NRC Handelsblad

RAWALPINDI, 21 okt. — De fractieleiders van het Pakistaanse parlement zijn het gisteren eens geworden over een grondwet op basis waarvan president Zulfikar Ali Bhutto als premier aan het hoofd zal komen te staan van een kabinet dat verantwoording schuldig is aan een federaal parlement. De oppositieleiders zeiden na een bespreking met president Bhutto en zijn ministers dat de nieuwe grondwet het voortduren van een eenmansbewind en de herhaaldelijke regeringswisselingen zal voorkomen. Aan het einde van het vierdaagse

overleg tussen Bhutto en de oppositieleiders deelde een functionaris van de oppositionele Awamipartij mee dat de grondwet onder meer de volgende voorzieningen zal bevatten: Een systeen van wederzijdse controle en evenwicht dat het land, dat sinds 1958 onder militair bewind heeft gestaan, een stabiele regering moet geven; overneming van het Westduitse systeem van de constructieve motie van wantrouwen, waardoor de oppositie in het parlement zelf een nieuwe kandidaat voor het premierschap kan stellen; de bepaling dat een tweederde meerderheid in het parlement nodig is om de regering ten val te brengen; de bepaling dat de premier

het recht heeft ontbinding van het parlement te eisen. De nieuwe grondwet zal Pakistan een parlement van twee kamers — een nationale vergadering van 200 leden en een Senaat van 60 leden — geven. De afgevaardigden zullen door het volk, de senatoren door de provinciale parlementen worden gekozen. De Pakistaanse president zal volgens de nieuwe grondwet gekozen worden door een kiescollege dat is samengesteld uit leden van beide kamers van het parlement. De grondwet wil Pakistan een „sterke en levensvatbare federale regering" geven, met een zekere autonomie voor de provincies. (AP-AFP)

Door onze correspondent PARIJS, 21 okt. — Uit het vannacht door de top in Parijs uitgegeven communiqué blijkt dat de regeringsleiders zich als hoofddoel stellen om aan het eind van de jaren zeventig het geheel van de betrekkingen tussen de ledenstaten om te vormen in een Europese Unie. De instellingen van de Gemeenschap moeten daartoe voor eind 1975 een rapport hebben opgesteld dat daarna aan een nieuwe topconferentie zal worden voorgelegd. Van groot belang is het hoofdstuk over de economische en monetaire politiek. De negen onderstrepen opnieuw hun wil om ,.op een niet terug te draaien manier" de economische en monetaire unie te verwezenlijken. Dit in overeenstemming met de door de

Europese Raad aanvaarde resoluties van 22 maart 1971 en 21 maart 1972. Het komende jaar zullen de nodige besluiten moeten worden genomen om de overgang naar de tweede etappe van de economische en monetaire unie per 1 januari 1974 mogelïfk te- «taken. Die economische en monetaire

unie moet op zijn laatst on 31 december 1980 haar definitieve beslag hebben gekregen. Inzake de vooral voor Nederland belangrijke paragraaf van de institutionele versterking, betoogt het communiqué dat de besluitprocedures en de functionering van de instellingen dienen te worden verbeterd. Nadat zij zich voor versterking van de controlebevoegdheden van het Europese parlement hebben uitgesproken, nodigen de negen de ministerraad en de Europese commissie uit zich op korte termijn te bezinnen over praktische maatregelen die ten doel hebben: Verwezenlijking van de controlerende bevoegdheden van de assemblee; Verbetering van de betrekkingen tussen zowel de raad alj de commissie met de Europese assemblee. De ministerraad wordt opgeroepen om voor 30 juli 1973 praktische maatregelen te nemen ter verbetering van procedurebesluiten en van de coherentie van

de activiteiten van d e schap. . b ,1 De negen noemen stander van een g emcen ^ C : r ; lijke houding ter hervor^jj^ k y het internationale fJJ ^ i systeem. Het communw ; daarbij een aantal 018 se ni op die geheel zoudenP a - u[( j^t. verwezenlijking van ^ e . rt u; economische en monetaij Voorts wensen de reg Liiimw*;*: ders hoge prioriteit te , (J [• aan de regionale P-g : (vooral Engeland en 11 , ben hierop aangedrong 6 y Een belangrijke P assa f a )e >' der gewijd aan de soc r tiek. In dit verband negen de Europese 1? uit om voor 1 januari actieprogramma met maatregelen op te s 4 " c# tell^ Het milieubeheer is een zaak, waaraan de landse delegatie gro'te heeft besteed. De L- cl wordt op dit punt ops om voor 31 juli 19' va r.. programma, voorzien ^ precies tijdschema, °P

Hoofdkwartier EG in Brussel

Dit zijn twee archieffoto's van Japanse militairen die donderdag door een litiepatrouiile zijn ontdekt in de jungle van het eilandje Lubang, ruim honderd kiuj ten zuidwesten van Manila. Bij een schotenwisseling werd een van de twee gedoog wyl de andere terugvluchtte in de bergen. Vermoed wordt dat nog meer Japanse ij ren zich schuilhouden in het oerwoud. Eerder dit jaar werd de Japanner Yokoi vai7 Filippijnen gerepatrieerd. "

Dit is liet tweede artikel in een serie van MICHEL TATU (Le Monde) over de Europese defensie.

Door MICHEL TATU (Le Monde) «f PAKIJS — Enerzijds wordt in Amerika, onder druk van de publieke die in de Senaat zijn belichaming vindt in senator Mansfield, regelmatig gepleit] een vermindering van de Amerikaanse troepenmacht in Europa, anderzijds enige twijfel gerezen over de waarde van de „nucleaire beschermingnu dein baarheid van Europa en de in mei van dit jaar in Moskou gesloten akkoorden oien nucleair evenwicht, de mogelijkheid van een atoomoorlog tussen de twee grole geiulheden vrijwel ondenkbaar hebben gemaakt. liet

Dat had men moeten inzien toen het Pentagon tien jaar geleden de doctrine van de „massale represailles" — die inhield dat de Russische steden bij een aanval onmiddellijk zouden Worden platgegooid — verving doodde doctrine van de „flexibele'' of „genuanceerde" reactie. Deze verandering werd niet alleen ingegeven door het alleszins redelijke verlangen het einde van de wereld nog even te kunnen uitstellen en een provocatie van de tegenstander te kunnen beantwoorden op een wijze die in overeenstemming zou zijn met de ernst daarvan, maar ook en vooral door de wens om de operatie te beperken tot veel duidelijker omschreven doelen. De VS zouden fceker niet-werkeloos blijven toezien als Europa werd,aangevallen, maar zij zouden hun tegenaanval richten op de vijandelijke bases in OostEuropa en niet op Rusland zelf, in de hoop op die manier een afslachting van de Amerikaanse bevolking te voorkomen. Het was. met andere woorden, niet meer Boston tegen Stuttgart, maar Stuttgart tegen Dresden. Puinhoop In het beste geval zou Europa wel verdedigd worden, maar van de Atlantische Oceaan tot de Westelijke Boeg — en ook niet verder — in een puinhoop veranderen. Voor een eventuele agressor weliswaar een somber vooruitzicht, maar minder somber dan dat van massale represailles. De Amerikaanse troepen in Europa zouden natuurlijk meevechten, maar het zou onjuist zijn erop te vertrouwen dat hun aanwezigheid de Amerikanen ertoe zou brengen meer strategische kernwapens te gebruiken: 200.000 doden is minder erg dan 50 miljoen en men kan zelfs een bondgenoot niet tot het bittere eind verdedigen als het voortbestaan van het beschermende land daarmee op het spel wordt gezet. De vriendschap tussen staten gaat niet zover dat zij bereid zijn daarvoor zelfmoord te plegen. Bepaalde Europese^leiders waren zich dermate bewust geworden van de dubbelzinnigheid van deze situatie dat de tot dan toe altijd gevolgde stelregel: „Denk er altijd aan, maar spreek er nooit over", in 1969 en 1970, toen Frankrijk zich niet meer verzette tegen Engelands toetreding tot de EG, gedeeltelijk werd opgegeven. Heath en Chaban-Oelmas spraken toen openlijk over de mogelijkheden van een Europese defensie en over wat de nucleaire kern daarvan zou moeten vormen: een samenwerking tussen, of zelfs een volledig samengaan

van Engeland en Frankrijk op het gebied van de tactische atoomwapens . Tegelijkertijd verschenen zowel in Europa als in de VS verscheidene studies over dit onderwerp. Waarom is het sindsdien weer taboe geworden? Autoriteit Het idee van een „gemeenschappelijke Frans-Britse kernmacht" behoort niet tot de reële mogelijkheden zolang de respectieve regeringen van beide landen niet zijn vervangen door één politieke autoriteit. Men kan ^ich nauwelijks .voorstellen dat Frankrijk zijn eigen voortbestaan op het spel zou zetten om een aanval op Engeland te voorkomen en omgekeerd, zolang de twee landen niet één en dezelfde staat vormen. Samenwerking tussen de beide landen co technisch gebied leek veel gemakkelijker te verwezenlijken, ook aj. omdat de nucleaire industrieën in beide landen elkaar min of meer aanvullen: Frankrijk zou kunnen profiteren van Engelands voorsprong op

het gebied van de vervaardiging en de verfijning van de thermonucleaire ladingen, terwijl het Engeland zou laten delen in de grotere Franse kennis op het gebied van raketten. Dit zou vooral wegens psychologische consequenties een belangrijke stap vooruit zijn geweest. Ook deze technische samenwerking bleak echter vrijwel onmiddellijk op onoverkomelijke problemen te stuiten: Afhankelijk Engeland is uitermate afhankelijk van de Amerikaanse technologie, zowel wat betreft zijn Polarisraketten — die rechtstreeks door de VS worden geleverd — als voor zijn kernladingen, die weliswaar in Engeland zelf worden vervaardigd, maar volgens een methode die geheim dient te blijven; krachtens de wet-McMahon ziet het Amerikaanse Congres daar zelf op toe. Deze wet zou natuurlijk geamendeerd kunnen worden, hoewel de VS en Engeland beide het verdrag tegen de verspreiding van kernwapens hebben ondertekend, wat de zaak er niet eenvoudiger op maakt. Maar niemand wil het initiatief daartoe nemen: Amerika wacht de indiening van een verzoek van zijn bondgenoten af; de Engelsen

zijn van mening 3 tijd nog niet rijp is; en Pi !> dou voelt er niets voor ou sten te vragen, in dit zo min als in vele andere j len. Er is dus geen enkele waarom er verandering in tuatie zou komen. Het gesprek wordt ben door de onenigheid over : maatschap van de NAVO. mag dan een minder ] aanhanger van het Atlas bondgenootschap zijn dai son, ook hij wenst niets le dat zijn land ook maar enj van de NAVO zou kunne wijderen. De kern van menwerking blijft voor bi hij heeft daar onlangs in terview nog eens met nadn gewezen — de „Euroj d.w.z. de Europese lans? deel uitmaken van de NAR Pompidou daarentegen deze "u-ogroep niet als ee;. st-' "eheel. en er is tr gee. -rake van dat Fra' weer normaal lid zou van de NAVO. Een verz: tussen deze twee stanon lijkt voorshands onmogelre De kans bestaat dat dl ningsverschil nog groter als Engeland over een pa voor de keus komt te st» het akkoord van Nassau 1962 door Kennedy en Ma lan werd gesloten, hem* en de Polarisraketten veW door nieuwe Amerikaanse ten, of ditmaal kiezen Europa. Voorlopig lijkt Engel® kering tot Europa nog nie: te gaan en de eerste ven stelling is dan ook waarschijnlijke. Toch wart men dient dat niet te val de akkoorden van Nassaugevolg hadden dat de voor de eerste maal z! ? uitsprak tegen toetredin! Engeland tot de EG. China Een Frans-Britse sam e -' king op het gebied varcleaire bewapening wor j;. vendien nog bemoeilijk vijandigheid waarmee » landen daar tegenover jt« is waarschijnlijk één ' a een dergelijke same 11 ® wel zou toejuichen: co®; tisch China. Voor dat laft les wat de onafhankelijk het militaire vermoge Europa versterkt, dezelfde redenen zijn " e sche leiders er tegen houding laat niet na i nv '^ te oefenen op een gr° ot regeringen: de milit3> re . t ' ding zou de ontstjannw namr de Oostpol:; if , bondskanselier Brandt.« pese veiligheidsconferen 1 in gevaar kunnen laren. 2 r temin wordt de mogf"'... tie van de Sowjetunie !"■ overschat

Door onze correspondent E. G. LACHMAN WASHINGTON, 21 okt. — De koers die president Nixon in zijn volgende ambtstermijn uil gaan volgen — hij rekent vast op „four more years" — begint zich nu al af te tekenen. Het dreigt een periode te worden van sociale schraalheid, en dat niet als gevolg van echte of vermeende machteloosheid van het Congres, maar omdat Nixon in het Congres op een ideologische meerderheid kan rekenen. Nu al staat vast dat de Republikeinen op 7 november in het Congres geen meerderheden zullen krijgen, en de Republikeinse kandidaten worden ook niet erg geholpen uit Nixons Vierverkiezingskas of met verbale steun van de president. Nixon heeft in vele opzichten nl. al een ideologische meerderheid, en die zal in de eerste maanden nadat hij zijn „gelijk" in november zal hebben bewezen alleen maar

hechter worden. Die (meerderheid bestaat uit zuidelijke Democraten, conservatieve Republikeinen en nog conservatievere commissievoorzitters. Nixon mag dan nu geen ..politieke slippen" hebben, een succes op 7 november garandeert hem die, althans voor de eerste tijd. En leden van het Huis, die dan al weer aan de verkiezingen van 1974 moeten denken, zullen in Nixons succes dan de bruikr baarheid van zijn conservatieve argumenten zien. Revenue sharing Uit welke richting de nieuwe wind zal gaan waaien blijkt uit

Nixons enige grote succes dat het nu opgeheven 92ste Congres hem schonk: de wet op Revenue sharing, waardoor in 5 jaar 30 miljard dollar aan federale belasting terug wordt gegeven naar de deelstaten en gemeenten, die ermee kunnen doen wat ze willen. (De president tekende gisteren, met een plechtigheid alsof het een nieuwe Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring betrof, meteen de eerste cheques a 2,65 miljard voor 38.000 gemeenten: de start van het „nieuwe federalisme", het motto waarmee hij zijn regime begon). De gemeenten gaan het geld nu gebruiken om de hoge, locale (niet federale) grondbelasting te verlagen. De belasting is met het busvervoer t.b.v. schoolintegratie een hoofdinzet bij de verkiezingen. De hoogste grondbelasting wordt in de rijkste buurten geheven, en komt geheel ten goede aan de onderwijskosten, die gemiddeld voor 10 pet. door de federale regering wordt gedragen. De betekenis is dus duidelijk. In die „betere", dus blanke buurten, lees schooldistricten, kosten de betere scholen nu minder voor de ouders, dank zij de Revenue sharing. En in de zwarte buurten, met slechte scholen en lagere grondbelasting, zal niet méér worden uitgegeven, en gaat tegelijk het integrerende busvervoer over en tveer op steeds meer door Nixon

zelf aangewakkerd verzet stuiten... Zekere dood Het succes van de Revenue sharing wordt volgend jaar gevolgd door een „Special Revenue sharing". Hierdoor kunnen een groot aantal federale sociale „weggeef'-programma's (bijv. gesubsidieerde woningbouw voor de minvermogenden) worden overgedragen aan lagere overheden in de deelstaten, wat gezien de corruptie en het reactionaire karakter daar, de zekere dood

betekent van die programma's... De beste aanwijzing voor de schraalheid na 7 november is waarschijnlijk het drama dat zich hier afspeelde over het plafonds van de staatsuitgaven a 250 miljard, dat Nixon als een blanco cheque van het Congres had geëist. Hij vroeg een capitulatie van het grondwettelijk recht van de volksvertegenwoordiging, dat deze weigerde. Schuld Ofschoon er bij een tekort van ongeveer 35 miljard op de begroting

volgend jaar zeker nieuwe belastingen moeten komen, heeft Nixon de schuld daarvoor al bij voorbaat op het Congres — met een Democratische meerderheid — geschoven. „Er zal geen presidentiële, maar alleen een Congres-belastingverhoging zijn", zo had hij aangekondigd. Want als het Congres hem geen volmacht zou geven de uitgaven tot 250 miljard te beperken, dan betekende dat of een nog groter tekort — dus inflatie, dus hogere prijzen — of belastingverhoging. De 435 afgevaardigden hadden de president met 221 tegen 163 stemmen die blanco cheque al gegeven. Maar omdat bekend was dat, wegens de vele onveranderlijke, vaste uitgaven, de president die volmacht slechts kon gebruiken om het mes te zetten in de sociale programma's en in de overblijfselen van Johnsons Great Society, had de Senaat (waarvan slechts een derde herkozen moet worden) duidelijk neen gezegd. Trouwens allerlei economische experts hadden al uitgerekend dat het door Nixon geëiste plafond in de al door het Congres toegestane uitgaven een vermindering van 12 miljard dollar zou brengen, wat de werkloosheid van 4,5 tot ruim zes pet. zou doen stijgen. In conferentie tussen Huis en Senaat werd Nixons eis afgewezen. De parlementaire eer was gered en in principe blijft het Congres dus heer en meester. Gebruiken Maar binnen enige uren al' bleek hoe Nixon deze, waarschijnlijk uitgelokte, nederlaag kan gebruiken. In de verkiezingsstrijd geeft hij nu het Congres de schuld van de inflatie en de noodzakelijke belastingverhoging. Volgend jaar kan hij dan, zoals zijn zegslieden gisteren dreigden, gewoon weigeren om het door het Congres toegewezen geld uit te geven. Gezien het ..bewijs" dat Nixon dan zal hebben geleverd voor het succes bij de kiezer van zijn argumenten tegen sociale ..weggeef'-programma's „van de intellectuele plannenmakers", zal het voor vele pas-herkozen Congresleden moeilijk zi'in zich daartegen te verzetten. Ze kunnen dan trouwens van twee walletjes eten. Wordt er geklaagd over de reactionaire en anti-sociale bezuinigingen dan kunnen ze naar het Witte Huis wijzen en eraan herinneren dat niet zij, maar de president zo bezuinigde. Tegenover de conservatieve kiezers kunnen zij tegelijk meeprofiteren van Nixons harde nieuwe koers.

ZEL republikein

Nixon „neemt een bad" in de menigte. Tegenover hem de acteur John Wayne.

Door onze correspondent LONDEN, 21 okt. — Oudminister Craig, leider van nam gisteren in Londen geen enkel woord terug van zijn schokkende toespraak tot de ultra-rechtse Mondayclub waarin hij eerder verkondigd had bereid te zijn „naar buiten te komen, te gaan schieten en te gaan doden", om de band van Ulster met het Verenigd Koninkrijk te handhaven. Ik ben niet dronken geweest, zo zei Craig. Hij zei sinds mei (toen hij een aanrijding heeft gehad) nooit meer dan een a twee glazen wijn aan tafel te drinken. Hij lijdt aan nierstenen en heeft daarom vaak pijn in zijn rechterzijde en voelt zich dan misselijk. Hoewel Craigs uitlatingen door leidende Unionisten en praktisch alle andere politieke schakeringen in Noord Ierland terstond veroordeeld zijn, kreeg hij de volledige steun van de „Verenigde Raad van Loyalisten", het overkoepelend orgaan van zijn eigen Vanguardbeweging, de para-militaire Ulster Defence Association en de Associatie van loyalisstische arbeiders. Craig heeft uitdrukking gegeven aan de gevoelens van de meeste loyalisten. zo zegt de raad in een publikatie, namelijk dat als de constitutie en de manier van leven 'in Ulster bedreigd wordt, men als ware loyalisten tot de dood toe zal vechten. Kapitein Ardill, vicevoorzitter van de Vanguardbeweging, die Craig gisteren meteen bekritiseerde, lijkt dus opmerkelijk alleen te staan. •

LONDEN, 21 okt. — De Franse en de Britse regering hebben gisteren toestemming gegeven voor verdere uitwerking van het project voor de bouw van een tunnel onder het kanaal. De Britse minister van verkeer, Peyton, deelde in het Lagerhuis mee dat hij en zijn Franse ambtgenoot, Galley, overeenkomsten met particuliere groeperingen hebben ondertekend voor nieuwe fasen van het project. Het besluit over het al dan niet aanleggen van de tunnel zal pas worden genomen na voltooiing van studies. Vermoedelijk zullen de twee regeringen die uiteindelijke beslissing pas begin volgend jaar nemen.

Holland America Cruises naar noord en zuid;korten goed 3 kennismakingscruises met het nieuwe ss Veendam Het ss Veendam is 'n onlangs door Holland America Cruises verworven schip. Na een zojuist voltooide verbouwing voldoet het volledig aan de hoge eisen die Holland America Cruises aan haar schepen stelt. En wat dat betekent, ervaart u als u één van de drie "kennismakingscruises" vanuit Rotterdam met dit nieuwe schip meemaakt. Op 't programma staan: Een 11-daagse reis naar het zuiden met o.m. Casablanca en Lissabon. Tarieven vanaf f 1615.Een 10-daagse reis naar Engeland, Wales, Schotland, Noorwegen en Denemarken. Tarieven vanaf f 1485.Een 10-daagse reis naar de fjorden van Noorwegen en naar Kopenhagen. Tarieven vanaf f 1600-De rest van Holiand America's Europese cruiseprogramma: Middellandse Zee 23 dagen met het ss Statendam 11 april 1973 12 dagen met het ss Veendam 24 augustus 1973 15 dagen met hetss Volendam 11 september 1973 19 dagen met het ss Volendam 19 oktober 1973 Oostzee 10 dagen met het ss Volendam 28 juni en 9 augustus 1973 en met het ss Statendam op 19 juli 1973 Aantrekkelijke reducties voor kinderen die met hun ouders in dezelfde hut reizen. - Noordkaap 42 dagen, eerst naar New York en terug via Scandinavië. beginnend en eindigend in Rotterdam: vertrek op 8 juli 1973 Zuid-Afrika Singapore Indonesië 42 daagse cruise Rotterdam-Singapore op 1 juni 1973 combinaties cruise en rondreis in Zuid-Afrika 20-daagse arrangementen Singapore-Indonesië-Bangkok met het splinternièuwe ms PRINSENDAM g Gaarne ontvang ik nadere informatie over _ Holland America's Europese cruiseprogramma. » Naam f Adres , Woonplaats— Mijn reisagent is: NRC 3 Coupon inzenden aan Hölland America Cruises, Postbus 996, Rotterdam. U kunt over de Holland America cruises Holland ook alle informatie krijgen bij uw reis- Arv»orï**a bureau of telefonisch onder no.: 010-392214 «menod Cruises

Door onze correspondent WASHINGTON, 21 okt. — Volgens de zegslieden van president Nixon blijft Europa na 7 november in de buitenlandse politiek ..zijn eerste prioriteit behouden. Maar Kissinger heeft onlangs in Londen en Parijs laten weten dat „veiligheidsoverwegingen" niet meer voldoende „cement" worden geacht voor het Atlantisch partnership. Op dit gebied is daarom allereerst een spectaculair initiatief te verwachten. Bij de samenwerking zal het nu vooral moeten gaan om handel, monetaire kwesties, het milieu en de technologie. Nixons offensief tegenover West-Europa zal sterker zijn met

op de achtergrond zijn successen in Moskou en Peking alsmede de aflossing van zijn Vietnamese hypotheek. Het zal zich richten tegen handelsrestricties, vooral de landbouwpolitiek van de EG. Onderminister Stoessel gaf onlangs toe dat gedacht wordt aan institutionele veranderingen in de Westelijke samenwerkingsorganen. Min. van financiën Schultz merkte voor het IMF op dat boven het bestuur van zo'n internationale organisatie een soort ministerraad zou kunnen komen, een versterking van het intergouvernementele karakter, zodat besluiten meer zeggingskracht hebben bij ieder van de deelnemers thuis.

MOSKOU, 21 okt. — De dertigjarige Russische psychiater Wjatsjeslaw Glusman is naar in welingelichte kringen in Moskou verluidt gisteren door een rechtbank in Kiew wegens anti-Sowjetactiviteit tot zeven jaar arbeidskamp en drie jaar verbanning veroordeeld. Tegelijk met Glusman zou een 19-jarige secretaresse, Lydia Serednjak — tot een jaar arbeidskamp zijn veroordeeld. Glusman zou terecht hebben moeten staan omdat hij in een artikel twee officiële medische rapporten over de geestestoestand van de dissidente oud-generaal Pjotr Grigorenko met elkaar vergeleken had. Dit artikel was door een Westelijk radiostation in een voor de Sowjetunie bestemde uitzending bekendgemaakt. Grigorenko is, naar in kringen van „andersdenkenden" in de Sowjetunie verluidt, twee jaar geleden naar een zenuwinrichting gezonden wegens kritiek op de Sowjetunie. (DPA)

NEW YORK, 21 okt. — Peru. Indonesië, Oostenrijk, Australië en Kenia zijn gisteren voor twee jaar tot leden van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties gekozen met ingang van 1 januari 1973. Op 31 december loopt het lidmaatschap van de raad af voor Argentinië, Italië. Japan, Somali en België. De vijf andere nietpermanente leden, waarvan het lidmaatschap afloopt op 31 december 1973. zijn India, Joegoslavië. Guinea, Panama en Soedan. (AP)