NRC Handelsblad

door onze redacteur F. KUITENBROUWER

' Dit is het laatste van twee artikelen over impeachment van de hand van onze redacteur mr. F. Kuitenbrouwer. Het eerste verscheen in de krant van gisteren.

„Impeachment" — zo schreef Anthony Sampson in de Observer van 4 nov. over de speciale afzettingsprocedure die nu president Nixon boven het hoofd hangt — „is de nucleaire afschrikking van de Amerikaanse politiek: een wapen dat zo drastisch is dat het degene die het tot ontploffing brengt zelf kan vernietigen". Dat Amerika nu toch over het ondenkbare begint te denken, toont aan hoe ingrijpend de inzet van de verontrusting is. In dit trommelvuur van uitbarstingen dat Watergate heet, lijkt iedere nieuwe crisis de vorige te doen vervagen. Sampson: de senatoren Sam Ervin en Howard Baker zijn uit de aandacht verdreven door Cox en Kicljardson, die op hun beurt vervangen zijn door Saxbe en Jaworski. De namen van zes baanden geleden, zoals Kleindienst en Haldeman, lijken te behoren tot een ancien regime. leder schandaal lijkt alleen maar een ander voort te brengen. Maar vergeet het geheel niet! Wanneer het al tot impeachment van Nixon komt zal de beschuldiging ongetwijfeld slechts een uitgekiende keuze, w ellicht slechts een detail, beva tten. Maar het is de optelsom van alle Watergate-verschrikln 2en die de werkelijke motor van de beweging tegen president Nixon vormt. De president 2 't verwikkeld in een bijkans '"ythologische kluwen van aangingen en ontkenningen. Enkele hoofdlijnen: jq? Aftrek: In de jaren 19693 '0 betaalde president Nixon ets meer dan 1600 dollar aan elasting. Dat is zo ongeveer het anef voor een gezin van drie Personen met een jaarinkomen an 8000 dollar. Nixon heeft en inkomen van 200.000 dollar 5? er , laar. Het verschil wordt ^ede verklaard uit een aftrek egens het schenken van zijn c e-presidentiële papieren aan en bibliotheek. Tweede Witte Huizen (j * ®an Clemente: De presik r z °u geen belasting inzake on h betaaid hebben 2 jj Ve rkoop van een stuk van aan ^ an Clemente-landgoed r> k zl J n vrienden,*de miljonairs i. n „ ert Abplanalp (de spuitbuszoiT g) en Bebe Rebozo. Ook , aen verbeteringen ter waaran 1,3 miljoen dollar aan

dit landgoed niet zijn meegeteld bij de belastingen. • Beveiliging?: Met overheidsgeld werden verbeteringen aangebracht aan de. presidentiële buitenverblijven in San Clemente, Californië — alleen al 6,1 miljoen toegegeven — en Key Biscayne, Florida. Als officiële reden werd „beveiliging" opgegeven. Hetgeen zich dan uitstrekte tot riante tuinaanleg, meubilair, een „droom - keuken voor mevrouw Nixön" — en een vlaggepaal van 1853 dollar (exclusief een 476-dollar-verfbeurt). • Vriend: Charles „Bebe" Rebozo — miljonair en dikke vriend van Nixon — zou een voorkeursbehandeling hebben gekregen van het Federale bureau voor de middenstand in de vorm van een lening van 80.000 dollar in 1962 om een bank te beginnen. Allerlei bijdragen aan Nixon's campagne zouden daar later gedeponeerd zijn. Schenkingen • ITT: In 1971 stortte de International Telephone and Telegraph Corporation (ITT) 400.000 dollar ten behoeve van de Republikeinse partij-conventie in San Diego (Nixon's favoriete plaats, die echter niet doorging). Kort daarop liet het departement van justitie een anti-trust-zaak tegen ITT vallen. Een intern memo van het Witte Huis waarschuwde dat dit schandaal zou kunnen leiden naar „de stoep van de president" — hetgeen Cox voor zijn ontslag net aan het uitzoeken was. • Hughes: De geheimzinnige miljonair Howard Hughes zou in 1969 en 1970 100.000 dollar bestemd hebben voor Nixon — te deponeren in de bank van vriend Rebozo — ook hier gevolgd door een ommezwaai van het departement van justitie in een lopende anti-trustzaak (betreffende de aanschaf door Hughes van nóg een casino in Las Vegas). Het Witte Huis zegt dat Nixon niets van de schenking wist en Rebozo zegt dat hij het geld onlangs gewoon teruggestuurd heeft. • Melk-geld: In maart 1971 weigerde de regering-Nixon de melkindustrie een .verhoging van de melkprijs-subsidies. Na een persoonlijk gesprek tussen

de president en een zware delegatie melkmannen wordt de beslissing ongedaan gemaakt. De vereniging van melkproducenten zou daarop 2 miljoen dollar hebben toegezegd aan Nixon's campagne-kas en 422,500 dollar werkelijk hebben betaald. • Vesco: Robert Vesco — destijds opperhoofd van het IOS-beleggingsfonds, thans verblijvend op de Bahama's — wiens affaires in onderzoek waren, maakte in april 1972 een illegale bijdrage van 250.000 dollar over naar Nixon's verkiezingsfonds. Twee voormalige leden van Nixons kabinet — John Mitchell (justitie) en Maurice Stans (Handel) — zijn in verband hiermee reeds aangeklaagd. Bommen • Leugencampagne: In 1969 en 1970 werden op gezag van de president grootscheepse bombardementen uitgevoerd op het „neutrale" Cambodja. Op bevel van het Witte Huis — maar in strijd met de Amerikaanse militaire voorschriften — werden rapporten van vluchten vervalst om het te doen voorkomen alsof doelen in Vietnam bestookt waren. Functionarissen van de regering-Nixon legden onware verklaringen af. ,Loodgieters" • Inbraak: Nadat Daniël Ellsberg de „Pentagon-papers" in de openbaarheid had gebracht stelde het Witte Huis een eigen geheim dienstje in, dat bekend werd als de „loodgieters". Wapenfeiten waren het aftappen van telefoons (Ellsberg, reporters) en de inbraak bij de psychiater van Ellsberg. Nixons ex-assistenten Ehrlichman en Krogh zijn in verband met dit laatste in staat van beschuldiging gesteld. Een andere

voormalige assistent, John Dean, heeft echter gezegd dat de instructies recht uit het Oval Office (van Nixon zelf dus) kwamen. • Veiligheid?: De loodgietersactiviteiten staan alleen al op gespannen voet met de wetgeving die de werkingssfeer van de geheime diensten (van CIA toi FBI) beperkt. Ze zijn echter verdedigd met een beroep op de staatsveiligheid. De voormalige speciale aanklager Cox had aanwijzingen in onderzoek dat dit niet gerechtvaardigd was. Beschikbare gegevens over de inbraak zijn in het proces tegen Ellsberg een tijdlang achtergehouden; de rechter werd het directeurschap van de FBI aangeboden. Zevenklopper • Watergate: Wist president Nixon van de inbraak in het hoofdkwartier van de Democratische partij in het Watergategebouw, juni 1972? Wat werd hem verteld over smerige streken door zijn partijgangers tegen de tegenpartij? Dat zijn de vragen waarmee de hele zevenklapper losbarstte. Ze werden gevolgd door onthullingen over misbruik van overheidsdiensten ten behoeve van een lijst politieke vijanden van het Witte Huis. • Doofpot: In hoeverre was de president betrokken bij beloften van gratie (een presidentieel voorrecht) en geld aan Watergate-inbrekers in ruil voor discretie aan hun kant? Daarna kwam de kwestie van de geluidsbanden, het ontslag van de speciale aanklager Cox — binnen de presidentiële bevoegdheden, maar in strijd met beloften van de regering Nixon aan het Congres — en dan nu het als niet bestaand opgeven van twee geluidsbanden. Dit alles in het kader van een hantering van presidentiële geheimhouding die alles wat tot nu toe vertoond is (en dat is niet gering) in de schaduw stelt. Het komt erop neer dat Nixon zegt dat de president boven de wet staat. Daarmee is het grondwettelijk beginsel van „bestuur door het recht" op het spel komen te staan. Hoe ernstig en onontkoombaar het beeld dat hieruit oprijst ook is, het zijn op cruciale punten nog niet meer dan verdenkingen. Zeker wat Nixons

persoonlijke rol daarin betreft. Maar er is ook nog zoiets als zijn verantwoordelijkheid voor het gedrag van zijn volgelingen. Ondergeschikten, veelal. Dat is voor velen zelfs de kern van de zaak. In hoeverre is daarvoor plaats in een impeachment- procedure? Een van de Amerikaanse vaders des vaderlands, James Madison, waarschuwde • tegen het aanleggen van „wanbestuur" als maatstaf voor impeachment. „Zo'n vage term komt neer op een (presidentiële) ambtstermijn zolang het de Senaat behaagt". Hetgeen het Amerikaanse grondbeginsel van de scheiding van de machten in de staat (dat parlementaire verantwoordelijkheid uitsluit) met voeten zou treden. Excessen Madisons waarschuwing is beroemd geworden. Maar hij voegde daar nog wel een paar dingen aan toe, zo rapporteerde Time 5 nov. uit het materiaal dat bijeengebracht is door de juridische commissie van het Huis van Afgevaardigden, die impeachment in onderzoek heeft. — „Wanneer de president op enigerlei verdachte manier verbonden raakt aan iemand, en er zijn gronden te geloven dat hij hem zal dekken", of als „hij nalaat toezicht te tonen op het gedrag van ondergeschikten, opdat hun excessen beteugeld worden", dan — zei Madison — kan impeachment tegen een president worden ingesteld. Wat zou men denken van de inbraak bij Ellsberg's psychiater? — En, zei Madison, „ik stel dat het ongemotiveerde ontslag van verdienstelijke ambtsdragers hem onderwerpt aan impeachment en afzetting". Wat zou men denken van het ontslag van Cox? Impeachment mag dan degeen die het aanwendt bedreigen, het omgekeerde is evenzeer het geval. Dit alles zomaar laten passeren is een staatsrechtelijke vrijbrief voor Nixon — en iedere volgende president. I. F. Stone wees er in de New York Review of Books van 28 juni op dat impeachment „de enige constitutionele sanctie om de trend tot caesarisme in het Witte Huis te stuiten" kan zijn.

WASHINGTON, 9 nov. — De VS hebben hun diplomaten uit Oeganda teruggeroepen en opdracht gegeven hun ambassade in Kampala, de Oegande&e hoofdstad, te sluiten. Formeel zullen van Amerikaanse zijde de betrekkingen echter niet worden verbroken. Washington verlangt niet dat Oeganda op zijn beurt zijn personeel uit Washington terugroept. In de Amerikaanse verklaring staat: „Een accumulatie van handelingen van de Oegandese regering maakt het ons onmogelijk ons personeel in Oeganda te handhaven". De Amerikaanse maatregel werd verwacht. De betrekkingen waren steeds slechter geworden.» Vorige week dreigde Oeganda alle Amerikaanse burgers op zijn grondgebied gevangen te nemen als de VS zouden deelnemen aan de oorlog in het Midden-Oosten. Zes Amerikaanse mariniers die de VS-ambassadé in Kampala bewaakten, werden het land uitgezet. Gisteren, op de dag van de Amerikaanse bekendmaking, zond president Amin een telegram aan Nixon: „Ik bid voor uw herstel in verband met Watergate. U bent een moedig man. Elke zwakke leider zou ontslag hebben genomen of zelfmoord hebben gepleegd". (Reuter/AP)

(40 jaar perzische tapijten-dat is feest.) >j Het is nog steeds feest bij Con & Verdonck. Jubileumaanbiedingen te kust en te keur. Dat betekent veel voordeel voor U. Bovendien ontvangt iedereen op de koop toe een bizonder aardige jubileumverrassing. Maar wacht niet te lang. Aan ieder feest komt een eind. 40 fëonr\4rd0nck w Amsterdain Leidsestraat 74-76 'Rotterdam Lijnbaan 55 Eindhoven Piazza 41-51 Den Haag Hoogstraat 30 Arnhem Gele Rijdersplein 41 Heerlen Emmaplein/Geieenstraat

Door onze correspondent drs. W. S. A. COLENBRANDER

LONDEN, 9 nov. — In de gisteren gehouden vier tussentijdse verkiezingen, heeft Labour zijn zetel in Govan, een arbeiderswijk in Glasgow, aan de Schotse Nationalisten moeten afstaan terwijl de Conservatieven Noord-Edinburg en Hove hebben behouden. De uitslag in Berwick (waar men op een Liberale overwinning rekent) wordt pas vanmiddag verwacht. De voorlopige conclusie is dat Labour het er wel bijzonder slecht heeft afgebracht. Glasgow-Govan was een solide Labourzetel. De later overleden John Rankin had bij de jongste algemene verkiezingen daar nog een meerderheid van 7142 stemmen die thans is omgezet in een Schots-Nationalistische meerderheid van 571 stemmen, mevrouw Margo MacDonald behaalde 6360 stemmen, de Labour-kandidaat Selby 5789 stemmen.

In Hove behaalde de Labourkandidaat slechts 5335 stemmen en verloor zijn waarborgsom doordat hij minder dan een achtste van de uitgebrachte stemmen behaalde. Een oppositie die weer aan de macht hoopt te komen, dient bij tussentijdse verkiezingen een beter figuur te slaan. In zijn eerste reactie op de uitslag in Govan gaf Labours partijsecretaris Hayward toe dat beide grote partijen een „gebrek aan geloofwaardigheid" hadden getoond. Maar de Conservatieven zijn zeer tevreden dat zij Noord-Edinburg overtuigend hebben weten te behouden al liep hun meerderheid van 3878 tot 2741 stemmen terug. Voorts hebben zij in Hove in Zuid-Engeland de Liberale aanval afgeslagen. Daar liep hun meerderheid van 18.648 stemmen bij de algemene verkiezingen wel sterk terug: tot 4846 stemmen. De Liberale kandidaat Des

Wilson behaalde 17.224 stemmen tegen 22.070 stemmen van de Conservatief Sainsbury. In het Liberale kamp is men opgetogen dat men in Hove uit niets een dergelijk resultaat heeft weten op te bouwen. Des Wilson verklaarde „zeer, zeer gelukkig" over de uitslag te zijn tegenover de prestatie die men in een campagne van acht weken had weten te bereiken. De 29-jarige mevrouw Margo

MacDonald met wier zege de Schots-Nationalistische vertegenwoordiging in het Lagerhuis van een op twee zetels komt, zei vannacht dat de uitslag bewijst dat het „Schotse volk" zeggenschap over zijn eigen zaken wil hebben. Haar korte campagne van emotionele explicatie van Schotse desillusie over Westminster is dus wonderwel geslaagd. De opkomst van de kiezers was niet groot, 50 a 60 procent.

BONN, 9 nov. — Op het cori-' gres van de Unie van christeridemocratie in Bonn heeft de Nederlandse delegatie donderdag een resolutie ingediend waarin het congres wordt gevraagd te accepteren dat het Palestijnse vraagstuk in de eerste plaats een politiek probleem is. Er moet een vreedzame oplossing van het geschil in het Midden-Oosten komen op basis van de VN-reso-* lutie 242. De resolutie roept de Europese regeringen op daaraan bij te dragen. Een tweede resolutie betrot Chili. De militaire junta wordt veroordeeld. Aan de Europese regeringen wordt verzocht die 'ontwikkelingsprojecten te blijven steunen die rechtstreeks ten goede komen aan de bevolking.

poor onze correspondent S. M. BOUMAN

TEL AVIV, 9 nov.— De straal jager diplomatie van de Amerikaanse minister van buitenlaéndse zaken, dr. Henry Kissinger, heeft een doorbraak in het IsraëlischEgyptische geschil geforceerd dat de Israëlische minister van defensie, generaal flos ja Dajan, gisteren tot de uitspraak verleidde dat „misschien voor de eerste maal ee n echte vrede met de Arabieren in het verschiet ligt".

jjet door Israël aanvaarde , m erikaanse voorstel voorziet j n permanente bevoorrading van he t omsingelde Egyptische Derde leë er °P de oostelijke oever van het Suezkanaal in ruil voor je uitwisseling van de krijgsgevangenen en opheffing van de blokkade van de straat van Bab e l Mandeb. Ook is er sprake van ingrijpende verschuivingen Jju de militaire posities van beide partijen en vredesonderhandelingen. Voor zijn vertrek naar de Verenigde Staten liet minister van buitenlandse zaken Abba Eban zich vanmorgen ook in optimistische bewoordingen over het bereikte akkoord uit. Minister Eban verwacht dat voor bet einde van dit jaar Israëlisch-Arabische vredesbesprekingen op gang komen en ziet mogelijkheden voor „een nieuw tijdperk" in het Midden-Oosten. In de loop van vandaag zouden Israëlische en Egyptische opperofficieren op de westelijke oever van het Suezkanaal onder toezicht van de Verenigde Naties technische kwesties ter invoering van het akkoord en ter bestendiging van het bestand bespreken. Gelijktijdig In afwachting van het resultaat van deze besprekingen hebben alle partijen een slag om de arm gehouden en zou het door Israël en Egypte in principe aanvaarde Amerikaanse voorstel pas vanavond om 7 uur Nederlandse tijd gelijktijdig in Jeruzalem, Kaïro en Washington worden gepubliceerd. Officieus ziet het Amerikaanse voorstel er als volgt uit: • de weg Kaïro-Suez door de Israëlische zone op de westelijke oever van het Suezkanaal zal onder toezicht van de VN dienen als bevoorradingslijn voor het Egyptische Derde leger aan de overkant van het kanaal. Er is dus geen sprake van een corridor dat de Israëlische optie het beleg te hervatten als politiek drukmiddel openhoudt; • in eerste instantie zal begonnen worden met de onmiddellijke uitwisseling van de gewonde krijgsgevangenen. Dit proces zal bij het installeren van de VN-controleposten op de weg Kaïro-Suez beginnen; • Egypte zal de blokkade van de straat van Bab el Mandeb stilzwijgend opheffen. Kaïro heeft deze blokkade nooit officieel aangekondigd. Voor de Nederlandse olievoorziening kan dit van belang zijn. Niet-Arabische olie kan nu weer via tankers naar Eilat worden

gebracht en vandaar naar Ashdod aan de Middellandse zee worden gepompt door een pijpleiding die eeri maximale capaciteit moet hebben van 60 miljoen ton per jaar. • uitvoering van deze eerste fase zal worden gevolgd door een substantieel belangrijker tweede fase die in grote trekken neerkomt op de uitvoering van de in december 1970 gelanceerde voorstellen ter heropening van het Suezkanaal. Deze fase omvat de volgende twee punten: a) de Israëlische troepen zullen zich 20 kilometer ten oosten van het kanaal nabij de Mitlaen Gidipassen terugtrekken met behoud van de strategische posities ten westen van deze bergpassen. Egyptische politie-eenheden zulleh in een 5 kilometer smalle strook langs het kanaal patrouilleren. Tussen deze Egyptische politie-eenheden en de Israëlische troepen zal een VNtroepenmacht worden gelegerd; b) Egypte zal zijn Tweede en Derde leger van de oostelijke kanaaloever terughalen, terwijl Israël de westelijke kanaaloever zal ontruimen. Deze stappen

zullen worden gevolgd door onder auspiciën van de Verenigde Staten en de Sowjetunie staande vredesbesprekingen tussen de partijen. Deel Er moet rekening gehouden worden met de mogelijkheid dat slechts een deel van deze voorstellen van het Kissingerplan vanavond in de drie uit te geven verklaringen tot uitdrukking zal komen. Voorzover uit deze in de Israëlische pers gepubliceerde stand van zaken kan worderv geconcludeerd, heeft de Israëlische omsingeling van het Egyptische Derde leger politieke vruchten afgeworpen. De Israëlische weigering zich unilateraal terug te trekken naar de bestandslijnen van 22 oktober is ondervangen door een nieuwe ingrijpende herstructurering van de legering van de troepen. Aan het bereikte akkoord zitten tal van haken en ogen. In het bijzonder in Israëlische rechtse politieke kringen rijst de vraag waarom president Sadat

met het Amerikaanse plan heeft ingestemd. In deze kringen bestaat de indruk dat dr. Kissinger president Sadat heeft toegezegd in de onderhandelingsfase druk op Israël uit te oefenen om ter wille van vrede genoegen te nemen met kleine grenscorrecties. Bovendien is het niet duidelijk

hoe Syrië, Jordanië en de Palestijnen in het vredesoverleg zullen worden betrokken. Het is voor de binnenlandse politieke verhoudingen van groot belang dat de vredesbesprekingen binnen twee maanden op gang zullen komen. Dat is net voor de algemene verkiezingen die op 31 december

zullen plaatsvinden. In het klimaat van vredesoverleg en de mogelijkheden voor een duurzame vrede met de Arabische buurlanden kan de Arbeiderspartij van mevrouw Meir hoogst waarschijnlijk veel van de in de oorlogsdagen verloren gegane populariteit op de rechtse oppositie terugwinnen.

Een duidelijk vredesmandaat voor de regeringsploeg van mevrouw Meir is van groot belang omdat harde kwesties — de toekomst van de westelijke Jordaanoever, (Je status van Oost-Jeruzalem en andere territoriale concessies — in C '. a later stadium aan ue orde zullen komen.

Egyptische boeren, op de westelijke oever van het Suezkanaal, passeren een Israëlische patrouille terwijl zij vluchten naar gebied dat in Egyptische handen is.

'n prinsheerlijk glas COGNAC PrinceHubert POLIGNAC Importeur _ emcovinos b.v.,Willemskade 1, Schiedam

WASHINGTON, 9 nov. — Ter ondersteuning van zijn weigering om toe lo geven aan de druk om af te treden heeft president Nixon er gisteren aan herinnerd dat zijn moeder hem op haar sterfbed had aangeraden nooit op te geven. Nixon verscheen gisteravond onverwachts aan een diner dat onder meer ter ere van zijn vrouw Pat werd gegeven. Kennelijk in een goed humeur bracht de president zijn nederlaag tegen Kennedy bij de presidentsverkiezingen van 1960 in herinnering en zijn latere nederlaag bij de verkiezingen om het gouverneurschap van de staat Californië.

„Er was niets meer om me voor in te zetten", zei Nixon lachend, „dus ik verhuisde naar New York om geld te gaan verdienen." Daarop keerde hij naar Californië terug om zijn moeder te bezoeken die na een aantal operaties niet lang meer had te te leven. „Ik zei", aldus Nixon gisteravond, „moeder, geef niet op, en plotseling kwam ze overeind op haar elleboog en ze zei: Richard, jij moet nooit opgeven." In zijn rede over de energiecrisis van woensdagavond zei Nixon niet van plan te zijn de functie waarvoor hij gekozen was op te geven. (Reuter)

President Nixon wordt door zijn vrouw Pat op de wang gekust na zijn plotselinge verschijnen op een avond waarop zij werd uitverkoren als een van de "voortreffelijke vrouwen van de eenw".

REYKJAVIK, 9 nov. — Binnen de regering van IJsland is overeenstemming bereikt over de regeling van het visserijconflict met Engeland. De regeling die vorige maand werd opgesteld na besprekingen tussen de premiers Johanneson en Heath, zal maandag worden behandeld door het IJslandse parlement. Er wordt niet aan getwijfeld dat zij zal worden goedgekeurd. Aanvankelijk verzetten de tw?e communistische ministers in het zeven leden tellende kabinet van IJsland zich tegen de regeling die volgens hen „onvoldoende Britse concessies" bvatte. Maar nadat Johanneson met zijn aftreden dreide, gaven zij toe. De regeling die voorlopig voor twee jaar geldt, houdt o.m. in dat de Engelsen de visvangst binnen de 50-mijlszone moeten ver-, minderen met 50.000 tc<> tot 130.000 ton per jaar. Britse fabrieksschepen mogen niet in deze zone komen. Britse treilers mogen niet door de IJslandse marine worden onderzocht in de zone. De Engelse Trawlers Federation verwelkomde de regeling al betekent zij „een verlies van 7,5 miljoen pond per jaar". IJsland is vooral tevreden dat de f&brieksschepen die „de zone zouden leegvissen", buiten de zoqe moeten blijven.

Door onze correspondent BONN, 9 nov. — Bondskanselier Brandt zal vermoedelijk nog dit jaar naar Praag reizen om het normalisatieverdrag tussen de Bondsrepubliek en Tsjechoslowakije te ondertekenen. Verwacht'wordt dat dit bezoek eind november, begin december zal plaatsvinden. Deze ontwikkeling is mogelijk geworden na een nieuw gesprek tussen Bonn en Praag. Dit gesprek heeft slechts ééij dag geduurd en volgens de Tsjechoslowaken zouden er in feite geen nieuwe onderhandelingen meer nodig zijn voor de ondertekening van het verdrag. Gisteravond is de Westduiste onderhandelaar naar de Bondsrepubliek teruggekeerd om het bereikte resultaat aan de bondsregering voor te leggen. Overeengekomen zou zijn dat Westduitse en Westberlijnse rechtbanken rechtstreeks contact met Tsjechoslowaakse rechtbanken zullen opnemen wanneer zij juridische bijstand wensen. Dit was tot nog toe het punt waarop het gesprek was vastgelopen. Het afgelopen weekeinde hebben minister Scheel van buitenlandse zaken en zijn Russische collega Grorrnko hiervoor een compromisformule gevonden.