NRC Handelsblad

Door onze correspondent A. H. LUYDJENS

ROME, 3 dec. — Het is nu uel zo goed als zeker, dat de Italiaanse tak van de Shell zal ivorden overgedaan aan het Italiaanse staatsbedrijf voor vloeibare brandstoffen, de ENI. De president van de ENI, Girotti, heeft verklaard dal de onderhandelingen in het eindstadium zijn.

De enige belangrijke moeilijkheid schijnt te zijn, dat de ENI verlangt, dat de Shell ook in de toekomst zich zal belasten met de leverantie van het leeuwedeel der benodigde ruwe olie voor de drie grote raffinaderijen die de Shell in Italië sedert vele jaren exploiteert, nl. een te Rho, een tweede in La Spezia en de derde in Taranto. De Shell heeft verder ongeveer 4300 benzinepompen in Italië. Men vraagt zich af waarom het grote internationale bedrijf zou hebben besloten dit land te verlaten. Tot nu toe heeft de Shell alleen in Ethiopië zich teruggetrokken en daar

waren destijds bijzondere redenen voor. Men vermoedt, dat Shéll genoeg heeft van de moeilijke omstandigheden waaronder men in Italië moet werken. De stakingen aan de lopende band; de onbevredigende wijze waarop allerlei diensten werken, in de eerste plaats de posterijen, telefoon- en telegraafdienst, zullen daar niet vreemd aan zijn. Vele Italianen in het bedrijfsleven betreuren het dat na British Petroleum nu ook de Shell gaat vertrekken en zij zien daarin een aanwijzing dat Italië geleidelijk steeds meer afdrijft van Europa om te worden tot een typisch Middellandsezee-land.

KAÏRO, 3 dec. — West-Europa krijgt in januari weer 5 procent minder olie uit het Midden-Oosten. Dit blijkt uit gisteren in de Egyptische pers gepubliceerde uitlatingen van de Egyptische minister van oliezaken, Achmed Hilal. In december zijn de Arabische olieleveranties aan de Westeuropese landen niet verder beknot met 5 procent in verband met de verklaring van de EG -landen over het Midden-Oosten. In januari zal de oliekraan wel weer wat meer worden dicht gedraaid.

Door onze correspondent PARIJS, 3 dec. — De linkervleugel van de Franse Sociaalradicale Partij heeft zich gisteren op een congres in Parijs van de rest van de partij afgescheiden en een eigen partij gevormd. Daarmee is de breuk in de gelederen van de sociaal-radicale partij definitief geworden. Al eerder had deze linkervleugel, die samen met de Communisten en Socialisten tot de unie van links behoort, een eigen „beweging" gesticht, omdat de linkse sociaal-radicalen menen dat de politiek van Jean Jacques Servan-Schreiber, de leider van de meerderheid in de partij, te veel aanleunt tegen die van de centrum-groeperingen. De linkse radicalen hebben 12 afgevaardigden in de nationale vergadering en 19 vertegenwoordigers in de senaat. Zij zeggen dat zij 12.000 leden hebben. (AFP-DPA)

amro-pierson fond Een op researchfaciliteiten en know-how van beide banken gefundeerd beleggingsfonds. Waarbij de belangen internationaal gespreid zijn. En de beleggers participeren in het totale pakket van hoogwaardige, zorgvuldig geselekteerde aandelen. amro-pierson fund solide vermogensbeheer.

door onze redacteur E. DAMEN

Premier Den Uyl, die zich als minister van economische zaken in een tijd die ook niet vrij van problemen was, deed kennen als een conventioneel economist — zich althans zo opstelde — haalde zaterdagavond wereldpubliciteit door zijn rustige confrontatie van het Nederlandse volk met de schaarste-economie die 1974 en 1975 zal kenmerken. Het crisismanagement, dat een privilege van de socialisten lijkt te zijn, is met ernst, doorzicht, inzicht en overzicht begonnen. De Nederlandse aanpak van een volslagen nieuwe economische ontwikkeling lijkt te wijzen in de richting van een geheel andere economische politiek dan de laatste 25 jaar heeft gekenmerkt, hetgeen te waarderen valt, maar onvermijdelijk zijn kwade kanten heeft naast de goede. Met de geschiedenis kunnen wij namelijk ineens niets meer beginnen. Ten hoogste lijken de schaarste'-economie van de wereldcrisis in de jaren dertig en de schaarste-economie der jaren 1940-1945 in elkaar te zijn gedraaid. Na 1940 konden de mensen niets meer kopen omdat er niets meer was. Na 1929 konden ze niets kopen omdat ze geen werk hadden. In de jaren dertig was de economische politiek machteloos wegens gebrek aan intellectueel inzicht en in dê jaren veertig was er niets aan te doen vanwege de laars op de nek. Thans blijken we met de vertrouwd geworden theorie van geld en werkgelegenheid — waar de politici der jaren dertig niet aan wilden of durfden — niets of niet veel te kunnen beginnen. Ook nji dreigt door gebrek aan inzicht en remedies de crisis te accelereren; de Economist wees daar in zijn laatste nummer al op. De beurspaniek van november was een waarschuwing aan het

Ontploft 1 adres van de politieke leiders. Een wat minder royale produktie behoeft de kwaliteit van het bestaan niet fundamenteel aan te tasten. Daarover bestaat vrijwel volledige eensgezindheid niet alleen in Nederland. De consequentie voor de industrie is echter een minder grote afzet, onderdekking van de kosten, kans op prijsbeheersing en distributie, zodat er een winstdaling optreedt, respectievelijk een minder grote winstcapaciteit van de industrieeel geïnvesteerde vermogens. Om die reden verkópen mensen aandelen en terecht. Aannemend dat die verkopen hier en daar wat zijn gestimuleerd door de noodzaak van kredietdekking bij mensen die aandelen kochten met geleend geld (zelfs in de Verenigde Staten mochten ze al lang niet meer lenen dan 40 procent) is het koerseffekt te groot geweest in verhouding tot een redelijkerwijs te verwachten daling van de winsten en het rendement. Er moeten dus nog andere oorzaken zijn van de koersdaling. De indruk is dat de politici dat ook hebben onderkend. De inflatie is ontploft. De laatste jaren zijn de prijsstijgingen voortdurend toegenomen. Daar was weinig of niets tegen te doen. Toen in enkele landen, als West-Duitsland, Amerika, Nederland en Japan geprobeerd werd de inflatie te beteugelen door de groei van het beschikbare geld en het krediet in te tomen, stegen de rentetarieven tot percentages van 10 tot 16 procent. Het investeren van kapitaal in indusriële risico's heeft dan niets aantrekkelijks meer én liep dus aanmerkelijk terug en zal bij verdere rentestijging geheel tot stilstand komen, afgezien van de problemen met grondstoffen en energie.

Evenals in het midden van de jaren zestig, leidt het remmen van de economische expansie met monetaire middelen (kredietbreidél, hoge rente) tot recessieve ontwikkelingen. Dat die in aantoch waren, is inmiddels gebleken door de omstandigheid dat het bankwezen zwaar moest lenen (bij centrale banken, of op de Eurodollarmarkt) om voldoende middelen te hebben voor het nakomen van toegezegde kredietverlening aan het bedrijfsleven. De moeilijkheden voor de kredietfinanciering hebben in Nederland nog geen wezenlijke problemen opgeleverd, maar ze hebben in West-Duitsland al tot déconfitures geleid, terwijl Engeland (met een rentestand van bij de 18 procent voor kredieten) kennelijk op de drempel staat, gezien enkele eerste berichten over bedrijven in moeilijkheden, zoals nu bij London and County Securities. Deze hoogte van de rente is een voorbode van de recessie. Deze recessie kondigt zich aan in de hele wereld, op een moment dat net die hele wereld opmerkelijk gelijktijdig tot hoogconjunctuur was gekomen. Dit perspeötief was een additioneel baisse-element voor de effectenbeurzen, die natuurlijk door de oliecrisis al hun problemen hadden. Eurodollars Waren er aldus twee elementen voor een beursbaisse, in de oliecrisis (verminderde economische activiteit) en de geldmarkten (te hoge rentestand), de paniek is pas volledig geworden door de perspectieven voor de Eurodollarmarkt. Die markt wordt leeggehaald. Hetgeen een enorme ontrekking van liquiditeiten betekent. Om wat voor bedragen het nu gaat, of straks nog zal gaan, is

niet bij benadering te schatten, maar dat het miljarden zullen zijn in dollars is wel zeker. De Eurodollars zijn — zeer grof geformuleerd — sinds rond 1960 ontstaan doordat de Amerikanen grote tekorten op hun betalingsbalans hadden en ze niet of nauwelijks afrekenden. De tekorten werden met dollars voldaan en die dollars zitten nu in het hele westerse monetaire circuit. Aan ABN-directeur dr. A. Batenburg komt de eer toe al 'n paar jaar geleden gewezen te hebben op het functioneren van de Eurodollars als aanvaarde liquiditeit. met als consequentie dat een aftocht van deze dollars heel onaangename consequenties zou kunnen krijgen voor de conjunctuur. Nu is dat zo ver. Door de zware restricties in Amerika, Japan, West-Duitsland en — in mindere mate — Nederland, hebben de handels- en betalingsbalansen van deze landen overschotten Van tientallen miljarden dollars. Wat natuurlijk betekent dat andere landen dienovereenkomstige tekorten hebben, zoals Engeland, Frankrijk en Italië. De Economist, die de totale omvang van deze tekorten schat op rond 35 miljard dollar (wat dé halve Eurodollarmarkt zou zijn) houdt er nu rekening mee dat een aantal landen tegen de tekorten op hun betalingsbalans zullen gaan optreden met binnenlandse (bestedingsbeperkingen die q.q. de recessie zullen

aanwakkeren, zoals iedere bestedingsbeperking. Dan is de wereldcrisis een kwestie van tiid. De eerste aanduidingen van liquiditeitsverkrapping op wat grotere schaal hebben de beurzen als nieuw element van baisse moeten verwerken. De druk op de obligatiemarkt was evident, niet alleen in Nederland. In Amerika is de „prime rate" alweer stijgende. Dat is de rente die de banken in rekening brengen op eerste klas kredieten. Maar om aan het geld voor een dergelijke lucratieve kredietverlening te komen, halen de Amerikaanse banken Eurodollars weg uit Europa en Japan, terwijl daar net ook al vraag naar dat soort dollars voor leningen (o.a. door het bankwezen) is. Als het voor de banken — en eventueel ook voor de industrie — moeilijker wordt aan contanten te komen (ook de spaarontwikkeling is niet gunstig), dan worden obligaties ofwel verzilverd uit voorraden van het bankwezen, ofwel er komen nieuwe emissies van obligaties. Zulke operaties romen de beschikbare liquiditeiten verder af. Incidenteel voor wat Nederland betreft, speelt nog een erfenis uit het verleden een rol. Toen is besloten tot een Versnelde belastinginvordering die, over een half jaar verdeeld, ongeveer vier miljard aan liquiditeiten uit de private sector heeft gehaald. Dat was een politiek-optische zaak, die de banken overigens in samenspel met de centrale bank aardig hebben opgevangen en die nu ongeveer achter de rug is. Maar het kwam wel nét op een moment dat zoiets niet had moeten komen om een evenwichtige beurshandel te houden. Nu kwam alles tegelijk: terugdraaien van de economische

groei naar het nulpunt of iets daaronder, pre-recessie rentestijging tot flink boven de 10 procent en forse liquiditeitsverkrapping in de particuliere sector. Geschiedenis Ook in 1929 daalde de Dow Jones index van rond 300 punten voor de plm. 30 representatieve industriefondsen van toen tot onder de 200 punten ofwel met een derde, een zelfde daling als nu althans voor Amsterdam verwacht kan worden. Het jaar 1929 sloot af met een Dow op rond 250, wat vijftig punten ofwel rond 16 procent lager was dan de eindstand van 1928. De Dow Jones index zou in de volgende jaren echter gaan naar 100 punten. Dit vertalend in termen van nu, zou er een Dow Jones index van 550 punten in zitten. Zon herhaling is weinig waarschijnlijk. Onmogelijk is zij echter niet. Er was in de jaren dertig een enorme deflatie (behoefte aan liquiditeit). Gezien de lessen van het verleden durft nu geen enkele regering een wezenlijke deflatie aan. Eerder zal krampachtig naar reflatoire activiteiten worden gezocht. Wat de vergelijking met 1940 betreft, was er toen een typische vraag-inflatie: er was pseudokoopkrachtige vraag, maar er waren geen goederen. Nu is er vooral sprake van een "demandpull" inflatie, want de goederen die er minder zijn, kunnen nog best met een redelijke sleutel heel eerlijk worden verdeeld. Dat blijkt drs. Den Uyl van plan te zijn en dat zullen we tegen het eind van deze week horen. De komende schaarsteeconomie is geen werkelijke armoede, veeleer — zoals Japan zich als eerste bewust was — èen hoogst-jnteressante uitdaging, die tot een verbetering van de kwaliteit van het bestaan kan leiden. Zoiets kenden we in 1940-1945 niet.

Door onze correspondent PARIJS, 3 dec. — Frankrijk is ervoor om in de huidige energiecrisis over te gaan tot directe .onderhandelingen tussen de produktielanden en de Westelijke industriestaten, met voorbijgaan van de g£ote oliemaatschappijen. Premier Messmer verklaarde dit weekeinde: „Een nieuwe oliepolitiek moet worden gebaseerd op een organisatie van de markt en niet meer op he{ verlenen van vrijheid aan die krachten die de markt beheersen."

Dit Franse voorstel is om twee redenen belangwekkend. Ten eerste komt het verregaand tegemoet aan de wensen van een aantal Arabische olieproducenten, zoals Libië, Algerije en Irak, die in de toekomst de oliewinning nog slechts wensen aan te wenden als ruilmiddel voor hun eigen industrialisatie. Ten tweede sluit Messmers voorstel aan bij een oude constantheid van de gaullistische politiek uit de jaren '60. Dat beleid werd echter in 1970 door Parijs verlaten als gevolg van het toenmalige olieconflict tussen Frankrijk en Algerije. Parijs heeft altijd een zekere wrok gekoesterd tegenover de Anglo-Amerikaanse en Nederlandse oliemaatschappijen, die in het verleden discriminerend zou-, den zijn opgetreden tegen de (veel kleinere) Franse olie-ondernemingen.

In de huidige energiecrisis valt hier het verwijt te horen, dat diverse Westeuropese landen — met name Nederland — hun energiebeleid aan het „oliekartel' 1 hebben overgelaten. Het Franse initiatief valt in een periode, die wordt gekenmerkt door een zekere verzwakking van de macht der grote oliemaatschappijen. Daar staat echter tegenover dat grote olieproducenten uit het MiddenOosten als Saoedi-Arabië en Iran er toch de voorkeur aan blijven geven om met de grote Westerse maatschappijen in zee te gaan. Deze oliestaten oordelen dat de multinationale ondernemingen over een groter financieel en technologisch potentieel beschikken dan de Westerse staten afzonderlijk.

Als reactie op een door de Italiaanse regering uitgevaardigde prijsstop hebben de fabrikanten van deegwaren de bevoorrading van winkels stopgezet. Sinds enkele dagen is nergens meer spaghetti te koop. Het publiek is aangewezen op andere soorten „pasta's".

In prachtig en glashelder Engels bevat The Economist deze week een speciaal overzicht over YVest-Duitsland dat veel verder gaat dan groeitrends van nationaal inkomen, werkgelegenheid of politieke actualiteit. Het land staat op een tweesprong. De toestanden aan de universiteiten demonstreren dat. Er zyn volgens het Britse weekblad zes vragen te stellen omtrent West-Duitsland. Hoe zal de leidende — socialistische — party te voorschijn komen uit de huidige strijd tussen gematigd en radicaal links? Zal het onderwijs de zware aanslagen op de academische vryheden overleven? Zal West-Duitsland de overgang van een ondergewaardeerde mark naar een dure valuta door een ander soort export kunnen overleven? Hoe zullen de sociale consequenties zijn wanneer de situatie van over-volledige werkgelegenheid ophoudt? Zal de zich in 28 jaar ontwikkelde sociale en politieke tolerantie worden vervangen door autoritaire opvattingen (van uiterst links dan)? Waar zal Duitsland komen te staan tussen Oost en West in de wereldpolitiek: links, westelijk of in het midden? bouw Vermoedelijk is De Financiële Koerier het enige financiële blad ter wereld met een

„vrouwenrubriek". Deze wordt in de vorm van een briefwisseling gevoerd. Er komen weliswaar dan ook af en toe theepottenfabrieken aan de orde, of wasmiddelen en voedsel of textiel, maar alle emancipatie kan toch niet voorkomen dat de schrijfster nogal eens een typisch „mannelijk" fonds aanpakt. Deze week is dat de Hollandse Beton Groep. Zij behandelt die tegen de achtergrond van de oliecrisis en de veranderingen in het economische patroon die voor de deur staan. De oliecrisis kan ook voordelen brengen en dat lijkt bij HBG het geval te zijn. De activiteiten van de HBG zjjn op het moment minder belangrijk dan de vooruitzichten. In deze bizarre tijden mag je al blij zijn wanneer je houvast aan een aandeel hebt. sneeuw Hoewel de zojuist verschenen Enkhuizer Almanak deze winter niet zo hoog aanslaat, gaf het afgelopen weekeinde toch wel aanleiding om eens over de wintersport na te denken. Terwijl het KNMI „winters weer" zei te verwachten, hebben de Zwitsers weinig illusies. Het tweemaal per week verschijnende financiële Zwitserse blad Finanz und Wirtschaft heeft nagegaan, dat de toeristenstroom naar Zwitserland de afgelopen zomer met 2,5 procent verminderde door de prijsstijgingen en de duurdere munt. Aangezien 60 procent van het logeervolume in Zwitserland op rekening van buitenlanders staat, zijn de vooruitzichten voor het komende winterseizoen in Zwitserland niet best. profeet Veel aandacht besteedden de Duitse zondagsbladen (Engelse waren in Nederland zondag weer eens niet te krijgen) aan

Ben Goerion die zaterdag was overleden. Daarbij geeft Die Welt am Sonntag onder het opschrift „de profeet van Israël" terzijde van de herdenkingsartikelen ook een kolom weemoedige menselijke herinneringen. Het blad herinnert eraan, dat de grondlegger van Israël eigenlyk David Ben Goerion heette en dat hü zich nooit tot koning van Israël heeft willen laten uitroepen omdat hij geen zin had „David De Tweede" te zijn. rente Een groot aantal banken, commissiehuizen en andere financiële instellingen heeft meegewerkt aan een onderzoek van Beleggers-Belangen over de kosten die aan particuliere beleggers in rekening worden gebracht. Die kosten blijken in het algemeen niet hoog en nauwelijks uiteenlopend. Wel is er nogal wat verschil bij de renteberekeningen, stelde Bei-Bel vat. De debetrente (bij schuld aan bank e.d.) ligt overwegend bij 10 procent of iets hoger, maar de creditrente (bij tegoeden van de belegger) is aan de bescheiden kant. Daaraan zal de belegger aandacht moeten schenken, concludeert het blad. waarheid Bij de maatregelen tot bezuiniging bij het olieverbruik heeft de Franse premier Messmer een beroep gedaan op de redelijkheid van de Fransen, stelt Le Monde in zijn zondagsuitgave vast. Een dergelijk vertrouwen eert ons, zegt het blad, maar verontrust ook, want burgerzin was nooit de sterkste kant van de Fransen, die in dit opzicht heel wat van andere naties kunnen leren. Dit vertrouwen inspireert tot wantrouwen, want als men ons niet de waarheid over onszelf zegt, is het waarschijnlijk dat men ons ook niet de waarheid vertelt over de rest.

Door onze beursmedewerker AMSTERDAM, 3 dec. — Op de Amsterdamse effe c t en beurs heerste vandaag een zeer flauwe stemming. Bij j,' oegin van de handel gingen de meeste noteringen fcr; laag, waarbij vooral de internationale aandelen, de bajJjT aandelen en de scheepvaartfondsen belangrijke verlie 2e moesten incasseren.

De reactie stond in nauw verband met de uitlatingen van premier Den Uyl. Op d.? beurs wordt met spanning uitgekeken naar de maatregelen die tegen het eind van de week zullen worden aangekondigd. Ve'on veronderstellen dat er o.m. een div idendstop zal worden ingevoerd. Van de hoofdfondsen boekte Kon. Olie begin beurs een verlies van ruim ƒ 2 op ƒ 84,80 en voorts gingen de noteringen van Akzo en Philips met ƒ 2 achteruit tot respectievelijk ƒ 49,80 en ƒ 32,90. Unilever moest ƒ 2.30 prijsgeven op ƒ115,70 en aandelen Hoogovens waren ƒ 0,70 lager op ƒ 56. In de Scheepvaartsector is Van Ommeren met ƒ 29 teruggelopen tot ƒ 281. De noteringen betekende een nieuw dieptepunt voor Van Ommeren. Aandelen Nederlandse Scheepvaartunie waren ƒ 5,50 lager op ƒ 87, terwijl de koers van KNSM met ƒ10 daalde tot ƒ130. Aandelen Holland Amerika Lijn waren ƒ 4,50 lager op ƒ 136,50. Van de bankaandelen moest ABN ƒ 8 terug tot ƒ 281 en de koers van de Amrobank ging met ƒ 2,30 achteruit tot ƒ 64. Aandelen Nationale-Nederïanden waren ƒ 1 in reactie op ƒ 64,30 en voorts ging de notering van Heineken met bijna ƒ 13 omlaag tot ƒ 224. De obligatiemarkt was licht verdeeld. lokale markt Ook in de lokale sector van de beurs is een groot aantal koersdalingen opgetreden. Zwak in de markt lagen o.m. Proost & Brandt: op ƒ200 laten werd

een verlies geleden van ƒ 10. h 0 . lec ging ƒ 8 omlaag tot ƒ i 8 j en Ahold verloor ƒ 3,20 op ƒ jj laten. Van Nelle ging ƒ 110 naar bt. neden tot ƒ 2.850 laten. Telegra a ; was ƒ 2,50 in reactie op ƒ 89,55 en Océ—Van der Grinten gi n » ƒ 11 naar beneden tot f 194 Verenigde glasfabrieken noteer den ƒ 45 lager op ƒ 580 en Van Berkel liep ƒ 4 terug tot ƒ155 laten. ACF boekte een achteruit, gang van ƒ 9 op ƒ 230 en Eranosto king ƒ 2 omlaag tot ƒ 39,55 Hollandse Beton moest ƒ 6 pr'jj s i geven op ƒ 55 en Orenstein el; Koppel daalde ƒ 12 tot ƒ 220. Elsevier ging ƒ 10 naar beneden tot ƒ 540 en Kluwer daalde ƒ9 tot ƒ91. Krasnapolsky moes: ƒ 4,50 achteruit tot ƒ 119,50 en Wessanen noteerde ƒ 6 lager oii ƒ 122. Bos Kalis daalde bijna ƒ 5 tot ƒ 81 en Emba werd ƒ 18 lager vastgesteld op ƒ 222. slot Tijdens de handel zijn de noteringen van de internationals aandelen over het algemeen neg iets teruggelopen. Kon. Olie noteerde tegen het slot van de beurs ƒ 84,50 hetgeen een verlies inhield van ƒ 2,50 en de koers van Unilever daalde met bijna ƒ 3 tot ƒ115,10. De koers van Philips ging met ƒ1,80 omlaag tot ƒ33 en aandelen Hoogovens waren ƒ 1,40 in reactie op ƒ 55,30. De koers van Akzo ging met ƒ 2,20 omlaag tot ƒ 49,50 en aandelen Heineken waren ongeveer ƒ 16 in reactie op ƒ221. In Amsterdam werd vandaag voor het eerst gehandeld in de aandelen van het Engelse fonds British Petroleum. De eerste notering werd ƒ 371 en de belangstelling voor deze aandelen was vrij gering.

Heden zijn door ons ter Beurze verhandeld de CDRs aan toonder, elk vertegenwoordigend 10 gewone aandelen THE BRITISH PETROLEUM COMPANY Ltd. a f 371,— Amsterdam, 3 december 1973. L. J. Boef Choffeng & Co. Mandersloot & De Bruijn DON ZOILO De sherry die in Spanje met eerbied wordt genoten. Met recht de duurste ' 4 ter wereld. K 1 ê In dry, medium en cream per fles f 18,85 'Béions vooreen DonZöilo slijter in uw omgeving Koopmans & Bruinier B V Wijnkopers sinds 1H65 importeurs van wereldberoemde m< rk«>n telefoon 02Ó-24Q101 *•;

Door onze beursredacteur LONDEN, 3 dec. — De National Westminster Bank, de verzekeringsgroep Eagle Star en de handelsbank Keyser Ullmann moeten zich buigen over de vraag hoe het verder moet met de financiële instelling London and Country Securities, die 20 bankkantoren heeft in warenhuizen. De groep, waarvan de liberale leider Jeremy Thorpe een van de commissarissen is, moet op het ogenblik een run op de loketten doorstaan, nadat de vorige week vrijdag de notering van de aandelen ter beurze werd stopgezet. De aandelen van de groep stonden in oktober nog even boven 200 pence. maar zakten in november tot onder de 50 pence, nadat een van de leidende directeuren was afgetreden, kennelijk wegens meningsverschillen met de oprichter, de 41-jarige rechtskundige Gerald Caplan, een onconventionele en schilderachtige figuur in de City, die nogal wat in onroerend goed heeft gehandeld en veel ondernemingen heeft overgenomen. Hoewel de groep op de lijsten van de Bank of England niet als een oficiële bank voorkomt,

verstrekte zij o.a. tweede h>'P theken, waarbij onlangs een g val bekend werd waarin een J aa rente van 280 procent werd g vraagd. De affaire begon toen,?aandacht te trekken van P 0 ' 1 ! ' De groep had echter sterke re ties, zoals de al genoemde ver keringsmaatschappij en de £ Group (de vroegere United pery Stores, een warenhui# concern). ... De bank had tussen haar 1 , vertrouwde gelden tot een ' ol van rond 80 miljoen pond S' ling en de kredietverlening ® n een zeer kleine buffer aan ei» vermogen en dit was vermo £ . lijk te hoog gewaardeerd, het onroerend goed betreftVerder bezit de bank P a orl . ten aandelen in industriële . dernemingen, die de laatste tijd nogal in koers zijn gedaald De kleine inleggers en reke* teg<>' ninghouders hebben een te L r . van rond 15 miljoen pond s ]( j ling. Zij proberen nu hun terug te krijgen en dat luk' tegoeden van honderd P°" d ' At Het hele weekeind hebben ^ verzekeringsmaatschappij e " ^ bankinstellingen die hij °e moeilijkheden geraakte gr° e P ^ trokken zijn, met accountant zaken onderzocht.

DACCA, 3 dec. — In drie noordelijke provincies van Bangladesj is een enorm kopervoorkomen gevonden, zo hebben regeringskringen meegedeeld. Hoewel de omvang van de vondst nog niet is vastgesteld, heeft een geoloog in het gebied het koper aangetroffen in een lange gordel die zich uitstrekt van de Indiase grens tot aan Rangpoer en Bogra, ongeveer 230 kilometer verder. De ader loopt 60 meter onder het aardoppervlak en is geschikt voor onmiddellijke exploitatie, aldus de zegslieden. (AP). I

DELFGAUW, 3 dec. — Sanders Behang ziet het boekjaar 1973-'74 met een zeker vertrouwen tegemoet, zegt de directie in het jaarverslag. In 1972-'73 bleef de omzetgrtfbeperkt. Ondanks de kostens'0' gingen bleef .het bedrijfsres" 1 ' taat na hogere afschrijvingenmet ƒ 2,31 min. (ƒ 2,43 min.) nagenoeg gelijk. De netto-wins beliep ƒ 1,33 min. (ƒ 1,28