De Volkskrant

Vlihn onze corresPonden'tl WS°ORN, 6 juni — Enkele Mt ,* de politie woensdagmiddag iA% **r een psychopaat, die tfl- van patiënten van VMi B "Voorburg" te Vught \ »W ht" kS f, zaS kans te ontvluchten tussen Apeldoorn M -irn een wandeling maakten. T fl''lp later kreeg de politie een

ging allemaal zo vlug, dat ik niet veel meer weet. Ik draaide het linkerportierraam open en Johan klom achter me om er het eerst uit. Toen Nellie en ik daarna. Ik heb haar gepakt en geprobeerd haar naar de kant te krijgen. Maar ze klampte zich aan me vast, hield me aan mijn jasje beet, dat ik moest uitdoen. Ik ben toen uit het water getrokken".

Psychiaters zien primitieve vrouw (Van onze correspondent) LEEUWARDEN, 6 juni — Verdacht van moord op haar schoonvader, haar man en poging tot doodslag op haar zevenjarig zoontje stond gisteren voor de Leeuwarder rechtbank Aaltje de justitie eiste tegen haar drie jaar gejustitie eiste tege haar drie jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest en terbeschikkingstelling van de regering. In het gezin van fabrieksarbeider Jacobus de V. in Franeker overleed 3 augustus vorig jaar de zeventigjarige inwonende vader van de man, Jan de V. Een maand later, op 2 september, overleed Jacobus de V. zelf. Kort daarna werd zijn zoontje ernstig ziek. Het kind werd opgenomen in het Academisch Ziekenhuis in Groningen, waar zijn moeder, Aaltje de V., evenals ze dat bij haar man had gedaan, trouw op bezoek kwam. In dit ziekenhuis werd zij 3 november gearresteerd. De politie vermoedde dat zij haar schoonvader en man om het leven had gebracht en een poging daartoe had gedaan bij haar kind. De vrouw gaf spoedig de feiten toe. Zij zei hoeveelheden thalliumsulfaat aan de drie mensen te hebben toegediend. Het kind, bij wie men al spoedig vergiftigingsverschijnselen opmerkte, kon op het nippertje worden gered. Het wordt nog steeds verpleegd. Er is hoop op herstel.

•kW"1 onze corresPOTlcient) 6 juni — De politie van V%i eert 18 Jongens, variërend in l*i» Van 14 tot 18 aar' ingere~ 'r h *een half ■'aar ,ang voorna_ 'ti '»(iKi,zuidelijk stadsdeel van Til% °ben geterroriseerd. In wis- I \,Sroepen gingen de knapen, lUr maandagavond laat, op fv/ hebben achttien diefstallen *V't >nbraken bekend, waarbij l'\j *»cestal bestond uit drank, A , "delen en rookwaren. vernielingen werd voor zeij t 'Muizend gulden schade ver\J> erf911 woningen, scholen, wijkje j! aan straatlantaarns. Dertien V* V behoudenen zullen bij de n Justitie in Breda worden

iet was schuwelijk igeluk" 11 onze speciale verslaggever) &¥ BOSCH, 6 juni — „Ik nog dat ik onderweg een keer dacht: Trees, je kunt ik doe het niet. Maar *k vlak bij het kanaal was •k ineens haar gezicht voor toen kon ik niet anders." *ei Jan de nacht na zijn ftatie tegen een politieman. *->n niet slapen, nadat hij in ,*&sen had bekend zijn vrouw !& en zijn vriend Johan K. in Wd-Willemsvaart te hebben om Trees, de vrouw 2ijn vriend, voor zichzelf veilig te stellen. * de officier van justitie is zon 'is olie op het vuur van zijn be'Sing dat hier een koelbloedige, *iekie dubbele moord is gebeurd. een maand na alle zelf beschut- ?eb trok Jan zijn bekentenissen Jj't is een ongeluk geweest. Wat ?eSd heb hebben de politiemeni 6 ingeprent. Ze hebben me laten tt>' wat zij beweerden dat ik had \ Op een gegeven ogenblik geit het zelf." \ ( Waar moet zijn is de inzet van de president bekwaam geleid >/ Tegen een man, aan wie zelfs &ehiater niets abnormaals kan J*en. Een gewone boerenzoon, !K°eid in een verlaten polder, op\f in de militaire dienst en opgeld in. een huwelijk, waarin de ji NeUie seksueel leven als 'n zalf Voortplantingsdaad beschouw- laatste dochtertje kwam in k'1 daarna moest Jan maar zien J het redde. LMeef zichzelf dapper de baas, ' '*'e met alle geweld terug wilde bewoonde wereld", naar ij 'el, waar haar ouders woonden. .kreeg — als in zoveel — haar \ Jan, die voor niets dan zijn !^en zijn twee dochtertjes leefde, (?cc. Hij werd bevriend met Jo-o.'. en diens vrouw Trees en hij Iv't tijdens het vooronderzoek: >M6er Trees niet. in mijn leven r«omen." V Trees kwam in zijn leven en 'I * de tegenpool van Nellie. Ze van pretmaken dan van *Vun vanSen Ze was meer dan plichtsgetrouw. Ze I* 6r een echtgenoot — „hij hield vaH zijn duiven dan van mij" —' gelegaliseerde minnaar.

De publieke tribune was overvol

Verdachte Jan H. voor de rechter

„Door te weigeren naar Parijs te gaan verspeelde ze haar recht als passagier van Pan American en zo was ze 31 mei geen passagier meer", aldus de politierechter, die bij het raadplegen van - zijn stukken herhaaldelijk door Yvonne Paul werd onderbroken met kreten als „Het is niet waar wat u daar zegt". „U hebt nog altijd hoop een visum te krijgen", concludeerde mr Cokart uit de stukken, waarop de verdachte hem opnieuw fel in de rede viel: „Geen hoop, ik weet het zeker. Maar zo lang die Nederlanders doorgaan .. ." Nederland heeft Yvonne Paul volgens haar oordeel veel misdaan. Uit haar woorden aan het eind van de zitting bleek overduidelijk, dat zij tegen Nederland een diepe wrok koestert: „Ik heb asiel, dat me werd aangeboden geweigerd, want ik voel me hier in dit land opgelaten, ik voel me hier levend begraven en ik ben er al verschillende keren verraden. Ik ben de vorige keer op een lage manier van Schiphol gehaald en ik ben toen in Haarlem in het huis van bewaring in hongerstaking gegaan uit protest tegen de genadeloze manier van optreden. Toen hebben ze me naar Santpoort (provinciaal ziekenhuis voor geesteszieken) gestuurd. Dit alles is uitgelokt als een publiciteitsstunt", betoogde ze verward. De officier van justitie meende dat de bewijsvoering weinig moeilijkheden opleverde, maar de strafmaat des te meer. „Ik hoop dat ze haar visum krijgt, niemand zal haar dat misgunnen", zei mr Bredius, „maar tot zo lang moet zij zich volgens de regels gedragen. Helaas doet ze dat niet. Ik heb eindeloze moeite gedaan haar er van te overtuigen dat ze haar eigen glazen ingooit. Het is ook niemand anders gelukt haar van haar eigen onwrikbaar standpunt af te brengen." De raadsman, mr F. Theyse, trok de juistheid van de tenlastelegging in twijfel. Hij betoogde dat de transitohal van Schiphol, waarheen Yvonne Paul na haar aankomst op 30 mei werd gebracht om rumoer te vermijden, eerder een ruimte is bestemd voor de openbare dienst dan een besloten lokaal. Was dat zo, dan zou er ook geen sprake zijn van „wederrechtelijk vertoeven in een gesloten lokaal." Volgens mr Theyse had de directie van de luchthaven tegenover Yvonne Paul bepaalde maatregelen genomen, die zij tegen anderen (er slapen wel eens vaker mensen in de transitohal) niet neemt, maar dat vond de officier van justitie, gezien de 86 voorgaande dagen, nogal logisch. „Zij gedraagt zich misschien anders dan anderen, maar dat is nog geen reden tot strafvervolging", zei pleiter, die aandrong op vrijspraak of een minimumstraf. Toen de rechter er anders over bleek te denken en Yvonne Paul na zijn uitspraak opnieuw het woord nam, moest zij, onder het roepen van „onrecht" en „genadeloos" door de parketwacht worden 'weggevoerd. Blijft Yvonne Paul na het uitzitten van de straf asiel in Nederland weigeren — en als men haar tegen Nederland hoort uitvaren is dat geen vraag — dan zal ze uit het land worden gewezen.

Op de opmerking van de president dat er herhaaldelijk een andere man bij haar over de vloer was geweest, reageerde de vrouw zeer heftig: „Ja, maar er is niets voorgevallen". De officier, mr G. R. Nubé, noemde voorbedachten rade aanwezig. In de eerste gevallen (schoonvader en echtgenoot) had hij primair moord, subsidiair doodslag ten laste gelegd. In het geval van het kind poging tot doodslag. Dat het kind er het leven had afgebracht was, volgens de officier, alleen te danken aan enorme inspanningen van de artsen. Mr Nubé wees op de zeer slechte jeugd van de verdachte. Hij citeerde uit de psychiatrische rapporten, dat er sprake is van een primitieve vrouw, die erfelijk belast is en aan ernstige verwaarlozing leed. De psychiaters zagen een mate van verminderde toerekeningsvatbaarheid in de eerstgenoemde gevallen en volledige ontoerekenbaarheid in het geval van het kind. Een verzoek van de verdediger om de zaak aan te houden voor het nader horen van de psychiater werd door de rechtbank afgewezen. Uitspraak over veertien dagen.

Visum is haar gegund (Van onze correspondent) HAARLEM, 6 juni — Yvonne Paul, de vrouw die met alle geweld Amerika binnen wil, is woensdag door de Haarlemse politierechter mr H. Cokart wegens lokaalvredebreuk op de luchthaven Schiphol veroordeeld tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van tien dagen en een voorwaardelijke gevangenisstraf van twintig dagen met een proeftijd van twee jaar. Van de onvoorwaardelijke straf werden de drie dagen die de vrouw in voorarrest heeft gezeten nadat zij zaterdag van Schiphol werd verwijderd afgetrokken. Zo bleef een week celstraf over, die direct inging. „U hebt een straf nodig die u duidelijk maakt dat u zo niet door kunt gaan", zei mr Cokart bij het uitspreken van het vonnis. Yvonne Paul baarde eerder opzien door van vorig jaar november tot januari toe 86 dagen achtereen in de vertrekhal van Schiphol te bivakkeren. Donderdag 30 mei kwam zij via Parijs weer op Schiphol en volgens de dagvaarding wees zij toen het aanbod terug te keren naar Parijs van de hand. Waarom? wilde mi- Cokart weten, waarop de vrouw een soortgelijk verward verhaal ophing als ze begin dit jaar deed, neerkomend op wachten op een visum voor Amerika. Er zou haar tijdens het verhoor in New Vork, waar zij vanuit Parijs weer belandde, zijn beloofd dat de Amerikaanse consul in Nederland als ze weer op Schiphol was, contact met haar zou opnemen. Hij zou haar een visum bezorgen. Ze kon gratis terug met de luchtvaartmaatschappij Pan American als ze dat visum eenmaal had. Omdat het Amerikaanse consulaat wegen? Memorial Day gesloten was, besloot ze op Schiphol te blijven en ze weigerde terug te keren naar Parijs, waar ze uiteindelijk vandaan was gekomen.

(Van onze correspondent) ROTTERDAM, 6 juni — De Rotterdamse recherche heeft twaalf jongelui, in de leeftijd van 18 tot en met 25 jaar, aangehouden. In de afgelopen maanden hebben zij ruim 25 inbraken in onder meer Rotterdam, Goes, Ridderkerk, Zwijndrecht en Barendrecht gepleegd. De door hen aangerichte schade bleek in de meeste gevallen de buit verre te overtreffen. De politie kwam de bende (allen zijn vaste bezoekers van een Rotterdams jeugdcafé) op het spoor, toen enkele dagen geleden een oude personenwagen met vijf jongelui werd aangehouden. In de wagen stonden twee gestolen kratten bier, terwijl tevens sterke aanwijzingen van vele andere nog niet opgeloste inbraken werden gevonden. In de loop van het onderzoek konden toen snel de overige zeven jongelui worden aangehouden. Zij zijn inmiddels aan de Rotterdamse officier van justitie voorgeleid. Van de buit, die voornamelijk uit geld bestond, bleek niets meer over. Die was onder andere opgegaan aan een massale weekendtrip naar Zweden. De Rotterdamse recherche heeft het onderzoek in deze zaak nog niet afgesloten.

(Van onze correspondent) LEIDEN, 6 juni — De politie heeft een 29-jarige lithograaf uit Leiden aangehouden. Hij zou zich door middel van ongedekte cheques goederen hebben toegeëigend tot een waarde van vijftienduizend gulden. De zaak is aan het rollen gekomen door de weigering van een hotelhouder de man onderdak te verschaffen in zijn hotel, tenzij hij eerst zijn vorige verblijven zou betalen.

(ADVERTENTIE) WONARCÏT"™"" BRANDER EN ZIJN CV-KETEL ZOEKEN RUIM KETELHUIS »^ U zult geen spijt hebben van hun komst, mensen. Wat een warmte brengen ze in huis, bedrijf, industrie. Geen stabieler, sterker, veiliger, serieuzer echtgenoot dan een Monarch brander. Een bron van standvastigheid voor cv-ketel en radiator. Hij bewaakt zijn -„vlam" als een leeuw door een uitgekiende beveiliging. Hij ziet tegen het zwaarste werk niet op. Maar hij hééft dan ook al voor hete vuren gestaan: in het immens grote laboratorium van Monarch, waar alle Monarch branders worden uitgeprobeerd op alle mogelijke ketels. Monarch: een naam om te onthouden! k_ monflßCH Monarch Nederland N.V. Venijn Stuartweg 43 Diemen, telefoon 020 - 94 85 63 telex 14362 w_m__w_w_m____w_w__WÊk_-\\

(ADVERTENTIE; I .'■;.■■•-. •••*•. •**"»*• . •••. .••'"•. .•"."."• •:'_». \::••. / .' .* •• * .... • ."- \\\ •-..• « •.".• *♦••• L • •* •. .* • •*'* . ' -■ . • *. •* .* •••-* '•......♦':; f'."\ : '-* Aardappeltjes, knikkergroot, in boter doorschijnend gesmoord en daarna bruin gebakken. Deftig gezegd: pommes chateau. Anders gezegd: mmm! Dankzij de echte boter. Beter met Grasboterj

% 1 Trees, twee geestelijke half* ' Werden één wereld. Er kwai fg?heime ontmoetingen. Trees teen en ze kwam Jan in zijn \ met geweer bewapende X7r- Het was kort vóór de fatale uhJa-n 25 augustus 1966. „We wa- dat het uit zou komen", tKntoe' j\,6t één met het ander verband ' W Laten we eerst Jans —■ van !becTrtenissen ontdane — verklah.Rijken. Hij kan niet ontkennen !Kv°nd van 25 augustus 1966 met 12 M, zijn vrouw en zijn iV1 de Zuid-Willemsvaart te zijn A ' Zijn verklaring ervoor is Jj net in een bocht — ffl» rechters plichtsgetrouw een schouw zijn gaan li li» """- te zijn verblind door een \ *ser. *\vSi* nu ter zitting. dat bet een v eü.ik ongeluk is geweest. „Het

BOCHUM, 6 juni (DPA) — Met de vrijspraak voor alle beklaagden is in Boe-hum een proces geëindigd tegen tien voormalige politiefunctionarissen, die terecht stonden voor nazimisdaden. De politiefunctionarissen werden er van beschuldigd medeplichtig te zijn aan de moord op 8800 joden. Zij zouden de oorlogsmisdaden in 1941 bij Bialystok, Baranowicze, Mogilew en Bobroeisk en in 1944 bij Cholm in Sovjet-Rusland hebben gepleegd. De advocaat-generaal had vrijspraak geëist wegens gebrek aan bewijs. Na de uitspraak verklaarde de rechter dat de bewijsvoering met talloze moeilijkheden te kampen heeft gehad. Getuigenverklaringen noemde hij „de slechtste bewijsmiddelen die er bestaan". Veel getuigen hadden de beklaagden willen beschermen of belasten, omdat zij zelf aan de massamoorden hadden deelgenomen. De vereiste bijzonderheden kwamen daardoor niet aan het licht. Volgens de rechter hadden de verdachten tegen hun zin, op bevel van de SS-leider Himmler, aan de moorden deelgenomen.

Voor de rechtbank verklaarde de vrouw dat het thuis altijd ruzie en ellende was. Het idee om thallium door de koffie van haar schoonvader te doen kwam plotseling bij haar op. Onder het voorwendsel er ratten mee te willen doden had zij de giftige stof van een neef gekregen. De echtgenoot kreeg thallium in zijn limonade. Met Kern kon ze erg slecht opschieten, omdat hij zo jaloers zou zijn geweest. Waarom zij Koosje had willen doden, kwam op de zitting niet uit de verf. Wél dat zij na de dood van haar mam haar levensverzekering en die van twee van de kinderen, waarbij Koosje, aanzienlijk had verhoogd en dat zij van het overschot van het begrafenisgeld voor 1,100 gulden nieuwe meubelen en een wasmachine had gekocht.

(Van onze correspondent) DEN HAAG, 6 juni — Onbekenden hebben in Den Haag een fotokopie verspreid van een opsporingsbevel, waarop de Identiteit stond vermeld van een zich Gerard noemende man, die mogelijk de drie bomaanslagen in Den Haag heeft gepleegd. De identiteit werd aan de politie verstrekt door de begin mei aangehouden scenarioschrijver Armand P., bij wie de gezochte man een week vóór de bomaanslagen op bezoek was. Deze zou P. hebben verzocht zijn woning beschikbaar te stellen voor het opslaan van explosieven, hetgeen de Hagenaar had geweigerd. Twee weken geleden liet het ministerie van Justitie op alle politiebureaus een opsporingsblad circuleren, waarin het signalement van de man, vermoedelijk een Fransman, stond. Een van deze bladen blijkt te zijn gekopieerd en in een onbekende oplage verspreid. De politie heeft de zaak in onderzoek.

. Een tragische gebeurtenis. Nellie en Johan verdronken en Jan werd op een brancard naar een ziekenhuis gebracht. Hij zei, liggend op die brancard, tegen een rijkspolitieman: „Mijn vrouw was hartpatiënte. Ze zou een zware operatie moeten ondergaan. Dat was niet waar. Wat wél waar was weet niemand. Het dodelijk feit ging als zo maar het zoveelste verkeersongeval de geschiedenis in tot Kerkdriel begon te fluisteren. Op 5 oktober 1967 zouden Jan en Trees gaan hertrouwen. Op 30 september 1967 werden Jan en Trees gearresteerd. Jan begon met te ontkennen dat er ooit iets tussen hem en Trees zou zijn geweest. Hij zegt daarvan nu: „Niemand zou dat meteen toegeven". Hij werd door politiemannen stevig aan de tand gevoeld en op een gegeven ogenblik barstte hij — waar de officier van justitie bij was — in een huilbui uit. Hij zei: „Ik zal het maar zeggen. Ik heb het opzettelijk gedaan, maar het plan is pas op het allerlaatste moment bij me opgekomen". „Het kan zijn dat ik dat gezegd heb, maar ik weet het niet", zegt Jan nu. In een tweede fase voegde Jan er destijds aan toe: „Het plan was veertien dagen te voren al bij me gerijpt". Jan zegt nu: „Ik weet van het hele verhoor niets meer af. Het is niet zo, waarom zou ik het dan gezegd hebben?" En later in die nacht der bekentenissen ging Jan — zoals de verklaringen van de rijkspolitie tenminste moeten doen geloven — helemaal door de knieën. „Het was een plan dat van Trees afkomstig was". Waarmee voor de officier van justitie het rijp beraad en kalm overleg bijna voor het grijpen liggen.

Interessant is in zijn constructie dat 25 augustus 1966 een donderdag was, waarop Trees naar een bijeenkomst van de vrouwenbond moest. Op de autotocht van die datum voor Jan en Johan om in Schijndel stenen voor hun huis te halen, zou Trees dus stellig niet van de partij zijn. Toeval? „Ik wist helemaal niet wanneer Trees naar de vrouwenbond moest", zegt Jan ter zitting. Er is daarbij echter een verklaring van Jan zelf, dat op de dinsdag vóór het ongeval in de woning van Trees op een zolderkamertje het laatste overleg zou zijn gepleegd. Die lezing, onwrikbaar vastgelegd in een procesverbaal, luidt: „Dan moet het op donderdag maar gebeuren". „Er staat geen letter in die waar is" zegt Jan daarvan nu. De president, hoe welwillend ook, wil toch wel eens weten, hoe het mo-

Zitting van de Arrondissementsrechtbank te Den Bosch. Eerste dag. President: Mr W. Poerink. Officier van justitie: Mr J. Booster. Verdachten: Jan H. (34), chauffeur, en Trees K.-V. (28), huisvrouw, beiden te Kerkdriel. Raadsleden: Mr W. M. Nijs te Waalwijk en mr P. B. M. de Sévaux te Den Bosch. Tenlastelegging voor Jan H.: op 25 augustus 1966 zijn vrouw Nellie (28) en zijn vriend Johan K. (26) verdronken door ze met zijn auto in het water van de Zuid-Willemsvaart te rijden. Tenlastelegging voor Trees K.-V.: uitlokking tot verdrinking door Jan H. van haar vriendin Trees en haar man Johan K. Voortzetting: donderdag 6 juni.

gelijk is dat de verdachte in zijn verklaringen details heeft verteld die de politie niet kon weten. „Niet kon weten? De politie heeft alleen maar conclusies moeten trekken uit de roddelpraat in Kerkdriel". werpt Jan op. Daarmee is natuurlijk nog niet verklaard, waarom Jan bekentenissen heeft afgelegd. „Ik ben van de kaart geraakt. Ze hebben nogal harde taal gebruikt. Ik vind het mensonwaardig zoals ze te keer zijn gegaan", zegt hij over het verhoor door de politie. Waartegenover echter weer staat, wat mr Poerink als verklaring van de verdachte tegenover de politie stelt: „Ben ik eigenlijk geen vreselijke schoft. Het spijt me dat ik het jullie zo moeilijk heb gemaakt". Een van schuld geladen uitlating, die Jan nu verklaart met: „Dat sloeg op mijn huwelijksontrouw".

Er zijn legio omstandigheden die het Jan moeilijk maken. Uitlatingen — die hij overigens ontkent — als: „Ik heb het al eens eerder met ze geprobeerd in de Maas. Maar toen is het niet gelukt". En: ,Ik ben toch maar blij dat het is uitgekomen". En — bij een confrontatie met Trees —: „Trees, ik heb alles bekend, dat moet jij ook doen". „Ja maar dat ging om die verhouding", licht Jan nu toe. Dat bleek overigens nu pas allemaal. Want Jan heeft vijf-, zesmaal bekend. Hij bekende zelfs voor de rechter-commissaris. Hij bepleitte — om het nog sterker te stellen — zelfs niet zijn onschuld, toen hii in raadkamer de kans kreeg alle schuld af te wijzen. Zijn moeilijkheid bij alles is, dat Trees — zelf verdachte en dus als getuige tegen hem niet te verhoren — „allerhande tegenspraak heeft", zoals de president het formuleert. Zij komt pas vrijdag voor. Zij weet er — menselijk gesproken — alles van. Zij kan er — juridisch gesproken — niets over zeggen, want zij is haar eigen verdachte. HENK UILENBROEK

(Van onze correspondent) DEN BOSCH, 6 juni — Het gerechtshof te Den Bosch heeft de Keices A. T. in overeenstemming met het vonnis van de rechtbank te Den Bosch en de eis van de advocaat-generaal, veroordeeld tot twintig jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest. Hij stond op 22 mei in hoger beroep terecht wegens het feit dat hij in mei en juni van het vorige jaar zijn vrouw om het leven heeft gebracht door aan bloedwijn, die zij regelmatig dronk, een thalliumhoudend rattenverdelgingsmiddel toe te voegen.