Provinciale Drentsche en Asser courant

DE BRITSCHE MIJNWERKERS. ZAL ASQUITH ALS PARTIJLEIDER AFTREDEN?

as. S.D.A.P. Partij-congres. Omtrent de Belgische gemeenteraadsverkiezingen is nog niets positiefs te vermelden. Maar in socialistische kringen valt het tot nu toe bekend geworden resultaat niet mee. Opmerkelijk is het, zoo heeft de Belgische partijleider van der Velde zich tegeover de pers inzake deze aangelegenheid uitgelaten, dat behalve in eenige uitzonderingsgevallen, zooals te Seraing, waar (ekere persoonlijke factoren een groote rol Speelden, noch de communisten, noch de fronters veel voordeel hebben gehaald uit de ontevredenheid welke onvermijdelijk op de stijgende duurte en de verhooging der belastingen moest volgen. De socialisten Streden ditmaal in buitengewoon lastige omstandigheden, zeide hij, en eenige achteruitgang was in sommige districten wel te voorzien geweest. Van der Velde verklaarde er zich evenwel over verheugd, dat in al de groote industrie-centra de meerderheid rood was. Gisteren kwamen de socialistische leiders in België in het Volkshuis te Brussel bijeen, om over den verkiezingsuitslag te beraadslagen. Men hechtte aan dit congres veel waarde m politieke kringen, vooral omdat, naar verluidde, het socialistische Kamerlid Mathieu, burgemeester van Nijvel, wapr hij door het samengaan van katholieken en> liberak-n Sj\ de miijderheid gesteld was, of> deze vergadering liet uittreden van de socialisten uit de regeering *ou voorstellen en verdedigen. Volgens de over dit congres inmiddels ontvangen telegrammen heeft de minister van buitenla.idsche zaken in België op dit congres rapport uitgebracht over den stand der pogingen tot financieel herstel en geld«tabilisatie door 't kabinet Jasper ondernomen. Aan de discussie welke op zijn uiteenzetting volgde, namen de kamerleden Hubin, Mathieu, Delvigne en de senatoren FranCois Lekeu en Fraiture deel. Van der Velde verklaarde tenslotte van oordeel te zijn, dat zoolang de stabilisatie van den Belgischen franc niet verwezenlijkt was, alle diepgaande besprekingen van politieken aard als ongelegen moesten worden beschouwd. De vergadering stemde met deze zienswijze van den leider in en besloot binnenkort een buitengewoon partijcongres bijeen te roepen om inzake het verder deelnemen aan het huidige kabinet, of het toetreden tot een nieuw kabinet, de positie der socialisten vast te stellen. Te Margate heeft inmiddels plaats gehad het jaarlijksche congres van de Engelsche Arbeiderspartij, onder presidium van Williams, welke op dit congres een redevoering heeft gehouden, die aan duidelijkheid niets te wenSchen overliet en waarin hij heftig van leer trok, tegen de kleine groep extremisten, die tot het nemen van onlangs gemelde onïinnige besluiten als het vol laten loopen der mijnen e.d. hebben gedreven. Robert Williams deed duidelijk uitkomen, dat hij noch een bewonderaar is van de gestie van den raad van het vakvereenigingscongres noch van de leiders der mijnwerkers. Het besluit der arbeiders om in de staking te volharden noemde hij heldhaftig, maar de onder extremistische' leiding gestelde eischen achtte hij niet inwilligbaar en daardoor de geheel op het laatste Congres ingeslagen richting gedoemd tot mislukking. De algemeene richting van W ïlÜam's rede was sterk anti -communistisch. Wat Rusland betreft deed hij een uitval

tegen Tomski. Daarentegen verklaarde hij dat de arbeiderspartij de komst van Krassin te Londen zeer toejuichte. Het was er Williams klaarblijkelijk om te doen zijn hoorders zoo veel mogelijk van het heil van parlementaire actie te doordringen. In zes jaar tijd was de stemkracht der partij verdubbeld en bij de tusschentijdsche verkiezingen had de arbeiderspartij meer stemmen behaald dan de conservatieven zeide hij en daarom legde hij er den nadruk op dat, wil de arbeiderspartij een meerderheid behalen bij de a.s. verkiezingen zij nog minstens 100 zetels in de landelijke districten winnen moet. Het zwakke punt der partij, de minderheid en de communistische partij, aldus Williams, gelooven nog in de algemeene staking, maar de arbeiderspartij zelve ziet met vertrouwen de algemeene verkiezingen tegemoet, waarin zij het eindresultaat van dezen strijd verwezenlijkt zal zien. Williams opmerkingen, die, zooals gezegd, aan duidelijkheid niets te wenschen overlieten, werden ontvangen met heftige uitbarstingen van de zijde der op het congres aanwezige extremisten. Zij beschuldigden Williams van een onbeschaamden aanval op de mijnwerkers. Williams stoorde er zich echter niet aan en bleef, ofschoon af en toe slechts met mooite, doorspreken. Zijn laatste opmerkirjg, dat de arbeiderspartij c&risftrütkmtele «regeA wbnsVhr tè bewandelen, werd door de groote meerderheid van het congres luide toegejuicht. De Liberale Partij in Engeland gaat 3 een zeer belangrijken dag tegemoet. Deze week Vrijdag n.1. zal Asquith, de leider der Britsche liberalen, te Greenock op het congres der Schotsche liberale federatie een redevoering houden, waarin hij zich zal uitspreken over het conflict dat gedurende de dagen der algemeene staking tusschen hem en Lloyd George uitgebroken is. Dit conflict ontstond, doordat Lloyd George toen weigerde zich te onderwerpen aan de politiek van Asquith, waarop deze verklaarde niet langer met Lloyd George te willen samenwerken. Dit had tot gevolg, dat in het liberale kamp de oude verdeeldheid, die al sedert het coalitie-kabinet van Lloyd George van 1916 dateert, weder, thans met ongekende hevigheid, uitbrak en 'het heele vraagstuk van de organisatorische verhouding tusschen Loyd George, den leider der Lagerhuis-fractie, en Asquith, den officieelen leider der partij, van alle kanten werd besproken. Doordat Asquith ziek werd, kon dit conflict niet worden uitgewerkt, doch thans zal dit geschieden op het bovengenoemde congres. En nu vreest men, mede in verband met Asquith's slechte gezondheid, dat dit congres het aftreden van de liberalen partijleider brengen zal, waardoor zich een strijd om het leiderschap, zal ontwikkelen, omdat niet allen zich met Lloyd Georges's opvolging kunnen vereenigen, wat toch het meest natuurlijke zou zijn in het onderhavige geval. Treedt Asquith af, dan verwacht men algemeen, dat de rechtstreeksche volgelingen van Asquith geen lust zullen toonen zich onder leiding van Lloyd George te stellen en zij een anderen partijleider wenschen. Als opvolger van Asquith noemt men daarom Lord Reading, Sir Herbert Samuel en Lord Beauchamp. Men acht het mogelijk dat Lloyd George er, in het belang van de eenheid in de partij, genoegen mee zou nemen geen rechten op het leiderschap te laten gelden, maar dat hij zich geheel aan industrieele en landbouwvraagstukken zal wijden.

DE COMMISSARIS DER KONINGIN in de Provincie DRENTHE brengt ter ken nu van belanghebbenden, dat het verkeer over de brug, gelegen in den zandweg langs de oostzijde van de Drentsche Hoofdvaart over de Bijnema's wijk te Smilde zal zijn gestremd op Vrijdag 15 Octoher 1926 van des voormiddags zes uur tot des namiddags zes uur, of zooveel langer of korter als noodig zal bl ijiken. Assen, 11 Oclober 1926.

Zonder zelfverlrcmwen zijt ge niet teel en kunt ge niet veel.

Het is al wat jaren geleden, vertelt iemand in de „Voss. Ztg.", dat een jong, in BritschIndië gedetacheerd Engelsche officier een brief naar het moederland schreef, waarin hij een jongedame, die hij op verlof had leeren kennen, om hart en hand vroeg. Het antwoord was boven verwachting. De knappe miss stemde toe en verklaarde zich jmet vreugde bereid, de groote reis naar Indië te maken, waar haar bruidegom wachtte. De officier maakte alles Voor de bruiloft gereed, en ging te rechter tijd nror Bombay, om zijn aanstaande vrouw af te haler. Toen echter de valreep omlaag ging en de passagier; zich aan land begaven, bleek dat de over deï: oceaan gekomen aanstaande niet

de jonge miss ws, maar haar geenszins jonge, niettemin ongehuwde tante van denzelfden naam. In de ziel van den officier woedde een zware strijd tusschen liefde en riddderlijkheid, waarin, o wonder, de ridderlijkheid het ten slotte won. Hij kon het niet van zich verkrijgen, de dame onverrichterzake terug te sturen. Eenigszins in anderen geest dan hij gedacht had vond het huwelijk plaats, en hier nu begint de eigenlijke geschiedenis. Want dit huwelijk met de verkeerde bruid zou bovenmate gelukkig blijken, zoodat de jonge officier oprecht treurde, toen een booze Indische ziekte na eenige jaren zijn levensgezellin wegnam. Daar hij echter nu „vrij" was en hij het mooie meisje in Engeland nog niet was vergeten,

hernieuwde hij zijn huwelijksaanbod, met het gevolg, dat hij eindelijk de uitverkorene zijns harten tot zijn huis mocht binnenleiden. Dit huwelijk echter, schijnt zeer ongelukkig. —O DE OPVOLGER VAN VON SEECKT. Generaal Heye, die als opvolger van Von Seeckt tot chef van de legerleiding benoemd is, heeft naar het Berl. Tagebl. meedeelt, tegen het einde van den oorlog een belangrijke politieke opdracht uitgevoerd. Als afgezant van den kwartiermeester-generaal Gröner heeft hij op 9 November den keizer vrijmoedig ingelicht over de stemming in het leger. Volgens de lezing, die generaal v. Eisenhart -Rcthe in zijn brochure „De keizer op 9 November" van het gesprek geeft vatte Heye zijn indrukken als volgt samen : „De troepen zijn U. M. nog trouw, maar zij zijn murw en onverschillig en willen slechts rfist en vrede. Tegen het vaderland zijn zij niet bereid op te trekken, ook niet als U.-M. zich aan het hoofd stelt. Zij willen evenmin tegen het bolsjewisme optrekken ; zij willen alleen zoo spoedig mogelijk wapenstilstand en daarom is elk uur kostbaar." Op een vraag van ex-keizer Wilhelm voegde generaal Heye daaraan nog toe, dat het leger onder leiding van zijn generaals alleen, dus zonder den keizer, in volkomen orde naar huis zou trekken. Het Berl. Tagebl. constateert, dat hieruit niet eenige slotsom over de tegenwoordige inzichten van generaal Heye mag worden getrokken. Hij heeft destijds slechts volgens zijn instructies gehandeld, zegt het blad, en men mag hopen, dat hij voortaan even eendrachtig met dr. Gessier zal samenwerken als in T918 met Gröner. DE SPOORWEGAANSLAG BIJ LEIFERDE. Naar het „Escher Tageblatt" meldt, heeft zich bij de gendarmerie te Esch een zekere Thedor Bischof uit Keulen aangemeld, die sinds eenigen tijd zonder werk aldaar had rondgeloopen. Hij verklaarde, één der daders te zijn van den spoorweg -aanslag bij Leiferde in Duitschland. Verder verzekerde hij,-.dat hij en zijn kameraad Otto Schulz alleen den trein hadden doen ontsporen. Er was volgens hem een onschuldige gearresteerd en zijn geweten liet hem geen rust, voor hij zichzelf had aangemeld. Na deze bekentenis wilde Bischof zich van het leven berooven, door zich een slagader te openen. De wonde, welke hij zich toebracht, was echter niet zwaar en de bloeding kon spoegestuit

De beweerde dader werd door de Luxemburgsche politie naar de hoofdstad Luxemburg gebracht, waar het verder onderzoek waarschijnlijk licht in de zaak zal brengen. Intusschen valt op te merken, dat de spoorwegaanslag bij Leiferde reeds als volkomen opgehelderd werd beschouwd en dat de spoorwegmisdadigers een volledige bekentenis hadden afgelegd. Zocdat het doel der bekentenis zou kunnen zijn, het gerecht, dat midden November de zaak van den. spoorweg-aanslag zou behandelen, op een dwaalspoor te brengen, terwijl van den anderen kant de mogelijkheid niet is uitgesloten, dat men met de verklaringen van een ontoerekenbare te doen heeft.

Maandagmiddag werd op de Maas te Rotterdam de door het stoomschip „Larenberg" overvaren sleepboot „Denemarken" door de van der Tak's Berging Mij. gelicht. Een kijkje bij het bergingswerk, de stalen trossen waarmede de „Denemarken'' onder water door den duiker is vastgemaakt, worden aan de geweldige stalen katrol van de kraan bevestigd.

De „Denemarken" aan de oppervlakte van het water.

— Uit Athene werdt gemeld, dat de voormalige minister-presidenten en ministers uit de kabinetten onder Pangalos' regiem van de komende verkiezingen in Griekenland zijn buitengesloten. -- lil een druk bezochte vergadering uit handelskringen te Londen is besloten te protesteren tegen het adverteeren op poststukken op welke, wijze dan ook. Afschrift van het protest it.\ fan Balriwin en den Minister van Pos ,- vijen gezcr.den worden. — Het Russische volkscommissariaat vnn veikeerswegen heeft een nieuwe conferentie bijeengeroepen ter behandeling van het vraagstuk van een rechtstreekr.che spoorwegverbinding Euiopa—Azië. Uitnoodigingen tot deelneming aan deze conferentie zijn gezonden aan Frankiijk, Duitschland, Lithauen, Esthland, Letland, België, Italië, Oostenrijk, Tsjecho-Slowakije, Japan en China. — Te Essen is een volschemuntersbende ontdekt, die voornamelijk twee mark stukjes fabriceerde en in verbazend groote hoeveelheden vei spreidde. In verband hiermede zijn vier arrestaties gedaan. — Naar uit Boekarest geméld wordt, hebben 6000 recruten van het tweede Roemeensche legercorps dienst geweigerd. — Eer- heel vieemd ongeluk, dat het gevolg is van een bijzonderen samenloop van omstandigheden, heeft zich te Toulon voorgedaan. Daar maakte een vliegtuig toeren boven de stad, toen een der spandraden losraakte en met een hoogspanningskabel in aanraking kwam. Steeds contact houdend met dsn electrischen kabel,

sloeg het uiteinde van den spandraad even tegen den schouder van een vrouw, die in een tuintje boenen stond te plukken. Zij werd geëlectrocuteerd en viel dood neer. Haar moeder, die te hulp was geschoten, boette er ock het leven bij in. — Sir Austen Chamberlain heeft Krassin, den nieuwen zaakgelastigde der Sovjet-Unie te Londen op het departement van buitenlandsche zaken aldaar ontvangen. — Naar verluidt wil de Kantonneesche re* geering nog vóór het einde des jaars de hoofdstad der Zuid-Chineesche Republiek verplaatsen van Kanton naar Woetsjang. — Te Versailles zijn 's nachts dieven doorgedrongen in de juweelcnzaa! van het museum in het kasteel te Chantilly aldaar. Tal van edelsteenen, waaronder befaamde groote diamanten, die indertijd op 10 millioen frank geschat waren, zijn gestolen. — Een onbekende Spanjaard, op wien een revolver gevonden werd, is gearresteerd in de omgeving van Poincaré's woninflf. Hij had getracht een onderhoud te verkrijgen roet den piemier. — Het comité der Grieksche staatsbeambten heeft een staking von 24 ivor uitgeroepen daar de regeering een salerisverhocging van de hand gewezen heeft. Kondylis heeft de stakers met ontslag gedreigd. — In de te Kassei gehouden verg - 'ii.ig c. r Pruisische vereeniging van rechters is een resolutie aangenomen, waarbij deze Pruisische rechters en Staatsanwölte verklaren ce grondwet van Weimor te beschouwen als een basis voor het recht, een waarborg voor het bestaan des vaderlands, en waarin zij uiting geven aan hun onwankelbare trouw aan de constitutie.

IIET DREIGENDE MIJNCONFLICT In de Dinsdag gehouden vergadering van de contactcommissie uit het mijnbedrijf te Heerlen zetten naar de correspondent van de Teil. bericht de mijnwerkers- en arbeiders vertegenwoordigers hun standpunt uiteen. Do directieleden gaven een uiteenzetting, waarin zij schetsten, dat de toestand in de mijnbedrijven niet zoo roosikleurig was als wel verwacht werd. Na uitvoerige beraadslaging en nadat de vergadering tijdelijk geschorst was geweest, stemden de directieleden er in toe, den 6-urigen werkdag op Zaterdag in te voeren, doch niet direct, zooals de mijmverkersvertegenwoordigers vermeenden, maar eerst ingaande Januari. Do mijnwerkersveitegenwoordigers deelden hierop mede, geen dadelijke beslissing te kunnen nemen, doch zich over het al of niet aannemen te beraden en Donderdag a s. hier van schriftelijk bericht te geven. \ er wacht kan worden, dat de organisaties het voorstel zullen aannemen en de 6-urige werkdag cp Zaterdag ingaande Januari zal worden ingevoerd. Aan een onderhoud dat de „Tijd" in verband met het dreigend conflict had met mgr. dr. Poets, ontleenen wij, dat de loonen in da Nederlandsche mijnen aanmerkelijk hooger zijn dan in het buitenland. Toch zijn de lóonen in verband met het zware werk niet te hoog en de mijndirectiën willen er ook niet aan tornen. Ze probéeren de concurrentie vol te houden door verbeterde productiemethoden. Daar zit de reden voor de ontevredenheid. Vroeger stonden de mijnwerkers in groepjes van C of 7 man op een post. In onderling over leg maakten zij de accoorden met de opzichters. Zij konden het terrein van hun werk goed overzien, zegt dr. P. en hij gaat voort: „Nu is dat alles veranderd. De motoren, die de machines aandrijven, maken een helseh lawaai. De opzichters moeten schreeuwen en tieren om het geluid te overstemmen Er worden ploegen gevormd van 80 90 ja zelfs van 100 man. Do accoorden worden afgesloten door een voorman, die 10 pCt. meer krijgt en wiens taak het is„ de prestaties van zijn ploeg steeds maar hooger op te voeren. Overleg heeft eigenlijk niet plaats. Er wordt gejaagd. De vlugste werker van de ploeg geeft, veronderstel ik, den maatstaf aart. Naar men mij vertelt, moeten allen doen, wat deze kan. Wie minder dan de beste presteert — zoo beweert men — krijg er van langs. Het regent boeten, klaagt men. De gemoedelijke verhoudingen van vroeger zijn weg. En de nieuwe werkmethode dreigt den goeden geest grondig te bederven. „Laat ik er al dadelijk bijvoegen, dat onze mijnen het, nieuwe werksysteem niet kunnen missen. Zij moeten vooruit. Stilstand is ook hier dood. Zij moesten : of de productie opvoeren, of sluiten, tenzij men de loonen ge w eldig omlaag zou hebben gedrukt. Een andere weg was er niet. „Een andere vraag is echter of de toepas-

sing van de nieuwe werkwijze niet wat milder voor de mensehen kan."* Dr. Poels gispt» ia dit onderhoud ook d wijze, waarop de directies worden behandeld het goede, dat door de directeuren voor de arbeiders is gedaan, wordt stelselmatig genegeerd. „Het stuit me tegen de borst, wanneer ik sle, hoe — ten onrechte — wordt geageerd tegen menschen, wier goede naam door de modder wordt gesleurd.... „Wat ik hier in het bijzonder bedoel" a 1 - dus Dr. Poels, „is de wijze waarop, In den jongst en tijd, van zekere zijde actie is gevoerd in verband met de houding der mijriÖirecties teigienover de door ieder weldenkend mensch verlangde maatregelen als het geldt de bestrijding der gevaren in het bedrijf, drzorg voor de gevolgen van ongevallen zoowel als de zorg voor invalieden. Het schilderij, dat met name de socialistische propaganda van den toestand in de mijnstreek ophangt, wijkt, om het zeer voorzichtig te zeggen, sterk van de werkelijkheid af." Men drijft op deze wijze de directies in den reactionairen hoek. De heer Poels releveerde nog, dat „op het stuk van sociale voorzorg" de Nederlandsche mijnbedrijven aan de spits stonden en „in de richting van medezeggenschap" verder gaan dan eenig ander bedrijf. Den zes-urendienst op Zaterdag besprekend, zeide dr. P. o a.: „U begrijpt, dat wij, priesters, den vrijen Zondag der arbeiders beschouwen als een groot geestelijk en sociaal goed, waaraan in het belang van individu en maatschappij zonder dwingende noodzaaik niet mag worden geraakt. Met leede oogen hebben wij dan ook de wederinvoering verleden jaar van den acht-urendienst op Zaterdag gezien. Het kon blijkbaar niet anders. Ook de christelijke organisatie heeft deze regeling noodgedwongen aanvaard. Kan men op dien maatregel terugkomen, wij zullen het van harte toejuichen. Maar in dezen moeten wij de beslissing aan de arbeiders laten."