NRC Handelsblad

ZELFS AAN PREMIER Den Uyl waren de vaste effectenbeurzen opgevallen. Hoewel de socialistische economist geen aartsvijand van de beurzen is, kan hij ook moeilijk gezien worden als een groot pleitbezorger van het kapitalisme. Over de directe signaalfunctie van effectenbeurzen bij conjunctuurgolven kan men van mening verschillen. Een beurs kan vast zijn, omdat er wat veel geld in omloop is dat om belegging smeekt. Dat is momenteel in West-Duitsland stellig het geval, waar aandelen — maar vooral obligatieemissies — dringend nodig zijn. Het ontbreken van kapitaalvraag, in welke vorm dan ook, kan een duidelijk crisisverschijnsel zijn. Van meer belang zijn de niet-technische factoren en één daarvan is het gemak waarmee de beurzen op het ogenblik over slechte bedrijfsresultaten heen lopen. Door het systeem van de driemaandelijkse publikatie van kwartaalresultaten konden de beurzen de invloed van de recesseie, met minder afzet en voortgaande inflatie, zeer goed volgen. De beurzen die dan ook in het eerste kwartaal van 1975 vast waren op de stimuleringsmaatregelen in vele landen en op de geldcreatie, zwakten in het tweede kwartaal af en werden heel zwak in het derde op de bedrijfsresultaten van het eerste halfjaar. In oktober trad er een zekere stabilisering in, maar in november ging het weer naar boven — ondanks hele series ongunstige kwartaalresultaten. Hier en daar is er nog wel eens een stukje ongunstige invloed te bespeuren, zoalj bij de winstdaling met 31 procent bij ICI op de Londense beurs, maar in het algemeen kunnen de kwartaalcijfers

geen kwaad meer uitrichten, omdat de indruk veld wint dat het dal achter de rug is. Zodoende zijn nu alle relevante internationale efectenbeurzen bezig de verliezen — c.q. koersdalingen van het derde kwartaal — goed te maken. Hier en daar worden zelfs alweer nieuwe hoogtepunten voor 1975 bereikt. In de landen waar het conjuncturele perspectief globaal wat gunstiger is, of wat duidelijker wordt, lopen de beurzen harder dan in landen waar nog het nodige dorre hout zit. Typerend is het hoogtepunt in Duitsland tegen de afstand van het hoogtepunt in Nederland of Zwitserland. Naarmate het bedrijfsleven betere kansen lijkt te krijgen zich uit de recessie omhoog te worstelen, zitten de beurzen dichter bij hun hoogtepunt voor 1975. In Engeland stagneert de zaak na maanden van opgang, omdat de beurs nu op een punt is gekomen, waar men resultaten moet zien van het anti-inflatiebeleid en van de beperkte bekering van de regeringWilson tot een zekere mate van „gemengde economie". De ongevoeligheid der beurzen voor globaal slecht nieuws (d.i. tenslotte nieuws over de geschiedenis) en de redelijke opgewektheid waarmee weer hoogwaardige industrieaandelen worden gekocht, kan worden uitgelegd als een op groen springen van de conjuncturele lichten in de ogen van de effectenhandel. Meestal hebben beurzen het bij het rechte eind. De geldsluier is echter niet erg doorzichtig en dan kan — zoals een tekstschrijver eens zei — zo'n jongen zich vergissen. (Dn)

X onze redacteur F. DEN HOUTER RIJSWIJK' 29 nov. — „De nota van wijziging, die minister Duisenberg heeft inaanleiding van de kritiek in de Tweede Kamer over de voorgestelde ver■ o van de motorrijtuigenbelasting, betekent een verzachting t.o.v. de aanvankelijk nestelde lasten, maar op geen enkele wijze is aandacht geschonken aan de bedrijfs°° n s Het resultaat is dat — via de nu voorgestelde verhoging van de brandstofacfet beroepsvervoer over de weg er nog een lastenverzwaring bijkrijgt.

Aldus de heer B. Hooykaas, voorzitter van de NOB ^nsport' die de regering .sctSdigt van het maken van pleidooien om de •'^fswagen- het enige mid\Jaarmee wij ons brood verwarm ^ ^ steUen van '"5L lastenverzwaring, zijn Lerd Volstaan is „heel met de verklaring dat "Sinister van economische zaken

zijn medewerking zal verlenen opdat de kostenverhoging in de tarieven voor wegvervoer zullen kunnen worden verwerkt. „Dit nu getuigt van een volslagen onkunde van de feitelijke situatie. Het wegvervoer kent maximumtarieven maar de feitelijke prijzen liggen daar ver beneden door de ongunstige marktverhoudingen en er is geen enkele kans dat de kostenverhoging in de prijzen kan worden verwerkt. „Er is immers geen enkele mogelijkheid om de prijzen te verhogen in een dalende markt „De verhoogde accijns — die een particuliere rijder nog enigermate kan ontwijken door selectief te rijden — drukt volledig op het wegvervoer en de daaruit voortkomende lastenverzwaring kan niet worden verhaald. Dat betekent ng meer verlies ■voor het wegvervoer dat toch al grotendeels in de rode cijfers is beland. Stortbui „Terwijl iedereen het er nu wel over eens is dat we met zijn allen alles moeten doen om het werkklimaat zo gunstig mogelijk te houden laat men nu een stortbui over ons los." „In het wetsvoorstel wordt gesproken van „bedrijfswagens". Daaronder vallen dus ook de bussen van het openbaar vervoer, maar dat wordt door de nieuwe voorstellen niet erg getroffen want er is al de toezegging dat de extra kosten — zo'n ƒ 4 miljoen — gecompenseerd

zullen worden via de begroting van verkeer en waterstaat." De heer Hooykaas zet uiteen, dat curieus genoeg de overheid, terwijl er ogenschijnlijk — ten opzichte van het oorspronkelijke voorstel — sprake is van een lastenverlaging , juist méér in het laatje krijgt. „Met andere woorden: het rijk verdient aan de lastenverlaging. F.r komt uit de hogere accijns, uit de BTW en de bijzondereverferuiksbelasting op personenwagens bij elkaar zo'n ƒ 41 miljoen meer binnen. De minister heeft kennelijk wat wisselgeld willen behouden om nog enige concessie te kunnen doen." De heer B. Hooykaas toonï zich verbitterd dat niemand van de bewindslieden in feite op is gekomen voor de bedrijfswagen, waarmee in Nederland 100.000 mensen direct hun brood verdienen. Elke maatschappelijke groepering heeft oi. recht op een bewindsman die haar belangen verdedigt. De landbouwers mogen verwachten van een minister van landbouw dat hij om hun belangen denkt, evenals de industrie mag verwachten dat de minister van economische zaken bezorgd is hoe het die industrie gaat", aldus de NOBvoorzitter. „Bij het wegvervoer zien we dat minister Westerterp de zaken over laat aan staatssecretaris Van Huiten, een 'gedrevene', die — gezien zijn ideale maatschappij-opvatting — het kennelijk niet ziet als zijn eerste taak om te waken voor de zakelijke belangen van het wegvervoer", aldus de heer Hooykaas.

(11.7018 otel Schweizeriiof Flims-Waldhaus Graubunden /Zwitserland utt» t'99 in 9 •" het centrum van de ,aats. Vele kamers m. bad/wc, bill0 n, zonneterras. yrf, zwembad 29°, sauna. solariuM ai januari, speciale arrangementen ' ianuari - "■Hn" ski- en curiing*Un. Fam R Schmldt, tel. 09-41B1/JI212.

een onzer redacteuren JOTTERDAM, 29 nov. — De stralische rederij Warner Paic overweegt in Taiwan of Jai een zeilend vrachtschip met r masten en een lengte van m te bestellen, om daarmee goedkoper dan met motor11 iepen — over de Stille Zuid: te gaan varen. iet schip dat in Australië it miljoen gulden zou moeten iten, maar volgens de reders ers minder duur is, zou tweeizend ton goederen kunnen enemen. Om het gewicht van schoener laag te houden zulaluminium masten en zeilen synthetische stof worden miiirt. ■en jaar geleden werd een irtgelijk plan door Duitsers anceerd. Het scheepsbouwinuut van de universiteit in mburg had een zeilschip ontt ckeid dat met behulp van een • aputer op de wind zou wor« igehouden. tonen een jaar zou het in de 1 loemd (Blohm und Voss), die Dynaschip zou bouwen. Na£ o in Hamburg leert nu dat ' het project daar niets is teMgekomen.

redaeteur A. F. VAN ZWEEDEN o d AM, 29 nov. — De inkomensongelijkheid °oi ri 6 ^ aatste jaren niet minder, zo meent de socioloog • dr. A. M. Mok. Hij ziet een verband tussen de stakingserlfi Mn k. e * van de jaren '60, de enorm toegenomen ^°°f heid en stokkende beweging naar inkomens'en d ^ r °*' maa kte deze opmerkingen op de gis00r de uitgeversmaatschappij Elsevier belegde bijaco r was aan publikatie van het boek ÏÏnberg* St rïk Ut * 0n ' ana ^ rs ^ s anc * policies" van prof. dr.

'de Z a 1 fP nt>ergens °Ptimisme fceirt n1"l e ? de lnk °menson*r*en > '!, kunnen delen. :.t K „. r - e L ln een onderwijs"Sspeü v, ° P 6en beter op ~ middel rif 1 gr0te § roe P en . ïiltompnc 0p ge termijn li^pchilien te ver■an een ,! Y.e rb and spreekt "is en w, , 00p tussen °n•o[ \Jll hnol °gie. ' a JL, Sf* ni€t te geloven ?esch^L (teproces a l die ho00k een plaats t«Uoon! aa t r 21jn mening is 1 ^or hi Z °, aIS Tinber «en " JJ? onderwijs, maar H OD ^ ? gle gewonnen. !«j v ? n f loonkosten zal de -Hmers dMn v y es i Ig(i e de aanmachts ~ >^&Zl n l tituties op de ' Sr miin Ü . dle 2 eker op H sterft 00 is ' De Galan P08^ ?" nt va n Tin,;ar> r ^I + tot kwantifice'«rho u ^ tvaar di g e inkodat inkoJV rd le » moeten worden dat Tinh ZWak punt ^ 0v » arhl^ er ? en a Heen ° n

buiten beschouwing laat Kapitaalinkomens kunnen door Tinbergen niet worden verdedigd, zo meent prof. De Galan, omdat zij immers niet berusten op inspanning. Voorts overschat Timbergen naar zijn mening de betekenis van het onderwijs, terwijl op grond van diens analyse weinig gezegd kan worden over het beleid. Omkering Prof. dr. J. Pen, die grote bewondering heeft voor Tinbergens „heroïsche poging" tot kwantificering van het begrip rechtvaardigheid, merkte o.m. op dat de gelijkheid van welzijn die hij bepleit, zou moeten lelden tot een omkering van de bestaande inkomensverschillen. De mensen die het onaangenaamste werk moeten doen in kantoor en fabrieken, zouden eigenlijk meer moeten verdienen dan bijvoorbeeld de intellectuelen die een groot „psychisch inkomen" genieten. Pen meende ook dat de Inkomensnivellering geremd wordt door de buitenlandse arbeidskrachten die het laagst betaalde en ongeschoolde werk voor ons moeten opknappen. Prof. Tinbergen was het volstrekt niet eens met de stelling van Mok dat de inkomensverdeling maar weinig zou zijn veranderd. Dat de laagste inkomensgroep haar positie relatief niet heeft verbeterd komt doordat in die groep nu bejaarden, weduwen en jeugdigen meetellen die vroeger helemaal geen inkomen hadden. Hij ontkende heï machtselement te hebben verwaarloosd. Macht laat zich immers vertalen in (natuurlijke of georganiseerde) schaarste en

die factor speelt juist een grote rol in zijn theorie. De invloed van machtsinstituten als vakbeweging en ondernemersorganisaties mag op korte termijn groot zijn, op den duur verdwijnt die invloed doordal de inkomensverhoudingen zich op lange termijn toch aanpassen aan de schaarsteverhoudingen. Tinbergen wil juist op deze marktkrachten inspelen door tegen de hoge inkomens te concurreren door middel van vergroting van het aanbod' van hoger geschoolden. De omkering van de inkomensverschillen wil hij inderdaad niet uitsluiten, maar voorlopig wil hij een grens trekken door te streven naar halvering van de nog bestaande inkomensvens chili en.

f/a/y/wett/e foó een> Crediet- en EfFectenbank jde bank die z'n naam voorbijgroeide Utrecht: Kromme Nieuwe Gracht 4-12, telefoon 030 - 33 55 33. Zeist: Boulevard 1, telefoon 03404 - 2 06 34.

Onvoordelig omdeDAF46 uit te sluiten U wilt zuinigheid. Economisch in energieverbruik en onderhoud. U wilt veiligheid. In deze tijd hoort een auto allereerst veilig te zijn U wilt comfort Makkelijk te besturen en aangenaam om in te rijden Behoorlijk wat ruimte. Terecht verwacht u heel wat van uwauto. Er is een DAF dealer bij u in de buurt Dustfs onvoordelig om geen proefrit temaken OAF.VOLVQ Personenauto Nederland B .V.. Beesd 3

* jÉÉ g Ook ' deze snuiter WÊM H Ja ook hij hoeft zijn werk bij neusverkoudheid niet meer te ' onderbreken. Of zijn hobby of favoriete sport. Even die handige OtrivinM spray of -druppelflacon gebruiken en ook ü 5 kunt weer vrijer ademhalen. Otrivin helpt direkt bij neusverkoudheid uitsluitend verkrijgbaar bij apotheker en drogist

Door onze correspondent STEVEN DE WINTER BERN, 29 nov. — Nestlé wijst iedere verantwoordelijkheid van de hand met betrekking tot verkeerd gebruik van de zuigfles in ontwikkelingslanden, ook al is dat te wijten aan de omstandigheid dat de betrokken moeder analfabeet is en dus de aanwijzingen op de blikken Nestlé babymelkpoeder niet kan lezen.

„Wij zijn niet verantwoordelijk voor deze toestand. Wij kunnen met onze produkten helpen de kinderen in leven te houden, maar wij kunnen niet ook nog grote delen van de bevolking leren lezen en schrijven", zei de voorzitter van de raad van bestuur van Nestlé Alimentana S.A., dr. Arthur Fürer, gisteren tijdens een urenlange persconferentie in Bern. De heer Fiirer reageerde op de beschuldigingen, die woensdag en donderdag voor de rechtbank waren geuit door leden van de "Arbeisgruppe Dri'tte Welt". Deze actiegroep stelt het Zwitserse multinationale voedingsconcern verantwoordelijk voor geestelijke en lichamelijk gebreken of de dood van duizenden baby's in ontwikkelingslanden als gevolg van de actieve propaganda voor de zuigfles. De „Arbeitsgruppe" heeft zijn beschuldigingen neergelegd in een rapport onder de titel „Nestlé doodt baby's", waartegen de firma een strafklacht heeft ingediend. „Ik zou geen minuut langer bij Nestlé blijven, als het bedrijf baby's zou doden", verklaarde dr. Fürer. Volgens de Nestlé-leiding streeft het bedrijf er juist naar te voorkomen, dat ondervoede

baby's sterven. Dr. Hans Eudolph Muller, hoofd van de afdeling kindervoeding van Nestlé, legde zeer uitvoerig uit, dat moeders in de Derde Wereld in de regel te weinig eigen melk hebben voor hun baby's, omdat ze zelf ondervoed zijn, zodat aanvullende voeding (zuigfles) een levensnoodzaak is voor de zuigeling. Nestlé redt dus baby's. „Dat gaat zover", aldus Nestlé-baas Fürer, „dat ons op een bepaalde dag misschien door nieuwe activisten voor de voeten wordt geworpen, dat wij .schuld zijn aan de overbevolking in de ontwikkelingslanden". Op recept De gedachte babymelkpoeder in de Derde Wereld alleen nog maar op recept te leveren, om aldus met meer kans ongelukken als gevolg van verkeerd gebruik te kunnen voorkomen, is voor Nestlé niet aanvaardbaar. Dr. Fürer meende, dat toch ook niemand wil, dat wijn alleen maar op recept te verkrijgen is, „omdat honderdduizenden zich hiermee dronken drinken". De vorige week door Nestlé samen met acht andere voedingsindustrieën opgestelde „erecode" voor het adverteren van babyvoeding in de Derde Wereld zal, aldus de heer Fürer, he*: advertentiegedrag van Nestlé in het geheel niet zal veranderen. De Zwitserse onderneming zou zich, volgens zijn eigen baas, allang volgens de (overigens niet bekend gemaakte) regels van de code gedragen. De aktiegroep „Dritte Welt" kondigde aan, dat men de komende twee maanden nieuw materiaal en namen van nog meer getuige-deskundigen aan de rechter zou overhandigen, en dat alle schakels van causale keten (Nestlé's reclame, gebruik van de zuigfles, ondervoedingen infectieziekten van de zuigeling, dood van baby's) zullen ■worden bewezen.

EEN KLEINE Zwitserse actiegroep is in nauwelijks meer dan een handomdraai gelukt, wat internationale vakbonden steeds opnieuw, maar voornamelijk nog tevergeefs, proberen: een multinationale onderneming dwingen publiekelijk verantwoording af te leggen over haar gedrag. De „Arbeitsgruppe Dritte Welt" publiceerde een rapport onder de titel „Nestlé doodt baby's". Daarin wordt Nestlé verantwoordelijk gesteld voor de dood van duizenden baby's in ontwikkelingslanden, omdat dit Zwitserse multinationale voedingsconcern moeders in de arme landen zou verleiden tot flesvoeding met, door gebrek aan hygiënische omstandigheden, alle daarmee verbonden grote gezondheidsrisico's voor de zuigeling. En Nestlé hapte toe: een strafklacht wegens smaadschrift. Zo raakte dit wereldconcern (vorig jaar een omzet van 16,6 miljard gulden) in de rechtszaal in Bern verzeild. Daar neemt Nestlé juridisch weliswaar de plaats van aanklager in, maar in feite moet ze zich hier rechtvaardigen en verdedigen tegenover de krachtige beschuldigingen, die door de beklaagden, dertien jonge mensen, worden geuit. Nestlé heeft zichzelf aldus (zeker ongewild) in de positie gewerkt van de morele beklaagde. Nestlés gang naar het gerecht in Bern is in zekere zin ook een zich weer wenden van een multinationale onderneming tot de maatschappij. Alleen dat al is een reden om het besluit van Nestlé de strafklacht tegen de Arbeitsgruppe Dritte Welt in te dienen, en er aldus voor te zorgen dat het tot een openbare rechtszitting komt, toe te • juichen. Al mag worden betwijfeld of Nestlé inderdaad ook uit dergelijke ideële motieven heeft gehandeld. Het proces stijgt qua belang ver uit boven

de vraag of de titel „Nestlé doodt baby's" wel of niet moet worden toegestaan. Het gaat om principiële vraagstukken als: in hoeverre moeten we onze Westerse levensstijl (zoals het overwegende gebruik van de zuigfles) exporteren naar de derde wereld? Moet men reclame tolereren voor produkten, waaraan geen behoefte bestaat? Moeten dergelijke beslissingen inderdaad alleen door commerciële belangen bepaald worden, of zou een of andere vorm van publieke betrokkenheid moeten worden gevonden? Een kernvraagstuk is vooral ook de aansprakelijkheid van een onderneming voor haar produkten. En dat niet alleen. He! proces in Bern betreft in het bijzonder een nog verder doorgevoerde aansprakelijkheid: die van de onderneming voor het verkéérde gebruik van haar produkten. Een vorm van produktaansprakelijkheid ls echter evenmin in Zwitserland als in Nederland geregeld. Zo'n regeling heeft trouwens alleen maar zin als ze in ieder land geldt. Vandaar dat er ook op internationaal niveau (Raad van Europa, Europese Gemeenschap) over wordt gepraat en vandaar ook dat het resultaat zo lang op zich laat wachten. Wat de babymelkpoeder betreft lijkt zich daarom het voorstel om babymelkpoeder voortaan alleen nog maar op uitdrukkelijk doktersadvies te levereen aan te dienen als de beste oplossing op korte termijn. Ongeacht de uitslag van het proces in Bern. Want is de Zwitserse Arbeitsgruppe er aan de ene kant in geslaagd Nestlé tot publiekelijke verantwoordinig te bewegen, aan de andere kant dreigt het gevaar dat de discussie over de titel van een rapport („Nestlé doodt baby's") de werkelijke problemen waar het om gaat verhult. (de W)

HET STEEDS STIJGEN der sociale lasten veroorzaakt ernstige zorgen. De afgelopen week hebben weer enkele ministers hun bezorgdheid daarover geuit. De stijging is een algemeen verschijnsel in de ons omringende landen: Duitsland, België, Frankrijk en zelfs Zwitserland zitten met hetzelfde probleem, hoe aan de stijgende lasten het hoofd te bieden. De economische depressie is in de eerste plaats oorzaak van de grote toeneming van de werkloosheidsuitkeringen. Het fonds hiervoor, gevoed door de premies van het bedrijfsleven, had in de goede jaren grote overschotten. Thans zijn de bordjes verhangen. Maar ook op ander terrein van de sociale staat zijn de kosten van ouderdoms-, ziekte- invalidiïeits- en andere voorzieningen dermate gestegen dat de premies voor de verzekering onmogelijk hoog worden. De hier genoemde landen hebben sinds de Tweede Wereldoorlog in grote mate een parallelle economische ontwikkeling gekend naar toenemende welvaart. De regeringen zijn van verschillende politieke richtingen geweest — afwisselend „rechts" en „links". Men kan hen dus ten hoogste collectieve schuld door gebrek aan vooruitzien verwijten. De zaak is eenvoudig dat wij te hoog gegrepen hebben, de welvaart te royaal gespreid, en ethische principes te snel hebben omgezet in rechten op uitkeringen. De voldoening daarvan ligt ons thans collectief zwaar op de maag.

Het omslagstelsel bij de volksverzekeringen heeft tengevolge dat uitkeringen moeten worden voldaan uit het lopende volksinkomen. Stagneert dat, of loopt het zelfs terug, dan betekent elke verzwaring een dubbele last. Er ontstaat overdruk. De gang van zaken is bovendien sterk vertroebeld door de permanente inflatie. Het verlangen om de sociale uitkeringen niet alleen waardevast te maken, maar ook welvaartsvast, d.i. ze te doen delen in de toegenomen welvaart is voor een groot deel gekoppeld aan het loonpeil — vooral het minimum-loonpeil — dat echter in verhouding tot de andere inkomsten in de laatste jaren sterk is gestegen. Logische consequentie van een stagnatie of een daling is bij die koppeling van sociale uitkeringen aan het nationale inkomen, dat ook die in de veranderingen moeten delen. Maar hier komt men op de moeilijkheid der verkregen — doorgaans wettelijk vastgelegde — rechten. Bijspijkeren van die rechten uit de algemene middelen kan in deze tijd, waarin de overheidsfinanciën overbelast zijn, geen uitkomst bieden. Ook op dit punt hebben wij in de goede tijden de „ruimte" die de begroting schijnbaar bood, door belastingprogressie gekoppeld aan inflatie, gul besteed. De weg terug, geboden door de recessie, gaat gepaard met diverse ongelukken, die immers zelden alleen komen. (vG)

OMDAT DE TOETREDING van Zwitserland tot het monetaire slangakoord van Frankrijk, Duitsland, Benelux, Denemarken en Zweden voorlopig van de baan is, zal de Zwitserse regering niet deelnemen aan het op 15 december te Brussel te houden overleg van de ministers van financiën van de slang-landen. De Zwitserse Bankpresident Leutwiller, die de toetreding steeds heeft verdedigd, noemde het geen ongeluk, maar kritiseerde de Franse houding die in Rambouillet anders was dan bij eerdere besprekingen met de slanglanden. Omdat Zwitserland wel geïnteresseerd blijft in samenwerking, zei de minister Chevallez: Wij sluiten de deur niet, het dossier wordt niet ad-acta gelegd. In het bijzonder wil men met de Bondsrepubliek en Benelux in dit opzicht verder contact onderhouden. Ook wil

Zwitserland aan de beraadslagingen van de centrale bankpresidenten blijven deelnemen. Het is opvallend dat de Zwitserse minister hier speciaal melding maakt van het onderhouden van contacten met drie landen van de slang, die — ook in Zwitserland — eigenlijk als de enige volwaardige valuta-partners worden beschouwd. Dat is in zekere zin logisch. Zonder dat men nu aan een nieuwe, kleinere slang behoeft te denken, wenst men nauwere samenwerking of consultatie. De fraaie Verklaring van Rambouillet heeft voorlopig slechts nominale betekenis en dan voornamelijk een politieke. Wat de uitwerking ervan op monetair gebied — zo die al komt — moge zijn, de politieke belangen van de zes grote landen zullen ongetwijfeld het zwaarst wegen. En dan volgen die van de sterkste valuta's gewoonlijk het minst. (vG)

Nijverdal-Ten Cate De omzet van Koninklijke Textielfabrieken Nijverdal-ten Cate NV ligt aan het eind van de zevende periode van dit jaar circa 20 pet beneden die van het overeenkomstige tijdvak 1974. Het eerste gedeelte van de achtste periode geeft een lichte verbetering te zien maar het prijsniveau is slecht, zo blijkt uit een verslag van een vergadering van de centrale ondernemingsraad, afgedrukt in het personeelsblad. De financiële resultaten zijn ln hun geheel ook ongunstiger. In de huishoudtextiel en de bedrijfskleding lopen de verkopen stroef. Nijverdal wordt voor de noodzaak geplaatst de produktie in bepaalde sectoren te verminderen. Bij de kledingstoffenweverij in Oldenzaal zouden hierbij 50 d 60 w ^rlfnfmpr| zjjn bgtrokken.

Deze mensen zal de kans worden geboden op een andere plaats in het bedrijf zelf. Voor 476 personen is opnieuw een aanvullende periode van werktijdverkorting aangevraagd. Batenburg Op grond van de resultaten over de eerste negen maanden verwacht Electro-Technisch Installatiebedrijf en Handelsbureau voorheen P. Batenburg

over 1975 een redelijk rendement. Onvoorziene omstandigheden voorbehouden zullen de jaarcijfers ca. tweederde van die over 1974 belopen, aldus het bedrijf. Batenburg zag vorig jaar de nettowinst stijgen van ƒ704.000 tot ƒ1,02 min. Porceleyne Fles — De resultaten van De Porceleyne Fles hebben in de afgelopen maanden een belangrijk en scherp herstel te zien gegeven. De moedermaatschappij werkt op het ogenblik met winst wat nog teniet wordt gedaan door de slechte gang van zaken bü de Groninger Keramische Industrie in Groningen, zo heeft directeur ir. G. J. Geluk meegedeeld op een buitengewone aandeelhoudersvergadering. In 1974 leed het bedrijf een verlies van bjj &a t 150.000.