede keuze. Anders treft je het lot van bewegingen als het Democratisch Centrum Nederland en het Liberaal Democratisch Centrum. Die zetten geen zoden aan de dijk. Het is natuurlijk wel zuur, maar in een heleboel opzichten zullen wij hetzelfde moeten doen als allerlei andere politieke partijen. Het kan dikwijls niet anders. Er zijn helaas geen tovermidden die .. . Je moet gewoon hard werken, en niet bang zijn om vuile handen te krijgen. That's all." Dr 66 moet doorwerken aan zijn beleidsplan, vindt hij. Dat is moeilijk en vergt uithoudingsvermogen, maar Van Lookeren Campagne schrikt daar niet voor terug. „Om de moeilijkheden te vergroten," zoals hij zegt, zou er ook gewerkt moeten ■ worden aan een alternatief beleidsplan. „Dan kun je kiezen, werkelijke politiek bedrijven dus." De oud-voorzitter van. D '66 wil niet terug naar de schone dagen van weleer, waarin de partij met twee programmapunten (de gekozen minister-president en het meervoudig districtenstelsel) op de r>olitieke markt kwam.

Terugschroeven

„Ik ben wat dat betreft een echte Hollander: ik wil gewoon matiging. Je moet natuurlijk dat programma niet aan laten jongen. Als we zo doorgaan. is het over twee jaar driehonderd pagina's dik. Ik zeg niet: 't mot — maarik zou het wel een beetje terug willen schroeven." Als politieke partij streeft D' 66 naar een meerderheid, maar Van Lookeren Campagne gelooft niet, dat de partij die op haar eentje kan behalen. ..Er zijn mensen, die dat wel gedacht hebben vóór de Statenverkiezingen van 18 maart. Ik ben wat dat betreft altijd nogal sceptisch geweest. Dat moet u nou maar niet schrijven, want. dan lijkt het alsof ik hier lekker gelijk zit te hebben." Tot kiest D' 66 geen partner(s) om die meerderheid te behalen. „D '66 is niet opgericht om enkele jaren later al in zee te gaan met de partijen van het oude bestel, dat wij bestrijden. Het is best mogelijk, dat wij in december zullen besluiten het alleen te blijven doen tot en met de Kamerverkiezingen van volgend jaar. Eens kijken hoeveel zetels wij dan halen. Dan gaat het breekijzer nog verder in het gebouw — en komen er mogelijk weer Kamerverkiezingen ..." De democraten zetten zich uf tegen de oude partijen, maar wat zijn nu eigenlijk de witwassers, die zij wèl, en anderen niet hebben? Aarzelend: „Tot nu toe... Het echte nieuwe zijn natuurlijk de methodes geweest, die wij gebruikten. Het appèl, het begin. Je kunt natuurlijk ook die staatsrechtelijke programmapunten noemen. Dat was wel verdomd nieuw. Na 1848 was er eigenlijk op staatsrechtelijk gebied niets meer gebeurd in dit land. Nou ja dat is geklets natuurlijk: we hebben het algemeen kiesrecht gekregen, maav dat lag toch in het verlengde van 1848. Onze punten waren echt hartstikke nieuw .. . Tja. methode en mentaliteit... Het is op dit ogenblik minder exclusief dan in 1966, evidemment. Dat verklaart natuurlijk ook de problematiek." „Wij zijn geen politici", staat boven het ontwerp-rappèl. dat in opdracht van het hoofdbestuur gemaakt is en vandaag in Haarlem besproken wordt. Maar het, probleem van de democraten lijkt, dat ze dat tóch moeten zijn, of ze willen of niet.

Hans van Lookeren Campagne: al die rappels zijn verloren tijd. Foto: Wim Ruigrok

'TOEN ons Vadierland ia gevaar -*- was werkten alle goede vaderlanders nauw samen. Nu ons Verzekeringsland bedreigd wordt, is de tijd van nauwe samenwerking gekomen".

Met deze larmoyante oproep eindigt een artikel in De Reflector, het maandblad van de Nederlandse Vereniging van de Assurantiebezorgers. Deze verkopers van verzekeringen hebben hun buik vol van alle aanvallen die er de laatste tijd op het levensverzekeringswezen zijn gedaan en liggen nog na te rillen van — zoals zij zelf zeggen — „de denigrerende artikelen" die in vele persorganen zijn verschenen. In de verzekeringswereld is die stroom van kritiek vooral gezien als een negatieve factor, vandaar dat De Reflector spreekt van de schade die erdoor werd aangericht. „Er zal wel meer dan een advertentie-campagne nodig zijn om die schade, te beperken" zo wordt gezegd. Overigens wordt betwijfeld of de gezamenlijke verzekeringsconcerns er wel verstandig aan hebben gedaan nu al met die pagina-grote advertentiesei-ie voor de dag te komen. „De denigrerende opmerkingen liggen velen nog te vers in het geheugen", zo bespiegelt De Reflector. Met andere woorden: je kan nu beweren wat je wil, 't helpt voorlopig niet. Niettemin is het reclame-bureau, dat op de advertenties heeft zitten zwoegen, zo uitgekiend mogelijk te werk gegaan. Een onderzoek wees uit, dat je met het woord „levensverzekering" niet in huis hoefde te vallen, dat woord bleek negatieve reacties op te roepen. Besloten werd dus „levensverzekering' pas ter sprake te brengen na eerst wat anders te hebben verteld. Zo ontstonden vier verschillende teksten, die tot taak hebben de lezer soepel REDACTIE

Henk huurdeman

BIJDRAGEN

lambiek berends peter brusse (londen) martin ruyter wim de valk

binnen te loodsen waar je hem eigenhik hebben wilt: bij een levensverzekeringspolis. Bijvoorbeeld: „Laten we wèl wezen; je spaart voor jezelf, niet voor de belasting" of: „Laten we wél wezen: sparen vergeet je. Dus dat laat je een ander regelen'". Verder geen gezeur; van al die kritiek op ons is onjuist of zo. Gewoon net doen of pr niets aan de hand is. Of zoals De Re/lector het stelt: De advertenties hebben een sfeer van vertrouwelijkheid, niet de sfeer- van een gevecht om gelijk te krijgen, maar wel een geest van zelfverzekerdheid, die noch agressief noch defensief aandoet. Eigenlijk de geest van ..we hebben gelijk".

is alweer een nieuwe omroep in X-J oprichting: de Militaire Omroep Nederland (MON). Ze moeten natuurlijk nog wel even die 15.000 leden zien te krijgen, maar negen van de tien beroepsmilitairen zullen natuurlijk van de partij zijn en niet zij alleen. Want ga maar even na wat dé MON allemaal in het vooruitzicht stelt: het verstrekken van objectieve voorlichting omtrent doel en werkwijze van de strijdkrachten (alsof er geen VARA en VPRO zijn), meer begrip kweken voor de noodzaak van het defensie-apparaat, het versterken van de band tussen burgers en militairen, versterking van de geestelijke weerbaarheid van het gehele volk (alsof er geen TROS is), bestrijding van de schadelijke invloed van de anti-militaire propaganda en verzorging van een behoorlijk ontspanningsprogramma (alsof er geen AVRO is). De initiatiefnemers zijn de ex-marinier H. König en de beroepsmarinier P. ledema. Beiden hebben dienst gedaan bij de ambassade in Washington. De "regering-De Jong zal vandaag of morgen dan ook zeker verklaren, dat zij voor dit initiatief begrip kan opbrengen.

JEUKTE interviewvraag in 1969: *J „Wat denkt u van de minimode?" Geijkt antwoord: „Ik vind ze wel leuk, maar het ligt eraan wie ze draagt. Je moet er wel de benen voor hebben". Geijkte interviewvraag eind 1970: „Wat denkt u van de maximode?" Geijkt antwoord: „Ik vind ze wel leuk, maar het ligt eraan wie ze draagt. Je moet er wel de benen voor hebben".

r\E Amerikaanse vice-president Spi- XJ ro Agnew (weet u wel?) is voor de Amerikaanse televisie geïnterviewd door David Frost. De Britse tv-man ondervroeg hem onder meer over het doodschieten door de Nationale Garde van vier studenten van de universiteit van Kent, Ohio. AGNEW: „Ik kan hun handelwijze niet goedkeuren. Zij hebben veel gewelddadiger gereageerd dan zij hadden moeten doen. Ik denk, dat als de studenten niet waren begonnen met stenen gooien het niet tot schieten zou zijn gekomen." FROST: „En dan kun je óók veronderstellen dat er geen 'stenen gegooid zouden zijn als er niet eerst met traangas zou zijn gewerkt?" AGNEW: „Zo is het. En als er geen gebouwen waren vernield en er geen vergadering was gehouden waarop dreigende dingen waren gezegd, dan zou er ook niet met traangasprojectielen zijn gegooid." FROST: „Dan zouden we nog verder kunnen teruggaan, want als de president niet tot actie in Cambodja had bevolen, dan zouden er ook geen demonstraties zijn geweest." AGNEW: „Ha, nu zijn we op een interessant punt aangekomen . ."

'l/TEI 1970: Amerika besluit Cam-*-" bodja binnen te vallen. De regering-De Jong verklaart hiervoor begrip te kunnen opbrengen. Juni 1970: Amerika besluit Pakistan binnen te vallen.

De regering De Jong verklaart hiervoor begrip te kunnen opbrengen. Augustus 1970: Amerika besluit tot een volledige militaire „oplossing" in Vietnam. De regering-De Jong verklaart hiervoor begrip te kunnen opbrengen. December 1970: Amerika maakt Cambodja met de grond gelijk. De regering-De Jong verklaart hier-grip te kunnen opbrengen. Februari 1971: Amerika besluit India binnen te vallen. De regering-De Jong verklaart hiervoor begrip te kunnen opbrengen. Mei 1971: Amerika besluit Hongarije binnen te vallen. De regering-De Jong verklaart hiervoor begrip te kunnen opbrengen. September 1971: Amerika besluit Joegoslavië binnen te vallen. De regering-De Jong verklaart hiervoor begrip te kunnen opbrengen. December 1971: Amerika besluit Nederland binnen te vallen. De regering-De Jonig toont zich bezorgd, maar verklaart niettemin begrip te kunnen opbrengen.

verschijnt in The Times een advertentie die meedeelt dat „op veler ■ verzoek het 1970 cricketfonds is opgericht" met het doel om de „uitzonderlijke hoge kosten van het Zuidafrikaanse crickettournooi" te bestrijden. Het fonds, dat met 2 miljoen gulden gespekt moet worden, heeft, zegt de advertentie, niet „alleen de steun van de cricketers, maar ook van allen die heilig geloven in bet recht van het individu om vrijelijk die bezigheden te verrichten waartoe hij wettelijk gerechtigd is; met name het kijken naar het cricket van zijn keuze. Misschien een vreemde keuze van prioriteiten, maar democratie is democratie en ook voor het recht om ongestraft te mogen kijken naar het cricket van eigen keuze is zwaar gevochten tijdens de oorlog. Maar er zijn steeds meer mensen in Engeland die onder het motto Er is zelfs in Engeland wel iets belangrijker dan cricket de Zuidafrikaaïise crickettoernee door Engeland om zeep willen brengen. De heef t al laten weten niet van de partij te zullen zijn en op het ogenblik is Zuid-Afrika de inzet van het herenenkelspel tussen Harold Wilson en Edward Heath. Zij spelen alsof hun leven ervan afhangt, wat inderdaad ook zo is omdat de verkiezingen naderbij komen. Wilson heeft vorige week de Britten opgeroepen te demonstreren, zij het vredelievend, tegen de Zuidafrikanen en hun apartheidspolitiek. Een paar dagen geleden vroeg hij de organisatoren van de crickettoernee de Zuidafrikanen te verzoeken thuis te blijven. Hij sprak in een televisie-sportprogramma en zei, dat hij er tegen is dat politiek in de sport werd gebracht. Hij doelde op de Zuidafrikaanse rassenpolitiek, maar cynici deden alsof ze dit niet begrepen en spraken van Harolds beste grap van het jaar. Wilson vreest voor ernstige rellen tijdens de toernee. Maar Edward Heath riep tegelijkertijd op de commerciële televisie de Zuidafrikaanse cricketers een welkom toe. Hij en andere conservatieven vinden als „werkelijke democraten" dat, ook al houd je niet van apartheid, dit nog niemand liet recht geeft om de Zuidafrikaanse intolerantie met eigen onverdraagzaamheid te beantwoorden. Je mag volgens Heath natuurlijk wel demonstreren, maar niet dat de wedstrijden niet door kunnen gaan of vechtpartijen waarschijnlijk worden. Dit is in strijd met de democratie, zegt hij. DE organisator van de demonstraties, Stop the '70 Tour, Peter Ham, is het hier helemaal niet mee eens. „Democratie is een kwestie van geven en nemen Zij geven niets, helemaal niets. Jarenlang hebben wij keurig geprotesteerd tegen de uitnodigingen aan Zuidafrikanen, maar er is nooit enige notie van ons genomen." Ham wil demonstreren via „directe acties" wat onder meer betekent: sitin's op het cricketveld en de batslieden verblinden met spiegels. Hij kreeg tot verbazing van vele Engelsen steun van de anglicaanse bisschop van Stepney.

Ham is een uitzonderlijke demonstrant. Hij is kortharig en studeert aan de universiteit van Londen voor mechanisch ingenieur (een B-vak dus) en is een liberaal. Hij organiseert en studeert (ja, ik doe ook dit jaar mijn tentamens) en woont thuis in een gegoede buurt in Londen, tot vreugde van zijn ouders die vier jaar geleden Zuid-Afrika hebben verlaten. „Hij neemt wat van onze schuldgevoelens weg", zeggen zij.

De familie Ham werd in feite het land uitgewezen, omdat hen zonder enige vorm van proces verboden werd zich verder dan 15 kilometer van huis te verwijderen en met anderen samen te scholen. Het verbod hield ook in, dat moeder Ham haar kinderen niet naar school kon brengen. Peter Ham heeft een brief van de Zuidafrikaanse regering gekregen waarin staat dat hij niet meer naar Zuid-Afrika terug mag. En hij staat boven aan een lijst van personen met wie Zuidafrikanen op reis door Engeland niet mogen spreken.

Hij wordt, zo wordt algemeen. aangenomen, geschaduwd door de Zuidafrikaanse geheime dienst die zeer actief is in Engeland. Ham ontmoet zijn Zuidafrikaanse vrienden in het geheim. lemand zei hem tijdens zon geheime ontmoeting: „Wat jullie hier doen is het beste wat er ooit is gebeurd in de strijd tegen de apartheidspolitiek."

(ADVERTENTIES) 0 gametuwtydmee-ganawdenmb.' <_x_)k als u ƒ2000.-- fƒ IQOOQ-witt lenen! Hebt tt op korte termijn geld nodig? ___ü __fe B NMB wordt u zonder omslag geholpen. Bijvoorbeeld _fl__F ƒ2000,— in handen, betaling V m in 18 x ƒ125,19. Of ƒ 10.000,--■jfi_% in handen, betaling in 36 x fe ___ „Él~ !__. ƒ340,79. Ook voor andere üt" * _r ' I bedragen kunt u prettig te- rec*>t bi elk NMB-kantoor. jp middenstandsbank ; l|ü de bank waar óók u i zich thuis voelt! ; j _ ', v * . [TAPIJTU>_jvend mooiffl